W°. 14©.
Donderdag 19 November 1903.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Rozenheuvel.
2" Jaargang.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden Yoor Amerifoort 1.25.
Idem franco per post. 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Ady'ertentiën, mededeolingen enz., gelieye men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C«.
Utrcchtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER AD VJEBTENTÜjN
Van 1—5 regel,
Elke regel meer
Qroote letten naar plaatsruimte.
Yoor handel en bedrjff bestaan voordeeljge Jiepi
het herhaald adrerteeren in, dit Blad blj abonSe^
circulaire, bevattende de ToonraardenJ wordt op
toegezonden.
Kennisgeving.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort doen te weten, dat door den Raad dier
gemeente in zijne vergadering van den 27. Oc
tober 1903 is vastgesteld do volgende
Ye r o r dc n i n n aar aanlei
ding van 3 o n 4 der Wu-
n n g w o t
Artikel 1.
Bij het ontvangen Van een voorstel tot onbe
woonbaar-verklaring van oen of meer woningen
of van eene aanvraag tot voorziening als bedoeld
bij artikel 17 der Woningwet, benoemt de Raad
uit zijn midden eeno commissie van drie leden.
De commissie stelt een plaatselijk onderzoek
ir. en geeft aan, do eigenaars der woningen of
aan hen. die tot het Hanbrengcn der vereischte
verbeteringen bevoogd zijn. zoo mede aan de
bewoners, hoofden van gezinnen of afzonderlijk
wonende personen, dc gelegenheid huntie be
zwaren mondeling of schriftelijk mede te doelen.
Artikel 2.
De commissie brengt binnen twintig dagen
omtrent hare bevindingen een mot redenen om
kleed verslag uit met haar advies omtrent het
voorstel.
Artikel 3.
Verklaart dc Raad de woning onbewoonbaar
overeenkomstig het bepaalde bij art. 18, 2o. der
Woningwet, dan 'bepaalt het besluit tevens,
welke der geèïschto verbeteringen zoo noodig
zijn, dat op grond van het niet aanbrengen daar
van ic woning niet. geschikt is ter bewoning.
Artikel 4.
Het kenteeken, bedoeld in artikel 18. 7o. der
Woningwet, wordt stevig bevestigd aan ut* bui
tenzijde van eiken ingang der onbewoonbaar ver
klaarde- woning.
Artikel 5.
Voor her. onderzoek bi| art kei 1 bedoeld
wordt aan de leden van- de Cc-mmissie uit. den
Raad en aan den gemeento-architect en de ge
meente-opzichters. met. hunne ondergeschikten
en voor do verzekering dor uitvoering van de
voorschriften dezer Voroidening aan den ge
meen to-architpct en do gemeente-opzichters met
hi-nne ondergeschikten en aan dc ambtenaren
der gemeento-politie de last verstrekt om to
allen tijde, indien zij dit noodig achten, de wo
ningen, togen den- wil der bewoners binnen to
treden, met inachtneming van de bepalingen
,l»r wet van 31 Augustus 1353 (Staatsblad no.
83).
Artikel 0.
Deze verordénina treedt in werking op den
da^ na hare afkondiging.
Zynde deze verordening aan de Gedeputeerde
Staten van Utrecht volgens hun bericht van den
13. November 1903. not. 12 Nov. 19C3, no. 34,
in afschrift- medezedeeld.
En is hiervan afkondiging geschied, waar zulks
behoort, den 19. November 1903, 's nnddags te
12 u.ur.
Burgemeester en "Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
B. W. Th. SANDBERG. WUIJTIERS.
Politiek Overzicht
Dc Duitsche Keizer.
Tian dagen reeds nadat de operatie aan
den linker stemband van den Duitschcn Kei
zer had plaats gehad, is de uitgifte van ziek-
te-buUetins gestaakt. Na een genezingsproces
van korten duur is Z. M. dus hersteld ver
klaard door zijne gencesheoren. En de ge
ruchten, die gewaagden van eene nakuur in
de aanstaande wintermaanden in een zachter
klimaat, zijn met nadruk tegengesproken.
