Donderdag 25 Juni 1903.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
MAMSEL K A.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, niededeelingen enz., golieve men vóór 10 uur
's morgens bjj de Uitgevers in te zenden.
Uilgevers: VALKHOFF Co.
Utrcchtschestraat I. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERIENTIÈN
Van 15 regelsf 0.75.
Elke regol meer0.15.
Grooto letters naar plnatsrnimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald advortceren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Zij die zich met I Juli a. 4. op dit
blad ahonncarert en'vangen de num
mers, die iPze maand nog moeien
verschijnen. qraFs.
Kennisgeving.
De Burgemeester van Amersfoort,
Gezien de aanschrijving van den heer Commis
saris der Koningin 111 de provincie Utrecht van
den 18. Juni 1903, no. 1 A. Z. (Provinciaalblad
110. 88)
Brengt ter kennis van 'belanghebbenden. dat,
volgens eene mededeeling aan de Britsche Re
geering gedaan door eene Christelijke Vereen 1-
ging voor jonge vrouwen, welke zich ten doel
stelt, vreemde meisjes, die van het vasteland
naar Engeland overkomen, te beschermen en te
helpen, het is gebleken, dat velen dier meisjes,
in het waandenkbeeld dat daar op eene gemak
kelijke wijze veel gelid valt te verdienen, naar
Engeland oversteken, zonder eenig uitzicht op
eene betrekking en zonder behoorlijk daarvoor
opgeleid te zijm. Niet in staat tot het verrichten
van huishoudelijken arbeid, welke voor haar ge
vonden zoude kunnen worden, noch opgeleid
voor arbeid van hoogere beteekenis, zijn die
meisjes blootgesteld aan de grootste gevaren
Slechts voor een vjjfde van de meer dan 2000
meisjes, waarmede de bovenbedoelde vereeniging
in elk der jaren 1901 en 1902 in aanraking kwam,
kon geschikte arbeid gevonden worden Som
migen hebben mogelijk door bemiddeling van
anderen een werkkring gevonden, maar een groot
aantal moet op onbekende wegen zijn afge-
dlwaald, bij gebrek aan de noodige middelen, om
naar haar vaderland terug te keepen.
Voor haar, die in staat zijn tot het verrichten
van -huishoudelijken arlbeid of bevoegd tot het
geven van onderwijs in de Fransche en Duitsohe
talen en in muziek, is er in Engeland een ar
beidsveld te vinden Aan degenen, die daartoe
niet zijn opgeleid en aan haar. die een gemak
kelijk leven zoeken, moet. de overtocht naar
Engeland teil ernstigste ontraden worden.
Het is daarom wenschelijk, dat de meisjes,
welke zich, om in haar levensonderhoud te voor
zien, naar Engeland wenschen te begeven, vooraf
de zekerheid trachten to verkrjjgen, dat zij mot
have capaciteiten in eene geschikte betrokking
kunnen worden geplaatst.
Amersfoort, den 23. Juni 1903.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTIBRS.
Politiek Overzicht.
De toepassing der verecnigingswet
in Frankrijk.
Dé bead© eerste dagero van- de ze week zijni
kritiek© dagen geweest voor het Fransen©
kabinetmaar zij zijn voorbijgegaan zonder
eene crisis te brengen Het' is gegaan zooals
verwacht werdde weg is gewonden cxm bet
„bloc" m stand te 'houden.
Het voorstel tot wijziging van de onder
bet kabinet-Waldeck Rousseau tot stand gc-
braohto vereemigingswet, is in .dezen vorm
door de Kamer aangenomen, dlat aan art. 16
do volgend© bepaling is toegevoegd:
Bovendien zal, zonder dat wordt gederco-
geerd aan een der be/palingen van dc wet
va,n 1 Juli 1901. met nam© aan- die van art
16, aangevuld door de wet van 5 December
1902, gedurende eon tijdperk van- drie jaren,
te rekenen van de sluiting van eene congro-
gaaiistiswho inrichting, beschouwd worden als
ongreganistiseho inrichting behou
dens tegenbewijs vallende onder de
toepassing vaar de voorafgaand© bepalangen,
iedere inrichting, vaai welken aard ook, ge
legen in diezelfde gemeente od' in eene aan--
greaizoodb getmeento waarin de functiën van
beötumr c*f van ouderwijs mochten worden
uitgeoefend door een of meer leden van de
gesloten inrichting."
