lBje Jaargang.
Zaterdag 19 Juli 1902.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
in het Zonneland.
IV0. 41. Ëerite Ulad.
AMERSFOORTSCH DAG
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per poBt- 1.75.
Afzonderlijke nummers- V.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentie», uiededeelingeu enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers ia te jen.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Tan 16 regels0.7®»
Elke regel méérO.l®»
Groole letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald advorteeren in dit Blad bij abonnement. Eena
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
Burgemeester en Wethoüdcrs van Amersfoort
brengen ter konnis van de ingezetenen dezer ge-
meeiiK*. die ter erlanging van her eereteekcii
wegens eervollen langdurigen werkelijken dienst
bij de schutterijen, in de termen van hei Konink
lijk Besluit, d.d. 5 Deo. 1851, S., no. 140, moch
ten gekomen aijn en verlangen met het eereteeken
te worden begiftigd, dat zij zich tot liet doen der
vereisehte aangifte ter Secretarie kunnen ver
voegen vóór 16 Augustus e. k.
Amersfoort, 18 Juli 1902.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
De. Secretaris, De Burgemeester.
B. W. Th 8ANI>B®ÏW}. WUIJTIERS.
Eer: nieuwe toekomst.
,.F,nde désespéreert niet
J. Pz. Coen.
Gewichtige gebeurtenissen Jiggep daar aph-
ter ons sinds den dag, waarop het laatste num
mer van Nederland-Transvaal'' verscheen.
Hoe vleiden we ons met ijdel gebleken ver-
wadhling: „zoodra de oorlog zoo schreven
wij in 't jaar 1899 ten, gunste onzer stam
verwanten zal zijp beslist, zullen wij, uiitge-
ym pen jubile nupimer van ons blad"
belaag het ware te ohogn geweest, het heeft
ni^t mogen zijn
Een nieuwe stand van zaken "is geboren,
door nieti weinigen betreurd nochtans wij
staan voor lret feit Na zooveel betoonden
moed zon heb sjechts lafheid verra^pn, thans
de band in den schoot te leggen, dwaasheid
zou het zijn, werkeloos te gaan nederzitten
bij de puinhopen van voormalig geluk. Jxpst
in moeilijke tijden, in dagen, van strijd komt)
hfst er op aan, te laten zien wat, wiji vermo
gen, gestoulid tloor booger kracht
O zeker, de dingen, die geschied zijn, de
herinnering zal ze onuibwisdhibaar gegrift- hou
den in den~?erk van hel gestorven, verleden,
tUai- zuillen gcglqchten komen em geslachten
gaan en nog zal verhaald worden van al het
ïeed en al den strijjd dezer laatste jaren, hoe
zou1 het; anders kunnen?
En toch, dit alles neemt niet weg, een
machtige drang dringt, qns met. vaste hand
aan te vattencep nie-wwe taak„Egn ding
doe ik, zegt oen gewdjlcl schrijver, vergetende
hetgeen achter is en mij) strekkende tot het
geen voor is, jaag ik naai" het. wit En in
dit, woord is1 ons als aangewezen den weg, dien
liet voTk van Zuid-Afriik'a, van heden af heeft
te gaan, 't moet worden zijn eemigfe leus en
ijverig streven.
Veel is daar, wat zeer zeker ontmoedigen
kan niet? beneemt meer d©n moed dan
in rook te moeten zien opgaan onze heerlijk
ste idealen en teerste iFlusiën en nochtans
Al» voortzetting van het maandblad „Neder
land—Transvaal', waarvan de uitgave tijdens den
oorlog gestaakt weid, verschijnt thans het fami
lieblad Zuid-Afrika."
