w°. s».
i"- Jaargang.
Maandag 7 Juli 1902.
BUITENLAND.
FEUILLETON^
In het Zonneland.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoort
Idem franco per post
Afzonderlijke nummers- u.uo.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- cu Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nor
'a morgeus bij do Uitgevers in te zen-Ion.
f 1.25.
- 1.75.
U.U5.
Uitgevers: VALKHOFF ft C®.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PBIJ8 DER AD VERTE NTIfttf:
Van I—6 r.gel.f 0.7*.
Elke regel meer- 0.1*.
Öruote letters naar plaatsruimte.
Voor haudel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
teègezanden.
Politiek Overzicht
De .irarlieke beuegiiig lu Kueluuu.
In de laatste weten wordt, telkens opnieuw
(melding gemaakt van onlwlen, plunderingen
en brandschattingen in velschillende streken
van het Kuasihdie platteland. Die beroerin
gen zijn Ocn gevolg van den toestand, waarin
de bevolking zich bevindt. Die toestand is
drt regeering heeft dat nooit- ontkend over
dt ganscht bebouwde oppervlakte zeer bedroe
vend. In da laatste drie jaren zijn er mis
oogsten geweest, hetgeen voor de bewolking
jtrteeèeiit hongersnood. In een rapport van
de Russische af dealing van het Roode Kruis
is duidelijk ©inschreven wat er gebeurd is en
(gebeurt Het graan is duurder geworden en,
lom dit dure- graan te koopen, hebben de land-
fcouwers hun vee, moeten verkoopen, dat, om
dat 'liet in massa aan de markt werd gebracht,
in prijs is gedaald Boeren, die op hun eigen
grond niet konden werken, hebben elders
weit gezocht, dat hun niet'kon worden gege
ten. Besmettelijke ziekten zijn opgetreden en
punne verspreiding is 111 de hand gewerkt-
door ellende eu onvoldoende voeding. Het
feuajiscihei Roode kruis heeft getracht de®e
pngelukfkigen te hulp te koanen Het arbeids
veld was zoo groot, de taak zoo uitgebreid,
Hat het rapport aldus besluit. „Niks kon
met genootschap beter voorbereiden tot de
[plichten, die het zoui hebbeai te vervullen in
fceval van oorlog." Die korte, droeivige volzin
fcerklaait veel Men heeft hier te doen met
jproeren van door den honger tot het uiter
ste gebrachte boeren.
In de officieel© raoporten over het gebeur--
p in de provinciën Oharkow en- Pdltawa
wordt g<e®e>g-d, dat. troepen boeren, door gemis
r.in beetannsmiddelen gedreven, kostelooze
inideeling van graan voor zicih zelf en van
poeder voor hun vee» van de overheid vroe»
|tu Tegelijk vermeerderden de nachtelijke
diefstallen van koren, aardappelen en hooi.
iVeldra gingen de bperen van vragen over
en ..Alles behoort ons en alles zal weldra
tan ens zijn.!" In geval van weigering dreig-
Jeu ziji alles meit geweld te nemen. Dikwijls
Beden de boeren openlijk, niet- karren om den
bi-it, wev, tei halen, aanvallen op de hoeven
fan- de "grondeigenaars. Zijl vernielden de
;iendels en de sloten van de schuren, de zol
ders en de stallen zijn namen koren, v-eevoe-
jd- r, landbouwwerktuigen, soms zelfs veeimede
Menigmaal, hooide men. in, den troep plun
deraars kreiten als deze „Neeim maar weg
■Gij moet doen wa-t er in het boekje staat.!
