cm M°. rU rsiv Hlad. 2"" Jaargang;. Zaterdag 12 September 1903. BUITENLAND. FEUILLETON. ,,'t Was maar 'n Model." RSFOORT DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS Per 8 maanden voor Amersfoort f 1.85. Idem franoo per post- 1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiên, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF 6 Co. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIÊU: Van 1—5 regels Elke regel meer Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedriff bestaan voord eel ige bepftllngon tot het herhaald adverteeren in dit Blad bij aoohnement. Etna cirentaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanraJg toegezonden. Politiek Overzicht De btrijd om de zijden kousen. Het zal heet toegaan waarschijnlijk op het morgen te Dresden te houden jaaxlijkschc congres der Duitsche socialisten. De discus sie zal heftig genoeg ziju; want de groote quaestie van het vioe-presklentsohap van den Duitschen Rijksdag zal er worden uitgevoch ten. Zooals de leaers weten, vormen de socialis ten sinds de laatste verkiezingen in den Rijksdag de tweede partij in getalsterkte het gebruik brengt nu mede clat, terwijl do president uit de sterkste partij gekozen wordt, de daarop volgende partij den candi- daat /voor de betrekking van eersten vioe-pre- Hideint uanwijst Het .blijft dan natuurlijk nog de vraag, of de meerderheid van den Rijksdag den voorgedragen persoon wensebt te benoemenonder de socialisten i9 nu de strijd ontbrand, of men een candidaat voor het viee-presddentsohaip zal stellen of niet. Het was Bernstein, die het eerst het Htelleu eener sociaal-demokratische candida- tuur voor het \doe-presidentschap verdedig de. Spoedig vielen v. Vollmar, Auer en Heine heim bij. In de Neue Z e i t dondert nu het grijze partijhoofd B e b e 1 twintig bladrijden lang tegen de onverlaten, die zoo iets hebben durven voorstellen Een sociaal-demokraat aan het hof, een sociaal-demokraat zijn opwachting makend aan een Hohenzollern, een sociaaJ-deanokraat voorgesteld wordende aan Keizer Wilhelm II! Valt de aarde nog niet ineen bij de gedachte? Met pijnlijke zorgvuldigheid rafelt Bebel de mogelijkheden uiteen, die zich bij het uit brengen vani een „Hoch" op deu Keizer door een sociaal-detmokratischen vice-president zouden kunnen voordoen. Hij overweegt wat er alaoo zou kunnen gebeuren, zoo <le Rijks dag, bij afwezigheid van den president, den sociaal-demokratischen vice-president bij een of andere gelegenheid opdraagt, den Keizer gelukwensdhien, of rouwbek'ag over te bren gen. Maar het allervreselijkste zijn de in vitaties voor partijen. Een, tweemaal kan ecu sociaal-demokratische vioe-president. wel licht door een. plausibele verkoudheid of be zeerden voet zich .aan het schrikkelijke lot van op een partij ten Hove te moeten ko men onttrekkenmaar de derde maal ware de hardnekkigheid der verkoudheid todh wel wat te verdacht. Een affront aan 't hof ware een affront dat den ganédhen Rijksdag aan ging en de dagen van den socianl-demokrar tischen victe-president waren geteld. De con sequentie eisoht dus -, de invitatie o schrik aan te nemenMaar nu komt het onover komelijke Het is voorschrift, dat wie aan 't hof verschijnt en niet tot het dragen eener uniform is gerechtigd, zich heeft te vertooilen in korten, tot- aan de knie rei- kenden pantalon en z ij d e n kousen met schoenen met zilveren gespen. Zie den dikken Singer in korten pantalon, zijden kou sen en schoenen met ziI-vieren gespenGe steld eens, dat later een hofbevel werd uit gevaardigd om te verschijnen in blauiwlaken- scben rok met vergulde kuoopen Zou een door de wol geverfd soeiaal-demokxaah nog sociaal-demokraat zijn in zulk een cosf.itpm Nu, zeggen Vollmar