H. J. Woudenberg leider van het
Ned. Arbeidsfront
Mussert spreekt tot de Nederl, arbeiders
Zes arbeidsgemeenschappen in ons volk
N.A.F. niet gebonden
een politieke partij
aan
AMERSFOORTSCHE COURANT ZATERDAG 2 MEI 1942
5
VERVOLG VAN PAG. 1.
De Iotsbeslissing van Europa
Want tharis bestaat er geen twijfel,
dat wij, Europeanen, voor de beslis
sing slaan ofwel een - i^ieuwe gemeen
schap te vormen, waarin allen naar
de mate van hun énergie en van hun
bijdrage ten algeineenen nutte hun
welvaart vinden of nadat het de
mocratische kapitalisme de situatie
voldoende had voorbereid voortaan
bij voortzetting van het onwrikbare
bolsjewistische streven naar ontrech-
ting van de menschen tot hulplooze
slaven, uitroeiing van millioenen cul
tuurdragers en afschaffing van alle
cultureele grondslagen, die als dui
zendjarig erfdeel aan onze volken hun
innerlijke- waarde hebben gegeven, als
een verdierlijkte verpauperde men-
schenmassa over te blijven, die wordt
gedirigeerd door een joodsche parasi
taire laag.
Deze Iotsbeslissing vermag geen
Europeaan te ontgaan, want in dit
conflict bestaat er voor niemand een
uitzonderingspositie, gebaseerd op rijk
dommen buiten onze eigen machts
sfeer, daar deze in tijden van nood
immers onbereikbaar zijn.
Deze worsteling en haar namelooze
offers in het beste bloed, hebben slechts
dan zin, als na afloop van dezen strijd
om Europa in Europa een orde is be
vochten en wordt in stand gehouden,
die den actieven volken van dit we
relddeel en zijn arbeiders van hand
en hoofd de vrijheid van den kapita-
listischen dwang en daarmée de waar
digheid van den arbeid als den hoog-
sten waardemeter van den mensch te
ruggeeft.
Het is duidelijk, dat deze inzichten
niet terstond voor allen toegankelijk
'zijn. Het is eveneens duidelijk, dat de
weg. juist naar deze gemeenschappe
lijke welvaart uit de gemeenschap
vair den arbeid leidt, over moeilijk
heden en ontberingen op zeer groote
schaal.
Bovenal staat evenwel de inzet van
het leven en de offervaardigheid der
jeugd van Europa en vooral van
Duitschland,die in gevechten en on
der omstandigheden van ongeloofe-
lijke hardheid, de hoogste goederen
van het avondland verdedigt, en uit
de slagen in het oosten van Europa
"zijn betere toekomst mee terug zal
nemen.
Derhalve is het ook duidelijk, dat
Europa geheel zijn militaire en econo
mische kracht voor dezen strijd om
het bestaan op het spel heeft te zet
ten. Ongeacht een zeker gebrek aan
inzicht, dat nog hier en daar bestaat
en de ontberingen, die eveneens nood
zakelijkerwijs uit dezen strijd moeten
voortvloeien, is het thans de diepste
verplichting zich in te spannen en te
werken voor het voortbestaan en de
orde van Europa.
Indien het werkende volk zich aan
gordt ter vervulling van deze verplich
ting, dan is het oogenblik gekomen
om den grondslag te leggen voor de
nieuwe sociale orde, waarop het ge
bouw der toekomst kan worden be
trokken.
Dan kunnen ook niet instellingen,
nog dateerend uit een overwonnen tijd
en behoorend by een reactionnaire,
separatistische gesteldheid, die geen
rekening heeft gehouden met de ont
wikkeling en in tijd van nood even
eens heeft gefaald, de leiding op zich
nemen.
De taak van het Arbeidsfront
„Ik heb dan ook, na het advies,
vooral van mijn Nederlandsche me
dewerkers, besloten, op den dag
van heden het Nederlandsche Ar
beidsfront op te richten".
Dit arbeidsfront heeft tot taak de
werkende Nederlanders op te voeden
in den zin der bcdrijfsgemeenschap tot
wederzijdsch begrip voor hun econo
mische belangen en ter verzekering
van den arbeidsv'rede, bij de vorming
van de sociaal-politieke toestanden
mee te werken, zijn leden te advisee-
ren en te vertegenwoordigen en boven
dien de instellingen op te richten en
in stand te houden, die dienen tot be
vrediging van de cultureele behoeften
der Nederlandsche werkers en tot in
standhouding en bevordering yan hun
prestatievermogen.
