buitenland.
feuilleton.
181.
1"* Jaargang:
Vrijdag Ï7 October 1902.
Geen Savante.
SFOORTSCH
ABONNEMENTSPRIJS:
p maanden voor Amersfoortf 1.25.
|j(m franco per post- 1.75.
ïonderljjke nummers- u.05.
Ke Courant verschjjnt Dagelijks, met uitzondering van
jjon- en Feestdagen.
jrertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
- ^morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgeversj VALKHOFF C».
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÉN
Van 15 regelsf O.T5.
Elke regel meer - 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel on bedrijf bestaan voordoeligo bepalingen tot
het herhaald adverteoren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bovattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
Straal be naming,
lugemeftster en vVothoudiers van Amersfoort
i ter algémöcne keniiis. dat de Gemeente-
zijne vergadering vun 15 October 1.1. heeft
lieten
jo den (ouden) Stationsweg, «loopcnde van het
vlo den lieer Buks tot de Bierbrouwerij een
fcrta naam ie geven, en wel
.Soestei-dwarsstraat'
den nieuwen toegangsweg naar het sta-
loopende van den Soesterst raat weg tot 'liet
ie stationsplein te noemen
Stationsstraat."
Mun AmOTflfoort, den lóen October 1902.
'Burgwneestei en Wethouders voornoemd,
Be Secretaris, De Burgemeester,
ff Th. HANDBBRG. WTTITTIERS
£ttateinm i ng voor de verkiezing
Lt un lid-patroon rt» de Kamer
ia Arbeid voor de B o u w b e d r ij v e n
te Amersfoort.
^tmeesier en Wethouders van Amersfoort
Gvzien de beschikking van den minister van
enlsndsche Zaken van den 5 September
jneen ter aLgemeene kennis, dat de boven
helde Herstemming zal plaats hebben op
t&dag, den 27. October a s., tusschen
Hof. J. R. van 't
Kar9 bergen J. van
Sr;stembureau zal zitting houden in het Raad-
r»n des voormiddags aciht tot ues natnid-
drie uren.
strsfoort, den 16. October 1902.
Burgemeester en Wethouders "voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
ff. Tli. SANDBERG. WUUTIElt.S
hirgeuieoster en Wethouders van Amersfoort
langen ter kennis van belanghebbenden, dat
Jïjj t inging van heden de prijzen der cokes, te
»:en door de gemeente-gasfabriek, zijn ge-
iHop:
5 «let per H.T,. goklopie coke-,
rent per H.L. grove- en .parelcokes
,iie bezorgen 5 cent per H.L. meer en dat
korting voor afname van minstens 200 H.I-.
IwvaHen.
ImWifoort, 15 October 1902.
tos-, Ihrgerneester en Wethouders voornoenul
18> Be Secretaris. De Burgemeester,
ff. Th. SAMKBBRG. W ri.JTIETtS
Politiek Overzicht
Het compromis tusschen Oostenrijk
cu Hongarije.
De ccmfereutiën tusschen de ministers van
■twrijik en van Hongarije over de nieuwe
den „Atisgleich", het compro-
M betreffende de verhouding tusschen de
üe deelen der monarchie van Opstenrijik-
Higartje, zijn plotseling gestaakt. Dat zou
Rgunstig teeken kunnen zijn, wanneer men
ait mociht afleiden, dat eindelijk het doel
li deze conferentiën is bereikt. Maar het
iijnt dat toen niet te zijp, want als dat
t geval was, dan zou men zeker niet in
feeke blijven het wereldkundig te maken.
vreugde over dit resultaat zou behoefte
vt>:v zich te uiten.
Men i? in den loop van deze onderhande
len afwisselend blij en droevig gestemd
In de eerste dagen van deze maand
«de stemming optimistisch. Men: berichtte,
it de ministers, na hunne talrijke reizen
fttchcm Weencii en Budapest, eindelijk het
wb waren geworden over allo hoofdpunten
in de ingewikkelde regeling, die onder do
>ne benaming van het compromis is
te vatten. De groote steen des aam
ije».
stoots, waarop het hulk'" dreigde te stran
den, vas eindelijk omzeild met andere woor-
denmen was geneed gekomen met het ge
meenschappelijke tarief van invoerrechten,
grondslag van het gansche compromis, tot
voldoening van de beide betrokken partijen.