"De gespatieerde woorden zijn in liet arti
kel' opgenomen op voorstel van den gewezen
%orzitter der commissie, Bu'ixsan. wiens aan
vankelijk bezwaar tegen d© bepaling wa©
weggenamdni dloor deze bijvoeging, d>ie aan de
gewezen congregaujisten vergunt te blijven,
wanneer zijl liet b&w" - leveren, dat zip niet
voor den sohijfoi, ma-ar in werkelijkheid zich
hebban losgemaakt van de congregatie.
In den loop van. liet debat werd als tegen
voorstel ingediend cx?n ontwerp, dat strekte
om m de wet op te nomen dez" bepaling-
..Tc rekenen van do afkondiging van deze
wet, zal niemand worden toegelaten tot het
geven van ouderwijs in de bijzondere lagere
en uitgebreid' lagere scholentenzij hij voor
zien is van- het „brovet supérieur" of van een
diploma va/n „baldhélier" oni van liet certifi
caat va-n paeda-gogiscih© bcikWaaimiheiidr. Binnen
twee jaren, te rekenen va-n déneelfd^m datum,
zullen de directeuren en directrices der ge
noemde scholen bet bewiis moeten leveren,
dat zii voorzien zijn va-n het certificaat van
paeda-srogisciblB befcwsamliet'd. op straffe van
sluitHng der door hen bretuurc!© sdholen."
Deze bepaling was door don voorsteller be-
stemd otni in' dé plaats te komen van "het
door dé regeering en de commissie gezamen-
lrl]c voorgestelde onitw&m zij is echter daar-
nna.it, wH-telijlfc voorschrift geworden Yollc-
diiighieiildtóinlve zii nog verinold. rln.t dé
Kaïmier is afgeweken van het voorstel
der oomtmissie om dezrt buy? in" op to nemen
;v de vorenfnrgïirwswét Ni«t dair waar z:j
n):ef thuis bnhoodd" heeft ril e -n- plaats ge-
vondmi. maar in de wet. van 1886
Behalve het brwijp. dat zij zich werkelijk
hebben losgemaakt van de congregatie, wondt
dus nog het bezit een er akte van bekwaam
heid vaini de gewezen, con-greganisten gevor-
dieu'd oinn vrijstelling te kunnen krijgen van
het verbod! tot het geven van onderwijs in
de gemeente, waar zij tot dusver werkzaam
waren, en in de aangremvende gemeenten.
Eindelijk is nog door de Kamer een be
sluit genomen, dat voor congregatiën, die
mochten tusschen beide komen om eene ont
bonden inrichting van onderwijs weder in
't leven te roepen, de eigen ontbinding in
uitzicht stelt.
Het is nu reeds de tweede maal, dat men
het noodig lieeft geacht dé voorschriften te
verscherpen van dc wet van 1901, die in art.
14 bepaalt.' dat ..niemand, hetziji rechtstreeks
of door zich te bedienen van een derde,
eene inrichting van onderwijs, van welken
aar d zij ook zij, mag besturen of daarin
onderwijs mag getven, die tol een niet-erkend
godsdienstig genootschap behoort."