Alles behoort, one!Tot toelichting wordt er
tin het rapport bijgevoegd', dat er eene propa
ganda gevoerd is tegen de regiering, die ge
pakt eilijfc wortel heeft gevat. Dat is geschied
dooi de verspreiding van in de valktaai ge
schreven boekjes, waarin de boeren werden
aangespoord tot oproer tegen het- geaag en tot
[plundering van de iroiideigenaieii
Een medewerker van den Temps heeft ook
aan de andere zijde lioht geoocflit. Hij heeft
Ida streken bereisd, die in het. laatst van
Maast en in April door het oproer bezocht
[zijn. Hij heeft de boeren zelf gesproken om
uil hun in and'- te hooien, waaraan 't- bij hen
|haperde en wat de motieven waren vaa limi
ne handelingen. Wat- or is voorgevallen laat
hit door een boer uit den omtrek van Kar-
Indische Roman
24 D00B
Mevr. O V I K-S OEB.
lovka, in de provincie Poltawa, aldus ver
halen
Gij, wilt weten. wat. er gebeurd is? Zie
hier: De maand Maart liep op haar einde,
en wij hadden al het. graan opgegeten, dat.
op rijde gelegd was om te zaaien. Wat- moes
ten wij doen? Kr was niets meer in lm is en
vele kleine kinderen waren gestorven, in den
loop van den winter. Maar dat. komt er min
der op aan De hoofdzaak was, dat. wij graan
moesten hebben 0111 t-e zaaien, en dat hadden
wij niei. wout wij hadden het. opgegeten.
Toen hebben de hoofden van de> gemeente
geschreven aa-n den Zem»ki N&tehci-lmk (een
soort vieegouverue-ur met zeer uitgebreide be
voegdheden) oute vragen, dat hij zaaizaad
zou uitdeelen. Dal behoort zoo. want van het-
geld. dat wij gewen, is een deel, dat ons toe
komt. en dat moet dienen om zaaizaad te koo
pen-, wanneer de oogst is mislukt. Maar de
Zesmaki XatchaJnik antwoordde heelemaal
niets. Men had e.ven goed van een paard
kunnen vergen te zingen.
Er is teen- juist van pas een generaal ge
komen. die een brief bracht van den 'Koning.
Wat in dien brief stond was heel verstandig
er werd in gezegd, dat de verdeeling van de
gronden, die aan de bee ren gebleven waren,
weldra zon plaats hebben, omdat de Koning
besloten had, te voltooien wat de oude Ko
ning, die dood is God zegene hem be
gonnen was. Maar dat zou eerst gebeuren na
den oogst, omdat- het niet rechtvaardig is een
mensch te berooven van datgene wat voor
hem groeit. Maar omdat. de Koning den tijd
niet gehad had, ons zaaizaad' te 'zenden, madli-
ten wij. dat nemen van hen, die het, hadden,
en vëeTöok. Op den dag van de verdeel ing zóu
men dat naar recht en billijkheid regelen.
En gij hebt geloofd, dat -het een echte
.generaal was en dat de brief een echte brief
van den Koning was? •-
Wat- ik geloofd of niet. gelcoPd heb, doet
er niet- tce. Er rijn er. die I geloofd hebben;
dat. kan ik u zei/gen. Het. was een heel mooie
generaal, heelemaal in 't. goud, en de brief
was geschreven, ook met gouden letters, op
heel mooi papier. Bovendien was. 't heel ver-
zaaien. Men moeit, ons
het. zaad geven, als wij het noodiig hebben.
Wat zon 't ons baten, ais de Ze-mdcy Natoha.l-
nik, die hond', die Mos-koviet-, er maanden ach-
terna- -mee komt-' De Koning heeft, ons ge-
7-egd, dat- wij 't- aanstonds mochten, halen bij
hen, de te veel hebben. D'at, was rechtvaar
dig, nib waar?
Wij 'ijn dus gegaan naa.r de gronden van
een groten heer, die een bloedverwant- is va.n
den Ruing (de groothertog van Mecklen
burg). J'i© heeft 60,000 desja-tinen goed
land, w-arvan kij| maar 12.000 zelf laait be
werken HVt overige geeft hij in pacht ufit,
en hij kffc een rentmeester, die een Njemetz
(een DiUcJier) is Dat- is een varkenssnuit,
erger re dain een MoskovietHij krijgt- 6000
roeibelsvan den heer en- slaat- nog 20.000
ineeT u onzen rug. Hü heeft ons gezegd, dat
hij wele winsten wilde verdeelen, maai' niet
de verken, en dat hij niets liad om ons te
geveoi, «ornin giaan als vee! Graan en vee.
