BP. 44. laee Jaargang:. Dinsdag 22 Juli 1902. LE BUITENLAND. FEUILLETON. In het Zonneland. AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS II Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25. *- Idem franco per post- 1.75. zonderbjke nummers- Ü.05. ize Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. vertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 'b morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnumtner 66. PRIJS DER ADVERTENTIES: Tan 15 regels0.78* Elke regel meer- 0.15. Oroote letters naar plaatsruimte. Yoor handel eu bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. I Politiek Overzicht De stryd tegen de bijzondere scholen in Frankrijk. L Minister-president Combes, die bij de jong de interpellatie over de sluiting van 135 con- reganialische scholen uitdrukkelijk had ver- claard, dat dit slechts de eerste stap was van de anti-clericale politiek der r°geering, heeft reeds woord gehouden en een tweeden stap la ten volgen in een circulaire aan de prefec ten heeft hij dessen opgedragen, om alle door congregaties beheerde inrichtingen, die zich nog niet aan de vereenigingswet. hebben on- darworpen, binnen acht dagen te laten slui ten. De heer Combes herinnert in deze cir culaire aan art.. 13 der wet op de vereenigin- gen, volgens welk artikel geen congregatie zonder wettelijke machtiging mag worden ge sticht of voortbestaan en dat elke aan dat artikel ongehoorzame congregatie hijj besluit van den ministerraad kan worden ontbonden. Tob nu toe zij[n slechts die instellingen ge- Jsloten, die na de afkondiging der vereeni gingswet zonder verzoek om machtiging wa- /V ren geopender zijn echter nog tal van an- ^Mlere congregaties, die reeds voor het in wer king treden der vereenigingswet bestaan heb ben en nog bestaan, zonder de wettelijke laflhtiging te hebben verkregen. Volgens de lericale uitlegging behoefden deze vereeni- jen de machtiging niet. De minister-presi- lent heeft thans, den raad van state ge- ifd, na lang heen en weer redeneeren uit- laakt, dat deze uitlegging niet de juiste is. (ij verklaart thans in zijne circulaire, dat Ida congregaties volle vier maanden den tijd 'bben gehad om een eenvoudig verzoek om achtiging voor hun verder voortbestaan tot 3 autoriteiten te richten, weljksi inwilliging geen oogenblik twijfelachtig zou zijn geweest. i dit verzoek niet in te dienen, wisten de congregaties zeer wel, dat ziji in strijd han delden met de wet. Dei circulaire behelst dan de mededeel ing, dat de ministerraad besloten beeft, alle instellingen, voor welke voor 5 Ja nuari 1902 niet om machtiging was verzocht, te doen sluiten. Dei prefekten zijn aangewe zen om van dit besluit aan zoodanige instel lingen, die zich binnen hun departement be vinden, mededeeling te doen, met bevel om binnen acht dagen hunne instellingen te slui ten en voor goed1 te verlaten. Het gevolg daarvan is, dat biji het einde van het schooljaar de betreffende instellingen Rvan onderwijs alle gesloten zullen zijn en de kinderen gedurende de vaoantie naar andere scholen zuHen moeten omzien. Het getal der scholen, die op deze wijze worden gesloten, wordt op duizenden geschat, het aantal der- kinderen, wier ouders een andere school zul len moeten zoeken, loopt naar de honderddui zenden. Tegen deze wijze van optreden nu is meer dan één stem opgegaan. De Protestantsche en liberale Temps eegb met zooveel woorden „wij zijn tot wil lekeur afgedaald." De quaestie was, of de wet op de Instellin gen, die voor haar in werking treden beston den, toepasselijk was, in verband met deze andere quaestie of de machtiging, aan een moederinstelling of hoofd-insfcelling verleend, geldig was al of niet. voor de filialen WaJ- deck-Rousseau heeft zich uitgelaten, dat machtiging overbodig was voor deze. Maar, daar de opinie van Waldeck-Rousseau, hoe wel auteur dei- wet, slechts een particuliere