s°. 95.
1"* Jaargang.
Donderdag 18 September 1902.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Zielen-Verwantschap.
OORTSCH
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 maanden roor Amersfoortf 1.25.
1 Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- cn Feestdagen.
idrertcntiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zonden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PKIJ8 DEB ADVERTENTIÉN
Van 15 repll0.7S.
Elke regel meer- 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald advorteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
Ern praatzieke minister.
De Fransche minister van marine, de heer
jCsmille Pelletan, is thans op eene rondreis,
die hem kennis moet bijbrengen van de
prawke havens en versterkingen in de
Jiddellaudsohe zee. Overal, waar bij stil
houdt, wordt hij feestelijk ontvangen, en hij
[geeftl uiting aan zijne dankbaarheid in toas-
itcn ca redevoeringen. Dat heeft eohter eene
ischaduwzijde, want daarbij komt steeds de
[oude journalist boven, die gewoon was oppo
sitie te voeren en te spreken zooals 't hem
[voor den mond kwam. De heer Pel let an ver-
W, dat hij nui minister is van eene groote
mogendheid en dat dit ambt verantwoord e-
'rijkhad meebrengt en verplichtingen op-
kgk
Eene uitdrukking,, die Mj| Ajabcïo zich
hot ontvallen, waar hij de versterking van
Corsica voorstelde als doelende op het hart
van Italic, heeft hem reeds eene vermaning
op den hals gehaald van den Temips. Bn men
behoeft niet te vragen waar die vermaning
eigenlijk vandaan kwam, wanneer men aan
het einde er van de verzuchting leest, dab
sommige leden van de tegenwoordige Fran-
schd regecring er steeds mee bezig zijn de
fouten van hunne ambtgenooten goed te ma
ken, van wie verscheidénen niet voldoende
het besef hebben van hunne verantwoorde
lijkheid.
j&r nog lieeft de heer Pelletau 't ge
maakt aan do overzijde van de Middelland-
riie zee, to Bizerta, daifc door Franlkrijk ge
maakt is tot eene wapenplaats van den eer
sten rang. Het begin was nogal schappelijk
hij pleitte Frankrijk vrij van elke zucht
naar verevering. „Wij zeggen niet, dat wij
uo de Middqjlandsohe zee een Fransch meer
willen maken dat was het woord van dien
groot en man, die wilde dat wij de wereld
zouden bsjieerschen. Wij zijn.van die droo-
men genezen. Maar een gedeelte van de
I Middellandsche zos is Fransoh en zal Fransch
j blijven. Dit werk, dat verricht word door
de dappere arbeiders van onze beide legers,
volstaat om aan te toonen wat er gedaan
om gerustgesteld te zijn over de gevar
ren van een vreemden aanval. Met die mach
tige wijkplaats, ook voor den aanval zoo goed
geplaatst, met Corsica en Toulon, kunnen
mj do deur open honden tusschen dè beide
helften van de Middellandsche zee, in weer
wil van Malta en Gibraltar.'"'
Nu volgen er cenige in de mond van een
verantwoordelijken miinisber, hoofd van een
der beide departementen der landsverdedi
ging, allerzonderlingste zinsneden. „Zeker, ik
-i keu het niet, die een strijd tusschen vol
ken zou begeer an, evenmin tegen Engeland
ah tegen Italiëdoch daar wij niet weten
wat de anderen hunnerzijds zullen doen, is
liet mijn plicht den heiligen oorlog voor to be
reiden voor het Fransche vaderland tegen
zijne vijanden, wie zij ook zijn." De heer Pel
letan is overtuigd, dat met zulke medewer
kers als hem omringen, men alles wat ge
beuren kan ouder de oogen kan zien.. „Maar",
zoo gaat lrij voort, „zekerheid bestaat vol
strekt niet meer in de beschaafde wereld.
Aan het einde van de negentiende eeuw, na
do nederlaag van Frankrijk door de bar-
baarschheid van het oude Germanië, zag
men liet brutaio recht zich uitdagend weder
verheffen. De gansche wereld lijkt beheerscht
door de leus: „Macht gaat boven recht"'. Wij
moeten dus al onzo krach te a inspannen om
dein Franscheu genius», die do zetel is van
de gerechtigheid en van het lioht, ongeschon
den te handhaven."