In het eerste nr. komt een hoofdartikel vodr
van den onzen lezers reeds bekenden N aarden-
schen predikant F W. Drijver. Na lezing van
het stuk meenden wij om deszelfs aard en strek
king onzien lezers geen ondienst te doen met h'ët
in zijn geheel hier weêr te geven.
wij roepon u toe het woord van den held van
Jaeatra .Ende désespérecrt niet
TïeNederlandsche s-tam in Zuid-Aft ika h- - f
een louteringsproces ondergaan, heb goud is
beproefd, ziju edel gehalte is gebleken ten
aan schouwe van. de gehccle wereld. Hoewel
overwonnen, heeft dit volk van helden zijn
onvergankelijke lauweren behaald op welke
liet trotseh mag rijn. al wil het hierbij zeker
niet alleen roemen in eigen kracht.
Onwaardig dit verleden zou het zijp, in
dien deze dapperen in de toekomst wilden
rusten pp den behaalden roem Integendeel,
nn het slagveld reeds te zeer van her bloed
der helden doorweekt, is ontruimd, opent
zich één gropt arbeidsveld, waar mee rder roem
nog is te behalendaar moet iets grootscb
gewrocht in Zuid-Afrika'
De wapens omgesmeed tot ploegscharen,
dat- is thans de lens, aan groote werken de-
vredes thans alle krachten gewijd, opgebouwd
wat in de dagen van bloedigen strijd werd
omvergehaald, hersteld het te zeer verbroken
evenwicht, moedig voorwaarts, de nieuwe toe
komst tegen
Een nieuwe toekomst, aal men mij van
al te. groot, optimisme willen betichten, zal
men meenen redenen te kunnen bijbrengen
cm aan te toonen, dat ik de dingen te ge
makkelijk opneem en te lioht inzie? Zijm er
niet aireede stemmen opgegaan, die, het on
omwonden hebben uitgesprokendat, met het
verloren gaan der vrijtheid, nu alles voor onze
stamverwanten verloren is?
Wat mij betreft, pessimisten mogen slechts
reden tot vreezen meenen te hebben, 't kan
mij niet schokken in mijne overtuiging, dat-
daar alsnog, in Zuid-Afrika een toekomst ligt
voor den Nederigndschen stam. Alleen, heft
goede, dat wij) verwacht.-n, komt niet van
zelf! Veel werk zal er moeten gedaan, veel
kracht, zal er worden veredsohit en het ge
loof in die toekomst, zelf zal een groote factor,
zal een machtige drijfveer zijn. Het zou) slechts
kortzichtigheid verraden, indien wijl 't elkan
der verhelen wilden, dat daar ernstig gevaar
dreigt voor den Ned er landvellen stam, bet ge
vaar van onder te gaan, door sterkte en in
vloed van een overheersdhend element ja,
wiji beseffen en gevoelen het, ook hier moet do
zwakke gesteund, en die steun zal niet uit
blijven Het geldt toch een gemeenschappe
lijk belang, dat Afrika en Nederland bindt,
en, zooals een bekend voorvechter voor de
rechten onzer Taal en den opbloei van onzen
•Stam heeft gezegd„gemeen belang is groote
kracht'"
Met terzijdestelling van allo verschil in,
godsdienstige en politieke Ireginselen, mogen
van nu af allen de handen ineenslaat] tot
één krachtig en grootsch verbond, waarvan
doel en streven geen ander is dan in Zuid-
Afrika te doen. opbloeien nieuw leven, nieu
we welvaart, meuiw. geluk'
,,In 't verleden ligt het heden", do toestan-
I
den, thans bestaande, zijn onvermijdelijk ge
volg der dingen dte geschied zijn; in. wat
men niet vcrauderen kan, te berusten is ken
merk van den wijze „in het nu ligt wat
worden zal", d;t te bedenken i® de hoogste
wijsheid tev nv
Eigenaardige karaktertrek van a-l. waf
Neêrlandsch blf^d in de aderen heeft, is de
zucht om, wat ik niet heter weet te omschrij
ven dan met d# aanstonds door allen begre
pen uitdrukking „de kat uit den boom te
kijken." Laat ons op onze hoede zijn, opdat
het gras niet wprde weggemaaid voor onzen
voet de gelegenheid, heeft iemand gesegd.
vertoont, zich aan ieder slechts een enkele
maal. wee, die haar niet aangrijpt, zij keert
zoo licht niet, Weêr'
Thans gesmeed liet, ijzer, terwijl het heet
is daar ri ïil Zuid-Afrika. al waant meer
dan een alles rcddelco- verloren, nog veel.
misschien nog ill es te redden.
