RECLAME-BOTTINE Bank-Associatie (Van bijzondere waarde Langestraat 63 16.75 16.75 J. GROOTENDORST, Hof 20 16.75 Het Utrechtsch. Consultatie-Bureau ra. L. v. ACHTERBERGH's Brandstoffenhandel FEUILLETON HOOG SPEL. voor elke keuken is zij maalt soepen ook zonder vleesch smakelijk en helpt dos sparen. Slechts een kleine partij PRIMA BOX RUND- LEEREN Derby Itijgbottines met leeren tusschenzool en lakneus (Iste klasse fabrikaat) voorhanden bij DER NEDERLANDSCHE VEREENIGING TOT BESTRIJDING VAN DE Gteslaolitszslels.ten geeft kosteloos raad aan mannen en vrouwen omtrent het genezen van geslachtsziekten en het voorkomen van de verspreiding der besmetting daarmede. Aan onrermogenden kan, zoo noodig, tegemoetkoming in de noodzakelijke kosten voor behandeling worden verleend. Het burean ia gevestigd bij Dr. A. A. Th. Sedée, Domplein 24, Utrecht, en geopend Dinsdag en Yrijdags telkens van half 5 tot half 6. Wertheim Gompertz 1834 en Credietvereeniging 1853 Kantoor Amersfoort Utrechtscheweg 1 Kapitaal en Resems f I9.SOO.OOO Alle bank- en effectenzaken Bagger turf - Korte turf - Aanmaakturf - Eiken kachelbiokken - Houtskoolbriketten Houtskool Vuurmakers Distributievrije Eierbriketteu VERKRIJGBAAR BIJ. BestelkantoorArab. sir. la - Telefoon 150 MagazijnenKoesteeg 5-7 10) «Om in den tijd van drie maanden een vermogen te verwerven vroeg de kolonel. «Neen,dat heb ik niet klaar kunnen spelen, en ik geloof trouwens niet, dat ik voor den handel geroepen ben. Ik heb in dien tijd veel gierigheid en laagheid leeren kennen, en een diefachtige klerk heeft onzen chef aanleiding gegeven, mij tot oneerlijkheid in staat te achteu. Toen heb ik den boel daar In den steek gelaten en ben nu weer hier. «Maar*, voegde de arm* jongen erbij, «ik wou toch graag, dat u mij de een of andere bezigheid kon aanwijzen, waarmee het moge lijk is geld te verdienen. Ik zou in staat willen zijn, als ook Clifford Hall onderden hamer komt, het terug te koopen.* In hevige opwinding sprong da kolonel op. «Clifford Hall onder den hamer komen!* riep hij uit. «Clifford Hail, waar ik geboren ben, waar jij geboren bent, waar ieder van ons het levenslicht heeft aanschouwd! De bezittingen, die ik verkocht heb, hoorden niet tot bet erfgoed van de familie*. «Maar het waren prachtige bezittingen zulke perziken heb ik nooit meer gegeten*, zei Walter. «Zooals op je zesde jaar*, viel de kolonel in. «Dat zul je ook nooit meer doen dat weet ik, want Ik ben ook eens zes jaar geweest... al is het lang geladenI* <Ook zulke forellen zie ik nooit meer, en evenmin zoo'n jachtterrein voor snippen*. «Ia het je bedoeling, mij te beschuldigen brak de kolonel toornig los. «Zoover is het dus al gekomen: een zesjarige -bengel begint al aanteekenlngen te maken over zijn vaders handelingen en. beter dan de Schotsche dichter, laat hg ze wel niet druk ken, maar zamelt ze zorgvuldig op tot zijn twintigste jaar, zonder er met een woord van te I reppen. Hij laadt zijn geweerloop tot aan den mond, en wacht van jaar tot jaar, met de lont in de hand, om op een goeden dag bij het ontbijt zijn drievoudige lading op zijn eigen vader af te schieten.* Dit werd op zoo luiden toon gesproken, dat John, een twist vreezende, het hoofd I om de deur stak en zoo onbevangen moge lijk vroeg: »U hebt mij geroepen, meneer, is er iets van uw dienst?* «Ja wel, dat je naar den duivel loopt!* John trok zich terug, maar niet zoo ver als hem bevolen was; hij vergenoegde zich met een zijwaartsche beweging, die bij het sleutelgat eindigde. «Maar vader,* zei Walter licht verwijtend >u heeft immers uitdrukkelijk verlangd, dat ik u mijn gevoelens zou meedeelen «De drommel hale ja gevoelens en je onbeschaamdheid!* schreeuwde de kolonel. «Je hebt gelijk, en ik heb ongelijk* dit werd met nog sterker ontstemming toege geven «en de renpaarden zijn de schuld van de heele geschiedenis. Schel eens even wat een slakken zijn die jongelui toch tegen woordig I Ik had op jou leeftijd niet, zooais jij, zes minuten noodig om te schellen.