S*. 1S4.
2^' Jaargang
Vrijdag 4 December 1903.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Rozenheuvel.
ÉDMÉÉMMMMMÉMÉMiMÉai
DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Par 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant versohijnt Dagelijks, met uitzoadering tan
Zon- en Feeatdagon.
Advertentiën, meuodeeliugen enz., gelieve men vóór 10 nar
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C®.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 60.
PRIJS DER ADYEBTENT1ÈN
I? 1~iir#g"uFM*
Elke regel meer(1.15;
Groote letters naar plaatsralmte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij aoonnenkent. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
Gelet op artt. 6 en 7 flor Hinderwet,
Brengen ter kennis van het publiek, dat een
door J. G. vare Arkel en J. J Otto ingediend
verdook, met bijlagen, om vergunning tot het
opnchten van eene chemische wasscherij en ver
verij en tot plaatsing van een stoommachine van
3 p.k., in het perceel alhier gelagen aan den
Amliemschenweg, bij het kadaster bekend on
der Sectie B, no. 2523, op de Secretarie der ge
meente ter visie ligt, en dat op Donderdag, den
17. December aanstaande, des voormiddags to
half elf uren gelegenheid ten Raadhuizc wordt
gegeven om, ten overstaan van- het Gemeentebe
stuur of van een of meer zijner leden, bezwaren
tegen het oprichten van de inrichting in te bren
gen.
Amersfoort, don 3. December 1903.
Burgemeescer en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester.
B. W. Th. SA.OTDBEIÏG. WIIJTTEBS.
De Burgemeester en Wethouder» van Amers
foort,
Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet,
Brengen ter kennis van het publiek, dat can
door D. H. Eijsink ingediend verzoek, met bla
gen, om vergunning tot het plaatsen van eene
gasmotor van 20 p.k., in het perceel alhier ge
legen aan den Arnhcmschemveg, 'bij 'het kadas
ter bekend onder Sectie >B, no. 2176, op de
Secretarie der gemeente ter visie ligt, en dat op
Dondeidag, den 17. Decernber aanstaande, des
voormiddags ie half elf uren gelegenheid ten
Haadhuize wordt gegeven om, ten overstaan van
liet'Gemeentebestuur of van een of meer zijner
leden, bezwaren tegen het oprichten van do in
richting in to brengen.
Amerafoort, den 3. December 1903.
Burgemeester en Wethouder» voornoemd
De Secretarie. De Burgemeester,
B. W. Tli. SANDBERG. WUIJTIBRS.
Politiek Overzicht
De obstructie in het Hongaarsche
parlement.
De iudruk van don bijival, dien graaf She-
fan Tisza, do Hongaarsche minister-president,
door zijn bitsen uitval tegen zijn Oostenrijk-
schen ambtgenoot verwierf, is spoedig voor
bijgegaan. Het zijn nu woer dagen van bit
teren strijd voor hem, waarin de oppositie
met alle macht zijne pogingen weerstaat om
de obstructie to breken.
Ora met het werk te kunnen vorderen,
lieeft de voorzitter, in overleg met den mi
nister-president, voorgesteld tweo vorgaderin-
gen per dag to houden. Dat voorstel is, na.
een strijd van oenige, dagen, aangenomen.
Maar met deze beslissing is men niet veel
verder gekomen. Do oppositie kan zich er
op beroemen, dat er tot heden niet meer
dan écne vergadering per dag gehouden is.
Tot hare eigen schade, want de beide zittin
gen zouden to zamen niet langer dan negon
uren duren, en daartusschen zou den ledon
eene rustpoos van tweo uren gegund worden.
Nu echter moet het parlement zonder pauze
van den morgen tot den laten avond bijeen-
blijvcn.
