1*. 166.
Woensdag 16 December 1903.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Rozenheuvel.
'Z" Jaargang.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per S maanden roer Amersfoort f 1.25.
Idem franco per poet.
Afzonderlijke nummers - 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nnr
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgever»i VALKHOFF ft Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Tetephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN i
Vut 1—B regels
Elke regel meer
Groote letter* naar plaat»ruimte.
Voor handel en bedriff beataan voordeelige I
het herhaald adrèrteeren In'dit Blad bij abónffem6~
oirenlaire, bevattende de voorwaarden, wordt op a' Tt.-.ig
toegezonden.
Aan hendie met I Jan» a. 8.
op dit blad inteekenenwor
den de nummers die gedu
rende de maand December
nog zullen verschijnen KOS
TELOOS toegezonden.
Politiek Overzicht
Het begrootingadebat in den Ouitachen
rijksdag.
Nog een tweeden dag heeft het tour-
nocri in den Rijksdag tusschen Bebel en
graaf von Bülow gevorderd. Singer, die door
de sociaal-democratische fractie als tweede
spreker was aangewezen, heeft zijne beurt
moeten afstaan o-m Bebel gelegenheid te ge
ven tot repliek op het antwoord, dat de rijks
kanselier hcan op zijne eerste redo had toe
gediend. Met recht kon graaf Bülow zeggen,
dat zijne rede, al meende Bebel er alle waar
de aan te mogen ontzeggen, toch nog al in
druk scheen te hebben gemaakt, omdat dc
sociaal-democratische leider eene nieuwe rede
van 2i, uur had besteed aan hare wederleg
ging. Een huilde aan den spreker van de rc-
geeringstafel bevatte ook Bebel s woord
..Bat gij aan de rechterzijde over deze rede
verrukt zijt, bcgrijlp ik des te meer, omdat
geen van u de bekwaamheid bezit om zulk
een rede to houden." Het verslag vermeldt,
dat over deze opmerking een groot gelach
opging, maar dat moet dan een lachen ge
weest zijn als van den bóer, die kiespijn heeft,
want in deze opmerking stak waarheid. In
derdaad staat de parlementaire welsprekend
heid' iu den rijksdag thans niet meer op de
hoogte van vroeger, toen meesters van bet
woord als \yindthorst, von Bennigsen en Bam
berger er den toon aangaven. Hunne plaat
sen zijn door andoren ingenomen, maar die
komen hun op verrena niet nabij. Des te
meer indruk moet het maken, dat nu op de
eerste plaats aan do regeeringsta.fi 1 een man
gezeten is, die als spreker tegen de beste
redenaars opgewassen is. Graaf Biilow was tot
bijna zijn vijftigste jaar zonder eeuige par
lementaire ervaring; maar hij bezit iets van
die gave des woords, waardoor de redenaar
bij Gods genade zich van het gros der spre
kers onderscheidt.
De beide partijen in dit touranoi namen
geen blad voor dtn mondwat zij elkaar
toevoegden, was recht op den man af. Graaf
Bülow erkende, dat, wauncer Bebel 't als
een bijzonder goed verschijnsel had geroemd,
dat de sociaal-democraten er geen doekjes om
wonden, dat bijna woordelijk hetzelfde was
wat hij gezegd had over de gebeurtenissen in
Forbach (de garnizoensstad, die door luite
nant Bilse in zijn bekend boek aan de kaak
is gesteld). Maar hij liet daarop volgen ,,Het
onderscheid bestaat slechts hierin, dat ik er
aan toegevoegd heb, dat- de beterende hand
moet ingrijpen, terwijl do heer Bebel er he
laas geen illusie over heeft gelaten, dat alles
in do soci aal -de m öcrati scLe partij bij het oude
zal blijven."
Die opmerking over de beterende hand
Btaat in verband met eeu onderwerp, dat in
dezo algemeeno debatten eene groote rol heeft
gespoeld. Naast don rijkskanselier heeft nog
een ander lid van de regeering iu dit debat
een belangrijk aandeel gehad: generaal von
Einean, do Pruisische minister van oor'og,
die in militaire zaken gewoonlijk als de
woordvoerder van den bondsraad optreedt.
Voor zoover hij. den socialistischcn leider van
repliek kon dienen in militair-technische za
ken, was zijne taak vrij gemakkelijkhet
kostte hem geen moeite in 't licht te stellen,
dat Bebel hier als dilettant de plank bij her
haling missloeg.