Het li"t zich voorzien, dat dc Koirer do
gevolgen van de operatie, die hij had ou
dergaan, spoedig te boven zou zijn. De keel
aandoening, dia do operatie noodig maakte,
behoorde gelukkig tot do zeer eenvoudige
ziektegevallen. Do operateur, dr. Morita
Schmidt, verklaarde iu ceuo vergadering van
vakgenooten, dat het volstrekt niet iets bij
zonders was geweest wat hij had verricht.
Bij icdcrcn larvngoloog kwamen zulke ge
vallen in zijne praktijk voor. Het bijzonde
re van dit ziektegeval was do persoon vau
deu zieke geweest.
Dit laatste kan men onvoorwaardelijk als
juist aannemen. Daaruit laat zich de bui
tengewone zorg verklaren, die is aangewend
om te verhoeden, dat de zaak ontijdig rucht
baar zou worden. Mcu heeft daarmede in
derdaad succes gehad. Twee maanden vóór
de operaticreeds had dr. Schmidt zijn pa
tiënt gezien en onderzocht. Zeer natuurlijk,
want een dergelijk geval openbaart zich niet
bij verrassing. Maar men. moet toch het
pl'dhtsbcscf bewonderen, waarmee de Kei
zer, met de operatie in het vooruitzicht, on
vermoeid zich bleef wijden aan zijne taak.
Aan reizen, bezoeken en ontmoetingen, aan
redevoeringen (bij feestelijke gelegenheden,
bij dc onthulling-van monumenten en bij
de bevestiging van zijne zonen, beeft bot
ook in clei laatste maanden niet ontbroken
nooit is ook maar het vermoeden opgekomen,
dat de Keizer zich moest ontzien. Van do
feesten tè Wiesbaden en Darmstadt ging hij
terug naar Potsdam, om zich te begeven on
der heb mes van den opereerenden chirurg.
Er is werkelijk iets heldhaftigs in dat vast©
besluit, om do ziekte en de operatie als een
bijzaakje te behandelen, iets wat tusschen
de ambtsplichten door eventjes moest mor
den afgedaan.
Men mag zich te meer er over verheugen,
dat ontijdige ruchtbaarheid vermeden is kun
nen worden, omdat daardoor aan het Deut
sche volk men mag wel zeggen aan do
gansohe wereld eene ongerustheid is be
spaard, die zich anders levendig zou hebben
doen voelen. Men behoeft zich slechts do
droeve lijdensgeschiedenis der ziekte, waar
aan dc vader van den tegenwoordigen Kei
zer is overleden, te herinneren, om te voelen
welk eene ontste'tenis het zou hebben ver
wekt, wanneer het bericht, dat de Keizer
aan eeno keelaandoening lijdende was, pu
bliek geworden was, zonder dat over den
aard van die aandoening behoorlijke inlich
tingen konden worden gegeven. Natuurlijk
zou de donkerste voorstelling geloof hebben
gevonden, cn die indruk had1 niet zoo spoe
dig kunnen zijn weggenomen. Onder het
volk zou de Keizer zijn beschouwd als een
ten doode opgescbrevene. Dat heeft men nu
kunnen voorkomen, omdat men tegelijk met
bet bericht van de volbrachte operatie de
bevinding kon mededeelen van bij uitstek
deskundige zijde, waardoor de zekerheid ver
kregen was, dat het verwijderde gezwel was
van goedaardigen aard. Al bleef de indruk
van verrassing, de gedachte aan gevaar werd
daardoor aanstonds weggenomen.
Nu is de korte ziekte-penode voorbij; de
Keizer kan weder zijne volle kracht beste
den aan de taak, die hij heeft te vervullen.
