1*. 166. Woensdag 16 December 1903. BUITENLAND. FEUILLETON. Rozenheuvel. 'Z" Jaargang. AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Per S maanden roer Amersfoort f 1.25. Idem franco per poet. Afzonderlijke nummers - 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nnr 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgever»i VALKHOFF ft Co. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Tetephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN i Vut 1—B regels Elke regel meer Groote letter* naar plaat»ruimte. Voor handel en bedriff beataan voordeelige I het herhaald adrèrteeren In'dit Blad bij abónffem6~ oirenlaire, bevattende de voorwaarden, wordt op a' Tt.-.ig toegezonden. Aan hendie met I Jan» a. 8. op dit blad inteekenenwor den de nummers die gedu rende de maand December nog zullen verschijnen KOS TELOOS toegezonden. Politiek Overzicht Het begrootingadebat in den Ouitachen rijksdag. Nog een tweeden dag heeft het tour- nocri in den Rijksdag tusschen Bebel en graaf von Bülow gevorderd. Singer, die door de sociaal-democratische fractie als tweede spreker was aangewezen, heeft zijne beurt moeten afstaan o-m Bebel gelegenheid te ge ven tot repliek op het antwoord, dat de rijks kanselier hcan op zijne eerste redo had toe gediend. Met recht kon graaf Bülow zeggen, dat zijne rede, al meende Bebel er alle waar de aan te mogen ontzeggen, toch nog al in druk scheen te hebben gemaakt, omdat dc sociaal-democratische leider eene nieuwe rede van 2i, uur had besteed aan hare wederleg ging. Een huilde aan den spreker van de rc- geeringstafel bevatte ook Bebel s woord ..Bat gij aan de rechterzijde over deze rede verrukt zijt, bcgrijlp ik des te meer, omdat geen van u de bekwaamheid bezit om zulk een rede to houden." Het verslag vermeldt, dat over deze opmerking een groot gelach opging, maar dat moet dan een lachen ge weest zijn als van den bóer, die kiespijn heeft, want in deze opmerking stak waarheid. In derdaad staat de parlementaire welsprekend heid' iu den rijksdag thans niet meer op de hoogte van vroeger, toen meesters van bet woord als \yindthorst, von Bennigsen en Bam berger er den toon aangaven. Hunne plaat sen zijn door andoren ingenomen, maar die komen hun op verrena niet nabij. Des te meer indruk moet het maken, dat nu op de eerste plaats aan do regeeringsta.fi 1 een man gezeten is, die als spreker tegen de beste redenaars opgewassen is. Graaf Biilow was tot bijna zijn vijftigste jaar zonder eeuige par lementaire ervaring; maar hij bezit iets van die gave des woords, waardoor de redenaar bij Gods genade zich van het gros der spre kers onderscheidt. De beide partijen in dit touranoi namen geen blad voor dtn mondwat zij elkaar toevoegden, was recht op den man af. Graaf Bülow erkende, dat, wauncer Bebel 't als een bijzonder goed verschijnsel had geroemd, dat de sociaal-democraten er geen doekjes om wonden, dat bijna woordelijk hetzelfde was wat hij gezegd had over de gebeurtenissen in Forbach (de garnizoensstad, die door luite nant Bilse in zijn bekend boek aan de kaak is gesteld). Maar hij liet daarop volgen ,,Het onderscheid bestaat slechts hierin, dat ik er aan toegevoegd heb, dat- de beterende hand moet ingrijpen, terwijl do heer Bebel er he laas geen illusie over heeft gelaten, dat alles in do soci aal -de m öcrati scLe partij bij het oude zal blijven." Die opmerking over de beterende hand Btaat in verband met eeu onderwerp, dat in dezo algemeeno debatten eene groote rol heeft gespoeld. Naast don rijkskanselier heeft nog een ander lid van de regeering iu dit debat een belangrijk aandeel gehad: generaal von Einean, do Pruisische minister van oor'og, die in militaire zaken gewoonlijk als de woordvoerder van den bondsraad optreedt. Voor