opinio is, werd het advies van den Raad van State gevraagd. Dit luidde met twee stemmen meerderheid, dat machtiging wèl noodig was. En nu, zegt de Temp», geeft de minister eenvoudig terugwerkende kracht aan het ad vies van den Conseil d'Etat. „Maar hoe kon den de bedoelde instellingen de wet in acht ne men, als de bedoeling der wet onzeker wa°' Hoe konden ze raden, welk advies de Raad van State met twee stemmen meerderheid ge ven zou? Hoe vooral konden ze raden, dat de heer Combes bij circulaire de interpretatie der wet zou uitstrekken tot inrichtingen, waarop noch de wet. noch het advies van den Raad van State hebben gedoeld?" Want art. 13 der wet van 1 Juli 1901 spreekt van nieu we" instellingen, het advies van den. Raad van State spreekt in den tegenwooi'digen en van den toekomenden tijd, maar niei in den verledenen en de circulaire van den mim-Jer Waldeck-Rousseau gewaagt zelfs pleoaiitrich van „nieuwe" inrichtingen, die „voortaan" zullen worden opgericht. Do plicht der regeering was dus geweest, en: duidelijk te verklaren wat haar interpre- tal.ie der wet was en de congregaties 1 innen eer termijn van bijv. acht dagen in de gele genheid te stellen, daarnaar te handelen. De congregaties, die dan nog geen machtiging gevraagd hadden, had men wegens ongehoor zaamheid aan de wet kunnen sluitenaan diegene, die machtiging vroegen, had men deze kunnen weigeren, naarmate men er open lijk voor uit. wilde, komen, dat men de vrij heid van onderwijs wilde fnuiken. Maai- wat dop.t. men nu Men zegt „1. De instellingen in quaestie worden ge waarschuwd, dat zij machtiging behoeven om geopend te kunnen blijven; „2. Heb is thans te laat, om dief machtiging Uk vragen;' Terwijl de lieer Waldeck-Rousiseau onder handelde niet. den heer Den ijs Cochin ëhi ter wijl d o Raad' van State delibereerde, ver streek termijn ,na termijn; en nu de regee ring eindelijk een formeele en definitieve opi nie op de interpretatie der wet heeft ge vormd, zegt men tot de congregaties„gij komt te laa,t." Tegen deze slinksohe wijze van handelen piotcsteert het liberale blad, dat wij reeds noemden. Een ander liberaal orgaanliet. Journal des D b a, t, s, noemit de wet op de verte in gingen, zooal» zij thans wordt toegepast, een instrument van vervolging tegen alle reli- gicuso instellingen scholen niet alleen, maar ook allerlei liefdadigheidsinstellingen, wiet vei pleegden thans weer op straat zullen staan of op de staata-armenzorg zullen zijn aange wezen, die reeds nu niet in staat is al do ellende, die haar steun inroept, te verlichten. De redeneeriug van dit blad is geheel ana loog aan die van den Temps. Ook deze schrij ver vraagt, waarom men niet alsnog aan dö congregaties gelegenheid heeft gegeven de naar het nu heet uoodige machtiging aan te vragen. f>it. klemt, te meer, daar de heer Leygues in de Kamer had medegedeeld, dat 200Ó ver zoeken om machtiging, die reeds waren in gediend, na liet bekend worden der inter- pi tla tie-\Va I deck-Rousseau weer waren inge trokken. Die congregaties waren dan toch ze ker niet gezind om weerspannig te zijn aan de wet, merkt het Journal des Débats op „Tol. eerbied voor de wet", zoo merkt het blad op. .is ieder verplicht en wij behooren niet lot hen, die ooit rebellie zouden aanra den. zelfs niet tegen de wetten, wier anti liberale voorschriften wjj hebben bestreden. Maar men kan de wet doen eerbiedigen, zon der dit apparaat, van bedreigingen, van in vasies door de polieie, zonder al deze krijgs toerustingen in één woord, die aan het. optre den van het ministerie een opzettelirk uitda gend karakter geven. En n» deze twee recMs-liberale bladen, ha len wij nog het oordeeH aan van een onbe vooroordeeld man der uiterste linkerzijde, den hem- De Prepense, die ih dc Aurore schrijft: .Th zal mij veroorloven fc zeggen, dat ik maar heel weinig bewondering voor policie-maat- rcgclen