~n°.
34.
3"e Jaargang.
Vrijdag 24 Jul
1903.
BUITENLAND.
F
FEUILLETON.
MAMSELKA.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met nitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 our
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHO
Utrechtschestraat 1. Intercomn
FF Co.
Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van l-»5 regels
Elke regel meer- wlS?
Groote letters naar plaatsrnimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen t£t
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement:jF
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvi
toegezonden.
Politiek Overzicht
Koning Eduard in Ierland.
Het Engolsohe Koningspaar vertoeft Lilians
in Ierland. Het blijjft daar een dag of tien,
tot den 1. Augustus. Het bepaalt zioli niet
tot een vertoef van enkele dagen op liet
kasteel te Dublin, mam* bezoekt de voor
naamste sleden zoowel -Belfast, de lioofd-
plaats van het. protestantse!)© noorden, als
Londonderry, Galwav en Cork, waar liet
eohte en onvervalsolvte Iersnlie element over-
heersoht.
Men geeft aan dit bezoek, het eerste dat
sedert menscbemgeélaohten een. Koning en
zijne gemalin te zamen aan Ierland! hebben
gebracht, grooten luister. Een detachement
van de Iersche lijfwacht en een detachement
horse-guards zijn naar Dublin gezonden. Dit
laatste detachement zal het Koningspaar
a.ls escorte dienen. Dit is eene, nieuwig
heid voor Ierland. Koningin Victoria, die
Iorlandi maar zelden heeft bezocht, placht
zich tèvredlen te stellen met een escorte van
het gewone garnizoen der plaatsen, waar zij
doorkwam.
Natuurlijk gaat dit bezoek met eienigo
strubbelingen gepaard. Onder de door volks
keuze samengestelde lichamen zij|n eemigein,
die geweigerd hebbenj dien Koning Dij' zij(no
komst met een adres te begroeten. De go
mieenteraodi van Dublin heeft diaartoe het
voorbeeld' gegeven. Dergelijke incidenten
moet men niet al te ernstig opnemen. De- lei
ders vaim de Iersche partijj zijn niet geheel
vr'ijj in hunne handelingen. Ziji hangen voor
die gelden, die hunne veirkiezingriikas moeten
vullen, af van hunne stamgenooten. in Ame
rika, op wier 'goedgeefsohihicid. de anti-Engel-
aohe gezindheid, die zij aan den dag loggen,,
van grooten invloed1 is. Bene al tq welwillen
de lïouiding tegenover den Koning hij zijn. be
zoek aan Ierland! zou de nationalistische lei-
dors compr omifcfceere11 in die oogen van hunne
vrienden aan de overzijdiel van den oceaan, met
het gevolg dat de bron zou opdrogen, die hun
het geld versohaft.
De Iersche partij; moet altijd den sohijjn
handhaven, dat zij is eene onverzoenlijke op
positie-partij. Maar zij verstaat uitnemend
de kunst, om met dien solui jfn te verbinden
de samenwerking met. de regeering op heb
gebied1 der praktische politiek. Voor haai*
geldt als hoogste stelregel het bekendeJe
piends mon bien oü je le trouve". Daarvan
levert de Iersche landwet een doorslaand be
wijs, die verleden Dinsdag in derde lezing
door het lagerhuis is aangenomen.
Van den inhoud van deze wet. hebben wij
vroeger een overzicht gegeven. De grondsla
gen daarvoor werden vastgesteld in eene bij
eenkomst van gemachtigden van Iersche
landbeeren eenerzijds en Iersche pachters an
derzijds, die in het laatst- van bet vorigè jaar
te Dublin gehouden is. Het hoofddoel is, dooi
de landheeren uit te koopen, do Iersche pach
ters te maken tot eigenaars van den grond.