* Na deze aansporing trok Walter zoo heftig aan het schellekoord, dat het op den grond viel. De kolonel barstte in lachan uit, wat hem goed deed, en John verscheen met verraderlijke snelheid; hij vergat, dat de schel had geklonken op minstens vijftig meter afstand van de plek, waar hij zich met de samenspraak van de heeren ver maakt had. «Laat den stalmeester hier komen, John hij ia juist het venster voorbij gegaan.* In groote opgewondenheid begon de kolonel heen en weer te loopen. Walter, die zijn vader hartelijk lief had, voelde zich niet op zijn gemak en zei schuchter: «Het spijt mij erg, vader, dat ik uw vraag too onomwonden beantwoord heb.* «Mij niet!* antwoordde den kolonel. «Wie de waarheid ontwijkt, ze mag dan over jonge of over oude lippen komen, ia mijns inziens geen man. Ik heb tegenover den vijand gestaan, en kan even vast de waar heid onder de oogen zien.* Op dit ooganblik trad de stalmeester binnen. «Jackson*, zei de kolonel op denzelfden toon als hij tot nu tce gesproken bad, «je moet dadelijk in de bladen adverteeren, dat Ik mijn renpaarden verkoopen wii.« «Pardon, meneer, Jenny moet toch aan de Derby-rennen deelnemen, en het bruine hengstveulen zou In Nottingham starten en de zesjarige ruin bij de handicap In Chester, en de bruine is voor de Sellinger van het volgend jaar opgegeven.* «Je kunt de paarden met deze engage menten verkoopen.* «En de trainer, meneer?* «Die kun je den dienst opzeggen.* «En de jockey?* «Dien stuur je oogenblikkelijk weg, je pakt hem bij een oor, en brengt hem zoo over de grens van mijn bezittingen, voor hij me de paarden vergiftigen kan; een van de stalknechts moet je houden, en voor wat er verder nog te doen is zai mijn groom zorgen.* «En wie moet de dieren naar de plaats van de verkooping brengen?* «Niemand. De verkooping zal hier plaats hebben; de paarden worden verkocht, zoo als ze hier staan, en alle boeken en reke ningen leg je dezen heer voor om na te kijken.* De stalmeester keek eenigszlns onbutat, en Walter zei zacht afwerend: «Mij, beste vader?* «Nu ja, je kunt toch rekenen, niet «Zeker: beter dan wat ook.* «En je bent in een handelshuis geweest, niet waar?* «Ja, dat ben ik.« «Nu dan, dan zul je, als je de tafels van vermenigvuldiging werkelijk kent, een menigte knoeierijen op het spoor komen. Voor alles moet je mijn uitgaven met mijn inkomsten in overeenstemming brengen. Voor een gentleman van de negentiende eeuw, die zijn verstand door handelsweten schap heeft gescherpt, is dat een kleinig heid Maar Clifford Hall verkoopen I liever zou ik mijn voedsel tot delven, konij nen. merels en de karpers uit mijn vijver beperken en op een kruiwagen naar de kerk rijden.* Zoo nam Walter dus het oppertoezicht over zijn vaders bezittingen over en deed de leerzaamste ontdekkingen. Welk een onmetelijk aantal kleine smokkelarijen en bedrieglijke berekeningenWelk een weefsel van gemeene omkooplng en handige intriges Het gelukte Walter zeer spoedig het evenwicht tusschen de uitgaven en hetzesr belangrijk inkomen van zijn vader te her stellen en de eenige hypotheek, die de ■choone bezitting bezwaarde, van vijf pro cent op vier terug te brengen. Dit viel hem niet eens moeilijk, want de hypotheek gever wist heel goed, dat iedere advocaat uit den omtrek in staat zou geweest zijn, het noodige kapitaal tegen vier procent In tijd van acht dagen te verschaffen. De oude heer was zeer verheugd en be noemde zijn zoon, wien hij een belangrijk jaargeld toekende, tot administrateur van zijn bezittingen. Walter behoefde derhalve, om werk en inkomsten te vinden, het vader lijk huis niet meer te verlaten. Wordt vtroolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1920 | | pagina 4