I IV0. ito. Jaargang. Dinsdag 8 Juli 1902. BUITENLAND. FEUILLETON. In het Zonneland. AMERSFOORTSCH DAGBLAD. A BONNEMENTSPRTJS Per 3 maanden voor Amersfoort f 1.85. Idem franco por post- 1.75. Afzonderlijke nummers- O.OS. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentien, mededcelingen enz., gelieve men vóór 10 nnr 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat J. IntKcomm. Telephoonnutnmer 66. PRIJS DER ADVERTENTIÈN: Tan 1—5 regelt 0.78* Elke regel meer0.15. Groote lettert naar plaatsmimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Een« circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht De arbeldersbeweglug: iu Kti-Imiil. Drie jaren Nan hongersnood; de ontevre denheid van de bevolking over het overgaan van gedeelten grond, die naai zijtne meening behoort, aan allen, voor geld in hét beziti van énkelende influisteringen van agitatoren, die zich behendig weten te bedienen van deze ïedene» van ontevredenheiddit alles strekt, zooals wij gisteren'opmerkten, tot- ver klaring van de agrarische woelingen, die in Rusland voorkomen. Daarnaast, komen intusschen ook onder de arbeidersbevolking beroeringen \oor, die daar mede ten deele in vei oand staan en die even eens de aandacht verdienen. Over den aa-rd van die beroeringen en het verband tusschen de beide bewegingen bevat de Köln. Ztg. een» lezenswaardig artikel, dat wij hier weergeven Een groote arbeidersstand in Midden-Euro- peesilien. zin bestaat er in Rusland met. De onvoldoende opbrengst, van dtn, akkerbouw is voor de boeren en hunne gezinnen eene aan leiding geweest om iu de lange wuiterarvon- den zich, met huisindustrie bezig te hou den. Maar deze werklieden, die zich in het gunstige jaargetijde weder in boeren verande» ïen. behoeven hier niet besproken te worden. Het als een oud-Russisch heiligdom bewaarde gemeentebezit. dwingt den boer als 't ware weg te trekken. Zijn gezin vermeerdert buitenge woon sterk, zijn aandeel aan het gemeente land is nog sleehts een begrip. Waarom zou hij opkomen, voor zijne mede-gemeentenaren. van wie de slimmen luieren en zuipen, de domme» liet land zooveel bewerken, dat het de belasting opbrengt en voor d'e fauiiliën zelf het nooddruftigs!© levensonderhoud oveT laai Vrouwe» en kinderen nemen daarom de bewerking van den grond op zich. De boor zelf trekt in groote troepen naar de steden om te verdienen. D'aar hij over geene con tante gelde» beschikt, verlokke» de fabrie ken hem le sterker, hoe gemakkelijker daar het werk is. In den oogsttijd1 gaat'hij, voor kor ten tijd terug naar huis. wanneer daar de bet- hoef te aam werkkrachten groot- is. Dan roept de stad hemi weer. Men begrijpt, dat de boer, die ook a,ls ar beider een, hoezeer dan kleine, grondbezitter is, ijl zijl» tijdelijk beroep niet. ten volle op gaat. Russisch© stemmen zelfs spreken van d'e onbetrouwbaarheid van, den arbeider, die zich niet houdt a,an contracten en bepalingen, in zijne aangeboren gemakzucht slechts gelegen heid zoek I voor gemakkelijke.1 verdienste en in zijne onuitroeibare belustheid naar drank in tijden als er gewerkt moet worden, voor zijn werk ongeschikt is. Zijine gewilligheid en vernuftigheid worde» daarentegen, geprezen, evenzeer als zijine vatbaarheid voor goede be handeling. D'aarbij wordt intusschen weer toe gegeven, dat, ook "een, goed werkman tot, werk, dat groote nauwkeurigheid vordert, niet in staat