en de zijnen, het zwoe ren van den eed op de grondwet is heel wat >rger dan het gaan naar hot hof Neen, roept Bebel uit dat is niet waar liet gaan naar het hof is veel erger! En hier houdt inderdaad het komische op in Babel's verk'aring Hij. schrijft, zoo ge trouw mogelijk vertaald: „De eed^ van trouw- is in de grondwet der meeste staten voorgeschreven. De vraag ontstaat alzoo: zweren wij hem om in de burcht der .volksvertegenwoordiging te kunnen komen, of blijven wij. wat onze te genstanders wensohen, terwijl wij den eed weigeren, er buiten. Staan gewichtige belan gen van het proletariaat op het spel, die ik zonldiei' dien eed van trouw niet kan be hartigen, dan zweer ik hem. Ik heb niet alleen als Saksische landdagsafgevaar digde den eed van trouw koelbloedig ge zworen, maar ik moest heon ook zweren, toen ik, om een zaak te .kunnen drijven en een gezin te kunnen vormen, burger van Leipzig moest worden. Ik zie nog het eigen aardige glimlaohje dat om den mond van den liberalen Otberbiirgerraeister Koch speel de, toen .hij mij den eed van trouw afnam. Ik glimlachte terug en zwoer. Deze eed van trouw heeft zijn oorsprong in dien tijd, toen de grondwetten gemaakt werden. Het wa ren revolutionaire tijden, zooals 1831, 1848 en 1849. Toen geloofden de vorsten en hunne regeeringen door dezen eed van trouw zich tegen de omverwerping hunner tronen te kunnen verzekeren Waarde heeft hij nooit gehad. Geen troon is door hem behouden evenmin belet de eed op het vaan del een soldaat te *d e se r t ee r e n." Ziehier aan de eigen authentieke woorden van den partijhdictator hoe sociaal- demokraten over eedendenken! Hoe den de socialisten zich zullen gedra gen tegenover art. 53 der Pruisische Consti tutie, waarin de erfelijke monarchie als staatsinstelling wordt erkend en bezworen, behoeft men nauwelijks te vragen. Wie den eed op de constitutie zweert moet, als hii| een eerlijk man is, niet alleen de monarchie erkennen, maar ook de onschend baarheid van, den monarch en de rechten des konings. Maar de socialisten zweren den eed en achten, door een reservatio mentalis, gelijk men tot nu toe aan Jiezijïten verweet rich niet gebonden. Een hoicostuum is voor een sociaal-demokraat een onoverkomelijker bezwaar, dan een eed Is het woord niet waarheid, dat socialisten andere begrippen hebben omtrent plicht en geweten, omtrent waarheid en recht, dan wij? Wat nu aan den strijd tusschen Bebel en Vollmar ten grondslag ligt, is meer dan en kel de strijd om het vice-presidentschap. Deze is slechts eene episode, een symptoom van een sinds lang bestaande verwijdering. Evenals in andere landen, waar het socia lisme een zekere macht heeft verkregen, heeft zich binnen de partij een splitsing vol trokken in int ransigent en f revolutionairen en opportunisten of revisionnistenin Duitschlaud hoort men ook wel eenvoudig spreken van de ouden en de jongen. De oude revolutionairen zien in, dat zoo de partij positief medewerkt aan den gang van zaken, zij daarmede ook een ziekere ver antwoordelijkheid op zich neemt en zich naar de eisohen van het oogenbük moet. voegen voorloopig afziende van een algoheele ver andering der maatschappelijke verhoudingen. Zij beweren, dat van het oogenblik waarop de socialisten hun revolutionaire, intransi gente houding prijsgeven, zij feitelijk afstand doen van hun collectivistisch ideaal, zich verstrikken in compromissen met de bour geoisie en ten slotte tevreden zullen zijn met redelijke en practiscli bereikbare hervor mingen, die voorgoed de gedachte aan revo lutie zullen uitsluiten. Dit laatste is dan ook wel het idee der jongere evolutionnisten, die zich met het be reikbare willen tevreden stellen, zich meer en meer gaan voelen als