Waarmee wordt nu de nationale tijd zoek
gebracht Een enkel staaltje. In de zitting
van Maandag kwam do afgevaardigde Len-
gyol met eene reeks van 23 voorstellen tot
wijziging van do notulen van de vorige zit
ting; over ieder van deze voorstellen, hoe
onbetcekenend ziji ook waren, verlangde hij1
hoofdelijke stemming. Eu overigens doet men
zi|n best om anderen te beletten, aan het
woord te komen. Vooral de minister-presi
dent zelf heeft hot in dit opzicht zwaar te
verantwoorden, zooals blijkt uit de hier vol
gende aanhaling uit het. verslag van eene
zitting
Graaf Tisza. Het komt mij voor, dat de
hecren niet nnar mij willen luisteren. Dat
is niet alleen niet ridderlijk, maar zelfs eene
politieke lafheid, (Groot rumoer en interrup-
tiën, links). Jawel, het is eene lafheid, wan
neer gij mij niet wilt aanlioorcn
Afgev Eitner. Wij zullen in we! tooneu,
dat wij niet laf zijn.
Graaf Tisza. Weerleg dan mijne argumen
ten, maar belet mij niet ze te berde te bren
gen.
Do voorzitter. De hoeren aan de linker
zijde beroepen zich altijd op het reglement
van orde. maar dit verlangt ook. dat de
sprekers rustig worden aangehoord. Stel het
Hongaarsche parlement niet voor de ganscho
wereld aan de kaak, door zulke tooneelen op
to voeren!
Vele afgevaardigden spreken door elkaar.
Het luidruchtigst gedraagt zich do afgevaar
digde Horvath, die voor de tweede maal tot
de orde geroepen wordt, waarbij de voorzit
ter opmerkt, dat hij krassere maatregelen
tegen hem zal nemen.
Minister-president graaf Tisza, die voort
durend in de rede gevallen wordt, betoogt,
dat het reglement van orde geen bepaling
bevat, dat er slechts ééne zitting per dag
mag plaats hebben
De afgevaardigden Kubik en Lengyel drei
gen graaf Tisza inet de vuisten anderen
trommelen met de vuisten op de lessenaars;
anderen praten hardop.
Minister-president graaf Tisza. Meent giji,
dat gij hierheen gezonden zijt om het land
tot den ondergang te brengen? Het. is eene
moorddadige politiek, die gij voert. Wanneer
wij den strijd tégen u voeren, dan zal het
een ieder duidelijk zijn, dat wij eene groote
eu heilig© zaak dienen. (Toejuichingen en
tegenspraak). Do natie moet er voor bewaard
worden, dat do krankzinnigheid van hare
zonen haar tot wanhoop drijft. Het land zal
ons, die door de meerderheid der bevolking
hierheen gezonden werden, gelijk geven, en
wij zullen" onzen plicht vervullen
Ho© lang zal dat onwaardige spel neg
voortduren Frans Kossuth, de leider der
oppositie, dio echter in den laatste» tijd het
leiderschap meer in naam bekleedt dan in
derdaad uitoefent, heeft eene wclmconende
poging gedaan om de obstructie te stuiten.
Hij trachtte op het gemoed van de strijdende
partijen te werken, door hen voor te houden,
dat het beter was, in plaats van elkaar af t©
matten in den strijd, te zoeken naar datgeno
wat vereent, cn van de herleving van den
uationalen geest partij te trekken out naar
overeenstemming te zoeken omtrent de pun
ten waarop dat to bereiken i>
Graaf Tisza toonde zich aanstonds bereid
do vredeshand. die werd geboden, aan to. no
men Hij zeide: ,.God geve, dat ik mij geen
illusie maakde woorden van Kossuth doen
do hoop bij mij opleven, dat. het nog mogelijk
is tot overeenstemming to komen. Over twee
punten zijn wij 't- reeds eens: do lasten van
df» armen moeten worden verlicht en het toe
zicht op het onderwijs in het. Hongaarsck op
de lagere school wordt, daar reeds uitgeoefend.
