"buitenland.
1"* Jaargang.
Zaterdag 24 Januari 1903.
FEUILLETON.
Moojil
"te -
i%o. so©.
ABONNE M ENTSPR1J8
Par 3 maanden voor Amerefoortf 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Af«onderlijke nummers0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondeHng tan
Zon- en Feestdagen.
Adrertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALK H O FF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PUIJS DER ADVERTENTIÉN
Yan 1—5 regelsf 9,79*
Elke regel meer- ®«1®»
Groote letters naar plaatsruimte.
Vcor handel eu bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tel
het herhaald advorteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Amorsfoorts Keitrekking
IV.
(Ingezonden).
Wat mag. de aanleiding geweest, zijn tot de
keitrekking
ScheM/ema meent diie to moeten vinden in
het volgende.
„Het is genoeg bekend - Geschied en Let
terkundig Mengelwerk, blz. 209 dat er
een oud volkssprookje bestond, volgens Iet-
welk d'e inwoner-s van Amersfoort wel eens
bespot worden, alsof zij met den kei beset
waren ot' dat hob met hen lcuterdë"..het
geval, daitl de protestant en den scheldnaam-
Geus als een eer en aam beschouwden cn aan
hielden, werd eens m de tegenwoordigliedd
van jhr. Meijpter opgehaald. on- nu rees do
gedachte, dat- men een an zeer groot en kei.
welke bij Amersfoort lag, moeet biuneailiar
len, cn op een der marktpleinen, en wel op
de Varkenmarkt ten toon moest 6tellen.
alsdiiu meende men liet nadeelig sju-ookje te
kunnon doen ophouden, tenminste te kun
nen trotsecren
Dit' voorstal' werd dad'elijk aangenomen.
voor.nl' nu het voornaamste bezwaar", dat der
kosten, was opgeheven dewijl jhr. Meuster
had! gezegd Ik neeni alles voor mijne reke
ning
Het gaat hieimede ais met het poortvea-
haal, van heb bestaan van eer -prookje is
niets met zekerheid te» zeggen. Veel moeite
is aangewend om hieromtrent inlichtingen
t« bekomen, bet is niet gelukt' vani dat
sprookje eenig spoor te vinden, zelfs aan
oude Amiersfoorters is lveib onbekend.
Bovendien komt ons zulk eene aanleiding
te zonderling voor Wijl schenken dan ook
liever aandacht aan wat Van Loon in zijn
werk ♦Ncd. Histon- penningen, alls aanlei
ding meent te moeten beschouwen. Van Loon
zegt- „De koning van Engeland, door dezen
baaid huwelijk met Katharine, dochter
van Johan IV, Koning van Portugal ook
aan de belangen van Portugal gehuwelijkb.
bij sedert' al zijn vermogen te kost' om; de
nog duizende vijandelijkheden tusscheu die
kroon en do Vereomgde gewesten te doen
ophouden. Want dcc zo laatstem, geen»* vol
doening wegens het veroveren van Brazil
konnende bekoomen, maar ziende integen-
deol hunne» schepen aanslaan, hadden in; 't
jaar zestien honderd zevenenvijftig te gons
dat Rijk den krijg verklaard, verscheidene
ocrlOgsvlootcU' in zee gezonden, en dc Oost-
ïrdiacihe» Maatschappij, bchalven andere voor
deden, den Koning van Makasser in 't voor-
gaande jaar genoodzaakt de Portugeezen uit
zijn Rijk te jaageu, eir in diti jaar. dooi" ver-
sehcijidtein in zee gezondene schepen, op de
kusten van Persië aam den mond vau do
rivier Indus tot Kambaijr toe. verecbedjjdeme
sterkten' en gesterkte steden veroverd zoo
dat do schrik de Portugoozon alom door 't
land beving, en dé stad G-oa, alwaar hun on
derkoning zijn Hof houdt, geschapen schoera
cm1 onder het gebied der Nederland?olie
Maatschappij te zullen vallen.. Dc Koning
van -Engeland bood't daar, in dit jaar. tot
stremming dier vrindelijkbedon. zbne be
middeling den Vereemigdcn Gewesten aan. en
bragt hot zooverre, mids die wederzijds
wierdt aangenomen, dat don zeeden van
Oogstmaand liet vol konion Vreedesverbond
teil huijzo van den. Loon.tr ebbenden Raads
heer Johau do Witt in 'e Gravenhaage wierdt
De Varkenmarkt. werd vóór 1552 St. Joos
tenplaats genoemd.
getekend:, en binnen twee maanden met dë
goedkeurmge des Konings van Portugaal be»-
krachtigd. Door het sluijten van deezen
Vreede hadden de Nederlanden niet alleen
onderling, maar ook mat goeue Vorsten van
Europa»'Het minste geschil, waarom zij ge
noodzaakt waaran de wapenen te voeren.