een radicale reform partij, en het ideaal van den collectivist! sclien toekomststaat, op den achtergrond la ten komen. Dat streven brengt dan mee, dat men tracht zich met de bourgeoisie te ver staan en den bcstaandèn toestand voorloo pig accepteert, Eduard von Hartmann formuleert nog eer. punt van verschil tusaqhen beide groepen do jongeren vertegenwoordigen den vier den stand, de „skilled labourers"; de oude ren daarentegen den v ijl f d e n stand, de „losse" werklieden of het eigenlijke prole tariaat. Men zal intusschen goed doen, de gevaar lijkheid van beide groèpen voor de bestaan de maatschappij niet uit hel oog te ver liezen. Hoe nu het congres in Drsuden afloopen zal, zullen wij liever niet voorspellen, daar de uitslag spoedig genoeg bekend zal ziin. De numerieke macht zal nog altijd- wel met Bebel wecen, al nemen de revisionnisten met den dag in aantal toe. Een merkwaardig teeken des tijds is, dat de VorWarts. heb hoog-officieele partij-orgaan de Vorwarts, de opneming van twee artikelen van Bebel jjeweigerd heeft! Bebel. de griize priester -der partij, klopt aan de deur van den Vorwarts om tot het volk te spreken, en hem wordt niet open gedaan. August Bebel voor de gesloten deu ren van de parti jtempel De aanleiding was een geringe. De partij* genooten te Fürstenwald hadden een ver klaring openbaar- gemaakt, waarin zij; de meening uitspraken dat de vicepresident- schapsquaestie als een zaak van betrekke lijk ondergeschikt belang in 't geheel niet op den partijdag ter sprake behoorde ge bracht te worden. Daartegen schreef Bebel in het Leipziger Volksblatt. De Fürstenwil der antwoordden en toen nu Beibei van den kansel des Vorwarts hun de les wilde lezen, verzochten de redacteuren hem in het belang der partij van de openbaarmaking van zijn stuk af te zien. Be oei wordt nu woedend, telegrafeert, dat hij opneming eischt „als zijn goed recht" en zendt nog een tweede stuk, waarin de afgevaardigde Heine er van langs krijgt. De redactie raadpleegt nu de beide leden van het partijbestuur Auer en Gerisch, die haar in t gelijk stollen en Bebel krijgt een beleefden brief, met de weigering om Z'in beide stukken onveran derd op te nemen. Van veranderingen wil echter Bebel niet weten, spreekt van voogdij an dood van elke vrijheid van meening. on gehoorde geweldpleging en zoo meer. Het kan dus op de partijvergaderiog te Dresden interessant worden Eigenaardig is dat de redactie van de Vor warts en twee zulke invloedrijk© partijget nooten als Auer en Geriseh Beitel aandur ven. Niettemin is de waarschijnlijkheid groot-, dat na veel en wellicht niet bepaald malsch gepraat, daze of gene der mindere goden, bijvoorbeeld! een der stoute redacteu ren, als zoenoffer in de luebt vliegt, :n dien men namelijk zoodanige evolutie aan een zoeno-ffer mag toeschrijven en da-ar na Singer op zal staan en met zijn zware basstem zal constateeren, dat men elkaar in de quaestie der zijden kousen eigenlijk niet góed begrepen neeft en vooralsnog slechts ééne meening en vrede en eens-ge- z rulheid heerscht in de partij. Dultschland. Naar de Nordd. Allg. Ztg. meldt,, is het onlangs door een Weenensch blad gepubli ceerd bericht, dat de Rijkskanselier bij 't ophanden zijnde bezoek van Keizer Wilhelm b:Keizer Frans Joseph niet tegenwoordig zal zijn, onjuist. Volgens oene mededeeling uit goede bron, zal graaf Bulow in de dagen van de ontmoeting te Weenen zich in gezelschap van den Keizer bevinden. Frankrijk. Vier schepen van het Middellandsche-zee- eskader kreeg op last van den vice-admiraa* Jaureguiberry bevel zich gereed te houden om naar de Levant te vertrekken, tot be scherming der Franschie bewolking aldaar. Een d.er schepen heeft hedenmorgen reeds de haven