Wat do uitbreiding van het kiesrecht betreft,
onderschrijf ik geheel de woorden van Kos
suth de nieuwe maatschappelijke laigoa moe
ien dieel hebben in liet. kiesrecht, maar dat
moet met omzichtigheid go&ebiedeu en zon
der dat de magyaarsdie hegemonie er door
ka.n lijfden. Er zal een ontwerp worden opge
maakt, dat ik tijdig genoeg, hoop te kunnen
indienen bij de eerstvolgende algemeen© ver
kiezingen, wanneer men mij niet dwingt
vóór den tijd de Kamer te ontbinden."
Onder d a indruk van dezo redevoeringen
besloot «1.- Kamer de epen bare zittingen te
verdagen, om te trachten tot ceuo schikking
to komen, die kon leiden tot beëindiging van
d - obstructie. Het is intusschen, helaas! ge
bleken, dat de gemoederen daarvoor nog niet
rijp waren. Eene clubvergadcring van het
or.der Kossuth's leiding staande deel der op
positie eindigde, na een heftig debat van
vijf uien, hiermede, dat het voorstel om met
de obstructie op te houden, bij staking van
stf-:n:nou verworpen werd, waarna Kossuth
het. voorzitt jrschap neerlegde. Neg minder
handelbaar tcondo zich de clerical© volks
partij, dio ook aan do obstructie meedoet; zij
verlangt, als prijs voor hare medewerking',
van do meerderheid het offer, dat het bet-
sluit tot het houden van tweo vergaderingen
daags zal worden ingetrokken. Waartoe dia
intrekking eigenlijk noodig is, is niet recht
duidelijk, want praktisch zal dat besluit van
zcilf vervallen, wanneer men weer tot een
normalen toestand in hot parlement gekomen
zal zijn Dat dit besluit de steen des aan
stoots is lx wijst alleen, dat me n de voortzet
ting wil van do obstructie, waarvan do mi
nister-president opmerkte, dat Hongarije het
lot van Polen tegemoet ging wanneer op dien
weg werd voortgegaan.
Duitschland.
Do zitting van den rijksdag is gislcien
geopend.
De troonrede, dio door den rijkskanselier
voorgelezen werd, spreekt den dank van
den Keizer uit voor do deelneming, die hem
is betoond wegens zijne ziekte en bij zijne
genezing. Er wordt geAvezen op den ongun
stige» invloed van den economischen druk
op de rijksfinanciën, zoodat er weder eene
leening noodig is tot herstel van het even
wicht op de begrooting. Er wordt gewaagd
van do onderhandelingen over handelsverdra
gen, dio zijn ingeleid ou ©en wetsontwerp
aangekondigd, om den bondsraad te machti
gen de behandeling van Engeland op den
voet der meest begunstigde natie na 31 De
cember te bestendigen.
Daarna gaat de troonrede aldus voort:
Het Duitsche rijk onderhoudt met alle vreem
de staten betrekkingen van goede vriend
schap. In do moeilijke Macedonische kwes
tie, die de Europeesche diplomatie in den
laatst cn tijd het meest bezig hield, staan de
Duitsche belangen eerst, in de tweede lijn.
De regeering van den Keizer werkt echter
voor haar doel mede, om ernstige bezwa
ren zooveel mogelijk te vermijden en tot
het sucoes van de pogingen der 't naast hier
bij betrokkene staten, tot het verkrijgen van
geregelde toestanden in Macedonië bij te
dragen. De Keizer is tot zijne b ijdscbap ook
dit jaar met zijn hooge bondgenoot en ta
Romo en te Ween en en met den bevrienden
souvore in van het Russische rijk in per
soonlijke gedachtenwisseling kunnen treden.
Daarbij werd de wensch cn de hoop opnieuw
versterkt, dat de vrede, dit hoogste goed voor
do welvaart van do volken, ook verder voor
gevaarlijke storingen moge bewaard blijven.
Onder det wets voordrachten, die werden
aangekondigd, zijneen ontwerp tot betere
regeling van de financieele verhouding tus-
schen ketRijk en de bond-staten, een omt>
werp tot verlenging met een jaar. van do
wet betreffende de legersterkto in vredestijd,
een ontwerp tot wijziging van het hoofd
stuk der beurswet, betreffende het recktmar
tige beurs verkeer en tot Avijziging van de ze
gelwet in het belang van den beurstermijn-
handel, ten einde benadeelingen van hetj
beursverkeer te doem. verdwijnen.
