buitenland. 113. Woensdag 8 October 1902. FEUILLETON. Zielen-Verwantschap. 1'" Jaargang. SIH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: 3 manden voor Amersfoortf 1.25 fa franco per post1.75. (oderliike nummers0.09. Courant verschijnt Dagelijks, mot uitzondering van 011 Feestdagen. (rtentiën, mededeolingen enz., gelieve men vóór 10 nar Kirgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF O. Utrechtschestraat 1. Intercoinm. Telephoonnummer 66. PEIJS DEB ADVERTENTIÉN: Tan 1—5 regelsf 0.7S* Elke regel meer..•••- 0.19. Oroote letters naar plaatsruimte. Yoor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bjj abonnement. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht He Joden In Itnineulë. II. (Slot). ,*hikking. die door Duit-sche bermdde- rtrkregen werd. bestond in de afschaf- rtu art 7 der Rumeensche grondwet on wrvangjing van dat artikel door liet mdc Jet verschil van godsdienstig geloof en ifcais maakt in Rumenië geen beletsel lot kot verkrijgen on de uitoefening van Ugcrlij'ke en politieke rechten. I Ieder vreemdeling, zonder ouderscheid godsdienst, onderworpen of niet onder- pa aan vreemde bescherming, kan de rahsatie verkrijgen onder de volgende narden zal böi de regeering een verzoek Btaralisatie indienen, inhoudende opga- het kapitaal dat uiji bezit, van het be- dat hij| uitoefent, en van zijn wil om domicilie in Rumenië to vestigen. To rekenen van den datum van dit zal mji gedurende tien jaren domici- 72Jj Lien in het land en door zijne daden i, dat hij het van nut is. Van "deze stage kunnen worden vrijr Zij, die in liumonië nuttige takken van •rheid of uitvindingen hebben ingevoerd, njzoudere talenten hebben, of zij die land groote inrichtingen van handel erheicl hebben gevestigd aj die, geboren en opgevoed iu Rume- daar gevestigde ouders-, nooit eenige t bescherming genoten hebben, evcn- ukunne ouders; Bjdie onder de vlag gediend hebben ge lde den oorlog en die, op voorstel van gering, gezamenlijk zullen kunnen wor- - pnaturali&eerd bijl ééne wet. De naturalisatie kan slechts inciivi- en kracncens eene wet worden toege- Eene bijzondere wet zal de wijze be- rolgens welke de vreemdelingen huil niie in Rumenië zullen kunnen vest-l ie tot heden verkregen rechten worden bestaande internationale «nkomsten blijven van kracht met alle dingen en termijnen, die er in voor- van do oprechtheid zijner bo higen, naturaliseerde Rumenië terstond Joden, die hadden deelgenomen aan den nkelijfcheidsoorlog. In antwoord daarop i/uitscnland, Engeland en Frankrijk let umeensche kabinet eene identieke i toekomen van dezen inhoud k regeering kan niet als geheel beant- mlende aan de inzichten, die de onder- taaars van het Berlijinsche verdrag hob- tatuurd, beschouwen de nieuwe grond- bepalingen, waarvan haar kennis is en inzonderheid die, waaruit voor «Bonen van niet-christelijken godsdienst, «de in Rumenië en overigens tot geen le vreemde nationaliteit behoorende, de kakelijkheid voortvloeit om zich aan de ■iiteiten van eene individueel© natura- to onderwerpen. Intusscheii, vertrou- ttelleride in den wil van de Rumeensche wing om in de toepassing van die bepa- meer en meer toenadering aan den te l-ggen tot de vrijzinnige gedachte, die tesgendheden bezielde, en akte nemende van de uitdrukkelijke verzekeringen, die liaar te dien aanzien zijn verstrekt, heeft de regee ring, ten einde aan het Rumeensche volk een blijk te geven van hare vriendschappelijke gevoelens, besloten zonder verder uitstel net vorstendom Rumenië als onafhankelijke staat te erkennen." Van dit tijdstip af treedt liet vraagstuk der Joden in Rumenië in eene andere phase. Ecnerzijds zijn do verzoeken om naturalisa tie van de Joden stelselmatig afgewezen door het parlement sedert 1879 zijn slechts 200 van die verzoeken toegestaan anderzijds heeft men, daar het