Hij is in de laatste dagen in bijzondcro
mate het voorwerp van de algemeene be
langstelling geweest, en wanneer hij kennis
genomen heeft van wat over hem werd ge
zegd. dan kan hij zich niet beklagen over
wat de menschen van hem zeiden. Het waren
betuigingen niet slechts van menschelijk me
delijden. maar van sympathie en ook van
bewondering, die van alle kanten vernomen
werden, uit bet buitenland niet minder dan
uit Duitschland zelf. Zoo roemde de Ncuo
Freie Presse hem als een machtige en be
proefde zuil des vredts. „Het was nog juist
voor dat dc Keizer zich naar Potsdam be
gaf. om de polyp uit ziju hals te 'aten ver
wijderen, eene samenkomst ten gun.stevan
den vrede, dio hij. met den Czaar te Wies-
baden en Wolfsgarten had, en deze ontmoe
ting wa3 de aanvulling van de feestdagen
te Wecncn tijdens het bezcek van Keizer
Wilhelm bij Keizer Frans Jozef, de oomplc-
teeriug van do groote vredeamanifestatiën,
welker middelpunt de jachtdagen van Mür-
steg vormden Men mag daaraan herinne
ren, terwijl men woorden leent aan de blijd
schap over het snelle en gelukkige verloop
der ziekte van Keizer Wilhelm."'
Te Petersburg deed de Nowosti do leven
dige belangstelling uitkomen, die geheel
Europa stelde in de aan Keizer Wilhelm
uitgevoerde operatie, en voegde daaraan toe,
dat het leven van deu Keizer, die door
zijne persoonlijke eigenschappen tot de mon
archen behoort, die zelf de geschiedenis ma
ken en hun stempel drukken op een tijd
perk, niet alleen voor D'uitsdhlaud dienst
baar is, maar voor geheel Europa, dat op
do handhaving van den vrede bedacht is.
Als een belangwekkend teeken des tijds
en van zijne alle smarten en alle haat leni
gende macht, mag het artikel beschouwd
worden, dat de Parijsche Temps wijdde aan
den Duitsehen Keizer, naar aanleiding van
dit ziektegeval. Inzonderheid de slotwoorden
van dit artikel verdienen de aandacht. Wij
hebben reeds dit door bewondering en groote
waardeering ingegeven artikel opgenomen,
dat uitklonk in deze zinsnede.Naast do
wensehen, die D'uitsohland koestert voor het
volledige herstel van ziju Keizer, zijn er
geen oprechtere en belaugeloozer dan die,
welke uit Frankrijk opgaan voor het behoud
van een soutvcreiu, in wieu het bovenal ziet
een ze'dzaam exemplaar van de levende
menschheid cu een exceptioneel type van
een koningschap, tegelijk opgaande in de
oude tradition en zeer modern, tegelijk steu
nende op liet goddelijke recht en op het
volktres ancien régime et tres moderne,
tres droit-divin et tres populaire."
Inderdaad. Keizer Wilhelm II had bij deze
gelegenheid wat men in Frankrijk noemt
,.unc bonne presse". Maar van alle stemmen,
die zich lieten hooren, zal geene hem wel
dadiger hebben aangedaan dan die, welke
'hem herinnerde, dat de tijd nog dieper en
schrijnender wonden vermag te helen dan
die, welke het mes van den operateur ver
oorzaakt.
Duitschland.
Bij do tusschentijdsche verkiezing voor
den Duitschen Rijksdag te Miitt-
weida, is gekozen de socialist Stücklen. Hij
verkreeg 16.040 stemmen; op zijn tegencau-
didaat, deu nationaal-liburaal Rüdiger, wa
den 10.517 stemmen uitgebracht.
Stiieklcu vervangt Gölire, dio zooals men
weet, naar aanleiding van het voorgevallene
op den partijdag te Dresdoi» ziju mandaat
had neergelegd.
Engeland.
Ter eere van het Italiaanscho Konings
paar werd te Windsor gisteren een feest
maal gegeven, waaraan o.a. deelnamende
min. van buitenl. zaken ]ord Landsdowne en
cL overige ministère, do leaders der oppositie,
Chamberlain cn liet corps diplomatique. De
eerste minister Balfour was wegens een lidhte
cngeef.elldihcid afwezig.
Koning Viator Emanuel bracht een dronk
uit op zijn gastheer. Hij, z&ide, dat steo&s
sterker womdeuide gevoelens vau sympathie
cu vriendschap Italië en Engclani verbin
den. Deze gevoelens zijn eene traditie vcor
mijn volk, zcide de koning, en belangrijke
factoren voor de politiek van mijne xcgce-
ring, dio ovenai'.a de Bn.geil&ah© politiek een
etaatkundie clcs vredeö eai dor beschaving is.
