i„DE FAAM" I
Bank-Associatie
jf VRIJDAG EN ZATERDAG
g GROOTE LAPPEN- 5
g RECLAME DAGEN
IÏMITWT VOOR PBTSISCHS THtSAPIi
Fa. L. v. ACHTERBERGH's Brandstoffenhandel
FEUILLETON
HOOG SPEL.
GROOTE OPRUIMING
J. GROOTENDORST - Hof 20
z a,s* cn
Q etÈ ffi
- Sensatie nriizen
Sensatie prijzen
SLECHTS TWEE DAGEN
Langestraat 63
BAARN - TEL. 177 - NW. BAARN STR. 2
Technisch-Directeur JACQ DEKKER!
Spreekuur: Dinsdng, Donderdag en Zaterdag van l'/j—2x/2 uur.
Voor minvermogenden's avonds van 771/a nnr.
Afdeeling voor Electrische-, Heetelucht- en Waterbehandeling Diathermie,
Massage, Vibro- en Douche-massage, Bewegingskuren, Zweedsche Heil- en
Ademgymnastiek, Kunstzonbestraling enz.
Behandeling van: Zenuw-zwakte en andere Zenuwstoornissen, zooals Slapeloos
heid, llartpijnen, Nerveuze hartkloppingen, Nerveuze constipatie, Chronische
hoofdpijnen, Zenuwpijnen (ischias en andere neuralgiën^, Verlammingen na hersen-
beroerte, kinder paralyse, kneuzingen. Tabes en andore ruggemergsaandoeningen.
BEHANDELING IN OVERLEG MET HUISARTS OF SPECIALIST.
Bagger turf - Korte turf - Aanmaakturf - Eiken
kachelblokken Houtskoolbriketten - Houtskool
Vuurmakers Distributievrije Eierbriketten
VERKRIJGBAAR BIJ
BestelkantoorArnh. s(r. ia - Telefoon 161 UagazijaenKoesteeg 6-7
Wertheim (Sompertz 1834 en Credietvereeniging 1853
Kantoor Amersfoort
Etrechtscheweg 1
Kapitaal en Reserves 19.500.000
Alle baak- en effectenzaken
KV
Den volgenden morgen verscheen Walter,
precies op de minuut, in een open rijtuig,
door twee krachtige paarden getrokken. Hij
vond Mr. Bartley alleen. Want Mary was,
zondra ze Walter zag aankomen, naar haar
slaapkamer gehold, om zich nog eens, voor
ze den gast ontmoet e, in den spiegel te
bekijken, haar haren glad te strijken, een
'strik te verschikken. Het was voor 't eerst
van haar leven, dat ze zich hiertoe gedron
gen voelde. Zooals bij vrouwen gewoonlijk
het geval is, onderschatte ook zij de macht
der schoonheid en hechtte waarde aan on
beduidendheden.
Bartley benutte deze gelegenheid om tot
den jongen Clifford te zeggen:
«Ik moet u mijn ernstige verontschuldigin
gen aanbieden kunt u mij vergeven
Walter verbleekte. Zelfs deze deemoedige
bekentenis van den hem aangedanen smaad
was hem onverdraaglijk; hij beet zich op
de lippen en antwoordde:
«Niemand kan meer doen dan verzekeren,
dat Iets hem spijtIk zal trachten het
te vergeten.»
«Dat is alles, wat ik mag verwachten,»
gaf Bartley moedeloos ten antwoord. «Maar
als u wist met hoeveel handigheid, hoeveel
sluwheid, met welk een overvloed van
schijnbare bewijzen die gemeene Monkton
1 mij om den tuin heeft geleid...»
«Dat kan ik denken», viel Walter in.
«En veroorloof mij nog een opmerking,
voor wij dit onzalige onderwerp voor goed
laten varen. Had u mij de eer bewezen ais
Walter Clifford bij mij te komen, dan had
fk alle schijnbare bewijzen ten spijt gezegd
Schijn bedriegt, maar nooit kan een Clifford
joeerlljk zijn.»
Op deze verstandige woorden gaf de jonge
man zich gewonnen. Hij kleurde, en i
vaardde de lofspraak op zijn familie met
een lichte, hooghartige buiglffg; maar tege
lijkertijd roerde zich zijn rechtvaardigheids
gevoel.