Hier heeft do minister ingen gezegd, die
niet alleen in Italië, ma,, ook in Engeland
en in Duitschland moeten ontstemmen. De
ontstemdheid komt ook uit iu de taal van
de organen der pers in die landen. Daaraan
zou zeker krachtiger viting gegeven worden,
wanneer niet minister "olieton bij voorbaat
den toorn ontwapend h; door zijne bekente
nis, dat hij er nog t aan gewend is mi
nister te zijn. Wie rondborstig zijne on
ervarenheid belijdt, dien kan men niet al te
hard vallen als hij door gebrek aan onder
vinding zijn mond voorbijpraat. Maar aan
den anderen kant kan men ook niet ernstig
opvatten wat hij heeft gezegd, en daarin ligt
zijne straf.
Telegrammen.
Berlijn17 Sept. De National Zeitung be
spreekt dc reis van de Boerengeneraals naar
Berlijn. Hot 'blad zegt, dat men van hun
tactgevoel wel mag verwachten, »dat ziji aan
anti-Engelsche betoogingen in geen geval
steun zullen vcrleenen. Het blad verneemt
van goed onderrichte zijide, dat de Dnitsche
regeering besloten is, dhsdanïge demonstrar
tics op Dtatschen grond niet te dulden.
Londen, £7 Sept. In de Wetgevende Ver
gadering werd het debat over de rnotie-Merri-
man, waarin geprotesteerd wordt tegen de
schorsing der constitutioneel© waarborgen,
hervat door Beck, die herhaaldelijk
door dr. Smartt in de rede werd gevallen,
zoodat de voorzitter tussohenbeide moest ko
men en dreigde dr. Smartt tot de orde te
HÏllen roepen.
•£>e Graaff zeide den heer Chamberlain dank
voor zijn verzoenende houding. Hij deed uit
komen dat minister-president Gordon Sprigg
de pers, de kapitalisten en het leger tegen
;zich heeft, doch handelde als een groot En
ge lschman en de Britsdie tradities hooghield.
Sauer verklaarde, dat de kolonie nooit tot
vrede en rust zal komen, zoolang er niet een
eindo komt aan de kuiperijen en de samen
zweringen om de Hollanders te berooven van
hunne staatkundige rechten. Hij verheugt
zich, dat er een nieuw politiek tijdperk voor
Zuid-Afrika opdaagt, waarin de gematigde
Hollanders en de gematigde Engelschen zul
len samengaan om de uitersten op hun plaats
te zetten.
Curasao, 16 Sept. (Reuterbureau). Gene
raal Castro heeft, alvorens tegen de opstan
delingen op te rukken, zijn leger terugge
trokken naar Guayabo», op 15 mijlen afstands
van Caracas. Zijn andere verslagen leger is
Maandag naar Valencia teruggetrokken.
Kaapstad, 17 Sept. Reuterbureau.) Een
buitengewoon nummer van de Staatscourant
van heden bevat liet besluit, tot in
trekking van dl© krijgswet, afgekondigd tot
bewfering van den. vrede.
Frankrijke
De minister van Marine, Pelletan hield
j Maandagavond te Bizerta (Tunis) een rede,
waarin hij' Algiers en Tunis als Afrikaansch
Frankrijk begroette. Dat land, zeide de
minister, is onafscheidelijk aan Frankrijk
verbonden. Het is geen. geringe eer -.-oor deze
opbloeiende stad dat zij het middelpunt ge-
worden is der verdediging van den vader-
landschen bodem op Afrikaansch gebied, want
dat is haar rol en daarin ligt haar grootheid.
Dit land is daartoe door de geschiedenis
voorbeschikt. Hier dichtbij toch stond eens
Carthago, en wij zien te dezer plaatse een
nieuw Carthago verrijzen, maai' zonder de
itiiwo en woeste zeden van het andereinte
gendeel, van hier zullen de Fransche bescha
ving en de Franscbe geest uitstralen.