gevoel, zelfs of liever vooral ten schijnbare profijto van onze ideeën en ten detrimente onzer tegenstanders. Ongetwijfeld, de vet moei geëerbiedigd worden; maar in di /o zaak als in alle anderen blijft het woord van den grooten liberaal van kracht„For ce i s n o remedy". Geweld ia geen genees- middel Telegrammen. H/imltiirf/2/ Juli. De aan de Hamburg- Amorika-lijn behoorende zee-sloepboot „Han- se", rnakte bij de aanvaring de plezierstoom- lxiot „Primus", die klaarblijkelijk bij Blan ke nes© to vroeg uit. liet. Zuidelijke in, het Noordelijke vaarwater was gevaren, ter hoog te van. do machinekamers. Dc „Hanse" be proefde de „Primus" op het, land te schui ven, d'och geraakte zelf op grond. De „Pri- imrs" dreef van de „Hanse" af en zonk. Door middel van ladders en touwen werden intus- sohen vijftig menscthen op do „Hanse" gered. Nog een zeventigtal werden in booten, van do Hanse opgepikt; eenige zwemmen naar deai oovor. O n g e. v a r v ij: f t i g p© r s o- n e n v o r cl r o n Tc e n. Dertien, lijiken zijtn reeds gevonden. Londen21 Juli. Het lieden morgen te 10 uur aan boord1 van hot Koninklijke jacht uit gegeven bulletin omtrent 's Koninga gezond heidstoestand luidt: De toestand van 3 Ko- nings gezondheid is uitmuntend. De krachten keeren terug. De genezing van de wond gaat op bevredigende wijze voort. Zijne Majesteit kon gisteren niet op de brug verblijven, uit hoofde van de slechte weersgesteldheid. Het volgende bulletin verschijnt. Donderdag. Pretoria21 Juli. (Reuterbureau). Com mandant Botha en ex-commandant Dëlarey zijn heden met hunne secretarissen naar Kaapstad vetrokken, om naar Europa, te gaan. De Wet voegt zich dien zelfden dag aan dc kust biji hen. Hun terugkeer van Europa is nog onbepaald. Duitschland. De toTTarief-commissie van den Rijksdag is nu met meer dan het twee-derde gedeelte van Het tarief van invoerrechten klaar geko men. België. Het Pan-Armenische congres, te Schaerbeek gehouden, heeft opschudding gemaakt in diplomatieke kringen Munir Boy, de gevolgmachtigd gezant van Turkije te Parijs en te Brussel, was op de eerste dier posten, toen het congres geopend werd. Men heeft opgemerkt met hoeveel haast die diplomaat naar Brussel is vertrokken en men twijfelt niet. of hij zal indien hij lu-t nog niet deal klagen hij den mini Ier van Buitenkuidsohe zaken. Wij hopêu, zegt het Hblid. van Antwer pen. dat ons gouvernement hein zal bobben doen liegrijpon. dat België een vrij land r, waar men den mond niet stopt van uegeqpn. die sproken ten voordeele van gercoht igbèwl en menschliovendhcid Men spreekt met. lof van den Wurgt nu - ter van Schaerbeek. M. Kennis, omdat hij voor zijne gemeente de eer beett gevraagd lraajvgroufdgebied te mogen leonen vnor deze 'hmbegüig. Frankryk. Naar de Parijsoho Matin" mededeelt, zal de g r o o ter e v u e ter viering van het N a- t i o n a 1 e f e e s t de laatste geweest zijn, die te drie uur 'smiddags gehouden zal wor den. Er zijn buitc-n de tweehonderdvijftig ge vallen van zonnesteek, die onmiddellijk ge constateerd werden, naderhand nog zoovele gevallen van onpasselijkheid onder de aan de revue deelgenomen, hebbende troepen voorge komen, dat men eene herhaling van zulke treurige, gevolgen eener parade voor de toe komst wil voorkomen. Verscheidene kost- eu andere scholen in een groot aantal gemeenten in het zuiden van Frankrijk hebben hunne scholen geslo ten zonder incidenten te verwekken. Te Lvon schonken de ouders der leerlin gen bloemen aan de nonnen bij haar vertrek. To Ro-anne moesten Zaterdag 18 nonnen scholen sluiten, doch allen waren open, als?