In welken geest, regeering en parlement
de wet tegenover dc congregatiën hebben ge
handhaafd, is bekend Ziji decreteerden prin
cipieel ea zonder onderscheid de ontbinding
van alle niet erkende onderwijzende orden
en eveneens de ontbinding van alle inrich
tingen van onderwijs, bestuurd door orden,
die. ofschoon zelve erkend, voor die inrich
tingen geen vergunning bezaten. De mannen-
orden zijn reeds ontbondendo vroinven-
congrogatiën hebben to wachten, dat de be
handeling van hunne verzoeken om erken
ning, die heden in de Kamer aan de orde is,
op het besluit tot hunne ontbinding uit
loopt. Van hunne zijde! hebben de dooi
de ontbinding getroffen orden zich
schrap gezet. om do uitwerking van
het ontbindingsbesluit to niet te doen
en hunne inrichtingen in - het leven
te houden Sommigen béhveerdtru dat do
scbuolwct van 1S8G en de daardoor gewaar
borgde onderv- ij- vrijheid den voorrang bezat
boven do verecnigingswetanderen tracht
ten zich te redden met de overdracht van
hunne inlichtingen aan wereldlijk© perso
nen weder anderen boden openlijk verzot.
Dit noopte rcgcering en parlement om,
door de wet van 4 December 1902, in de
vereenigjingNwet nog eeno bepaling op te
nemen, waarbij straffen worden bedreigd
tegen allen, die „eene geestelijke inrichting,
van weikon aard ook, zonder machtiging
geopend hehhen of besturcu. om het even
of deze inrichting behoort aan de orde of
aan derden, of zij ©en of meer leden, der orde
omvat"; verder worden gestraft zij, die nog
verder verbonden blijven aan eene krachtens
do wet van 1 Juli 1901 gesloten inrichting,
en eindelijk zij, die het voortbestaan van
zuik eene inrichting mogelijk maken door
er een gebouw voor beschikbaar te stellen."
Deze wet trof dn? die leden van eene out-
bonden orde, die zich niet onderwierpen aan
liet ontbinuingsbesluitzij trof de secula
risatie voor de leus van da inrichtingen cu
allen, -die daartoe de behulpzame hand
leenden.
Daarmede gaven de congregatiën zich ech
ter nog niet gewonnen. Nu de secularisatie
van hunno inrichtingen niet; kou baten, gin
gen zij er toe over de personen, hunne loden,
te sccularisecren, om hen als burgerlijke on
derwijzers en onderwijzeressen en seculiere
geestelijken gerechtigd te maken tot het me
degenot «van de onderwijsvrijheid, die de
schoolwetgeving verleent aan ieder burger
lijk persoon, die in het bezit is van dc akte
van bekwaamheid. Voor het predikambt
g atv en de ordesgeestelijken zich niet de
moeite zich to laten secularise eren en de
bisschoppen, die door de regeering krach
tens het concordaat gelast werden het pre
diken van monniken te voliaden. stoorden
zich meereudeels niet aan dat bevel. Maar om
voor zich zelf het onderwijzersambt en voor
de geestelijke scholen het leven te redden,
trokken lcokebroeders en zusters cn orde
geestelijken in massa het ordegewaad uit
en veranderden zich in burgerlijke onderwij
zer^. Zij. bleven, onderwijs geven op gelijken
voet als te voren, en wanneer zij daarover
werden aangesproken, dan beriepen zij. zich
er op, dat zij op de daarvoor voorgeschreven
wijtze uit do orde getreden waren.
Welke middelen heeft, nu do regcering, om
zich te vergewissen van de juistheid van deze
verklaring? E genlijk geen enkel. Eeu voorma-
ligen orde-geestelijke kan zij verwijzen naar
den bisschop, onder wiens jurisdictie hij be
hoort, maar zij moet afwachten of deze bereid
is hem onder zijn# jurisdictie te nemen. Noch
ïnaehteloozer is zij tegenover de leeke-brocders
cq zusters, die verklaren to rijn teruggekeerd
in de profano Wereld. De geloften, die door dez u
zijn afgelegd, komen voor het openbare recht
niet in aanmerking, het kent ze niet. Do re-
gccrug is dus niet bij machte, naar dc betee
kenis en de innerlijke waa.rde der omtrent dc
secularisatie af ge légde verklaring onderzoek
te doen. Zij kan enkel die verklaring voor ken
nisgeving aan li emeu.