«U heeft gelijk, zei hijik moet de zaak
van twee kanten bekijken. Wie onder valsche
vlag vaart, mag zich niet beklagen, als men
hem voor een zeeroover houdt. Laten wij
dit onderwerp voor altijd laten rusten. Ik
ben Walter Clifford en ben geheel tot uw
dienst.»
Op dit oogenblik trad Mary binnen, stra
lend van jeugd en schoonheid, de kamer
als het ware verlichtend met haar verschij
ning. Zij reikte haar neef de hand en
Walters oogen verriedden zijn bewondering.
Na een korte begroeting hielp hij Mary
in het rijtuig; haar vader volgde haar, en
Walter was op het punt weg te rijden, toen
het jonge meisje uitriep
«Och, ik heb mijn rok vergeten, voor het
geval, dat ik ga rijden!»
De rok werd gehaald en de paarden, die
reeds ongeduldig werden, vlogen vooruit.
Een kleine groom reed er achter en toen
zij de farm bereikt hadden, vonden zijdaar
een rijknecht met twee rijpaarden; een
ervan, een sierlijk, zacht, Arabisch paard,
droeg een dameszadel. Zij reden de geheele
farm over en namen alle bijbehoorende ge
bouwen in oogenschouw, die zich dank zij
Walteis oppertoezicht in uitstekenden staat
bevonden.
Bartley vroeg naar den omvang der lan
derijen eri naar het bedrag van de pacht.
Walter gaf hem de verlangde inlichtingen
en Bartley verklaarde zich met alles akkoord,
maar wenschte te weten, wat den tegen-
woordigen pachter had - doen besluiten te
vertrekken,
«Het zou het beste zijn, als u hem zelf
daarnaar vroeg,» meende Walter. «Ik zou
het prettig vinden, ais u van beide zijden
werd ingelicht.»
«Dat kon ik van u verwachten,» zei
Bartley. «Maar waar wringt de schoen vol
gens uw meening
Dagelijks versch verkrijgbaar fijn
gekruide
ST. NICOLAAS
20 en 26 CENT PEIl ONS
ANTH. C.van B JUREN J
ARNH.STB. 21 TEL. 431
WEGENS UITBREIDING MIJNER ZéMBi
Alleen onze bekende kwaliteiten. Spotprijzen
in de Aiiicrsfoortsclie
Mamifactureiiliandel -r'
C/2
ZIE ETACACEliji
«Wel, als hij nuchter is, klaagt hij, dat
hij er geld op toe moet leggen, maar als
hij dronken is, vertelt hij aan zijn vrienden,
dat hij zeven duizend pond heeft opgepot.
Eenige van zijn weidsn hebben betere
irrigatie noodig; ik heb hem beloofd de
daarvoor noodige draiueerbuizen te zullen
leveren «n verlang slechts dat hij ze laat
leggen. Naar mijn meening is hij een echte
sleurmensch, en daar hij tot nu toe een
bovenmatige winst uit het prachtgoed ge
trokken heeft, kan hij er niet toe besluiten,
met datgene wat recht en billijk is tevreden
te zijn.»
«Ik geloof, dat u het bij het rechte eind
hebt,» antwoordde Bartley. «Wat mij be-'
treft, ik heb plè4ier in het landbouwbedrijf,
en ik zou met een geringe winst genoegen
nemen.»
Waiter gaf geen antwoordhij had geen
lust de farm aan Bartley te verpachten.
Deze begreep den stand van zaken, trok
Mary terzijde en vroeg:
«Zou je hier niet graag willen wonen,
lieve kind?»
«Ja zeker, papa, als u het wilt. Bovendien
is dit, zooals u weet, de geboorteplaats van
onze lieve Mr. Hope.»
«Goed, zeg het dan aan je neef; ik zal je
daartoe wel de gelegenheid geven.»
Die gelegenheid was spoedig gevonden,
en op scbuchteren toon'zei het jonge meisje:
«Neef Walter, we zonden het alle drie
heerlijk vindeD, als we de farm kregen.»
«Alle drie?» vroeg hij. «Wie is dan de
derde
«Een man, dien ieder graag mag, en van
wisn ik veel houd. Mr. Hope heet hij, een
heel bizondere man! Ik ben overtuigd, dat
hij u bevallen zou.»
«HopeIs zijn voornaam William
«Ja, zoo heet hijkent u hem misschien?»
vroeg Mary levendig,
«Ja, ik ken hem, en heb alle redeu hem
nooit meer te vergeten, want hij heeft mij
een grooten dienst bewezen.»