zoover hij. den socialistischcn leider van repliek kon dienen in militair-technische za ken, was zijne taak vrij gemakkelijkhet kostte hem geen moeite in 't licht te stellen, dat Bebel hier als dilettant de plank bij her haling missloeg. Minder aangenaam was zijne taak, waar hij had te antwoorden op de veelvuldige klach ten over soldaten-mishandelingen, die waar lijk niet van sociaal-democratische zijde al leen werden aangehevende eerste spreker, de woordvoerder van het centrum, was daar mede reeds begonnen en hij vond daarin steun bij dc vertegenwoordigers van nagenoeg alle andere partijen. Hier werd inderdaad een wondo plek aangewezen. Dat werd ook van de zijde der regeering niet bemanteld, maar volmondig toegestemd. Reeds in den aanvang van zijne eerste rede verklaarde de rijkskan selier, dat hij in volle overeenstemming met dc ministers van oorlog van allo bondsstaten 't als den heiligen plicht van het militaire bestuur beschouwde, met alle gepaste mid delen dergelijke buitensporigheden tegen te gaan. ze te voorkomen, ze uit te roeion. Generaal von Einem liet zich met niet minder nadruk hierover uit. Hij zeide o.a. ,,De afgevaardigde Sattlcr heeft gezegd: Hot hart krimpt ineen. Gij beziet de zaak van de menschelijke zijde en hebt natuur lijk m eerend eels in uwe genegenheid voor het leger het gevoel, dat daaraan paal en perk moet wordon gesteld. Maar wij voolen nog heel andei-s het groote nadeel, dat door de mishandelingen ons wordt berokkend. Die gevallen, waarin brutaal, ja met een zekere wellust, zooals in het geval-Brcitenbach, de onderofficier er op uit is kwellingen to ver zinnen om den man te schenden, dat is heit gruwelijkste wat men zich kan denken. Ik aarzel niet te verklaren, dat wanneer zoo iets voorkomt in de compagnie, onder allo omstandigheden do superieur daarvan moet weten. Of hij heeft zijne onderofficieren in zulk een geest opgevoed, of hij is geen men- schenkenner. óf hij heeft zulk een optimisme en vertrouwen, dat het niet gerechtvaardigd is. Ik ben overtuigd, dat wij deze mishan delingen uit het leger zullen krijgen, dat wij ze er uit moeten krijgen, en nergens wordt dat zoo diep gevoeld, zoo als volstrekt noo- dig erkend, als bij Z. M. den Keizer, die zich genoopt heeft gevoeld zijn ernstigen wil in deze richting uit te spreken." Uit eene uitdrukking, in 's ministers eerste rede gebezigd, leidde Richter af, dat een oog je too zou worden gedaan, als 't niet een ern stig geval van mishandeling gold, maar een in drift toegebrachte klap maar daartegen kwam generaal von Einem in zijne tweede rede op; hij verklaarde uitdrukkelijk, dat hij in het belang van het leger, in het be lang van de opleiding der soldaten, uitdruk kelijk iedere mishandeling afkeurde. Wel kan mishandeling voorkomen, want er is veel bij wat in den aard van de menschen ligt. maar strafbaar en niet te verontschuldigen is het altijd. „De mishandelingen moeten wij uitroeien en wij zullen het, maar wij moeten tijd hebben, en dit zijn niet enkel woorden, de daden zullen volgen. Laat dat maar aan den Keizer over. Steeds meer zal de overtui ging zich baan breken in het leger, dat met dit stelsel onder allo omstandigheden moet worden gebroken en dat wij in het leger geen Dippolds*) kunnen gebruiken." Het debat over dit pijnlijke onder werf) heeft dus inderdaad zijne goede zijde gehad. Het kwaad is zonder verschooning aangewe zen. Maar ook is gebleken, dat het leger bestuur diep doordrongen is van het besef, dat het verplicht is dit kwaad te bestrijden en het uit te roeien niet wortel en tak. Hier is dus een opbouwende kritiek geleverd, die het hare er toe zal bijdragen om iets, dat liet Duitscho leger niet tot roem strekt, weg t-o nomen. In de vergadering van gisteren is