Tot dit doel belast de rijiksregieering zich met
het beschikbaar stellen van een kapitaal van
100 millioen ponden sterling, diat door leening
zal worden verkregen en in vijftien jaren
achtereenvolgens zal worden verschaft. De
grond, dié op doze wijize van de landheeren
in het bezit dér pachters overgaat, wordt, be
zwaard met den last der delging van deze
schuld, hetgeen in 68 jaren moet voltooid
zijnBovendien kan de regeering over een
bedrag van 12 millioen p. at. beschikken tot
hot verleenecn van toelagen aan de landhee
ren. boven het bedrag, waarmede de paoliters-
koopers worden belast. Dat. is liet verguld
sel van de pil, die .aan de landheeren door
deze wet t,u slikken wordt gegeven.
De aanneming van de landwet is geschud
met V' i'-bazend groote meerderheid tegen
over lil7 voorstemmers stonden slechts 20
tegenstemmers. De meerderheid bestond uit
de leiders en de volgelingen van de beide
politieke pairtijen, de minderheid uit. enkele
radicalen eu unionisten. Naar aanleiding van
dit schitterende besluit solu*ijft de schrijver
der parlementaire schetsen in de Daily
News
,,Op liet hoofd, van den heer Wyndham, dien
minister voor Ierland, werd overvloedig olie
uitgestort van alle zijden van liet. huis. De
lof van zijpie beleefdheid1, zijn geduld, zijn
takl was in ieders mond. Misschien was zijn
werkelijk talent geweest, dat hij, ongelijk
aan zijne overige ambtgenooten, een ietsje
idealisme heeft getoond. Zich vlug ontdoen
de van de flarden der oude dwangpolitiek,
die de eerste maanden van zijn ministerschap
omvangen hielden, heeft hij zich gehuld in
bet kleed van den verzoener, wel wetende
diat geen Engelsohe staatsman, die zich zoo
vertoonde, ooit ruw bejegend! werd in Ierland.
Ik moet zeggen, dat hiji zijne rol zeer handig
heeft gespeeld. Hij liiekl de onverzoenlijk en
oil der de landheeren in de band. Hij was er
op uit de wet te houden op de lijn van de
Dublinsche conferentie. Hij aanvaardde ge
noeg Iersche amendementen oim het wetsont
werp inderdaad te maken tot een product
van „lerache gedachten", waarvan de ver
antwoordelijkheid, zooals die heer Redmond
openhartig bekende, moet worden gedeeld1 tns-
schein de Engel scilie regeering en de leiden»
van liet Iersche nationalisme. Hij heeft in
het diebat gebracht de gaven van welspre
kendheid, taikt en handigheid, Daar* hij groote
voordeden bezat eene gesuste Toiypartij en
een. bevriend heerenhuis, is hij geslaagd. De
hoogste zedelijke en verstandelijke hoedanig
heden, diepte van gevoel, ruimte van inzicht,
grootheid van doel, waren hem niet gegeven,
en inderdaad is dit wetsontwerp veel van
zijn succes verschuldigd aan een grooteron
geest, dan die van den Ierschen staatssecreta
ris. Het is zeker een veer op den hoed van
den lieer' Wyndham. Maar het is ook een
lauwerkrans gelegd op Gladstone's graf."
Dit besluit, door het Britsohe Lagerhuis
genomen en waarvan men zeker mag ver
wachten dat het Hoogerhuis aan het bevrien
de kabinet de bekrachtiging niet zal weige
ren, effent voor Koning Eduard het pad op
de rondreis, die hü thans doet. Het opent
voor hem de harten van het Iersche volk, dat
niet in gebreke zal blijven hem dat kenbaar
te maken, al houden sommige graafschaps- en
gemeenteraden hun adres van verwelkoming
achterwege. Men mag dus verwachten, dat
het Engelsche Koningspaar van dit. bezoek
aan Ierland een aangenamen indruk mee
naar huis zal nemen.
Engeland.
In het Lagerhuis deelde lord Craubome,
vice-minister van buitenlandsche zaken, me
de, dat met Rusland nog van gedachten
wordt gewisseld over Afghanistan.