is en voortdurend toezicht behoeft. Het is (fun natuurlijk, dat voor zelfstandig werk, inzonderheid' aan dure en ingewikkelde mat- chines, vreemdelingen gebruikt, worden. Wan neer de fabrikant, met moeite er in slaagt een kern van Russische Werk lieden- te vor men, dan nemen, hunne eisohen toe, welker niet-verv ui ling tengevolge- heeft, dat zij den dienst verlaten en overgaan naar eene con- curreerende ondernemling Het geschiedde echter veelal niet uit vrijen wil. d'at de boeren fabrieksarbeiders werden Bij de ongelooflijk slechte financieel© omstan digheden op het platteland komt het zeer dik wijla voor, da.t de boer, wanneer liij niets an- ders meer zijn eigendom kan noemen, zich zelf, d w z. zijne werkkracht, aan den koe lak (woekeraar) voor een klein voorschot ver koopt. Dit verdrag wordt meestal reeds in den winter voor den zomertijd gesloten. Dan wordt, de boer als een koelie daarheen ge bracht, waar arbeid is, meestal naar de fa brieken. Maar ook hier blijft hij in handen van zijn bloedzuiger, die hem zoo goedkoop en zoo slpcht mogelijk inkwartiert en den kost geeft. De Russische regeering heeft het een en ander voor de werklieden gedaan. Zoo laat eene wet tot bescherming van de arbeiders .van 3 .Tuit 1880 geene andere dan schrif telijke contracten tussoheii werkgevers en werknemers toe. Werktijd en loon moeten daarin vermeld staan en mo-gen niet. ingekort worden sledhlts disciplinaire ri. taffen mo gen yorden opgelegd. Do arbaid van kinae ren is laatstelijk in 1890 beperkt, en is ver boden vóór het volbrachte üwaalfdc levens jaar. Verder heeft de regeering do patioons voor ongevallen van de werklieden verant woordelijk gesteld. Bij alle staatsondernemin gen is den werklieden sedert het vorige jaar het reohfc op pensioen voor zich zelf en hun ne nagelaten, bétre-kkjingen toegekend. Se dert 1886 houden fabrieksinspecteurs toe zicht op de bedrijven intusschen ia bij mi nisterieel besluit, van 22 Maart van dit jaar besloten tot de afschaffing van deze inspee- r.eui.\ wier taak zal overgaan op de politie. Eene wet van 15 Juni I8a7 verleent den s'taaB de macht., in te grijpen in de organi satie van- het bedrijf, wanneer de zorg voor de gtzond'heid dit. noodig mankt. Eene restte oude wet. (vail I860) schrijft voor, dal iedere fabriek hoepitaalinriohtingeii moet maken zoodanig, dat, hel, aantal bedde» over eenkomt niet I pel. van dat, der werklieden. Aan dift. voorschrift, wordt, echter zeer slecht de hand gehouden; volgens een onderzoek va» liet, jaar 1898 haididë» van 19,292 in- diua!trie<eile inrichtingen met meer clan &C<Av<)U wei k li eden, slechte 3488 (dus 18" pct„) aa.n hunne werklieden werkelijke ge neeskundige hulp verschaft. Oe ongelet terdheid der bevolking 76 pet zij» anal- pbabeten is oorzaak, dat vele bepalingen enkel op heb papier bestaan. In werkelijk heid zijp de rechten der werklieden van ge ringe beteekenivS. In de behandeling van de sociale kwestie slaat, Rusland bij alle be schaafde staten bedenkelijk ten achter. Het particulier initiatief is, zooala altijld in Rusland, oip dit. gebied onvoldoende geble ken alleen de fabrieken in Polen makeu hierop eene eervolle uitzondering. Het. i,s niet. meer dan natuurlijk- dat de ongelooflijke omstandigheden, waaronder de Russische werklieden moeten leven, tot bot singen geleid, hebben en tot werkstakingen, die sedert 1896 eene grootere