Wanneer echter goon officieel onderzoek mo
gelijk is naar de innerlijke waarde van deze
verklaringen, een opmerkelijk antwoord op
do vraag wat zij bctoekencn. wordt van clerica-
!c zijde zelve gegeven in heit Parijscbo blad
L'EcJair, waarin Joan do Bonnefan zich daar
over aldus uitlaat
„De secularisatiën zijn oprecht en echt ai-
leen in die orden, waarin men gceno plechti
ge gelofte heeft. Maar zij zijn eene spotternij
in do groote orden De rechtbanken hebben ©r
goem controle over, omdat, de burgerlijke wet
geen gelofte toelaat en omdat zij niet voor
een onderdeel kan toelaten, wat zij in 't ge
heel verwerpt. En iin godsdienstig opzicht zijn
deze secularisatiën onvoldoende, omdat, zij
nooit voldoende redenen hebben. Ik hoor, dat.
men tot mij zegt Maar ziet gij niet, waartoe
uwe beweringen u leiden? Gij spreekt van ka-
nonieke onrkondcn-vcrvalsching en maakt den
staat en de justtie tot twee domkoppen, over
wie men zich vroolijk maakt en die in den va?
gaa.n! Daarop antwoordde mij e©n minzame
Jezuïet „Men is do waarheid niet verfchul-
dgd aan dengen e, die geen recht heeft haar te
vragen."
Op grond van dergelijke inlichtingen van
onverdachte zijde mag men met ©enigen grond
aannemen, dat wanneer de ordebroeders zich
bc-riepen op hunno secularisatie om hun ver
blijf in de school tc rechtvaardigen, dat slechts
geschiedde voor de leus en dat daardoor in het
wezen der zaak niets veranderd was. D© re
geering heeft gemeend, dat daardoor do be
doeling van de wot van 1 Juli 1901 ontdoken
werd, en zij heeft zich daartegen willen wape
nen, door andermaal ee-ne verscherping van
do bepalingen der wet voor t© stellen. De meer
derheid der Kamer heeft haar dit nieuwe wa
pen toegestaan, en de ernstige bedenkingen,
die daartegen in don boezem der meerderheid
zelve rezen, zijn tot zwijgen gebracht. Maar er
behoort geen groote voorspellingsgave toe om
dc meening uit, tc drukken, dat ook hiermede
het doel nog wel niet bereikt zal z n. Do
strijd over de toepassing der vereenigingswet
zal worden voortgezet en het einde van de be
roerling. d!ie daardoor wordt teweeggebracht,
laat zich nog niet voorzien.
Dultschland.
Men ziet het vaak hoe meer de gemoede
ren beangst waren, des te beter liep alles af.
Zoo i h~i ook nvt het Amerikaanscho schcep-
vaarttrust schrikbeeld gegaan, 'tls grootoi.
deels humbug geweest, anders niets. De
velen, die Lu het grootsch op touw gezette plan
van Morgan het begin zagen van een opzui-
ging van al de groote handelsvloten van het
oude Europa, kunnen gerust zijn. Althans
de Duitsche maatschapp en zullen het tegen
de trust niet afleggen, tls maar goed, zegt
den Köiu. Ztg.. dat laatstgenoemde maatschap
pijen niet zijn ingegaan op het voorstel tot
verwisseling van 25 procent aandeelen van
hen voor een gelijk bedrag aan trustaandee-
len, want dan zouden zij thans een verlies
van 20 millioen mark kapitaal te boeken heb
ben, terwijl nu de koersbowegin» of daling der
trust,-aandeelen langs hun koude kleeren af
glijdt
Op lioet oogenblik toch staan de prefer»mfo
aandeekn van de trust op slechts 29%, en do
gewone zelfs op slechts 9 procent
En wie ritten met het "irootet© de>el dor
aandeelen van den trust in hun maag? Volgens
de Köln. Ztg. zal het antwoord op die vraag
moeien luiden, de Eugelschen. De overdre
ven hooge prijzen zijn hun het meerendee! in
shares betaald, zoodat het aanvankelijk voor
hun zoo schitterende financieel© succes een lee-
lijk fiasco blijkt to zijn.