Dan. aan dni arbeid, allen van goeden
wille en sterk floor het geloof, de wil, die
alles vermag, het geloof, dat bergen verzet,
Zuid-Afrika heeft nog een toekomst, eens
voert, liét. nog een eigen vlag
„End© désespéreert niet
F. W. Deliver.
Naarden, Juli 1902.
Politiek Overzicht.
Kn»ila<«l «ii de Milker.
Gelijk men weet, is Rusland niet. tea' Brus-
selsehe suikeroemferentie vertegenwoordigd1
geweest. Het heeft bovendien geweigerd, tqt
de conventie, waaromtrent (|e andere mach
ten overeen gel omen zijn, too te treden en
do/.o i dm.gcui liét ifu, gelijk wij, gemekt
hebben, zelf» officieel tegen deze conventie
gfcproibesteleirdj en, vorkihiard dlait bet hare
toepassing op, den Russisch en suikeruitvoer als
een schending dor handelsverdragen zou moe
ten opvatten.
In de nota, die de Russische regeering t|ot
ail'le machten gericht b. eft we.kei aan de
Rrusselecht? conferentie hebben deelgenomen,
wordt b&t volgende geaegd
„De Keizerlijke Rögeering heeft aan da
conferentie gec-n deel genomen, omdat zij
van cle overtuiging uitging dat de daar be
handelde aangelegenheden de Russische be
langen niet raken, daar in Rusland de siui-
keru.itvoer north door directe uooli door in
directe premie» wordt begunstigd In Rus
land regelt de regeering alleen bet op de
binnenmarkt, komende suikevquantum om
op deze \vijze ©enerzijds oveiproductie te ver
hinderen en anderzijds reductie der prijzen
en uitbreiding der consumptie van suiker
in het binnenland te verkrijgen. In de door
do Belgisch© regeering m**legedfealdé over
eenkomst dea- vertegen Wooixtigers dei- aan ile
conferentie deelgenomen hebbende mogend
heden wordt verklattrd dat de contractanten
zich verplichten van de uit die staten, welke
puadu< t ie- of uitvoeipremies betalen komende
tuiker een sp.'viale belasting to heffen en we
derkeer ig een laag tarief voor suiker uit de
bij de conventie betrokken landen aan te
wenden.
T>e. Russis<4ie ïegcering houdt hel. voor
noodzakelijk, haar gezichtspunt betreffende»
deze aangelegenheid toe te lichten voor de
besluiten der conferentie in werking treden,
ten elude wemig wenschel ijkc complicaties
to voorkomen. Rusland heeft met alle bij
de conferentie betrokken staten handelsver
dragen gesloten, krachtens welke voor pro
ducten van Russi-öbe herkomst geen ander
of hooger invoerrecht dan v.:or producten der
meest begunstigde sto/têif kan worden gehoj
ven Dit beginsel der meest begunstiging
wordt in deze verdragen door niets beperkt
of aan voorwaarden «ebonden en daarom zou
de Rujhi.sche regeering eeue tariefveadnooging
\"oor Ru^isclie suiker als ^cliending dezer
tractafen moeten aanzien, zelfs indien in
Rusland iit u.k ex por: mi v.K-rpreinia»
begunstigd werd. wat in werkelijkheid geens
zins het geval is. Het in werking treden der
besluiten van de conferentie omtrent Rus
land zou ook dan met eeu schending der be
staande handelsverdragen gelijkstaan, als deze
e&ne clausule betreffende de invoering van
uitvoerpremies bevatten daar de Russische
regeering deze geenszins betaalt en integenr
deel zelfs een particulier syndicaat, waardoor
de snik erf abri kan ten tot suikerexport go-
dwongen waren, heeft opgeheven en door
een regeling der binneuproduetie heeft ver
vangen.