de be raadslaging ten einde gebracht, en de rijks dag heeft zich verdaagd tot 12 Januari, na de bcgrooting te hebben verzonden naar de begrootingscomiuissïe. Het eenige wetsont werp, dat in deze kortö zitting is afgedaan, dat tot verlenging van de bestaande voorloo- pigo regeling der handelsbetrekkingen met Engeland, is bij de eindstemming aangeno men met slechts ze» stemmen tegen. Men heeft de regeering geEecl do vrij© hand ge laten in de thans loopende onderhandelin gen over nieuwe handelsverdragen, en van haar geen verklaringen verlangd hoe het daar mede stond. „Over de handelsverdragen wil ik niet spreken zeide Richter want ais het later verkeerd gaat. dan zou de rijkskan selier zeggen, dat wij de loopende onderhan delingen hebben gestoordde heer Bebel heeft daarvan reeds een voorproefje gehad. Daarom zwijg ik en denk het mijne." Dippold is een privaatdocent, die onlangs in een geruchtmakend .proces tot acht jaren tuchthuisstraf werd veroordeeld, omdat hij ten gevolge van zijn opvoedingsstelsel, een aan zjine zorg ioevertrouwden jongen had doodgeranseld. Duitsehland. Dó rijksdag heeft gisteren in derde lezing het wetsontwerp tel vcorloopige regeling van de handelsbetrekkiv'gcu nut Engeland goed gekeurd overeenkomstig het bij de tweede- lezing genen non besluit. Togen s tuinden slechts de zis leden van de nieuw opgerichte- o-'otuo- misoh© vereeiHgingt Bij de voorzetting der algemeente begroo* tingsdebatten in den Rijksdag verklaarde de Rijkskanselier, dat hij het een fout zou ach ten, wanneer niet de absolute zekerheid be stond dat de meerderheid van den Rijksdag te vinden was voor wetten ter bestrijding van do sociaal-democratie, zonder dringende noodzakelijkheid tweedracht en oneenigheid te brengen in de burgerlijke partijen. Yoor zoover de gevallen van het terroris me der sociaal-democratie vallen onder de strafwet of de bepalingen van de „Gewerbe- ordnung". zullen zij tegengegaan worden Het regeeringsprogram tot bestrijding der sociaal-democratie fbestaat hierin, alles te doen wat. de eensgezindheid onder de burger lijke partijen kan in stand houden of teweeg brengen. In dezen strijd zijn bezonnenheid en kalmte betere leiders dan heftigheid en onbekookte warmte, leder, die het waagt zich te stellen tegenover de majesteit der wet, zal zonder verschooning neergeveld worden. Betreffend© de sociale wetgeving, heeft de regeering een zoo rustig geweten als welke andere regeenng in Europa ook. Zij gaat steeds voort de ontwikkeling onzer binnen- landsche toestanden binnen rustige en vreed zame wettelijke banen te houden, voor zoover de hoogmoed en bekrompenheid der socialis tische leiders, en de tot- terrorisme gestegen opruiing tot den klassenstrijd, dit toelaten. In den verderen loop van het debat wer den vooral do toestanden in Elzas-Lotharin- gen besproken. Staatssecretaris graaf Posa- dowsky betoogt dat de tegenwoordige gere gelde toestanden in Duitsehland niet te ver gelijken zijn met die vóór dc groote Fransche revolutie. „Indien het bij ons werkelijk eens tot eene revolutie mocht komen, dan zal velen het hoofd op hol gaanmaar bet is te hopen, dat dit alleen het. geval zal zijn bij hen. die de stoutheid hebben op te komen tegen de staatsorde en bare macht". (Leven dige bijval). Ten slotte wordt de begrooting en het wetsontwerp tot wijziging van de regeling der rijksfinanciën in handen gesteld van de begrotingscommissie. De volgende zitting is bepaald op 12 Ja nuari. Frankrijk. De bladen bevatten het. programma van de a s. reis van president Loubet naar Italië: Den 6en April wordt de President te Rome verwacht, van waar hij: den llen ver trekt. Er zal een groot avondfeest gegeven worden op de Pincio, cn tegelijk een groot volksfeest op de Piazza del