Men herinnert zich nog hoezeer men in En
geland onder den indruk ia geweest van het
Amcrikaansclip schrikbeeld, zóó dat. men de
baan van het Fair Play op ecu gewichtig punt
verliet en subsi de* voor groote nnolstoomboo-
len toestond. Thans schijnt het alsof der re
geer ing dion overijlden stap reeds berouwt, en
men oen uitweg zoekt, om de voor den bouw
van grooto Cu nar d-stoom booten bestemde
staatsgelden in de schatkist te houden.
Voorts zegt meergenoemd blad, dat het be
richt uit New-York, dat do Compagnie géné
rale transatlantique onlangs in eon zoer nauw
verband tot den trust getreden zou zijn, niet
zeer waarschijnlijk is. daar de Fransche maat
schappij bij de juist thans plaats hebbende cbu
limg van do trustaaudeelen wel ternauwernood
lust gevoelen zal haar lot met dat van
wankelende onderneming te verbinden.
Dit laatste wordt bevestigd uit berichten
uit New-York voJigeng wolke do oprichtora-
aandeelen van de Morganische scheepvaart-
trust in die laatste dagen op 2 procent, de
obligaties op 20 proeent zijn god aald. Het
schijnt, dus, dat men ook in Amerika de hoop
op eene ontwikkeling van de met zulk eene
reusachtige reclame op touw gezotto onderne
ming opgegeven heeft
Frankrijk.
De Romdinsohe correspondent van dein Fi
garo idhrijft aan zijn blad, dat. een zeer be
langrijk personage bijl het Vafbicaan hom,
heeft verklaard:, diait bot door Del ca ssé
gepubliceerde geelboek omtrent de be
trekkingen van den H. Stoeil tot Frankrijk
niet volledig is. Hot schijnt bovendien juist
het tijdperk te omvatten, waarop deze be
trekkingen het minst gespannen waren. Eerst
wanneer de heer Cnrnlxs het gepubliceerde
aanvulde, zou mei zioh ecnv nauwkeurige
voorstelling va.n do vrihou'bng van den H.
Stoel tot de republiek kunnou maken. Er is
trouwens neg maar een kleine stort toe noo
dig, of lief Vat:c,aan zou zioh genoodzaakt
rien, zelf moetr licht te verschaffen
Engeland.
Hot Lagerhuis heeft in d°rde zitting
"de wet op dc middelen aangenomen.
De Times verneemt uit Konstan-
tmopcl, dat in. de buurt, van Erze-
roem een klooster is geplunderd door de
Koerden, die zes priesters doodden. Het
twaalf uren verder gelegen dorp Berm werd
ook geplunderd, waarbij een notabele werd
gedood De troepen bemoeiden 'zich. niet
niet de Koerden, terwijl zij deze buitenspo
righeden pleegden, en starften hen ook later
niet.
Uit Sofia wordt aan de Times bericht,
dat gedurende de laatste dagen een groot
detachement Turksche troepen, bestaande
uit vier bataillons infanterie, vier escadrons
cavallerio en twaalf stukken berggeschut,
is bijeengetrokken op een punt bij de Bul-
gaarsdhe grensstad Kostendil. D'e Turksöbe
grenstroepen op de Rliodopebergeu zijn ook
belangrijk versterkt. De-zo militaire bewegin
gen vn oor zaak ten ontroering ouder du
Tttrkscli-Bulgaarscbo grensbevolking.
Spanje.
De ontvangst van den Koning in Carte-
geua was zeer hartelijk17 Fransche oor
logsschepen zijn daar aangekomen.
De aanwezigheid van 23 Fransche
oo r logs S'c hi open in Cartagena wordt
18 lioman van
HENRY GKÉVILLE.
Plotseling verdween de koepoloen ont
zettende schok deed den grond daveren en
schudden, met een oorveidooveoxd geraas, als
het af scheten van cvjii kanon.
Uit aller mond klonk een angstkreet
ieder wreef zioh de oogen uit... Er was geen
koepel meer'.
Als éen geheel was lüj' in de kerk neerge
stort. Ot> dq plaats, waar hij gentaian, had
verhief zioh een wolk van stof, eerst snel
omhoog stijgend, daarna langzamer, eindelijk
lichter en' ijler wordend.
