u
u
a
i
u
u
u
u
J~- -A.-
q
q
q
q
q
q
q
Bank-Associatie
„De Goddslijke Sr't",
e Bioscoop DE RE D
Vrijdag Weldadigheidsavond
Physisch Geneeskundige Inrichting
id Kwastenfatiriek van
v_ Barneveld
L. G. PONNE,
Distributie vrij e - Brandstoffen
le soort Baggerturf (zeer zwaar)
le en 2e soort korte, harde Turf
FIRMA L. VAN ACHTERBERGH
r
,8 w I,;I.\KKL,
llitttribiifii'-vrijc Kolen
Voorradig l.vte kw harde turf
1ste losse turf
'Aachelblokken en Vuurmakers jl
Berg fwiarts
een irrooto kunstfilm in ZES Al'TES. Een SYMBOLISCH VEKHAAL,
gaat vanaf Vrijdag tot en mot Maandag a.x. in
ten bate van de WEENNCH E KINDEK EX. De bruto recette wordt afge
dragen door den Bond van Directeuren van Openbare Vermakelijkheden
aan den Xederlatidsehen Oernitt te Weeuen. welk bedrag zal worden
besteed om zooveel mogelijk Weensehe Kinderen tan elke religie,zonder
onderscheid, de rei* naar Nederlnud mogelijk te maken, opdat zij hier te
lande kunnen genieten datgene, wat ze daar belaas moeten ontberen.
Stadgenooten doet TJ-w plicht
AMERSFOORT Technisch-Directeur BAAKN
vrASAKKEIlW.li 32 JACQ DEKKER. TELEFOON 177
Spreekuur te Amersfoort .Maandag, Woensdag en Vrijdag
•1 iiiir. Voor minvermogenden vim 11/22 uur
Electrische-, Heeielttehi- en WaterbehandelingThermo-penetratie
tassage. Beuegingskui
Afdeelinge
Massage, Vibro- en Douche-massage. Lieu egingskuren, Zwcedsche Heil- en Adem-
gymnastiek, Kunstzonbestraling enz.
Behandeling van
VETLUVIGHEII) met klachten,
alsspoedige vermoeidheid, benauwdheid, kortademigheid, hartkloppingen, z.g.n. rheu-
matische pijnen, gezwollen voeten en -beenen, enz.
Speciale behandeliiig van Voelkluchteu (Pijnlijke-, Zwakke- en Platvoeten).
Kiiiiipstrsial
- Telefoon 103 interc. - Amersfoort.
Levert tot billijkst
noteering
Eloctromotoren
uit voorraad van
(1,5 tot 20 P. K.
Telefoon lit) Amersfoort
Licht oh Kracht
Installaties
alleen uic eerste klasse
materialen gemonteerd
Houtskool Briketten - Houtskool, Vuurmakers
ARNHEMSCHE STRAAT la TEL. 155 MAGAZIJNEN: KOESTEEG 3-5
Wertheim Gomiiertzl834 en Credietvereeiiigiiigl8a3
Kantoor Amersfoort
Zuidsingel 43
Kepiteal et Resines j 1.400.000
Alle bank- en eifectenzaken
->•1
A
Hoogeweg T(i Teletoon 306 Amersfoort
Bericht de ontvangst van
Vraagt prijsopgiue. Beleefd aanbevelend. I,
BITGEBliEIDG KEÜ5SE
Schoenwerk
in alle maten
bij J. GROOTENDORST - Hof No. 38 - Amersfoort
F Et'11,1. ETON.
l) -0-
Wij wonen in één huisje bij elkaar, vier
opeenvolgende geslachten, vier vrouwen.
Mijn overgrootmoeder heeft haar drieen-
negentigste, haar dochter, mijn grootmoeder
van vaderszijde, haar vierenzeventigste jaar
bereikt. Daarna komt er in den leeftijd tot
het volgend geslacht een heele gaping,
want mijn moeder is eerst tweeenveertig,
en geen maand geleden vierde ik mijn acht
tienden verjaardag:
Alt mama en ik alleen zijn, noemen
wij de twee oudste dames altijd kortheids
halve: >'ie voorouders.» Daar tegenover
staal, dat de twee oude deftige dames weer
laag op ons ne.tierzien, én door het groote
verschil in leeftijd tusscheu haar beiden en
oi én door een verschil in stand. Wij
stc.an, tenminste in haar oogen, veel lager
op de maatschappelijke ladder dan zij.