Het was werkelijk een reuzentaak, die hier
mede gelukkig ten einde gebracht was. Boven
dien werd bericht, dat verschillende vragen
van minder gewicht, betrekking hebbende op
de economische en financieele verhouding
tusschen Oostenrijk en Hongarije, op bevre-
digendo wijze waren opgelosto. a. de kwes
tie van de belasting, die Hongarije lieft van
de transporten ot> de Don au, die van de be
lasting waaraan de publieke fondsen van Hon
garije in Oostenrijk onderworpen zijn, enz.
Het spook van de scheiding tusschen Oosten
rijk en Hongarije, zoo vaak reeds als onver
mijdelijk aangekondigd, scheen dus te ver
dwijnen, eu zï\ ie daarvoor bang waren,
ademden ruimer.
Zoo was in het begin der maand de op
vatting van den toestand. Thans is de stom-
ming geheel omgeslagen. Men spreekt van
bezwaren, die onvoorziens zijn opgekomen
men zegt, dat niets tot stand is gekomen.
Voor het vroegere optimisme is somber pes
simisme in de plaats gekomen.
Wat is er gebeurd, om die omke&ring te
rechtvaardigen Niemand weet daarvan het
rechte. De Neue Freie Presse spreekt van
een „zonderling gdbeim", dat zweeft over de
laatste oonferentiën tusschen de bef de minis
ter-presidenten Koerber en Szell. Het blad
beschouwt het ook als een nutteloos werk
zich in onderstellingen te begeven over een
onderwerp, welks geheimhouding de beide
regeeringen blijkbaar in het belang van het
compromis als noodig beschouwen Intus-
schen Ï9 er eene onderstelling, die in ver
band met het besluit tot bij<eenroeping van
den Oostenrijkschen rijksraad, waaraan gis
teren gevolg gegeven is. niet onwaarschijnlijk
klinkt.
In 1557, toen liet compromis voor de eer
ste maal gesloten werd» is uitdrukkelijk be
paald, dat dit verdrag moet worden gesloten
en telkens hernieuwd met medewerking van
de ïvspeet'ieve parlementen, niet door de re-
ge-ringen alleen. ÜAt is bedoeld als een voor
zorgsmaatregel, om aan het gemeenschappe
lijke gebouw kracht en stevigheid te geven.
Maar de anarchie, die in het Oostenrijksche
parlement heerscht tengevolge van den ras
sen strijd, is oorzaak, dat de Oosten rijksche
regeering bezwaarlijk met zekeriieid cr staat
op kan maken, dat de rijksraad zijne defini
tieve sanctie zal geven aan1 het compromis.
Nu zou -et bezwaar, dat plotseling is opge
komen, hieruit voortkomen, dat de regeeriug
to Weenen aan die te Budapest had voorge
steld het compromis van Oosten rijksche zijde
te sluiten met behulp van art. 14 van de
grondwet, het bekende noodartikel, dat den
Keizer de bevoegdheid verleent om in drin
gende gevallen besluiten te neon en zonder me
dewerking van den rijksraad. De Hongaar-
scliie regeering zou beslist geweigerd hebben
hiertoe de hand te leenen
Dat zou de klip zijn, die in de invaart
van de haven plotseling verrezen is en het
binnenkomen belet. De lezing klinkt niet
onwaarschijnlijk. Het zal ook wel niet lang
duren, of de sluier van geheimzinnigheid, die
nu nog de zaak omgeeft, zal wegvallen. D©
rijksraad ia sedert gisteren bijeen, en een
paar dagen vroeger zijn reeds de overleggin-
gingen begonnen, die de regeering heeft aan
geknoopt met de besturen van de verschillen
de in den rijksraad vertegen woord igd e par
tijen. In dit opzicht is althans de nieuwe
phase, die men is ingetreden, gelijk aan de
oude: men is niet -uwen moed weer aan
't confereeren
geg
Telegrammen.
