r. 856.
Vrijdag 20 Maart 1903.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
SFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maanden root Amersfoortf 1.89.
Idem franco per post - 1.75.
A&onderlijke nummers0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Adrertentiën, mededeelingen en*., gelieve men vóór 10 nor
'i morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers. VALKHOFF ft C>.
Utrechtscheatraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66,
PRIJS DER ADVERTENTIE:
Van 1—6 regel*#.75.
Elke regel meer
Oroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegeionden.
Dfgeiien die zich tegen I April
s. op (lit blad abomieereu
mtvangen de naiiiiuei-8 die in
[ezr maand nog vernc bij tien
;ratis.
Politiek Overzicht
Het oongregatie-debat in de
Fransche Kamer.
Surlier en veel minder hartstochtelijk dan
di aanvankelijk liet voorzien, verloopen de
lebattc-n in de Fransche Kamer over de ver
teken om erkenning van de mannen-con-
rtgatiën. Van woeste obstructietooneelen ia
ren sprakebetrekkelijk kalm hebben voor-
r, tegenstanders in het algemeen debat hun-
e argumenten ontwikkeld. Alleen toen dit
ebat was afgoloopen en moeet worden bo-
list over de vraag of tot de behandeling der
rtikelen zou worden overgegaan, ia het een
□osje wurm toegegaan m de Kamer. De
linister-presidont. kon door het heerschende
ömoer niet aan het woord komen, maar ten
lotte wiet de voorzitter heni tooit gehoor te
«•schaffen. Ein het einde 13 geweest, dat
itb 300 tegen 257 stemmen, dus met eene
leerderheid vain 43 stemmen, de Kamer be-
loot uiet over te gaan tot het behandel en
ia de artikelen.
Deze beslissing komt overeen met eene ver-
itrping en Moe Derhailve is het doodvonnis
Bitgesproken over de 25 zich met het geven
mi onderwijs bezig houdende mannen-con-
regatiën. wier verzoeken om erkenning ge-
amenlijk behandeld werden. En men wil
icb haasten on* de daad bij het woord te
oegen, aau het einde der zitting van ee-r-
isteren werd een voorstel ingediend en naar
e commissie verzonden, om de regeering uit
e noodigen binnen zes maanden over te
ïan tot do sluiting van de inrichtingen aan
rdke de erkenning geweigerd is».
Wat iD deze debatten het meest de aan-
aoht trekt, is de toon van vijandigheid to-
pil do congregatiën, die doorstraalt in allo
redevoeringen tot ondersteuning van het
landpunt, dat door do regeering en door de
ommissie van de Kamer wordt iugenomen.
iclfs de redo van Barthou, een staatsman,
lio lang oen der vertrouwde medestanders
an Méline geweest is van, wien hij zioh eerst
orb geleden heeft afgescheiden, maakt
lsardf. geen uilbzondering. Die vija-n-
igheid verklalart zich hieruit, dat de oom-
regatiir-ii steeds zijn opgetreden als de ver
karde en verbitterde tegenstanders van de
ftpubliok .,De congregatiën zijin voor troon
m altaar", verklaarde do minister-president
i-rgisteron, cn hij voegde er aan toe: „Hoe
neer het godsdienstige onderwijs onder de
wrgjrij vorderingen maakte, des te meer
lei-'t zij zich van de republiek afgewend."
