DRUKWERK
HET BESTE
Cactur*
GELDERSOHE CREDIETVEREENIGING
Prijsverlaging.
DE AMERSFOORTSGHE COURANT
Kortegrachtl8Tel.19Valkestraat 19
ARNHEN - OPGERICHT 18(!B
KANTOOR AMERSFOORT: UTRECHTSCHESTRAAT
TELEFOON 49 EN 136
Kapitaal en Reserves f 18.(522.000
Verricht alle 15a uitzaken
62 KANTOREN
Van heden af is
bij eiken winkelier tot onderstaande
prijzen verkrijgbaar:
2.50 per kilo
1.35 pond
0.75 half pond
0.32 ons
Uitsluitend verpakt in blikken bussen.
VOORHANDEN:
WITTE DAMESSCHOENENvanaf f 4.50
WITTE KINDERSCHOENEN3.40
LINNEN KINDERRIJGLAARZEN met neus 6.50
KINDERLAKSCHOENEN1.80
KINDERRIJGLAARZEN2.50
DAMESRIJGLAARZEN12.00
DAMES DERBY SCHOENEN11.00
DAMES PANTOFFELS
Aaiihovelend, J. GROOTENDORST, HOE 20
Door het aanschaffen van
NIEUWE LETTER
kunnen wij op het gebied van
leveren, tegen billijke prijzen
DRUKKERIJ
FEUILLETON
FLIRTATION.
.Men kan zich zóó vergissen!*
Hij keek op. Was ook dat niet echt
Het had zulk een echten klank van deceptie.
En de trek om den mond... O, het pantser!
het pantser
>I)an begint men bij een volgenden van
voren af aan, cn gaat sekuurder te werk.
Zoo scherpt met zijn onderscheidingsver
mogen een aardige sport,»
«Ja, voor mannen.*
Walrom voor vrouwen niet!*
.Omdat... omdat...cn plotseling lachte
ze, een welluidcnden sirenelach. »U matigt
u zoo langzamerhand den toon van een
biechtvader aannu zou ik u zeker ds ver
borgen roerselen van het vrouwelijke hart
moeten openbaren
Hij sprong op, met een verschrikt gebaar
afwerend
.Dat liever pas in de volgende incarnatie
Ziezoo, dat was achter den rug. Hij had
toch weer wat geleerd, zijn mcnschcnkennis
verrijkt. Dit volmaakt type was hem nog
voorgekomen. Het kon een heele studie
worden. En als hij dan later, tusschen de
grasverpachtinkjcs en boedelverkoopitikjes
door, er eens toe kwam zijn lievelings
droom psychologische romans te schrijven,
dan had hij cr hier een opgedaan. Zou hij aan-
teekeningen maken Misschien niet kwaad.
En hij schreef in een notitieboekje: .vinger
toppen, voelhoornen, stralenkrans, volgende
incarnatie.* Oin te brullen! Om te brullen
Toen hij eens geslapen had -- had hij er
zelfs niet van gedroomd was hij minder
uitgelaten gestemd. Hij betrapt er zich op,
te denken, dat het heusch zoo idioot niet
was, wat ze samen hadden bepraat, geen
gewone goiit-du-jour-conversatie, en heele-
maal geen gesprek voor jongelui, die elkaar I
voor 't eerst ontmoeten »En bevalt het u
nog al u komt uit Utrecht een mooie
stadI.even uw ouders nog broers cn
zusters een goede hospita, een aardige
stand*, ajasses! nee, dan liever, hoc was
het ook weer vingertoppen, voelhoornen
hij verslikte zich in zijn thee bij den plotseling
onbarstenden lach. Och nee, het was tóch
mal. En als hij hier was gekomen, zonder
inlichtingen, goedig naief, zooais die vorige
kerels, dan was hij er misschien ook met
vlag en wimpel ingeioopen.
Un homme averti en vaut deux. Hij kon
liet zich levendig voorstellen van die vorige
lui, Allemachtig, hij kon het zich eigenlijk
al veel te levendig voorstellen! Waar ging
dat naar toe? Hij floot eens den aanhef" van
den treurmarsch van Chopin, met in zijn
hoofd de lichtzinnige woorden Dat gaat
alles naar den bliksem toe!
Maar niet te veel in het hol van den
beer dat panlser van 'm hm
was de moraal van dezen morgen.
Toen hij haar weer zag, was het gchscl
buiten zijn schuld. Hij kwam haar tegen op
straat en zag in de verte al, dat zij iets
met hem in 't schild voerde. Wat zou het
r.u weer zijn Hij zette zich vast schrap.
>Goc-d dat ik u tegen kom, meneer van
Ras. Mijn vader vergeet al drie dagen lang,
u voor Donderdag ten eten te vragen
knoopen in zijn zakdoek, spelden aan zijn
jas. een briefje in zijn beurs, het helpt allemaal
niet. Komt u
Na het luchtig, vlindervlug verhaaltje over
vader den beer, klonk hem dat «Komt u
zoo betooverend in de ooran, -door dien
vlciendnn glimlach begeleid, dat hij gretig,
warm dankend aannam.