Berlijn16 Oct. De behandeling der inter
pellaties van de sociaal-democraten en vrij
zinnigen. omtrent don vleceohnood, heden in
den Rijksdag, werd voorloppig uitgesteld.
Naar Potadowsky verklaarde, zal do Rijks
kanselier tic interpellaties beantwoorden,
doch eerst nadat alle onderzoekingen om
trent den vleeschnood zijn. afgesloten.
Daarna kwam aan de orde de beihandeling
van het tarief van invoerrechten (tweede le
zing. (Na een langdurig debat omtrent do orde
van behandeling, begon de discussie over
paragraaf een, lid twee, den jariefwet verbon
den met beide tariefposten betreffende tarwe
en rogge. Do Rijkskanselier, nam het woord.
Namens de verbonden iregeeringen, gaf
graaf Bülow eene uiteenzetting van ge
zichtspunten, die geleid hdpbcn tot hot in
dienen van het taricf-onfjwerp. De landbouw
moot een verhoogde bescherming genieten, tin
tevens moet voor onze tot eene hoogo ont
wikkeling gekomen industrie niet slechts de
inlandsclie markt behouden worden, maar
ook de buitenlandache, die zooveel mogelijk
moet worden uitgebreid. Daarmede zal ook
het belang van den handel gediend zijn. Naar
hot sluiten van handelsverdragen! op langen
termijn moet men streven voor industrie, han
del en ook voor landbouw, maar op de basis
van volledige wederkeerigjhe id en onder ver
dediging van onze rechtmatige belangen.
Spr. geeft eene korte uiteenzetting hoe de
tarieven en de economische verhoudingen in
de Europeesche en de Vereciiigde Statc-n zijn.
Wij moeten onze handelspolitiek versterken,
om als gelijkwaardige tegenstanders in den
eoonomischen wedstrijd, te verschijnen.
Het nieuwe tarief vertoont grootere specda-
liseering en hoogere bedragen voor do artike
len. die voor de handelspolitiek van belang
zij li. De minimum-tarieven..van het ontwerp
2ijn zoo afgepast 0111 den landbouw in stand
te houden en heit sluiten van handelsverdra
gen op langen termijn nog mogelijk te doen
zijn.
De verbonden regeeringen hebben helaas
den plicht, tusschen de verschillende belan
gen, die elk op zich: zelf recht van bestaan heb
ben, een middellij® te trekken, wamt Duitsch-
fand is een landbouw- en een nijiverheidsstaat.
De voorgestelde agrarische tarieven zouden
de industrie niet benadeel en, eene veriioo-
ging of uitbreiding der minimum-tarieven
zou echter het tot stand komen der ham dels
verdragen onmogelijk maken, want de ver
bonden regeeringen zijn op het ,punt van de
mininnim-tarievem tot de uiterste grens ge
gaan Over 't geheel .is het opnemen der mi
nimum-tarieven in het ontwerp geschied niet
zonder bedenkingen van meer dan ééne zijde
spreker zelf is er destijds voor in de bres ge
sprongen, dat den landbouw deze besdherming
moest ten deel vallen. De iuduatrieele tarie
ven zijn in verhouding tot de agrarische ta
rieven niet te hoog gestel dlzij moesten al
leen aangepast worden aan de1 veranderingen
die sedert do laatste verdragen zijn ingetre
den. Op verhoogimg der minimum-tarieven
kunnen de verbonden, regeeringen evenmin
ingaan, als op uitbreiding van de minimum
tarieven tot andere artikelen van het ont
werp; daarover zijn de verbonden regeerin
gen het volkomen eens.