Tegenover velen, die bij de beraadslagingen
over do begroeting van. buitenlandsohe zaken
de houding van de Regeer mg tegenover
Duitsohland critiseerdera, merkte lord! Cran
borne op, dat zoodra Duitschlandl maar wilde
rkonncn dat Enge,lands fiscale
iet rekkingen
met zijine koloniën eene binnen! ndsohe aan-
do Britsohe
over oen
zoo tejöe-.
gelegenhdid rijn, de houding vai
Begeering bij de onderhandel:
handleil.wouirag met Du/itsohlai
moetksomend zal w.,endtan gevoerd Is de warm
fte vrienden van Duitschland aar kunnen
verlangen
Minister Miamberlain wets ef op. dat de
Regetring eerst, na vier jaren vat stilzwijgen
tengevolge van eene bedreiging hm Duitsch
land optrad in zake het Canadeésche tarief
„Wij helmen duidelijk gemaakt, dat wij
niet. zuilen toelaten, dat met dteze behande
iig wordt voortgegaan, zondler al liet moge
lijke te liebb.n gedaan om er oen eind aan
te maken Het, doet mijl genoegen te mogen
denken, dat onze verklaringen, waarmede het
grootso deel van liet Britsohe Volk instem',
roods iets hebben uitgewerkt. Min heeft ons
thans verzocht, to onderliandelin, over dit
onderwerp, hetgeen waarschijnlijk tot meer
bevredigende resultaten aal leiden dan dij
vroegere ond rhamdlelingen".
In den verdienstm loop van hetjdebat merk
te lord Granborne toni opzichfcé van Mant-
sjocrije op„Indien Rusland Wereidi is ten
volle recht te doen wedervaren aa.n onze' ver
dragsrechten en onze handels-belangen, dan
zal liet ons niet onverzoenlijk vinden staan
tegenover het Mantsttrgrijechc verdrag".
Da Times verneemt, dat men in officïeele
kringen verwacht,, dat het tegenwoordig© par
lement. in d'e volgende zitting tijdig ontbon
den zal worden. De verkiezingen voor liet
nieuwe lagerhuis zonden in Mei plaats heb
ben
Ttalffi.
In den loop van de plechtigheid! van Woens
dagavond is kardinaal Oreglia ongesteld! ge-
Worden ten gevolge van de warmte, zoodat
hij naar zijne vertrekken moest gaan.
Aan do Köln. Ztg. wordt uit, Rome d.d.
22 Julii geseind';
Heden avond verwacht men de opening van
het testament. Omdat de Pausen, evenals b.v.
Pius IX. politieke wilsbekrachtigingen in
hunne testamenten plegen te treffen, ziet men
dit feit met begrijpelijke spanning tegemoet.
Van, wel ingelichte zijde vernemen wij de
volgende bijzonderheden over den dood van
den Paus In werkelijkheid' is Leo XIII om
2 uur 50 minuten gestorven. Men hield voor
zichtigheidshalve den dood twéé uren geheim,
daar bij de telkens voorkomende verande
ringen m dén toestand een dwaling best
mogelijk zou kunnen zijn. Alle medegedeelde
gesprekken van den morgen zijn niets an
ders dan hloote verdichtsels, daar de doods
strijd reeds ingetreden, was en de zwakke
polsslag het eenige teeken van leven was. Op
het oogenblik van den dood heerschte de
grootste verwarring. Alles stroomde naar de
sterfkamer, alwaar den kardinalen, die van
het. lange waken zonder eten of drinkeni uit
geput waren, juist bouillon en andere spijzen
toegereikt werden. De ceremonie met, den
zilveren hamer is in werkelijkheid een legen
de. Zulk een hamer heeft sedert menschen-
heugenis niet bestaan.
Woensdag heeft het, lijk van Paus Leo
XTIl den geheclen dag; ten toon gelegen in
dc troonzaal van het Vatikaan Van, half
tien des ochtends tot liaJf vijf in den na
middags wtarden dia ar toegelaten prelaten,
diplomaten on leden van den ouden Romoin-
schen adel.
Langs do trappen en in de troonzaal waren
Palatijjnsohci garden opgesteld.
