cm
M°. rU rsiv Hlad.
2"" Jaargang;.
Zaterdag 12 September 1903.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
,,'t Was maar 'n Model."
RSFOORT
DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maanden voor Amersfoort f 1.85.
Idem franoo per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiên, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF 6 Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÊU:
Van 1—5 regels
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedriff bestaan voord eel ige bepftllngon tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij aoohnement. Etna
cirentaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanraJg
toegezonden.
Politiek Overzicht
De btrijd om de zijden kousen.
Het zal heet toegaan waarschijnlijk op het
morgen te Dresden te houden jaaxlijkschc
congres der Duitsche socialisten. De discus
sie zal heftig genoeg ziju; want de groote
quaestie van het vioe-presklentsohap van den
Duitschen Rijksdag zal er worden uitgevoch
ten.
Zooals de leaers weten, vormen de socialis
ten sinds de laatste verkiezingen in den
Rijksdag de tweede partij in getalsterkte
het gebruik brengt nu mede clat, terwijl do
president uit de sterkste partij gekozen
wordt, de daarop volgende partij den candi-
daat /voor de betrekking van eersten vioe-pre-
Hideint uanwijst Het .blijft dan natuurlijk
nog de vraag, of de meerderheid van den
Rijksdag den voorgedragen persoon wensebt
te benoemenonder de socialisten i9 nu
de strijd ontbrand, of men een candidaat
voor het viee-presddentsohaip zal stellen of
niet.
Het was Bernstein, die het eerst het
Htelleu eener sociaal-demokratische candida-
tuur voor het \doe-presidentschap verdedig
de. Spoedig vielen v. Vollmar, Auer
en Heine heim bij. In de Neue Z e i t
dondert nu het grijze partijhoofd B e b e 1
twintig bladrijden lang tegen de onverlaten,
die zoo iets hebben durven voorstellen
Een sociaal-demokraat aan het hof, een
sociaal-demokraat zijn opwachting makend
aan een Hohenzollern, een sociaaJ-deanokraat
voorgesteld wordende aan Keizer Wilhelm
II! Valt de aarde nog niet ineen bij de
gedachte?
Met pijnlijke zorgvuldigheid rafelt Bebel
de mogelijkheden uiteen, die zich bij het uit
brengen vani een „Hoch" op deu Keizer door
een sociaal-detmokratischen vice-president
zouden kunnen voordoen. Hij overweegt wat
er alaoo zou kunnen gebeuren, zoo <le Rijks
dag, bij afwezigheid van den president, den
sociaal-demokratischen vice-president bij een
of andere gelegenheid opdraagt, den Keizer
gelukwensdhien, of rouwbek'ag over te bren
gen. Maar het allervreselijkste zijn de in
vitaties voor partijen. Een, tweemaal kan
ecu sociaal-demokratische vioe-president. wel
licht door een. plausibele verkoudheid of be
zeerden voet zich .aan het schrikkelijke lot
van op een partij ten Hove te moeten ko
men onttrekkenmaar de derde maal ware
de hardnekkigheid der verkoudheid todh wel
wat te verdacht. Een affront aan 't hof ware
een affront dat den ganédhen Rijksdag aan
ging en de dagen van den socianl-demokrar
tischen victe-president waren geteld. De con
sequentie eisoht dus -, de invitatie o schrik
aan te nemenMaar nu komt het onover
komelijke Het is voorschrift, dat wie aan
't hof verschijnt en niet tot het dragen
eener uniform is gerechtigd, zich heeft te
vertooilen in korten, tot- aan de knie rei-
kenden pantalon en z ij d e n kousen
met schoenen met zilveren gespen. Zie den
dikken Singer in korten pantalon, zijden kou
sen en schoenen met ziI-vieren gespenGe
steld eens, dat later een hofbevel werd uit
gevaardigd om te verschijnen in blauiwlaken-
scben rok met vergulde kuoopen Zou een
door de wol geverfd soeiaal-demokxaah nog
sociaal-demokraat zijn in zulk een cosf.itpm
Nu, zeggen Vollmar en de zijnen, het zwoe
ren van den eed op de grondwet is heel wat
>rger dan het gaan naar hot hof Neen,
roept Bebel uit dat is niet waar liet gaan
naar het hof is veel erger!