verlaten. Kapitein Lenfant, die op een onderzoe kingstocht was om een waterweg te vinden van den Niger tot het Tsjad-meer, is 11 Augustus te 1/okodja aangekomen, liet punt. waar de Benoeë in den Niger valt. Kapitein Lenfaut is vol 'of over de hulp, die hij ondervonden heeft van de bostuiuders van het Engelsche Niger-gebied. in liet bijzonder van don agent-generaal van de Engelsche Niger .maatschappij, Wath. Met Wath heeft 'hij een overeenkomst gesloten over het ver voer van zijn mannen en ba gave tot aan Ga- rosaa, 'het uiterste punt waar de groote stoombooten kunnen komen. Dank zij deze hulp subiet het werk der expeditie goed op Men daöht 23 Augustus te Garossa aan to komen en, mocht er inderdaad bevaarbaar water worden aangetroffen tussehen -de Be- noeö en het Tsjadaneer, dan hoopte Lenfant reeds tegen half September het. meer te be reiken-. De Temps, die een brief heeft ontvangen uit Lokodja, waaraa-u deize bijzonderheden worden ontleend, rekent uit, dat het ver voer van duizend kilogram koopwaren van Bordeaux naar het Tsradmeer langs een mo gelijken waterweg 450 frs. zou kosten. De kosten van het vervoer van 1000 kilogram over dien afstand rijn tot dusverre, nu het door de Franscho Kongo moet gaan, 2250 frs. Denemarken. DP tot "regeling van de verhouding tot het moederland naar de De e n sc h-W e s t- Indische eilanden gezondene c o m- missie, die verscheiden*: maanden daar ver toefd heeft, heeft thans haar verslag uit gebracht. De eilanden, zullen binnenkort twee vertegenwoordigers in het Folkebhuig en een in het Landsthiug bekomen. Tot regeling van de koloniale aangelegenheden zal ee*iie voor alle eilanden gemeenschappelijke, uit 16 le den. bestaande kolonialen raad benoemd wor den, niet den gouverneur als voorzitter Het in St.. Thomas geldende tarief van invoer rechten zal ovuneeniikomistig dat, wat op St. Croix geldt, verhoogd warden, daarentegen zal liet. invoerrecht op suiker, melasse en rhuttu afgesdhaft worden. Voorts zal o. nu een verbetering van den toestand van de luwen op St.. Thomas in het oog gevait-, en zal het kronenmuntstelscl worde» ingevoerd. Italië. In Rome verluidt, dat de Koning zich omstreeks medio November naar Enge land zal begeven. Volgens de Italië zullen de T 9 aar en de Tsarina den 21 October iu Rome aan komen en tot den 27. daar vertoeven; een bezoek in Napete staat niet- op 't program. De burgemeester heeft reeds maatregelen voor de ontvangst getroffen. Hef Dage- lijksch Bestuur zal een galavoorstelling in het theater Constanri, een groote ontvangst op het Capitool en eene verlichting van het Forum op touw z-ett-en. Ooatenrijk-Hongarlje, De Oosten rij ksohe minister-president ar. v. Koerber heeft bij- de sluiting van de te Weenen gehouden Interparlemen taire confer e n t i o eeu fraaie redevoe ring gehouden, die hij met de volgende zin sneden sloot „De behoefte naar vrede door daden, te toonen en op Ie wekken, door een© gemeenschappelijke krachtsinspanning de® veroveringsveldtocht, van den vrede voor te bereiden, is het hoofddoel uwer verbeniging, die steeds meer de wereld omspant en daar in diepe wortelen slaat. Dat gij 9teeds on vermoeid in vrede vow den vrede strijden moge, opdat- hij een om-wrikbaren grondslag voor liet samenleven der volkeren worde, en de oorlog vliede, als de daemon voor den lichtenden fakkel der Homelsche legerschar ren. Voor de goede zaak der Vredesconferen tie ledig ik mijn glas dat haar triomf ten deel valle Zij leve en bloeie!' Verscheidene deelnemers van de inter parlementaire conferentie t© Weenen gehouden, zijn met hunne familie leden, totaal 190 personen, tot een twee daags bezoek naar Beet gekomen en werden gisteren door graaf Apponyi onthaald. Graaf Khueu is