dat omoek.wa.in
Ik mt. nog zeggen, d'at wij aan den gou-
verneuran Poltawa z.\n gaan vragen of wij
moohtegeloo-ven wat de- generaal ons had
voorgel'n Wij hebben, twee dagen gewacht,
Ecdesj&une komt ongeveer overeen met
een heke.
en de gouverneur heeft, niets geantwoord. Hij
had er dus niets op te antwoorden, en wie
zwijgt- stemt toe. Wij rijn daarop naar den
rentmeester gegaan en hebben -hem gezegd
..Goef ons wat ons 'toekomt' Hij weigenie
Toen hebben wij- groepen ..Wii zullen t. met
geiweld nemen en alles stuk slaan'" Er waren
ouder ons, die hem wilden ranselen. Daar
zouden zij goed aan gedaan hebben. In zijne
vrees heeft hij de schuren en de stallen ge
opend en wij hebben genomen, wat- ons paste.
In het gansche land hAben wiij hetzelfde
gedaan bij de andere eigenaars. Gij zegt,
dat wij er met karren hqmgingon. tot 300
en 400 toe Zeker. Het- zou niet billijk ge
weest- zijn, als de een veel en een ander heele-
maaJ niets of niet genoeg gegeven liad. Een
eigenaar was er, die ons zeide. dat wij gelijk
hadden. Hij heeft ons zelfs meer gegeven dan
hij nicestWij hebben de rekening opgemaakt
en hebben hem terqggëgéven wat er over
bleef Wij ziin slecht- hard geweest voor de
kotdaki" (de parvenu's on dei de boeren, koo-
pers van grond dien zij hebben i-n individueel
bezit). Waarom zeggen zij: de grond beihoort
mij. dit- molenaar- on steenfabrikanten? De
grond kan onmogelijk aan een mensch be-
hoorc-n. Men kan den oogst koopen. maar niet
den grond, want- die behoort aan allen Zoo
denk ik er over. Stel, dat gij een visch gevan
gen hebt. Gij kunt- den Visrih verkoopen.
maar 'het water, waarin gij gevischt heb? Gij
zoudt gek zijn als gij het venbooht, en ik als
ik het kocht.
Er zijn ook boeren geweestdie suiker zijn
gaan halen uit de fabrieken. Daar was ik niet
bij. Maar hadden zaj ongelijk'? De biet pul-
den grond uit en daarna is de grond niets
meer waard. Daarvoor moet- men zidh schade
loos stellen. Mlen zag de vrouw van den pope.
let wel de vrourw van den pope hare meid
sturen non een suikerbrood. Zoo deed ieder
een.
Etn later?
Later zijn de kozakken gekomen. Zij
hebben geschoten op een troep boeren, eu. bob
ben hen doodgeschoten. Z'u bobben een oujl-
ser^eant van de soldaten 'van den Koning
-TJr— moi - --Marte*-— 'Z*i-
die zicih hebben laten gevangen nemen, zijn
met- de zweep- zeslagen.
Hebt- gij hooretn zeggen, dat de- Ozaar
naar hel- buitenland wao gegaan om. rust te
nemen, en zijn gezag aa-n de studenten had
ovengedragen
Dat- hdb ik hooren zeggen, en ook dat»
do s-tu-donten do vrienden zijn van den boer.
Maar i:k weet- ook, dat men niet alles moe-t
gekloven wat er verteld wordt. Do studenten
beiweren, dat de Koning om de drie jaren
mbÓBt worden benoemd, net als de starosten
Vriend, dat zijn dwaasheden. Ik. za-1 u zeiggen
wat- waar is de meru-then briiooren a-an den
Koning en do grond behoort aan de men-
sdhen
Dit is het- wat- uit den mond' van dezen
Russischen boor word opgrteekend. Het kan
ongetwijfeld bijdragen tct. het verkrijgen van
een juister inzicht niet alleen in de toedracht
van het gebeurde, maar ook in wat daarbij
in de menschel»
is omgegaan.
Telegrammen.
Landen. 5 Juli. Het bulletin van heden
voormiddag luidt aldu
De Koning had opnieuw e»en uitmuntenden
nacht-. Z M. is goed gehumeurd en voelt zicii
veel krachtiger Het verheugt ons te kunnen
verklaren, dat wii Z M. mi Imiten gevaar
beschouwen.
