buitenland.
113.
Woensdag 8 October 1902.
FEUILLETON.
Zielen-Verwantschap.
1'" Jaargang.
SIH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
3 manden voor Amersfoortf 1.25
fa franco per post1.75.
(oderliike nummers0.09.
Courant verschijnt Dagelijks, mot uitzondering van
011 Feestdagen.
(rtentiën, mededeolingen enz., gelieve men vóór 10 nar
Kirgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF O.
Utrechtschestraat 1. Intercoinm. Telephoonnummer 66.
PEIJS DEB ADVERTENTIÉN:
Tan 1—5 regelsf 0.7S*
Elke regel meer..•••- 0.19.
Oroote letters naar plaatsruimte.
Yoor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bjj abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
He Joden In Itnineulë.
II. (Slot).
,*hikking. die door Duit-sche bermdde-
rtrkregen werd. bestond in de afschaf-
rtu art 7 der Rumeensche grondwet on
wrvangjing van dat artikel door liet
mdc
Jet verschil van godsdienstig geloof en
ifcais maakt in Rumenië geen beletsel
lot kot verkrijgen on de uitoefening van
Ugcrlij'ke en politieke rechten.
I Ieder vreemdeling, zonder ouderscheid
godsdienst, onderworpen of niet onder-
pa aan vreemde bescherming, kan de
rahsatie verkrijgen onder de volgende
narden
zal böi de regeering een verzoek
Btaralisatie indienen, inhoudende opga-
het kapitaal dat uiji bezit, van het be-
dat hij| uitoefent, en van zijn wil om
domicilie in Rumenië to vestigen.
To rekenen van den datum van dit
zal mji gedurende tien jaren domici-
72Jj Lien in het land en door zijne daden
i, dat hij het van nut is.
Van "deze stage kunnen worden vrijr
Zij, die in liumonië nuttige takken van
•rheid of uitvindingen hebben ingevoerd,
njzoudere talenten hebben, of zij die
land groote inrichtingen van handel
erheicl hebben gevestigd
aj die, geboren en opgevoed iu Rume-
daar gevestigde ouders-, nooit eenige
t bescherming genoten hebben, evcn-
ukunne ouders;
Bjdie onder de vlag gediend hebben ge
lde den oorlog en die, op voorstel van
gering, gezamenlijk zullen kunnen wor-
- pnaturali&eerd bijl ééne wet.
De naturalisatie kan slechts inciivi-
en kracncens eene wet worden toege-
Eene bijzondere wet zal de wijze be-
rolgens welke de vreemdelingen huil
niie in Rumenië zullen kunnen vest-l
ie tot heden verkregen rechten worden
bestaande internationale
«nkomsten blijven van kracht met alle
dingen en termijnen, die er in voor-
van do oprechtheid zijner bo
higen, naturaliseerde Rumenië terstond
Joden, die hadden deelgenomen aan den
nkelijfcheidsoorlog. In antwoord daarop
i/uitscnland, Engeland en Frankrijk
let umeensche kabinet eene identieke
i toekomen van dezen inhoud
k regeering kan niet als geheel beant-
mlende aan de inzichten, die de onder-
taaars van het Berlijinsche verdrag hob-
tatuurd, beschouwen de nieuwe grond-
bepalingen, waarvan haar kennis is
en inzonderheid die, waaruit voor
«Bonen van niet-christelijken godsdienst,
«de in Rumenië en overigens tot geen
le vreemde nationaliteit behoorende, de
kakelijkheid voortvloeit om zich aan de
■iiteiten van eene individueel© natura-
to onderwerpen. Intusscheii, vertrou-
ttelleride in den wil van de Rumeensche
wing om in de toepassing van die bepa-
meer en meer toenadering aan den
te l-ggen tot de vrijzinnige gedachte, die
tesgendheden bezielde, en akte nemende
van de uitdrukkelijke verzekeringen, die liaar
te dien aanzien zijn verstrekt, heeft de regee
ring, ten einde aan het Rumeensche volk een
blijk te geven van hare vriendschappelijke
gevoelens, besloten zonder verder uitstel net
vorstendom Rumenië als onafhankelijke staat
te erkennen."