En hier houdt inderdaad het komische op
in Babel's verk'aring Hij. schrijft, zoo ge
trouw mogelijk vertaald:
„De eed^ van trouw- is in de grondwet der
meeste staten voorgeschreven. De
vraag ontstaat alzoo: zweren wij hem om
in de burcht der .volksvertegenwoordiging te
kunnen komen, of blijven wij. wat onze te
genstanders wensohen, terwijl wij den eed
weigeren, er buiten. Staan gewichtige belan
gen van het proletariaat op het spel, die
ik zonldiei' dien eed van trouw niet kan be
hartigen, dan zweer ik hem. Ik heb
niet alleen als Saksische landdagsafgevaar
digde den eed van trouw koelbloedig ge
zworen, maar ik moest heon ook zweren,
toen ik, om een zaak te .kunnen drijven en
een gezin te kunnen vormen, burger van
Leipzig moest worden. Ik zie nog het eigen
aardige glimlaohje dat om den mond van
den liberalen Otberbiirgerraeister Koch speel
de, toen .hij mij den eed van trouw afnam.
Ik glimlachte terug en zwoer. Deze eed van
trouw heeft zijn oorsprong in dien tijd, toen
de grondwetten gemaakt werden. Het wa
ren revolutionaire tijden, zooals 1831, 1848
en 1849. Toen geloofden de vorsten en hunne
regeeringen door dezen eed van trouw zich
tegen de omverwerping hunner tronen te
kunnen verzekeren Waarde heeft hij nooit
gehad. Geen troon is door hem behouden
evenmin belet de eed op het vaan
del een soldaat te *d e se r t ee r e n."
Ziehier aan de eigen authentieke woorden
van den partijhdictator hoe sociaal-
demokraten over eedendenken!
Hoe den de socialisten zich zullen gedra
gen tegenover art. 53 der Pruisische Consti
tutie, waarin de erfelijke monarchie als
staatsinstelling wordt erkend en bezworen,
behoeft men nauwelijks te vragen. Wie den
eed op de constitutie zweert moet, als
hii| een eerlijk man is, niet alleen de
monarchie erkennen, maar ook de onschend
baarheid van, den monarch en de rechten
des konings. Maar de socialisten zweren den
eed en achten, door een reservatio
mentalis, gelijk men tot nu toe aan
Jiezijïten verweet rich niet gebonden.
Een hoicostuum is voor een sociaal-demokraat
een onoverkomelijker bezwaar, dan een eed
Is het woord niet waarheid, dat socialisten
andere begrippen hebben omtrent plicht en
geweten, omtrent waarheid en recht, dan
wij?
Wat nu aan den strijd tusschen Bebel en
Vollmar ten grondslag ligt, is meer dan en
kel de strijd om het vice-presidentschap.
Deze is slechts eene episode, een symptoom
van een sinds lang bestaande verwijdering.
Evenals in andere landen, waar het socia
lisme een zekere macht heeft verkregen,
heeft zich binnen de partij een splitsing vol
trokken in int ransigent en f revolutionairen
en opportunisten of revisionnistenin
Duitschlaud hoort men ook wel eenvoudig
spreken van de ouden en de jongen.
De oude revolutionairen zien in, dat zoo
de partij positief medewerkt aan den gang
van zaken, zij daarmede ook een ziekere ver
antwoordelijkheid op zich neemt en zich naar
de eisohen van het oogenbük moet. voegen
voorloopig afziende van een algoheele ver
andering der maatschappelijke verhoudingen.
Zij beweren, dat van het oogenblik waarop
de socialisten hun revolutionaire, intransi
gente houding prijsgeven, zij feitelijk afstand
doen van hun collectivistisch ideaal, zich
verstrikken in compromissen met de bour
geoisie en ten slotte tevreden zullen zijn met
redelijke en practiscli bereikbare hervor
mingen, die voorgoed de gedachte aan revo
lutie zullen uitsluiten.
Dit laatste is dan ook wel het idee der
jongere evolutionnisten, die zich met het be
reikbare willen tevreden stellen, zich meer
en meer gaan voelen als een radicale reform
partij, en het ideaal van den collectivist!
sclien toekomststaat, op den achtergrond la
ten komen. Dat streven brengt dan mee, dat
men tracht zich met de bourgeoisie te ver
staan en den bcstaandèn toestand voorloo
pig accepteert,
Eduard von Hartmann formuleert nog eer.
punt van verschil tusaqhen beide groepen
do jongeren vertegenwoordigen den vier
den stand, de „skilled labourers"; de oude
ren daarentegen den v ijl f d e n stand, de
„losse" werklieden of het eigenlijke prole
tariaat.