uit- Peet vertrokken, hetgeen een volslagen stilstand in de crisis beduidt. Griekenland. Eene gewapende bende Kret- e users overschreed de Griekseh-Tuirksehe grens, doch werd gedwongen zich naar Thessalië terug te trekken. I>e bewaking va® de grens wordt verscherpt. Bulgarljë. De correspondent van de Daily Telegraph te Sofia is geer htigd de volgend© inlich tingen te gewen, die naar hij zegt feitelijk overeen komen met liet antwoord van gene raal Petrofi' aan den Kngelschcn diplomatie ke n gezant De Bulgaamdhe regeering Is vast besloten hare verplichtingen tegenover Turkije, ha ren suzereiu, na te komen en de voorstellen der mogendheden in praktijk t© brengen, voor zoover haar dit mogelijk is in de tegen woordige omstandigheden. Maar die omstan digheden zijn niet genoeg bekend. Bulgarije heeft niet genoeg troepen ter been om de benden te beletten in Macedonië binnen te dringen en van een anderen kant mag het rijn legersterkte niet vermeerderen. Van een anderen kant zou men aan de Bul- gaarsohe troepen moeten bevelen op hunne broeders te schieten en dit zouden rij beslist weigeren liet gevolg zou zijn muiterij. Bulgarije zoekt geen uitbreiding van grondgebied, geen inlijving van Macedonië, geen autonomie; het vraagt onkel dat het leven en do eigendommen der Christenen Vrij naar het Hoog-Duitseh 17 DOOR J. L. VAN DER MOER. „Ik verveel me, waarde vriend, dat is ook een ziekteen dus behoort u me te helpen Wees zoo goed plaats te nemen, houd me 'n poosje gezelschap, en help met de Engel ocihe lectuur van juffrouw Eichhorn verge ten. Wat zal ik je zeggen, my dear? Je leest nu eenmaal 'n afschuwelijk Bngjelsdb It upsets my nervesEn dan dat ellen dige weer! Verschrikkelijk, in één woord' Hoe zie ik er uit, doktertje? Overspannen niet waar?" D© esculaap schudde bedenkelijk met het hoofd. „Wei n beetje, gravin, ofschoon niet on rustbarend. n tikje neerslachtig, zou ik zeg gen; 'n zweempje van bleekheid." De gravin bad er nog zelden zóó fnsch en gezond uitgezien als juist lieden. Maar het zou gebrek aan takt verraden hebben haar dit te zeggen, nu zij blijken gaf het tegendeel te willen hooren. „Zal ik u iets opschrijven, gravin? Wat druppeltjes misschien U kunt zo met sui ker innemen." „Dat komt straks wel terecht, doktertje We zuilen nu eerst eens 'n Ibeetje babbelen. Hoe maken 't de patiënten? Ik bedoel vooi- namelijk de dames Heeft Else von Neideck weer hoofdpijn g.had? Ann kind' Wilt u wel gelooven, dat ik haar van harte beklaag? Al mag 't dan ook 'n beetje vreemd klin ken, dat iemand, die zich voor geleerde en philosoof uitgeeft, rich altijd zoo vreeselijk over haar eigen uiterlijk en over haar zee en dertigjarigen leeftijd ergert, dat. zij er ziek van wordt. Ik kan me zoo iets niet goed begrijpen'" >rMon Dieugravin, hoe zoudt u zoo n ergernis ook kunnen 'begrijpen, u?" Zij dreigde ondeugend met den vinger. „Vleier! Maar, revenon-s a nos moutons. Heeft Else u heusoh weer laten roepen?" ,yDe2e keer *was ik eigenlijk voor haar zuster ontboden, gisteren middag. Ik vond barones Hortenae niet direct riek maar zij was meer in hooge mate hm ja, hoe zal ik 't noemen? laat ik zeggen ziekelijk opgewonden. Zijl schreide en verklaarde dat zij wilde sterven." „Ann meisje' Misschien wel 'n hartkwaal. Wat denkt u er van?" De giaaflijke huisdokter en de gravin za gen elkaar aan en begonnen veelbeteekenend te lachen „Wellicht 'n geringe aandoening van dat orgaan, ofschoon ik, na herhaald nauwkeu rig onderzoek, niets van dien aard heb kun nen constateeren. Och ja, a propos! Dat wil zeggen, ik bedoel nu niet. dat 't speciaal be trekking heeft op barones Hortense, maar op de lieele familie. - - ik had gisteren de eer baron von Walldow er te