/ naai' gewoonte. Heel de bevolking omringd de schoolgebouwen en onthaalde den commis saris met het geroep: „Leve de vrijheid! Smijt hem in 't water!" Hij kon de gebouwen niet naderen. Hevige incidenten worden van uit, de do- pa r tomen ton .gemeld Dc burgemeester va?» Villedieu (Tndro) is afgezet omdat hij, gewei gerd heeft, aan de zusters het. decreet van uitdrijving te beteekenen. Te Baiu (Vogezen) hebben de boerinnen, met pieken gewapend, de school der nonnen verdedigd tegen de gendarmen. Te St. Ambroix (Gard) hebben personen de vrije school bezet om haar te verdedigen. Te Parijs houden de Zusters van St. Vin cent krachtdadig stand en het is waarschijn lijk dat hunne scholen zullen mogen open blijven. Te Lvon hebben de Zusters, die van zalf gesloten hadden, den pvefekt laten weten dat zij op hun besluit terugkeeren, en zij heb ben hnnne scholen heropend'. De dagbladen melden dat de minister van ©eredienst eeneu eed van trouw aan al de wetten der republiek, ook de wet tegen de geestelijke orde, ontwerpt, die alle leden dei- seculiere geestelijkheid moeten afleggen bij hunne indiensttreding. Cardinaal Richard, aatsbrisohop van Pa rijs, en cardinaal Perraud, lid der Fransche Academie en bisschop van Auturn, hebben brieven gericht aan president Loubet. Daarin vragen de beide prelaten vrijheid en gelijkheid voor alle burgers en doen gel don, dat ontelbare familie» hunne kinderen zien berooven van hel onderwij-. dat de vriie scholen hun verzekerden. Cardinaal Richard vraagt de tussclienkomst van M. Loubet, otu bevrediging to brengen, hei i hiiv it Frankrijk verlangt en noodig heeft Jacques Piou, voorzitter der „Action Libérale heeft zich aangesloten bij het pro test van graaf De Mun. Volgens eene officieus© Havaa-nota moet d - Fransche regeering rast, besloten zijn, ge bruik te maken van alle middelen, welke haar ten dienste staan (de tous ses moyens d'action) om den Frnnschen handel te be schermen cn de belangen der koopvaardij vloot te handhaven tegen deu trust van den Atlantisohen Oceaan. Zwitserland. Een telegram irit Genève aan de Daily Chronicle zegt, dat het Italiaansch-ZwitseT- sche geschil definitief te Berlijn zal worden geregeld gedurende de reis van den Koning van Italië. In geval Koning Victor Emanuel Lucerne zal passeer en, zal hem daar een war me officieel© ontvangst ten deel vallen. Engeland. Lord Salisbury ia, naar verluidt, na een onderhoud daaromtrent met de Koning te hebben gehad, ook geneigd afstand te doen van rijn eerepost als Lord Warden of t hi e Cinque P o r ts. (Bewaarder der vijf ha vens). Chamberlain zal die prachtige sinócure verkrijgen, en wol ©enigermate als bewijs van dank, dat. do minister van kolo niën rich: bij. de premier-verwisseling niet op den voorgrond gedrongen heeft. Het ambt van bewaarder der vijf havens is onder de re geering van Koning Èduard IH in het lercren geroepen en was toenmaals bijl de voortduren de oorlogen met. Frankrijk, een gewichtig ambt. welks bekleCdern voor de verdediging der Zuid-kust. van Engeland zong te dragen hadden. Thans ""heeft het, zooalsi van zelf spréékt, alle beteekenis verloren. Het is nu nog maar alleen een eerepost, hoewel de Lord Warden als oen admiraal der vloot cf legeraanvoerder cl nor allo oorlogsschepen met een saluut van 19 schoten begroet moet worden. Daar de betrekking oven- wel veel geeft buiten liet. vrij© ge bruik van het koninklijke slot Walmer bij Dover nok nog het vrije gebruik der daarbij Üéhioorende landerijen en een honorarium van 5060 pond sterling, wordt zijl zeer begeerd en gewoonlijk aan staatslieden, die zich. hoogst verdienstelijk hebben gemaakt, verleend. Pitt had als Lord Warden in Walmer Castle voor den slag van Trafalgar rijn laatst© on derhoud met Nelson. Palmerston, Lord' Her schel en Mr. W. II. Smitih waren oven eens Lord Wardens der Cinque Ports. M u i t e r ij is ontstaan aan Ixvord van het sch ooi schip Cornwall. Een of ficier werd ernstig door een, meesteek ge troffen. Italië. Koning Vmtor Emmanuel zal, naar in Ve netië verluidt, op zijn terugreis van Peters burg een kort. oponthoud in de Lagunenotad nemen, als condoléance-bezoek wegens den ingestmrten