uitbreiding hebben aangenomen, en sints dien tijd aan houdend terugkeerden. De regeer ings-peis heefa voor deze voorwallen slechts de uit- dmkking: „opstand" en daaruit vloeit voort, dat. in de buitenlandsclie pel's berich ten voorkomen, dat Rusland sedert 1896 ook aan arbeidersopfttanden, lijdt. Zeker is, dat allengs ook de internationale beweging zich van Rusland meester gemaakt heeft, als een bruikbaar arbeidsveld. Maar tot den huidige» dag'isrszrjniet, gegaan buiiten de perken van bescheiden wenschen tol, verbe tering van een ondragelijke!» toestand. Zoo lie-eft. onlangs te Moekau eene deputatie va» werklieden den nieuwen minister van binnenlaudseha zaken eene vertaling aange boden van de in Engeland geldende voor schriften, voor fabrieken, me:.' vei zoek tot invoering van die bepalingen in Rusland Du agitatoren in studentenkringen hebben beeproefd, de werklieden in hunne kringen te betrekkendar is hun echter raeeren deete niet gelukt. Zoo hebben te Petersburg werkliedö» aan politie-agenten de oproepin gen getoond, die zij van studenten hadden ont,vangen, en gevraagd wat. uitdrukkingen als „vrije pers" en „constitutie" hadden te hcteekeqeii Te Moskau heeft de behendige ehéf dei', politie Snbatcw naar den ouden stelregel „Verdeel en heersc.libij de on lusten de partij gekozen van de werklieden en hen, niet. altoos door middelen die den toets der cri-tiek kunnen doorstaan, tegeu de studenten weten op te ruien. In haar soort was de deelneming van 50,000 werk lieden aan de zielsmia bij het monument van Alexander II en de symbolische huldi ging van den Czaar-bevrijder eene zeer op- ïiiei kelijke gebeurt eni Daargelaten, hoe zij werd op touw gezet, heeft, zij het. duidelijKe bewijp geleveid. dat- do arbeidersbeweging evenmin al9 die onder de boeren anti-dyna stieke doeleinden nastreeft. Telegrammen. Parijs. 7 Jnh. De Kamer behandelde he den net ontwerp op de-belastingen. lil antwoord op helgwn door den oud-mii- u is ter Lockr&y werd gezégd', zeidie de minis ter van financiën Rouvier, dat de finaneieele staatkunde in ib? eea-ste plaats medfebre-ngt de i'adii-iteit der uiaatsnud'leien te verhoo- gen en de begrooting in Evenwicht te bren gen. Aaug'aaude de inkonif-lenbelasting merk te Rouvir-r op, dat d,eae vervangingsbelas- tin g m,oet zijn, T w eed,- tel g a. m Nai de redevoe- jingein van Doumor en 1 riuzot z&ide Rou vier, d-ait het de bat. van. het financieel gebie-l op politiek gebied is overgegaan. Hij verzoekt dei Kamer hem. te helpen om daaruit te ko men en tot. Re eenvoudige orde van den dag over te gaan. .Tallies stelt hierop een motie voor: De Kamer, aikte nemende van de verlc'.a,ring der regeering en van haar formeele, belofte een, inkomstenbelasting in te voeren onder voor behoud van heit recht der Kamer orn dit ont werp te. aanendeeren gaat over tot de orde vaai den dag. Dere mot ie werd zonden- stemming aange nomen. Artikel 1 wordt vervolgens goedge keurd, en het gelieele ontwerp aangenomen met 503 tegen 16 stemmen. Londen7 Juli. Het ochtendlbulletin luidt De Koning sliep onafgebroken negen uur achtereen een natuurlijke slaap. De verbete ring houdt aan, zonder onderbreking. De eWering van de wonde geschiedt zonder hulp middelen en is minder pijnlijk. Londen. 