Even voor liet feestmaal venleenidc 'koning
Eduard hot grootkruis van de orde van Vic
toria, aan deu It.tliaanschcn minister Tit-
tana, ,'die hot krui9 gedurende het banket
droeg.
Koning Eduard, düe den dronk cp het Itar
liaansche koningspaar instelde, zeddc daarbij,
tlat hij zich als don dag v?.ia gisteren hot be
zoek van 'sKcnuigs verheven grootvader, nu
48 jaren gleden, herinnerde. Destijds waren
ij in oorlog; onze legers streden samen. Nu
hebben wij, GcdiJamk, vrede. Het doel van
onze lauden is dien vrede te handhaven, samen
to werken cp den weg van vooruitgang eu
beschaving. Koning Eiuard herinnerde aan
zijne 'hartelijke ontvangst te Romehij was
er zeker van, dat zijn wik hartelijke gevoe
lens van vriendschap zou uitdrukken, wan
neer H.H. M.M. Louden zouden bezoeken.
In een onderhoud met. een vertcgenwcor-
dhger vau Reuter, verklaarde do Ita.iaanaohe
rinmter van buitenilandsdhe zaken. Tit toni,
dat Italië's politiek berustte op dtei dr.e-
bond. Het kabinet wilde al het mogelijke
doen cm de vaiencbohapebetrekkingen mot
Frankrijk en Eugolaixl to versterken en to
critwiikkolen. Koning Emav.'uel was hier als
de verheven tolk van dio algemeen© gevoe
lens van sympaitlhie en vriendschap van bet
Koiliaansoho valk. In bot Micldeillaudsoho
eeegebiddi en ook in Afrika bleef Italië eene
politik volgen in volkomen overeen stumming
niet G roobBrittanmië.
Eene officieuse nota aan do bladen be
richt, dat Engeland eene gewapende expe
ditie tegen Thibet zal uitzenden.
Dc regeering to Londen beweert, dat co
Tibetaneu zich niet gehouden hebben aan-
do met Engeland in 1890 en 93 gesloten
verdragen, de Groote Lama geweigerd beeft,
te antwoorden op de aanzegging van kolonel
Younghusband, dat hij met 300 man en een
mitrailleuse Thibet kwam „verkennen" en
omdat de Thibctaansche ambtenaren weiger
den kolonel Younghusband te ontvangen,
hem beletten eene telegraaflijn te leggen en
hem bedieigden, liem terug over dc grenzen
te jagen, indien hij in zijn voornemens vol
hardde.
Sinds dien heeft kolonel Younghusband
zich sterk verschanst te Khamba-Joug, in
afwachting dat de expeditie, die te Simla
vrordt gereed gemaakt. juist om die reden
was lord Kitchener te Simla zich bij. hem
voegt.
Volgens de dagbladen zal de Engclsche
expeditie bet Chumbi-dal bezetten, welke
vallei beschouwd wordt als de sleutel van
Thibet en aldus oprukken naar Gyangtse.
een belangrijk centrum op 150 mijlen van
Lhassa.
Verscheidene bladen protertecren tegen
deze expeditie en zeggen, dat het ecuc her
haling is van den Zuid-Afrikaansohcn oorlog.
Eerst daagde men de Thibetanen uit, dcor
het zenden der expeditie Younghusband,
zooals men eerst Jameson in Transvaal joeg;
cn daarna beu t Engeland zelf oui het land
in te palmen.
Do Star. do Echo, do Westminster Ga-
zette en de Daily News maken alleu <lc7.o
opmerking en vergelijken do expeditie
Younghusband met den Jamcson-raid.
De Pall Mall Gazette haast zich te doen.
opmerken, dat de exped:tie niet kan be
schouwd worden als eeno daad van vijand
schap tegen Rusland.