Men zal intusschen goed doen, de gevaar
lijkheid van beide groèpen voor de bestaan
de maatschappij niet uit hel oog te ver
liezen.
Hoe nu het congres in Drsuden afloopen
zal, zullen wij liever niet voorspellen, daar
de uitslag spoedig genoeg bekend zal ziin.
De numerieke macht zal nog altijd- wel met
Bebel wecen, al nemen de revisionnisten met
den dag in aantal toe.
Een merkwaardig teeken des tijds is, dat
de VorWarts. heb hoog-officieele partij-orgaan
de Vorwarts, de opneming van twee artikelen
van Bebel jjeweigerd heeft!
Bebel. de griize priester -der partij, klopt
aan de deur van den Vorwarts om tot het
volk te spreken, en hem wordt niet open
gedaan. August Bebel voor de gesloten deu
ren van de parti jtempel
De aanleiding was een geringe. De partij*
genooten te Fürstenwald hadden een ver
klaring openbaar- gemaakt, waarin zij; de
meening uitspraken dat de vicepresident-
schapsquaestie als een zaak van betrekke
lijk ondergeschikt belang in 't geheel niet
op den partijdag ter sprake behoorde ge
bracht te worden. Daartegen schreef Bebel
in het Leipziger Volksblatt. De Fürstenwil
der antwoordden en toen nu Beibei van den
kansel des Vorwarts hun de les wilde lezen,
verzochten de redacteuren hem in het belang
der partij van de openbaarmaking van zijn
stuk af te zien. Be oei wordt nu woedend,
telegrafeert, dat hij opneming eischt „als
zijn goed recht" en zendt nog een tweede
stuk, waarin de afgevaardigde Heine er van
langs krijgt. De redactie raadpleegt nu de
beide leden van het partijbestuur Auer en
Gerisch, die haar in t gelijk stollen en
Bebel krijgt een beleefden brief, met de
weigering om Z'in beide stukken onveran
derd op te nemen. Van veranderingen wil
echter Bebel niet weten, spreekt van voogdij
an dood van elke vrijheid van meening. on
gehoorde geweldpleging en zoo meer.
Het kan dus op de partijvergaderiog te
Dresden interessant worden
Eigenaardig is dat de redactie van de Vor
warts en twee zulke invloedrijk© partijget
nooten als Auer en Geriseh Beitel aandur
ven. Niettemin is de waarschijnlijkheid
groot-, dat na veel en wellicht niet bepaald
malsch gepraat, daze of gene der mindere
goden, bijvoorbeeld! een der stoute redacteu
ren, als zoenoffer in de luebt vliegt, :n
dien men namelijk zoodanige evolutie aan
een zoeno-ffer mag toeschrijven en da-ar
na Singer op zal staan en met zijn zware
basstem zal constateeren, dat men elkaar
in de quaestie der zijden kousen eigenlijk
niet góed begrepen neeft en vooralsnog
slechts ééne meening en vrede en eens-ge-
z rulheid heerscht in de partij.
Dultschland.
Naar de Nordd. Allg. Ztg. meldt,, is het
onlangs door een Weenensch blad gepubli
ceerd bericht, dat de Rijkskanselier
bij 't ophanden zijnde bezoek van Keizer
Wilhelm b:Keizer Frans Joseph
niet tegenwoordig zal zijn, onjuist. Volgens
oene mededeeling uit goede bron, zal graaf
Bulow in de dagen van de ontmoeting te
Weenen zich in gezelschap van den Keizer
bevinden.
Frankrijk.
Vier schepen van het Middellandsche-zee-
eskader kreeg op last van den vice-admiraa*
Jaureguiberry bevel zich gereed te houden
om naar de Levant te vertrekken, tot be
scherming der Franschie bewolking aldaar.
Een d.er schepen heeft hedenmorgen reeds
de haven verlaten.
Kapitein Lenfant, die op een onderzoe
kingstocht was om een waterweg te vinden
van den Niger tot het Tsjad-meer, is 11
Augustus te 1/okodja aangekomen, liet punt.
waar de Benoeë in den Niger valt. Kapitein
Lenfaut is vol 'of over de hulp, die hij
ondervonden heeft van de bostuiuders van
het Engelsche Niger-gebied. in liet bijzonder
van don agent-generaal van de Engelsche
Niger .maatschappij, Wath. Met Wath heeft
'hij een overeenkomst gesloten over het ver
voer van zijn mannen en ba gave tot aan Ga-
rosaa, 'het uiterste punt waar de groote
stoombooten kunnen komen. Dank zij deze
hulp subiet het werk der expeditie goed op
Men daöht 23 Augustus te Garossa aan to
komen en, mocht er inderdaad bevaarbaar
water worden aangetroffen tussehen -de Be-
noeö en het Tsjadaneer, dan hoopte Lenfant
reeds tegen half September het. meer te be
reiken-.