LondenC Juli. De verbetering in de ziek
te van den Koning blijft, aanhouden en is in
alle oprichten voortdurend gunstig.
Londen, 5 Juli. Een Paileuui iiUm \ritl k
is verschenen, bevattende de dép£ehr van
Chamberlain aan den gwivernour der Kaajv
k.jlGme, Hutchinson, b tnuleiidé l»-i \.-r»K'-k
tot schorsing der Kaap-che vi«>iidw« i Cham
berlain zegt. dat schorsing \ait de grondwet
van een kolonie, waar h t parlemMitair -lei
sel heersoht, nog nooit- heeft plaats gehad;
zij kon ailc >ii worden verkr> g n door een
rijkswet. Bovendien is het nnu/vkschrift
slechts floor de minderheid dei laden van
bat Kaapsehe parlement ge teek end terwijl alle
minister van de Kaapko.onie er tegen rijn
Een „acte of indemnity" is nuodig oni de
handelingeii, die onder <le kri^swet zijn ver
richt en de uitgaven, waartoe geen machti
ging was verleend, nadien de'wettigeu en de
rijksregering hoopt dat het Kaap he par
lement 1/ij de debattón over deze vraagstuk
ken vermijden zal wat tot bitterheid en tot
rassenhaat aanleiding kan geven en dat lt-t
erkennen zal, da<t het naplcitcn «>ver h<-t r
'.eden tot niets goeds dienen kan. IV rijiks-
regeering is van meeoisg, dat. seliorsing der
grondwet zonder de tegenwoordige volksver
tegenwoordigers te raadplegen eer ontevre
denheid en onlustten zou verwekken dan den
rassenhaat koelen Het is onrechtvaardig te
onderstellen, da.t het- parlement der ko'.'onio
zou weigeren de maatregeen te treffen, die
noodzakelijk zijn om hit. land tot rust- te bren
gen. Daarom geeft de rugeeriüg toe aan- de
ministers van do Kaapkolonie; dat het dien
stig is om zoo spoedig mogedbk het koloniale
parlement bijeen te roepen. ]>o rijksregeering
is te eed- deze zienswijze toegedaan, daar zij
verzekerd" is, dat de ernstige wensch bestaat,
om verdere oneenighéid te vermijden en de
hartstochten, door den ocM'log opgewekt, tot
bedaren te brengen
Lissabon, 5 Juli. De Engelsche diploma
tieke agent arriveerde te Peniche, om zich
«m»I hot hoj>ftt»ioorc* üci-
kii j gage vangen e Boeren aldaar.
D"e Portugeesoka en Ho-llandsche gedele
geerden teekendeu het slot-protocol der
grensbepaling op Timor met uitwisseling
va 14 grondgebied.
Kaapstad, Juli. De rijksregeering heeft
zich verklaard' tegen de schorsing van de
grondwet.
Duitscliiand.
Koa-t voor het- begin dor parlenteu-taire va-
ca-ntiëh zijin, aldus schrijft men uit Berlijn aan
de Köln. Ztg.. zoowel in de Parijsohe Kamer
als in het- Londensehe Lagerhuis vei klaringen
afgelegd, die voor do beoordeeling van dei»
buiten laudschen politieleen toestand zeer
veel waarde hebben. De Franeche minister
van Buiteul. Zaken, Delcasse .heeft moeite
gedaan de betrekkingen van Frankrijk t t
den driebond bloot te ieggen, en hij heeft zich
daartoe kunnen beroepen op bepaalde ver
klaringen dei Italiaans olie regeering, volgens
w^lke de Driebond-politiek in geen geval eene
bedreiging voor Frankrijk beduidt en volgens
welke in geen geval en in geen enkele vorm
Italië het. werktuig of de helper van een aan
val tegen Frankrijk kan worden.