Het zijn dus de politieke tegenstandors. de
njamden van de republikeinsche instellm-
en, die men wil treffen in den veldtocht
cgen de congregatiën. Ontkend wordt overi-
;ens, dat hier de vrijheid van onderwijs in
wt spel is. De rapporteur der oommissie
kbier wijst er op. dat de congregatiën zel-
fen daarvoor de bewijzen aandragenhij
legt„Het zou ons gemakkelijk ziju in hier
dio bewijzen to brengen, u aau to toonen
ioe op de ontijdige puiuhoopen van die gods
dienstige congregatiën zich burgerlijke inoat-
ehappen vormou, die stipt en veilig voor
ilko verrassing van de wet do traditiën van
onderwijs en van politieke vijandigheid der
congregatie zullen, voortzetten". Maar aan
de congregatie wil men de bevoegdheid toti
het geven van onderwijs ontnemen, omdat in
hare handen die bevoegdheid een gevaar op
levert. Reeds onder het ancien régime is diat
gevaar aau den dag gekomen,. „De monarchie
van het goddelijke recht- was nog niet geval
len, toen reeds uitnemende geesten zich ver
ontrustten over het, door do onderwijzende
kerk verrichte weak" Als bewijs, dat sedert
dat werk niet van aard veranderd is, haalt
hij aan, diat de president der oom
missie van het door de congregatiën ge
geven onderwijs heeft gezegd ,,Door het te
bestrijden, liebben wij noch gevoelens, noch
denkbeelden die onzen eerbied waardig zijp,
aangetast. Wij bedreigen de vrijheid: van geen
enkel menschelijk gewetenwij stellen de
handige en geduchte organisatiën aan de
kaak van een fetiscbisine, dat tot eiken prijs
van den Franschen bodem moet worden uit
geroeid En hij besluit met te verklaren,
dat het eeu plicht is voor alle republikeinen,
zulk een onderwijs te vernietigen.
Uit deze woorden spreekt een r eat van
onverzoenlijkheid, die alles overheerscht. Om
zich dien geest te verklaren, moet men trach
ten na; te gaan hoe hij is ontstaan. In het be
gin van dit jaar merkte paus Leo XIH in
het antwoord, dat bijl gaf op een. adres dat
hem door Fransche pelgrims word aangebo
den, op dab als zijn voor jaren gegeven raad
was gevolgd' en de katholieken in Frankrijk
zich trouw getoond hadden aan do republiek,
hun toestand' nu geheel anders zou zijl». Dit
woord, afkomstig van het hoogste gezag in
de katholieke kerk. kan dienon als een leid
draad om inzicht te bekomen in den heden-
daagschen politic-ken strijd in Frankrijk, die
niet is voortgekomen uit een gril van het
oogenbhk, maar zich uit den toestand van
vroeger heeft ontwikkeld. Het is zeer op
merkelijk. dat de Temps, die in dezen strijd
tegen de geestelijke orden uiet aan do zijde
staat van de regeering en van de meerder
heid der Kamer, toch den katholieken als
eene harde waarheid voorhoudt, dat zij al
wat hun nu overkomt aan zich zeif te wijten
hebben.
Het blad toont aan, dat altijd sedert 1870
de conservatieven (onder deze a! gem eene be
naming zijn nationalisten, clcriaien, boulan-
gisten, katholieken enz. salmen te vatten)
eiken misslag hebben begaan, dien zij met
mogelijkheid konden begaan Zij hadden
eene meerderheid in de nationale vergade
ring Het cenige gebruik, dat rij, er van.
maakten, was eene verbitterend reactionaire
en aanvallend clericale politiek te voeren. Zij
waren buiten machte, een politiek stelsel naar
hun zin op te bouwen. Terwijl zij de repu
bliek gelegenheid gaven wortel te vatten,
namen zij tegenover haar eme dwaselijk uit
dagende en vijandige houding aan. Zoolang
zij de teugels van het bewind in banden had
den. vervolgden zij de republikeinenzii
brachten den meest gematigde van alle
staatslieden, den heer Thiers, ten valzij on
dernamen belachelijke aanslagen tot een
coup d'état, zooals dc onderneming van 16
Mei, en zij daagden de vrijzinnige openbare
meening uit. met hunne verzoekschriften om
herstel van de wereldlijke macht en met eene
wet, waarbij Frankrijk gewijd werd aau kei.
heilige hart.
De gulden gelegenheid voor de conserva
tieven om- zich bijl dë republiek aan te slui
ten, was toen zij baas waren. Zij lieten toe,
dat de republiek gevestigd werd zonder hen
en in "weerwil van hen. Toen zij 'den slag ver
loren hadden, hielden zij zich toen rustig?