Een geluk voorwaar, 't gene zij ma dio ver
haalde beroert om, over hel invoeren der
nieuwe Bisschoppen eertijds ontstaan, in geen
honderd jaaren ge&maakt hadden en dlaJb
daarom wel waardig wao. dat do gedachtenis
daarvan door het oprechten va|n een gedenk
waardige praalznijl wierdie vereeuwigd Het
vinden van oenen zeldzaamcn grooteu keij
op den Pisberg buijtlon Amersfoort docht den
Magistraat dier stad een© bequciauie gelce-
genheid. Des wierdt in dit jaar op den raad,
oil onder 't opzicht van Jou kor E Meijstei
een besluit genomen om den gevonden Kei
steen in do stad. to sleope». en op cenen
stccnen voetstal, tot ecu eeuwig gedenkte
ken. op de Varkenmarkt op te richten".
Ook Krairnn bechouwt het zoo juist mede
gedeelde als de aanleiding, en gt: „Deze
gebeurtenis had Meijstei- zoodanig verrukt
cn tot uitbundige vreugde gedreven, dat hij,
zwanger ging van c cn. monument daarvoor
op to rigt'en. ah zijnde- nu de staat door het
sluiten van dezen vrede. niet all con ondter-
ling, maar ook met geen vorst vau Europa
in het minste geschil, waarom zij dan ook
bevrijd waren de wapenen te voeren
„Naar mijne meeoiing vervolgt
Kramni is Meijster tot die keijtrekkmg
gek.id doordat hij, ah zoo vele andere door
denkers, do oorzaak dor wereldlijke verschil-
len all een aan persoonlijken hoogmoed toe-
schreef, van welke' rersoum. om die als zoo
danig aan te duiden, toen gezegd' werd'; „Hij
heeft elen keij. in den kop", on dit gaf tc
kennen, diat dezulken „van die keij moeten
getrokken worden" waarover destijds ge
heel e boek wier ken zijn geschreven. Nu
ddii, met d'ie ironie: bezield, meende hij door
het trekken van diem greotsten on bekenden
keij). bp gelegenheid van den gemelden vrecfc.
daar tocin ais bet ware. tot gciluk dier volleen
kei jeu werden getrokken n d'cnz/tvo hot
een sprekend teeken. van den vernietigden of
gefnuikten hoogmoed, als een spiegel tot
leering der menschh id op te rigten en blij
vend te doen pralen
Het oprichten van een monument voor een
zoo belangrijk feit als door Kramm «n Yan
Loon genoemd', lijkt ons evenmin vreeand,
als bet feit dat men voor dat monument een.
reusachtig steenblok wenschte t© gebruiken
Zou cr bij: het rijpern van het plain- in den
b-gmuc wel gedacht zijln dien keij te nemen
ais zinnebeeld van deai k e ij. die moet. ge
trokken worden bij hen ..die» den keij. in den
kop hadden"
Is het niet veel waarschijnlijker, dat men
uit is gegaan van het plan, om voor het op
te lichten monument den kei, bijv. als pië
destal, tei gebruiken? waarna Meijstler met
don hem eigenen snotlu&t hoeft opgemerkt,
dat' de kei d'an veilig kon dienen als zinne
beeldig© voorstelling dër reeds bovengenoem
de keitrekking? 't Zou toch niet vreemd zijn
waiuneer men daardoor een verwarring had
gekregen van het denkbeeld, dat aanleiding
gaf tot het gebruik van den kei cn de op
merking. die Mc-ijjstcr maakt, naar aanlei
ding van het voorgenomen gebruik van den
kei.
