S#. 96. Tweede Blad. 3d* Jaargang. Zaterdag 3 October 1903. KOLONIËN. FEUILLETON. Indische Penkrassen. AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS Per 8 maanden voor Amersfoort f 1.29. Idem franco per post1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF ft C». Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 60. PRIJS DER ADYERTENTIEN: f 0.75. - 0.15. Tan 15 regels Elke regel meer Groote letters naar plaatsruimte. Yoor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot hot herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. OOST-INDIË. De Indische Troonrede. Het. volgende is ontleend aan do gcbrui- kelijjke toespraken van den vioo-presidont vail den Raad van Indië en van dien gouver neur-generaal, ter gelegenheid vau dc recep tie ten paleizo van denj landvoogd, cp den verjaardag van H. M. de Koningin. Do heer Th. H. de Meester zcide o. m. Ten aanzien van de cultures voor dc Euro- peesoho markt moge wordlen Volstaan met de opmerking, dat die toestand bevredigend is voor zooveel thee en kina betreft, redelijk en voor do toekomst moedige vend, voor zoo veel de suiker aangaat, viij| goieidi mot be trekking tot den oogst, maar slecht mict be trok king tot do prijzen, voior zooveel de kof fie aangaat. In die buitenbezittingen was over het alge meen do oogst der inlamdiscbe voédinigsgewas- sieu bevredigend. Omtrent Java laat zich die diagnose stol len als volgtdie toestand is thans ontegen zeglijk beter dan in het afgeloopcn jaar en die naaste toekomst laat zich betrekkelijk gunstig aanzien^ maar voor blijvende verbe tering. voor afwending ook op den duur van het gevaar voor herhaling van gebeurtenis sen, air in de vorige twee jaren plaats hadden, zijn ingrijpende maatregelen roodög, waarom- der er zijn, die veel geld zullen kosten. In verband hiermede maak ik met waardeering melding van het feit, dat bij do Stateu- Gcncraal met instemming ontvangen! is de verklaring van den nieuwen minister van koloniën, dat de Nederlandsohe regeering dc noodzakelijkheid inziet om, naarmate van do krachten der mioederlandsohe financiën, tij delijk Indië te hulp te komen. Deze maat regel zal voor het eerst bij de samenstelling der Indische begroeting voor 1904 toepas sing vinden. Van gansoher harte hoop ik, dat de geldelijke liulp vani het moederland, aanvankelijk binnen bepaalde grenzen toe gezegd, met zóó milde handi zal worden ver leend, dat zij vdlkomen kan beantwoorden aan het, door den minister beoogde doel, om verdere inzinking tegen te gaan en do bevoL- kiug op een Hiooger standpunt te brengen Van veel invloed op .de tcekoimtst .vanj No derlandscih-Inclië zal ook kunnen worden de onlangs tot stanJdl gekomen, decientralasatie- wet. Een hoogst belangrijken arbeid wacht de Indische rogetering ter regeling van, het geen dio wet aan haar heeft overgelaten. Moge, alls deze arbeidj zal zijn voltooid, de decentralisatie van het bestuur in dfcze ge westen strekken ten zegen van land en volk. Nadat de doken van het coips eousulairc ambtenaren te Batavia, de consul-generaal van Turkije, het woordi had. gevoerd, en goode wenschen voor de Koningin waren uit gewisseld, zeide de gouveroeur-gcneraal o. m. Wat den algemeenen politieken toestand betreft, daaromtrent zijn wiji in het jaar, dat mu achter ons ligt, ontegenzeggelijk vooruitgegaan. Het onvermoeid en rusteloos vervolgen. der nog niet onderworpen, hoofden in do onderhoorighedeir van Atjeh heeft be langrijke gevolgen gehadin vele streken van hot vroegere Djaimibische