Volstrekt niet. Zij sluiten zioh steeds aan
bij ï'oekelooze samenzweringen, het boulan-
gismc, het nationalisme, en voeren een oor
log tot het uiterste togen de republikeinsche
instellingen. „Geen wonder, da£ de republi
keinen hun toevlucht riemen tof represaille
maatregelen'", be-sluit do Tempe. Zulk een
maatregel is die, welko in den laten «vond
van eergisteren door de Kamer is aangeno-
Duitschland.
Bij de beraadslaging der begrooting voor
Buiten landsohe zaken hoden in Óen Rijksdag,
wenscht freilierr Hertlingh inlichtingen om
trent Venezuela, den Driebond en de Mace>-
donische kwestie.
De Rijkskanselier v. Büiow antwoordt: in
zake het Venozuola-gesdbi' handelde liet voor
ons aanvankelijk uibshiiteiKl om de afdoening
van, door de onbetrouwbaarheid van den
schuldenaar bijzonder moeielijk: zaken. .Met
buitengewone middelen moest met. eene bij
zondere kalmte en omzichtigheid gohau
detld worden, opdat daaruit geene verstenin
gen in onze betrekkingen bot andere mogend
heden ontstonden. De daarop doelende por
Mc pogingen leden schipbreuk op de loyali
teit der vreemde mogendheden en op de eer
lijkheid onzer politiek. Volgens het prcto-
kol zijn de in het ultimatum opgeuouiicme
Duitftche eisaben als aangenomen te liesohou
wen.
De kosten van do blokkade, aldus gaat
de Rijkskanselier voort, zijn gering; van ver
goeding is alzoo door ons afgezien en wel
ook om den betrekkelijk t roos tel oozeu fi-
nancieelen toestand van Venezuela.
Hierna beantwoordt de Rijkskanselier de
tweede vraag van den vorige® spreker Dat
de vernieuwing van den Driebond ter reoh-
tertijd geschiedde, is eed bewijs daarvoor,
dait. de Driebond niet op (toevallige voorbij
gaande of kunstmatig politieke constellaties
berust, doch op \oortd\u e- -'.e. JVj alle drie
mogendheden in gelijke mate voorhanden
zijnde belangen on behoeften. De Driebond
legt in zake eeno ontwikkeling naar buiten
den verbondenen geeue andere beperkingen
op. dan die voor do instandhouding van den
status quo en zoomede voor den vrede ver-
ei scht worden.
Do hernieuwing kwam niet zonder modio
li jkh eden tot staind, zegt v. Büiow. Wij hon
den aan den Bond vast met Duitsolie trouw,
maar ook met alle mogelijke gara-ntiën, dat
de verbondenen ons trouw ter zijde zullen
staan. De Driebond heeft niets met invoer
recht- en handelspolitieke quaes ties uit te
staan. (Applaus). Wij hebben geen geringer,
maar ook geen atoom meer belang bij den
bond dan andere mogendheden.
In zake do derde vraag zegt de Rijkskanse
lier ..Wat Macedonië betreft, is ons streven
niet gemund op een bijzonderen of uitslui
tenden invloed, en ook drijven wij geene ao-
tieve Orientpolitiekdocb juist daarom be
rust onze verhouding tot Turkije op een
soliede basis, en het vertrouwen van Duitsch
land staat sympathiek tegenover de maatre
gelen in Macedonië, die geschikt zijp dë toe
standen daar to verbeteren zonder dat de
autoriteit van Turkije gevaar loopt. De Rus-
si sch-Oosteurijksohe hervormingsvoorstellen
schijnen mijl toe zeer gelukkig gekozen te
zijn. zegt Spr. Duitschland komt Oostenrijk
en Rusland volgaarne tegemoet in hiuin op
rechte streven op don grondslag der be
staande politieke machtsverhoudingen, tot
herstel van orde. rust en veiligheid in het
Oosten. (Applaus)
In antwooru qp eeue opmerking van
Hasse, die scherpere maatregelen tegen
Venezuela verlangde, vroeg de Rijjkskan.
solier welke boetedoening dezen afge
vaardigde dan wel voor den geest lieeft
gestaan. Zou hij aan de Ohineesche genoog
gehad hebben? (Hilariteit). Bij; het samen
gaan met Engeland, was licht eu schaduw
gelijkmatig verdeeld. Meer van Venezuela
te verlangen, zou niet juist rijn geweest.