Minder aangenaam was zijne taak, waar hij
had te antwoorden op de veelvuldige klach
ten over soldaten-mishandelingen, die waar
lijk niet van sociaal-democratische zijde al
leen werden aangehevende eerste spreker,
de woordvoerder van het centrum, was daar
mede reeds begonnen en hij vond daarin steun
bij dc vertegenwoordigers van nagenoeg alle
andere partijen. Hier werd inderdaad een
wondo plek aangewezen. Dat werd ook van
de zijde der regeering niet bemanteld, maar
volmondig toegestemd. Reeds in den aanvang
van zijne eerste rede verklaarde de rijkskan
selier, dat hij in volle overeenstemming met
dc ministers van oorlog van allo bondsstaten
't als den heiligen plicht van het militaire
bestuur beschouwde, met alle gepaste mid
delen dergelijke buitensporigheden tegen te
gaan. ze te voorkomen, ze uit te roeion.
Generaal von Einem liet zich met niet
minder nadruk hierover uit. Hij zeide o.a.
,,De afgevaardigde Sattlcr heeft gezegd:
Hot hart krimpt ineen. Gij beziet de zaak
van de menschelijke zijde en hebt natuur
lijk m eerend eels in uwe genegenheid voor
het leger het gevoel, dat daaraan paal en
perk moet wordon gesteld. Maar wij voolen
nog heel andei-s het groote nadeel, dat door
de mishandelingen ons wordt berokkend. Die
gevallen, waarin brutaal, ja met een zekere
wellust, zooals in het geval-Brcitenbach, de
onderofficier er op uit is kwellingen to ver
zinnen om den man te schenden, dat is heit
gruwelijkste wat men zich kan denken. Ik
aarzel niet te verklaren, dat wanneer zoo
iets voorkomt in de compagnie, onder allo
omstandigheden do superieur daarvan moet
weten. Of hij heeft zijne onderofficieren in
zulk een geest opgevoed, of hij is geen men-
schenkenner. óf hij heeft zulk een optimisme
en vertrouwen, dat het niet gerechtvaardigd
is. Ik ben overtuigd, dat wij deze mishan
delingen uit het leger zullen krijgen, dat wij
ze er uit moeten krijgen, en nergens wordt
dat zoo diep gevoeld, zoo als volstrekt noo-
dig erkend, als bij Z. M. den Keizer, die zich
genoopt heeft gevoeld zijn ernstigen wil in
deze richting uit te spreken."
Uit eene uitdrukking, in 's ministers eerste
rede gebezigd, leidde Richter af, dat een oog
je too zou worden gedaan, als 't niet een ern
stig geval van mishandeling gold, maar een
in drift toegebrachte klap maar daartegen
kwam generaal von Einem in zijne tweede
rede op; hij verklaarde uitdrukkelijk, dat
hij in het belang van het leger, in het be
lang van de opleiding der soldaten, uitdruk
kelijk iedere mishandeling afkeurde. Wel
kan mishandeling voorkomen, want er is veel
bij wat in den aard van de menschen ligt.
maar strafbaar en niet te verontschuldigen is
het altijd. „De mishandelingen moeten wij
uitroeien en wij zullen het, maar wij moeten
tijd hebben, en dit zijn niet enkel woorden,
de daden zullen volgen. Laat dat maar aan
den Keizer over. Steeds meer zal de overtui
ging zich baan breken in het leger, dat met
dit stelsel onder allo omstandigheden moet
worden gebroken en dat wij in het leger geen
Dippolds*) kunnen gebruiken."
Het debat over dit pijnlijke onder werf)
heeft dus inderdaad zijne goede zijde gehad.
Het kwaad is zonder verschooning aangewe
zen. Maar ook is gebleken, dat het leger
bestuur diep doordrongen is van het besef,
dat het verplicht is dit kwaad te bestrijden
en het uit te roeien niet wortel en tak. Hier
is dus een opbouwende kritiek geleverd, die
het hare er toe zal bijdragen om iets, dat liet
Duitscho leger niet tot roem strekt, weg t-o
nomen.
In de vergadering van gisteren is de be
raadslaging ten einde gebracht, en de rijks
dag heeft zich verdaagd tot 12 Januari, na
de bcgrooting te hebben verzonden naar de
begrootingscomiuissïe. Het eenige wetsont
werp, dat in deze kortö zitting is afgedaan,
dat tot verlenging van de bestaande voorloo-
pigo regeling der handelsbetrekkingen met
Engeland, is bij de eindstemming aangeno
men met slechts ze» stemmen tegen. Men
heeft de regeering geEecl do vrij© hand ge
laten in de thans loopende onderhandelin
gen over nieuwe handelsverdragen, en van
haar geen verklaringen verlangd hoe het daar
mede stond. „Over de handelsverdragen wil
ik niet spreken zeide Richter want ais
het later verkeerd gaat. dan zou de rijkskan
selier zeggen, dat wij de loopende onderhan
delingen hebben gestoordde heer Bebel
heeft daarvan reeds een voorproefje gehad.