traktaat, van Berlijn niet toeliet wetten uit te vaardigen tegen een kerkgenootschap gemunt, eene reeks wetten tegen de vreemdelingen samengesteld en die toegepast op de Joden. Om dit te kunnen doen, ofschoon de Rumeensche Israëlieten on derworpen werden aan de verplichtingen van den militairen dienst, moest eene fictie dienst doen, die hen beschouwde als „niet aan vreem de bescherming onderworpen vreemdelingen Krachtens deze wetten kunnen de Joden niet zijn houders van een entrepot of debi- tanten van tabak of werkzaam bij de tabaks- bereiding (wetten van 1872 en 1879), geen makelaars in goederen of in effecten (wet van 1881), geen advocaten (wet van 1884), geen geneesheeren (wet van 1893), geen drogisten of kruideniers die vergiftige stoffen verkoo- pen (wet van 1886), geen apothekers (wet van 1893). Ofschoon niet de vreemdelingen de meerderheid van do kooplieden eu de nijveren uitmakende, zijn zij uitgesloten van de Ka mers van koophandel en nijverheid (wet van 1886). In 1880 werd in eene circulaire aan gedrongen op strenge toepassing van de wet van 1873, die aan de Joden den verkoop van alkoholische dranken verbiedt. De verkoop op straat en de colportage is hun niet toe gestaan. Krachtens de wetten van 1893 en 1896 weert men hen uit de lagere en middel bare scholon. In 1897 waren er 16 pet. Jood- ache leerlingen in de lagere scholen en 11 pet. in de middelbare, nu bedraagt hun aan tal respectievelijk slechts 5 en 7 pet. Maar do wetten eu besluiten, die de Jood- sche crisis in Rumenië hebben verhaast, zijn die, welke doekn op de Rumeensche werk- liedeai. Dio hebben de nota van staatssecre taris Hay en den. stap, door de Engelsche re- geering gedaan, uitgelokt. Om daarvan de brtookenis en het gewicht te vatten, moet. mem nagaan wat di Joodscho bevolking in Rumeaiiië böteekent. Volgens de laatste volks telling zijn er in Ruimenië 269,000 Joden, die tengevolge van de wetten, welke het ver blijf der Joden in de dorpen bemoeielijlken, cciae bijna, uitsluitend stedelijke bevolking uitmaken. Do officicieele statistiek vermeldt onder dit totaal-cijfer 18,015 werklieden voegt men daarbij de daglooners, koetsiers en b-dienden, dan komt men tot een cijfer van 20,000, met hunne gezinnen minstens 100,000 zielen vertegenwoordigende. In. sommige steden. Vormen de Joden de meerderheid van de werklieden-bevolking. Er zijn te Bo- toshani 1659 Joodsolic werklieden tegen 887 Riuneensohe, .te Jassy 2563 tegen 896, te Folticeni 417 tegen 93, te Bacau 509 tegen 173, te Dorohoi 465 tegen 280, enz. Bij deze bevolking van 100,000 zielen, die, zij 't ook gebrekkig, in haar onderhoud voorziet, komt de groote menigte armen en wrrkloozen, tot ellende gebracht door de beperkende wetten, op den kleinhandel zoo maakte dë wet van 17 Maart 1884 op het venten langs de hui zen meer dan 20,000 Joden tot landloopers of bedelaars. De wetgevende maatregelen ten gunste van de kleine burgerij, deden ook in klimmende mate hunne uitwerking, r echtst reeks of zij delings, voelen op de werklieden. Na de wet op het tabaks-monopolie word de verwijde ring der Joodsöhe werklieden uit de tabaks fabrieken, bevolen na de wet op het venten langs do huizen verbood men aan de zadel makers en aam de schoenmakers de voor werpen, die zij vervaardigden, elders dan in hun winkel te verknopen. Dë web van 24 Mei 1887 op de aanmoediging van de nij verheid ©iscbte, dat de nijverheids-inrichtin gen., om te kunnen genieten' van do .voor deden der wet, na. vijf jaren voor twee der den Rumeensöhe werklieden.' moestemheb ben, derhalve niet»-Joden. De wet op de spoorweg-ooncessiën eisohte van. de conces sionarissen voor twee derden Rumeensche werklieden te gebiniken. maar stond,hun toe de Jocdsdhe werklieden geheel uit te sluiten. In. 1899 werden op last van den mi nister van openbare werken, de