Sde Jaargang.
Donderdag 22 October 1903.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Rozenheuvel.
r. ii4.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoortf 1.35.
Idem frahoo per post
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Dese Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advértentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nor
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PKIJ8 DEB ADVEBTENTIÈN
Tan 1«»5 regels
sl meer
Ek» nnl ^Mr I - fell
Groote letters naar plaatsruimte.
Yoor handel en bedriff bestaan voordeelige bepalingen tót
het herhaald advêrteeren in dit Blka bij aböhileSbht. fióne
cirenlaire, bevattèndé de vóorwaaifdênj üórdt djTc&rHlg
toegezonden.
Kennisgeving.
NATIONALE MILITIE.
(Burgemeester en Wethouders vant Amersfoort,
Gezien het besluit van den Commissaris der
Koningin in de provincie Utrecht, van den 18.
September 1903, No. 1 N. M. en S. (Provinci-
aafbla'I no. 126)
Gelet op de artt. 26, 50 en 51 der Militiewet
1901 en op art. 2A van het Koninklijk besluit dd.
2 December 1901 (Sfcbl. no. 230)
Doen te weten, dat de loting der vóór den len
September van dit jaar voor de militie inge
schrevenen, behoorende tot de lichting van 1904,
in het .gebouw A m ic i t i a aan het Plantsoen,
tusschen de Utrechtsche- en Arnhemsóhepoor-
ten alhier gelegen, zal geschieden op Dinsdag 3
November 1003, aan te vangen des na/middags
te twee uren voor de ingeschrevenen wier ge
slachtsnaam begint met de letter A. tot en met
E., en op Woensdag 4 November 1903. des voor
middags te 10g uur, voor de ingeschrevenen wier
geslachtsnaam begint met de letter F. tot en
met Z.
En voorts, dat op Donderdag den 5. en Zater
dag den 7. November aanstaande, telkens van
'svoormiddags 10 tot 2 uur des namiddags door
of vanwege de lotelingen (gesteund door twee
getuigen) bij' den (Burgemeester ten Paadhuize
aanvraag kan .geschieden vooii de getuigschrif
ten, vermeld in dele en ,2e zinsnede van art. 51'
der wet, luidende als volgt:
„Om vrijstelling wegens eigen militairen dienst
of dien van broeders te verkrijgen, moet men
overleggen een paspoort of ander bewijs van ont
slag, of een .uittreksel uit het stamboek, of een
bewijs van werkelijken dienst.
„Ter bekoming van vrijstelling wegens broe-
derdienst. moet men bovendien overleggen een
getuigschrift van den Burgemeester, waaruit
Eet getal zonen tot het gezin behoorende blijkt.
En art. 40 eerste lid van aangehaald Konink
lijk besluit:
„Het. bewijsstuk, vermeld in de eerste zin
snede van art. 51 der wet, kan, zoo het niet reeds
ingevolge art. 39, 3e li'd1 van dit besluit onder
den Burgemeester berust, ten minste tien dagen
vóór den dag waarop de zitting van den Militie-
rat*! wordt geopend', worden ingeleverd hij den
Burgemeester der gemeentein welke de lote-
ling, die vrijstelling verlangt wegens eigen mili
tairen dienst of wegens broederdienst, voor de
militie is ingeschreven.'"'
Eindelijk, dat het opgeven der reden van vrij
stelling, het inleveren van de benoodigde be
wijsstukken en. het doen opmaken van het bij de
wet gevorderde getuigschrift niet voldoende is
om zich de vrijstelling te verzekeren, waarop de
lotelingen meenen aanspraak te kunnen maken,
maar dat. hun belang medebrengt om bovendien
de vrijstelling te vragen in de zitting van den
Militieraad of op den tijd daarvoor overeenkom
stig art. 46 van bovengenoemd Koninklijk be
sluit bepaald.
Amersfoort, den 22. October 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester.
B. W. Th. SANDB®RG. WUDTIHRfl.
Politiek Överzicbt.
Het Alaska-geschil.