Deze verklaring bevafTniet. het geringste
nieuws, zij herbaalt slechts, wat sedert do
eerste sluiting van het Driebond-verdrag door
alle drie verbondenen steeds weer met na
druk is b®tcvond. dat de Driebond uitsluitend
et.ie gtmeeusdiapjielijke verdediging tegen
vii inde aanvallen, ouder geen enkele om-
laiidigheid echter eigens een doel van aan
val in het oog heeft Zoo lamg Frankrijk niet
hel. voornemen heeft van aanval tegen een
der drieboodniachteii, zoolang kan inder
daad den Driebond liet karakter eener
dreiging niet toegc*ycb.reven worden. Dien
overeenkomstig kan het slechts gewensoht
zij-i». dat Frankrijk van zijn kant met
een of meerderen der Di iebond-mogeiidheden
vriendschappelijke betrekkingen onJerhoudt.
Zij kunnen slechts tot ontlasting der taak van
ch n Ih iebond bijdn^wn Wanneer daarom
de heer Delcassë, zooals hij het in zijn reda
van den 3. dezer gedaan heeft, het onderhou
den van vriendschappelijke betrekkingen lu-s-
scheu Frankrijk eu It.dié ais zijn voornaaniste
streven doet uitkomen, zal hij daamude bij
de mogendheden van den Driebond slechts in
stemming vinden, terwijl daareuteegn, naar
de rede van lord Oanborne betuigt, buiten de
Driebond niet- juisl dezelfde onbevangene
weerklank te vinden zal zijn. Tn deze rede is
ons. schrijft het blad verder, bijzonder opge
vallen de eigenaardige verzekering, dat het
Engelands zaak niet is, verdragen aa-n te bie
den. maar alleen toe te staan. Dee© uitin? be
vat althans geen over mal a van vriendelijkheid
tegencmu' Japan "M^a-r evenzoo moeten wij
betwijfelen, of de uitlatingen van lord Cran-
bome over Italië in dit! land niet meer clan
met matige satisfactie opgenomen zal wor
den.
Frankrijk.
Naar veiiuidt zal de minister van finan
ciën, Rau vier. Donderdag as. in de Ka
mer een wetsontwerp tot conversie
der 34 procent-ren t e ovi tl eggen De regee
ring verplicht zich, noch deze nieuwe, noch
de oude 34 procent, rentetitels voor het ein
digen van ee-ri nog niet- vastgesteld aantal ja
ren t© convierseeren. Do termijn varieert tus-
acihen 8 en 12 jaren. Deze nieuwe conversie
geeft een jaarlijksehe besparing van 35 mil-
lioen
Engeland.
Zaterdag werden op verschillende plaatsen
der stad een half in i 1 1 i o e u armen
d o 0-r don Koning gespijzigd. De
Prins en Prinses van Wales bezochten het
Bishopspark in Fulham, waar 14,000 armen;
gespijzigd werden. Andere ledFh van, het Ko
ninklijke Hfcis bezochten die punten dei- stad,
waar de Prins eu Prinses van Wales niet ver-
soliemeni waren. In een brief aam den Lord-
mayor wenschte de Itoning -den armen een
genoegelijk verloop van don dag.
De amnestie voor de gestrafte mili
tairen zal, als oompronkelijk voor de ki-o-
ning was vastgesteld, doorgevoerd worden.
Italië.
Vo-lgens "cu bericht aan de Pol. Corr. uit
Rome zal de Koning op zijn re»s slechts
dooi- eenen minister, en wel door Prinett-i
worden begeleid. De aankondiging, dat hij
buiten Rusland en Duitschland nog andere
staten bezoeken zal. vindt geene bevftdiging.
Tot toelichting, waarom de Koning van
Italië zijne reis naar Petersburg en naar Ber
lijn niet tot Ween en kan uitstrekken, zegt
deNeue Freie PresseDal de reis naar Wee-
nen aditerwege moet- blijVcn, is aan do be
kende redenen toe te schrijven. De paus heeft
Miemtje werd nu bet voorwerp zijner hui-
<f-, en als een dwaze kleine mot vloog zij
m de kaars en glimlachte verlegen en ge-
'slreeld bij Eliensoii'g ovca-dre-ven complimen
ten Mientje kreeg uitnoodigingen voor pic
nic partijtjes cp de kotta, werd overladen
met fijne odeurs, mooie rozen of zeldzame
planten. d*ie de controleui van zijne tour
nees 7n de bergen nupdebracht
Als vroegoi met Gersten, zat Mien, nu
met Ebenson te fluisteren, en Nita betrapte
hen eens, dat hi' op de wandfeling den arm
cm haar middel hield' geslagen.