Hierna volgt het onder de telegrammen
reeds kort vermelde gedeelte van de rede,
waarin dc minister het zijn plicht noemde
den heiligen oorlog voor het Fransche vadere
laud tegen ziiiue vijanden, wie dezen ook wa
ren, voor te bereiden, en te kennen gaf, dat
het scheen alsof de geheele wereld beheerscht
weid door de leusMacht gaat boven recht.
Volgens den Temps voegde do minister
aan hot slot zijner rede nog toe, dat de vra
gen, door do vorige sprekers gesteld, hem
een groot gevaar doen loopen. Hij is er nog
niet aan gewend minister te zijn, en bij)
vleest dat zijin persoonlijke meening zal
zeggen over dingen die alleen den beer Del-
cas aangaan, maar hij was hier onder vrien
den, (sic) en als zijn toehoorders hem beloof
den, er nieta van te vertellen wil hij wel
erkennen dat liiji op vele punten hun mee
ning' deelt...
Liberte zegt dat de onstuimige spraak
zaamheid van den minister, de toehoorders'
zeer verrast lieeft. Pelletau verdiende met
recht den bijnaam van adlmiraal Bombardon.
Francais bespreekt de rede, die Pelle
tau in Ajaccio gehouden hoeft, zeer afkeu
rend en meent, dat Pelletau toch moet weten,
dat het een minister niet past, zijn politieke
overtuigingen op de redenaarstribune bij ban
ketten zoo maar rond te strooien
Het journal des Débats publiceert
de rede van Pelletan niet en wijidt daaraan
ook geene bespreking.
De S o i r meent te weten, dab do regeering
aan het door dc rede van Pelletan te Ajaccio
verwekte incident en aan de beschouwingen
daarover een eind zal maken door openbaar
making van eene officieele verklaring.
De heer Pelletan blijkt overigens zelf tot
het inzicht gekomen te zijn, dat hij zich heeft
vergaloppeerd, want in eene nieuwe rede te
Bizerta verklaarde bij, dat bij niet gaarne
over politiek -prak, omdat men. herni woor
den in den mond legde die hij niet had
gezegd. Uit hetgeen bi) op Corsica over Italië
gezegd had, had man hem eene uitdagende
houding tegen dit land toegedicht. Dat was
verkeerd. Hij wa9 integendeel een van de
grootste vrienden van Italië in Frankrijk.
Oak in deze rede schijnt Pelletan ïntus-
schen de rechte snaar nog niet getroffen te
hebben. De Figaro merkt, naar aanleiding
daarvan, op, dat als hoofd van de Fransche
marine dé plaats van den heer Pelletan is
in zijn kabinet, niet op feestmalen. Wanneer
hij dat niet zelf inziet, dan moet de minis
ter-president 't- hem duideliik maken.
De Temp s, die zeer ironisch is in zijp;
toon tegenover Pelletan, noemt zijne rede
voeringen aardigheden (plaisanteries).
Verselieideuie 'bladen melden, dat- de Fran
scbe J czuiten, die zich niet meer aan het
onderwijs kunnen wijden, als missionairs naar
Madagaskar, China, Alaska eto Canada zijn
gegaan.
Italië.
De Stampa beweert, dat de reis van don
Roning van Italië naar Parijs thans eene
besliste zaak is. Zij zal plaats hebben in heb
aanstaande voorjaar, Iegelijk met zijn reis
naar Londen.
Oosten rijk-Hongarlje»
Do uitspraak van liet scheidsgerecht in
het gebicdsgcechil tusschen Hongarije en het
Oc'Sbenrijlkscho kroonland Galieië, de zooge
naamde Mecrauge '-kwesbiv worlt door dc
Hongaarsohc pers met beruüting opgenomen
De Neue Freie Pressc bericht daarover
Over 't geheel wordt de meening voorge
staan, dat inen zicih niio-et schikken in de
uitspraak en er mede moet rekenen, als met
eon feit, waaraan niet te veranderen valt.