Ter verdediging van baron Speck von
Sternberg (de nieuwe gozant te Washington)
merkte de Rijkskanselier op dat deze slechts
besÜ6t den nadruk er op legde, dat Duitsch
land in de Venezolaansche quaestie niet dc
bedoeling haa gehad, grondgebied te verwer
ven. Duitschland handelde, gelijk in allo au
dere quaestiën, ook hier openlijk en eerlijk.
Er heerschte overigens misverstand omtrent
hetgeen baron Speok had gezegd.
Engeland.
Bij de beiaadstlaging der op 235.761 man
geraamde tegenwoordige sterkte
van het leger dient Gibbs (oons.) een
voorstel jm tot vermindering van heil com tin-
gent met 3000 main oom de opmerkzaamlhc-id op
den toestand dier reserve te vestigen. Beckett
(cans.) en andere spreke m critiseeren op
nieuw het plan van Brodnok tot opganii-atie
van het leger. De minister van oorlog weigert
nogmaals de aigemcene quaostie der leger-
erganisatie te besproken, doch verlangt van
den eersten spreker honi oenen toonaan
gevende n officier ie noemen, die voor- vel'
mindering van het tegenwoordige contingent
is. Betrekkelijk dc recruten merkt dc Min
van Oorlog op. dat dc lichaamsmaat van do
militaire in de overige Europeesche lande®
kleiner is dan in Engeland. In Frankrijk is
bijv. in hot geheel geen mmimummaat vast
gesteld. Het voorstel van Gibbs wordt met
woordigo sterkte van het leger eu het. gelialte
der officieren on manschappen goedgekeurd.
Bij de discussie in het lagerhuis over
eene ci edietaa-nvragei van 20.265,000 pond
storing, vorklaardc- CBwimiberlain, dsis met
luiidle toejuichingen werd ontvangen, in
antwoord op verschillende vragen ten aan
zien van Zuid-Afrika, dat het terugbrengen
d?r Boerengezinnen met verwonderlijk suc
ces vorderde In het geheel zijn 15.000.000
p. st. uitgegeven aan vrije giften en tot be
taling van schadeloosstellingen. Er was geen
twijfel aan of de vooruitzichten waren gun
stig voor de landbouwende bevolking. De
minister waardeerde zeer de diensten, door
vele Boeren bij het werk de repatriatie ver
leend. Het overschot der inkomsten van
Transvaal en Oranje-rivierkolonie zou veel
meer bedragen dan de kosten der beide lee
ningen.
Het kroonkolonie-systeem was nog gedu
rende eenige jaren wenschelijk in het belang
der koloniën zelf, maar wanneer Engelscheu
en Boeren in grooto meerderheid zelfbestuur
wenschten, zou het, onverstandig zijn dat te
weigeren Geen verantwoordelijk persoan
wenschte echter voor het nogenblik zelfbe
stuiur.
Incidenteel vermeldde de minister, dat
hij vriendschap sloot mot Dalarev, die waar
schijnlijk van duur zou zijn. (Toejuichingen).
Chamberlain besprak ton slotte de inlaud-
sclio arbeidersquaestie. Hij stemde volledig
toe, dat er overdrijving wan geweest in de
beschuldigingen tegen de Boeren ingebrachte
omtrent een slechte behandeling der inboor
lingen. (Toejuichingen).