In den Rijksdag deelde d0 plaats
vervangende rijkskanselier, graaf Po-
sadowsky, mede. dat de Bondsraad)
den 2Ssten November heeft besloten voorloo-
pig van eene nieuAco rogeling van de voor
waarden voor den ;iwoer van vlee6ch na 31
December 1903 af te zien. De mdedcc-
ling houdt in, dat, naar de wet op de keu
ring van slachtvee en vleesch van 3 Juni
1900 eerst den len April 1903 in haar vollen
omvang in Averking is getreden, hetgeen in
heb bijzonder geldt van de voorschriften
van paragraaf 12 voor den vlceschinvoer, er
nog geen voldoende ondervinding is kunnen
worden opgedaan, die als grondslag kan die
nen voor eene nieuwe regeling van deze aan
gelegenheid.
Frankrijk.
Di de gisteren gehouden zitting van de re
visie-commissie deelde dc rapporteur mede,
dat hij zijn best zou doen, om het verslag
betreffende de revisie van de Drey
fus za a k binnen tien dagen uit te brengen.
Engeland.
Officieel wordt meegedeeld, dat de admi
raliteit tAvee linieschepen heeft gekocht, wel-
k cd n aanbouAv Avaren voor de Chileensche re-
geering te Elswick en arrow voor 1.875.000
ponden sterling, allo onkosten daaronder be
grepen.
In Maart j.l. vroeg de Chileensche regec-
ring 2.200.000 p. st. voor deze schepen. De
admiraliteit was echter niet gezand voor dia
som den koop te sluiten.
Italië.
De minister-president GioUtti betoogde in
de beraadslagyigen over het regeeringspro-
giam, in antwoord aan de sprekers, die liet
woord hadden gevoerd, dat do groote lijnen
van dit program niet waren gecritiseerd.
Het is ec-n uutg-.-breid program, waar dat
kcant omdat de behoeften van hot land zoo
vee i greoter zijn geworden.
Het finaacieole godccito van het program
is niet zorg bestudeerd. Hij, hoopte, dat liet
parlement mede zou willen werken tot een
vruchtbaren en naarstige» arbiid.
Eon motie van vertrouwen in de rogecring,
voorgesteld door Coppino en aanvaard docxr
Gdolitti, Aveid met 284 tegen 114 stemmen
aangenomen.
Spanje.
Na afloop van den ministerraad begaf!
minister-president Villavertki tóch gisteren
naar het paleis en overhandigde den Koning
de ontslagaanvrage van het ministerie.
De reden van de ontslagaanvrage van het
ministerie is gelegen in de oppositie van de
minderheid, inzonderheid van de monarchaio
minderhend, tegen een voorstel van Domin-
guez Pasqual, dat strekt, om de aanneming
van de begrooting gemakkelijker te maken.
alen gelooft, dat aan generaal Azcarraga
opgedragen zal worden oen nieuw kabinot
samen te stellen.
Oosten rijk-Hongarije.
De Kamer heeft, bij hoofdelijke stemming?
m«i 135 tegen 70 stemmen de urgentie ge
weigerd aan eeu voorstel fcot wijziging van
artikel 14 der grondwet.
Rusiund.
Dc Keizerin van Rusland is thans zoo goed
als hersteld. Gisteren is het Keizerlijke paar
naar Zarskojo Selo teruggekeerd.
Griekenland.
Te Athene is een dagbladschrijver, dio da
studenten tot onlusten aanspoorde, in hech
te nis genomen.
Een hevige pennestrijd wordt gevoerd
oAier de Kamerontbinding, welke de Delyan-
nisten ten spoedigste wenschen.
Marokko.