rijlk is de toe stand' zoodanig, dat waar men voor korten tijld. niet anders dam omlder gewapend ge- leidlo zicln kon verplaatsen, thans zonder eenige militaire dekking kan worden ge reisd Koirintji schijnt, na den J,aatsten ge- voeligen slag aan onze tegenstandei's toege bracht, geheel onderworpen, terwijl ook ten opzichte van den toestand van Ceutraal- Boraeo zich kentcekenen voordoen, die op verbeteiing daarvan wijzen. Toch blijft er. vooral in Atjeh en Djairbi, nog veel te dóen over en zal krachtig op den ingeslagen weg moeten worden voortgegaan, om. het civiel bestuur in staat te stellen, d"'< landen tot ontwikkeling te brengen. Ook dit- jaar werd door onze troepen, aan liooge eisehen voldaan, gaarne bi'cng ik hun daarvoor mijn lof. Ik denk daarbij ook aan de zeemacht, die de troepen bij de vervulling hunner taak, waar noodig, steun verleende; daarnevens was het der marine gegeven, door hare verschijning ter Zuidkust van Bali drei gende rustverstoringen te voorkomen. Ijverig wordt vcortgtgaan met dc pogin gen tot het verkrijgen van meer kennis om trent het zoo vitgestrekt, tot ons gebied he li ooromdie deel van Nieuw-Guinea, tem einde ook op dit eiland langzamerhand tot een meer geregelden! toestand, te komen,. Niet alleen waren onze ,a,m;bl"erna.rem daartoe met toewijding bezig, maar ook; ,van wetenschap pelijke zijde werd eene, door do regeering gesteunde expeditie uitgezonden, om tot die kennis te komen. Groot mag de vooruitgang worden' ge noemd ter Zuidkust van, N'oxiw-Guinea, door onze .vestiging nabij den mond der Merauke rivier teweeggebracht. Het verkrijgen van een goeden uitslag van de tochten, door twee verdienstelijke bui- tenlandsche natuuronderzoekers ondernomen, in nog onbekende streken Van Celebes. werd door het krachtig optreden van het bestuur mogelijk. Met den aanleg van verkeersmiddelen werd ijverig voortgegaan. Thans is de spoorweg verbinding tussóhem de Oost- en Westkust van Java geheel voltooid; terwijl krachtig wordt gewerkt aan de zijlijpen. Nu besloten is tot het leggen van een spoorbaan civer de waterscheiding ten Oosten van Groot-Atjeli. zal over niet lanigen tijd een ijzeren lijn zich over de geheel e Noord- en Oostkust van, Atjeh en onderhoorigbed'eii uitstrekken en daardoor eene belangrijke bijdrage worden verkregen tot ontwikkeling van het gewest. De onidierzeesche telegraafkabel, die de Oostkust van Borneo met Monad'o verbindt, kwam tot standi, waarschijn 1 ijk zullon' nog in dit jaar Ook Batavia, Billitomi, Pontianalc, Banka en Pal omhang doo r o nid'enzoescihe ge leidingen verbonden zdjjni. In onderzoek is nog die vraag in hoeverre van do draadloozc telegrafie iu deze gewesten miot voordeel gebruik kan gemaakt worden. Het voornememi bestaat, de nieuwe stoom vaartlijn op China en Japan in de volgende maand te openen. Die werkzaamheden in het belang der ver dediging werden voortgezet', voor zoover de beschikbare geldmiddelen dit veroorloofden. Hulde aan generaal Van Heutsz. Batavia, 28 Aug.2 Sept. Aan het „Bat. Nwbl." ontleenen wij de volgende bijzonderheden bint-rent het uitrei ken van het grootkruis der Militaire Wil lemsorde in het. paleis te Rijp wijk. Yóór het paleis stond oen eerowachtlangs den weg stonden geschaard de beide batal jons, welker vaandels bij de plechtigheid noo- dig waren. Kwart voor tien verscheen generaal Van Heutsz in de voorgalerij; die trommen rof felden, de vaandels negen toen hij salueerde. Even oiver tien, terwijl cle menigte in de zaal als haringen in een