De Temps, die een brief heeft ontvangen
uit Lokodja, waaraa-u deize bijzonderheden
worden ontleend, rekent uit, dat het ver
voer van duizend kilogram koopwaren van
Bordeaux naar het Tsradmeer langs een mo
gelijken waterweg 450 frs. zou kosten. De
kosten van het vervoer van 1000 kilogram
over dien afstand rijn tot dusverre, nu het
door de Franscho Kongo moet gaan, 2250
frs.
Denemarken.
DP tot "regeling van de verhouding tot
het moederland naar de De e n sc h-W e s t-
Indische eilanden gezondene c o m-
missie, die verscheiden*: maanden daar ver
toefd heeft, heeft thans haar verslag uit
gebracht. De eilanden, zullen binnenkort twee
vertegenwoordigers in het Folkebhuig en een
in het Landsthiug bekomen. Tot regeling van
de koloniale aangelegenheden zal ee*iie voor
alle eilanden gemeenschappelijke, uit 16 le
den. bestaande kolonialen raad benoemd wor
den, niet den gouverneur als voorzitter Het
in St.. Thomas geldende tarief van invoer
rechten zal ovuneeniikomistig dat, wat op St.
Croix geldt, verhoogd warden, daarentegen
zal liet. invoerrecht op suiker, melasse en
rhuttu afgesdhaft worden. Voorts zal o. nu
een verbetering van den toestand van de
luwen op St.. Thomas in het oog gevait-, en
zal het kronenmuntstelscl worde» ingevoerd.
Italië.
In Rome verluidt, dat de Koning zich
omstreeks medio November naar Enge
land zal begeven.
Volgens de Italië zullen de T 9 aar en de
Tsarina den 21 October iu Rome aan
komen en tot den 27. daar vertoeven; een
bezoek in Napete staat niet- op 't program.
De burgemeester heeft reeds maatregelen
voor de ontvangst getroffen. Hef Dage-
lijksch Bestuur zal een galavoorstelling in
het theater Constanri, een groote ontvangst
op het Capitool en eene verlichting van het
Forum op touw z-ett-en.
Ooatenrijk-Hongarlje,
De Oosten rij ksohe minister-president ar.
v. Koerber heeft bij- de sluiting van de
te Weenen gehouden Interparlemen
taire confer e n t i o eeu fraaie redevoe
ring gehouden, die hij met de volgende zin
sneden sloot
„De behoefte naar vrede door
daden, te toonen en op Ie wekken, door een©
gemeenschappelijke krachtsinspanning de®
veroveringsveldtocht, van den vrede voor te
bereiden, is het hoofddoel uwer verbeniging,
die steeds meer de wereld omspant en daar
in diepe wortelen slaat. Dat gij 9teeds on
vermoeid in vrede vow den vrede strijden
moge, opdat- hij een om-wrikbaren grondslag
voor liet samenleven der volkeren worde, en
de oorlog vliede, als de daemon voor den
lichtenden fakkel der Homelsche legerschar
ren. Voor de goede zaak der Vredesconferen
tie ledig ik mijn glas dat haar triomf ten
deel valle Zij leve en bloeie!'
Verscheidene deelnemers van de inter
parlementaire conferentie t©
Weenen gehouden, zijn met hunne familie
leden, totaal 190 personen, tot een twee
daags bezoek naar Beet gekomen en werden
gisteren door graaf Apponyi onthaald.
Graaf Khueu is uit- Peet vertrokken,
hetgeen een volslagen stilstand in de crisis
beduidt.
Griekenland.
Eene gewapende bende Kret- e users
overschreed de Griekseh-Tuirksehe grens, doch
werd gedwongen zich naar Thessalië terug
te trekken. I>e bewaking va® de grens wordt
verscherpt.
Bulgarljë.