En hot wasi of er nooit eeu koepel wae
geweest of de blauwe lucht altijd geschit
terd had tusschen de vier klokketorcns.
,.Is er niemand meer- in de kerk, Eerwaar
de?" vroeg dé prinsea. „Dlat weet u zeker?"
..Absoluut zeker."
„Dtan hebben, wij meer dan ooit redm, 0111
een dankgebed ten hemel op t© zenden. Het
Te Déumkindleren-" zeide dé pubises, met
innemende vricnd'clijlkbeid1 tot de haar om-
ringcnd'e schare.
Welk een innige, alles overweldigondo
blijdschap in aller hartenIn gelu-ksvervoo
rmg drukten da moeders hun zuigelingen
die zij altijd meenomen naar do kerk, aan hun
borst I
Als fxxit een gcbodl volkomen oprecht is
geweest, dan was het- voorzeker wel dat. het
welk t hans opsteeg tot den troon des Aller
hoogst en.
Toen de dankzegging geëindigd was en de
priester het kruis ophief klonk een stem
achter uit de verzameld© menigte:
„De kerk staat in brand
Het was inderdaad zoo. Do vlammen sloe
gen uit dé lage vensters van die sacristy.
Was het. door den bliksem, of door do was
kaarsen Wat deed dat ea' toe? Do kerk
stond in brand: dat was een ouloochonbaar
feit.
D© brandspuit,riep do intendant.
Do prinses hield hem tegen, met een waar
dig liaiicigubaar
Nepn." zeide zijl. „Bescherm liever uw
eigen huizen vead'edig liever uzelf. Laat de
kerk st-ié braaiden dat is blijkbaar Gods wil.
Wij moge.ii van geluk spréken, dat dit- het
oenige onheil is, dat ons gasohiedt. Wij heb
ben geen enkel monsehcnlevein ie betreuren
Ik zal een nieuwe kerk laten bouwen, nog
veel mooier dan deze. Laten wij God© dank
baar zijn."
Ieder spoedde zich naar zijn eigen woning,
om deze tegen de spattende vonken h-
schuttenMaar in de thans volkomen kalme
on heldere lucht stegen do vlammen weldra
loodrecht omhoog dé schoonste waskaars
dié ooit gebrand bad) op deze gewijd© piek.
Matnona sloeg met betraande oogen d,it
schouwspel gade Aniouta boog zich meewa
rig over haar heen
..Heb jt* ergo pijn?" vroeg zij op zrchteii
toon
„Pijn héb ik niet tenminste niet noe
menswaard. mijn blanke vogel, maar ik vod,
dat ik. nooit, nooit weer zoo flink ter bcou
zaB zijn ajls vroeger., cn ziet u. dat
stemt mij verdrietig. Denk er maar niet ver
der over, mijn schat Ik ben zoo gelukkig,
dat. de prim s en u er ongjedeer-d bent afge
komen... Tob maar niet over miji..."
HOOFDSTUK Vil.
Op de vierde verdieping van een smal.
armoedig kuis in de stad Riga, in een van
die straten, die ouder geen bepaald© catego
rie te brengen zijn want even goed als
or menicli-.il woonden van een zeer verdacht
allooi, croVmeu er ook veel fatsoenlijke ar
moede aan. die zich liefst zooveel mogelijk
voor t oog dei- wereld trachtte te verbergen
Verlichtte een kleine lamp op een kleine
tcifo] cl© kruimels van een maaltijd, die niet
bepaald weelderig geweest scheen to zij.ii.
Een man van omstreeks1 dertig jaar en een
vrouw, dio e n weinig jonger was. kcikcn b_i-
don naar d'e kruimels, akof zij die, door er
lang genoog naar to staren, konden omzel-
t n m een nieuw en dan meteen een beetje
steviger maal. De vrouw hief het hoofd -p e i
veegde zorgvuldig met naar hand de tafel
af, waarop geen servet lag gesprènd'.