ton gepakt stond de aanwezigheid van dames gaf aan de plech tigheid een bijzonder cachet. roffelden de trommen, klonk het. Wilhelmus, e:o. t-wee, driemalen. Op dc gebiuikelijjke wijze werd' de gou verneur-generaal binnengeleid, en nadat de rede van den vice-president, ditmaal kort, beantwoord was door de troonrede, nocdigde do gouverneur-generaal den adjudant uit de vaandels te doen b'noenleiden en dën ban te doen openen, generaal Van Heutsz cnv vóór hem te verschijnen, waarna Z. E. ptisconlijk het grootkruis aan de borst, van den gene raal hechtte en hem de sjerp omhing, om daarna te houden de volgende redt Excellentie Adjudant-Generaal en Adjudant in buitengewonen dienst van, Hare Ma jesteit- de Koningin, Luitenant-Generaal Van Heutsz. Het is Uwer Excellentie bekend, dat bij art. 26 van het reglement vain administratie en discipline voor de Militaire Willemsorde het Hoofdl van den Staat zich heeft voorbe houden de Grootkruizen dier Orde zelf uit te reiken. Ik betreur hot- ten zeerste dat wegens de omstandigheden Hare Majesteit de Ko ningin niet in dc gelegenheid is van dit voorbehoud gebruik te maken, zoowel omdat, ik er mij van overtuigd! houd dat onze ge- cerbiedïgde Vorstin zelve hierop prijs zou hebben geteld, als omdat het ontvangen van de u verleende zoo hooge onderscheiding uit handen van Hare Majesteit voor u onge twijfeld daaraan nog hoogcre waarde zou heb ben verleend. Nu Hare Majesteit aau mij, als Haar Ver tegenwoordig in deze gewesten, die uitrei king heeft, opgedragen, kan ik u de verzeke ring geven dat die taak voor mij niet allee® een vereerende, maar ook een hoogst aange name is Hoogst aangenaam omdat ik daardoor m de gelegenheid ben u in deze vergadering van ridders der Militaire Willemsorde, ver sierden met de orde voor moed en trouw, hoogo autoriteiten, ambtenaren en andere ingezetenen van Nederland'sch-Indië een woord van hulde toe te spreken, naar aan leiding van liet hoogste bewijs van waardes- ring, dat Hare Majesteit u kon gelven, door uwe benoeming tot grootkruis in de Mili taire Willemsorde. Inderdaad oen zeer hoog© onderscheiding, dio slechts uiterst zeldzaam wordt geschon ken. Is het thans dio neigieaidle maal dat een Nederlander, niet tot het vorstelijke huis beboerende, dio onderscheiding wordt waar dig gekeurd, sinds de benoeming in 1832 van generaal baron Chaise tot. Grootkruis der Mir lit aire Wi'lemsorde, viel tot in den aanvang van dit jaar. dus in een tijdsverloop van meer dtan 70 jaren, slechts aan één zoodanig Nederlander, den luitenant-generaal Van Swieten. die hooge eer ten deel. Volgens art. 1 der statuten voor de Mili taire Willemsorde strekt zij tot. belooning van uitstekende daden van moed, beleid en trouw. In de eerste plaats tot beloouing van da den van moed. Onder do eigenschappen die den man sieren, heeft de moed onderl allo volken en in alle tijden steeds in de eerste plaats gestaan. De moedige werd vereerd, de lafhartige veracht. Ook het schoon© ge slacht deelde in die meening; het ideaal van die vrouw kan niet anders zijn dan een man van moed. Eu wanneer men. vraagt waaraan die ver- eetring van den moedigen door alle tijden heen moet worden toegeschreven, den is het antwoord niet moeilijk te geven, want, waar de moed' een natuurlijke is, daar is hij het gevolg van een zelfverloochenende natuur; daar is hij de eigenschap van iemand, die niet aan zich zeiven denkt, maar alle6 over hoeft voor liet doel waaraan hij zich heeft gewijd; en daar, waar die natuurlijke moed ontbreekt