Men betuigt er diep leedwezen erver, dat het
gebied' Van Hongarije ecSnp vermindering
heeft ondergaan, ofschoon het gebied, waar
over hot geschil liep, slechts door sciioonheid
van landschap uitmunt, niïiai overigens van
geringe waaide is. Maar er wordt ook vol
doening over uitgedrukt, dat oen voorwerp
van strijd uit den wog geruimd is. ge
durende meer dan eene. eeuw tot wrijvingen
aanleiding gegeven heeft. Een enkel blad
slecht® schrijft do voor Hongarije ongunstige
uitspraak toe aan de zwakke verdediging van
de Hongaaische aanspraken voor kei - scheids
gerecht en richt zelf9 hevige persoonlijke
aanvallen tegen con der vertegenwoordigers
van de HaiigaarsChe regecring bij het scheids
gerecht.
Bulgarije.
Aan de feestelijkheden aan den Sohipka-
pas, die ter herinnering aan dc gevechten
van 1877 en de bevrijding van Bulgarije eerst
daags plaats hebben, zullen meer dan zestig
Russische generaals deelnemen, waaronder de
minister van oorlog Kuropatkin. In t geheel
bedraagt, het aantal Russische gasten om
streeks 3Ö0. Da manoeuvres zullen eene ge
trouwe herhaling bieden van wat voor 25
jaren plaats had. Om geen stoornis te behoe
ven te vreezen van het Macedonische comi
té, heeft de minister van binnenlandsche za
ken de leiders van het Macedonische comité,
zooals generaal Zontscuew en kolonel Siko-
low, uit het land gezet, ofschoon dat strijdig
is met de constitutie. Daartegen worden wol
protestvergaderingen gehouden, maar het
blijft voorshands bij de uitzetting'.
Boris Sarafow, de leider van de onverzoen-
lijken onder ue partijgangers van de Mace
donische beweging, wordt gezegd in Servië
gevangen te zitten. Van andere zijde wordt
dit echter tegengesproken
Turkije.
Het Romeinsche blad de Patria meldt, dat
het Italiaanse'be postkantoor in
Janina thans regelmatig in bedrijf is ge
nomen. daar tengevolge vam bevelen uit Kon-
stantinopel alle tot dusverre bestaande hin
dernissen uit den weg zijn 'geruimd.
China.
Volgens een bericht der Londeusche och
tendbladen uit- Peking van Dinsdag, heb
ben de Russische gezant Lessar, aldaar, de
commandant van Port Arthur en de direc
teur-generaal van den Mautsjoerijpchen spoor
weg. ouder voorbehoud van de toestemming
der Russische regeermg besloten, don
Nioetsj wang-spoorweg den 8. Octo
ber aan do Oliineezen terug te geven.
Dienovereenkomstig zijn ook schikkingen tot
ontruiming en teruggave van de z u i d e 1 ij-
k© provincie van M a n t s j o e r ij e ge
troffen.
Engelseke en Fransche berichten voeden
tot dusverre nog twijfel, of het den Russen
daarmede wel ernst is. Zij nemen eer aan,
dat de regeling van do spoorwegquaestie, als
mede de ontruiming van Mautsjoerije nog in
een ver verschiet- ligt.
LOUISE AHNde Jokgh.
Ze begon hem nauwlettend te bestudceren,
angstvallig zoekend naar een zwakke plek
1D dat aielelüveaii, dat haar aanstonds zoo
verheven, was voorgekomen, dat ze verlangde
nabij to komen en dat baar tioch ontevreden
had gemaakt .Wat lag daar misschien in de
diepste schuilhoeken verborgen? Op welken
grond had ze dien man onbewust tot rechter
over Friub gekozen? Was er tocih in de lt>
'snebcsdhouwTiig van haar trouwhartige» man
niet- iets bijzonder goeds, dait hij er altijd
zoo vergenoegd bij kon blijven, dat hij ook
op anderen zulk oen opwekkenden invloed
luUx-fende Had. bij, nu die zwaarim.dige,
z:'-ke vrouiw niet rusihig en opgeruimd weten
te sbemanieii vj, ze maakte er zich een bitter
verwijt vam, dat ahaar voornamen niet
kber getrouw bhecf, dat zo toch steeds aan
hot vragen eni vorgcm was.