Dezo maatregel heeft geenszins eep ver hoo
ging der binnen prijzen ten d*""''- dat bij
syndicaten is geconstateerd, maar do uitbrei
ding der binneu-cunsunvptic, ran suiker door
middel van een geleid-lijke reductie der prij
zen van dit product. Als bijv. een syndicaat
den afzet van een product in het binnenband
beperkt en l««-t overschot, naai hel buitenland
richt en daardoor eeu kunstmatige" prijsver
hiooging op de eigen markten verkrijgt, waar
door bei nadeel bij don verkoop nt$v hot.
buiitemland wordt Qpgeavogen, dan kap
in dit systeem een indiirecte begunsti
ging van den export gezien worden maar
wanneer zulk een syndicaat wordt opga h©
ven en de regeering de zorg op ytieb peeaijt
nni de pno'd'uctie aan do binnenmarkt aap
te passen, dloordien zij de prijzen regelt, ster
ke scihommelihgen daarin tegengaat en ze
allengs reduceert, dan it> het rjuidelijk dat
verlies bij den export naar hel buitenland
uit geenc-rlei bron kan wórden gedekt en do
producenten op deze wijze van export woi
den téi-ttggehoudibi en tot verbet er ing bun
ner productiewijze worden gedwongen, ten
einde bij: dalende prijzen door nitb eiding
der consumptie zich schadteloos te kunnen
houden. De export van suiker is onder dezo
omstandigheden het toevallige gevolg van een
ongelijkeii oogst en spceit ijua.ntit a.ticf een
ondergeschikte rol in virgolijking met .de ge
heole productie. Zulk een tegime hoerscht
ook in Rusland hot beschermt do binnen
oonsumptie tegen prijsverli>;.oging en de pro
duetic- tegen overmatig zinken van den prijs
het kan nodh direct noch indirect ,ie belnn
gen der sntkerfabrikanten van andere sta
ten Ivenadeelen.
De Hu -i-clie re;, cring lean in;l licn-«-ens-
7.insp lesgeven, dal de beslissing u dei Brujeel-
.••clie conferentie, resp. diegene'welke »1 ateu
liet r effen die su i k en 111 voer p rem in verkv-
ïu-ii, op haar van toepassing zijn. Wanneer
«•chti'-ï wordt beweren, dat ook bij eene zoo
danige bemoeiing der regeeving mot de voor-
v.lo der eonlimuteit ea d^ H'ogte der
pr tiicti lici e.v.-nwioht der international®
lau bolasigen wor.Il gestoord en dat ook
bij deze beschei-ming der binuenprijzen de na-
mi! lijke loop dor internationale ooncurren-
i iv wordt geschonden, dan zou de Russischo
n-geeriijg sa men me1 andere mogend heden
li oen onderzoek naar die maatregelon di®
riv knustiiiatigc inwerking op de internatiio
nrde miil-t aouJ "i kunnen verhinderen \vc«r
lu n mule K w-rken en v zou gaarne tot
de cauwntie. toetredvn als deze vraag ir
haai ganaohcn omvang in onderzoek kwam,
(1. w. z niet alleen de gevolgen der onmid-
dclbarc maatregelen der regi-oriivgeu met ba-
trekking tot de betaling van premio of do
norma iring dc-r productie, maar c».:-k de
lieteckenis der verschillend*- syndicaten, die
door de regeering geduld of begunstigd woe
den, u« r({ onderzocht en als de cohveintie niet
alleen de suiker, maar ook Andere waren, die
i ii den tegenwoordige» wereldhandel van be-
teekenis zijn. betrof.
Terwijl alzoo de Russische regeering haar
standpunt uiteenzet, hoopt zij, dat de buiten-
landsohe regeeriugen daarin de bereidwillig
heid zullen zien om aan alle maatregelen der
mogendheden, welke het kunstmatige dalen
der internationale prijzen niet. alleen voor
9uiker maar ook voor andere goederen be
oogen tegen te gaan tegemoet te koanen."