Van dit tijdstip af treedt liet vraagstuk
der Joden in Rumenië in eene andere phase.
Ecnerzijds zijn do verzoeken om naturalisa
tie van de Joden stelselmatig afgewezen door
het parlement sedert 1879 zijn slechts 200
van die verzoeken toegestaan anderzijds
heeft men, daar het traktaat, van Berlijn niet
toeliet wetten uit te vaardigen tegen een
kerkgenootschap gemunt, eene reeks wetten
tegen de vreemdelingen samengesteld en die
toegepast op de Joden. Om dit te kunnen
doen, ofschoon de Rumeensche Israëlieten on
derworpen werden aan de verplichtingen van
den militairen dienst, moest eene fictie dienst
doen, die hen beschouwde als „niet aan vreem
de bescherming onderworpen vreemdelingen
Krachtens deze wetten kunnen de Joden
niet zijn houders van een entrepot of debi-
tanten van tabak of werkzaam bij de tabaks-
bereiding (wetten van 1872 en 1879), geen
makelaars in goederen of in effecten (wet van
1881), geen advocaten (wet van 1884), geen
geneesheeren (wet van 1893), geen drogisten
of kruideniers die vergiftige stoffen verkoo-
pen (wet van 1886), geen apothekers (wet van
1893). Ofschoon niet de vreemdelingen de
meerderheid van do kooplieden eu de nijveren
uitmakende, zijn zij uitgesloten van de Ka
mers van koophandel en nijverheid (wet van
1886). In 1880 werd in eene circulaire aan
gedrongen op strenge toepassing van de wet
van 1873, die aan de Joden den verkoop van
alkoholische dranken verbiedt. De verkoop
op straat en de colportage is hun niet toe
gestaan. Krachtens de wetten van 1893 en
1896 weert men hen uit de lagere en middel
bare scholon. In 1897 waren er 16 pet. Jood-
ache leerlingen in de lagere scholen en 11
pet. in de middelbare, nu bedraagt hun aan
tal respectievelijk slechts 5 en 7 pet.
Maar do wetten eu besluiten, die de Jood-
sche crisis in Rumenië hebben verhaast, zijn
die, welke doekn op de Rumeensche werk-
liedeai. Dio hebben de nota van staatssecre
taris Hay en den. stap, door de Engelsche re-
geering gedaan, uitgelokt. Om daarvan de
brtookenis en het gewicht te vatten, moet.
mem nagaan wat di Joodscho bevolking in
Rumeaiiië böteekent. Volgens de laatste volks
telling zijn er in Ruimenië 269,000 Joden,
die tengevolge van de wetten, welke het ver
blijf der Joden in de dorpen bemoeielijlken,
cciae bijna, uitsluitend stedelijke bevolking
uitmaken. Do officicieele statistiek vermeldt
onder dit totaal-cijfer 18,015 werklieden
voegt men daarbij de daglooners, koetsiers en
b-dienden, dan komt men tot een cijfer van
20,000, met hunne gezinnen minstens 100,000
zielen vertegenwoordigende. In. sommige
steden. Vormen de Joden de meerderheid
van de werklieden-bevolking. Er zijn te Bo-
toshani 1659 Joodsolic werklieden tegen 887
Riuneensohe, .te Jassy 2563 tegen 896, te
Folticeni 417 tegen 93, te Bacau 509 tegen
173, te Dorohoi 465 tegen 280, enz. Bij deze
bevolking van 100,000 zielen, die, zij 't ook
gebrekkig, in haar onderhoud voorziet, komt
de groote menigte armen en wrrkloozen, tot
ellende gebracht door de beperkende wetten,
op den kleinhandel zoo maakte dë wet van
17 Maart 1884 op het venten langs de hui
zen meer dan 20,000 Joden tot landloopers
of bedelaars.