De vensters in do troonzaal waren geslo
ten, de zaal was met kaarsen verlicht Op een
bed' aan den langen wand van tie zaal, op
©en rood met gouddraad doorweven kleedl
rustte 's Pausen lijk. Ter weerszijde waren
de wapens van den Paus aangebracht, het
bod is omringd door lange kaarsen, nobel-
garden staan met omlaag gestrekten degen
nis wachters naast liet lijk.
In hot midden van de zaal waren twee
bidhtoeion geplaatst voor paemitentiarissen,
d'e met halfluide stem onafgebroken gebeden
zeiden. Tu.-schen de bidstoelen, was een tijde
lijk altaar.
Do bezoekers defileerden na de gebruike
lijke kniebuiging langs het lijk en gaven den
voetku Het gelaat van den doode moet- zeer
vervallen zijn.
Tn de Sacramentskapel blijft het lijk drie
dagen ten toon gesteld.
In de tweede congegatie zijn tal van ambte-
naen in liun ambten bevestigd. Verder werd
door. mgr. Oreglia 's Pausen testament ge
itzen. Omtrent dit stuk is uitgelekt, dat de
Paus zijn vermogen geheel en al aan de kerk
vermaakt, heetfvoor zijne familie is voldoen
de gezorgd.
Varder is zonder beraadslaging en een
stemming besloten, da,t, het Conclave te Rome
zal worden gehouden.
Die Osservatore Romano bericht, dat de
congregatie va.ii kardinalen voor de begrafe
nis- van paus Leo XIII Zaterdagavond zal
plaats hebben.
Kardinaal Kopp, is lviev aangekomen Aan
de congregatie van, heden namen 30 kardina
len deel.
D" Giomale d' Italia zc-gt, dat in deze
congregatie onder meer werd besproken de)
nola betreffende 's paueo. overriden te zen
den aan het corps clip1 omarui ie. e.p kar-
dimlen spraken als i»n mecuin? uit c'.at
mein, deze nota hut. iote-t m.h moe lal en
varen maar dat mend aarvoor een zachteren
vórm zou kunnen bezigen
Hetzelfde blad verhaalt, dat het testament,
van Leo XIII 36 bladzijden beslaat De Paus
zou daarin raadgevingen hebben neergeschre
ven ten opzichte van de voortzetting van zijn
■religieuse politiek en naast zedelijke ver
maningen ook politieke en godsdienstige ver
klaringen hebben gegeven.
Spanje.
De ministers vau financiën en van marine,
hebben te zamen geconfereerd over de credie-
ten voor de marine. Zij zijn overeengekomen,
om slechts de allerdringendste credieton aan
ta vragen.
Do Epoca spreekt de geruchten tegen, die
aan dien heer Silvela het voornemen toeschrij
ven om zich terug te trekken uit de actieve
politiek. Hij zal dezen zomer eeare buiten
landsche reis doen, maar zijn voornemen is
in het najaar te Madrid terug te keeren, om
in de Kamer op zijn post te zijn als hoofd
van de conservatieve partij en het nieuwe
kabinet ta steunen.
Hongarije.
De (resident van het huis vain, afgevaar
digden, graaf Apponyi, die den vooraitterssto il
heeft vi rlaten en in eene rede van twee uren
do negeenug te liuilfp te komen, bracht daarin
graiaf Khuieu Hedervary groeten lof nis een
staatsman van bijzondere betëekenis». Hij
klaarde in de nationale vragen nog op
ntibzelfde standpunt to staan als vroeger aJa
ieidur van, de oppositie. Hij besprak daarop
de bekemdta nationale dischen met betrekking
tot het leger met de bijvoeging, dait als dta
regeering in, do nieuwe wet op het nuilitie-
con tinge lit dfaaraaai niet volledig tegemoet
kwam. luj met daarvoor zou stemmen. Hij
eischtp ook do ontwikkeling van den natio-
nalen ^cst in de overige rijksaam gelegenhe
den. Hierin scheidde hem; van die tegenwoor
dige obstructie slechts die vraag der taktiek,
want terwijl deze hare edschen terstond wildö
doorzetten, wensehte hij) een geleidt lijken
vergang zondler conflict. De oppositie, die
tot dusver den spreker zeer had: toegejuicht,
werd oerst onrustig, toon Apponyi de Duit-
schle dienst taal in het, Hongaarsche leger wet
tig verklaarde en zokle. dht hiji hieraan niet
wilde tornen. Het rumoer e n de tegenspraak]
bedaarden, echter, toen hij hierop liet volgen
dat vroeg of laat ook naar zijné meening
de Hongaarsche diensbtaal moest worden in
gevoerd, Eindelijk ©prak hij tegen de obstruc
tie en: liez.woeii de oppositie die t© laten
"•aren.