In het bijzonder zal het Nederland
sche Arbeidsfront deze taak, die be
staat in het geven van leiding en in
de behartiging van belangen niet slechts
te vervullen hebben jegens de in Ne
derland in het bedrijfsleven werkza
me Nederlanders, maar vooral in den
grootsten omvang jegens alle Neder
landers, die by de gemeenschappelij
ke inspanning van onze Europeesche
krachten ook buiten Nederland wer
ken. Want juist de behartiging van de -
belangen dezer Nederlanders is de
menschelijke noodzakelijke aanvulling
van hun momenteele edonQmische
werkzaamheden buiten het vaderland.
De samenvatting van alle sociaal-
politieke werkzaamheden, die tot
dusver volgens de uiteenloopendste
belangen en geestesrichtingen wa
ren versplinterd, tot een front der
werkers gebiedt ook, dat de pres
taties der afzonderlijke leden van
de thans over te nemen bonden en
vakvereenigingen doorhet Neder
landsche Arbeidsfront worden er
kend op voorwaarde, dat deze
prestatie intusschen niet is gestaakt.
Om de in het bedrijfsleven werkzame
Nederlanders te stai'nen, zal het ar
beidsfront er zich bijzonder op moeten
toeleggen hun bekwaamheden dusdanig
te ontwikkelen dat geheel het Europee
sche economische gebied hun openstaat.
Hiertoe behoort vooral de beheersching
van een gemeenschappelijke taak. Als
zoodanig zal in midden en Noord Euro
pa vooral de Duitsche taal in aanmert
king komen.
De taak der commissie.
„De taak, die u," vervolgde spr., zich
richtende tot den heer Woudenberg,
„met uw medewerkers op u neemt, is
zwaar. U hebt een werk te volbrengen
dat in zijn veelomvattende, fundamen-
teele beteekenis op het gebied van den
werkenden mensch in Nederland zonder
voorbeeld is. Derhalve moet u daarvoor
eerst het begrip van ieder afzonderlijk
wakker maken. U zult vooral te strij
den hebben met de moeilijkheid, dat
het levenspeil van breede lagen door de
ontberingen, die deze wereldoorlog ver
scherpt door de tegen de burgerbevol
king van het vasteland gerichte Engel-
sche blokkade, veroorzaakt, gevoelige
beperkingen ondergaat, op het oogen
blik, waarop u voor de werkende bevol
king treedt als verkondiger van een
nieuwe orde.
„Ik meen evenwel, dat de Nederland
sche arbeider nuchter en zakelyk ge
noeg is om het onvermijdelijke te be-
g rij pen van een situatie, die moet wor
den beschouwd als een strijd en der
halve een tijd van opoffering voor een
betere toekomst, waarbij het essenticele
van deze toekomst daarin bestaat, dat
de arbeid en dus ook de arbeider niet
meer mag worden beschouwd als voor
werp van economische calculatie, dus
gewoonweg als handelsartikel, maar als
waardevolste en derhalve waardigste
uiting van de persoonlijkheid en de be
drijfsleider zich geplaatst mag weten in
de gemeenschap van zijn bedrijf, dat
zijn ter wille van het algemeen aan
vaarde grootere plichten met grootere
rechten vergeldt om hem zoo een ware
nationale verantwoordelijkheid te vcr-
leenen.
Ook zullen de Nederlandsche arbei
ders zich kunnen voorhouden, dat
thans reeds enkele honderdduizenden
aan werk zijn gekomen en dat voortaan
in toenemende mate alle werkkamera
den aan werk zullen* komen, dus niet
meer hopeloos op den aalmoes der
dersteuning zijn aangewezen, doch als
actieve menschen de waarde der eigen
persoonlijkheid hebben hervonden en
de mogelijkheid tot hoopvoller toe
komstplannen zullen vinden.
Naar een nieu
en welvaart.
orde
„Zij staan voor een taak, waarvan de
vervulling zal stuiten op alle krachten,
die met verbeten taaiheid de grondsla
gen van een ineenstortend tijdperk i
dedigen, daar zij door deze verdediging
tevens hun eigen zoowel economisch als
ook geestelijk bestaan willen redden. Ik
weet evenwel, dat het als alle Nederlan
ders, die open staan voor de teekencn
van den huidigen tijd, niet op persoon
lijke erkenning aankomt, maar dat gij
als Nederlandsche patnottcn slechts
zijt vervuld van dien eenen wil uw Ne
derlandsche volk den weg te wijzen
naar een nieuwe orde en gemeenschap
pelijke welvaart voor Europa en dezen
weg voor dit volk te veroveren.