wissel wach ters en andere aan don spoorweg gebezigde werklieden, die Joden waren, weggezonden. Als gevolg van deze maatregelen ontstond onder de Joden van. Rumenië eene kin^hijjSft strooming om het land te verlaten. In ikjba* ren brokken zij als landverhuizers door Europa naar Engeland en naar de Vereenig- de Staten. De Rumeensöhe regeering zon ëp maatregelen om dien stroom te stuiten, maa werkte tegelijk de oeweging in de haaid door indiening vam de op 17 Maart) 1902 uitge vaardigde wet op de uitoefening van be drijven, waarvan art. 4 bepaalt „De vreem delingen, die een bedrijf willen uitoefenen, zullen moeten bewijzen, dat er in hun land voor de Rumeensche burgers het reoht van reciprociteit bestaat." Deze wet heeft aan leiding gegeven tot protesten in verschil len de vreemde stateni n Hongarije, in Oosten rijk, ook in Engeland. In antiwooi-d op -vra gen., die omtrent dë bedoeling zijn gedaan, IheeifÜ de Rumeensclie reigcering verklaard, dat die bepaling niet op de Joden slaat. Veel heeft men erihter niet aan die verklaring, omdat hier alles afhangt van den goeden wil der plaatselijke overiu dyi. die ingevolge arbiikel 8 van de wet het brevet moeten uit reiken, dat voortaan van een ieder gevorderd wordt om een bedrijf te kunnen uitoefenen. Sedert 1900 zijn te New-York alleen 20 000 Rumeensche Joden in de Vereenigde Staten gekomen. lm Mei 1902 hebben 9675 Joden Ru menië verlaten, in Augustus 3000. Die onafge broken stroom van landverhuizers is voor de Amerikaansche regeering do aanleiding ge weest om de aandacht, van do regeerimgen, die het Berlijnscho verdrag hebben ondertee kend. op de zaak te vestigen. Do Rumeensche rcgec-ring heeft daarop een verbod tegen de Joden uitgevaardigd, om liet land te verlaten. Zij wil daarmede aam de Unie, als buiten de zaak staande, de aanleiding om zich te bekla gen, ontnomen. Dat -daardoor aan de onge lukkige slachtoffers, die binnen dë grenzen va-n het Rumeensche gebied aan de ellende ten prooi zijn, het vooruitzicht op een beter leven elders ontnomen wordt, dat hen tot dus ver staande hield, komt niet in aanmerking. Maar de klacht is nu eenmaal geuit zij laat zich niet meer smoren, te minder omdat de Euvopeesche mogendheden ook reden hebben van grief wegens de behandeling van hunne eigen burgers door Rumenië. Welk gevolg zal er aan de klacht gegeven worden Engeland beeft neiging getoond om klank to geven op de opwekking, die van do Verecnigde Staten is uitgegaan. Wat do an dere mogendheden zullen doen, daarvan is nog weinig te zeggen. Inbusschen moet wor den vermeld, dat een gezaghebbend orgaan, de P-arijteche Temps, daarvan Weinig verwach ting heeft. Het blad motiveert dit aldus: „De openbare geest in Europa is niet meer was hij in 1878 was. Een n.isschien naïef idealisme heeft plaats gemaakt voor een wel wat bru taal realisme. Sommige beginselen hebben geen kracht van wot meer, die dogma's waren zonder één ongeloovige een kwart eeuw gele den. De regeeringen zijn bovenal beducht zich zaken op den. hals te halen ter wille van een idee Dë diplomatie kan niet op de volstrek te- medewerking rekenen van de parlementen en van de pers. Men zal zien of het een slag in het water is wat de heer Hay heeft gedaan, dan wel of het mogelijk is met art. 44 van het verdrag van Berlijn de grondbeginselen van onze moderne bes having met vrucht te ver dedigen," Telegrammen. Brussel, 7 Oct Do Bóeren-generaals bezoch te» in dein morgen het stadhuis, waar zij wer- r'iden.j-ontvangen door den burgemeester, die dat 'hij zeer vereerd was zich in hunne oordigheid te bevinden, en hen uit- w le hunne handteekening te zetten in ét Gulden Boek. De oudste koopvrouw van de markt bood mevrouw Delarey een bloem stuk aan. De generaals bezochten vervolgens het pa leis van justitie on hit Bois do la Cambre, en gebruikten daarna den lunch in het café Riche op uitnoodiging van. den Nederland- sciien consul. Heden zullen de generaals het graf van Lu- kas Meijer bezoeken; zij gaan echter niet naar Waterloo. Madrid. 