«Ja, dat is echt wat voor hem I» riep
Mary. «Hij houdt nooit op, anderen diensten
te bewijzen, en hij is de beste, trouwste,
knapste, aardigste en liefste man, die ooit
bestaan heeft. Hij is een tweede vader voor
mij, en, neef Walter, dit is zijn geboorte
plaats, en hij heeft er ons het eerst over
gesproken, en hoewel hij er niet veel woor
den over heeft verspild, weet ik het toch,
dat het hem erg verheugen zou, ais ik hem
schreef«We zullen de pachthoeve krijgen.»
Mag ik dat, neef Walter?»
Bij deze woorden vestigde zij haar mooie,
van hartelijkheid stralende oogen op den
jongen man en daar was hij niet tegen
bestand.
«Zeker kunnen jullie de pachthoeve krijgen,»
antwoordde hij met groote warmte. «Alleen
moet je niet boos zijn, als ik blijf vast
houden aan de verhoogde pachtsom. Je weet
nichtje, dat ook ik een vader heb en dat
ik bedacht moet zijn op zijn voordeel.»
«Natuurlijk moet je daarop bedacht zijn,
lieve Walter», gaf Mary onvoorzichtig ten
antwoord, en de beide laatste woorden
drongen den jongen man in het hart, alsof
hij ze onverhoopt en voor de eerste maal
van de lippen van een vijf- en twintigjarige
vrouw hoorde.
Toen ze in de herberg waren terug ge
komen, deelde Mary Mr. Bartley mee, dat
hij de farm zou krijgen, als hij er in toe
stemde de verhoogde pachtsom te betalen.
«Dan is alles in orde,» antwoordde Bartley,
«en dus kunnen wij morgen onze terugreis
aanvaarden.»
«Zoo gauw all» riep Mary teleurgesteld.
«Natuurlijk,» zei Bartley met beslistheid;
«al het verdere moet schriftelijk in orde ge
maakt worden, en waarom zouden we nu
langer hier blijven? Binnen vier tot acht
weken trekken we immers voor goed hier
heen?»
«Daar dacht ik niet aan,» antwoordde
Mary met een lichte zucht. Het kwam haar
onvriendelijk voor, meteen rechtsomkeert te
maken, nadat ze bereikt hadden, wat ze be
geerden. Zear bedeesd wees zij Bartley
daarop, maar deze was onverbiddelijk, en
den volgenden dag keerden zij naar huls terug.
Mary had gaarne aan Waiter geschreven,
om hem haar goede aankomst te berichten;
doch een onbewuste schroom hield haar
daarvan terug; ze had opgehouden een
kind te zijn.
Bartley begaf zich naar zijn sluwen ad-
vokaat en had een lang onderhoud met hem.
Het resultaat hiervan was, dat Walter Clif
ford tien dagen later een schrij ven vaa
Bartley ontving, waaraan het Ontwerp van
het pachtkontrakt was toegevoegd.
Dit luidde in 't algemeen voordeelig voor
den eigenaar, het bevatte echter een onge
wone, doch heel onschuldig schijnende be
paling.
Waiter las den briefin tegenwoordigheid
van zijn vader en vertelde dezen, van wien
hij kwam.
«Wat heeft die man je te schrijven?»
bromde de kolonel.
«Hij schrijft: «Onze farm is in den besten
toestand, en Hops is van meening, dat
wij slechts een rentmeester noodig hebben
om alles in gang te houden. Blijkbaar heeft
hij heimwee naar z(jn geboorteplaats, en hij
houdt de verlangde pacht voor recht en
billijk. Wat mij betreft, mijn heele leven is
zoo druk geweest, dat Ik nu en dan ver
andering noodig heb en besloten heb uw
pachter te worden. Hope zegt, dat Ik de
kosten van het kontrakt moet dragendaarom
heb ik de heersn Carowsmith en Cox met
het ontwerp hiervan belast. Zij hebben veel
routine in die dingen, en ik heb hun be
volen de grootst mogelijke billijkheid te
betrachten. Mocht dat nist gebeurd zijn, dan
verzoek ik u, het ontwerp met uw tegen
werpingen terug te zenden.»
«Oho, het ontwerp heeft hij gemaakt!»
riep de kolonel. «Als dat het geval is, zul
je goed doeu, het met de mikroskoop te
onderzoeken.»
(Wordt vervolgd.)