De rede maakte op alle aanwezigen
en in het bijzonder op de arbeiders, die
daar stonden als vertegenwoordigers
van hun arbeidskameraden, diepen in
druk.
Een zware, maar zeer mooie taak
De heer H. J. Woudenberg trad ver
volgens naar voren en dankte den Rijks
commissaris voor zijn instructieve rede,
waarin volkomen duidelijk is geschetst,
welk een groote en zware taak spreker
wacht, een taak echter, welke zeer mooi
is, hetgeen hem sterkt in zijn overtui
ging, dat hü er tegen opgewassen zal
zijn.
Van dit oogenblik af zal er in ver
sterkte mate naar worden gestreefd, de
Nederlanders in de Europeesche ruim
te de plaats te doen innemen, welke zij
verdienen.
De heer Woudenberg gaf ten slotte
den Rijkscommissaris de verzekering,
dat ook zijn medewerkers alles zouden
doen om te arbeiden in den door den
Rijkscommissaris geschelsten geest.
De installatieplechtigheid was hier
mee ten einde.
(Vervolg van pag. 1.)
Het moet toch een vreugde en een
voldoening zijn voor allen, die op dit
gebied werkzaam zijn, te weten welk
een hooge roeping voor hen is wegge
legd. Nu de groote nationale arbeidsge
meenschap gevormd moet worden om
onder nieuwe omstandigheden verder te
gaan, zullerf onnutte schotjes, uit poli
tieke verdeeldheid ontstaan, moeten
worden omvergehaald, dat is onvermij
delijk. Laten zij, die voornemens zijn
niet meer mede te werken, bedenken
dat zij hun eigen roeping in den steek
laten, dat zij ons volk schade toebren
gen en dat zij later daarvan diep berouw
zullen hebben. Ik begrijp, dat velen nog
niet ten volle vertrouwen kunnen, dat
de toekomst beter zal zijn dan het he
den. De feiten zullen moeten spreken.
Over een paar jaar zal het geheele volk
de resultaten moeten kunnerr zien.
Werkers op het front van de volks
gezondheid en de sociale zorg, op u rust
voor een groot gedeelte de verantwoor
delijkheid voor de toekomst van uw
volk. Wanneer gij uw plicht doet in het
besef van de hoogheid van uw roeping,
dan kunt gij veel verwerken, wat u nu
nog hindert.
Onderwijs en cultuur.
De vierde groote arbeidsgemeenschap
is die van opvoeding en onderwijs. Al
len, van de jongste bewaarschoolonder
wijzeres tot den oudsten professor, van
den gymnastiekonderwijzer tot de lei
dinggevende personen in de lichamelijke
opvoeding, protestant of katholiek of
buiten kerkelijk verband staande, niet
tegenstaande hun verscheidenheid, niet
tegenstaande onderling gekrakeel, zijn
zij Nederlandsche werkers, die het Ne
derlandsche jonge volk voor het leven
geschikt moeten maken en dienten
gevolge een hooge roeping te vervullen
hebben en een verantwoordelijkheid
dragen, die niemand hun kan of wil af
nemen. De noodzakelijke eenheid, om
dat het gaat om de jeugd van één volk,
behoeft hier geenszins het karakter van
staatsabsolutisme aan te nemen. Ik ge
loof aan den groeienden tf-il tot samen
werking van alle zich hun verantwoor
delijkheid bewuste kerkers op het ge
bied van onderwijs en opvoeding.
De kunstenaars.
De vijfde groote arbeidsgemeenschap
wordt gevormd door de dragers van de
Nederlandsche cultuur: schrijvers, dich
ters, denkers, schilders, beeldhouwers,
architecten, tooneelkunstenaars, zan
gers en allen, die weten hun roeping te
hebben op cultureel terrein. Ons cultu
reel verleden als volk was meer dan
groot, het was grootsch. Het heden mag
gezien worden. De toekomst moet een
nieuw hoogtepunt vormen. Wanneer een
geheel volk straks achter zijn kunste
naar staat dan zullen de kunstenaars
zich niet meer eenzaam voelen, dan zul
len zy. gedragen door hun volk, aan
hun volk het beste en het hoogste ge
ven, wat God als mogelijkheid in hem
gelegd heeft en wat zij zelve door inge
spannen arbeid hebben ontwikkeld. Een
lui en ingebeeld kunstenaar is 'n niets
nut en een idioot. Een hardwerkend,
worstelend, zijn kleinheid in zijn
grootheid beseffend kunstenaar is een
eave Gods voor zijn volk. Als zoodanig
dient hij te worden gerespecteerd, maar
voor alles in de gelegenheid te worden
gesteld om zich te ontplooien als wer
ker in dienst van zijn volk.