De R o g i, zooals de raadselachtige troon
pretendent thans weer algemeen genoemd
wordt, rukt volgens telegrammen uit Me-
lilla, van Tcsa uit in de richting van den
door plee hts 400 man bezetten burg van Ain-
Sidi Mulluk op, do dorpen der stammen, dio
zich onlangs aan den Sultan onderworpen
hebben, vernielend. Zijne volgelingen, door
zijne ophanden zijnde komst aangemoedigd,
bestormden den buig, waarop de bezetting
over de Franseke grens vluchtte. Do bewo
ners van het vlek hebben den troonpreten
dent als hun oppersten veldheer erkend.
Brltsch-Indië.
Lord Curzon kwam den 29. Novem
ber in Koweit aan. De sjeik van Koweit
bracht hem aan boord van de Harding© een
bezoek.
Oost-Azië.
üit Tokio wordt gemeldt: In eene verga
dering van do radicale groep uit het Parle
ment werd eon besluit genomen, waarin de
politiek der regccring veroordeeld en haar
lakscho houding scherp gehekeld werd, In
het belang van den \-rede Avas het noodig
ontruiming van Mantsjoerije door de Russen,
alsmede opening van de havens in Mantsjoe
rije voor den handel te eischen.
De openbare meening eisdht luider
en luider het zenden van eeu ultimatum
aan Rusland, maar de regeering verliest hare
kalmte niet.
De Russische oorlogsschepen
Zesarevits en Bajon zijn goed en wol in Port-
Arthur aangekomen.
Vereen igde Staten.
Volgens ten te Londen ontvangen telegram
hebben de Vereenigde Staten compen-
seeronde rechten op suiker ge
legd, die uit Nederland komt.
President Roosevelt vonvacht, dat het
Kanaalverdrag, dat door de republiek
Panama ongewijzigd is aangenomen, in 14
dagen te Washington terug zal zijn. Dan
zal het A-crmoedelijk aan den Senaat wor
den voorgelegd het. is echter niet waarschijn
lijk, dat het nog voor de Kerstvacantic in
behandeling genomen wordt.
Gisteren werden in het Witte Huis
wederom twee krankzinnigen gearres
teerd. De eeu© A'erklaarde, dat hij den pre
sident had willen hypnotiseerendo andere
had een groot mes bij zich. De wacht in het
Witte Huis is verdubbeld geworden op het
bericht, dat ook een in het krankzinnigen
gesticht in Mineapolis geinterneerde is ont
snapt, na zijn voornemen te kennen te bob-
ben gegeven, bij den president binnen te
dringen
Uit het Engelsch
45 rxs
FLORENCE MARRYAT.
De eigenares van Rozenheuvel Avas zelf
optsteld over deze uiting harer droefheid. Zij
meende vast en zeker, dat de bron barer tra-
ngn Avas opgedroogd en dat zij voldoende
gehard Avas tegen de teleurstellingen en ver
drietelijkheden, welke het dikwijls zoo Avree-
dc, onbarmhartige leven maar al te vaak met.
zich brengt. De Avetenschap, dat Agnes Fea-
therstono een betrekkelijk vreemden man
oneindig liever had dan baar trouwe vrien
din, was echter ai te plotseling tot haar ge
komen. Dit belette evenwel niet, dat zij Ag
nes teeder aan haar hart. drukte en herhaal
delijk kuste.
„Maar lieve Eveline," begon de jongste der
twee vriendinnen weer, toen de oudste haar
zelfbehcerscbing althans eenigzins h.erwonnen
had, „waarom ben je bang, dat Jasper mij
niet gelukkig zal maken? Het is toch niet
meer dan natuurlijk, dat een meisje trouwt.
Je wilt. toch zeker niet., dat ik een oude vr-ij-
ster werd. net als tants Sophie? Over korter
of langer tijd trouw jij ook, Eveline."
„Ik? O neen, lieveling, nooit, van mijn le
ven. verklaarde de aangesprokene beslist.