Hij gelooft, dat ër meer arbeidskrachten
zouden worden verkregen, zonder hulp van
buiion, als het werk aa.n den Rand aantrek
kelijker word gemaakt. De toekomst zou uit
maken of voldoende arbeidskracht kon woe
den geleverd, maar thans wae het voorbarig
deze quaestie te behandelon.
Geen voorstellen waren gedaan betreffende
den invoei- van Chineesche arbeidskrachten.
Italië.
Hert, is thans definitief, dat de Duitaoho
Keizei- den 2. Mei 's morgens te Rcmie zal
aankomen. Aan het grensstation Ala zal do
kojunklijjko trein van Koning Victor Emanuel
gereed staan tot- hat verdere vervoor van
hei Keizerlijke echtpaar. Want ook de Kei
zerin komt medé.
1» antwoord op eene vraag verklaarde mi
nister Baccelli, dat de Engelsche zaakgelas
tigde! beslist had medegedeeld, dat de be
richten omtrent de oprichting van een En-
gvlsch kolenstation te Bom ba of de aan-
stauwk» inbezitneming dor baai volkomtn
ongegrond zijn.
Oostenrijk-Hongarije.
In een der schouwburgen to Peet wordt
Ic_;eiiwoordig een stuk „Gott orhalte
getiteld, opgevoerd, dat wegens zijn strekking
togen het gebruik der Oostenrijksche valks
hymne in Hongarije, aan het Hof en aan de
r ego er i lig zeer onaangenaam was, doch dat
bij de wet niet verboden kon worden. De
politie liet nu de in het stuk gebruikt wor
dende uniformen in beslag nemen, omdat zij
vermoedde, dat zij van oen diefstal afkom
stig waren.
Dc onafhankelijkbeidspartij heeft daarte
gen Dinsdag in het Huisvan Afgevaar-
d Vgd c n «stormachtig geprotesteerd, en men
riep den minister-president, toe, dat het op
treden der politie eene beleediging was, dat
men den politiecommissaris ontslaan moeet,
enz. Toen Sze l 1 antwoorden wilde, liet men
hom minuten lang niet aan het woord ko
men. Szeill antwoordde dat het hier eene een
voudige politiezaak betrof, waarvan hij geen
kennis had. Het lawaai bereikte zijn hoogte
punt, toen Lengyel verklaarde, dat heb hoofd
der politie zich beroepen had op zijpe van
Szcll ontvangenc instructies, wat Szell als
eene onwaarheid bestempelde.
Turkije.
Berichten bevestigen, dat de bende nM
beweging door het. slechte weer zeer be
perkt wordt. Ook de toenemend veldwinnen
de opvatting, dat Rusland werkplijk aan
zijne kalmeeringspoliHaek vaaLhaujdb, war kit'
veel daartoe mede.
Marokko.
Uit Tanger wordt geseind, dat men ook in
officieele kringen pessiraistisoh is gestemd ten
opzichte van de jongste uitbreiding der revo
lutie. Ook eenige Kabylen, die tot dusverre
stoeds trouw of althans neutraal waren, heb
ben zich ten gunste van. den pretendent ver
klaard. Het voorgevallene in Uesan moet ad-
dus worden uitgelegd, dat naar aanleiding
van het Paaschfeest. in de moskee slechte voor
Mulei Mohammed gebeden word. Met span-
De lotgevallen van der. Heer
Jodocus Poggeman.
52
W. P. KOPS.
Singhofen, September 189...
Beats Vriend.
Wat. zijn wo toch allemaal ezels en dwazen
jeweest, zotskoppen en ridders van de droe-
''gc figuur door in onzen besten tijd moedwil,
hg de oogen te sluiten voor de rozen en leliën,
he geurden aan onz-m voet eni dio eeno
wem niet te plukken, die God in zijn wijs-
eid voor lederen man bestemd heeft,
«at meer zegt. wat zijn we slecht, misdadig
in onzen hoogmoed door op de betere
e«t van ons geslacht- neer te zien met ten
tttdunkendheid, die alleen door nze dom-
<m botheid geëvenaard werd. Wat mij
Z°U' korribile dictu. wel een jaar
Wg boete willen doen onder de roede van
^uwenhock, uit straf een geslacht bespot-,
®-!<cnd( ja beleedigd te hebben in wier mid-
engelen gevonden worden als Gustel Breï-
els, mijn lieve verpleegster en leormecste-
jn al wat. goed, schoon en edel is.