De zesde groote arbeidsgemeenschap
wordt gevormd door de dienaren van
den staat, de ambtenaren en de politie
en voorts door hen, die bij h-sc rechts
wezen zijn. De staat is geen doel maar
middel. Doel is het welzijn van het
volk en daartoe is onontbeerlijk een
krachtige, goed georganiseerde staat.
I waarvan de dienaren gevormd worden
door menschen, die een groote mate
van gemeenschapsgevoel hebben, die
dus socialist zijn. Werkers in staat, pro
vincie of gemeente: hel is geenszins de
bedoeling om u uit uw arbeid te stoe
ten, omdat gij geen nationaal-socialist
zyt of u daarvan niet bewust zijt.
Plichtsgetrouwe werkers, die nationaal-
socialistisch waren, werden door do de
mocratie uit hun ambt ontzet, van Geel
kerken, graaf d'Ansembourg en ik wa
ren de eerste slachtoffers. Wij hebben
ondervonden wat dit beteekont en wij
willen dit dus waarlijk niet aan ande
ren aandoen.
Een sterke nat.-soc. staat.
De toekomst van ons volk eischt
echter, ook al zien dit velen nog
niet in, een sterken nationaal-socia-
listischen staat, dieopgenomen
moet kunnen worden in een bond
van Germaansche nationaal-socia-
listische staten. Zij, die in overheids
dienst zijn en daaraan niet willen
mede doen, daarvan ben ik zeker,
zullen hun plaats moeten ruimen,
maar zij, die loyaal hun plicht doen,
hoe moeilijk het hun ook is, zij be
wijzen ons volk in dezen moeilijken
overgangstijd groote diensten, waar
voor wij hen heden op den dag van
den arbeid willen danken van gan-
schcr harte.
Nieuwe orde geen schuld
aan ontbering.
Arbeiders van Nederland. Gy zult be
grepen hebben, dat het onze socialisti
sche taak is om in ons volk als kern te
bouwen een groote werkgemeenschap
van alle Nederlandsche arbeiders van
hoog tot laag. Om te produceeren zijn
grondstoffen en arbeidskrachten noo-
dig.
Wij zijn arm aan grondstoffen! de or
ganisatie van den arbeid hebben wij
zelf echter in de hand. Daaraan begin
nen wij reeds nu. Door dien arbeid zul
len wij nieuwe welvaart moeten schep
pen. Wij richten onze krachten op het
zelfde doel. De wagen van het Neder?
landsche volk is vastgeloopen in de
modder, de verantwoordelijken-ziin er
van door. Het is logisch, dat nu wij den
wagen er weer uit moeten halen, wij
met zoo dwaas zullen zijn om ieder te
laten trekken aan den kant, dien hij
wil. Wij zullen allen aan denzclfden
kant gaan trekken en wel aan den voor
kant.
Ik begrijp volkomen, dat het leven
voor honderdduizenden nu uiterst moei
lijk is, dat het noodzakelijke dikwiils
ontbeerd wordt, maar het is bewust on
waarheidsprekend dit te schuiven op
rekening varxde z.g. nieuwe orde. Euro
pa en dus ook ons land is in een oorlog
op leven en dood gewikkeld tegen de
Sovjet-kolos in het Oosten cn de kaoi-
tahstische kolos in het Westen.
Deze worsteling eischt ontzaglijke of
fers aan goed en bloed. Maar ik heb
het onwrikbare geloof, dat Europa zal
winnen.
Een nieuw Europa.
Uit de worsteling van dezen tijd ont
staat een nieuw Europa van socialisti
sche volkeren, waarin de werkers als
volwaardige volksgenooten, ja als kern
der natie zullen worden gerespecteerd
en dientengevolge hun rechtvaardig
aandeel zullen krijgen in de welvaart
van ons volk. Zooals uit den schijndood
van den winter het jonge leven ont
waakt is, zoo zal, naar mi.in heilige
overtuiging de ellende van dezen tijd
worden opgevolgd door een toekomst,
die groot en schoon kan zijn. mits wij
inzien, dat wij met elkander als ar
beidskameraden ons daarvoor moeten
inzetten J
WOUDENGERG IN HET CONCERTGEBOUW.