Bülow besluit aldus: Wordt het ontwerp
verworpen, dan zouden do regeeringen ge
noodzaakt zij®, of de bestaande handelsver
dragen te laten voortbestaan, of op grond
van het oude tarief nieulwo verdragen te slui
ten ook in liet laatste geval zoude® zij er
•naar streven, hun best te doen. Of dat ech
ter voor den landbouw evenzeer mogelijk
zal zijn als op de basis van het ontwerp, ie
twijfelachtig. Spr. doet een beroep op het
■Huis, den loop der beraadslagingen niet door
kunstmatige middelen te storen of op te hef
fen. (Groote onrust.) Het. zou zij® den bijl aan
•den wortel van het parlementarisme leggen,
als de zaak niet streng zakelijk en in vollen
ernst werd behandeld. (Rumoer en teekenen
van instemming.) Het niet tot stand komen
zou voor allen, maar in 't bijzondei- voor den
landbouw, groote bezwaren medebrengen. Spr.
besluit met een beroep op de zoo dikwijls ge
bleken vaderlandsliefde van het Huis, opdat
men het spoedig eens worde. (Teekenen van
bijval en afkeuring.)
Hierop neemt de rapporteur der commissie
Speek het woord.
Berlijn, 16 Oct. De Boeren-gcncraais
Botha, Do Wet en Delarey kwamen te 5^
uur 's avonds aan het station Zoologischer
Garten aan en reden ua do begroetingstoe
spraak van den voorzitter van het ontva-ng-
eornitc, den afgevaardigde Luckhoff, langs de
door de menigte dichtbczette straten naar
het hotel „Prinz Afbreekt'', waar de letter
kundige dr. Trojan hen namens het hoofd
comité met een dichterlijke toespraak be
groette.
Do volksmenigte, dio dicht opeengedrongen
uren achtereen in de straten was blijven
staan, bereidde den generaals stormachtige
huldebetuigingen.
Na de dichterlijke begroeting van Trojan
nam Botlia het woordhij dankte voor de
prachtige ontvangst en deed uitkomen,
dat de komst der generaals geen politiek,
doch slechts een phüantropisch doel heeft,
omdat het Boerenvolk in ellende ter neer
ligt; deze ellende- was zóó diep, dat zij niet
in woorden was uit te drukken
De generaals begaven zich daarna naar hun
ne kamers en verschenen, daartoe gedrongen
door het aanhoudend gejubel der op straat
verzamelde menigte, op liet balkon, vau waar
Botha nogmaals een toespraak hield, waarin
hij dezelfde gedachten uitdrukte als in zijn
eerste toespraak.
Hierop nam De Wet. het woord en zette
uiteen, dat de Boeren in den strijd, overwon
nen waren en zich daarbij neerlegden dc
generaals waren niet gekomen om wraak te
zoekendoch in hum land heerscht een vree-
gelijke nood en het had derhalve hulp noodig.
De Wet besloot met ha r tel i jken dank voor de
ontvangst.
Daarop dankte Delarey eveneens nog met
enkele woorden.
Ter eere van de Bocren-generaak had
hedenavond om, aöht uur een feestelijke zit
ting van den Burenhilfsbund plaats, die door
professor Simmering geopend werd met een
toespraak, waarin hii een historisch overzicht
gaf van hot ontstaan vau den Burenhilfsbund.
Hij deelde nvode, dat er in 't geheel 700.000
mark was ingezameld, waarvan nog 200.000
mark over waren, die aan de generaals ter
hand gesteld zouden worden. Spreker over
handigde daarop aan De Wet een kasaan-
wijzingvoor dat bedrag.
Daarop werden neg meer geldsommen over
handigd door den hoofdredacteur Engel van
de ..Reichsbote" en den hoofdredacteur Lange
van de „Deutsche Ztg." De laatste hield daar
bij) een toespraak, waarin hiji zijn vreugde
uitsprak dou generaals, dio hijl als helden
huldigde, do hand te kunnen drukken.
Daarop volgde een eenvoudig maal.