7 Oct. De ministerraad heeft be sloten den staat van beleg in Barcelona op te heffen. Het onderzoek van de vraag der schorsing van de grondwettige waarborgen is tot Fene andere zitting van den kabinets raad uitgesteld Hét parlement zal den 20en October go1' opend worden. Washington, 7 Oct. President Roosevelt heeft aangeboden eene commissie te ber.o&men om do punten van geschil tusschen de mijn werkers en de mijneigenaars to onderzoeken, indien de voorzitter der Vercenigigng van mijnwerkers op zich neemt er voor to zorgen, dat de stakers dadelijk aan het werk gaan. Op dit aanbod van den President is nog geen antwoord ontvangen Duitschland. Naar verluidt, zullen de Roeren-gencraels op Vrijdag 17 October, 's morgens 8 urei 40 met dein sneltrein uit Parijs tie Berlijn aan komen en afstappen aan licit station Zoolo gischer Garten. Zoodoende zal men vermijden dat, door de te verwachten menigte, het verkeer aan het. station Fried richsli of belemmerd wordt. De generaals worden vermoedelijk dien- zelfden dag door keizer Wilhelm on vangen. Vrijjdag avond heeft do overhandiging plaats der in Duitsohlancl bijeengebrachte geldsbedragen. 's Zondags zulleu. de generaals denkelijk dnn diensli in de keizer Wilhelm-gcdaohtenis- kerk bijwonen. Dc generaals stappen, af in Prinz Albrechthotcl. Do Köln. Ztg schrijft: De beriahten om trent dc ondvangst der Boereu-ge- neraals door den' Keizer zijn voor barig. Do zaak is dat liet tots taan der aiudicmtiie on di'b was van den beginne af bepaald zal afhaügcin van het feit, dat de Boeren door den Èngelsohen gezant aan gemeld worden. Het is tot dusverre nog niet bokeuid of de Booren-geweraals zulk oen ver zoek tot deu En gelachen gezant hebben ge richt, en welke houding de Engelsche gezant dienaangaando zal aannemen. België. Do ti ëon&tifstiamd van Koning Leopold, waarvauj reeds ©enigen tijd sprak© was in do pers, ^schijnt zekerheid te zullen worden, ah du>^2^ihdti uit. Brussel aan d© Miinoh. N. Nachtr gemeld Koning Leopold is iu het jaar 1835 ge boren liet is dus niet hoofdzakelijk zijn ver- gevordendeu leeftijd, dio hem tot dit besluit genoopt heef.l Intusscheai is bekend, dat do gezi ndihoidstoosband van Koning Leopold geknakt is en hij van jaar bot jaar zich meer en meer in acht moet ïieumon. Het afstand doicui van den troon vindt sloctlus voor een deel daarin zijn oorzaakde voornaam ste reden moot wel gezocht worden in de onbevredigende toestanden, waarin de Ko ning hoe langer hoe meer geraakt is. Per soonlijk liberaal gesteand, heeft hij naar strc^.<constitutioneel gebruik do rogeering definitief in handen der clerioalen moeten overlaten. Do anoeimgjhedem in de Konink lijke faanilio zijn in den laatsten tijd zoo veelvuldig en zoo uitvoerig bespraken gewor den, dat zij overbekend zijn. Do Belgische kroon gaat, val gem genoemd blad. van Koning Leopold vermoedelijk over op zijn 27-jarigen neef. Prins Albert, den zoon van den graaf van Vlaanderen cn de Princes Marie van HcJïenaollern. Frankrijk» Maandagavond hield in de groote zaal van het Grand Hotel te Parijs aan het banket van hel, Republikemscho comité voor han del cn industrie, minister-president Coinbes ?.ijn aangekondigde redevoering. Verschei- uvne minister»» alsmede een aantal senato ren en afgevaardigden waren daarbij aan wezig. Als eerste spreker trad op de minis ter van Handel, Trouillot, die zijn rede aan gaande den handel van Frankrijk besloot met de oproeping, dat men met de vorming van groote trusts den ondernemingsgeest moest aanwakkeren eu zich meer dan tot) dus verre met. het bestudeeren van vreemde talen moest bezighouden. Na hem hield minister Briüson een