ontmoeten." „Zoo, neef Ernst Wederom lachte men elkaar beteekenisvol toe. als bewijs dat men elkaar uitstekend begreep. Arme barones Hortense met haar vier en dertig jaren, haar duizend en één zomersproeten en haar alom bekende, onge lllkkige liefde voor den knappen, acht en t wint ig jarigen baron „Whi majoor von Trantow er misschien ook, dokter?" Het 'begon er werkelijk allen scliijn van te krijgen alsof er van daag geen eind zou komen aan dat geheimzinnig lachen. Majoor von Trantow! Iedereen, in de krin gen waarin zij verkeerden, wist imaners, dat de derde dochter, de twee en dertigjarige bnrones Neideck, een gelijke liopclooze liefde koesterde voor den eleganten majoolr, als haar zuster voor de>ii knappen baron! „Neon, gravin, meneer von Trantow' was er uict Behalve uw neef, trof ik er alleen nog mevrouw van Brinkwitz aa-n, met haar dochtertje, dat onlangs van 'n kostschool in Zwitserland is teruggekeerd." „Zoo, zoo, de aelioöne Laura! Dat wit zeggen, m ij| ziet z© cr wel eeu beetje al t© Ooetersoh uit maar de lieeren, enfin, ohacun a sow gofrtIeder z'n smaakDe schoon© Laura was er dus ook?" „Ja, gravin, en ik moet zeggen, ehein Ik was in de gclegenh idDe graaflijke huisarts deed thans zijtn overigens toch reeds vrij zachte stem, tof. zulk een beschei den fluistertoon overgaan, dat zij:n woorden onmogelijk de ooren va-n juffrouw Eichhorn konden bereiken, die, oogcnblikkelijk na de verpletterende kritiek ov r d uitspraak van haar Engelsch, zich naar het verst verwij derde hoekje van het boudoir had terugge trokken. Tk was m de gelegenheid te conristerren maar 't b'i:ft onder ons, gravin, geheel onder ons natuurlijkdnf men er zich niet over zal behoeven te verwonderen aL men Finnen kort hoort, dat meneer von Walldow en freule von Brinkwits Nu volgde weer.cn van ziin kunstmatige, klem© pauzes. Er kwam plotseling een groote verandering in de uitdrukking van Blanche's gezicht. Zij richtte zich eensklaps op uit haar bevallig nonchalante houding; de glim lach verdween van haar lippen en zii trok de wenkbrauwen ^samen. „Maar spreek dan toch uit riep zij luide, zoodn-t. men haar gemakkelijk ook aan hef, andere eind der kamer verstaan kon „Dat meneer von Walldow en freule von Brinkwit-sz. T>o Medizinalrat kreeg onverwacht een al- I ronbehaaglijkst gevoel. Hoe had hij 't nu? Zou hij ton slotte een onhandigheid begaan hebben? Zou hïjjo, 't, was ellendig! „Gravin, ik verzoek u uitdrukkelijk dat 't onder ons bliift-, -4rikt onder ons. Tk vraag 't u dringend' t Was 'n bloot© inval von >ne, 'n vermoeden, 'n grapje'" „Maar waarom toeli. dokter? Volstrekt nietTk ben overtuigd dat u volkomen gc- - lijk hebtEn d" mooie Blanche l>egatt plotseling hard te lachen. „Waarom zou 't niet zoo wezen Zeg 't t-ocli zelf eens, waarom zouden neef Ernst en freule vofi Brinkwitz binnen kort niert geëngageerd ziim Zij is mooi, haar vader tweemaal millionair, en de goederen van neef Ern9t- rijn met hypotheken belast,En wat heeft 't in on zen verlichten t-ijd to bcteekenen, dat 't dub bele millioen afkomstig is van Laura's ma ma. dus van juffrouw Itrigsohn? Volgons mijn meening zou neef Ernst geen betere partij kunnen doen Kijkt me toch niet 7joo angstig aanIk zal er niet over spreker* stel u gerust, ik zal er geen woordje van» reppen. U is Keusph allerkomiekst. dokter tje'" En zij lachte, dat er geen eind aan scheen te zullei^komtiu O wat lachte zij smakelijk! Maar' Hoe zag het- er in haar binnenste uit. bij a' die uitbundige vroolijkheid, welke d© dokter aanhoorde nipt het angstzweet op hef- voorhoofd? Alles in haar ziel kwam, in opstand, e-n ziii trachtte te vergeefs rich daar tegen te verzetten. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1903 | | pagina 1