7 Juli Volgens ee» gerucht, waar voor niet het oog op den merkwaardigen vooruitgang van den toestand des Konings wel ©enigen grond schijnt te bestaan, zal de •kroning plaats hebben tuseehen den 11 en en lnen Augustus. Londen, 7 Juli Tn het Hoogerliuis deelde lord Onslow ruede, dat hét War-Office uiaat- r egel en zal treffen voor het terugbrengen der B<jert-nkrijgsgêvangeneu naar Zuid-Afnka, bij zoovelen tegelijk alls overeen te brengen zijn met de middelen ana hen te ondërliou den. De krijgsgevangenen, die weigeren te ver klaren de positie als onderdanen vail Z. M den Koning te aanvaarden, zullen geen ver gunning verkrijgen om naar Zuid-Afrika te rug tekeere»; doch de regeering is bereid van de gevangenen dezelfde formeele verklarin gen te aanvaarden als zijn afgelegd' door de Boeren, die zich in Zuid-Afrika overgaven, wanneer zij bezwaar maakten tegen het afleg gen va,n den eed Londen, 7 Juli. Toen minister Clwmber- lain hedenmiddag in een cab, (tweewieler) van Westminster naar de Athenaeum-club reed, struikelde liet paard. Chamberlain werd niet kracht voorover geworjien en bekwam een ernstige wonde aan het voorhoofd. Hij werd naar het hospitaal vervoerd, waar de wonde verbonden werd. Tweede telegram: Het ongeluk dat. Chamberlain merkernen is, wtordl niet. als ernstig beschouwd Hij zal echter minstens een dag in het hospitaal moeten blijven. Pretoria7 Juli. Kitchener neemt in een proclamatie afscheid van de troepen hij zegt dat hun gedrag in den veldtocht, die zich gekenmerkt, heeft door groote moeilijk heden en ontberingen, boven allen lof ver heven is. Hij wenscht hen voornamelijk ge luk met den goeden, humanen geest dien zij getoond hebben- Na, vervolgens hulde te hebben gebracht aan de groote krijgsmanseigenschappen der Boeren en hun. bewonderenswaardige, wijze om de voorwaarde van overgave in, te voe len, zegt lord Kitchener, dat. vele Boeren., die tot het ei n dia den strijd volhielden, de hoop uitspraken, dat zij in de toekomst ge legenheid zouden hebben om met *3 konings troepen samen te strijden. Engeland. Ondanks de gunstige l c-icgt auiuK-n, hondt „Reynolds Newspaper staande, jat de Ko ning in een zeer b. denkelijke» toesitaud blijft verkeeren, en dat een tweede operatie reeds is geschied. Volgens het blad zal (],e Koning, indien hij mocht herstellen, toch zijn leven lang invaliede blijvenZ. M. mag hoegenaamd niet rook en en hij is ongeloof e, lijk vermar gord!. Voor de kroning zijn nog niet. de minrie schikkingen getroffen. Daarentegen gelooft d© Morning Post-, dat. zoo de beterschap in den toestand dc« Ko nings voortduurt, de Koning omstreeks het einde der maand' zal overgebracht worden aam boord van zijn jacht. Italië. Ter gelegenheid van het jubileum van den J'aus heelt Zondag iu het Vatikaan een diner plaats gehad \an 1500 couverts, aangeboden aan de armen. Kardinaal Re;*- pighi, preialen en dignitarissen van het- Pau selijk hof woonden liet bij. De muziek van de Zwilsersche wacht sjjeehle tijdeus het feeet maal. Tegen den avond kwamen alle katholieke vereenigingen van Rome in do Corte di S. Daniaso hulde brengen aan den Paus Het plein was versiei"d met planten en bloemen. Er was eene groote, rik versierde tribune op» g lage» vour den II. Vader. Vensters e» bal» kon.; waren vol menschen. I>.' Panis b'gaf er zich heen langs de mu» eiini en de bibliotheek. Zijne aankomst op de tribune werd met geestdriftige toejuichin gen begroet. De muziek speelde liet pauselijke Ii<\l en een groot koor, gecompone?rdl door maestro Mor uw in, werd door honderden zan gers uitgevoerd De Paus bleef omtrent. 