Rij het begin van dit feestmaal ter eere
der Bóeren-generaals, sprak het lid van den
Rijksdag Stoeóker een gebed uit Later hield
Botha een rede, waarin hij\zeide, dat de gene
raals niet hier zoudeu zijn. als zij het niet
in het belang van het bestaan van hun volk
noodig hadden geacht, den moeielijken weg
to gaan om geld. te zoeken voor hun volk,
dat waard was geholpen te worden. D'o Boe
ren hadden vrede gesloten, zij wilden nu als
Engel&chc" onderdanen beschouwd worden
daarom verheugde het spreker, dat lieden op
den geheelen weg van de generaals door de
stad geen woord tegen hunne nieuwe regee
ring was gevallen. De groote som, die zij
ontvangen hadden, deed hun hart van onein
dige dankbaarheid overvloeien.
Vóór Botha's rede had de afgevaardigde
van den Landdag Rewoldt een Hooliop den
Keizer uitgebracht.
Na Botha hield de redacteur Liman eon
begroetingstoespraak, die met een Hoch! op
het heldcnvolk der Boeren sloot.
Het lid van den Rijksdag Sohrempf be
groette daarna de generaals namens den
Burenhilfsbund en bracht een driewerf Heil
op Botha, Delarey en De Wet uit.
Do Wet nam toen eveneens hot woord en
gaf uitdrukking aan zijne dankbaarheid. Hij
schetste, hoe dringend zijn volk ondersteuning
behoefde, en legde er nadruk op, dat de gene
raals geen politieke opdracht hadden en wil
don bewijzen, dat zij trouwe Eugelsche onder
danen waren. De Wet verklaarde voorts, dat
hij de verdere reis der generaals misschien
niet zou medemaken daar hij treurige berich
ten van huis had ontvangen, nl. den dood
van een ...od en ziekte van andere kinderen.
Nadat nog oen reeks van andere redenaars
hadden gesproken, eindigde het feest om
streeks nuudernacht.
Berlijn, 16 Oct. De „Nordd. Ailg. Ztg."
komt nogmaals terug op de aud'ientie der
Boeien-generaals bij den Keizer. Het blad
constateert, dat op 18 September de Keizer
zich op voorstel van den Rijkskanselier be
reid verklaarde, de generaals te ontvangen
als zij zich door den Engelschen gezant lie
ten aanmelden en zich van anti-Etogelscho
bctoogingem. onthielden. De generaals, hier
van door 's Keizers vertegenwoordiger te
's Gravenhnge in kennis gesteld, stemden toe,
en op 27 September werd door een telegram
uit Den Haag het eerst in de pers bekend',
dat de generaals oene audiëntie zouden heb
ben. Op 6 October lieten de generaals aan
den keizerlijken vertegenwoordiger te 'sGra-
venhage mededëelen, dat zij de tusschen-
Komst van den Engelschen gezant slechts zou
den aanvragen, als hun een formeele üitnoo-
diging des Keizers gedaan werd, evenals ook
Koning Eduard hen had laten ontbieden.
Do vergelijking gaat niet. op, daar bij de
audiëntie aan het Eugelsche hof geen sprak o
kon zij® van de tusBohènkomst van een
vreemden gezant. De Bóeren-verklaring van
6 October vormt dus con novum, dat aani de
zaak een geheel ander aanzien gaf eu een
mislukken der audiëntie moest bewerken.
Parijs, 16 Oct. In dei Kaaner werd do in
terpellatie over die congregaties voortgezet).
Baudry d Asson hield te midden, van veel
rumoer con heftige redevoering. Verscheidene
THEODOOR VAN MEERENDONK
he natuur was bij' idletze opvoeding
flikkiger geweest dam de versdhiiillen-
f1 deftige, institutrieee, die vondi-n, dat
fte geen tact genoeg had en niet lady-like
as geworden en de ouders veront-
dtikiigden dit in liet oog der beschaafde
!*relcl zón vreeaelijke gebrek, met de gedneh-
dat zij ook de jongste was en men haar
moest toegeven. In 't. oog van Karei
Waardenburg was zij van jaar tot jaar
williger en aantrekkelijker geworden hij
,iTVl|nd hare oprechtheid, want hii was zelf
vijand, vam allen schijn; hij verontschul
hare onbezonnenheid, want hij had haai'
steeds beschermd en wat was natuur-
''J*er dh® dat 'hij dat zou blijtven doen 1
*r gfebtek aan tact hinderde hem niet. want
de wereld tact. noemt, boezemde hem
pen grooten eerbied! in'; hij;'had haar laicih
omdat diie uit het 'hart. kwam en: hate
tanen waren almachtig biji hom, omdat, zij
v 200 hoogst zelden vergoot en ze <er Zou
ian dat zij zou trachten er haar
mee te bereiken, zooals de meerderheid
«.lieve vrouwtjes" doet. Karei zou zich
spoedig Meester in de Rechten' mogen noe
men en dan, en dan?dan wen sekte hij
niets vuriger dan zijn' vriendinnetje, geheel
en al de zijne te maken, rijn® vrouw eu z.ij|iie
vrileindin tevens, wat lang niet altijd samen
gaat. Hij twijfelde er nooit aan, of deze zoo.