In een feestelijke bijeenkomst in hel
Concertgebouw te Amsterdam is gister
avond op plechtige wijze de oprichting
van het Nederlandsche Arbeidsfront
herdacht.
Tal van Duitsche en Nederlandsche
autoriteiten woonden de bijeenkomst
bij.
De leider van het N.A.F., de heer
K. J. Woudenberg, die met hartelijke
toejuichingen door de aanwezigen was
begroet hield een boeiende redevoering,
waarin hij er op wees, dat hetgeen hy
geprofeteerd had en waarnaar velen
hebben verlangd, wat door sommigen
is gevreesd en wat de negativisten bij
voorbaat hebben afgewezen, tot stand
is gekomen n.l., het Nederland
sche Arbeidsfront.
Het is wel geen toeval aldus spr.
en in elk geval is het van symbo
lische beteekenis, dat dit op den eer
sten Mei geschiedt. De eerste Mei is
sedert het jaar 1839, dus ongeveer
50 jaar achtereen een hoogtijdag ge
weest voor de socialistische arbeiders
beweging, een dag, niet van feest,
maar een dag van strijd, een dag van
bezinning, op den feilen klassenstrijd,
dk den arbeider door een harte-
loi - kapitalisme werd opgedrongen.
Voor ons is ook de eerste Mei de dag
van het lentefeest, het feest van den
arbeid.
En wanneer de oorlogsomstandig
heden ons beperkingen opleggen, ook
bij de viering van dit belangrijke
feest, dan is het toch van groote sym
bolische beteekenis, dat de schrede
na;r het. socialisme van de daad: de
vorming van een -gemeenschap voor
all- werkers in Nederland op dezen
da^ kan worden gedaan. En zooals in
de natuur de eerste Mei een hoopvolle
belofte is, van nieuwen groei, van
nieuwe levenskracht, zoo is ook de
grondvesting van het Nederlandsche
Arbeidsfront een belofte voor nieuw
geluk door vernieuwde volkskracht.
Het Nederlandsche Arbeidsfront is
by besluit van den Rijkscommissaris
tot stand gekomen en ik ben daarvan
tot leider benoemd.
Op den 15en Juli 1940 werd ik be
noemd tot pommissaris van het N.V.V.
Dit geschiedde omdat het N.V.V. als
klas: enstrijdorganisatie geen instru
ment der volksgemeenschap zou kun
nen zijn en omdat het politiek verle
den van de toenmalige leiding een
posh eve Samenwerking in de groei
ende Europeesche volksgemeenschap in
den weg moest staan.
Na iat het N.V.V. onder mijn leiding
van marxistische of andere politieke
invlc den was bevrijd, was er voor
de unfessioneele vakbonden geen be-
staa: meer.
De werkers in den nationalen ar
beid hebben geen antithese, hun
kracht van de volksgemeenschap leeft
slechts in eendracht en samenwerking.
Wanneer wij er ernstig naar stre
ven om de tegenstellingen tusschen
werkgevers en werknemers weg te ne
men en den arbeid in gemeenschap
pelijk belang te. richten, dan is het
ontoelaatbaar dat andere kunstmati,-
gc- tegenstellingen van religieuzen of
politieken aard in de bedrijven wor
den gebracht, om te trachten langs
dezen weg een voortdurende schei
ding tusschen de werkers te bewerk
stelligen.
Daarom zijn dan ook het vorig jaar
Juli de confessioneele vakbonden op
geheven en de georganiseerde arbei
ders in één organisatie gebracht.
Klassenstrijd overbodig
Het is echter «vanzelfsprekend, dat
waar de gèest van den nieuwen tijd
eischt, dat alle tegenstellingen in den
arbeid en tusschen de arbeiders ver
dwijnen moesten, zoo ver strekken,
dat ook de werkgevers en werkne
mers niet meer als twee tegenover
eikaar staande onderhandelende^ par
tijen konden blijven bestaan. Het Ne-
derlandsch Verbond van Vakvereeni
gingen, als eenige Nederlandsche or
ganisatie der werknemers nog net zijn
cindvorm had gevonden.