Companilo. Koning Victor Emmanuel is gisteren te Raocwgni aangokomon. Turkije, De Fl-ankf. Ztg. verneemt uit Ivonstanti- nopel, dat de vreemde gezanten bij de Porte 6 Indische Roman door Mevr. O VIN K-SO EK. Ei- waren een massa dieren op Tembong J Goenoeng: Een stal vol paarden, waaronder I verscheidene van liooge waarde, mooie jacht- I nonden, makke herten, een prachtige ban- teng of wilde stier en dan, de trots van de •ndernennng, een tamme olifant, die de bal kt» voor den houtzaagmolen aansleepte. Sal- ly was nog een krachtig, jong dier, dat heel schrander uit hare kleine oogjes keek en haar kost wel verdiende, want zij, deed het werk van verscheidene spannen karbouwen. Ook wemelde het van allerlei pluimgedierte op de onderneming, in eene daartoe afgepaalde nümte, die echter zoo groot was, dat de vo gels zich ongevangen waanden. Alles liep «i vloog in vrijheid rond kalkoenen, een- I ganzeu, kippen, poelepetaten, duiven «ua en genoot, van het blijde leven. Een dier in ©ene kooi was Movrouiw Perkens een gn*wel. Er werd zooveel notitie genomen van alle beesten, zo ca-eel moeite gedaan om hun alle schuwheid af te wennen, dat de moesten niet eens geroepen hoefden te wor- den, zij kwamen uit ziekzelven naar de liuis- genoofceri toe. 's Morgens vroeg werd overal *«i bezoek gebracht en de meisjes hadden mandjes vol lekkere beetjes Kji zich om 't onder hunne lievelingen uit te deelen, die, tot Sally toe, een en ander u-it ltare hand aten. Als er logees waren of andere aanloop van buiten af dit lastig maakte, konden al die kleine, gezellige gewoonten niet gevolgd wor den. De familie was zeer gastvrij en zag hare goede vrienden gaarne bij zich, doch Ni- ta merkt© aan alles, dat zij volstrekt geen vreemden noodig had om het leven kleur en afleiding te geven. Tot de vaste bezoeker?, die wel het meest van allen op Tembong Goenoeng aankwam, behoorde de lieer de Lanter, en geen gast werd er hartelijker welkom geheeten dan de Assistent-Resident van Parakan. ./Wij ken nen oom Charles al eetuiwen." vertelde Jo- wien aan Nita niet beminnelijke overdrijving. „Vroeger bracht hij Kat.tie en mij chocolaad- je* me© en .nu geeft hij ons odeur cn bouquet- ten op onze verjaardagen, malar we lusten ook nog wel chocolade en snoepen dus jmefc Frits mee Pa en ma hebben vvreselijk met oom de Lanter op; ma. zegt, dat biji «le beste man ter wereld is, op één na, waar ma natuurlijk pa mee bedoelt Jammer, dat oqm's meisje toen gestorven is. ik hoop maar niet, d"at hij' niet. die oude, dorre juffrouw Nieuwmeiier zal gaan trouwenZe izeggen het. op dé kotta". Het bericht interresseerde Nita sleclvt: matigbovendien geloofde zit het niet, daar de weinige betrouwbaarheid dei* kottapraatjes haar al dikwijls gebleken was. Tot dusver bad' zij juffrouw Nieuwmeijei" nog niet ontmoet.Martha Schot had haar wol verteld, dat deze het Nita zeer kwalijk nam haar nog geen visit© to hebben ge- bracht, doch een zekere schroom, hield het meisje terug de Assistent-Resident's woning ti b ti eden, ook al wist zij den heer des hui zes afwezig. De heer en Mevrouw Perkeus gingen dikwijls op bezoek in de assistenuan cn Mevrouw Perkens prees juffrouw Nieuw- nit i>r als een uitstekende huishoudster, die hare weerga, niet had in het bereiden van fijnv schol els. Als zuster van. een gepen&i ou nce rd Resident, wiens huishouden zij jaren lang bestuurd had. wist zij ook aardig te re- cipiceren. Deze dc-ugden moesten veel goed maken, want de dame had een zeer onsym pathiek uiterlijk on men hield niet van haar. omdat zij een veel t© lioogem toon aan sloeg en als de eerste dame van de plaats behandeld wilde worden, wat haar, volgens het oordeel tbr getrouwde dames van Para kan. volstrekt niet toekwam. Het twijfelach tig voorrrecht, wie No. één uioet zijn, geeft dc meeste aanleiding lot ruzies in Indische binnenplaatsen. Hoewel het. veelal gebeurde, dalt