Daarom zwijg ik en denk het mijne."
Dippold is een privaatdocent, die onlangs
in een geruchtmakend .proces tot acht jaren
tuchthuisstraf werd veroordeeld, omdat hij ten
gevolge van zijn opvoedingsstelsel, een aan zjine
zorg ioevertrouwden jongen had doodgeranseld.
Duitsehland.
Dó rijksdag heeft gisteren in derde lezing
het wetsontwerp tel vcorloopige regeling van
de handelsbetrekkiv'gcu nut Engeland goed
gekeurd overeenkomstig het bij de tweede-
lezing genen non besluit. Togen s tuinden slechts
de zis leden van de nieuw opgerichte- o-'otuo-
misoh© vereeiHgingt
Bij de voorzetting der algemeente begroo*
tingsdebatten in den Rijksdag verklaarde de
Rijkskanselier, dat hij het een fout zou ach
ten, wanneer niet de absolute zekerheid be
stond dat de meerderheid van den Rijksdag
te vinden was voor wetten ter bestrijding
van do sociaal-democratie, zonder dringende
noodzakelijkheid tweedracht en oneenigheid
te brengen in de burgerlijke partijen.
Yoor zoover de gevallen van het terroris
me der sociaal-democratie vallen onder de
strafwet of de bepalingen van de „Gewerbe-
ordnung". zullen zij tegengegaan worden
Het regeeringsprogram tot bestrijding der
sociaal-democratie fbestaat hierin, alles te
doen wat. de eensgezindheid onder de burger
lijke partijen kan in stand houden of teweeg
brengen. In dezen strijd zijn bezonnenheid
en kalmte betere leiders dan heftigheid en
onbekookte warmte, leder, die het waagt
zich te stellen tegenover de majesteit der
wet, zal zonder verschooning neergeveld
worden.
Betreffend© de sociale wetgeving, heeft de
regeering een zoo rustig geweten als welke
andere regeenng in Europa ook. Zij gaat
steeds voort de ontwikkeling onzer binnen-
landsche toestanden binnen rustige en vreed
zame wettelijke banen te houden, voor zoover
de hoogmoed en bekrompenheid der socialis
tische leiders, en de tot- terrorisme gestegen
opruiing tot den klassenstrijd, dit toelaten.
In den verderen loop van het debat wer
den vooral do toestanden in Elzas-Lotharin-
gen besproken. Staatssecretaris graaf Posa-
dowsky betoogt dat de tegenwoordige gere
gelde toestanden in Duitsehland niet te ver
gelijken zijn met die vóór dc groote Fransche
revolutie. „Indien het bij ons werkelijk eens
tot eene revolutie mocht komen, dan zal
velen het hoofd op hol gaanmaar bet is
te hopen, dat dit alleen het. geval zal zijn
bij hen. die de stoutheid hebben op te komen
tegen de staatsorde en bare macht". (Leven
dige bijval).
Ten slotte wordt de begrooting en het
wetsontwerp tot wijziging van de regeling
der rijksfinanciën in handen gesteld van de
begrotingscommissie.
De volgende zitting is bepaald op 12 Ja
nuari.
Frankrijk.
De bladen bevatten het. programma van de
a s. reis van president Loubet naar Italië:
Den 6en April wordt de President te
Rome verwacht, van waar hij: den llen ver
trekt. Er zal een groot avondfeest gegeven
worden op de Pincio, cn tegelijk een groot
volksfeest op de Piazza del Popoio. Het co
mité, a-an welks hoofd de burgemeester van
Rome staat, beraamt voorts een feest in do
villa Borghese, een groot concert onder lei
ding van Mascagni. en zelfs een fakkelop
tocht naar het plein van het Quirinaal.
Loubet is voornemens, ook bezoeken te
brengen aan Napels ©n Florence.
Do Figaro wil wdten, dat tusschen die
Franseho en de Spaamsche regeering onder-
hadelingen omtrent een reisvanKoning
A 1 f a n s naar Pari js in gang zijn. Het be
zoek zal waarschijnlijk in het voorjaar plaats
vinden.