Nader wordt gemeld
De bladen die in betrekking staan tot do
regeering, bevestigen het bericht, dat do
Engclseh-Indische expeditie naar Thibet, zoo
spoedig mogelijk zal oprukken. Vooreerst
echter zal de expeditie niet verder gaan dan
Gyaug-tsc, dat -100 kilometer voorbij het te
genwoordige kamp der Engclsohen te Cliaiu-
ba ligt, en 240 kilometer van Lhassa af
Als casus belli werd opgegeven Thibet's
weigering om de onderhandelingen voort* te
zetten, tenzij, de Engelscho troepen uit Thi-
betaanscli gebied werden teruggetrokken, en
ook do kuiperijen der Russen te Lhassa, waai*
een of twee Russen zelf zitting zoorden heb*
•ben in den Raad van State.
Nepaul moet reeds te kennen hebben ge
geven dat het zich onzijdig zal houden, of
schoon het bij verdrag gebonden is, hulp
te verleenen aan Thibet De Thibetanen zijn,
naar 't schijnt, vast besloten den oorlog
door te zettener worden troepen aange
worven cd men versterkt de kloosters.
Hongarije.
In de Hongaarscko Kamer verklaar
de mu uister-preside ut Tisza op de vraag van
verschillende sprekers, die hem verzochten
ziju© meendng te zeggen ofver de verklaringen
van dir. v. Körber gifeteren in den Oostonnjk-
Eöhm Rijfksvaad afgelegd, dat de opmerkin
gen van den Oosknrijjksdhen minister-presi-
dcnifc over het constiitutioncole recht van Hon
garije slechts didcttantisolue verklaring c-a
waren van een hooggC; taist vreemdeling,
waarover hij geen prijzend oordeel wild» vol
len." Overigens is do mtening van Tisza over
de rechten der Kroon "door den persoon zelf
aangenomen, dio alleen het recht heeft in
deze quacstie den loon aan te geven.
Do samenstelling van het kabinet is op
deze basis geschied en ïmdt het oog1 op dezen
zeer duidctlijiken staat van zaken, meende do
miiniister-presdidcnt mot groote koelbloedigheid,
do commentaren te moetem beschouwen vau
lieden, die niet in deze zaak bevoegd zijn en
die geen adviezen in 'dezen hebben te geven.
(Uitbundige toejuichingen).
Rusland.
Do RegeeringsLodc bevat een uittrek
sel uit het protokol van de den 16en
dezer verlichte schouwing van het lijk
van prinses Elisabeth van Hessen, on-
deitcekend door den lijfchirurg van den
Keizer prof. Hirsch, prof. Orth, prof. Prsche-
wowski, den geneesheer van het vondelin
genhuis Anders, den prosector van de uni
versiteit te Warschau Dinocliowsky en deu
adjunct-prosector l'etrokowsky. Daaruit
blijkt, dab de prinses gestorven is aan on-
derlijf-typhus. Be onmiddellijke oorzaak van
deu dood was eene zeer sterke vergiftiging
door typhus-vergift.
Turkije.
Dc eerste dragomans van dc Oostenrijk-
schc en Russische gezantschappen Begaven
zuh eergisteren naar Yildiz kiosk om een
spoedig antwoord op het hervormingsmemo
randum te vragen. Dc grootvizier bracht des
namiddags een bezoek aan de gezanten Ca-
32 Uit het Engtlsch
vak
FLORENCE MARRY AT.
„Eveline is oud genoeg, om dienaangaande
zelf to besliisen, julfrouw llayne. Ik wil vol
strekt niet, dat zij tegen haar zin op Rozen
heuvel haar intrek neemt. Mocht zij er ech
ter in toestemmen, met mij te gaan samen
wonen, dan ben ik ten volle bereid, baar of
fervaardigheid naar verdienste te beloonen.
Ik zal haar in de gelegenheid stellen, haar
opvoeding tc voltooien. Tevens beloof ik
plechtig, dat zij na mijn dood niet onver
zorgd zal achterblijven. Als ruil voor dit al
les vraag ik alleen haar gezelschap anders
niet. Als zij* mij behalve dat nog iets meer
wil sthenken, moet zijl dit geheel cn al uit
eigen beweging doen. Wat mij eenmaal ',icf
en dierbaar is. heb ik moeten afstaan cn ik
weet maar al te goed, dat liefde een artikel
ir, dat men niet voor geld of mooie praatjes
kan koopen. Als ik mijn nichtje wel heb
leeren kennen, geloof ik echter niet, dat zij
ooit in baar plichten tegenover mij te kort
zal schieten."