20 minuten op d'e tribune Z H. zag er welwillend uit. Rusland. De organen van het ministerie van finan ciën publiceer©» eene nota, waarin de Rus sische regeering den mogendheden die aan dn suiker conferentie te Brussel deelnamen, de redenen voor haar wegblijven uiteenzet. Azië. Tn Mandsjeerije is het nog altijd onrustig. De Russische troepen worden er voortdurend in kleine gevechten niet de zoogenaamde Chovnrhoezen, Chineesehe en Mandsjoerijscilie straa.troovers. pcwikkeld. In het voorjaar heb ben zich bij deze bandieten ook nog ontvluchte Russische gevangene» aangesloten. Het schijnt, dat, er onderscheidene goed. georganiseerde rooverbenden zijn, die van tijd tot tijd aan vallen wagen. Zulk een bende viel den 31en Mei 's nachts de Russische militaire macht bij het spoorwegstation Imempo. tusschen Oliarbin en Pogranitsjana, aan. D© roevers waren tegen de 600 man sterk, terwijl da Kussen slechts ten getale van 25 waren. 5 Russen sneuvelden. 7 werden gewond. De roovers trokken zich echter na eenigen tijd .va» verwoed vechten tering. Een sotnie ko zakken en een compagnie infanterie met twee stukken geselrut werden ter vervolging uitge zonden. Bij een in de nabijheid van Tsitsi- kar gelegen spoorwegstation geraakte voor korten tijd ©©n spoorwegbrug in den loop ©ener weeik. niet, minder da» driemaal in brand. Men heeft grond aan te nemen, dat teilikens de brand was aangestoken en men vermoedt, dat Choencihoeeeoa de daders zijn. Vereenigde Staten. De dloor- den raad van beheer der wereld- woonst©''i:ii... 0:2a gczoudon© missaris Sir Charles M. Pepper, is nai een op onthoud op het eiland teruggekeerd. Hij ontë werpt een duister beeld van den hubhoude- lijken toe-tand aldaar. „Degioote suikerplan tages maken in het geheel geen toebereidse len om een oogst, in heb volgende jaar te ver krijgen", zegt de heer Pepper. „Het aantal werkefotozein neemt, op sohrikbarende w5jize toe en heb is reeds noodzakelijk, de gendar merie te lande te versterken, daar ongeregeld heden te vreezen zij». De Cubanen zijn trots op hun nieuwe republiek en vermijden het daarom te klagen, voornamelijk d'e handels stand tracht de verhoudingen in een beter licht te plaatsen, dan zij werkelijk zij». Om de uitgaven der regeering, die ver boven de inkomsten gaan, te verminderen, ontslaat pre sident. Palma linksen rechts beambten. Daar voor worden intusseheu den ontevredenen en zonder werk zijnde» elementen vele nieuwe recruten toegevoegd. Zuid-Afrika. Alle dagbladen bespreken de beslissing der regeering, waardoor zij weigert de Kaapscihe grondwet, te schorsen De meest© keuren die beslissing goed. Vrijdag zullen bij de aankomst van lord Kitchener te Londen. 20.000 man troepen hem eer bewijzen. Indische Roman Mevr. O I N K-S OER. Papa Wieier wilde Nita begeleiden tot het punt ,waar zij de reiswagen van mevrouw Berkens zou vinden. Om zes uur vertrokken <>j van Dermaradjas pas laat in den namid dag kon Nita op Tembong-Goenoeng zijn, mevrouw Wieier had er voor geborgd dat het haar aan niets ontbreken zou oiidenveg. Was de heer Wieier aïtijd stil, op reis toonde hij zich nog minder tot 3preken geneigd dan an der-;, tn, daar 2ijne gezellin al spoedig merkte, dat de goede man gaarne aan zijne gedachten werd overgelaten, vermoeide zij hem niet met praten. De morgen was heerlijk