Nu er gezinspeeld Averd op dc mogelijk
heid, dat zij ooit in het huwelijk zou treden,
kwam do herinnering aan haren armen, ver
bannen Will weer met kracht en geweld bij
haar op. Wie wist, of lüj op dit oogenblik
in het verre Amerika niet aan gebrek cn
armoede ten prooi was, terwijl zij zich hier
in Aveelde en overvloed baadde11 Wie kon
zeggen, of hij! niet misschien reeds de eeuwige
rust had gevonden, ver van haar, die hem
met- onbezweken trouw cn liefde wachtte?...
Nu hij 'niet was komen opdagen, om aan te
dringen op de vervulling van dc belofte, in
dertijd door haar afgelegd, was een huwelijk
met een anderen man een ondenkbaar iets
voor Eveline Rayne. Onder den indruk de
zer geAvaarwordingen herhaalde zij dan ook
met een vastberaden hoofdschudden „Nooit,
nooit
„Waarom niet Je bant tebh geen mau-
nembaatetcT. B'or. je dan \-a:i p an, jo leven
lr.<n:g mccdcrzed -dleen op Rozewhtwel to
wonenDat kan ik nnj niet. voorstellen! Ga
zeus eens na, hoe sraa en eentonig dat zou
wezen' Mama zegt, dat je al Gag getrouwd
hadt moeten zijn."
„Ja mama bocandee't mij van. het stand
punt, Avaaitap de meeste vrouwen izich plaat-
ron, Ag.ncv. Ik bccv w\: wooah' het eowoae
gros mijjicr zustoren. Dikwijls komt het
r'cmkbceld! bij mijl ctp, da>t ik aneer do geaard
heid. Ineto van con man. dan. van een vrouw.
De zorgen, aan heit fcdheer over mijai landi-
gced verbonden, tzullen mai ten allen tij|cle
tegen verveiling vrijwaren. Ik zou nooit dul
den, dat iemand1 mij van mijn plichten tegen
over Rozenheuvel aflinéid."
„Maar a's er nu eene .emaml kwam, di«
d© Agues, geheel eui al ouder den indruk
harer pas opgoiaac ervaring ..Mij dunkt,
dot hc-t heerlijk am er je zou wezen, als ;,e
alle verantwooi lelijkheid van je schouders
■.oudt kunnen lrdeti', zoodht jc a oor goed van
alio zorgttTea beBfottnmrariagen bevrijd waart.
Als die tot nog toe onbekende iemand Avaar-
lijk A*eel van je houit, zal hij je tea steun
zijn."
„Ik geloof, dat het huwelijk veeleer mijn,
zorgen zou vermeerderen dan verminderou.
Maar laten wij niet langer hierover spreken,
Agncs. Ik trouw todh. nooit."
„Ails go maar eerst eens wist, hoe (heerlijk
het is, te beminnen en bemintc! te worden,"
hield: Agnes Foaltihorstono vol.
Eveline loctade een oniartclijkon zucht.
„Waarom, zucht ge ?.co droevig? Ik heb
wül eens een enkelen keer gedacht
..Wat heb je 'wel eens gedacht?"
„Dat er een bepaalde reden b:ua.u, avobj-
ooi jo noo.t getrouwd beat, Evelinedat er
iemand üs, v»n Avien je dolveel houdt, ca dat
vereohillende omstraidighedcu n huwelijk
tais~cb.cn jou cn hem belet liebbtn. H«b ik
goed geraden. Eva? Was hij jou onwaardig?
„Dat hob ik noo L gedacht gat' juffrouw
Rrwnc ten antAvoord.
Zij gevoelde thans voor do eerste maal
in h aar leven een ach -er onweerctassiibarea
aandrong,- om haar hart vcor haar jonge
vriendin unt ito storten zij. d e nog nooit
aan iemand haar vollo vertrouwen goachou-
kea had. Weüke gehaimwuiniigt» macht spoor
de haar daartoe aan Door d tijding vaai
Agues' engagement avoö de harinnering aan
vroeger dhgen opnieuw bij haar levendag ge
worden en alleen door haar gce»[ te onthot-
fem van hot haar zoo dierbaar -jeheiin zou zij
„Dus is «r todh werkelijk iemand?" vroeg
Agnes met nieuwsgierige belangstelling.