Grandmaman,» zooals mijn overgroot
moeder door ons genoemd wordt, is onge
twijfeld de hoogste iu rang. Sedert zij meer
dan een halve eeuw geleden weduwe werd
en .ofschoon zij. wat het uitvoerend bewind
aangaat in huis. door haar verzwakte geest-
v« rrrtogens voor mijn grootmoeder heeft
moeten abdiceeren, prijkt hare mooie naam
op het koperen plaatje op onze voordeur.
Hij is ook verreweg de deftigsteDouairière
JhE. F W. de Klinkendaal, née baronne
rie Singen.v
Dit naamplaatje heelt in zooverre zijn
practisch nut, dat nu iedereen dadelijk
wten kan, dat grootmama eene geborene
Freule Van Klinkendaal is. Daar is zij
bijzonder op gesteld. »\Vant,« voegt zij er
ophelderend bij: »Mijn huwelijk met Mr.
Ybo Horst van Batensteyn kan in elk geval
geen mésalliance genoemd worden, zooals
dat van mijn zoonIk trouwde een
patriciër, den afstammeling van een oud
regentengeslacht, terwijl mijn arme ver-
dwaasde Ybo,..!« Ën als zij zoover is,
dan trilt haar deftig grijs hoofd, gekroond
i met een wit kanten mutsje opgemaakt met
I mauve lint, van innig diepgevoelde veront-
waardigiug, dan klinkt haar stem diep door
bedwongen emotie: »Verbeeld-jeeen Juf-
j frouw Vos, tout court, de dochter van
een boeken uil.»
In haar verontwaardiging gebruikt groot
moeder een minder net woord. De waar
heid is dat grootvader Vos den mooisten
boekwinkel had in de stad, waar papa als
jong rechterlijk ambtenaar geplaatst werd.
Maar de mésalliance van haar eenigen
zoon is zulk een levensverdriet voor mijn
arme grootmoeder, dat zij er voordurend
van vervuld is, zelfs niet er over zwijgen
kan waar mama bij is. Wat mij betreft,
het is zoowat het eerste wat ik leerde
begrijpen. Ik hield dol veel van mama,
maar eerlijk gezegd, ik keek toch ook wel
een beetje op mijn moeder neer, ik had
meelij met liaar dat ze zooverreweg de
minste was van ons vieren.
Grootmama's tirades over dat ongeluk
kig huwelijk eindigden altijd daarmede, dat
zij haar blanke hand, zacht en mollig, met
lange nagels, een welgedane oude dames-
hand, waarschuwend op mijt) arm legt
Kind, kind, wees jij toch voorzichtig. Ik
ril als ik aan je toekomst denkl
Hoedat, grootmama?»
»'t Schijnt de vloek van ons geslacht, te
trouwen beneden onzen stand! 't Begint
al bij je overgrootmoeder, een baronnes
die een jonker trouwdeI»
Van uit haar hoogen stoel, waarin zij
inééngedoken zit, krijscht dan grandmaman
met haar snelle overslaande stemNoblesse
d'epóe
>En ik» ging grootmama voort: »Ik
trouwde, nu ja, een partriciër, maar toch,
ik verloor mijn titel...!»
♦Noblesse de robe...!» klonk het weer
als een schelle echo uit het hoopje mensch
dat verzonk in den grooten stoel, tegenover
grootmama.
»En
i juffrouw
toen mijn zoon
Vos Ietje Vos
Noblesse de rien du tout... hé, hé,
hé. lachte grandmaman, totdat zij over
haar eigen geestigheid de hik kreeg, zoodat
Ietje Vos» moest komen uit de keuken
om haar weer met theelepeltjes suikerwater
op haar verhaal brengen.