frisch, luetig draaf den de kleine stevige paarden voort langs den vlakken weg, die niet veel verscheiden heid bood. Hooge. schaduwrijke boomen, af gewisseld met laag struikgewas, waarachter aiwahs of ander bouwland z-ich mijlen ver uitstrekte. Zoo reden zij verscheidene palen vfcort, twee keer van paerden verwisseleaid „Over een kwartier- zijn wij bij den kruis weg die naar dé kotta leidt," verbrak de heer Wieier op eens Eet stilzwijgen. „Daar moeten wij weêt versponnen, ik zal je zoo ver mogelijk breng»1»." „Wat e>n eind is het naar de stad merkt© Nita op, ik heb het a,l hij elven op mijn hor loge, 'k dfloht niet, dat Dermaradja zoo ver van Parakan lag ,,0ch, wij vinden het zoo ver niet, de weg is drie kwart effen, de familie op Temboug- Goenotiig woont wel dichter bij dè kotta, doch zij moeten altijd den berg op en af dat heeft, vooral iu de» regentijd, ook zijne bezwaren Bij, den kruisweg wachtte Nita eene groote verrassing, zij vend ©r mevrouw Ptrkejns. ..Het was roe alleen t© do;n om je ojigetogen gezicht te zieni Nita^ a h je mij zoo geéitel onverwacht aantroft,plaagde dtze haar vriendiuncije, terwijl Nita half lachend, liaJf schrtiind va» vreugde, hare handen drukte N?) een kort praatje met den heer Wieier want het wa; intusschen heel warm gewor den, en, van. Nita's kant, vele hartelijke dankjts, namen de dames afscheid en ver- vo'Jgyden lvare reis te zaonen. Tot. hare verbazing zag Nita den koetsier van mevrouw Perkens den kruisweg inslaan, haar door den lieer Wirier als naar- d© kotta leidend aangewezen. Hare gezel lm hielp 't meisje uil den droom. „Wij rijden eerst naar de stad en komen dfus e©u paar uur later thuis, ik vond" het zoo aardig, kind, je eens kennis te laten maken met onzen Regent"en zijne lieve Raden-Ajoe Je bent nog nooit cp de kotta, geweest welen kent er dus niemand „Neen mevrouwtje, mevrouw Wieier had wel beloofd, mij bij de families te presentee- ren, doch daar is niets van gekomen. Eerst kon het niet, omdat mijnheer en mevrouw in den maaltijd liefst thuis blijven en de laatst» maanden scheen er volstrekt geen animo tol. uitgaan bij hen to wezen. Mint vloog alleen er nog wel eeus uit. Wel, dan aal ik je in staat stellen de ver loren "hade in te halen, beloofde mevrouw Perktm. „ik heb ver-scheiden© plannetje» ge maakt- voor den tijd, dien je bij ons zult we zen, het moeion echte vacanuedagen voor je zijn." „Hu.* lief van u, maar het is al een genot op zich aelf twee weken lang bij u te mogen doorbrengen o mevrouwtje, sprak Nita in nig, ,,ik heb zoo naar u verlangd. Een warme handdruk gaf haar antwoord en mevroiuw Perkens hernam „Ja, wij zullen veel te bespreken hebbenals vroeger lieve, iu d© avonduren, wanneer we met ons beidjes alleen zijn Je laatste brieven wareu niet. zoo opgewekt als anders, gaat het je op den duur minder goed bevallen bij de familie Wirier ,U kreeg toch niet den indruk, dat ik ontevreden was?" vroeg Nita onthutst, „want ziet u, dat zou recht ondankbaar van mij zijn. ledereen is even lief en hartelijk voor mij a' vroeger en ik heb nog geen «ogenblik op Dermaradja gevoeld, dat ik er „Juf ben. Wel is cr den laatsten tijd iele neerdrukkeuds over het gezin gekemen en die stemming heeft ook invloed op mij gehad, 'k Weet niet recht wat mij scheelt, k voel mij ongedurig en maak p annen, die niet voor verwezenlijking vatbaar zijn. ..Bij^oorbëeld vrotêig hate