Toen in het begin van dit jaar de samen
stelling bekend Werd van de oommissie, die
het tusschen Canada en de Vereenigde Sta
ten hangende geschil over de grens van Alas
ka moest regelen, waa men in Canada daar
over alles behalve gesticht. Die commissie
bestond uit zes leden, waarvan drie door
Engeland en de andere drie door de Ver
een igde Staten waren aangewezen; zij had
niet als voorzitter iemand, buiten de par
tijen gekozen, en het lag dus voor de hand,
dat zij slechts dan tot eene beslissing zou
kunnen komen, wanneer aan ééne van de
ibeidie zijden een lid zich liet overtuigen en
de aanspraken der tegenpartij als juist er
kende. Nu hadden van de door Amerika be
noemde leden der commissie de beide sena
toren Lodge en Turner zich te zeer gebon
den, om van hen te kunnen verwachten,
dat zij. op hunne bij herhaling uitgesproken
meening zouden terugkomen, en hetzelfde
gold van het lid der Amerikaansche regee
ring, den minister van oorlog Root, die tot
lid van de commissie was aangewezen, al
legde hij ook ten gevolge van deze benoe
ming zijne portefeuille neer.
Do vrees, die toen werd geuit, is uitgeko
men. De beslissing der commissie is thans
bekend gemaakt en daaruit blijkt, dat de
Amerikaansdhe leden voet bij stuk gehouden
hebben en van de Engelsche leden ook de
twee, die uit Canada afkomstig waren. Maar
.het derde Engelsche lid, chief justice lord Al-
verstone, is de Amerikanen bijgevallen. Zijn
naam staat met die van de drie Amerikanen
onder het stuk, waarin de uitspraak der com
missie is neergeschreven, en dat rechtsgeldig
heid bezit, ofschoon de beide Canadeescfie
leden geweigerd hebben hunne handteke
ning er onder te zetten.
Het door deze uitspraak beëindigde grens
geschil heeft eene langdurige geschiedenis.
Het gebied Alaska werd in het jaar 1741 dooi
de Russen Bering en Tsjinikow ontdekt. Door
het barre klimaat, dat er heerscht, had het
lang enkol waarde voor robbenvangers en
pelsjagers. Het- binnenland werd tot voor
enkele jaren als waardeloos beschouwd. In-
tusschen is in de vorige eeuw bij internar
tionale verdragen geregeld tot hoever het ge
bied zich uitstrekt. Den 17en April 1824
kwam tusschen Rusland en de Vereenigde
Staten een verdrag tot stand, waarbij Rus
land zich verbond op het Amerikaansche
vasteland naar het zuiden de breedte van
54° 40' niet te overschrijden. Een overeen
komst van 28 Februari 1825 legde aau Rus
land tegenover Engeland de verplichting op,
zijn bezit in noord-westelijk Amerika niet
verder dan 30 zeemijlen van de kust uit te
strekken. In 1867 verkocht Rusland voor
7.200,000 dollars Alaska aan de Vereenigde
Staten, die natuurlijk ook de uit het trak
taat van 1825 voortvloeiende verbintenissen
overnamen.
Om ecu juist denkbeeld te krijgen van den
aard van het geschil, moet men de geografi
sche gesteldheid van het kustland van Alas
ka in het oog houden. Die kust met hare
veelvuldige, diep in het land dringende in
hammen eu fjorden en de talrijke er voor
liggende eilanden, heeft veel overeenkomst
met de Noorweegsche kust. De grillige vorm
van de kustlijn is nu oorzaak, dat men over
de uitlegging van het verdrag van 1825 in
conflict geraakte. Volgens de bepalingen van
het verdrag zou de smalle kuststrook, die
ten zuiden van den Sint-Eliasberg tot Alas
ka be hooit, als grens aau de landzijde heb
ben den van not rd naar zuid loopenden berg
rug, met dien verstande eeïrier, dat daar,
waar het gebergte meer dan dertig mijilen
van de kust verwijderd is, de grens op een
afstand van dertig mijlen evenwijdig met
de kust- loopt. De strijd draait zich nu om
deze vraagWordt de kustUjn, die de grens
lijn heeft te volgen, gevormd door de uiter
ste eindpunten van do inhammen en
fjorden aan den zeekant, of volgt zij1
de waterlijn van de vele lange fjor
den In het eerste geval zou de grens
de fjorden op dertig mijlen afstand van hun
mond doorsnijden en bleef den Amerikanen
niet veel anders over dan een aantal geïso
leerde, rotsachtige voorgebergten; in het an
dere geval zou het achterliggende Canadee-
sche gebied den open toegangsweg naar de
zee verliezen.