Da Franscbe Kamer heeft de uitbrei
ding van de haven van Duinkerken
goedgekeurd.
De commlissie tot onderzoek van het dos
s i e r-II u ra bert heeft- Maandag den Heer
Brugnière zelf gehoord. Zooals men weet
heeft Brugnière 20 jaar geleden als deserteur
gratie gekregen, en heeft de vader van Brug
nière ecu groet© geldsom aan de faam lie
Humbert geleend om die gratie voer zijn
zoon te va-werven De zoon bevestigt dit
verbaal Zijn vader, zegt hij. had inderdaad.1
1400.000 francs aan de Humberts geleend in
verband met de gratie voer z:in tweemaal
desertcercn. Of er nog andere personen van
aanzien hun bemiddeling bobbcu verleend
voor liem, toon hij deserteur was. weef do
heer Brugnière mei
Den gezant te Konstantinopel Constons.
die volgens het niet zeer betrouwbare getui
genis van Cros een rol zou hebben gespeeld
iu deze zaak, kende Brugnière niet.
Engeland.
Dc verkiezingen, die lieden in twee
Londtnsche districten. Lewisham en Dul-
wich. gehouden werden voor twee le
den van het parlement, gingen voornamelijk
om de fiscalo quaestie. Gekozen werden d©
bedde candidaton. die Chamberlain s inzich
ten steunen. ïn do partijverhouding komt
daardoor geen verandering, want de beide
districten werdeu tot dusver door conserva
tieven vertegenwoordigd.
T© Lewisham werd gekozen Coates, conser
vatief, met 7709 stemmenClclaud, liberaal
on vrijhandelaar, kreeg 5697 stemmen. Te
Dulwicli werd gekozen de conservatief Ru
th erf oord Harris, met. 5819 stemmen, tegen
4382 stemmen op den liberalen vrij handelaar
Mastennan.
Italië.
In antwoord op interpollatiën in de
Kamer verklaarde minister Tittoui, dat
do regeering bij, do gebeurtenissen te
Innsbruck niet kon tusschen beid© komen.
D.ze gebeurtenissen warefi 'slechte episoden
uit dc® strijd tu&schon do nat'onalitoiten,
Dv taalquacetiën beletten *uitschlaDd niet
de bondgenoot van Oostenrijk en de vriend
van Rusland te zijn. Onze betrekkingen met
Oostenrijk moeten evenzoo zijn.
Spa*, laakte de uitspattingen der irredeu-
listen.
Italië wil een vredelievende politiek voe
ren; en zal trouw blijven aan den Driebond,
die niet de vriendschap met Frankrijk en
Engeland heeft belet. Italië wenacht hand
having van deu status quo aaai den Balkan.
Do regeering is vooiaiMinom het vcrWnd
met Duritsdlilandi en Oostenrijk en de fe®-
trekkingen nn.-t Engeland en Frankrrik l©
Ixvestigcn in het belang van do handhaving
van den vrede.
Oostenrijk-Hongarije.
De ontwerp-begrooting van do monarchie
Oostenrijik-Hongarijs voor 1904 overgelegd,
aan do delegatiën bepaalt do bruto-uitgaveu
op 374.975.389 kronen. Do netto-uitgave®
bedragen 368.009.918 kronen, hetgeen neer
komt op eene vermeerdering der uitgaven
van 1.957.545 kronen.
De aasiivullingskreidicicn voor 1903 aange
vraagd, zijn bepaald op 2,124.150 kronen,
welk bedrag zal worden besteed voor gra
naten en nieuw berggeschut.
In dc vergadering der Oostenrijksche dele
gatie van heden bracht de voorzitter in herin-
lering de bezoeken door gekroonde hoofden
aan het Woener hof gebracht, welke bewijzen
zijn voor den eerbied, waarin de Keizer zich
verheugen mag. en voor de goede verstand
houding tusschen Oostenrijk-Hongarije en het
buitenland.
rite Hotlgaaiisohe delegatie koos tof voorzat
ter graaf Szapary. tot ondervoorzitter den
oud-minister-president Koloman Szell.
In eene rede wees Szell op de zegeningen
van den vrede. Ooetenn jk-H'on.garije moet
nauw verbonden blijrve® aan den driebond en
goede vriendschap onderhouden anet do
overige mogendheden.
Het- gemeenschappelijke optreden van Oos
tenrijk en Rusland zal don voorsrecd terug
geven aan de bevolking van lie: Balkan-
schiereiland.
Turkije.