De wetgevende maatregelen ten gunste van
de kleine burgerij, deden ook in klimmende
mate hunne uitwerking, r echtst reeks of zij
delings, voelen op de werklieden. Na de wet
op het tabaks-monopolie word de verwijde
ring der Joodsöhe werklieden uit de tabaks
fabrieken, bevolen na de wet op het venten
langs do huizen verbood men aan de zadel
makers en aam de schoenmakers de voor
werpen, die zij vervaardigden, elders dan in
hun winkel te verknopen. Dë web van 24
Mei 1887 op de aanmoediging van de nij
verheid ©iscbte, dat de nijverheids-inrichtin
gen., om te kunnen genieten' van do .voor
deden der wet, na. vijf jaren voor twee der
den Rumeensöhe werklieden.' moestemheb
ben, derhalve niet»-Joden. De wet op de
spoorweg-ooncessiën eisohte van. de conces
sionarissen voor twee derden Rumeensche
werklieden te gebiniken. maar stond,hun
toe de Jocdsdhe werklieden geheel uit te
sluiten. In. 1899 werden op last van den mi
nister van openbare werken, de wissel wach
ters en andere aan don spoorweg gebezigde
werklieden, die Joden waren, weggezonden.
Als gevolg van deze maatregelen ontstond
onder de Joden van. Rumenië eene kin^hijjSft
strooming om het land te verlaten. In ikjba*
ren brokken zij als landverhuizers door
Europa naar Engeland en naar de Vereenig-
de Staten. De Rumeensöhe regeering zon ëp
maatregelen om dien stroom te stuiten, maa
werkte tegelijk de oeweging in de haaid door
indiening vam de op 17 Maart) 1902 uitge
vaardigde wet op de uitoefening van be
drijven, waarvan art. 4 bepaalt „De vreem
delingen, die een bedrijf willen uitoefenen,
zullen moeten bewijzen, dat er in hun land
voor de Rumeensche burgers het reoht van
reciprociteit bestaat." Deze wet heeft aan
leiding gegeven tot protesten in verschil len
de vreemde stateni n Hongarije, in Oosten
rijk, ook in Engeland. In antiwooi-d op -vra
gen., die omtrent dë bedoeling zijn gedaan,
IheeifÜ de Rumeensclie reigcering verklaard,
dat die bepaling niet op de Joden slaat. Veel
heeft men erihter niet aan die verklaring,
omdat hier alles afhangt van den goeden
wil der plaatselijke overiu dyi. die ingevolge
arbiikel 8 van de wet het brevet moeten uit
reiken, dat voortaan van een ieder gevorderd
wordt om een bedrijf te kunnen uitoefenen.
Sedert 1900 zijn te New-York alleen 20 000
Rumeensche Joden in de Vereenigde Staten
gekomen. lm Mei 1902 hebben 9675 Joden Ru
menië verlaten, in Augustus 3000. Die onafge
broken stroom van landverhuizers is voor de
Amerikaansche regeering do aanleiding ge
weest om de aandacht, van do regeerimgen,
die het Berlijnscho verdrag hebben ondertee
kend. op de zaak te vestigen. Do Rumeensche
rcgec-ring heeft daarop een verbod tegen de
Joden uitgevaardigd, om liet land te verlaten.
Zij wil daarmede aam de Unie, als buiten de
zaak staande, de aanleiding om zich te bekla
gen, ontnomen. Dat -daardoor aan de onge
lukkige slachtoffers, die binnen dë grenzen
va-n het Rumeensche gebied aan de ellende
ten prooi zijn, het vooruitzicht op een beter
leven elders ontnomen wordt, dat hen tot dus
ver staande hield, komt niet in aanmerking.
Maar de klacht is nu eenmaal geuit zij laat
zich niet meer smoren, te minder omdat de
Euvopeesche mogendheden ook reden hebben
van grief wegens de behandeling van hunne
eigen burgers door Rumenië.