En zulk
een schat zal ik weldra mijn vrouw
...V. lui Illljjl (IWU.II
°gen iKxintm, is het wonder, dat ik ieder
uitroepmijn God-, Jodocus, waar-
j° dien zegen verdiend!
Je hebt haar gezien, maar dat. zegt nog
niets Je moest, om haar te kennen cn to
waardecren, haar gadeslaan in het huiselijk
leven, waarvan zij het zonnetje is. je moest
zietf hoe zij het leven van haar braven \\-v-
der weet te maken tot een idylle, je moest haar
zien omspringen met- een ouden zondaar als
ik en je hart- zou week worden. Smelt al wat
de Duit-pche dichters van hunne Gretchens
en Klarchens. Kates en Mathildes hebben bet
zongen te ramen en je kunt ie eenigszins een
beeld vormen van mijn Gustel, die. ik kan
het haast nog niet gelooven. mij, Jodocus
Poggeman tot bruigom, heeft verkozen
Hoo 't alles gegaan is, 't- is mij- nog een!
droom.
Op een avond Gustel was naar 'tdorp
gegaan om, naar gewoonte, de arme patiën
ten van haar vader te bezoeken en van dienst
te zijn raten dc heer Breitenfels en ik iu
de laube en ongezocht kwam het gesprek on
zijn dochter.
,,Niet waar, het is een engel van e«n kind."
zei hij, „precies haar moeder, mijn lieve twee
de vrouw, die nu drie jaar geleden gestorven
is. Wat zou ik geweest zijn in die dagen zon
der haar! Maar ik behoef u niete van haar
lof te zeggen..."
Ik schudde driftig het hoofd, en met een
zweem van weemoed, ik meende zelfs oen
wolk over zijn gelaat te zien trekken ging
hij voort met een zucht:
„Zij leeft geheel voor mij. eii ik vraag
mij dikwijls af. of ik ei" wel goed aan doe,
haar zoo geheel en al in mij te laten ojw
gaan en van de wereld af te zondaren, want
al ben ik nog krachtig, ik ben toch een matl
op leeftijd, mijn dagen rijn geteld. Bloedver
wanten heb ik niet, vrienden, och het. beele
dorp is haar vriend maar toch als ik mijn
oogen sluit zal zij alleen si,aan op do wereld
het arme kind
Bij die woorden voelde ik een schok gaan
door mijn leden en steeg het bloed mij naar
het hoofd. Wat tot nu toe, dic-p. diep in mijn
ha-rt verborgen was geweest,, een hoop. een
wensch, dien ik mij zelf niet had durven be
kennen, omdat ik het een ongerijmdheid
achtte, welde nu eensklaps met onweerstaan
bare kracht naar boven. Nog weet ik niet,
waar ik den moed van daan heb gehaald, maar
met haperende stem, terwijl ik de hand van
den heer Breitenfels vasthield rei ik:
„Mijn beate heer, indien ik u niet zoo goed
kende, indien ik niet wist, dat de oroote dwaas
heid, die ik nu ga zeggen door u op uw beken-
do vriendelijke wijze aal beoordeeld worden,
ik zou gezwegen en mijn geheim moe naar Hol
land hebben genomen. Maar nu ons gesprek
ongezocht op uw dochter is geraakt, kan iTtf
niet nalaten u to zeggen hoe ik haar hoog
acht, vereer, bemin het- hooge woord ja er
uit. u ruit me wel een dwaas vinden, die hoop
durft koesteren, dat die liefde zou kunnon
beantwoord worden Och, wat zal ik u zeg
gen. ik hoop tegen allo hoop in, ik weet. dat)
ik haar niet waardig beu maai- ik jjou haar
zoo graag een blijk mijner innige liefde ge
ven. Was er een flinke knaap, die haar hart
je gewonnen had, maar stuitte hun vereeni-
ging op... u begrijpt nu», ik zou het een eer
geacht hebben voor oen bruidschat- to zorgen
ma:',- uil uw w> d m blijkt. Ut Je ma®*
n -ii in Singhofen 1 lind rijn. of h; iy hart nog
ni,-t >-oken heeft... is dat laatsto zoo, dan
wil ik L.m wnnhopifie poring wagen zij)
liLtft haar aaugoviing, n taak met mij nog niet
voltooid... zij heeft mij verpleegd, maar Tk
ben nog niet genezenrij is mijn leeraren,
haar t iak is nog lang niet afgedaan zij h
vrouw en ik heb van mijn jeugd af vrouwe
lijke opvoeding moeten missen ik weet het.