Deze gedachtelijn volgend, zou het met
m ooi ©lijk zijn to komen tot do aanneming
van het feit dat door hot. den gek steken
Meijstei- c. s. bot
jc t do# zaak voort to
gicft voor lfccrt»
ut on voos* zijn rck.>
van Meijster en dien- lornuiten, Meijstcr s
spotternij den boventoon is gaan voea-m en
zoo vaat een niet ongerijmd feil ccn dolzin
nig. daad heeft. gemaakt>
Men kan zich gemakkelijk voorstellen, dat
cr oen spaak in het. wiel is gekomen, waar-
dooi: het oorspronkelijk gAan is opgegeven,
wat dan liet eigenlijk. ^ïotief nog meer op
den achtergrond schoof feil don spot welig
deed groeien
Mogelijk heaft daarnaj
plaai opgevatvoor d«
zetten, wat een verklai
feit-, dal „Mcijnter de koiteav vooi" zijn rei
mug nam cn. waardoor do weddingschap om
3000 gld. meer redten van bestaan kriigt
Dat dc keij toon (op da/t tijdstip) werd
gevonden mag rvkl worden aaaigenonnen.
Ilic-romitrenl cieclti het. jaarverslag van Flo,
hifce ovei' 1898 mede
„De door ons uitge&pioken vea-onderstcl-
ling, dat de groot© kei 4bij bet doorgr;
van den Pi-heuvel vroeger waarschijnlijk
tVaelberg geucc—d gevonden zou kunnen
zijn, moeten wij als uieb juist verwea-pen. De
onderstelling was daarop), gegrond!, dat, kort
voor het binnenbrengen va/a den ked, go-
nueoid heuvel zoude doprgegraivem kunnen
zijn voor liet aanleggen van den weg niaar
Ut recht
D'3 togeuwoortligc Utifechtscho weg werd
in het jaar 1652 aangelegd -— „als wanneea-
doar Haar Ed. Mogend© beraamt en uitge-
"o:i d wierdl liet maken ten beplanten van
een weg over d lioide. strekkende lijnrecht
van 't Gerecht van Amersfoort voorbij
t Crcaxcbt vau Zeijst |t.ot aan de Arn-
bomsoho w eg.' De inhftliug dier k< i Iiad
plaats in 1661, zoos at wel' iets oor deze vor-
ouclerstelling te zeggen was).
Eene resolutie van lf>^5 van den volgen
den inhoud, medegedeeld dooi- dr H J.
R-ij,nder-..Men doet cordigeii ceai ygelio-
ken dat. K. Mt. in mening..- i in de Amors-
foortische licijdt sommige v leek en verre en
de brect gelegen van alle hoffstedeir bcuw<-
1 and en en de w ca jlandem tot »r>nijn- v.irandë
te doen ïnaicken sendea" yinaut daarmede te
vcrcorlcn off ïatarest te doenc als te woteu
in dm e: aten deer tVaelfceüTg'" bij de
ga-oolen kcesclstoeu op den wegh tus-
schen Amersfoort cn Utrecht enz., doet zion,
dat een. groote kei, daar thans niet mieer te
vinden, in d© 16e eeuw reed© o©n baken was
cn waarschijnlijk de steen is geweest, door
E verhard Meij^ber binnen Amea-sfoort ge
bracht
E. C. J K
Politiek Overzicht
De presidentscrisis in den
Duitschcn Rijksdag.
Graaf Ballcstrem heeft het voorzitterschap
van den Duitschcn rijksdag he>derg©legd. Tot
voor weinig© dagen mocht hij zich verheugen
in d© oprecht© waardeering van alle partijen,
waait geen enkele had rcdëto om zich te be
klagen over zijne partijdigheid in de leiding
van do debatten. Met verwonderlijk© tegen
woordigheid van geest cn bezonnenheid, ge
kruid met een gezonden humor, wist hij de
leiding tr voeren onder do mocielijkste- nm-
staindiiglueden mi zija gezag tc liandhaivcn
zoiidei ergens aanstoot te geven. Hiji was
dc veiptarsoonlijikte onpartiHighcid in liet
voorzitters grst ocltr.
Plotseling is dat ander- gciwtordcai. cn do
/Zolang om zijne onpartijdigheid alom go
prezeu president heeft moetem andervind' ii,
dal een handeling, door hem als voorzatter
bedreven, eenstemmig werd afgekeurd. Die
da;ei was ziju© weigering om den afgevaar
digd© Vou Vollmar to© I© laten tot liet be»-
spreken van do door den Keizer naar aan
leiding van hot overlijden van den lieer Krupp
gehouden redeWun-ingeet tegen dc sociaal-di-
mccratif.