Welk gevolg zal er aan de klacht gegeven
worden Engeland beeft neiging getoond om
klank to geven op de opwekking, die van do
Verecnigde Staten is uitgegaan. Wat do an
dere mogendheden zullen doen, daarvan is
nog weinig te zeggen. Inbusschen moet wor
den vermeld, dat een gezaghebbend orgaan,
de P-arijteche Temps, daarvan Weinig verwach
ting heeft. Het blad motiveert dit aldus: „De
openbare geest in Europa is niet meer was hij
in 1878 was. Een n.isschien naïef idealisme
heeft plaats gemaakt voor een wel wat bru
taal realisme. Sommige beginselen hebben
geen kracht van wot meer, die dogma's waren
zonder één ongeloovige een kwart eeuw gele
den. De regeeringen zijn bovenal beducht zich
zaken op den. hals te halen ter wille van een
idee Dë diplomatie kan niet op de volstrek
te- medewerking rekenen van de parlementen
en van de pers. Men zal zien of het een slag in
het water is wat de heer Hay heeft gedaan,
dan wel of het mogelijk is met art. 44 van het
verdrag van Berlijn de grondbeginselen van
onze moderne bes having met vrucht te ver
dedigen,"
Telegrammen.
Brussel, 7 Oct Do Bóeren-generaals bezoch
te» in dein morgen het stadhuis, waar zij wer-
r'iden.j-ontvangen door den burgemeester, die
dat 'hij zeer vereerd was zich in hunne
oordigheid te bevinden, en hen uit-
w le hunne handteekening te zetten in
ét Gulden Boek. De oudste koopvrouw van
de markt bood mevrouw Delarey een bloem
stuk aan.
De generaals bezochten vervolgens het pa
leis van justitie on hit Bois do la Cambre, en
gebruikten daarna den lunch in het café
Riche op uitnoodiging van. den Nederland-
sciien consul.
Heden zullen de generaals het graf van Lu-
kas Meijer bezoeken; zij gaan echter niet
naar Waterloo.
Madrid. 7 Oct. De ministerraad heeft be
sloten den staat van beleg in Barcelona op
te heffen. Het onderzoek van de vraag der
schorsing van de grondwettige waarborgen
is tot Fene andere zitting van den kabinets
raad uitgesteld
Hét parlement zal den 20en October go1'
opend worden.
Washington, 7 Oct. President Roosevelt
heeft aangeboden eene commissie te ber.o&men
om do punten van geschil tusschen de mijn
werkers en de mijneigenaars to onderzoeken,
indien de voorzitter der Vercenigigng van
mijnwerkers op zich neemt er voor to zorgen,
dat de stakers dadelijk aan het werk gaan.
Op dit aanbod van den President is nog
geen antwoord ontvangen
Duitschland.
Naar verluidt, zullen de Roeren-gencraels
op Vrijdag 17 October, 's morgens 8 urei 40
met dein sneltrein uit Parijs tie Berlijn aan
komen en afstappen aan licit station Zoolo
gischer Garten.
Zoodoende zal men vermijden dat, door
de te verwachten menigte, het verkeer aan
het. station Fried richsli of belemmerd wordt.
De generaals worden vermoedelijk dien-
zelfden dag door keizer Wilhelm on vangen.
Vrijjdag avond heeft do overhandiging
plaats der in Duitsohlancl bijeengebrachte
geldsbedragen.
's Zondags zulleu. de generaals denkelijk
dnn diensli in de keizer Wilhelm-gcdaohtenis-
kerk bijwonen. Dc generaals stappen, af in
Prinz Albrechthotcl.
Do Köln. Ztg schrijft: De beriahten om
trent dc ondvangst der Boereu-ge-
neraals door den' Keizer zijn voor
barig. Do zaak is dat liet tots taan der
aiudicmtiie on di'b was van den beginne af
bepaald zal afhaügcin van het feit, dat
de Boeren door den Èngelsohen gezant aan
gemeld worden. Het is tot dusverre nog niet
bokeuid of de Booren-geweraals zulk oen ver
zoek tot deu En gelachen gezant hebben ge
richt, en welke houding de Engelsche gezant
dienaangaando zal aannemen.
België.