besloot Frits dringend vcor te stellen
sihie plannen omtrent, het logeercn van de
vam. Oosterhafs op to geven. Maar zij behoef
de todh niöt bang van dien man te zijn en
verougelijkte ze hem eigenlijk niet? Het lag
todb bepaald niet aam hem, da,'. F rite wan
neer hij met hjemi 9prak, zich zoo vam den
minst goeden kant bloot gaf. Integendeel,
het scheen haar soms toe, alsof het hem
hinderde, te bemerken, hoe pijnlijk Frits'
gezegden haar komdlen aandoen, ja, hiervan
hield zij aich bepaald overtuigd; ze zag het
aan een enkelen oogopslag, ze hoorde bet
aan de marnier, waarop hij. ten laatste zulk
een gesprek afbrak, ze voelde het danom
'harentwille deed liij zulks, dook terwijl ze
zijn goedheid, zijn besdkeidenkeid er in er
kende, kon ze het hom toch niet vergeven,
dat hij haar mam; gepeild schoen tic hebben
en bevroed had, da.t ook zij het deed.
En hoé raadde ziji dat alius, ook zoo gemak
kelijk in betm Moesten ze elkaar dus in de
geheimste schuilhoeken van hun gemoedsle
ven le»zen? Moesten ze duidelijk Frills' tus
schen hen zien staan, hem scheidende mat
ziï'ii rechten op liane sympathie, op haar
madteglaam mot zijne inzichten
Terwijl Her-mime al hetgoor. haar m de
laatste weken zoo bezig gehouden had, op
nieuw overdacht terwiil y met grooter
kracht de beklemdheid wteor voedde, die vrees
dot ze haar voornemen niet getrouw b.-vu blij
ven. dat ze Frits iets zou laten bemerken van
do onvoldaanheid vam haar lövon, besloot aa
zich stellig tégen Frits' plannen te verzetten.
Zc begaf aich daarom naar beneden, in de
hoop cl'af d'e wandelaars woldra van hun uit
stapje terug zouden kamen. Hw verwonderd!
was zo toen zij. in dc huiskamer gckoimen.
Frits daar reeds vond, in gesprek nv t me
vrouw- van Oosterhof. Hij scheen reeds op
zijne uitnood!ging teruggekomen te rijn, zoo-
alsi ze uit een paar woorden bcgreap. Gccm
van beadfetn had' haar njoig opgemerkt. Zij
keerde haastig terug, niet gestemd als ze zich
voelde om de uitnoodigmg op hai*telijke wijr
zie te steunen. In de gang ontmoettte zij van
Oosterhof. Hermine was een cplgenblik be
sluiteloos maar- Van Oostesrhof sjirak haar
reeds aan. „Go»'d dat ik u tref," begon hij.
,,U zult me wel niet kwalijk nemen, movrouw-
tje, dat ik de vriendelijke uitnpodiging van
uw mail niet durf aannemön
Hij hield aarzelend op. Hcrniiue bevreesd;
dat ze hare blijdschap verraden zou, vea-tclde
hem, dat ze Frits juist ijverig bezig had
gezien, om mevrouw van Oo&torhof een ver
blijf in de villa aan te pnjaem. Toen ze het
gezegd had, kleurde ze. Zo kreeg e&n g&vioUl.
of die man haar gehcinvste gjedacliito weer zou
bevroeden, dat hij nu reeds wist., waarom zij
de kamer Verlaten had.
„Maar raadt het mijne vrouw niet aan,
is 't wel?" vroeg hij.
„Waarom vraagt u dat? U gelooft,toch
niet.."
„Dut u niet oven gastvrij is als Voordam
viel hij 'haar in dc rede. „Ik verzeker u stel
lig van neen, maar het' verblijf van ons
hier."
..Ik zie er werkelijk niet. tegen op. Als u
dat meent vergist u zich,' jokte zij.