boeien de redevoering, waarin hij den handelsstand met zijne medewerking tot do verdediging van het Rijk gelukwcnschbe. Hij wees ten. slotte op dc plicht der regoering de wereld lijke opvoeding te organiseeren en geslachten vani goede patriotten te vormen, reden waar om zij aan do orden het onderwijs had ont namen Hierop nam minister-president Combes hel woord Deze achtte zich gelukkig heb werk van W a ldeck-Rou-seau te kunnen voortzotten cn het land van een dubbel ge vaar te hebben bevrijdhet nationalisme en de olericale reactie. Do regeering zal zoolang het Parlement haar zijn vertrouwen schenkt trouw blijjven aan de tot dusver gevolgde politiek en allo pogingen in het werk stellen, om de wet op de vereenïgingen door te voeren. Men zal later niet kunnen zeggen, dat door eene LOUISE AHN—de Jongh. twin rolde met zijn eentonig gestomv- iltijd verder en: verder. In de eerste wupé was niemand behalve Hermine. •direiend, in die kwellende gedachten teken overdacht vs den1 tijd. waarin ze ''"*n Oosterhoi samen was geweest tekoa en teLkens kwam haar opnieuw bsioen voor oogen, waarin ze dien man ,m dat. kind en sie Voelde weer dat oil- tede geluk over zich komen. o... als 'Mi waar was? «ivblcef ze in: gedachten verzonken met pkikkigen glimlach, die over haar ge- J*» gekomen: bij do herinnering, tewhelle gefluit van den' trein deed liaar te"kW Daar ren op eens die kwellen- ^«hten weer. Ze zou hem ontmoeten, w naderhand, cn hij zou waair&ohijn- W voor haar kunnen zijn. En twijfel y baar of het. nieuwe .loven. dat. s]e wgon, h«ar d© dubbele droefheid wel zou ■teigoeden. Had sue niet. verkeerd ge- naar Amsterdam to komen eu kon daar haren werkkring wel kiezen Ze nu bewust dat, hoezeer ze ook tegen van Oosterhof opzag, wol degelijk haar ver langen om hem terug te zien, om onder zijn le.id'mg nuttig bezig; t© zijp, haar naar de oud© Woonplaats gedreven: had. En zou het nu misschien toch al te moei lijk voor haar aijn? Do trein rolde het station binnen. Zcodirai Her mme uitgestegen was, keek zij angstig in: dc drukke, woelende meuschenmassa rond Ze verwachtte bijna stellig het nu zoo on welkome gelaat van den man, die haar toch zoo lief was, naast dat van Truus te ontmoe ten. Maar gelukkig neen, diaar was Truus, hësll ailileien. Aanstonds snielde ze haai- te ge- mo it, oir..ih>elsdé haar innig, haar telkens oj> nieuw) op mond on wangen kussend. „O Truus, ik ben zoo blij. zoo blij!" „En wij ook, lieve mevrouw „Wij ook?' Hermine liad een oogeablik tiijd noodig ear ze Truus begreep. O ja, Truus r;iivu haar uitroep als blijdschap over hare thuiskomst op. En ze had onwillekeurig slechts luchib gegeven aan hot verlichtend© gevoed dab van Oostcrhof Truus niet vengczeldte. In hare verwafring vargat -/© Hesje hedl cu al Eerst toen ze met Truus in hot rijtuig zat, dacht 23 aan haare ..En Hei:je?" vroeg ze. luie maakt ze "t waai om heb je haar niet meegebracht?" ..Ik wiat niet of u 't prettig gevonden, aoudt hebben;" antwoordde Truus ,U vrosg zoo uitdrukkelijk of ik alleen kwam." „Ja, ja,, 'l is goed. Maar nu verlang ik toch naar 't lieve kind." ,,Afe we thuiskomen; zal u ze dadelijk zien. Ze was niet te houden van ongeduld. De waterlanders kwamen zoowaar te voor schijn omdat ze niet. mee mocht, 'k Wed da/t ze ons aan de deur al opwacht... ..Mi'ar wiaar gaan, we dam mi heen Truus?" „Weil naar huis, natuurlijk," antwoordde ze glimlachend „Naaa" jo ooms huns 2" „Ja" „Maar dak had ik jc niet gevraagd. Ik dacht dat- je me naar mijn nieuwe woning zondt brengen. Ja, wc zijn ook al uit den koers... „Dat kunt u niet n.eoneTi," riep Truus ui't. zonder hare teleurstelling te verben-gom ..Begrijpt u niet dlat we u een vriendelijke, huiselijke welkomst willen bereiden..." „Ja. ja. 