„Zij zal stellig veel van u houden, mijn
heer." verklaarde juffrouw Rayne op den
toon eener onwrikbare overtuiging
Eveline kleef het stilzwijgen bewaren.
„Eheline is daar niet zoo aeker van,"
merkte mijnheer Caryll min of meer verwij
tend aan.
Het meisje sloeg haar zachte, betraande
cogen op en vestigde die op zijn gelaat.
..Ik zou op 't oogenblik niets met eenige
zekerheid durven zeggen, oom," gaf zij met
oprechten eenvoud ten antwoord, „alles komt
zoo geheel onverwacht, zoo plotseling. Ik
was in 't minst niet op uw- voorstel voorbe
reid. Maar ik bin u ten zeerste dankbaar
vcor uw welwillende gezindheid te mijnen
opzichte ik dank u daarvoor uit den groud
van mijn hart en als u daar bepaald op
staat, zal ik u naar Rozenheuvel volgen.
„Dit besluit verheugt mij des te meer, om-
dab ge zoo weinig zegt," hernam mijnheer
Caryll. ,,Ik heb lang genoeg geleefd, om do
ervaring to hebben opgedaan, dat uitbun
dige verzekeringen van achting cn genegen
heid doorgaans niet veel waarde hebbtu. A's
jij je best wilt doen. gelukkig te zijn. kind
lief. zal ik van mijn kant allo mogelijke po
gingen in 't. werk stellen, om jo gelukkig
te maken. Aangezien wij een tamelijk war
men zomer hebben en ik niet al tc best to
gen zulk een drukkende hitte kan. verlang
ik naar do frisschc, epwekkende buitenlucht.
Over een weck beu ik voornemens, Liver
pool den rug toe te kieren. Ik veronderstel,
dat go niet zoo lieel veel toebereidselen te
maken zult hebben, wel?"
„Neen, mijnheer, het pakken van Elva's
koffers zal waarlijk niet veel tijd in beslag
nemen. Het arme schaap bezit zoo goed als
niets. Ik heb haar nooit kunnen voeden tn
kleeden overeenkomstig do eischen. die men
met recht aau een lid vau uw familie zou
mogen stellen, maar dit is mijn schuld niet.
Met mijln beperkt inkomen
„Dat begrijp ik opperbest, juffrouw," sprak
Caryll, niet zonder een zweem van wrevel
in den toon zijner stem. ..Het spreekt vau
zilf, dat ik van dit oogenblik af aan de zorg
voor Eveline geheel en al cp mij neem.
Wiit u zco goed zijn, hiervoor alvast het
een en ander t© koopen, dat in -de meest
dringend© behoeften zal voorzien," ging hij
voort, terwijl hij dc aangesproken© een en
veloppe met cenig geld in do hand stoute
..Morgen over acht dagen moet zij gereed
zijn, mij naar Rozenheuvel te vergezellen.
Als zij daar een raar maanden geweest is,
zal zij u een brief schrijven, waarin zij u
meldt, of haar nieuw leveh haar aanstaat
of niet. Mocht zij zich in haar verwachtingen
teleurgesteld zien, dan kunnen wij een ander
plan voor haar uitdenken. Maar als zij wer
kelijk van het buitenleven houdt, twijfel ik
er niet aan, of zij zal zich wel spoedig thuis
gevoelen cp Rozenheuvel."
„Daar zou ik mijn hoofd onder durven
verwedden", zei de juffrouw Rayne.
Mijnheer Caryll stond niet zonder moeite
van zijn stoel op, om den terugtocht naar
zijn eenzame woning to aanvaarden.
,.Ik word oud cn stram zeide hij. „liet
wordt hoog tijd dal ik uit de zaak ga. Wel,
Eveline, kindlief, wilt ge mij u kus geven
Ik. zoui zoo gaarne de zekerheid hebben, dat
ge in 't minst niet schuw voor mij zijt."
„Ik ben volstrekt niet schuw1 voor u. oom
het lijkt er niet naar Ik hoop van harte,
dat ik u van dienst zal kunnen zijn."