Daartoe moeten in dezen tijd orga
nen worden geschapen, dje een gees-
tesverandering kunnen bewerkstelli
gen, waardoor de klassenstrijd over
bodig wordt, de klassenstrijd, die
thans meer dan ooit schadelijk is. Het
Nog is het op 1 Mei 1942 winter
in de harten van vele arbeiders, die
niet gelooven kunnen aan een toe
komst, waarin weer plaats zal zijn
voor 'n gulle, hartelijke lach, waar
in weer mogelijkheid zal zijn voor
de aanschaffing van behoorlijke le
vensmiddelen, kleeding en huisraad
waarin blijmoedigheid zal zijn. Dit
geloof heb ik wel. Het geloof en
vertrouwen komen dat tenslotte al
les terecht zal komen als wij :n
harmonie met elkander onzen plicit
willen doen. Uit den wil tot samen
werking, tot elkander begrijpen, zal
nieuw leven ontspruiten.
Namens al onze volksgenooten, die in
mij vertrouwen stellen, dank ik u. ar
beiders \an Nederland vo>r al hetgeen
gij in uw arbeid van net afgclooptn ar
beidsjaar voor het Ned»i .andsche volk
hebt gedaan. Voor mijzelvc vraag ik
van u, dat gij nauwlettend zult willen
'oczien of ik aan het einde van mijn Ie
ven door u erkend zal kunnen worden
als de eerste arbeider van ons volk. De
ze erkenning zal het grootste zijn, dat
ik verlang te verdienen.
Het Nederlandsche volk moet kun- I
nen rekenen op zijn dragende kern: de I
arbeiders. De plichtsgetrouwe onbeken- I
de soldaten v:den arbeid. Zoo zeker
als de hoog- van een volk bepaald
wordt door ae kracht van het genie, zoo
zeker wordt de sterkte van een volk
cpaald door de kracht van de., arbeid.
Deze kracht willen wij versterken uit
.iefde voor volk en vaderland.
zijn trouwens niet de arbeiders ge
weest, die den klassenstrijd hebben-
doen ontstaan. Dat was de bourgeoisie
met haar liberaal kapitalistisch sy
steem. Alle stemmen, die opgingen cn
die wezen op de sociale onrechtvaar
digheid, werden genegeerd. Het is dus
begrijpelijk, en vanzelfsprekend, dat
de onrechte arbeiders zich organiseer
den en den strijd- aanbonden tegen de
personen, die verbonden waren aan
dit liberaal-kapitalistische systeem, dat
tot zoo groote uitbuiting en ontrech-
ting had geleid.
De pioniers der
arbeidersbeweging
En wij allen, die thans tot het Ne
derlandsche, Arbeidsfront zijn toegetre
den, wij hebben respect voor die eer
ste pioniers in dc arbeidersbeweging.
Hun taak was niet gemakkelijk, zij
werden miskend, geterroriseerd, ver
guisd en zelfs werd broodroof op
hen toegepast.
Wij zullen dep fakkel, dien zij ont
staken, verder dragen, niet om brand,
en verderf te stichten, maar oln licht
te brengen in de duisternis van deze
dagen»
De klassenstrijd werd veroorzaakt
door een onmenschelijk kapitalistisch
systeem en door kortzichtigheid van
de werkgevers. Men kan het den ar
beiders niet verwijten, dat zij gebruik
maakten van dezelfde vrijheid, die de
liberale werkgevers pripcipicel als
leidende gedacjite voor de maatschap
pelijke ontwikkeling hadden aanvaard
en den hun opgedrongen klassenstrijd
gingen voeren.
Men kan echter den leiders der vak
beweging wel verwijten, dat zij de
teekenen des tijds niet hebben ver
staan en hardnekkig bleven vasthou
den aan allerlei vormen, die cloor de
maatschappelijke ontwikkeling reed:
lang waren achterhaald.
De vakbondsbestuurders van alle
kleur bleven hardnekkig verbonden
aan een stelsel, dat zij zoogenaamd
democratisch noemden, maar waarin
zij volkomen waren vastgegroeid in
het kapitalisme.
De klassenstrijd, die flelaas onver
mijdelijk was, was altijd een noodza
kelijk kwaad. Hij bevorderde het so
cialisme niet, hij hield het tegen. So
cialisme immers is samenwerking, har
monie. Arbeidskameraaöschap voor al
le werkende menschen binnen één
volk.
De oude vormen van vakbonden, die
den ouden geest bevatten, konden niet
blijven bestaan. Men doet nu eenmaal
geen nieuwe jonge wijn in oude lede
ren zakken. Daartoe is dan nu het Ne
derlandsche Arbeidsfront opgericht.
De taak van het N.A.F.