rechtmatige en natuurlijke wemeüh zou bevre
digd wordien. Spoedig, vel cn heerlijkOn
gerept, onbedorven door don adem der wereld
wilde hij haar tot zich nemen en haar rein
houden, als zij wae. Dc kostschool met. haar
zoo dikwijls ontreinigenden adem had dit on
schuldige schepseltje n'iet vermogen te bezoe
delen veel was haar oor voorbijgegaan, om
dat zdji geen orgaia.ii liad om het onedele en
liet lagere in zich op te nemen.
Gelukkige Giet a
Op het bal. nu een' paar dagen geleden,
had Karei haar met bevreemding gadegesla
gen dat rijt weer eens iets onbeaonnens had
gedaan, verwonderde heen niet zoozeer en de
cancans er ovc-r ergerden hem slechts mid
delmatig; maar in haar zelve, in hare ma
nier va® zijn na dien avoncl vond hij: iets,
wat hij niet geheel verstond en hij hoopte,
dat zij. weer eens een vertrouwelijk uurtje
zoeken zou om met hem te besproken, wat
e. iu' haar omging, zoo.ils zij steeds gewoon
was te doen. Hij had gedacht met haar schaat
sen te rijden, maar de dooi was ingevallen
daarvan kon dus niets komen eu int huis
was zooveel drukte mot bedoeken ontvangen,
met diners, mot feestolijkhedien' van allerlei
aard, dait hij. de weinige dage®, die. hij op
Rozenhof doorbracht, vreesde te zien eindigen
zonder een vertrouwelijk woordje met Gieta
gewisseld te hebben. Moigen zou hij vertrek
ken. Zijn vader had hem geschreven en drin
gend verzocht Oudejaarsavond thuis te zijn
en u'og nooit 'haldi hij zulk eene bode pn n
gehoor gegeven. Heden was liet. ua ro-
lo dage® van mist, sneeuw en modder mru
holder woei', dat zich tot vriezen scheen te
willen zoutende wegen waren echter nog
erg vuil.
Den geheelen morgen had do student m
dc welvoorziene bibliotheek doorgebrac
zo' fier iets - an de jonge meisjes gemerkt
hebben Aan het tweede dejeuner was een
schoolvriendimietje van Gro a tegenwooul.a
geweest en hij had' gehoord, djafc dozo vandaag
nog vóór den eten weer thuis moest zijn. Zij
zou dus naar het station gebracht worden
en hot Andcrheimsche station was bijna, een
half uur van Rozenhof verwijderd. Vóór het
diner zou hij Greta dus zciker niet zien zou
er «Jiter, vóórdat hot g:-zin rich om de ge
zellige theetafel vereeuigde, nog oen uurtje
voor hem ovorsohiotci: Dat was wel meer
gtheurd, menigmaal had hij haar dan in een
hoedje van hert. groote salon), waaruit dki
ondieren, verdwenen varen om et-nei kleine
siesta, to make®, den tijd gekort mot zijne
verbaan;, waarnaar zij, hot wilde ding, zoo
gaarne en zoo stil kon zitten luisteren. En
m^t de aangename herinnering aan. die ge
lukkige uren vervuld, besloot Karei van
Wanrdeuburg zijn troost maar weer in do
boeken te gaan zoeken. Maar het lieve win-
torzounotje' riraaldb zoo vriendelijk in die®
broeden, marmore® corridor, dat hij aa® deze
uitnoodiging gee® veerstand kon. bieden hij
ging dus naar rijne kannr, trok zijne rij
laarzen aan e® stapte naar buiten, 't Was
niet. koudde hemol straalde in dat zachte
liolBtblauw, dat alleen een heldere e® toch
niet koude wintermiddag geven kan.