De correspondent van de Daily Telegraph
te Sofia is geer htigd de volgend© inlich
tingen te gewen, die naar hij zegt feitelijk
overeen komen met liet antwoord van gene
raal Petrofi' aan den Kngelschcn diplomatie
ke n gezant
De Bulgaamdhe regeering Is vast besloten
hare verplichtingen tegenover Turkije, ha
ren suzereiu, na te komen en de voorstellen
der mogendheden in praktijk t© brengen,
voor zoover haar dit mogelijk is in de tegen
woordige omstandigheden. Maar die omstan
digheden zijn niet genoeg bekend.
Bulgarije heeft niet genoeg troepen ter
been om de benden te beletten in Macedonië
binnen te dringen en van een anderen kant
mag het rijn legersterkte niet vermeerderen.
Van een anderen kant zou men aan de Bul-
gaarsohe troepen moeten bevelen op hunne
broeders te schieten en dit zouden rij beslist
weigeren liet gevolg zou zijn muiterij.
Bulgarije zoekt geen uitbreiding van
grondgebied, geen inlijving van Macedonië,
geen autonomie; het vraagt onkel dat het
leven en do eigendommen der Christenen
Vrij naar het Hoog-Duitseh
17 DOOR
J. L. VAN DER MOER.
„Ik verveel me, waarde vriend, dat is ook
een ziekteen dus behoort u me te helpen
Wees zoo goed plaats te nemen, houd me
'n poosje gezelschap, en help met de Engel
ocihe lectuur van juffrouw Eichhorn verge
ten. Wat zal ik je zeggen, my dear? Je
leest nu eenmaal 'n afschuwelijk Bngjelsdb
It upsets my nervesEn dan dat ellen
dige weer! Verschrikkelijk, in één woord'
Hoe zie ik er uit, doktertje? Overspannen
niet waar?"
D© esculaap schudde bedenkelijk met het
hoofd.
„Wei n beetje, gravin, ofschoon niet on
rustbarend. n tikje neerslachtig, zou ik zeg
gen; 'n zweempje van bleekheid."
De gravin bad er nog zelden zóó fnsch
en gezond uitgezien als juist lieden. Maar
het zou gebrek aan takt verraden hebben
haar dit te zeggen, nu zij blijken gaf het
tegendeel te willen hooren.
„Zal ik u iets opschrijven, gravin? Wat
druppeltjes misschien U kunt zo met sui
ker innemen."
„Dat komt straks wel terecht, doktertje
We zuilen nu eerst eens 'n Ibeetje babbelen.
Hoe maken 't de patiënten? Ik bedoel vooi-
namelijk de dames Heeft Else von Neideck
weer hoofdpijn g.had? Ann kind' Wilt u
wel gelooven, dat ik haar van harte beklaag?
Al mag 't dan ook 'n beetje vreemd klin
ken, dat iemand, die zich voor geleerde en
philosoof uitgeeft, rich altijd zoo vreeselijk
over haar eigen uiterlijk en over haar zee
en dertigjarigen leeftijd ergert, dat. zij er
ziek van wordt. Ik kan me zoo iets niet
goed begrijpen'"
>rMon Dieugravin, hoe zoudt u zoo n
ergernis ook kunnen 'begrijpen, u?"
Zij dreigde ondeugend met den vinger.
„Vleier! Maar, revenon-s a nos moutons.
Heeft Else u heusoh weer laten roepen?"
,yDe2e keer *was ik eigenlijk voor haar
zuster ontboden, gisteren middag. Ik vond
barones Hortenae niet direct riek maar zij
was meer in hooge mate hm ja, hoe zal
ik 't noemen? laat ik zeggen ziekelijk
opgewonden. Zijl schreide en verklaarde dat
zij wilde sterven."
„Ann meisje' Misschien wel 'n hartkwaal.
Wat denkt u er van?"
De giaaflijke huisdokter en de gravin za
gen elkaar aan en begonnen veelbeteekenend
te lachen
„Wellicht 'n geringe aandoening van dat
orgaan, ofschoon ik, na herhaald nauwkeu
rig onderzoek, niets van dien aard heb kun
nen constateeren. Och ja, a propos! Dat wil
zeggen, ik bedoel nu niet. dat 't speciaal be
trekking heeft op barones Hortense, maar op
de lieele familie. - - ik had gisteren de eer
baron von Walldow er te ontmoeten."
„Zoo, neef Ernst
Wederom lachte men elkaar beteekenisvol
toe. als bewijs dat men elkaar uitstekend
begreep. Arme barones Hortense met haar
vier en dertig jaren, haar duizend en één
zomersproeten en haar alom bekende, onge
lllkkige liefde voor den knappen, acht en
t wint ig jarigen baron
„Whi majoor von Trantow er misschien
ook, dokter?"