Do ti ëon&tifstiamd van Koning Leopold,
waarvauj reeds ©enigen tijd sprak© was in do
pers, ^schijnt zekerheid te zullen worden, ah
du>^2^ihdti uit. Brussel aan d© Miinoh. N.
Nachtr gemeld
Koning Leopold is iu het jaar 1835 ge
boren liet is dus niet hoofdzakelijk zijn ver-
gevordendeu leeftijd, dio hem tot dit besluit
genoopt heef.l Intusscheai is bekend, dat
do gezi ndihoidstoosband van Koning Leopold
geknakt is en hij van jaar bot jaar zich meer
en meer in acht moet ïieumon. Het afstand
doicui van den troon vindt sloctlus voor
een deel daarin zijn oorzaakde voornaam
ste reden moot wel gezocht worden in de
onbevredigende toestanden, waarin de Ko
ning hoe langer hoe meer geraakt is. Per
soonlijk liberaal gesteand, heeft hij naar
strc^.<constitutioneel gebruik do rogeering
definitief in handen der clerioalen moeten
overlaten. Do anoeimgjhedem in de Konink
lijke faanilio zijn in den laatsten tijd zoo
veelvuldig en zoo uitvoerig bespraken gewor
den, dat zij overbekend zijn.
Do Belgische kroon gaat, val gem genoemd
blad. van Koning Leopold vermoedelijk over
op zijn 27-jarigen neef. Prins Albert, den
zoon van den graaf van Vlaanderen cn de
Princes Marie van HcJïenaollern.
Frankrijk»
Maandagavond hield in de groote zaal van
het Grand Hotel te Parijs aan het banket
van hel, Republikemscho comité voor han
del cn industrie, minister-president Coinbes
?.ijn aangekondigde redevoering. Verschei-
uvne minister»» alsmede een aantal senato
ren en afgevaardigden waren daarbij aan
wezig. Als eerste spreker trad op de minis
ter van Handel, Trouillot, die zijn rede aan
gaande den handel van Frankrijk besloot
met de oproeping, dat men met de vorming
van groote trusts den ondernemingsgeest
moest aanwakkeren eu zich meer dan tot) dus
verre met. het bestudeeren van vreemde talen
moest bezighouden.
Na hem hield minister Briüson een boeien
de redevoering, waarin hij den handelsstand
met zijne medewerking tot do verdediging
van het Rijk gelukwcnschbe. Hij wees ten.
slotte op dc plicht der regoering de wereld
lijke opvoeding te organiseeren en geslachten
vani goede patriotten te vormen, reden waar
om zij aan do orden het onderwijs had ont
namen
Hierop nam minister-president Combes
hel woord Deze achtte zich gelukkig heb
werk van W a ldeck-Rou-seau te kunnen
voortzotten cn het land van een dubbel ge
vaar te hebben bevrijdhet nationalisme
en de olericale reactie.
Do regeering zal zoolang het Parlement
haar zijn vertrouwen schenkt trouw blijjven
aan de tot dusver gevolgde politiek en allo
pogingen in het werk stellen, om de wet op
de vereenïgingen door te voeren. Men zal
later niet kunnen zeggen, dat door eene
LOUISE AHN—de Jongh.
twin rolde met zijn eentonig gestomv-
iltijd verder en: verder. In de eerste
wupé was niemand behalve Hermine.
•direiend, in die kwellende gedachten
teken overdacht vs den1 tijd. waarin ze
''"*n Oosterhoi samen was geweest
tekoa en teLkens kwam haar opnieuw
bsioen voor oogen, waarin ze dien man
,m dat. kind en sie Voelde weer dat oil-
tede geluk over zich komen. o... als
'Mi waar was?