Wfcp-r haddëki Mientje's ouders hunne
cogtii toch. docht Nita verschrikt, hoe kon
den rij toestaan, dat lilunne dochter zoo fa
miliaar met de heci'en ha-rer kennis om
ging? Eén keer liad zij getracht Mien ze-lva
opmerkzaam te maken op haar weinig inge
togen, onvrouwelijk gedrag.
„Heusch, lieve Mien", sprak rij bij die ge
legenheid, Ëlien.-ion speelt met je, vertrouw
zijne on/oprechte oogeii toch niet." Doch zij
had mets geen succes van haar pogen, want
de jon dame wtiS vei-ontwaaiVligidl opge-
sprongi Nita verzoekend' zich met hare
eigen zn te bemoeien, zij- kon beet op rich
zelve jen en had geen goevernam te, noo-
dig. Eiel met dwaze Mientje niet te re
deneer»
En lachen dwaalde de- arme Gersten,
diep teêr geslagen en sttiller dan ooit,
rond. Ikwain niet meer aan bij zijn chef
en verd zooveel mogelijk met de familie
in anting te zijn. Op een avond, toen
Nita Gabriel en Wiesje van (|e wande
ling t-l kwam, ontmoette zij Gersten en,
nadat verlof gevraagd had. haar en de
kinddte mogen vci-geteellen, zeikte liij
eenski ,,Ik ga mijn ont-flag vragen, juf
frouw ideler, ik kan dó niet langer aan
zien."
Nitgreep tc goed waarop zijn „dB"
doeld( eene nadere verklaring te vra
gen. u, vervolgde de jongen mam,
„als ïje mij had laten loopen \x>or ie
mand het eerlijk met haar meende, zou
ik mrsohien in mijn lot geschikt- heb
ben, nu... Controleur Ebenson heeft
geen ige biNloelingen met haar, rij is
hem jxime-tenips. meer niieib. Todereen
weet.Ebenson elk aardig mensje liet hof
maak speelt graag met wxuiwvnbai ten,
of zij) breken dat laat- hem koud
Tred sprak Nita Als u zeker weet,
dat om slechts een onschuldig hof ma
kerij,It Mien op het oog heeft zon ik mdj
dat i»° aantrekken, mijnheer- Gerstem."
„Nat kan ik nu eenmaal niet latem,"
hernersten bitter, „bovandien wil ik
Mieont in hare- beschaamdheid, en ver-
nedeen, ais die mooie controleur haar
voor gek laat zitten neen, ik ben vast be
sloten hlier hoe eer hoe Hevea* vandaan te
gaan."
Eigenlijk kon Nita Gersten geen onge»-
lijk geven, rij zelve verlangde ook, al was
het maar voor een p.iosjeDermaradja te
verlaten.
Eerst lia 1 zij gedacbt.dat liet aan haar lag.
doch langzamerhand bemerkt- dat rij zich
nut vergiste de laatste weken heersohte er
bepaald eene neerdruk kende stemming m
het anders zv>o vroolijke gerin der Wieiers.
De heer des huizes was st iller dam ooit, me
vrouw ongedurig ©u kortaf, knoixie op de
kinddreu afh zij riunoerig wareau, wat- zij
vroeger nooit deed, en Mientje leefde slechts
voor hare pretjes en flirtation fiict Ebenson,
rij bleet Nitai uit den weg; het leweti. op Der
maradja was geil eel veranderd en niet Tn zijn
voordeel Nu hlare a-ndtars zoo openhartige
meesteres Nita haaj* vertrouwen onthield,
durfde deee niet vragen wat het goede vrouw
tje drukte eu teanvas.ocg. i-n zoo leefde zij
nu bijna, uitsluitend niet en Vöor (je kinder
ren die haa-r hoe la-nger hoe m«i aa-ufiiugcn.