„Wees mi; een troostende, op beuren do
engel, mijn kind aan troost en sympathie
heb ik bet meest behoefte vocgcle mijnbeer
Caryll or met een zucht bij. „GCeden avond,
juffrouw Rayne. U zult wel zorgen dat ziji
op den vastgcstelden tijrl klaar is, niet waar?
Ik zal u eerstdaags schriftelijk het juist© uur
van vertrek mededeelen."
Met deze wcorden strompelde hij de ka
mer uit.
Zoodra d<; huisdeur achter hem gesleten
was, cpende juffrouw1 Rayne de enveloppe,
•welke hi; haar ter hand had gesteld.
..Eva, kind'" riep zij opgetogen uit. ..Kijk
«:us hier: twintig pond'. TwTOtig pond,
om japonnen en laarzen en hoeden te koopen,
zoodat je behoorlijk gekleid, zooals een
meisje van jouw rang en stand past, op Ro
zenheuvel ic intocht zult houden' Je oom
is alles behalve gierig: dat moet tot zijn eer
ge zegd woidm. Kind, kind, je zult er uitzien
nis ecu prinses! Ik ben alleen maar bang.
dat jo niet dankbaar genoeg bent voor dezen
gelukkigen omkeer in i© lot."
„Ik beu er heel dankbaar voor, tante,
maar alle. is zoo overhaast in zijn werk go-
gaan. dat hit miji toeschijnt of het sleohts
een drc.om is. Ik kan mi; nog maar niet recht
met het denkbeeld vertrouwd maken, dut ik
op Rozenheuvel zal wonen. Ik wil op ooms
milaneid niets afdingen, tante, maar u bent
ook altijd lief cn hartelijk voor mij geweest.
Twintig pond is voer oom Roger nog niet
eens zooveel als twintig shilling voor u.
Negen jaar lang hebt u mij gevoed! cn ge
kleed eu verzorgd O. tante, lieve tante,
ik kan maar niet zoo opeens vergeten,'hoe-
veol ik aan u te danken bob."
Bij deze woorden begonnen Evelina's trar
nen opnieuw te vloeien.
..Wat ik voor jou gedaan heb, Eva, bob
je mij dubbel cn dwars vergolden. Mijn plicht
i? mi; in dezen nooit zwaar gevallen, omdat
ik. dien steeds ract opgewektheid! vervulde.
Je bint een lief, goed kind geweest ypreek
dus maar niet van dank. dien je mij schul-
d'g bentMijn goede broer zou uiot rus
tig hebben kunnen sterven, als ik hem niet
beloofd had. dat ik voor zijn dochtertje zou
zorgen. Maar dit is zulk oen gezegende ver
andering in jo leven. Eveline. Al zou heb
hart mij ook breken bij do gedachte, dht jij
cn ik van elkaar gescheiden zuilen worden,
toch zou ik het nooit voor mijn geweten
kunnen verantwoorden, om je hier to hou
den. Je oom is stellig voornemens Rozenheu
vel en al zijn geld aan jou te vermaken.
Wioni zou hij anders tot ziju. erfgenaam bo*
nccmen? Jij bont ziin naaste bloedverwant
en bij schijnt het bizondcr goed. op jou be
grepen te hebben. En als je ooit in rijke
dagen mocht komen, dan zult ge mij. jo
oude tante, niet vergetendaar ben ik. heilig]
van overtuigd."
„Nooit! nooit'" rirp Eveline, terwijl zij
haar armen om don hals barer tante sloeg.
..Het vooruitzicht van op Rozenheuvel dp
laatste dagen mijns levens te slijten, lokt.
mi' meer aan dan dat ik tot aan
mijn dood too liicr in dezo bedompte,
sombere woning zou moeten koekeloe
ren dat moet ik je eerlijk bekennen. Als
je dc zaak in dat licht beschouwt en aan
liet vele geluk denkt, dat jo niet alleen je-
z lf, maar ook anderen zult kunnen verschaf
fen. zult ge spoedig inzien, dat hot je plicht
is. zooveel mogelijk je best te doen, om het
je oom iu allo opzichten naar den zin t© ma
ken."
Wordt oeroolfd.