Wat is nu de taak van dit Neder
landsche Arbeidsfront
In de eerste plaats de behandeling,
voorbereiding, bespreking, vormgeving,
in alle sociaal-economische aangelegen
heden. Dit onderdeel van de taak van
het N.A.F. is verstrekkend en zal het
werk zijn van de vroegere vakbonds
bestuurders. Wat zij vroeger te dien
opzichte deden in beperkte mate, in
onderhandeling met werkgevers, of in
contact-commissieé zal nu onder de
gewijzigde omstandigheden in de ge
leide economie bindenden krafcht krij
gen door de organen van den Staat.
Dit belooft binnen het kader der mo
gelijkheden van loonen cn prijzen
nieuwe mogelijkheden in .de loonpoli
tiek.
Het tweede deel van dc taak is de
grondvesting van de bedrijfsgenjeen-
schap.
Het verheugende van dezen tijd is,
dat de organisatie van alle werkers,
het Nederlandsche Arbeidsfront, ten
slotte in elk bedrijf vertegenwoordigd
zal zijn. De organisatie beperkt zich
niet tot onderhandelingen aan den
top, maar begint van onderen in het
bedrijf.
Wat het Arbeidsfront zal beteeke-
nen en welke invloed daar ten gunste
van de werkers aan vastzit, kan blij
ken uit het feit. dat ons volk moet le
ven van den arbeid, van ongeveer drie
ën een half millioen werkers, verdcc-lcl
over meer dan 700.000 bedrijven en be
drijfjes.
Hiervan zijn -er ongeveer 8000 met
vijftig en meer arbeiders. Wij kun
nen dus aannemen, dat er op den duur
ongeveer 10.000 vertrouwensmannen
van het N.A.F. in Nederland hun ar
beid in de bedrijven zullen verrichten
met hun medewerkers zal dat aantal
wel tot omstreeks 25 a 30.000 worden
verhoogd.
Dit zijn dan alle bclangelooze arbei
ders aan de ideëelc taak van het
N.A.F. Nog nooit is de mogelijkheid
tot zelfwerkzaamheid aan eigen lot en
eigen sociale positie zoo in handen van
de belanghebbenden zelf gelegd.
Ten derde: de rechtsbescherming.
Ten vierde: de verhooging van de ar-
beidsbekwaamheid, arbeidsproductivi
teit en beroepsvorming-.
Het Nederlandsche Arbeidsfront om
vat den Nederlandschen werker van no
zijn schooljaren tot aan den dood.
Ten vijfde: de vorming van het cultu-
reele leven door de gemeensehaps-orga-
nisatie „Vreugde en Arbeid
Ook hierbij zal het in liet bijzonder
aankomen op de zelfwerkzaamheid, Al
les wat de levensvreugde van den wer
ker en zijn gezin kan vergrooten zal den
werker worden geboden.
Wie lid kur.nen zijn.
Ie behoeften mede to werken
dus zeggen, dat ieder, die in
drijfsleyen staat, de horlogen
het Nederlandsche-Arboidsfron
len in dc rechten, die het lidi:
geeft.
Generaal pardon.
•en enkele Ncder-
den buitengesloten
Wie kunnen nu lid zijn van het Ne
derlandsche arbeidsfront? Het is de
;aak van het Nederlandsche Arbeids
front alle in het bedrijfsleven staande
Nederlandsche arbeiders samen te vat
ten en te verzorgen en hen tot weder
zijdsch begrip van hun maatschappelij
ke belangen te brengen, alsmede hen
sociaal en cultureel op te voeden en tot
HOl'-ZEE 1 1 bevrediging van de sociale en culturce-
Zoo gezien kan geen
landsche werker worden
en omdat het gaat om 1
die werkers, wordt er heden opnieuw
een zeer ruim generaal pardon afg< kon-
digd.
Dat wil zeggen, dat diegenen, die vóór
15 Juli 1940 lid waren van eenige c:-
kende vakorganisatie, wanneer zij vóór
1 Juli 1942 tot het Arbeidsfront tm-trc-
den. alle rechten zullen hebber, die bij
dc reglementen van het Arbeidsfront
zijn omschreven en dat de jaren, dat zij
lid van hun vakbond waren, by dc be
rekening van die rechten zullen mede
tellen. Het Nederlandsche Arbeidsfront
vervult een door den Staat officieel op
gelegde taak. Het is niettemin geen
Staatsinstelling, die va a boven af aller
lei regelingen dwingend oplegt. Hiir-
vonn tot stand worden gebr.-oh:. die
Het lidmaatschap blijft vrijwillig.
Het is nu wel zonneklaar, dal het doel
door dwang van bovenaf nimmer ka.i
worden bereikt.
De Staat zou den worker con ver
plicht lidmaatschap kunnen opleggen.