Het 'begon er werkelijk allen scliijn van
te krijgen alsof er van daag geen eind zou
komen aan dat geheimzinnig lachen.
Majoor von Trantow! Iedereen, in de krin
gen waarin zij verkeerden, wist imaners, dat
de derde dochter, de twee en dertigjarige
bnrones Neideck, een gelijke liopclooze liefde
koesterde voor den eleganten majoolr, als
haar zuster voor de>ii knappen baron!
„Neon, gravin, meneer von Trantow' was
er uict Behalve uw neef, trof ik er alleen
nog mevrouw van Brinkwitz aa-n, met haar
dochtertje, dat onlangs van 'n kostschool in
Zwitserland is teruggekeerd."
„Zoo, zoo, de aelioöne Laura! Dat wit
zeggen, m ij| ziet z© cr wel eeu beetje al t©
Ooetersoh uit maar de lieeren, enfin,
ohacun a sow gofrtIeder z'n smaakDe
schoon© Laura was er dus ook?"
„Ja, gravin, en ik moet zeggen, ehein
Ik was in de gclegenh idDe graaflijke
huisarts deed thans zijtn overigens toch
reeds vrij zachte stem, tof. zulk een beschei
den fluistertoon overgaan, dat zij:n woorden
onmogelijk de ooren va-n juffrouw Eichhorn
konden bereiken, die, oogcnblikkelijk na de
verpletterende kritiek ov r d uitspraak van
haar Engelsch, zich naar het verst verwij
derde hoekje van het boudoir had terugge
trokken.
Tk was m de gelegenheid te conristerren
maar 't b'i:ft onder ons, gravin, geheel
onder ons natuurlijkdnf men er zich
niet over zal behoeven te verwonderen aL
men Finnen kort hoort, dat meneer von
Walldow en freule von Brinkwits
Nu volgde weer.cn van ziin kunstmatige,
klem© pauzes. Er kwam plotseling een groote
verandering in de uitdrukking van Blanche's
gezicht. Zij richtte zich eensklaps op uit
haar bevallig nonchalante houding; de glim
lach verdween van haar lippen en zii trok
de wenkbrauwen ^samen.
„Maar spreek dan toch uit riep zij
luide, zoodn-t. men haar gemakkelijk ook aan
hef, andere eind der kamer verstaan kon
„Dat meneer von Walldow en freule von
Brinkwit-sz.
T>o Medizinalrat kreeg onverwacht een al-
I ronbehaaglijkst gevoel. Hoe had hij 't nu?
Zou hij ton slotte een onhandigheid begaan
hebben? Zou hïjjo, 't, was ellendig!
„Gravin, ik verzoek u uitdrukkelijk dat
't onder ons bliift-, -4rikt onder ons. Tk vraag
't u dringend' t Was 'n bloot© inval von
>ne, 'n vermoeden, 'n grapje'"
„Maar waarom toeli. dokter? Volstrekt
nietTk ben overtuigd dat u volkomen gc-
- lijk hebtEn d" mooie Blanche l>egatt
plotseling hard te lachen. „Waarom zou
't niet zoo wezen Zeg 't t-ocli zelf eens,
waarom zouden neef Ernst en freule vofi
Brinkwitz binnen kort niert geëngageerd ziim
Zij is mooi, haar vader tweemaal millionair,
en de goederen van neef Ern9t- rijn met
hypotheken belast,En wat heeft 't in on
zen verlichten t-ijd to bcteekenen, dat 't dub
bele millioen afkomstig is van Laura's ma
ma. dus van juffrouw Itrigsohn? Volgons
mijn meening zou neef Ernst geen betere
partij kunnen doen Kijkt me toch niet 7joo
angstig aanIk zal er niet over spreker*
stel u gerust, ik zal er geen woordje van»
reppen. U is Keusph allerkomiekst. dokter
tje'"
En zij lachte, dat er geen eind aan scheen
te zullei^komtiu O wat lachte zij smakelijk!
Maar' Hoe zag het- er in haar binnenste uit.
bij a' die uitbundige vroolijkheid, welke d©
dokter aanhoorde nipt het angstzweet op
hef- voorhoofd? Alles in haar ziel kwam, in
opstand, e-n ziii trachtte te vergeefs rich daar
tegen te verzetten.
Wordt vervolgd.