„Er was iemand,antwoordde Ea'oüuc met
eeai ernstige uitdrukking in haar droefgeestige
oogen.
„Is hij, dbod?" hcffoum haar vriendin op
eerbiedigen toon.
„Neeti', Agnco, neen Ik ben er zeker van,
dat hij niet dood ri een rnwandtge stom
acgt mij, dat hij nog leafr, maar ik weet
niet, waar hij -is. Mijn arme, arme WiU!"
„Is het al lang geleden. Eveline?"
„Tien jaar 'hij heeft Engeland verlaten,
even vóór ik op Rozenheuvel kx in wenon',
Agncs."
„Tien. jaar! En hob jc hem neg niet ver
geten
„Neen. Agunes. cn dat r,nl ik ook noch. Tk
?al jc zeker wol riet uitdrukkelijk lxabocvon
te zoggen, (dat ik jo dit in het diepst ver-
troaiwoai A^ertcl, zconls de eene vriendin tot
de andere spreekt. Ik zou él wel eerdor dit
onderworp tegenover jeu hebben aangeroerd,
f .Ie ik bad kunnen onderstellen, dat j:i nw5t
gevoelens zout begrijpen, maar nu ge weet,
wat L:cfde is, ben ;k overtiv>d, oen belaog-
BtPÜood toehoorster in jc te zullen vinden.
Meen niet, dat ik laag of gcringschatteold
over de liefde denk. Lief je is de schoonste,
do heerlijkste gave, rlic God ans geven kan
a's zij bevorderlijk is oasi ons geluk
eti dait is zij zoo zelden. De miine heeft van
don beginne af aan .geen zonneschijn gekend.
„Schenk mij je volle vertrouwen, Eveline,"
smookte Agnes, terwijl zij zich, met dcclne-
miende liariclijkhcrJd tegen haar vriendin
aanvlijde.
„Mijn neef, Wall Caryll, cn ik hadden
elkander lief, Agncs. Vóór ik hier op Rozen-
mij/n tante, juffrouw Rayue. Toen inijn aamo
net f Hugh op zoo vcrdronkcai wa» ou. oom
Will u:t Londen had laten ovei koanon, om
Hugh's plaats op het kantoor .n te num;U,
deed hij hem bij mijn tante in den koet. Het
was zco'n aordEge. vrocflijke jongen, Agnes,
cn hij hield zooveel vwi mij In d'.'e paar
gelukkige jaren, weüke wij t< ziaamen ;n het
huis viun mijn tar;te hebben dofipgebracihit-,
waren wij orafsdheódedijk aan elkaar \-erbon-
den. Wij waren bebdon aim, maar todh ivas
hcL de gelukkagBto tijd mijns levens, toen rk
boterhamimen voor WdlTl sneed; thee voor
hem zette cm zijn ondergoed verstelde. Ik
achtte mij ruimschoot® voor imijn moeaite be
loond, ,al- hi i dés ZomdaigB' tmcib mij gi'.ng Avan-
deilen en mijl over liefde sprak. O, Agnes, ik
li ad hem niet alleen zielsïief ik aanbad
'ItemHij avos mij alles en adfes."
„Waarom is hij niert. (bder, Evcbne?"
..Dbft. is juist het groote vcrdiiict vaan mijn
leven. Hij Avas eigenzinnig cn trotsch, zooala
jongelui van zijn Ic ftijji dikwijls zi^n, en
hij wekte in Iwoge mate ooms toorn op.
Oom was zóó boos op hem, dat hij hom van
hot kantoer wegjaag, en hoe-wel ik oom Roger
op mijn» ksaoön can vcTgïfferis v .r WiR
cmeektc, wiLdo hij htcn r.tet terug i naan.
Will is daarep naar Amerika gegaan in
Enge'aad ha<l hij hcegemeun^l gem bona,
con voorui't te komen ;':i b. o ik nooit
iats van hem, geliooiri."
„Nooit iet11 vam heon geilioonclIleeCt hij
jc dan nooit geschreven?"
Wordt vervolgd