De strijdvraag is blijven rusten, zoolang
Alaska enkel bleef het onherbergzame oord,
dat alleen voor visschers en pelsjagers aan
trekkelijkheid bezat. Haar dat veranderde
toen in 1897 de ontdekking van de rijke»
goudvelden in Klondyke de aandacht van
de gansche wereld op dit gebied vestigde.
Amerika zag met leede oogen dien goudrijk
dom op het naburige gebied maar al kon
heb op dien schat geen aanspraak maken,
het wilde zich althans een aandeel verzeke
ren in de daarvan te verwachten voordeelen.
Wanneer de gemeenschap met de goudvelden
niet anders mogelijk is dan over het Ame
rikaansche gebied, dan is het in de gelegen
heid om daarvoor te waken.
Achter dit geschil tusschen Canada en
Noord-Amerika, dat plotseling gewekt werd
uit eene jarenlange sluimering, zit dus de
„allmighty dollar".
De uitspraak in dit geschil is, zooals reeds
werd bericht, nagenoeg geheel in het voor
deel van. de Vereenigde Staten. Wel is het
Portland-kanaal, in het uiterste zuiden van
Alaska gelegen, met de Pearce- en Wales-
eilanden aan Canada toegekend, waarmede
dit het eindpunt van de nieuwe Canadeesche
transcontinentale srpoorweglijm in handen
houdt. Maar dat is een magere troost voor
de teleurstelling, die de uitspraak overigens
heeft gebracht. Het Portland-kanaal ligt na
melijk veel te ver naar het zuiden, om in
aanmerking te kunnen komen als toegang
tot het goudrijke Yukongebied. Wanneer
men vrijen toegang had gekregen tob het
eindpunt van het Lynn-kanaal, dan had men
per schip rechtstreeks van Vancouver naar
Skagway kunnen komen en verder over Ca-
nadeesck gebied in de mijnen. Dat is nu ech
ter afgesneden door de beslissing, die de
grens van het Amerikaansche gebied bepaalt
op dertig mijlen landwaarts is, gerekend van
het eindpunt van het Lynn-kanaal.
In Canada is de teleurstelling groot over
deze beslissing, en bitter zijn de klachten
over de regeering van het moederland, om
dat zij dit resultaat niet heeft kunnen ver
mijden. De World klaagt, dat dit niet die
eerste maal is dat de Britsche diplomatie
kostbaar gebleken is voor Canada, en voegt
daaraan toe eene opwekking, dat Canada
maatregelen moet nemen, om voortaan zich
zelf te beschermen, die eindigt met deze
woorden: ,,l*e vraag zal ongetwijfeld ernstig
overwogen worden. Deze gemakkelijke over
winningen van de Amerikaansche diplomatie
in de regeling van grensgeschillen zijn vol
van gevaarlijke mogelijkheden. De Ameri
kanen zijn in staat onze grens te bezaaien
met grensuitwegen, voordat Canada veel
ouder is."
Dultschland.
De beraadslagingen van de vertegenwoor
digers 'der Bondsstaten in zake de bespre
king der financieel e quaestdes, zijn Maandag
te Berlijn onder voorzitterschap van den
Rijkskanselier begonnen. In zijne openings
rede gaf graaf v. Bülow zijne bevrediging
te kennen over het bereidwillige gQtvolg geven
van de Boindsregeeringen aan zijne uitnoo-
diging tot deelneming -aan deze beraadsla
gingen Hij w'ees op den .ongunstiger!