Tot de reorganisatie van do gendarme-
r i e in de Macedonische nlajets zullen onder
een ïtaliafanschen gendraal 64
vreqxnde officieren en 150 onderi
officieren aangesteld worden.
De Standard verneemt uit Konstantino
pel van den 14. dezer, dat er reden is om te
gelooven, dat generaal Cravers. die bev
heeft gevoerd over de Italiöansche strijd
macht op Kreta tijdens de onlust eu aldaajr,
benoemd za lworden tot- chef vaai de gen
darmerie.
Oost-Azië.
Dc Japansohe gezant te Darijs verklaar
de oenen redacteur van de Gaulois in ant
woord op de vraag, waarom do. opoubaro
meening van Japan over de iaaig-
-
Uit hel Engelse.h
55 vak
FLORENCE MARRYAT.
Jasper Lyle glimlachte om haar geestdrift,
maar zijn lach was min of meer gedwongen
en een onpartijdig toeschouwer zou allicht
den indruk ontvangen hebben, dat hij ja
loerse h was op den invloed, dien Eveline
Rayne op zijn aanstaande vrouw uitoefende
Ook op Agues bleef dit gesprek geenszins
zonder uitwerking. In zenuwachtige spanning
wachtte zij de komst barer vriendin af. vast
besloten. nauwkeurig op te merken, walken
indruk Eveline's verschijning op Jasper te
weeg zou brengen. Toen liet. etensuur nader
de1, trippelde Agnes' tengere gestalte, in een
elegant rose japonnetje gehuld, voortdurend
tusschen het salon en de voordeur heen en
weer. Zij wilde do eerste zijn. die een woord
met de eigenares van Rozenheuvel wisselde.
Eveline was stipt op haar tijd. Op Feather-
stono Hall ging het evenmin sfcijlf vormelijk
toe als op het heerenhuis en het klokje van
zc»en achtte men niets te vroeg voor het
diner. Zoodi a haar kleine coupé voor de deur
stilhield (Eveline hield er verscheidene groo-
tere rijtuigen op na, waar zij echter zelden
of nooit gebruik van maakte) snelde Agnes
do stoep af. om haar vriendin te verwelko
men
„Ben je daar eindelijk!" riep zij. ..Ik heb
al wel een half uur naar je staan uitkijken.
Je kunt je niet voorstellen, Eveline, hoe ze
nuwachtig ik ben. Als hij eens niet in je
smaak viel!"
Elveline. die juist de plooien van haar
zwart fluweelen japon in orde bracht en de
echte kant. welke haar hals en pols omsloot,
gladstreek, staakte plotseling deze bezigheid,
.om hef. jonge meisje in het blozend gelaat
te- zien, waarop duidelijk spanning te lezen
Etend.
„Wat bedoel je, Agnes! Spreek je over
mijnheer Lyle?"
..Ja. Ik weet wel, dat je veel van mij houdt
.Eveline, maar daarom kunnen wij het op
het punt van smaak toch wol niet altijd eens
zijn cu en als jij niet een even gunstige'
mcening aangaande Jasper koesterde als ik,
zou ik zoo onuitsprekelijk bedroefd zijn
„Dwaas kind Wat heeft mijn oordcel nu
te maken met het geluk, dat je aan de zijlde
van je aanstaanden echtvriend wacht? Wees
maar niet ongerust. Agnes." ging zij op ern
stigen toon voort. ..Om den wille van onze
trouwe vriendschap stol ik mijn hart gaarne
open voor den man, die je liefde heeft mogen
winnen."
Dit zeggende, sloeg zijl haar armen om don
hals van haar vriendin en kuste deze met
ongedwongen hartelijkheid. Toon Eveline
het jonge meisje had losgelaten en om zich
heen keek. out-waarde zij in de halfdonkere
vestibule een gedaante, die in haar onmid
dellijke nabijheid had post gevat. Het was
Jasper Lyle in eigen persoon. Hij scheen
met evenveel verlangen als Agues de komst
van juffrouw Raync verbeid te hebben en
liever hier aan haar voorgesteld tc worden
dan in het salon, waar zooveel oogen hen
uitvorschend zouden gadeslaan.
„Daar is Jasper"' riep Agnes met een
kreet van verrukking. „Jasper, dit is nu mijn
lieve vriendin, mijn zuster. EVeüne Ravne.
Laat tegenover haar alle stijfheid en vorme
lijkheid varen. Och toe, geeft elkaar de hand.
Ik zou zoo dolgraag zien. dat jelui vrienden
met elkander wordt.