Servië.
E n vam de officieren, die in den moordl be
trokken zijm, majoor Andjelkowirieb, waar
nemend commandant van liet zevende regi
ment. infanterie, dat met het zesde eem dé®
regimenten van liet complot en van dén aam-
plag was, is benoemd tot commandant van
dc koninklijke lijfwacht. Daarentegen is kol-
lonel Niciolitseh, dë commandant van het 18eJ
regiment, diat te Bamitza, bij Topsohideri,
kampeeidè, ontslagen ails een van de zeldzaanei
officieren, die aan de vorige dynastie trouw)
gebleven zijjn. Men zal zich herinneren, dat
kolonel Nicioilitsah gewond werd, tenwiijl hiji op
weg' wan om zijn regiment te halen, niet zon
der zelf eenige officieren, die in, de samen
zwering betrokken waren, gedood1 of gewondl
te hebben.
De Fransclie gezamt. de heer Benoit,, heeft
gist,eren zijin geloofslirieven den Koning aan
gaboden Hij' is d'e djrde vam de vreemde 'ge
zanten, die dit doet. nadat dae va-n Ruslandl
en Oostenrijik-Hongarije het voorbeeld heb-
lien gegeven.
E»"*»! Requiem is op het graf van Alexander,
en Draga uitgevoerd, veertig dagen na hun
doodNiemand woonde deze godsdienstige)
plechtigheid bij, behalve eenige bedelaars.
Toch w-as dit Requiem verlangd van verschil
lende zijden, omdat Alexander en Draga d'es
nachts waren begraven, in 't geheim en zon
der de eerbewijzen, ook de godsdienstige eer
bewijzen. die aan souvereinen verschuldigd)
rijm.
Rusland.
Een telegram uit Odessa aan de Standara
maakt meld ng van een gerucht, dat heet af
komstig te zijn uit. geloofwaardige Moskou-
scho bron. Het houdt in, dat in die centrale
en noordelijke garnizoenen van Rusland
1*28.000 man troepen worden gemobiliseerd,
om als dat noodig is, onverwijld per spoor
naar het verre oosten te vertrekken.
Turkije.
Uit Saloniki wordt bericht
Na alle mogelijke pogingen toti
verzoening te hebben aangewend te
genover de opstandelingen, die op het Ama-
tovo-meer gevlucht waren, gaven de Turkschei
autoriteiten bevel gebruik te makem vam dö
geweren en do artillerie. De bende opstande
lingen werd vernietigd. Men vond' 124 lijkeml
drijvende op liet water.
35 Roman van
HENRY GRÉVILLE.
HOOFDSTUK XVII.
Biclowa prijkte in zomerdos De dahlia's,
met hun onuitputtelijke verscheidenheid van
kleuren en tuiten, gaven aan den tuin een
uitlokkend, schilderachtig aanzien. Overal
was bloemengeur en lachende zonneschijn.
Van Wijde ontroering vervuld, liep Ani-
outa door het huis em de welbekende lanen
van het park De oude Dash kwam hinkend
achter haar aan. Hot arme dier was erg ver
zwakt en bijna blind, maar nog even irouw
on aanhankelijk als altijd. Hot deed iedereen
good, de „jongejuffrouw", «.Lie bij do goh eek
bevolking bemind was, wc. r tc «ion. Iwan.
die opzettelijk van ólir was ovcrgekc num. <j.n.
rijn jonge mccetercs to begroeten, kon zijn
oogen niet van haar afwenden.