't was, onaardig van me. Maar je oom... wacht hijt ons nu?" Tot zijn' groote spijt kou hij dat niet. Hij heeft tot negen uur les. Ik moet u uit zijn naam vragen of u zoolang blijven wilt... ..Dat woelt ik niet. Je begrijpt toch hoe veel ik van avond' n'og te regelen heb Laat me eerst wat. op mijn gemak komen. Later zal 'Ic jo oom ïnumers wel1 zien. ,,'k Dacht dat h'ij er misschien i°fs toe bij zou kunnen brengen' om u op gemak te doen komen," sprak Truus op oen toon, die niet juist van spijtigheiid getuigde, maar die toch heel duidelijk deed uitkomen hoe zo haren oom verongelijkt meende. „Och beste." hernam Hermino, „wat moeit je me onaardig vinden. Om je dc waarheid to a.lggwi zie illc er tegen op om van' Oofeterhof terug te zien. Al die herinneringen...'' ..Zot u nu terzijde Gelooft u me, u zail veeleer kalm worden door oom dan het- te gendeel. Ik heb het zoo dikwijls oudervon- dën..." ..Ik ook Truus." „Dus u hebt geen bezwaar n.c-er Ik weet het niet. Laat me nu eerst Hesje maar terugzien, 'k Ben toch heusch vanavond erg bezet. Morgenochtend kom ik al vroeg hij jullie, 't Is Zonld'ag en dus kan oom mij uitvoerig op de hoogte! "brengen va,n alles waaromtrent ik boo naar inlichtingen ver- lang" ,'k Za-1 haar wel overhalen, dacht Truus bij zichzelf, cn niet langer Hormine tegen sprekend. Wat dwaasheid om die ontmoeting uil te stellen, voor zoo kort, cn oom er zoo door teleur t* stollen." Het rijtuig hield' voor hot buis van van Oosterhof stil Hermin© was er vroeger nooit- goweest-. Bij 'het uitstappen klopte haar lvct hart van een onzekere vrees alsof ze zoo op eens tegenover hem zou staan Maar dat ge- lourdo gelukkig niet. Hesje kwam» haar reeds ini den gang tegemoet snellen. „Tante Hermin»!" klonk het vroolijk. Maar op het punt zilch, Idoor Hen: ine le laten ornüucibcn, trok ze oven haar hoofdje terug orn Hermin© onderzoekend aan tc kip kv.ii. „Ja, tante Hermin'" zei zc toen op- nhuw. gewillig toelatend dat deze haar oen aantal kussen gaf en ze ook opgetogen be an twoocdend. „En oom Fr;ts is dood. sprak ze toen met een nadenkend gezichtje, en maatje óók." Hermin© bukte zich tot haai* om haar op nieuw te kudsen. met moeite verbergend hoe oo het mint stond van te schreien. Maar Truus gaf haar den tijd ons tot zich zelf te komen. ..Ik ga u maar vóór," sprak ze, <1© daad bij liet woord voegend: k Moet eens -;ien of alles in o-\ie is Na een oogen- blik verwelkomde zij Hermin©, die mei Hesje langzamerhand gevolgd was, in' do gezellige woonkamer. Ilosje was nog al stil. Dielilt naast Hermin-a gczot-en, van wie zc de oog1®" bijpa niet kon! afwenden, scheen ze of dc oude vrijpnoedig- beid verlortsn" te hebben of het weerzien van Hcrmine deed haa*- boeiden uit het verleden - »gen komen, die ze moeite had, zich te herinneren ea dac ae toch gaarne duideïijk zag. Dit laa-tsie blc.'k wel uit een vraag die ze eindelijk deed „Gaat u nóóit moer naar de zee?" vroeg ze. „Dot weet Hesje wel," bestrafte Truus, die het onderweip wilde vrmijd'cnr. „Tante Her mine is aldbor op reis geweest-, naar 'n héél ver land Waarom vraag je nu nog?" „En oom Frits cn maatje liggen dicht bij d^ nee op hot kerkhof," besloot- Hesje, terwijl ze ttu t een zucht hot aldoor naar Hcrmine gewend hoofdje afwendde cm een tijd1 lang veo-r zich bleef kijken „Zo herinnert zich aJles" sprak Hcrmine met een vrtendclijken blï'k naai' Hesje. ..Ja." antwoordde Timus zachtjes, „ze ia een lief, haitx^jk, loTnatig kind. Maar ze maakt er u nu toch bedroefd mee." ..Neen, och neon, hernam Hermine. „We moeien het toch onder dc oogen zien." Het was duiddijk dat ze niet enkel aan bet verleden dacht Truus deed liaar best om haar op te wok ken maar liet gelukte lvaar moedelijjk. Ook wild© Hermiiie met op van Oostcrliof wiacli- ten. Ze verklaarde heel moe të zijn en' liever naar hare nieuwe woning te gaan. Slot volgt.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1902 | | pagina 1