„Alweer een dag om, Rox", zeide zij, „en
wij) zijn nog precies eivcn ver alu gisteren."
„We moot on oen advertentie plaatsen,"
meende haar broeder,, wiens koeln-, sombere
oogen niet te zijnen gunste spraken.
..Wie zal dat betalen? Advert cc ren kost
akelig veel geld. cu bovendien gaat het al
leen maar b:: vooruitbetaling.
„Ik wou, dat ik al hot geld kreeg. dat. pas
raderhand b; menkomt. hernam do jonge
man, die als Rox werd aangesproken.
„Als ik niet met het geld klaar behoefd
te staan, zou het heel wat anders zijji. Als
ik uog maar één keer die advertentie kon
plaatsen."
„Wil ik je eens wat zeggcu, Magda," liet
Rox zich weer liooren. ,.Ik geloof, datje veel
tc hoog wilt vliegen..."
Ziji viel haar broeder driftig in de rede.
,,T© hoog... ti hoog... moet ik mij, bijge
val als' wasohv rouw of schoonmaakster gaan
verhuren? Een welopgevoede jonge dame,
bekend met de moderne talen en muziek
zoekt etui betrekking als gouvernante bij jon
ge kinderen oi als gezelschap juffrouw bij,
een alleenwonende dhme. Vind je dat heuscli
zoo'n hoog opgcvoea-dc eei-zucht."
„In theorie m< f, omdat je werke! iik bere
kend bent voor de taak, die jc op je wilt
nemen, maar in de praktijk wèl. Vergeet niet,
dat er alleen in dit land ongeveer dertigdlui-
zeud andea-e jonge meisjes zijneven be
schaafd, cvcoi ontwikkeld! als jij."
Dit zeggende, haalde hij een bekend ad
vevtentiebiad uit den binnenzak van zijn jas.
tc voorschijn.
...Ic hebt die krant toch niet gekocht, hoop
ik?" riep Magda cn in haar oogen fonkelde
een eigenaardig© glans.
„Noen, neen, blijf maar bedaard. Ik Ikn
veel practisclicr dlun, jij. Ik heb die krant tc*
leep gevraagd."
„Waarom Omdat onze advertentie cv niet
meer in staat?"
„Magda, je schijnt niet bijzonder in je hu
mour te zijn," sprak Rox. half schertsend
half plagend. „Jij hadt alleen maar aardig
heid in jc eigen advertentie ,in die d-ie re
gels in de kolom van. do rubriek aanbiedin-
gcoi..."
..Welnu, wat zou dat!"
.Niemendal, kindlief. Maar ik voor mij kijlk
ook graag ouder de rubriek aan vragen."
„Wel beschouwd, heb je gelijk,moest zijn
zui-i f, 1 laars ondauks, toestemmen
Rox vouwde het blad open en begon heel
nauwkeurig de „aauvragen" te lezen, vau bo
venaf aan. Er werd van alles gevraagd: esn
onderwijjzer, gixmdig bekend met het Latijn,
Grieksob, stel- en nicetkunde, om het gehee-
lo jaar door op een landgoed iu Pommereu
te wonen, tegeai een salaris van 25 mark in
de maandeen b kwame kok, togen een loon
van 60CK) ir. per jaar. Het verschil in maat-
schapp li'iko petitie werd alleen uitgedrukt
door de twoe woorden salaris en loon. Voor
't overige was de kok er ontegenzeggelijlk ven-
roweg liet- l>eeb aan toe.
Rox las de goHeole rubriek door, van a, tot
z Toeiu liijj hiermede klaar waa, legde hij» het
blad op t.e tafel neer.
„Er is niet© bij, dat voor mij geschikt io,"
zeide hij. ..Ik bon niet. knap genoeg in. het
(Jrirsoh; ik heb geen verstand van koken;
ik kan geen vioolspelen ik weet van alles
v el te weinig. Die mensAen weten z^lf niet,
wit zij willen. Zij eischen d volmaaktho'd
maar wat ziji dharvoor in ruil geven, is alles
behalve in overeenstemming mot dieai eiscih
Wor/ft iwvolgd