vriendin la chend. Nita haalde d^p adem en sprak een beetje zenuwachtig. „Zal u mij met uitlachen? Ik geloof zelve, dat mijn plan onuitvoerbaar is.U weet, dat ik een aardig stuivertje be spaard heb bij 00111 Wendeier, ©n dit lih-lf jaar ken ik ook bijne elk© maand f 4t) of 30 over leggen. Oom Frans heeft dat geld voor mij op de spaarbank gezet,, alles bij elkaar zal het een kleine f 900 zijn. Nu had ik gedacht of die som voldoend© zou wezen tam mijne examenstudiën te betalen, behalve natuur lijk den pensionpnjs in <je eene of andere plaats, waar ik les zou nemen, en wat ©r verder bij komt. „U moet hooien hoe ik op dat idee geko men ben. vervolgde het rneuj© ijverig, „laatst was mijnheer De Lanter bij ons en vroeg mevrouw Wieier of ik ook examens had ge daan, want dan ko-n ik mettertijd in goevt r- nementsdionst konten en dat was z.joveel voordeeliger en ook zooveel prettier werk kring dan die van gouvernante Sinds dien dag moet ik er telkens over denken, ot ik nog kans zl.u hebben zoover te komen. Op "hooi ko» ik vlug loeren, maar ik hield niets bij. Bovendien zijn er zoovel© ander© hozwar re»: bij, tvien jou ik moeien studeer» n? waar uicrien wonen? en dan, ik ben al two© en twintig, ik geloof, dat hot al tc laat is. wat denkt u?" „Te laat? wel neen, Nita, ©n wil ik je eens wait, zeggen, beste? je plan lijkt mij vol strekt niet onuitvoerbaar; lnjor eens kiud, daar moeten w© eens ©rustig ever praten in overleg met mijn man, die is buitengewoon praetiseh, en heeft een goeden blik op je zaken. Neen, neen. dat plannetje van je gooi en we volstrekt met weg.. Ma«r hier zijn we aan den ingang van de kotta. We zullen later wel op ons gesprek terug komen. Nu wil ik je ^vijzen, waar de verschillende fami lies wonen, met wie ik je in kennis hoop te brengen." „O, wat is het hier lief binnen komen," riep Nita vol bewondering, „wat een .beeldige laan, hoe lieeten, die mooie boomen?" „Dat zijn kanaries, ja, Parakan is een mooi plaatsje en onze As- istent-Revwlenl houdt het keurig 111 orde, hij heeft veel zin en smaak voor aanleg; ..Di© mijnheer de Lanter woont zeker al lang hier, ouderzcoht Nita. „Een jaar erf zes minstens, en we zoude* hem niet graag ims-enhij is even gesien als bemind bij liri'publiek. Drie jaar geleden waren we bang, dat hij zijne overplaatsing zou vragen, en dat luid oua inzonderheid gespe te», daar we zeer met de Lanter bevriend1 zijn. Hij luid toen. onder bijzonder treurige omstandigheden, zijn meisje verloren.'' „Micnt.jo vertelde het mij. met een paar woorden, zei Nita „arme man! hoe vreese- lijk „Ja, het was aangrijipend treurig. Zij wa~ re» al aangeteekend ©n logeerden beiden ba Solo bij hare familie, uit wier hurs zij zouden trouwen Op een avond voride het bruidje zich onlekker, een week later was zij doocL Ze schijnt aan do pe-t te zijn overleden, geen. dokter wist te vorklaren hoe eu waar zij die afschuwelijke riekte kon hebben opgeloo- pen deze hcersehte niet op Solo en het bleef ook bij dat ééue geval. Gebroken van ver driet zagen wij mijnbeer de Lanter ferug komen e» het heeft zeker twee jaar gedluurdl eer hij zijne smart te boiven was en weer aan het publieke leven deelnam, 'k Geloof, dat hij in zij» hart nog om zijn aanstaande treurt. Zie je in do verte dat groote huis met een vlaggestok op het erf, daar woont hij." Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1902 | | pagina 1