De» Jfedovoeriaigeoi van Keizer Willn-lm II
zijn, sedert verscheidene jaren reeds een
uiterst teer punt in d© debatten van den
rijksdag. Do rijk-kanselier dmkt© eergisteren
dön wenscli uit. <«u ©eoiigc leden waivn
hem daann rec<l.s \-oorgegaaii. dat do „aller
hoogst© pei-soon, die. volgens dc grond wot oai-
vtrantwooi'dc 1 ijk en ouschondbaar is, zoo wei
nig mogelijk iu hot debat zou worden be
trokken." Maar dat is oen wensch, die go-
makkelijker uit te spreken elan to vervullen
Het beaaiUvoordt geheel aan 's Keizers per
soonlijk optjcdcu cn aan den machtigen in
vloed. die door hem wordt uitgeoefend, dat
zijn persoon de politieke debatten in do
volksvertegenwoordiging bebeersoht-. Tob dus-
i- way. da,n ook dcor president Ballcstrcm
daarmede ii kt >i,iug gehouden. Den 21eu .Tar
nuari 1899 liiad hij toiegezegd, dat hij, geen
sjireker zou boletb u van redevoeringen van
don Keizer of van een bondsvorst gewag to
maken, mits die deu rijksdag in authcnvtiiekeii
vornl bekend waren geworden, d w. z. hom
langs den voorgesohreven weg waren toege
zonden of in den Rciohsatizcigor openbaar
warcai geinaaktt Deu 12on Deoemlier van dat
jaar handhaafde hij uitdiukkolijk dit sitaud-
punt fcegenovei' den toonmaligen rijkskanse
lier vorvt Hohenlohc onder opmerkiug, dat
hiji zou meenen dc hoogu bcteekonis, die de
Keizer in het politieke leven, inneemt, to na
te komen, wanneer liij aa.n diens uitingen,
naelat zij in authentickiu vorm bekend wa-
jon ge warden een zóó geringe beteeken is
hechtte, dat hiji er in den rijksdag gecni ge
wag van liet. maken.
Yan dit standpunt i graaf Bailestreni iu
de algieineeiio bcraad-ingingen uvea- <1© lie-
grooting, cu doze week werden gevoerd, d>
geweken. Hij heofti aan Vollmar belet de
redevoeringen, die de Keizer tc Essen en
Brcslau tegen die. sociaal-democratie ge
houden heeft naar aanleiding vau heb
overlijden van den heer Kruppin
den rijksdag ter spa-a ko te brengen, of
schoon -dlic redevoeringen in authentioken
vorm, dooi' den Reichsanzeiger, ter algemeo
ne kennis wiaren gobradrt. De belofte, dat
do zaab-Krupp zelve mot. geen woord zou
woiden aangeroerd, kon dën presidJcnt niet
van zijn besluit terugbrengenhet. moest
blijven bij wa.t hij eenmaal liad gezegd. Voll
mar onderwieap zich aan het gezag van den
presidenthij) liet dïfc {Tuut nisben. eoli.ter
daarbij co 11 stateerendo dat. het: hein onmoge
lijk gemaakt was i«ct te behandeleii.
Vollmar beriep zich hiermede van den pre
sident op 'h openbare uieening. En nu ge-
Ixurdc iets, wat indexdaad merkwaardig is
Mtt zeldzame ecusteinnxigheid 3teldo de
cp.tibaro moei ling den president in het on
gelijk tegenover den sociaal-democraat. Or-
nou van alle richtingen, de. Kreuz-Zcilung
vooraan, keurden dc daad van den president
af Ook m den rijksvlag. aJ j.s in do ojwinbaa©
zitting daarvan niet gebleken, vond do hou
ding van den president Veel kritiek, wei ig
mstemming. Ecu rorresp undent van dc
Frankf. Ztg. schrijft„Gelijk in de jwrs, heeft
ook in den rijksdag zich de overtuiging baan
gebroken, dab liet standpunt van graaf BaJ-
lostrem om eenc par*lcmeaitaij«' bespreking
vaai de naar aanleiding van het gevaf-Krupp
golioud^i kedzerlijko ïedevoeringani te ver
hinderen, onhoudbaar is cn dat wanneer in
den eeiien of anderen vorm deze vraag aan
het huis tor beslissing wordt, voorgelegd!, de
giooto meerderheid tegen den president zal
bei-dissen. Op d© parlementaire aoirée bij den
rijkskain&elicfr van Woeaisdagavond is deze
zaak veel besproken eai men vernam daarbij
ook. dat de beide vioe-presidenteu van an-
deiv. mceoiijig zijn dan graaf Ballestrem."