Th een bijlage bij de nota worden eerst de
b.-dert 1885 door de Russische regeering g©-
nomen maatregelen tot bevordering van
suikerexport ongenoemd en daarna worden
de aan de tegenwoordig geldende wetten over
de suikerindustrie tan grondslag liggende be
ginselen uiteen-gezet, en gedetailleerde opgar
ven Ofiutreirt den Russischeii suikeruitvoer
in de laatste tientallen vani jaren gedaan.
BegrijjK'lijikerwijze is door deze thans open
haar gemaakte Russische nota een niet, te on-
derschaittcn moeielijkheid ontstaan.
In de nota wwrdt ontkend dut de Russische
oxportauiker een premie geniet dat behoeft
men echter zoo voetstoots niet aan te nemen,
iv-aut «ui1 indirecte premie kan hierin wor-
"den gevonden dat do Ru.--i.sche .siiikerproduc-
tie door den staat wordt beperkt, dat de fa
bric-ken tengevolge van dit beperkte aanbod
in het binnenland een hoogen prijs kunnen
bedingen en dat zij dientengevolge bun 9uiker
in het buitenland goedkooper kunnen aan
bieden. Om dit. mc-t 7,ekerheid te kunnen be-
oordeelen, zou num over de prijzen, die th-ana
gemaakt worden, moeten zijn ingelicht.
l>e voorwaarde, waaronder Rus laad tot de
conventie zoai willen meewerken - - nl- dat de
regeeringen oo-k tegen de in hunne landen
„gedulde" privaAtreobtelijke syndicaten zou
den ageereti, is wel wat veeleisohend. Wat
men in Rusland doen kan. as' daarom nog niet
overal elders moerdijk. Nifitt-egpnst aan de den
/oer vriendelijke toon der notn, kan men
dus nog niet- yooi-zien dat alles zoo heel ge
makkelijk en zonder bezwaar afloopen zal.
Mori oo-k in do clausnb omtrent den export,
van „andere waren die in den tegenwoor
dige» wereldhandel van beteekenis zijn" eeu
adder onder het gras gezocht worden
Wenseht Rusland als prijs voor zijn toetre
den t<u dc eon vont ie een gunstige liebande-
liiig van rijne granen?
Allicht zal men voor de zomer vele waken
verder i^. nog we! meer van dez aangelegen
heid hebben geltoord.
Het is in elk gavta'. blijkens een waar-
ehijnlijk officieuse nota der KÖlniadhe Zei-
Indische Roman
DOOR
Mevr. O VIN K-8 OUR.
„Ja Mien, in menig opzicht ben je te be-
nijden," antwoordde Nita zacht, „weinige
vrouwen v udt. erno liefde geboden ala Ger
sten veor jou gevoelt; zoo beproefd en vrouw.
ei geld zp In ai door ea» zachte, zelfopoffe-
'tiifit via.uw voor je Frits te wotden; al moe
ten jelui van een bescheid<n inkomen le
ven je zult i niet minder gelukkig om
zij'in
D.n Kut o nog bij," zuchtte Mien, „we
zullen niet alleen van Frits' verdiensten hoe
ven rond te kernen. Gersten vertelde pa., dat
hij alles wat bi'i bespaarde (en hij leefde hier
veibaeend zuinig), m een koffieland heeft ge
stoken, dat prachtig rendeert. Straks word'
ik nog rijk ook, Nita hef, heusch ik voel, dat
ik t, niet aan Gersten verdiend heb, je weofr
met, hoe dikwijls ik hem heb afgesnauwd
en.
„Weet je wat, ik' stellig weet Mien, dat je
"ie vri -ml gf-f-n grootor plezier kunt, doen dan
hsm gauw uit de spanning te helpen; nader
hand in een vertrouwelijk uurtje kan je hom
alles opbiechten, wat nu je hart bezwaart.
Kom eens hier. aanstaand Mevrouwtje Ger
sten, en laat mij je een hartelijken felicitatie-
ku.s geven. Ik tien zoo blii. dat het tusschpn
jou en hem in órde is gekomen.