Wat werd dan bereikt? Niet meer don
een gedwongen betaling der lidmaat
schapsbijdrage. Het goot eeliter om per
soonlijke toewijding yan ieder werkend
volksgenoot aan de groote zaak. Alleen
in die bedrijven, waar het meerendecl
der werkers deze liit voilé overtuiging
betoont, kan hot Nederlandsche Ar
beidsfront iets van beteekenis bereiken
en kan de bedrijfsgcmeenschap lot volle
ontplooiing komen. Daarom is het lid
maatschap van hei Nederlandsche Ar
beidsfront vrijwillig en blijft iedere
dwang achterwege.
Viel politiek gebonden.
Uit deze redeneering wordt hei. ook
duidelijk, dat het Nederlandsche Ar
beidsfront niet gebonden is- aan eenige
politieke partij, Jk zelf br-n N.S.B.-er en
draag de overtuiging, dat zonder natio-
naal-socialismc en de beweging, waarin
dit belichaamd is. Nederland geen toe
komst heeft. Dit ligt echter geheel ge
scheiden van de taak, die de werkende
menschen in Nederland voor zich heb
ben. die gericht is op de welvaart cride
sociale verhoudingen.
De geweldige strijd, die- nu op dc we
reld heersclit, laat den Nederlandschen
mensch nu eenmaal geen keus. Hij staat
voor de noodzakelijkheid, hoe zijn ge
dachten ook geweest mogen ziin om als
nuchtere reëelc mensch te willen, dat
Europa in dezen strijd niet ondergaat.
Wie wil en wensbht, dat de verbon
den Europeesche legers, waarvan het
grootste gedeelte gevormd wordt door
de Duitschers. aan de Oostzijde hun
strijd verliezen, is een zelfmoordenaar
en wenscht den ondergang van Europa
en van zijn volk.
En zoo is het omgekeerd, ieder die
zijn volk en zijn land lief heeft, moet
willen, dat Europa .ongedeerd. dus zege
vierend door dezen strijd komt.
Hij moet niet alleen dit willen, zoo
besloot de heer Woudenberg, mam* moet
daaraan ook daadwerkelijk medewer
ken en wel door le helpen dc kapitalis
tische maatschappij «m te vormen tot
een socialistische. Dit kan niet anders
dap door een gemeenschapsorganisatie.
die uitmondt in de bearyfsgemcen-
schappon en die thans is opgericht: h e t
Nederlandsche Arbeidsfront.
ITALIAANSCn I.EGERBF.RICnT.
WEDEROM PANTSERAANVAL
BIJ MELIKI AFGESLAGEN
Het Italiaanse),, wecrmachlbcricht
van gisteren luidt:
ten tegen' onze linies ten' Oosten van
Mekili werd met beslistheid afgeslagen.
De vijand liet verscheidene gevangenen
in onze handen, terwijl enkele dooden
op het slagveld achterbleven.
Duitsche jagers schoten een Welling
ton neer en staken een ander vliegtuig
op den grond in brand. Benghazi word
gebombardeerd door Engelsche vlieg
tuigen, die in het geheel geen schade
aan de installaties veroorzaakten, noch
slachtoffers onder de burgerbevolking
maakten.
Overdag en des nachts werden door
vliegtuigformaties van de as aanvallen
ondernomen op Malta, boven welk
eiland een Spitfire werd vernield.
Vijandelijke vliegtuigen lieten eenige
bommen vallen op Kreta. Er worden
geen verliezen gemeld.
Legerbericht van Donderdag.
Het G98e v.eermachtóbericht van Don
derdag luidt:
Aan liet front van Cyrenaica leven
dige activiteitvan onze verkennings
patrouilles, die door den hevigen ghibli
belemmerd werd.
Onze vliegtuigen vielen met succes dc
haven van Tobroek aan en beschoten
met machinegeweren concentraties van
vijandelijke voertuigen ten westen van
de vesting. "Een Curtiss werd door Duit
sche jagers neergehaald.
Sterke Italiaansche en Duitsche vlieg
tuigformaties ondernamen herhaalde
bombardementen op Malta, waardoor
groote verwoestingen werden aange
richt.
Een verkenningsvliegtuig van dc ko
ninklijke marine, dat een convooi in hei
centrale deel van de Middcllandsche
Zeer escorteerde sloeg met succes een
aanval af van drie Brltsche Blenheims,
•van
■erd i
ligd. is rnet drie
1 op zijn basis teruggekeerd.
■erd bc-