Dat zal wd de roden zijn, waarom oergis-
teren aan Bebcl word toegestaan wat vroe
ger aan rijn partijgenoot- geweigerd was. Be-
l>el liecfO hot optreden van den Keizer to
gen de sockiaWemocrajti© kunnen bespreken,
zonder dat) hem door den voorzatter het zwij(-
gen werd opgelegd Maar gi-aaf Ballestrem
is tot het inricht gekomen, dat het toch niet
aanging op die wijae», m©t. stille trom, bet
incident uit do wereld to helpetn.. Hij beeft
zijn ontslag genomen als president, omdat
door het gebeurde het- vertrouwen in hem is
geschokt, dab voor d© uitoofeaiiug van héb
Yoorzittensambt <1© onmiabaro voorwaaido is.
Zoo is dus iu den Duitschen rijksdag eene-
ptrcBidieaitscaisis uitgebroken. De verkiezing
van den nieuw en vooa*zitter is op a. s DoU'-
derdag bepaald. Er is dus tijd tot hot. voeren
van overleg over de keuze van den nieuwen
voorzitter. In, ieder geval echter zullen de de-
ba tl ten. die deze w ek in dien rijiksdlag rijn ge
voerd, on do daaruit voortgekomen presi
dentscrisis hot hunne or toe bijdragen om
klaarheid te brengen in d© uiterst© teera
vraag, die daarvan het hoofdpunt uitmaakte.
Telegrammen.
Herlijn. 23 Jan Bij den aanvang dor rit
ting van den rijksdag van heden las de onder
voorzitter graaf Stolberg een brief voor van
graaf Ballestrem. Mc-t liet oog op helt. artikel
in de Rreuz-Zcituug. waarin de leiding dér
zaken, van den president wordt, gekritiseerd,
verklaart graaf Ballcstreon, dart' hij, daar het
blijkbaar het vertrouwen van de conservatie
ven partij nietmeer bezit," hét ambt van voor
zitter nederlegt. (Algemeen© beweging).
Von Normanu, verklaart, namens de con
servatieve partiji, dat deao met het bedoeld: ar
tikel niete tc maken heeft.
Sabtffer (nation aak-liberaal) oonsfeteekrt,
dat hiermede dus alle reden voor het ontslag
van den voorzitter vervalt.
Singer (sociaal-democraat) verklaart, dat
graaf Ballestrem het vertrouwen van rijn©
partij verloren heeft.
Daarna wordt overgegaan tot de orde van
don dag.
Berlijn, 23 Jan. Staatasearetairia Von»
Richthofeai verklaarde1 i:u tien rijksd'ag, in
antwoord op een vraag van Oartiel, dat
Dui.tschlaud' tegenover Venezuela tot do
uiterste grens van geduld ©n lankmoedigheid
wöls gegaan. Indertijd weigerde Venezuela dé
diplomatieke oplossing der Duitsche grieven.
Destijds werd liet voorgenomen optreden van
Duitschland beleedïgcnd, misdadig, onzinnig
genoemd. Duitschland deed re^ds in Juli
1901 het voorstel tob ycliei dsrcclitelijke op-
lossing, waarbij als laatste instantie bijvoor
beeld liet Haagsctoo sclieidsgea'cclit zou dié-
iicn ter beslissing over de punten, dio door
do wedoxrijdscke gedelegeerden niet konden
warden uitgemaakt. Dit voorstel werd door
Gastro met geem antwoord verwaardigd. Het
in beslag nemen van liandelsschcpcn is go*
De lotgevallen van den Heer
Jodocus Poggeman.