Het fijn damasten tafelgoed, het kostbar.-
zilverwerk gaven aan den voor vier jxirsonen
gedekten disoh een weolderig-uitlokkeind en
tevens patriarchaal aanzien. Biélowa scheen
geheel in feestgewaad gecïosL
Magda sïoeg tereluiks al de bewegingen
van don nieuwen huisgenoot gado en de xiit-
drukking van zijn gelaa.t. Door dit laatste
werd zij echter niet veel wijzei*. Franyois
Dor ge val was veel te veel man vam d'e wereld,
om zich niet reeds vroeg de kunst te hebben
eigen gemaakt van een onbeweeglijk strak
gezicht te kunnen zetten. In eiken dokter
schiui'lt ook min of meer een diplomaat.
Magda Rox hield zichzelf voor, dat haar
positie en de zijne vrijwel gelijk waren; ziji
kon of wilde niet de breede kloof zieu, dia
oen gediplomeerd arts, misschien wel een
toekomstig hoogleeraar aan de een of andere
universiteit, schc:dde vam ecu eenvoudige
huishoudster, ook al stond' deze toevallig i'u
beschaving en ontwikkeling veel hooger dan
do meesteii liarer collega's.
„Men is wat men is. en niet, wat mon
schijnt." zegt <x\n oude spreuk - en meestal
lievat deze spreuk waarheid, maar in het ge
gevon geval giug ze toch geenszins op. Tus-
sihen het verstandelijk en zedelijk wezen van
Magda Rox en de bescheiden, maar door en
door beschaafde en innemende persoonlijk
heid van Franyois Dorgeval gaapte een die
po afgrond, het gevolg van hun verschil in
m or ede waarde en beieeken is
Dor ge val van zijn kant maakte de Mam-
sdka lot het voorwerp eencr ernstiigu en
nauwg.'aeite studie; hij zag haar alleen maai
bij de veo-3chi'.'liiride maaltijden, waaa* heti
gesprek doorgaans algemeen was.
Tot zijn niet geringe verbazing moest, hij
erkennen, dat die eenvoudiige huishoudsR r
inderdaad met oordeel en kennis van zaken
over tal van onderwerpen wist mee te pra
ten, zooals de prinses hem reeds verzekerd
had. maar tevens kwam hij tot de ontdekking
van haar totaal gemis aan gevoel, de absolu
te afwezigheid eener zedelijke overtuiging,
hetgeen Magda in haaa* goes td ij kon hoog
moed als een blijk van superioriteit aanmerk
te, doch da't hij voor zich beschouwde als
een ontzettende leemte in een menschelijke
ziel. vooral in de ziel eener vrouw.
Volgens Franyois, düo in tgeheel niet „mo
dern" was in sommige opzichten en zijn eer
ste opvoeding ontvangen had van een lieve,
vrome moedor, moest, elke vrouw in de ecreto
plaats zacht en teer va.n gemoed en vol toe
wijdende liefde zijn. Al het. andere zou dan
vanzelf wel komen. Magda daarentegen, die
ontegenzeggelijk groote en vele verdiensten
op intellectueel gebied bezat, miste ten etmen-
male die zachtheid cn verteedcring des har
ten. en zoo werd zij dan ook al zeer spoedig
na s'echtg één week van gemeenschappelijk
samenzijn, door Franyois Dorgoval als ou
vrouwelijk en onaantrekkelijk veroordeeld.
Hij bewees haar de gebruikelijke beleefdheden
en oplet tendheden, maar de hechte band der
sympathie, zonder welken niets duurzaams
of oprec*hts «»oit. kan bestaan, zou altijd ont
breken in hun met. liet beschavingsvernis be
streken verhoud i ng.
Matriona evenwel was met lijf en ziel
verknocht natuurlijk één graadje minder
d:ui aan haar „jongejuffrouwaan den
Fraitschcn dot;ter, die Aniouta haar levens
lu»t c'i vroolijkheid liei*geven had. en van
zins scheen een mirakel to gaan doen
niet de oude, stramme becnen van Matriona
z.41.