Voor zooverre dit van mij afhangt, zal
je wensch vervuld worden. sprak Evehne
met een innemend glimlachje-
Mijnheer Lyle greep de hem toegestoken
hand en hield die eenige oogenblikken
gend in de zijne. Eindelijk zeide hij met u
nog stei ker Fransch accent dan gewoonlijk
..Het is mij een waar genoegen, kennis te
maken met' de liefste vriendin van mijn
Agnes."
„Zoo is 't goed! Nu is mijn. hart gerust
en kunnen wij in optocht gezamenlijk naar
het salon gaan," riep Agnes Featherstono
vroolijk, terwijl zij Jasper on Eveline lachend
voortduwde.
Eveline wist zich neg niet juist rekenschap
te geven van den indruk, die®. Jasper Lyle
op haar gemaakt had. Zij had niet verwacht
dat Agnes' verloofde haar zoowel in zijn ma
nier van sproken als iu zijn gehcele voorko
men zoo sterk aan een vreemdeling zou doen
denken. Het- stemde haar min of meer wre
velig, dat een Engelschman in zulk een mate
do lic-bbelijiklieden en eigenaardigheden van
oen ander volk hadi kunnen overnemen, en
zoodra zij mei de overige leden van het ge
zin de gebruikelijke plichtplegingen gewis
seld had, vestigde zij wederom haar oogen
nieuwsgierig uitvorschend op mijnheer Lvle
Deze scheen echter ©enigszins schuw te zijn
voor haar ondte-rzockenide blikken (heigeen
hem in zijn hoedanigheid als minnaar niet
kwalijk was te nemen) en wilde zc klaarblij
kelijk zoqpeel mogelijk trachten te ontwijken
want hij had zich in den uitersten hoek der
kamer teruggetrokken en veinsde verdiept-
te zij® in een of ander plaatwerk. Eveline
was er in 't minst niet rouwig om, dat' zij
2ich voor t oogenblik althans niet met hem
kon bemoeien Mijnheer en mevrouw Feather-
stone hadden hun jeugdige vriendin natuur
lijk veel van hun reizen t© vertellen en de
beleefdheid vorderde., da.t zij al haar aan
dacht. aan haar vriendelijken gastheer cn
gastvrouw wijdde. Aan tafel zat zij echter
vlak tr gen over de two© gelieven. Als door
een geheimzinnige t.oovermacht werden haar
oogen telkens cn telkens weder t-ot- mijnheer
Lyle aangetrokken. Wat had hiji toch over
zich, dat haar aandacht zoozeer boeide? Zij
koesterde niet de minste bewondering voor
hem. veeleer het tegendeel. Bij den eersten
aanblik van Agnes' uitverkorene had een
gevoel van teleurstelling haar aangegrepen.
Jasper Lyle was niet flink, niet manlijk
genoeg, om iu haai- smaak te vallen. Hij had
meer het aanzien van een Italiaansch dich
ter of middelceuwsch troubadour dan van
een Engelschman uit de negentiende eeuw.
Bovendien wekten zijn uitheemsche kleeding
t-n wijze van spreken bepaald haar afkeer
op. Volgens haar moest een Engelscluman er
uitzien als zoodanig en «preken als een echt
zoon van Albion. Zijn Fransch acoent klonk
I haar zoo gekunsteld in do ooren als hij
i gewild bad, zou hij bet Engelsch veel beter
hebben kunnen uitspreken
Toen het Agnes eindelijk na tal van ver-
geefsche pogingen gelukt was, om Eveline en
Jasper samen in een gesprek te wikkelen,
bevond Eveline, dat haar gedachten zich nog
altijd met onverzettelijke hardnekkigheid
met datzelfde onderwerp bezighielden.
„Te oord' clen naar uW sterk gepronon
ceerd Fransch accent, mijnheer Lyle, moctu
jaren lang in het buitenland vertoefd heb
ben," zeide zij. „Bent u geen Engelschman
van geboorte?"
Deze eenvoudige vraag bracht hem blijk
baar zeer in verwarring. „Ja neen," gaf
hij stamelend ten antwoord. „Dat is te zog
gen, mijn moeder was een Francais©, juf
frouw Rayne. Ik ben dus half Fransch. half
Engelsch."
„Bent u op het vasteland opgevoed?''
„Ik heb het grootste gedeelte van mijn
leven buiten Engeland doorgebracht," her
nam hij. terwijl hij onafgebroken op zijn
bord tuurde.
JFortft vervolgd.