ik ben maar een half raenach. heb een cfeei
van mijn lerven verbeuzeld, zij heeft mij tot
een ander wezen gemaakt reikt- zij mij verder
de band, ik voel het. dan kan er van mij nog
we! iets worden.
De heer Breitenfels was zichtbaar bewogen,
tot mijn verbazing wees hii mijn voorstel niet
beslist af, wij spraken er lang en breed over
en in dien geurigen zomeravond werd ik weer
jong;
Eindelijk wees hij naar den weg ...Daar
komt Gustel aan, ik zal haav over u spreken,
ga naa.r uw kamer, morgen zal rij u zelve ant
woord geven
Ik ging heen. dronken van zaligheid en
toch geslingerd t-usschen vreee en. hoon. Ik
deed dien nacht geen oog dicht. Toen ik den
volgenden ochtend mijn r-ia-m opende, zag ik
Gustel in den tuin. Zij keek op en groette
mij met haar gewonen, lieven glimlach Tk
vloog naar beneden, zij wachtte mij op en
reikte mij een roos toe en terwijl ik. hoog
blozend, al* een kwajongen voor haar stond
te zoeken naar woorden, zei ze met. haar kal
me vriendelijkheid- ..ik hel» vader gesproken
maar het wat nipt noodig geweest, ik kende
uw geheim al lang al sprak uw mond niet.
uw oogen deden hot- des to luider. ik wist
dat u mij lief liadt- en ik dank u er voor...
ik had medelijden met u. toen u bij ons
kwaamt, ik heb achting voor u gekregen, men
zegt, dat do liefde dan niet veri-e blijft jas
ik wil mijn tank voltooien, ik wil uw vrouw
Worden. ina«J' op een voorwaarde
.,D'ie ia reeds toegestaan
Niet zoo haastig... ik kan mijn vader niet
verlaten...
..Gustel, mijn liefste, is ddt. hot, eenige! Ik
heb in Holland niets, dat mij bindt, waarom
aou ik hier niet blijven.
En toen maar genoeg wij zijn nu bruid
».-u bruidegom en over oen maand zal niemand
gelukkiger zijn, dan je oude vriend
J POGOEMAN
Lang nog bleef Van Meerbeke na het lezen
va» dien brief voo-r zioh uitstaren, toen atondf
hij op en mompelde. ..Ofschoon allen mvf
vorlaten. ik blijf mijn principe getrouw."
Langzaam ging hij, de luchters in de ka-
nier rond en blies do knarsen uit alleen do
kroon boven de tafel liet- hij branden. Toen
zette hij rich weemecr. opende- dc cassette en
bleef lang in de papieren bladeren, schiftend
en scheidend.
Dan nam bij een onbeschreven cahier...
..voortaan za! ik alleen den strijd voortzetten,
niet met het woord, maar met de pen...'
En hij schreef met vaste hand. rnet fraaie,
ouderwetsche, ronde lottere op den omslag
Het goed1 recht van het Celibaat
door don laatsten
der
CELIBATAIREN
EINDE