en toch moed aan den dag wordt gelegd, daar staat hij wellicht nog hcoger, omdat hij dan de uiting is van het hoogst denkbare plichtgevoel. Aan u, generaal, is ruimschoots de ge legenheid geschonken om van uw moed te doen blijken; van de ruim 25 jaren, door u als officier tus9chen de tropen doorgebracht, tellen niet minder dan 16 als oorlogsjaren. En van die gelegenheid is door u op schitte rende wijze gebruik gemaakt waar het noo- dig was, werden door u blijken van moedl en doodsverachting gegeven, die algemeen be wondering wekten. Door uw voorbeeld wist gij; ook uw© troepen te bezielen en aan te vuren tot daden van moeid en zelfverlooche ning. Bij voortduring was het uw streven bij hen levendig te houden het besef, dat do algeheel© beëindiging van den Atjeh-oorlog een bij uitnemendheid groot landsbelang is, waarvoor onafgebroken alle krachten moeten worden ingespannen, met algeheele ter zijde stelling van eigenbelang gemak en genot Ook" heeft uw bloed gevloeid voor de taak. waartoe u was geroepen. Wel niemand zal betwisten, wanneer u thans ten vijfde male een belooning voor moed ten deel valt, deze door u ten volle is verdiend. Maar wat is moed zonder beleid? Hij kan wel bewondering afdwingen, maar vooral voor den officier op wien de dure plicht rust., zoo ecnigszins mogelijk, nooit een druppel bloods zijner manschappen onnoodig te offe ren, is beleid een onmisbare eigenschap. Zon der beleid kan in een aanvoerder moed zelfs hoogst gevaarlijk zijn. Maar dit beleid, het werd door u, generaal, waar gij u ook te velde bevond, in de hoogste mate getoond uw moed deen zich niet verleiden tot daden, die uw beleid zou moeten afkeuren. Nog op andere wijze bleek uw uitstekend beleid, vooral in de latere jaren. Ongetwij feld heeft H. M. de Koningin niet zonder reden u dia hoogste belooning voor beleid ge schonken op het tijdstip, toen giji gedurende een tijdperk van vijf jaar zoowel het burger lijk als heb militair bestuur over uw gewest had gevoerd. Drukte uw ijzeren hand als oorlogsman onverbiddelijk op de elementen van verzet; waart gij steeds onvermoeid in het achtervolgen van hen, die zich niet wil den onderwerpen, dit moest geschieden om te bereiken hetgeen uw beleid zich voorstel de te volvoeren. Want te midden van die oorlogshandelingen is het doel, dat u voor oogen staat, de volledige pacificatie van ge heel Atjeh en Onderhoorigheden, nooit door u uit het oog verloren. Door uw beleid werden maatregelen ge nomen om den oeconomischen toestand der vreedzame bevolking te bevorderen; door uw beleid zal wélra over een lengte van meer dan driehonderd kilometers een ijzeren baan tot stand komen en dat in een land waar het werk soms, om. zoo te zeggen, met de wapens in de hand moest worden verricht, waar herhaaldelijk door de vijandelijke ele menten werd vernield, wat met moeite en zorg was tot stand gekomendoor uw beleid werden nieuiwe bronnen van inkomsten ge opend door uw beleid weid in uw gebied' een zeehaven geopend, en door uw beleid, door uw invloed, is die haven thans door een brug over den Oceaan, oen geregelden stoomvaartdienst', met hot moederland en Java verbonden. Voorzeker, ook voor uw be leid is de hooge onderscheiding, u te beurt gevallen, ten volle verdiend. Maar moed on beleid tot welke groote daden zij samen ook kunnen leiden zijn niet voldoende». Worden moed en beleid ten eigen voordeele, in het eigen belang aange wend; wordt daardoor gestreefd naar macht, naar eigen grootheid, dan kunnen zij wel tot de