11 door
W. P. KOPS.
Allesi was keurig onderhouden. De meubels,
de spiegels, het kristal, de wijnkraffen en
roemers alles blonk en glinsterd'o en toonde
dat Betje haar taak als huishoudster volstrekt
niet- als een© sinecure beschouwd'©, maar toch
miste men de hand der beschaafde vrouw, die
met haar eigenaardige takt cn gratie een waas
van gezelligheid en comfort in een vertrek
weet te tooveren. dat geen man kan aanbren
gen. Er was iets stijfs en stroefs, iets angst
valligs precies in plaatsing en arrangement,
dat: dien ken. deed aan de pronkkamers van
weleer, die nooit werden gebruikt dan om ze
schoon te maken'.
Inderdaad zat de heer Van Meerbekc nooit
iu de zaal dan bij plechtige gelegonheden als
dezen avond, wanneer hij als president der
club zijn vrienden bij zich recipieerde.
Hij was ruim veertig jaar, lang en mager,
mot een hoekig, baardeloos gelaat, meestal
in ietwat sombere plooi, het type van ecu
afgescheiden donnné, een volinaake tegenstel
ling van de vroolijke, guitige figuur van Cray-
vanger, die rich behaaglijk in zijn ouderweb
solien zetel had neergevleid
Aan den linkerkant van Vau Meerbek© zat
d<? héér Hoppenbrouwer, een man van mid
delbaren leeftijd, van reusachtige» lichaams
bouw, een groot sportliefhebber, ©en haits-
tochteiijk roeier, lid' van d'e zeil club en. als
wijlen Nimrod, een geweldig jager voor clean
Heer. Hij had een sprekend bruin gelaat, dik
zwart haar kroesde ah een kroon om zijn sla
pen, uit rijn: levendige, bruine oogen sprak
ee<n energie en levenslust, die tot roekeloos
heid konden stijgen, een dikke snor viel over
de bovenlip heen en bedekte bijkans den ge-
1 celen mond, die, zoodra hij hem opende twee
gave rijen blinkend witte tanden liet zien.
Men Joon merken, dat liet wachten hem ver
veelde. hij schoof onrustig op zijn stoel heen
n weer en trommelde met zijn forsebe vin
gers eem marseh op dc tafel.
Tegenover den president, aan hel ondereind!
dor tafel, ten eencn ma'e opgaand in ziju
v hand fe leggen aan d
bowl. stond een geheel ander personage. Was
dc lieer Van Meerbekc het uitgedrukte beeld
der deftigheid, Hoppenbrouwer da der
kracht. Cra-y^vanger dat dei- vroolijkheid. de
lieer Van den Ham scheen de personificatie,
van den lekkerbek eu fijnproever.
Het was een lust om te zien met wolk een
kennersblik hij den rijnwijn monsterde, er
aan rook. de flessclien tegen het licht hield,
ze voorzichtig in den reusachtigen bowl
schonk, er nog wat aardbeien en Waldmeister
in strooide, het mengsel roerde en proefde
mot een ernst, alsof zijn leven cr vahi ai' hing.
Hij was wijnkooper van beroep, maar schoon
volkomen op de hoogte van zijn vak en er
ceu grondige studio van makend, was hij tc
bemiddeld om zich tc vermoeien met klanten
op.te zoeken cn aan te werven. Hij beschouw
de zijn zaak louter als liefhebberij. Met wel
geval! ÉÊ^m HBri' Üf
deze toebereidselen en ccn sigaar uit liet paaa-
lémoerefn kistje, dat voor hem sftond. ne
mend en dén blauwen damp in fijne kr in geu
tjes voor zich üit blazend, zei hij
„Komaan, achten-waardige presidente wij
zijn voltallig en kunnen beginnen, v.ant Pog
geman komt niet."
„Poggeman komt niet" herhaalde het drie
tal in. koor „Wat. cheelt hem dan I-. hij
ziek?
„Misschien, zei Crayvanger, „maar hee-
ren. maakt, je niet ongerust, zijn ziekte is
niet van ernstigen aard. wij zullen hem wel
euTceren cji ons kostelijk vermaken, maar,
zooals ik straks zei de, dat is een zaak van la
ter zorg.'