to e s t ai n"U van 's R ij; k s f i n a n o i n, die
een wordter uitstellen van de allerwege als
brood noodiig eikeind© hervormingen niet
wensohelijk deden schijnen, en legde ver-
söheddene op rijfni initiatief uitgewerkte
voorstellen tot het verkrijgen van een
nieuwe regeling der financdeele be
trekkingen tusschen het rijk eh de afzonder
lijke staten, tot nadere overweging over. De
voorstellen werden daarna door den secre
taris van 's Rijks schatkist uitvoerig uiteen
gezet. Baron v. Stengel zal als ver
tegenwoordiger van den Rijkskanselier het
voorzitterschap bij de beraadslagingen voeren,
in zooverre als de Rijkskanselier persoonlijk
door andere ambtsbezigheden zal zijn ver
hinderd.
Frankrijk.
In de wandelgangen der Kamer had die
vioe-president van de Kamer, J a u r s, een
heftige woordenwisseling met den socialist
Ory, die op den dag van de aankomst van
den Koning van Italië benevens andere leden
van de revolutionaire socialistenpartij een
protest onderteekende, dat aangeplakt werd'.
Jaurès verdedigde tegenover Ory de Framsch-
Italiaanscha alliantie.
Aan den Bërl. Lok. Anz. wordt uit Parijn
geseind: In de couloirs der Fransche Kamer
verluidt, dat de minister van oorlog A n-
dré in een der eerste zittingen van de Ka
mer omtrent den inhoud van de geheime ac
te n der Dreyfus-affair.e medejdeelin1-
gen zal doen, en de officieele hervatting van
de gerechtelijke procedure zal aankondigen.
Engeland.
Chamberlain kwam gisteren te New-
castl© on Tyne aan, waar hij 'a avonds
voor eene vergadering van 5000 personen
eene toespraak hield. Hüji werd door een
groote menigte geestdriftig toege
juicht; men hoorde echter ook gesis.
Noorwegen.
In de gisteren gehouden zitting van den
Staatsraad diende het ministerie-Blehr zijn
verzoek om ontslag in. Na de zitting van
den Staatsraad liet de Koning den leider
van de rechterzijde in het Storthing, dr. Ha-
gerup bij zich komen, tot het houden van
een© conferentie tot vorming van een nieuw
ministerie. Naai- verluidt, zou dr. Hagerup
reeds nu den Koning de lijst van ministers
voorleggen.
Italië.
In diplomatieke kringen te Rome ver
luidt, dat Keizer Nicola&s in het
voorjaar korten tijd voor of na het bezoek
van president Loubet naar Rome zal komen.
Het ministerie heeft rijn ontslag aangebo
den.
In de vergadering van den ministerraad
van gisteren deelde de minister-president 2a-
nardelli zijn amibtgenooten mode, dat hij
wegens den Staat van rijn® gezondheid, dew
Koning omi ontslag heeft moeten vragen. Do
overige ministers, die zeer getroffen waren
'door de redbnl, die den inrimister-president
noopte zijn ontslag aam te bieden, besloten
eenetommdg eveneens hun. ontslag te nemen.
Het eerstvolgende geheime consistorie ia!
9 November, het openlijke consistorie den 12.
November plaats vinden. Bij die gelegen
heid zal Mgr. Merry del Val tot kardinaal
en Staatssecretaris warden benoemd'.
Spanje.
Gisteren bij de hervatting van de
Kamerzitting, d'eeldiej 'de, minister-pre
sident mede, dat de laatste crisis iu het
kabinet te wijten was aan oneenigheidi over
de kredieten voor de marine. Hij verk' aar
de, dat de regeering zich in de eerste plaats
zal wijden aan de reorganisatie van de finan
ciën en zal trachten evenwicht te brengen
tusschen de inkomsten en de uitgaven.
Tweede bericht. De regeering heeft
ingediend een wetsontwerp tot verbetering
van het internationale ruilverkeer. Dit ont
werp strekt om de regeering te machtigen
jaarlijks eene leening van 100 millioen francs
te negotieeren, voorschotten in goud op to
nemen gewaarborgd door do douane-ontvang
sten, eene leening van 75 millioen te slui
ten op de opbrengst van de mijlnen van
Almaden en onderhandelingen aan te knoo-
pen over het sluiten van handelsverdragen.