Een werk later waren de annonces verzon
den waarop mejuffrouw W Wielpr en de
be r F. Gd lm h t publiek merdeeWen. dat-
7.<\ zic.lt vooirieldpn. voortaan samen doorliet
leven te gaan en den dag d;uirop wandelde
Mieutjo, trolsch gelukkig, door <k* kotta-
a ui den aim van haar g. lau!G.i-' .ii zager
niet minder stralend uit dan zijn meiaje, het
was een genot het. paartje aan to zien.
Het scheen wel. dat Mien's engagement de
vreugde in liet huisgezin dor Wieiers had to-
i uggebrachtDe oude h§er bad uog nooit- zoo
vergenoegd gekeken, af en toe zong hij zelfs
een wijsje, wel is waar een boetio vnbeh. maar
het getuigde daarom niet minder van 's mans
opgewekte stemming Mama babbelde van
den ochtend tot den avond, en had het druk
ker dan ooit met ieders raad te vragen voor
Mientje's uitzet, want de jougelui zouden
7.00 spoedig mogelijk trouwen Ook was de
aanstaande schoonmama niet uitgepraat, over
dip goede eigenschappen van dSetn, besten
Frits, die trouwens bi} al de leden van bet
gezin even hoog stond aangeschreven De kin
deren waren dol op hem, en speelden en
stoeiden naar hartelust met dein grootem
broêr.
F.n Mientie hoefde ziob niet af te vva-
een, of Gersten haar nog even hooc stelde
haar eveu vurig liefhad als vroeger, vóót zij
i»mi dar bare flirtation nv?t Flbenson. van
Dcrmaradj i v.'iJreef. Wat c ri.iids gebeurd.'
was. had haar aanmaanden man volkomen
verbevenen wilde zelf niets liever dan het
geheel vergeten ook. In den familiekring kon
hij zeer naief verzekeren, dab hij nooit aan
Mi entje wijfeld had in weerwil van alles,
moesten cu zouden 7.1 j elkander krijgen, om
dat liet lot hen voor elkaar bestemde; Liei-
van W-a.» hii altijd xoo stellig overtuigd ge
wc:-t. dat lui eigenlijk nooit g wanhoopt had
E)i wanneer hij dan met zijne heldere blau
we oogen den kring rond' keek, als om in-
5 temming vragend met zijne woorden, zag
Nita dikwijls hoe Mientie haar Frits liefdé-
vol. doch teeelijk een beetje verlegen aan-
ke als vo-dde zich bo-cbaamd en klein,
tegenover dit mooie, gtoote vertrouwen.
Nit-a had haar er des te liever om.
HOOFDSTUK XIV
Nil n bleef Hi- de familie Wieier tot deze
naar Soerabaja ging, nadat eerst he-t. huwe
lijk vnn Gersten en Mientje to Parakan vol
trokken wa«.
„Je moet over eon. paar weken stellig bij;
ons komen logeeren. Nita. verzocht het jon
ge mevrouwtje, „voor jou is bii ons altijd
pene kamer open Doch Nita verklaard'©, dat
7:: vau de «nille uitnoodigin?, den eersten
i :iIt'hapo 11 r»<-l.ruik kon maken. 7,n
wtlde nu nu t hart en 7iel aan liet riudeeren
gaan.
Men den boofdoiubvrwiizer te Parakan had
ziï af^rsproken eiken Zondasrmorgeih van ©lf
tot twaalf mur lor te nemen lmvendieu mocht
zii hem. zoo dikwiiils zii wilde, haar srhrifte-
li'k werk zenden. De pri* 720 'smaands,
was het- me-sj- nog al meegevallen Juffrouw
Reboti stelde haar voor altikl in het. logement
to bliiven riist.tafelon dan kon zii' in de koel
te t^mg riidtoi. Nita had hier wel 00reu naar,
toen ook Mevrouw Perken het plannetje
goedkeurde. De noodde boeken zou de heer
Gc-.rling tc Batavia btwlellen en. in afwadi-
d-'.z b:a lit Nita li/ar tijd op Tom-
boiit Goenoeng door. met Catootjo in Ixt-t-
huishouden U helpen en Mevrouw Perken-i
zooveel mogelijk uit de hand r© nemen.