,,'t Is balei- van niet." sprak lnij op ecais
kort en bes'icvtén, terwijl hij nu t de hand! een
afwerende beweging maakte als zette hij in
gedachten met moeite icte van zich ei. Op
hetzelfde oogonblik keek hij op, blikte Her
min» verlegen in de oogen. Het duurde slechts
een klein d'eel van eene seconde rin toch was
het Hermiuo te moedo, als had ii ij- duidelijk
t);t haar gezegd „liet iö beter voor u mijn
bijzijn geeft u vcidtict e:i ik wil dat niet..
„Waarom spreekt hij dingen togen mij uit
ronder ze onder woorden te brengen?" vroeg
Hermine zich af. Pijlsnel vloog de gedachte
haar door het hoofd, zido snel als het begrip
van wat hij bedoelde Van Oosterbof brak het
rapport tusschen hunne zielc-n, door Liusk-
weg to 7Xigge,n ,,'t is better voor m 'n vrouw"
Hij; sprak.een onwaarheid uit, in hét voilé
bewusitziji-.i, dat Her mine zijne woorden slechts
als zoodanig kon opnemen, en z anwoordde
schijn baar kalm: .ILter meent u dat.'"'
,,Zij» moet leuren wandelen,"' antwooixlde
hij. „Daar zou lrier niofc van komen."
„Misschien hebt ut wel gelijk."
„Niet misschien, maar stellig."
Dé riucliitige grachten ontmoeting van zoo
even verloor zich. Zij spraken nu weder als
menscheu, die elkaar nog bijna vreemd zijn.
Het bewustzijn, dait ze ook niet méér wor
eliloanidter waren, dixrng zich met oiuwoder-
st'aanbare kracht op den voorgrond. Vaag.
heel vaag. bleef dat intieme. Hermine vroeg
zich een oogenbhk af. of ze niidwaas deed,
niet- dat gedachten-raden, verwierp Iut dan
plotseling als iet® ongej-ijnids.
Dus u vindt dat mevrouw onze uitnoodi-
ging mor. moet aanneanen
„luist."
Zijn antwoord was kort- genoeg. Hcrmiuo
.maakte zich een oogeinblik boos, Wat kon hij
tooh meesteivichli.g zijn, dacht zc. Welke re
den hij ook had de éénrs ze traohtto nu
tooh zijn goh ei mate gedachte weer te door-
grondon - cf de anderhij kon toch eemigen
uitlog geven.
Toen zij een oogcnblvk later do woonkamer
binnentraden, kwam Frit® hen al .o genioot.
„Ilelp me nu tooh je vrouw cans overhalen
voor mijn plan," richtte hij zio.i tot van
Oosterhof. „Waarachtig, jullie moo?ti hier
een poos logeeren."'
„En m'n vrouw versmaadt me'; ondank jc
Vereenigde Staten.
De Speaker van het Huis van Afgevaardig
den heeft geweigerd zich' weder candidaat te
laten stellen voor het Congres, daar hij vindt,
dat zij.no meeningen, omtrent de behandeling
der trusts en de vermindering van het- tarief
van invoerrecht in tegenspraak rijn met de
meeningen van vele leden zijner partij iu
Iowa.
Zuid-Afrika.
De Cape Times kondig: aan. dat eerlang
dc vervanging van lord Milner door Sir West
Rijdgeway. de gouverneur van Ceylon,
verwachten is. Dc Daily Express, dit bericht
vermeldende, zegt, dat het volstreki mut
onwaarschijnlijk is. dat Milner. nadat- de
bveede grondslagen van dc regeling der za
ken in Zuid-Afrika gelegd zijn, zijne taak
in ZuidrAfrika als volbracht zal beschouw n.
Ridgcway heeft ccnc uitmuntende loopbaan
achter zich. Hij was vóór zijne benoemüig
tot gouverneur van Ceylon coneuil-gontjraul
te Tangeir, vi cc-s. .aatssecr c t ar is. van IeaJand
en vicc-stoatssecrotaris van buitenlands, he
zaken in dc Indische regiering.
jjie Standard verneemt, clat ChaiiiLcilaiu
in den loop van zijn laatste jïarricuiheie c:i-
deahoud m< i Bo'tha beloofde zijn be e te zul
len doen om de voor dc ondei stteunnig va-u
do Boeronfamiliën b-ftemde gelcl&oun te vcr-
hioogeu. Do edelmoedigheid van Engclaiul in
dit opzicht zou eohter afhankelijk zijn van
de werkelijk loyale gezundhc.d der Boeren en
hunne leiders.