gewensehte uitkomst leiden, maar werke lijke waarde hebben zij niet. Neen moed en beleid krijgen eerst waarde door een derde eigenschap, die daaraan de hooge wijding geeft, namelijk de trouw. Trouw, zoo noodig tot den dood, zal al tijd een woord van verheveni beteekenis blij ven. Die trouiw werd bij u in lioóge mate ge vonden, Generaal, trouw waart gij aan Uwo Koningin; trouiw aan uw land, trouw aan uw vaandel, trouw aan uw woord'. Maar daarnevens werd door u nog eeui treffend! blijk gegeven van trouw, dat ui tot hooge eer strekt. Tot twee malen toe, Generaal, hebt gij vrijwillig afstand gedaan vau uwe rechtma tige aanspraken op de benoeming tot do hoogste positie, die hier voor een militair bereikbaar is; tot twee mailen toe meende u, dat het uw plicht was, trouw te blijven aan uw roeping, trouw aan de grootsche taak die gij vervult. Die trouw is door de Regeering, en door velen met Haar, hoogeiijk gewaardeerd en de hooge onderscheiduig, die op heden aan u is uitgereikt, is dan ook eeu beloouing niet alleen voor uw moed, niet alleen voor uw beleid, maar niet minder voor uw trouw. Het zij mij vergund, Generaal, en, ik houd mij overtuigd hier te kunnen sproken niet alleen uit naam van alle hier aanwezi gen, maar ook voor verreweg het grootste ge deelte van het Nederlandsohe volk, u uit den grond van mijn hart geluk te wenschen met de zoo buitengewone onderscheiding u door Hare Majesteit onze geëerbiedigde Ko ningin verleend, en u mijn oprechte hulde te ibiengen .En u huldigende zijl tevens huldo gebracht aau de velen, die onder uw bevelen hebben .gestreden., de velen, die gevallen zijn de velen wier bloed gevloeid heeft bij de vervulling van hun plicht. Ik spreek tevens mijn innigen dank uiit voor de wijze, waarop door u het bestuur over uw gewest werd. ge voerd, waardoor u mijl mdjine taak zoo zeer heeft vergemakkelijkt, want weet de land voogd; d'at het bestuur vau een gewest in goede handen is, dat hij zich veilig kan ver laten op de voorstellen en daden van het hoofd van het gewestelijk bestuur, dan heeft dit voor hem buitengewone waarde. En daarbij wensch ik ook een woord vau waardeer ing uit te spreken voor uw voort durend streven oan met beperkte middelen uw doel te bereiken. Nooit werd door u aan mij een voorstel gedaan ter versterking dei- ter uwer besahikkmg. staande strijdkrachten, wel werd door u er op gewezen als beperking in een of ander opzicht u mogelijk toescheen. In een enkel geval, waar het weuschelijk was tijdelijk voor een ander doel gebruik te ma ken van de ter uwer beschikking staande middelen, werd uwe medewerking dadelijk verleend. Dat alles, generaal, is door mij 6teeds op den hoogsten prijs gesteld. Het is mijn vurige wensch, generaal, dat u nog gcruimem tijd uwe hooge functie moogt Auteursrecht uitdrukkelijk voorbehouden. XXX. Wij volgen thans weer de rails van de stoomtram en wel door de Blinnen-Nieuw- poortstaaat, een Europeeschc buurt met handelskantoren van den 2. rang. Bepaald schitterend ziet t er hier niet uit. Alles is even smerig, verveloos en vervallen. Ik wees er reeds op bij onze aankomst to Batavia. Schamen zich do heeren vau den handel niet voor den treurlgen indruk, dio onze In dische hoofdplaats, nog wel de wereldberoem de Koningin van 't Oosten, noodzakelijk mar ken moet op tetteren vreemdeling, dio met den trein van Tandjoeng 'Priok aangeko men, hier met de stoomtram verder langs moebï Het machtige Binnenlandsch Bestuur, dat tien Inlander toch ook wel weet to dwingen zijn erf schoon te houden en zijn paggcr (heg) op tijd t,e snoeien, moest die kooplui maar eens flink de tanden laten zien eu helpt 't niet, dan maar beboeten 1 Het Gou vernement kan 't geld best gebruiken en de Europeauen betalen in vergelijking met In- deus, iChjneezcn en Arabieren toch ze kor niet to veel belasting! 