Servië.
In het Staatsblad wordt officieel Ko
ningin Natalie als erfgename van
do nalatenschap van Koning Alexander ver
klaard. Da totale schuldenlast bedraagt
2,100,000 fres. De openbare verkooping van
de nalatenschap zal vermoedelijk begin No
vember plaats vinden.
Rusland.
De minister van Buiten 1 andsche Zaken,
graaf Laansdorff, zal Maandag of Dins
dag a. s. naar F r a n k r ij k vertrekken, waar
hij zes dagen zal blijven. Men weet nog niet
waar hij zijn verblijf zal kiezen.
Turkije.
Over dén toestand, aan den Balkan wordt
uit Konstantinopel bericht, dat de vier Bel
gische officieren, die aangesteld rijn om de
gendarmerie te reorganiseeron, zijn aangeko
men.
Van 20 dezer wordt berichtDë gezanten
vau Oostenrijk en Rusland hebben do Porto
kennis gegeven, dat zij. hunne instructiëu be
treffende de zaken in Rumclie den 22. zullen
medede&len.
Er is bevel gegeven om heden te beginnen
met het naar huis zenden van 20.000 man
troepen in Anatolie, ingevolge de met Bul
garije gesloten regeling.
Azië.
De Russisch Oost-Aziatische vloot is vani
haar tocht in dë Koreaansche wateren weder
te Dtaluy teruggekeerd.
Allerlei.
vIn den omtrek van Forbach, bij Metz,
zijn op een diepte van 650 meter twee r ij k e
steenkool-beddingen aangetroffen.
De boringen worden voortgezet.
vDe ontdekking van het lijk der ver
dwenen doctores, miss Hickman, in het park
van Richmond te Londen, heeft in geheel
Engeland groote opschudding verwekt, want
sedert 15 Augustus, den dag van hare ver
dwijning, was iedereen bezig geweest met dit
ondoorgrondelijke raadsel.
Hier eenige nadere bijzonderheden over de
akelige ontdekking;
Verleden Zondag middag gingen vier jon
ge knapen, uit een d-r arme wijken van
Richmond, spelen in het nrachtige park vau
dien naam. Rond vier ure 's middags
waxen drie van deze knapen in de boschjes
gedrongen om kastanjes te Boeken, terwijl
de vierde de wacht hield, om desnoods de
komst van bewakers aan te kondigen.
Een dezer laatste kreeg de knapen in heb
oog en hij haastte zich naai- de plaats, waar
op de kastanjezoekers, verwittigd door hun
schildwacht, door het dichte struikgewas
8 Uit het Engtlsch
VAN
FLORENCE MARRYAT.
Bvefline Rayne was niet. bepaald leelijk,
hoewel zij zichzelf voor een toonbeeld van
vrouwelijke onoogedijkhdid en onbevalkg-
head hield. Zij was oen lang opgeschoten
medsije, dait dikwijls geen raad' wist met
haar armen, en beenen <*n met bizouder veel
«maak en zorg gekleed had moeten gaan,
teneinde haar gezichtje, dat geenszins van
aantre>kkelij,kiliei|dl ontbloot was;, recht te delen
Wedervaren, Zijl wae ziahjzieilf hiervatil vol
komen bewust on betreurde het dag aan, dag.
In! haar eigen oogen Was zij' het ledijikste
meisje uit geheel Liverpool oil voor zooverre
zij voor deze lage aandoening vatbaar was,
sloeg zij met een zeker gevoel van afgunst
elk frisch, blazend, lachend meisjesgelaat
gade, dat zij op haar weg ontmoette, maar
al denkt een vrouw zelf ook trog zoo min over
haar uitwendig voorkomen, toch zal rij) er
alles behalve gestidht over zijn, als de man,
dien zij lief Iveeft, het op dit punt volmaakt
met haar eens is. Als zijn meendng die na am -
gaanlde lij|n,recht tegenover de hare staat,
kan zij misschien eau glimlach niet weer
houden bij de gedachte aau rijn zwakheid
en noemt zij hem misschien partijdig of
blind, maar tdch heeft rij hem juist om deax?
dwaasheid des te liever. Geen vrouw ter
wereld kan het denkbeeld verdragen, dat
de afgod liarer ziel haar met dezelfde oogen
beschouwt als zij zichzelf bekijkt.