«ivblcef ze in: gedachten verzonken met
pkikkigen glimlach, die over haar ge-
J*» gekomen: bij do herinnering,
tewhelle gefluit van den' trein deed liaar
te"kW Daar ren op eens die kwellen-
^«hten weer. Ze zou hem ontmoeten,
w naderhand, cn hij zou waair&ohijn-
W voor haar kunnen zijn. En twijfel
y baar of het. nieuwe .loven. dat. s]e
wgon, h«ar d© dubbele droefheid wel zou
■teigoeden. Had sue niet. verkeerd ge-
naar Amsterdam to komen eu kon
daar haren werkkring wel kiezen Ze
nu bewust dat, hoezeer ze ook tegen
van Oosterhof opzag, wol degelijk haar ver
langen om hem terug te zien, om onder zijn
le.id'mg nuttig bezig; t© zijp, haar naar de oud©
Woonplaats gedreven: had.
En zou het nu misschien toch al te moei
lijk voor haar aijn?
Do trein rolde het station binnen. Zcodirai
Her mme uitgestegen was, keek zij angstig
in: dc drukke, woelende meuschenmassa rond
Ze verwachtte bijna stellig het nu zoo on
welkome gelaat van den man, die haar toch
zoo lief was, naast dat van Truus te ontmoe
ten. Maar gelukkig neen, diaar was Truus,
hësll ailileien. Aanstonds snielde ze haai- te ge-
mo it, oir..ih>elsdé haar innig, haar telkens oj>
nieuw) op mond on wangen kussend.
„O Truus, ik ben zoo blij. zoo blij!"
„En wij ook, lieve mevrouw
„Wij ook?' Hermine liad een oogeablik
tiijd noodig ear ze Truus begreep. O ja, Truus
r;iivu haar uitroep als blijdschap over hare
thuiskomst op. En ze had onwillekeurig slechts
luchib gegeven aan hot verlichtend© gevoed dab
van Oostcrhof Truus niet vengczeldte. In hare
verwafring vargat -/© Hesje hedl cu al
Eerst toen ze met Truus in hot rijtuig zat,
dacht 23 aan haare
..En Hei:je?" vroeg ze. luie maakt ze "t
waai om heb je haar niet meegebracht?"
..Ik wiat niet of u 't prettig gevonden, aoudt
hebben;" antwoordde Truus ,U vrosg zoo
uitdrukkelijk of ik alleen kwam."
„Ja, ja,, 'l is goed. Maar nu verlang ik
toch naar 't lieve kind."
,,Afe we thuiskomen; zal u ze dadelijk
zien. Ze was niet te houden van ongeduld.
De waterlanders kwamen zoowaar te voor
schijn omdat ze niet. mee mocht, 'k Wed
da/t ze ons aan de deur al opwacht...
..Mi'ar wiaar gaan, we dam mi heen
Truus?"
„Weil naar huis, natuurlijk," antwoordde
ze glimlachend
„Naaa" jo ooms huns 2"
„Ja"
„Maar dak had ik jc niet gevraagd. Ik
dacht dat- je me naar mijn nieuwe woning
zondt brengen. Ja, wc zijn ook al uit den
koers...
„Dat kunt u niet n.eoneTi," riep Truus
ui't. zonder hare teleurstelling te verben-gom
..Begrijpt u niet dlat we u een vriendelijke,
huiselijke welkomst willen bereiden..."
„Ja. ja. 't was, onaardig van me. Maar
je oom... wacht hijt ons nu?"
Tot zijn' groote spijt kou hij dat niet.
Hij heeft tot negen uur les. Ik moet u uit
zijn naam vragen of u zoolang blijven wilt...
..Dat woelt ik niet. Je begrijpt toch hoe
veel ik van avond' n'og te regelen heb Laat
me eerst wat. op mijn gemak komen. Later
zal 'Ic jo oom ïnumers wel1 zien.
,,'k Dacht dat h'ij er misschien i°fs toe
bij zou kunnen brengen' om u op gemak te
doen komen," sprak Truus op oen toon, die
niet juist van spijtigheiid getuigde, maar die
toch heel duidelijk deed uitkomen hoe zo
haren oom verongelijkt meende.
„Och beste." hernam Hermino, „wat moeit
je me onaardig vinden. Om je dc waarheid to
a.lggwi zie illc er tegen op om van' Oofeterhof
terug te zien. Al die herinneringen...''
..Zot u nu terzijde Gelooft u me, u zail
veeleer kalm worden door oom dan het- te
gendeel. Ik heb het zoo dikwijls oudervon-
dën..."