't Begint thans reeds wat drukker to wor den in de handelswijken der benedenstad. Chineezen, Inlandscbo en ook Indo-Euro- peesche kantoorbedienden wachten geduldig op do opening der sombere vuilwitte gebou wen. Vuilwitte zeg ik, want tijd en vocht hebben de oorspronkelijke heldere kleur ge mengd met groote moeten grijs en bruin en geel. Met eeu strooitjo in den mond staan die lagere employe's lusteloos to staren naai de gesloten 'blinden, eenmaal groen, thans echter van, een onzegbare troebel© tinten- mengeling. Hen wacht een dag van hardeu arbeid, want de mail naar Europa sluit vau avond en dan wordt het voor velen daar in de banedenstad een latertje. We slaan nu links af en volgen een nieu we tramlijn, die der electrische, welke langs de oude Stadskerk en don schaduwrijken weg van Jakatra voert. In vroeger tijden vond men daar de lust verblijven van vele gegoede Compagnicsdic- naren, doch hiervan is nu niet veel meer te bespeuren. Het ziet er rechts en links van den weg vrij riniboeachtig uit. Onder rimboe verstaan wo in Indië niets inccr en niets minder dan wildernis, Jakatra is de verbasterde naam van het vroegere Djajakcrta, eens de zetel van een machtig LB'a-ntamsch Pangéran en 30 Mei 1619 door Jan Pieterszoon Coen veroverd en in den asch gelegd. Do oude stad Batavia verrees er voor in de plaats. De zoo straks genoemde Stadskerk dateert van 1693 en houclt dc hcrinuering aau lang- vervlogen tijden levendig. Do deuren rijn thans gesloten, doch in 1896 te Batavia in garnizoen liggende, heb ik dit bedehuis op eene militaire wandeling met de mannen der Koloniale Reserve bezocht en van binnen bekeken. 1) Inlandscho sisaren van inlieemsclie tabak gerold, in gedroogd arènblad van den arènpalm. Duidelijk herinner ik me nog zoowel liet prachtige houtsnijwerk der statiebanken, ze tels van machtige Bewindhebbers der Oost- Indiseho Compagnie, alsook de grafzerken en monumenten gewijd aan de vele histo rische mannen, wier stoffelijk omhulsel hier werd neergelegd. Niet ver van de kerk zien we een hoogeu witten muur, waarin een blauwe steen ge metseld. Eeu doodshoofd is met ijzeren pen daarin bevestigd. Het is de schedel vau wijlen Pieter EJbcrfeld, een Europeaan van gemengden bloede, die in 1721 een komplot smeedde met den Soedanees Karta Drija, een komplot om liefst alle Europeanen te Bata via te vermoorden en zich daarna van het stadsbestuur meester to maken. De Soeuda- nees zou aan het hoofd der Ommelanden wor den geplaatst. Gelukkig werd het snooda plan verraden en vriend Elberfeld met 48 cedgenooteu ter dood gebracht. Zijn hujs stond hier op deze plaats, waar thans de muur is opgericht. Het werd geheel met don grond gelijk gemaakt eu ten eeuwigen dago is het verboden hier ooit weder te bouwen. Een eigenaardig verbod, n!og steeds vat* kracht De weg van Jakatra voert ons langs het thans niet meer gebruikte groote Chiiiee- sche kerkhof Sentiong. We zien hier da vreemdsoortige Öliinecsche gravengroote hoefijzervormige grafgesteenten., overal te gen de hellingen vau kleine heuveltjes ge bouwd. Een vrij breed water wordt door ons ge passeerd. Het is een van de twee groote af wateringskanalen der Tji Liwoeng. Het ons reeds bekende