RECLAME-BOTTINE
Bank-Associatie
J. GROOTENDORST, Hof 20
16.75
16.75
Fa. L. v. ACHTERBERGH's Brandstolfenhandel
St. iicolaan
O. van Ommeren Amersfoort
Langestraat 63
FA. STEEMAART-IJl JEW
DAMESKLEEDING
Instituut voor Physische Therapie.
FEUILLETON
HOOG SPEL.
Slechts een kleine partij PRIMA BOX RUND-
LEEREN Derby Rggbottines met Ieeren
tnsschenzool en lakneus (Isto klasse fabrikaat)
voorhanden bij
BBgger turf Korte tnrf - Aanmaakturf - Eiken
kachelblokken - Houtskoolbriketten Houtskool
Vuurmakers - Distributievrije Eierbriketten
VERKRIJGBAAR BIJ:
BestelkantoorAroh. sir. la Telefoon 155 MagazijnenKoesteeg S-7
Weder geregeld verkrijgbaar onze bekende
BIJ
Langestraat 14 Electr. Bakkerij Telefoon 25?
P. BOTHLAAN 26 TEL. 401
COÏTFJECTX2E
AMERSFOORT I Technisch-Directeur II BAARN
VLASAKKERWEU 40 JACQ DEKKER. TELEFOON 177
Spreekuur to Amersfoort:
Maandag, Woensdag en Vrijdag ran 2 4 uur.
Voor minvermogenden l'/ï2
Afdeeling voor: Electrische-, Heetelucht- en Waterbehandeling; Diatbermie, Massage,
Vibro- en Douche-massage, Bewegingskuren, Zweedsche Heil- en Ademgymnastiek,
Kunstzonbestraling enz.
Behandeling vanalgemeone lichaamszwakte, gedeeltelijke verlammingen, hardlijvigheid,
aambeien, slechte bloedverdeeling (stuwing).
Behandeling na beenbreuken, ontwrichtingen, verstnlkingon, gewrichtsontstekingen enz.
Speciale behandeling van Voetklachten,
(Pijnlijke-, Zwakke- en Platvoeten.)
Wertheim Gompertz 1834 enCredietvereenigingl853
Kantoor Amersfoort
l'treehtscheweg 1
Kapitaal ei Reserves 19.500.000
Alle bant- en effectenzaken
ABONNEERT U QPI
ADVERTEERT INlCllt Dl3aCL
6)
Kort voordat deze woorden gesproken
werden, waren een paar opmerkzame ooren
begonnen te luisteren. Monkton had, daar
kolonel Clifford op luiden, snijdenden toon
placht te sprekeD, alles gehoord, wat hij met
Bartley verhandeld had; daar de zaak echter
alleen den laatste betrof, had Monkton zich
cr mee vergenoegd, met leedvermaak aan
het verlies te denkeu, dat zijn patroon ver
moedelijk te wachten stond want dat Mary
Bartly in doodsgevaar verkeerde was hem
bekend. Dit alles overdenkend was hij uitge
gaan om te eten; toen hij echter met zach
te schreden terug kwam al zijn bewe
gingen waren geruischloos als van een kat
vond hij Bartley en Hope in een zoo
ernstig gesprek, dat zijn nieuwsgierigheid
ontwaakt*. Erlag iets bizonder geheimzinnigs
in Bartleys stem. Monkton ging vlak voor
de kleine glazen deur staan, die hij voorzichtig
een duim breed geopend had, en luisterde
ingespanuen.
Maar bij kon niet het minste verstaan,
tot dat Hope op Bartleys voorstel antwoord
gaf. Zijn vaderlijke verontwaardiging kwam
tot een zoo luide uitbarsting, dat ieder woord
zonder moeite te hooren was.
>Ik mij van mijn kind scheiden l« riep hij uit.
«Voor niets ter wereldWat? Gij
noemt u vader en wilt mij overhalen, mijn
eigen vleesch en bloed te verkoopen?
N.en, liever In ellende leven, liever gaan
bedelen dan dat 1 Mijn lieveling I samen zullen
wij geluk of rampen, welvaart of armoede
aanvaarden, wij willen samen leven of sterven 1
Hij nam zijn hoed om heen te gaan doch
Bartley vond het rechte woord om hem'
terug te houden. Zonder zich verder te bewe
gen, kruiste hij de armen over de borst en
zei rustig:
>Uw liefde voor het kind is dus niets dan
zelfzucht.»
«Zelfzucht!» riep Hope; kan iemand mij
zelfzuchtig noemen, als ik leder uur bereid
ben, voor mijn kind te sterven 1 Maar het
verwijt had hem toch eenlgzins geschokt,
en Bartley, rustig voor hem staande her
nieuwde zijn aanval.
>Zoo al niet zelfzuchtig, dan is uw liefde
toch blind,» zei hij; toen kwam hij twee
schreden nader en ging met aandrang voort:
«Wie zal er het meest ouder leiden, als
gij uw kind in den weg staat?de kleine
zelf. ze kan er zelfs door sterven.» Hope
kreunde. «Wie zal er daarentegen het meest
bij winnen, ais u verstandig bent en echte
liefde,niet de jaloersche teederheld van
een minnaar, maar de toewijding van een
vader toont Uw dochtertje zal naar welgeval
len frissche zeelucht of de bloemengeur van
de weiden inademen, ze zal niet langer
armoede en ontbering lijden; haar gezondheid,
j haar welzijn zal mijn grootste zorg zijn;
ze zal de leegte in mijn huis en in mijn
hart vullen, en als ik sterf, zal ze mijn
erfgenaam zijn.»