Allerlei.
vIn den nacht van Maandag op Dins
dag werd in Stamboel een geval van
pest- vastgesteld. De 18-jarige arbeider werd
naar het hospitaal overgebrachtrijpe om
geving, totaal 19 personen, werd in het
lazareth aan de>n Bosporus geïsoleerd.
v_ In heb dorp Meresa (gouiv. Ciharkof)
zijin 114 huizen afgebrand. Dé schade wordt
op meer dan 200.000 roebels geschat.
vOnder den titel „de slimme Jirbmy
verhaalt de Münob. N. Nachr. het volgende
grappige geschiedenis je
Voor jaren, toen het Amerikaansche Wes
ten nog iets vreester en wilder was dan liet
thans is, leefde daar eene jonge, sedert dien
rijk gewordeue man, die de dagelijksche gast
was van het hotel eener grensstad.
Hij cn een aantal zijner vrienden gebruik
ten de rookkamer daar als een soort club-
locaal en werden door eene aardige kellnorin
met den naami White bediend. Zij', was een
net, bedaard meisje en voor hare gasten
een en al opmerkzaamheid. Op een avond,
nadat- zij zich verwijderd had, vertelde de
waard, dat dit de laatste maal was geweest,
daib zij door haar bediend waren, daar juf
frouw Wliite den volgenden dag ging trou
wen. Toen de waard zich verwijderd had,
stond do jonge man, Jimmy Hughes ge
naamd, op, cn zeide. dat het volgens rijn
meening recht en billijk zou zijn, wanneer
zij hot meisje voor haar bewezene diensten
op don dag van haar trouwen, een klein
geschenk overhandigden. Hij nam, een blad
papier, toekende voor een bedrag van 200
dollars en liet het daarna rondgaan. Daar
het meisje zich in aller sympathie mocht ver
heugen, vond het plan algemeen ingang en
nadab het papier was rondgegaan bedroeg
het totale bedrag 2000 dollars. Zij riepen
den waard en overhandigden hem het geld
hartelijke uitnoodiging?" vroeg van Ooeiter-
hof.
„Misschien is een da-gelijksche wandeling
van uw huns naar hier ook boter voor u,
waagde Hermin© op te merken. ,.u zoudt
misschien hier geen beweging genoeg nemen."
Frits keok Hermine verbaasd aan. Hij b^
grcc,p dat ze go:w zin in de logeerpartij had.
Mlaar wat, botoekende dat- nu? Hij wild©
haar roede, half in sdherts, half in ernet, over
hare ongastvrijheid onderhouden, doch van
Ooiütcrhof vooikwa.in heen.
„Jc vrouw heeft 't bdjj 't rechte eind", be
gon hij. „Als we in liet dorp blijven wonen,
heeft m'n vrouw het nut- van de wandeling
£fn liet hier zijn beide'
Het. was Hermine alsof zij en van Oostter-
hof een afgesproken, van buiten geleerde lea
opzeiden. Ze ontweek zijn blik.
„In geen geval wil ik va»n uw aanbod ge
bruik maken", verzekerde mevrouw van
Oosterhof.
„Ik zal u komen afhalen, eiken morgen",
sprak Hermine op harte lijken toon tot me
vrouw, als had ze iets good te maken,
„Ik hoop, dab ik u niet t-o dikwijls zal te
leurstellen", antwoordde dö aangesprokene.
Aan tafel verklaarde mevrouw vaJn Ooster-
lio» uit eigen beweging," dat ze in langen tijd
niet zoo smakelijk gegeten had "en liet genot
van deze gunstige verandering scheen ten/
goedé aan hare stemming te komen, zij was
ten minste spraakzamer dan Flits cn Her-
mine haar tot dusverre gezien hadden en ze
sprak nu ook niet aldoor over lasten vani liet
leven.
Wordt otroolgé.