Hoewol Eveline zeer goed gevoelde, dat er
iets ontbrak aan Will Caryl's aanzoek, wilde
zij dit niet erkennen. Zij moest al heel blij
zijn, hield zij' zichzelf onbewust voor, dat hij
enkele eigenschappen en hoedanigheden in
haar waardeerde en ldetfhJaid, emi mict een hart,
dat van dankbaarheid overvloeide, hief zij
haar stralend gezichtje toto hemi cp. Hoe on
eindig Veel onbaiatzudhtiger en toewijdenldler
is de liefde, welke die vrouw voor den man
gevoelt, dan die, welke de man de vrouw-
toedraagt. Als de vrouw het voorwerp harer
liefde niieto voortdurend idealiseerde, den
teerbeminden man. toto ecni god verheffend
en slechts oogen hebbend voor het verguld
sel, dato nog steeds het vant zijn voetstuk ge
vallen afgodsbeeld blijft aankleven, hoeveel
huwelijken zouden dan voltrokken worden Of
in standi blijven, nadat zei eenmaal gesloten
rijn? De hervonuierg op zedelijk en sociaal
gebied beweren* dat do opmerkelijke toe-
naane vaan gevallen van echtscheiding in ouzo
dagen is toe te schrijven aan de toename
van zonde cn zedeloosheid. Dit. is oohter eett
schromelijke dwaling. Het hierboven ver
melde verschijnsel vindt veeleer zijn verkla
ring iu den vooruitgang der beschaving eb
verlichting. Waar do vrouw een spoort hooger
is gestegen op de ladder van iniballeotuedle
ontwikkeling, zal ook haar oog geopend wor
den voor de zwakheid, waaraan rij zich schul
dig heeft gemaakt, dolor zich lijdelijk te on
derwerpen aan tirannie en onderdrukking.
Eveline's haat evenwel was even argeloos als
rodn en oaischuldig. Dit was bij lange na
niet de oerste kus, dictu neef en nicht ge
wisseld hadden, maar wel de eerste, dien Will
haar in kwaliteit vani minnaar gaf, en Eve
line voelde onmiddellijk het groote onder
scheid tusschen dezen en de voorgaande en
bewaarde levenslang daaraan ee*u viiende-
iijko herinnering. Dato onvergetelijk oogeu-
blik onder de lindeboomen op het stille,
rustige plein deed het kind: tot vrouw rijpen.
Zwijgend liep rij) naa&t hem, verder met
een bedwelmend gevóel van verrukking in
het bant', cn oneer dan eens böog hij| opnieuw
zijn höofd; naar haiar toe, com haair wederom
een kus op dë frissdhe lippen te drukken.
Toen zij, op de stoep van juffrouw Rayne'a
woning stonden, ontwaakten zij echter bei
den uit hun zaligen droom van toekomstig
geluk.
„Ik mag lijden, dato je tante maar naar
bod is gegaan," fluisterde Will, terwijl hij
den sleutel in het slot stak, „dan kunne»
we nog oeui poosje gezellig biji elkander zit
ten
Juffrouw Rayne wias echter nog op en
nauwelijks waren de twee gelieven dletn gang
binnengetreden, af riji kwam hun tegemoet.
„Foei, foei!" sprak rij) Op knorrigcu toon,
„is dat laat uitblijvenWeet je wel, dato
het al over twaalven is? Ik had jelui al een
uur geleiden terug verwacht."
„Wees maar niet boos, tantetje," ant
woordde Eveline, wier oogen van vreugde
straalden, „het stuk was pas over elven uit
en wij zijn naar huis komen loepen."
„Waaromi hebt ge geen .gebruik gemaakt
vau den omnibus? Dato was vrijwtato beter
geweest. Mijnjheer Gamble ia al lang thuis;
bijl rniiaeb Will Caryll noodzakelijk spreken.
Hij wacht hemi in de zijkamer."