..Ik ook Truus."
„Dus u hebt geen bezwaar n.c-er
Ik weet het niet. Laat me nu eerst Hesje
maar terugzien, 'k Ben toch heusch vanavond
erg bezet. Morgenochtend kom ik al vroeg
hij jullie, 't Is Zonld'ag en dus kan oom mij
uitvoerig op de hoogte! "brengen va,n alles
waaromtrent ik boo naar inlichtingen ver-
lang"
,'k Za-1 haar wel overhalen, dacht Truus
bij zichzelf, cn niet langer Hormine tegen
sprekend. Wat dwaasheid om die ontmoeting
uil te stellen, voor zoo kort, cn oom er zoo
door teleur t* stollen."
Het rijtuig hield' voor hot buis van van
Oosterhof stil Hermin© was er vroeger nooit-
goweest-. Bij 'het uitstappen klopte haar lvct
hart van een onzekere vrees alsof ze zoo op
eens tegenover hem zou staan Maar dat ge-
lourdo gelukkig niet. Hesje kwam» haar reeds
ini den gang tegemoet snellen.
„Tante Hermin»!" klonk het vroolijk.
Maar op het punt zilch, Idoor Hen: ine le
laten ornüucibcn, trok ze oven haar hoofdje
terug orn Hermin© onderzoekend aan tc kip
kv.ii. „Ja, tante Hermin'" zei zc toen op-
nhuw. gewillig toelatend dat deze haar oen
aantal kussen gaf en ze ook opgetogen be
an twoocdend.
„En oom Fr;ts is dood. sprak ze toen met
een nadenkend gezichtje, en maatje óók."
Hermin© bukte zich tot haai* om haar op
nieuw te kudsen. met moeite verbergend hoe
oo het mint stond van te schreien.
Maar Truus gaf haar den tijd ons tot zich
zelf te komen. ..Ik ga u maar vóór," sprak
ze, <1© daad bij liet woord voegend: k Moet
eens -;ien of alles in o-\ie is Na een oogen-
blik verwelkomde zij Hermin©, die mei Hesje
langzamerhand gevolgd was, in' do gezellige
woonkamer.
Ilosje was nog al stil. Dielilt naast Hermin-a
gczot-en, van wie zc de oog1®" bijpa niet kon!
afwenden, scheen ze of dc oude vrijpnoedig-
beid verlortsn" te hebben of het weerzien van
Hcrmine deed haa*- boeiden uit het verleden
- »gen komen, die ze moeite had, zich te
herinneren ea dac ae toch gaarne duideïijk
zag.
Dit laa-tsie blc.'k wel uit een vraag die ze
eindelijk deed
„Gaat u nóóit moer naar de zee?" vroeg ze.
„Dot weet Hesje wel," bestrafte Truus, die
het onderweip wilde vrmijd'cnr. „Tante Her
mine is aldbor op reis geweest-, naar 'n héél
ver land Waarom vraag je nu nog?"
„En oom Frits cn maatje liggen dicht bij
d^ nee op hot kerkhof," besloot- Hesje, terwijl
ze ttu t een zucht hot aldoor naar Hcrmine
gewend hoofdje afwendde cm een tijd1 lang
veo-r zich bleef kijken
„Zo herinnert zich aJles" sprak Hcrmine
met een vrtendclijken blï'k naai' Hesje.
..Ja." antwoordde Timus zachtjes, „ze ia
een lief, haitx^jk, loTnatig kind. Maar ze
maakt er u nu toch bedroefd mee."
..Neen, och neon, hernam Hermine. „We
moeien het toch onder dc oogen zien."
Het was duiddijk dat ze niet enkel aan
bet verleden dacht
Truus deed liaar best om haar op te wok
ken maar liet gelukte lvaar moedelijjk. Ook
wild© Hermiiie met op van Oostcrliof wiacli-
ten. Ze verklaarde heel moe të zijn en' liever
naar hare nieuwe woning te gaan.
Slot volgt.