Molenvliet, ook in Noordeüj- ko richting naar zee loopende, is het andere. Wo slaan nu zuidwaarts dön rijweg iu langs het Kanaal en zijn thans op Goenoetig Sahari, de oostelijke grens van Batavia. We volgen den rechten-oever, waar we de eerste witte woonhuizen der Europeanen aan schouwen. Aau de Overzij heeft men voor- lcopig nog rimboe en kampong. Hier zij,n we dan weêr „boven' in do zoo raai aangelegde villastad, zuidwaarts van oud-Batavia gelegen. Reeds vroeger deelde ik u mede hoe in tens schoon do witte gebouwen tegen het groen der ruime erven doen. Jammer, doodjammer, dat de Ijewouers zoo weinig werk van hun tuinen maken. Men is er blijkbaar te indolent voor, anders zou de bovenstad nog wel zoo moed zijn. De hui zon zijn bijna allen één verdieping hoog en. in tegenstelling met op Sumatra, zijn ze voor Int nicerendeel van steen opgetrokken. In front ziet men schier overal do typisch Indische voorgalerij, soms zeer smaakvol ge meubileerd cn waar 's avonds van 6^ tot 8 uur do familie zich vereenigb en bezzoeken ontvangt. Wandelt men con d'ien tijd door ons reuzenpark, dan ziet men op zeer vele plaatsen het. heldere electrische of gasgloei licht tegen den donkeren voorgrond van spookachtig diepe erven afsteken, en in dat volle schijnsel der lampen schommelende dames en hoeren op wipstoelen, allen in hot voor Indië en vooral voor Batavia zoo on- practische warme Europeescho visitetoilet De gczelschapstoon iu Insnlindo's hoofdstad is stijf eu gedwongen en de vooravondvisites zijln een ware plaag, waaraan ik me thans, als particulier en onafhankelijk toorist, kalmweg onttrokken heb. Ambtenaren oil officieren is liet echter maar geraden zich aan dien dwang der conservatieve oudjes to onderwerpen en ook zij. die bij den handel ean toekomst zookeu, moeiten zich aan dio banale geestdoodende gewoonte overgeven. Alle jongeren vindon die transpiratievisites biji totaal vreemdlo mensolieu minder aange naam en ecu noodeloos tijdverlies, doch tot eene algemeeiio staking schijnt het maar niet te kunnen komen, want alleen dan, wan neer eens alle slachtoffers tegelijk van dio oude gewoonte afzagen, zou luet monster sleur bedwongen kunnen worden. Ons rijtuig is intussehen Gang Kemajaran genaderd, een obscure buurt, bii allen, die to Batavia gewoond hebben, zekir nog wel bekend. Hier wonen vele kleine Indo-Euro peanen. klerkjes van 30 pop per maand en nog minder cn ook nog de noodige leegloo pers, die van wind schijnen te loven, 't Is als t ware een groote kliek, die daar huist, en weê den niets kwaads vermoedenden ,.baar" uit Holland, die er s avonds bij ongeluk ver zeilt. De ijverzuchtige warmbloedige bewo ners leggen zijn daar zijm verkeerd uit en hij heeft hard kans een ongenadig pak slaag op te loopen. Dc [x>htie, zoo schijnt het, heeft er maar weinig te vertellen en men hoort er ze' fs wel van straatroof cm afpersing. Langs bet departement van, Marine, het Topografisch Bureau en Kampong Taaiah N jon ja, ook al oen minder goed bekoncte buurt, komen wo op Pasar Senen, een dier twee Chineoscho kampen in de Bovenstad. Hier natuurlijk weêr drukte en lawaai, vooral ook omdat het vandaag juist passar- dag (marktdag.) is en honderden kooplusti gen langs de kraampjes der Chineezen schar relen. 't Heeft hier werkelijk wel iets van oen Hollandsche kermis! Senen ligt, zooais Wo reeds weten, dicht bij de militaire kampementen, doch de sol daatjes zijn nog uitgerukt en we missen zo

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1903 | | pagina 1