De berustende onverschilligheid, waarmee
de Russen lichamelijk lijdën verduren, is
een machtige factor bij de ongeneeslijkheid
hunner kwalen. Het bekende spreekwoord;
.,he<lp u zelf eu God zal u helpen!" ia niet
vau Russisehcn oorsprong- In het uitgestrek
te Czarenrijk is men volgaarne bereid, el
kander bij te staan, maar niemand zal er
ooit over denken, rich zelf le helpen.
Gezeten of gelogen, 'a winters op do waamo
kachel en zomers op de houden bank tegen,
den muiur der luit, zullen Iwan of Paracha
de hevigste pijnen verdragen, zonder één en
kele klacht te uiten; rij zullen, evenals .Tob.
hun zweren in grootte zien toenamen; ze
worden afzichtelijk om aan te zien, onge
schikt voor de samenleving.maar het donk
lieeild, om een dokter te raadplegen, of zich
aan de door* don medicus gegeven voorsohrif-
teli te houden, komt, niet op in die arme,
dommelige, verstompte hersenen.
Matriona had indertijd de gewichtige
sleutels der huisapotheek onder haar berus
ting gehad en groot© hoeveelheden van de
verseh illeudö huismiddeltjes uijtgereikt aan
allen, die noodig hadden, maar zelf had.
ze ei* nooit over gedacht, om iets in te ne
men.
„Over een poosje zal je weer zonder stok
ken kunnen loopen. Matriona," deride Dor-
geval haar mede na een langdurig en zeer
nauwlettend onderzoek.
„O, mijnheel'' Dat. aal gelijk staan met
een mirakel! Ik ben al zoo lang zoon stum-
perd."
„Van een mirakel is hoegenaamd geen
sprake. Je bent al Meel te lang zoo'n stakkerd
geweest, maar dat heb je aan je zelf te wij
ten. Is er hier in buis geen flink, sterk, meis
je, maar vooral niet- al te hardhandig?"
„Jawel, dokTer." luidde het antwoord.
..Maioussia. het meisjt». dat mij bedient-, so
dert ik, niemand meer dienen kan."
Bij de herinnering aan haar eigen liulp-
lx'hoevendheiid werd de oudé vrouw altijd
bitter gestemd.
„Roep dat meisje eens even hier. Ik zal
haar wijzen, hoe z© je moet wrijven, tweemaal
per dag..."
„Is dat het eenige?"
„Ja! Meeir behoeft» er niet aan- gedaan ïa
wordén."
Matriona onderwierp zich blijmoedig aan!
de door Dorgeval voorgeschreven massagökuur
en zes weken later reeds werd zijn voorspel
ling bewaarheid en kon rij »t zonder stokken;
loopen-
„Maar voorzichtigheid is en blijft hoofd)-
zaak," vermaande hij haar, toen zij, meti
oogen vol tranen en dankbaar uit gestoken
handen, voor 'teei-sit zonder eenigien steun
op hom toetrad. „Een fliuke stok kan nooilb
kwaad al was 't alleen maar, om
lwutal© liengels op e©u eerbiedigen afstand
te hooidtan. Moot je daar nu weer om lachen?
't Is goed. hoorIk ben blij, dat alles zoo
mooi ge loopen is. Laten wij er nu maar nierti
verder over proton
„En hoe is 'tenet de jongejuffrouw vroeg
de oud© getrouwe op zachten toon.
„De jongejuffrouw maakt het bost."
„Sla haar toch vooral heel nauwlettend
gade. mijnheer neem het mij niet kwa
lijk. dat ik dit, zoo maar zeg... Er rijn hief
in huis heel wat oogen, en die zijn lang nieti
allemaal goed..."
Meer kon Franyois niet uit haar krijgen?,
de oude vrouw, met liefc gerimpeld gelaat,
kon of wjldo nietg meer loriaten dan dézo
geheimzinnige, sfinxachtige woorden, waar
het haar aanu* beden, jonge meesteres betrof.
Wordt vervolgd.