„Welaan dan broeder- in den levensstrijd,"
begon de heer van Meorbeke plechtig^ zich
kaarsrecht uit zijn leunstoel opheffend„het
UUr is dan weer genaderd, dat wij één van zin
cn cén van hart ons rullen bevestigen door
dit ons samenzijn in onze innige overtuiging,
d'ie reeds in de oudheid door oen wijzen mond)
is uitgesproken „Trouwen is goed, maar niet
trouwen beier. Vult allen uw bekers tot den
rand opdat wij ze ledigen inc-t den uitroep
„Leve de club der celibatairen'"
Allen sprongen op, stieten de glazen tegen
elkaar on herhaalden met luider stem „Le
ven. leven de celibatairen
„En thans," riep de president, terwijl hij
schelde, „Loten wij ons versterken in ons ge
voelen door juist datgöne te aanschouwen,
waarvan wij allen den greotsten afke.-r heb
ben laten wij met giyehcrptcu blik het ge
vaar zien, dat ons manalen sUvds dreigend ach.
tervolgd. want juist door het steeds in ouzo
gedachten te prenten, kan het wtorden l>e-
deaul factot um „breng liet embleem voor de
zen avond.
Allen keken met gespannen aandacht, hoe
de huisbewaarder 'met afgemeten tred de'zaal
deur uitging en spoedig daarna terugkeerde
mol een reusachtigen -chotel, wrik- inhoud
door een gazen omhulsel aan hun blikken ont
trokken wae. Hij plaatste het gevaarte mid
den op tafel en vertrok wederom zwijgend
„Broeders'' ving Van Meerbeke wederom
aan „aan art. 5 van ons huishoudelijk regle
ment, hoofdstuk III, van de vergaderingen,
voorschrijvende, dat de gastheer volgens eigen
keuze in een afschrikwekkend beeld moet la
ten zien- welke de gevolgen rijn van de over
treding van het hoofdartikel van de wet der
celibatairenclub, heb ik op mijne wijze trach
ten tc voldoen. Zie hier. ging hij voort, het
gaajen kleed opheffend'. „Waarvoor 'wij ons»
aJlen te wachten hebben
Een daverend applaus ging op. toen zich
aan dc blikken der clubgenoot©!! vertoond©
ccn groote noii'gattaard in drie lagen verdeeld
Boven op don top vau een tempeltje stond
liet suikerbeeld van de godin der liefde, die
haar voet Zette op den nek van een man. In
den tempel zelf vond. do huWelijkspleclitig-
heid plaats, dc kapitcelen dor kolommen war
item satyrs- en demonenkoppon van suiker, die
grijnsden van genot over de ketenen, die den;
ïuan werden aangelegd. Op de tweed© verdie
ping was de echtgenoot voorgesteld, trekkond
aan liet wiegetouw en op de derde vertoond©
hij zich als speelbal van een bende uitgelaten
kinderen, die de tenen op zijn rag, de anderen
aan zijn zij met hem solden en ravotten naar
hartelust.
„Ziedaar broeders!" vervolgde Van Meer
gevallen liet Crayvanger zijn blik weiden over zworen. ..Gerard, gebood hij rijn binncutio- beke plechtiger dan ooits ..11©^lot^ dat ons to
wachten staat, indien wij afwijken van do
regels m gulden sclinft m ons wetboek ge
grift „Ieder, die toetreedt als lid der odiba-
taircncliub \erklaard met een pJeohtigen. cedi
nooit of to wel nimmer rich te zullen begevem
in den echtelijken staat Gij ziet hier voor
u de noodlottige gevolgen, die zulk een mis
stap na zich sleept. Na een korten, bedriege-
lijken tijd van zoogenaamd© zaligheid, een
ontwaken te midden van allerlei zorgen, las
ten en vernederende slavernij! Staart, ze aan,
mijn broeders, deze tafereelen, die mij doen
huiveren en rillen, staart aan, prent ze
diep in uw geheugen eini daib wijl daarna ge
zamenlijk plechtig onzen eed hérniouwen
Allen stonden op met de. glazen omhoog en
daverend klonk het door dc zaal
Wij leven hl ij, wij leven blij
in 'tVrije Nederland!
Wij haten allo slavernij,
vooral den huwelijksband,'.
Do echtkoets zij de roem der vrouw,
den man voorspelt rij leed en rouw.
Wij treuwon niet, vrij tixmweoi niet!
Wij roepen solidair:
Het huwelijk is des mans verdriet!
"Wij blijven celibatair!
Nadar dit krijgslied dm- oeOibatairon mat
'drift was gezongen, verzocht de presi
dent d© aandacht der loden voor de notulen
deu* vorige vergadering.
Gr.iyvanger ploeg hot notulenboek open eu
i ze voor.
Wordt vervolgd.