Vindt, u niet. dat mijne boeken lang uit
blijven?" vroeg Nita op een morgen, terwijl
zij druk bezig was een baljurk voor Kaïue
ti gaineertii, zoo handig eu smaakvol, alsof
nta liet. Nita geleerd had, zei de gelukkige
c igenatre-,
„Misschien hebben ze niet alles," onder
stelde mevrouw Pürkeiis. ,,'t i-i pas een week
geleden, dat zo Insteld zijn."
„Ja, maar u weet niet lux© ik verlang tc
beginnen..." Nita's nnethousiasni'- werd afge
broken door Filsie, die op eens de kamer
instoof, recht op mama aan on zich tegen
haar schoot drong: Miccl, Mied. lii' kon
niet spreken van het driftig schreien.
„Mied heeft Filsie geslagen," kwain er
eindelijk ui tl (Nita zag Mied, niet een atme-
zondnarfHjezicht half achter de deur ver
scholen.)
„Maar Fitsic heeft Mied z' ker eerst gesla
gen?" onderzocht, mama.
„Ja. Fitsie eerst", betuigde d - kleine vent
volmondig.
.Nu dm i Fi, ok geweckt; ajo.
ga weer zoel. .sjx-len, ami, r- mag Micil niet
inier bii Fusie komen."
„Dit hielp. Fit-rie wreef ziine blauwe kit-
keis. droog, en aclrter de d.-nr bad de ver
zoening plaat-, waarop h t tweetal, hand in
band, heer t ipti „T>!c tweó rullen v al-
t-'d bij elkaar Hi've-n -v a'; Mevrouw Per-
keiiB, toen de kindeken w waren. ..later4
worjt M l Fit m liifjriv/ n, de jon
gen van mijn man, heeft ook met dezo als
kind gesjoeld en is een uitm-ekende. trouw©
licdieiule."
„Het 1 v*«r 't oorst. .lat ik Mied in ver-
zag Uo.iun merkte Nita lachend op, „ik
I; 1> altijd scaik in Fit s lu-t-i'scih/uchLige
iiiauivi t je;, en Ni ted s cndorworpeiiheid, maar
zoo» Inlaut.der'.je schijnt ds.ir zelf aanleiding
toi Ie gcvcu En toeh wat gaat hij aardig
mei Mied 0111. cd zijn 1 kkers doelt hij met
h. in. en ais In wat krijgt. vT.-vagt hij dad©-
li:;- N Vt rtelde Jowien
11 1 van dien baiklvana Zij w.iS W bij, toen
het gebeurde."
„Noen. walt was dat-?"
„Gisteren kocht» ik er een- voor Frits bij
den kluntong en daar was hij erg blij' mee.
divli toen b zag hoe vreeselijk b^eirig
Mied naar zij.n present keek. tiep hij: „Tan-
He. w er ook ©cn vo: r Mit d ko pen
Do klonti ig Ijad er ongelukkig maar één,
on 1111 werd de band. op Fitsic's verzoek,
dwtars doorgesneden en kreeg irdcr dè helft
vindt 11 hel niet aardig?"
...Ia, Fitsio is niets inhalig en een lief ke
reltje, al speelt hij graag den baas, want, ik
moot j© ux-geven, düt. dont hij. Gelukkig heb
tk tot dusver geen andere fouten bij hem
ontdekt och. als onze kinderen maar waar
heidlievend zijn en hunne ouders als hunne
1. ri,, vrienden beschouwen, dan komt alles
tercohl Wij hebben. Goddank, geen klagen in
dit opzicht, de meisjes gaan'ook oprecht met
ons oni. zii zijn de liefste, hartelijkste ktnde-
ren, die er rondloop-en."
„Geen wonder," dacht Nita, „hoe zou het
ander? kunnen in zulk een tehuis, met zulk*
ouders
Wordt vervolgd.