Maar grootmama, overstoorbaar, ging
intusschen voort♦En jij Ybowina, wat
moet er op deze manier van jou worden.
Wij gaan hollend den berg afik zie je
nog op een goeden dag met een sjouwer
thuiskomen
♦O grootmama, neen, neen, dat nooit;
u vergeet dat ik ook van uw bloed ben,»
protesteerde ik verontwaardigd.
Maar toch met dat al, gaf groot
mama's voortdurend smalen op de mésall
iance van haar zoon, moeder en mij zulk
een gedrukt schuldig gevoel, dat wij, hoe
wel zoo verreweg de jongste en daardoor
de sterkste in huis. ons toch geheel onder
worpen gevoelden aati de oude zwakke
voorouders. Zelfs het feit, dat wij leefden,
al was het op meer dan bescheiden voet,
van mama's inkomentje. de rente van een
kapitaaltje dat haar vader >de boekenuil»,
haar had nagelaten, en dat zonder dit in
komen de beide hoogadelijke voorouders
geen bete broods hadden om haar zeer
voornamen maar toch mcnschelijken honger
te stillen, bracht niet de minste verandering
in ons gevoel van minderheid. Integendeel,
ik weet stellig dat het mama's stil verdriet
is, niet in staat te zijn de voorouders met
wat meer luxe te omringen. Zoo lang en
onberispelijk gesneden grootmama's nagels
zijn, zoo afgestompt zijn de harehaar
handen voelen als een rasp, want wij houden
geen vaste meid, een werkster nu en dan
voor al te grove werk, waarvoor een »Ietje
Vos* zelfs nog te veel dame zich voelt. Zij
legt zichzelve en mij ontberingen op, om
de twee oudsten te geven wat zulke dames
toekomt». Zoo oud als ik ben heb ik thuis
in mijn koffie en thee nooit suiker geproefd,
terwijl zij twee volle scheppen lepelt in de
kopjes der oude dames, omdat, zooals
grandmaman eens zeide♦Koffie moet ge-
sucreerd zijn, anders smaakt zij alsmedicijn!»
Zoo heb ik als kiud eens een geducht
standje gehad van mama, omdat ik een
I kwartje versnoepte aan chocolade, terwijl
de gebarsten en gekramde bonbonnière van
Saksisch porcelein den heelen dag op tafel
staat voor grandmaman gevuld met fondants
en caramels, de lievelingsbonbons van het
tandelooze oudje.
Wij zijn dus het tegenovergestelde van
rijk. En dit noodlottig feit brengt mede,
dat eenstemmig, deels uit aanhankelijkheid
voor 't oude, deels uit een noodzakelijk
zuinigheidsprincipe, er maanden, ja, soms
jaren, gewikt en gewogen wordt, eer wij
iets nieuws aanschaffen. Al ons huisraad,
onze meubels, onze kleeren, worden uit den
treure opgelapt, gekramd en versteld, voor
men tot definitieve opruiming overgaat.
In tegenstelling met al dat oude en
antieke wonen wij hoogst modern. Zoolang
mij heugt, is een splinternieuwe beneden-
woning, al meer naar de duinen toe, dus
hoe langer hoe verder van de oude stad,
onze woonplaats geweest. Wij zijn altijd
de eerste bewoners van een huis, dat wij
reeds huren als nog nauwelijks de rood-
ateenen halfmuurtjes uit den grond verrezen
zijn. Eu als wij het dan na enkele maanden
betrekken, dan is er voor, achter, noch op
zijde van ons een huis te bekennen, niets
dan vierkante stukjes bouwgrond, tusschen
i hooger gelegen getraceerde straten, en hier
en daar zeer verspreid een paar blokken
van in aanbouw zijnde huizen, als dobbel-
steenen willekenrig neergegooid op een
dambord. De redenen, waarom beide partijen
I In huis de uitbreiding van de stad zoo
metterdaad op den voet volgen, kunnen
i verschillend zijn, maar komen ten slotte op
hetzelfde neer de schraalheid onzer beurs.
(Wordt vervolgd).