Zoo'n beer, drie dagen met een invitatie
rond te loopen voor iemand, die je op elk
uur van den dag bij de hand hebt. Of
zou het ook anders zitten Zou het sireentje
de invitatie lanceeren cn vader de beer niet
genegen zijn Nou - aangenomen had
iePrettig voor zoo'n vaderals hij aan
een candidaat gewend was, bet zaakje vlotte
weer, ging die vent aan den haal voor de
dochter. Hij had met den oude te doen,
waarachtig. Maar nu zou de ellende wel
geleden zijn voor den oudeheerhij ging
niet op den loop, te deksel, voor nog zoo
mooie oogen niet. Hij voelde zich in eens
weer, aldus uitgedaagd, al was het ook maar
om te komen eten, in zijn worstelaars-
stemming. Eens zien, wie van hen beiden
de sterkste zou zijn
De ideöele worstelaar zag er echter dien
Donderdagavond als een geboren salonjonker
uit. Zeggen dat hem hut hart in de schoenen
was gezonken, zou de situatie niet geheel juist
weergeven. Het was veeleer gestegen'hij
voelde het kloppen in zijn keel. Alleen het
vechtvuur.dat was er uitgezakt, geloosd als
ballast over boord. Nadat hij zijn compliment
had afgestoken en aan da overige gasten
was voorgesteld, waardoor hij uit haar buurt
was weggecirkeld geworden, stond hij een
oogenblik in de algemeene stijfte van vóór-
tafel, zag zich daar staan, rook sterk de
tuberoos uit zijn knoopsgat en maakte zich
nijdig-vrooiijk om de banaliteit van het
oogenblik. Rondkijkendeonder die menschen,
begreep hij het al, dat die haar koud lieten.
Daar hoefde je niet eens veel voor te vinger
toppen, dat zag je zoo welDe knecht kwam
het aangerechtzijn melden. En twee aan twee
schuifelden al die mooi gemaakte menschen
vooruit. Toen zij gezeten waren, telde hij
de neuzen eens. Er waren er tien, aan een
ouderwetsche, breed-ovale tafel gezeten.
Zoover zat hij van haar vandaan, dat hij
moeilijk een woord tot haar had kunnen
richten. Hij gaf zijn oogen dus maar den
kost. Hij kon haar nu rustig bestudeeren,
wat in een gesprek toch altijd bezwaarlijker
was. En hij vatte, zonder eenig schuldgevoel
tegenover zijn slachtoffer, noch zijn ver
velende tafelburen, met ambitie die studie
op. Zij zat tusschen twee oudere heeren in
een geanimeerd gesprek, waar zich ook haar
vader nu en dan mengde. Het was op het
kantje af van een zaken-gesprek. Plotseling
zag zij op, hem regelrecht in de oogen,
het opzien van iemand die geroepen werd
sloeg haast onmiddellijk den blik weer
□eer en bloosde.
«Telepathie I* dacht hijimperator-achtig
welfde zich zijn borst, Hij wou de proef
eens nemen. Laten glippen nu, laten rusten,
en dan straks weer. Hij ging nu meedoen
aan het gesprekje in zijn buurt, nu en dan
in een vluggen opkijk zijn verre tegenpartij
monsterend. Toen zij al een heeicn tijd weer
rustig gewoon aan het praten en toeluisteren
was, hervatte hij de proef. Nauwelijks waren
scruteerend zijn oogen op haar gericht, of
of hij zag haar blozen en duidelijk in ver
warring raken bij haar gesprekje. Alleen,
naat hem opzien deed ze niet meer. Het
was hem nu een verfijnd genot, het proefje
telkens te herhalen, ofschoon hij merkte
al gauw dat de electriciteit, om de onge
kende kracht zoo maar eens te noemen, op
raakte, en zij, hoewel het duidelijk bleek,
dat zij zijn blik gewaar werd, niet moer als
in het begin onder den invloed er van kwam.
De charme was er af. Wat nu Wel, nu de
analyse, waar het hem om te doen was
geweest, en die hij bij het spelletje geheel
had vergeten. Maar nee. het lukte niet, hst
wou heelemaal niet.
Hij vond haar lief, snoezig lief, verleidelijk,
bekoorlijk, daar! en zich zelf vond hij een
vlegel, dat hij haar zoo had zitten plagen.
Hij dacht er over, hoe hij dat straks goed
zou maken, maar kon niets bedenken, dat
niet banaal zou zijn. Och wat! zij had zoo
veel op haar kerfstok. Alleen, zij had nooit
een waardig tegenstander ontmoet, Militaire-
ment trok hij zijn voeten onder de tafel in
de houding, maakte een lichte bulging met
het hoofd en mompelde «Present
(Wordt vervolgd.)