„Laat hem maar stilletjes wachten, hoor!
Hert is geen kantoortijki hij heeft nu hot
recht niet, mij op de een of andere manier
lastig te vallen." riep Will, die onder den
invloed van do Hef de en den, wijn in een
min of meer opgeworJden toestand verkeerde.
Mijnheer Gamble was kassier op het kan
toor van Will's oom, en reeds jaren achtereen
in dienst der houtkoopersfirma Caryll, Tyn-
dall en Masters. Hiji was reeds eemi tijidlang
commensaal geweest bij; juffrouw Rayne, vóór
di£. jpnge Cairyli bij haar kwiarn inwonen'. Men
k:an rich geen stipter, nauwkeuriger wezen
voorstellen dan anij|nli eer Gamble en ofschoon
hij wegens rijn stroefheid eu gestrengheid niet
bijzonder bemiind was hdji de jongere bedien
den op het 'kantoor, moest ieder toah erken
nen, dat hij een door enj door rechtvaardig
en achtenswaardig man was."
„Laat de oude Gamble maar stilletjes
wachten," herliaalde Will Caryll op onver
schilligen toon. „Hiii heeft vóór Maandag
ochtend niets met imij: te maken."
„Ik voor mijn persoon misschien, niet mijn
heer Will," zcide de 'kassier, terwijl hij;
deur vanj zijn zitkamer opendeed, „maar u
zult miji zekér wel wiillen toegeven, dat mijn
heer Carylli wel acta met ui te maken, heeft.
Toen ik van avond uit den; schouwburg thuis
kwam, vond ik een briefje van hem op mijn
tafel liggen, dato onverwijld uw aanklacht
vraagt. Wees zco goed. bannen te kamen."
Will bloosde tot achter de oor en. Zijns on
danks zag hij, rich genoodzaakt te gehoor
zamen. Hij: had nog juist tijd genoeg, om Eve
line een veel boteekenden blik toe te werpen,
voor dei dleur van mijnheer Gamble's woon
vertrek achter hem gesloten wend! en het
meisje met haar tante in de gang achter
bleef.
„Als ik jou was, Eveline, ging ik nu maar
motoen naar bed, andere kan ik je morgen
ochtend niet wakker krijgen", sprak haar
tante met haar gewone levendigheid. „Jö
riet er uit, of je dood af bent.''
Eveline's golaat vertoonde inderdaad oen
uitdrukking van afgematheid. Do zachte blos
was van hare wangen geweken en haar oogen
stonden dof en strak.
„Ochi, tante, ik wou hier veel liever even
blijven wachten tot Will terugkomt. Ik zou
graag willen wieten, wat mijnheer Gamble
liera toe vertellen had. Mijnheer Gamble koek
zoo boos. Zout er iets op liet kantoor niet in
ordfe rijn?"
„Och, wel neen haal je toch geen dwaze
angsten in het hoofd. Misschien heeft Will
inkt gemorst op zijn lessenaar of aan rijn
kantoorkruk ritten kerven, of een dergelijjee»
kwajongensstreek uitgevoerd. Je oom is er
niet de man naar, onu zoo iets door de vingers
te zien. Hij) heeft zoo rijn eigenaardigheden.
Ik herinner mij nog zeer goed dato jo moeder
placht te zeggen, dat rij(ii oigjen vrouw het
niet gewiaagd zou hebben hem ooit ongehoor
zaam te rijn. Als Will Caryll vandaag iets
doet wat hem mishaagt, is liaji in staat den
jongen morgen dien dag te onterven. Hot
zou waarachtig niet kwaad' rij», als dc oudle
man dat deed. Dan zou hij misschien, een
beetje meer aan jou gaan deuken. Want waar
om de zoon van rijn broeder alles zou krijgen
en de dochter van rijn zuster niemendal, rio
ik niet in. Het zou een schandelijke onrecht
vaardigheid weoen, due oen oordeel over rijn
hoofd zou roepen. Eerstdaags zal ik hem op
zijin kantoor oen visite gaan maken, om hemi
d'at eens te vertellen."
Wordt vervolgd.