DP dikke 'aag Sleeuw, «.enige dagen gele
den! gevallenwas nog lang niet weggediooid
de velden, aan woorazijdon vau den wpg schit
terden nog vroolijk al loon op de begane
w gen was rij nagenoeg verdwenen, «wahoou
zij veil woei- terug zou komen, al was hot
lieden, of i - lieve lente naderde en al meen
den enkele hceoteik en struiken-, dat alle ge
vaar geweken was en zij wel kooiden gaan
knoppen. Wcarke'ijkklein'e. teedere, groene
knopjes' dlrie zachte dagen slechts waren bij
machte zo te voorschijn te roepen.
Arme, haastige), onnadenkende dingen!
duur zuilen zij heit moeten boeten, dacht de
lieer Van Waarden burg en sloeg oen weg in',
die hem om hot stadje- heen naai- het station
zou brengen. Maar hij bcdachit, rich. Naar
hot station? Had b'i daar iets te maken:?
Nee®, irr.moiTDr.t stille, kleine, vervelende
station wat zou hij er doen? Een onbetee-
keneaid, vriendelijk woord wisselen met den
voorkomenden chef, die daar voor goed inge
metseld zat, en meib wivn hij steeds zoo'n
medelijden had Nu ja, goed, dat kon hij,
ook morgen: doen. als hij vertrekken zou.
Was 'fc niet lictor nu maar naar do societ it
t" gaan, waar men hem steeds gaarne zag
komen. da,t wirib hij) wlal Een oogonblik
stond hij besluiteloos. Wat zou hiii daar hoo-
reoi'? Het bal besproken de volledige stads-
oritibk, niet zoozeer van hot bail zelf en de
gene®. die het gegeven hadden da® wiel va®
dc bezoekers en vooral do dames zouden het
moeten cnitgeldcn. Menig audea- zou dat laat
ste nu nog niet zoo heel erg gevonden: heb
ben de dames wreken zich meer dan vol
doende in hare kransjes err Dorcas-vereeni-
gingen, snaar 't was als vreesde Van Waar-
denburg, dat in dliie .societeiitskvuioans ook
Greta's haam zou genoemd ofom zdj-
neiitwilla allee® zou verzwegen wordenja
't wae hem, als zouiden bij zij® binnentreden!
alle stemme® plotseling verstommen, stom
me®, die daareven haar naam en dien va®
den zee-officier spottend e® herhaal
delijk in één adem genoemd hadden.
Die verlege® stilte, dat zoeken naar een
gepaster thema zon hem zoo pijnlijk doe®
weten, welke dio publieke opinie was over
haar en over dien andere. Neen, hij kon, of
wildu niet naar do sociëteit; hij wilde haar
zie®, haar alleen, dat kind, dat onschuldige
fichepseltjc. dat hij echter juist sedert eer
gisteren geheel andbrs liefhad dan' voorheen.
als een man, trouw en vurig. Hij wonsohto
niet aangesproken te worden, nieuwsgierigen
zouden hem wille®, uithooron, sommige be
jaarde dames, die hem hier als kind gekend
hadden, zouden, hem wenken hiji zou nieit
onbeleefd kunne® zijn, hij zou moeten binnen
trede®!, en 't zou nog veel erger worde® dan
op dó goooneen, daarom niet de stad
door. langzaam naar heit station gewandeld.
Om half vier vertrok de trein naar Does
burg; Greta's vriendin: zou cr mee gaan en
hij zelf morgeniet» vroeger en de® an
dere® kant op.
Wordt vervolgd.