Nita den heer dc Lanter niet. zag, als hij in de mor genuren aankwam en zij op hare kamer aan haar werk bleef, ontmoette rij hem toch dik- wiib Maar van al har© prachtige voorne mens om don Assïsfent-Resident. op een grooten afstand te houden, kwain niet veel; het ging zoo moeilijk, het werd li'aar zoo on mogelijk gemaakt door de omgeving, waarin rij. hein zag. De heer de Lanter leek het. bo vendien niet ens te merken als zij hem mot. een effen gezichtje tegen trad'. In haar eigen oog werd het bespottelijk zich stijf en terughoudend voor te doen. terwijl niemand' 'en niets haar hiertoe aanleiding gaf en allen mn haar heen oven eenvoudig en natuurlijk waken: En dan, was het. niet aanmatigend in de vriendelijke belangstelling, die de heer de Lanter het logeetje zijner vrienden betoonde, iets meer te willen zien Steeds uitermate be leefd, behandelde hij het jonge meisje met den grootsten eerbied, doch van eigenlijk hof- nrnkt-n was geen sprake. Slechts zeer zelden, wanin-. r zij bij toeval naast elkaai zaten of een oogenblik alleen waren, kwam er iets meer vertrouwelijks in zijne stem terwijl hij liaar naar Wiminy vroeg, zijn laatste portret wcnscht© to zien of ernstig als gold liet een zaak van groot ge wicht. men Nita het voor en tegen besprak van de carrière, die haar broertje wonsebbe t© kiezen. Hoe goed kende hij haar zwakke punt weg was alle stijfheid in het uitweiden over haar lieveling, haar trots, vergat Nita tot wie» ze sprak en verviel in het. vermelden van allerlei aardigb intimiteiten uit. zijn jongens-leven, die eigenlijk alleen voor zustors ooren bestemd waren. Dan gebeurde bet wel eens, dat ze op eenmaal bleef steken en ver logen den blik neersloeg voor den warmen gloecl. die haiar uit de donkere oogen van haar buurman tegen«traaide. Hoe kon zij ook weten, dat hare verhalen over Vim in die mat© zijne belangstelling wekten? Zeke re» dag gebeurde er iets. dat. Nita eerst recht verlegen maakte Een spelletje, dat Nita dikwijls met Fit de alleen speelde, tot groot vermaak van den kleinen vents wa-é bek in pottelet of photo- giaphecren. Gewoonlijk was Mied hot eer?te slachtoffer want Fitsie vervulde altijd do hoofdrol Zelf gephotographeevd te wordmi, daar had liet. ventje veel tegen, want zijne drukke be zigheden veroorloofden hem nu eenmaal niet, kostbare minuten aan stilzitten te verspillen, maar de kunst uit te oefenen, daar bad hij wel tijd voor over. Een stoel werd naar een ruim plekje ge- sleept cn dc voorbereidende maatregelen wa ren getroffen. „Fitsie bek in pottelet" (Fitsie z.nl een portret maken), met deze woorden werd Mied verzocht als model te dienen. De photograaf stak zijn bolletje onder een an- tiniakasser, zooals hij het een der logees in- doriijd onder ©cn zwarten lap had zien doen, ke. k Mied, die strak stond te starooge», twee of drie seconden, aan en verklaarde do zitting afgeloopen met. een enggus (klaar). Dan kwam ..Iantic aan de beurt, maar dat was een heel lastig model, geen oogenblik stond het stil, Fitsie moest telkens heen en w€er loopen om een arm neer t© trokken of een been recht te buigent. Hïj stampt© met zijne kleine voetjes op den grond!: „tantie, til taan." waartoe de ongehoorzame tantie ge woon ijk slechts wilde besluiten, als de photograaf haar een zoentje of meer was ko men brengén. Op dien bewusten dag, liet was een Za terdagavond. had Nita eerst niet» Fits en Mied allerlei draafspelletjes gedaan en vond het dus uitstekend tben Fitsio met zijn „be- kin pottelet" aankwam. Achtereenvolgens liad zij, geposeerd als een hond, een. vogel met een langen papieren snavel, een olifant mot een snuit-, en wat Fitrie's vindingrijke gt -ti meer verzinnen kon, toert hij op eens «•on geheel nieuwen inval kreeg. ..Tantie méést een mooie juffrouw uit de zee wezen. Wordt Vervolgd

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1902 | | pagina 1