Gabriel kon al aardig lezen en luie Cha-rh.s
deed veel meer zijn lx*st dan in hot. begin, al
leen am Wiesje was geen eer te bohalea,
zij bleef een eendenkuikerntje". Nita vroeg
zich dikwijls af of het kind wel geronde ver
mogens had
De grappigste, tooneelem vielen in de leer
kamer voor, de jongens spraken heel wijs van
school, als Wiesje hire les zou opaeggen. Al
les haspelde rij door cf.kaar en, kon ze niet
meer uit- hare woorden komen, dam begon het
kind te schreien Nita. had oneindig geduld!
met haar achterlijk schaapje en trachtte haar
zooveel mogelijk te helpen, doch in haar hart
gaf zij de» jongens gelijk, die beweerden, dat
Wiesje nog dommer was» dan het kleintje
..Kleintje' woonde dikwijls de lessen hij
en leerde mee op haar manier Langzaam
aan had rij hare zwakke teentje-, durven
vertrouwen en kwam» nu dikwijls op haar
eentje de schoolkamer binnenrollen J^- eptu
ne Madeleme zocht dan een plaatsje op Jufs
schoot, keek heel wijs en vond, na een poos
je. dat het nu „peeltijd' was. Dut waren
de jongens en Wiesje altijd met kleintje eens
en al de geleerdheid werd een kwartier of
la-nger op rij gezet om eens flink te stoeien
en te ravotten. Nita deed mee, alsof zij zelve
ook nog korte lokken droeg. Zij had de kin
deren tal van Hollandeohe spelletjes geleerd
en vervulde d& hoofdrollen ui Anneke Tau-
neke tooverheks, Tekelaatje, ofDe boer, die
zijn koren maait, met een animo, dio hare
kleine mede-acteurs geheel meesleepte Zij
was kind mee met hare .ocrlmgetjes en won
juist daardoor zoo geheel hunne hartjes.
Met de kerstvacantie zou Nita bij mevrouw
Perken&gaan logeeren Dit was van het begin
af aan. toen het meisje op Dermaradja kwam,
liet plan geweest en reikhalzend' van verlan
gen zag zij December tegemoet. Al was Nita
in geregelde correspondentie met mevrouw
Perktüis, er waren zoovele onderwerpen, waar
over rij uiet wilde schrijven. Ai wat haar
vooral den laatsten tijd, alzoo door het hoofd
was gegaan, kon zij slechts in e©u vertrouw©-
lijk samenzijn met hare lieve, verstandige
vriendin bespreken Het was een heele reis
van Dermaradja, diep de bergen in. naar
het. mooie theeland dat den hieer Perlccns
in eigendom toebehoorde.
„Nu zal jij wat moois ziem, Nita," ver
klaarde mevrouw Wieier, toen de dag be
paald was, waarop Nita vertrekken zou. „Bij
mevrouw Perkens alles even chic; zij zijn
rijk. zitten op hun eige« goed. dan krijg je
geen soesah
Bij he-t uitspreken, der laatste woorden,
keek mevrouw Wie Ier zoo bedroefd, dat Nita
er van ontroerde. Zij -Joeg de arm om haar
heen en fluisterde hartelijk „Mevrouwtje
lief, ik geloof, dat u zorgen heeft, mag ik ze
u helpen dragen?
De tranen sprongen hare meesteres in de
oogen en zij stond op liet punt haar hart uit
te storten, toen de stem van den heer Wieier
dit voornemeh in rijn geboorte smoorde
„Soedah, mijn man wil niet ik daarvan
spreek, misschien angst voor uiet6,' reide
rij zacht en snel, vóór de heer d«^ huizes
binnentrad.
Nita durfde niet meer op het afgebroken
gesprek terugkomeneen paar dagen later
vertrok zij naar Teinbong-Goenoeng, na har
telijk afscheid van de familie Wieier geno
men te, hebben. Mevrouw kuste haar herhaal
delijk onder de betuiging, dait rij Nita erg
missen zou en de kinderen wilden Juf slechts
laten gaau na do belofte, dat zij stellig niet
•langer dan veertien dagen weg zou blijven.
Mien was ook"*k©heel verteederd en liet hare
afscheidskussen met tranen vergeeeld gaan.
W urdt mrrw.l^d