«Maar voor mij is ze verloren Izuchtte de
arme vader.
«Volstrekt niet!» antwoordde Bartley, »U
moet mijn rechter hand zijn en altijd bij ons
blijven, u kunt haar zien en spreken, haar
u doen liefhebben, alles wat u wilt slechts
niet zeggen dat u haar vader bent. Doet u
dit eene voor mij, dan zal Ik daar tegenover alles
voor u en de kleine doen. Slaat u mijn voor
stel af, dan bent u daardoor uw eigen en
haar moordenaar, zoowel als de mijne."
Hope begon te wankelen.
«Bsn ik werkelijk zelfzuchtig?» vroeg hij
«Zeker nietluidde het gerusstellendc ant
woord. «Geen enkele vader is dat als hij
maar tijd heeft om na denken.» Hope vouwde
in doodsangst zijn handen, en drukte ze tegen
zijn voorhoofd. «Is het zelfzuchtig, haar iu
den weg te staan? mompelde hij. «Maar
van haar scheiden ik kan het niet, ik
kan bet niet!»
«Natuurlijk nietwi? verlangt dat dan
zei Bartley, U zult haar nooit uit het oog
verliezen; maar In plaats van haar te zien
wegkwijnen en sterven, zult u haar door
allerlei gerieflijkheden omringd vinden, ver
zorgd en bediend als een prinses, en u zult
er getuige van zijn, hoe zij dagelijks ge
zonder, rijker en gelukkiger wordt.»
«Gezonder, rijker, gelukkiger!» herhaalde
de arme vader,
«Gezonder,rijker, gelukkiger!» herhaalde
ook Bartley, en deze woorden maakten
diepen indruk op den aarzelenden Hope.
Hij begon voorwaarden te stellen, die in
hun geheel aangenomen werden.
«Wanneer u ooit mocht ophouden, mijn
kleintje goed te behandelen, is onze over
eenkomst vsrbroken, en ik neem weer terug,
wat mij toekomt.»
«Toegegeven. Maar hoe komt u er bij, iets
zoo onnatuurlijks te veronderstellen? Door
mannen worden kinderen meestal niet mis
handeld; dat doen alleen de vrouwen, die
ze beurtelings aanbidden en slecht behan
delen. Voor mij wordt uw dochtertje
God zegene haar! een weldoenster, en
het ia alleen te vreezen, dat ik meer van
haar houden zal, dan ik eigenlijk mag,
want zij komt u toe. Maar mijn huis zou
zonder haar een ongeluksplaats zijn, en
zoo is een overmaat van liefde het eenige,
wat u mij ooit zult kunnen verwijten. Hier
is mijn hand er op.»
Hope liet zich overrompelen; hij gre<;p
de hem aangeboden hand, had zich daax-
door in zekeren zin al verbonden, en kon
nu niet meer terug. Bartley zei hem ver
volgens, dat hij voorloopig, om de scheiding
lichter te maken, bij hem in kuis zou kun
nen wonen.
«Overigens», voegde hij er bij, «bent u
vau dit oogenblik af niet mijn klerk, niet
mijn zaakgelastigde, maar mijn compagnon,
en u kunt zelf uw voorwaarden stellen.»
«Ik dank u!« antwoordde Hope met een
zucht.
«Nu verzoek ik u echter, geen tijd te
verliezen. Brengt u de kleine vlug hier in
huis, terwijl de klerken afwezig zijn. Ik zal
ondertusscben de kindermeid op de hoogte
brengen en verschillende bezwaren uit den
weg zien te ruimen. Wacht! hier Is een
bankbiljet van vijf pond; koop daarvoor
een nieuw pak voor u zelf en laat uw
dochtertje wat eten; maar breng haar zoo
mogelijk binnen een half uur hier.» Daarop
liet Bartley hem uit door de voorkamer, en
begaf zich naar het woonhuis, om de
kindermeid om te koopen en tot zijn bond
genoot te maken.
Het was een moeilijke opgave; zij vond
zijn voorstel stuitendals echte vrouw schrok
zij echter het meest voor bijzaken terug
en vergoot rijkelijk tranen. Ze verlangde
vóór alles, dat haar lieveling een christelijke
begrafenis ten deel zou vallen, en weende
hoofdzakelijk, daar zij hieraan begon tc
twijfelen. Toen Bartley echter op al haar
verlangens inging en beloofde, haar, zoo
lang zij in zijn huis bleef en zijn geheim
bewaarde, jaarlijks honderd pond te geven,
won hij eindelijk het pleit, en vond in haar
een waardevolle bondgenoot.
Om voor het oogenblik met deze persoon
klaar te komen, zullen wij den lezer ver
tellen, dat ze bewees, hoe goed een vrouw
geheimen bewaren kan, en dat zij in korten
tijd evenveel van Grace Hope ging houden
als van Mary Bartley.
Wij hebben reeds gezegd, dat kolonel
Cliffords woorden weliswaar tot Monktons
ooren waren doorgedrongen, maar dat ze
het eerste oogenblik geen bizonderen indruk
op hem gemaakt hadden. Nadat hij echter
Bartley's voorstel en Hope's antwoord ge
hoord had, werd dat anders; want zoodra
hij het plan van zijn patroon en de mede-
deeling van den kolonel komblneerde, be
sefte hij ten volle de draagwijdte van de
gebeurtenissen. Zoo was dan, zooals met
Jonas pompoeo de daarin geboren worm
opgroeide om hem eens te verwoesten, ook
Bartley's stout en weldoordacht plan van
't begin af aan een gevaarlijken vijand prijs
gegeven, -
(Wordt vervolgd.)