Popoio. Het co mité, a-an welks hoofd de burgemeester van Rome staat, beraamt voorts een feest in do villa Borghese, een groot concert onder lei ding van Mascagni. en zelfs een fakkelop tocht naar het plein van het Quirinaal. Loubet is voornemens, ook bezoeken te brengen aan Napels ©n Florence. Do Figaro wil wdten, dat tusschen die Franseho en de Spaamsche regeering onder- hadelingen omtrent een reisvanKoning A 1 f a n s naar Pari js in gang zijn. Het be zoek zal waarschijnlijk in het voorjaar plaats vinden. Da Franscbe Kamer heeft de uitbrei ding van de haven van Duinkerken goedgekeurd. De commlissie tot onderzoek van het dos s i e r-II u ra bert heeft- Maandag den Heer Brugnière zelf gehoord. Zooals men weet heeft Brugnière 20 jaar geleden als deserteur gratie gekregen, en heeft de vader van Brug nière ecu groet© geldsom aan de faam lie Humbert geleend om die gratie voer zijn zoon te va-werven De zoon bevestigt dit verbaal Zijn vader, zegt hij. had inderdaad.1 1400.000 francs aan de Humberts geleend in verband met de gratie voer z:in tweemaal desertcercn. Of er nog andere personen van aanzien hun bemiddeling bobbcu verleend voor liem, toon hij deserteur was. weef do heer Brugnière mei Den gezant te Konstantinopel Constons. die volgens het niet zeer betrouwbare getui genis van Cros een rol zou hebben gespeeld iu deze zaak, kende Brugnière niet. Engeland. Dc verkiezingen, die lieden in twee Londtnsche districten. Lewisham en Dul- wich. gehouden werden voor twee le den van het parlement, gingen voornamelijk om de fiscalo quaestie. Gekozen werden d© bedde candidaton. die Chamberlain s inzich ten steunen. ïn do partijverhouding komt daardoor geen verandering, want de beide districten werdeu tot dusver door conserva tieven vertegenwoordigd. T© Lewisham werd gekozen Coates, conser vatief, met 7709 stemmenClclaud, liberaal on vrijhandelaar, kreeg 5697 stemmen. Te Dulwicli werd gekozen de conservatief Ru th erf oord Harris, met. 5819 stemmen, tegen 4382 stemmen op den liberalen vrij handelaar Mastennan. Italië. In antwoord op interpollatiën in de Kamer verklaarde minister Tittoui, dat do regeering bij, do gebeurtenissen te Innsbruck niet kon tusschen beid© komen. D.ze gebeurtenissen warefi 'slechte episoden uit dc® strijd tu&schon do nat'onalitoiten, Dv taalquacetiën beletten *uitschlaDd niet de bondgenoot van Oostenrijk en de vriend van Rusland te zijn. Onze betrekkingen met Oostenrijk moeten evenzoo zijn. Spa*, laakte de uitspattingen der irredeu- listen. Italië wil een vredelievende politiek voe ren; en zal trouw blijven aan den Driebond, die niet de vriendschap met Frankrijk en Engeland heeft belet. Italië wenacht hand having van deu status quo aaai den Balkan. Do regeering is vooiaiMinom het vcrWnd met Duritsdlilandi en Oostenrijk en de fe®- trekkingen nn.-t Engeland en Frankrrik l© Ixvestigcn in het belang van do handhaving van den vrede. Oostenrijk-Hongarije. De ontwerp-begrooting van do monarchie Oostenrijik-Hongarijs voor 1904 overgelegd, aan do delegatiën bepaalt do bruto-uitgaveu op 374.975.389 kronen. Do netto-uitgave® bedragen 368.009.918 kronen, hetgeen neer komt op eene vermeerdering der uitgaven van 1.957.545 kronen. De aasiivullingskreidicicn voor 1903 aange vraagd, zijn bepaald op 2,124.150 kronen, welk bedrag zal worden besteed voor gra naten en nieuw berggeschut. In dc vergadering der Oostenrijksche dele gatie van heden bracht de voorzitter in herin- lering de bezoeken door gekroonde hoofden aan het Woener hof gebracht, welke bewijzen zijn voor den eerbied, waarin de Keizer zich verheugen mag. en voor de goede verstand houding tusschen Oostenrijk-Hongarije en het buitenland. rite Hotlgaaiisohe delegatie koos tof voorzat ter graaf Szapary. tot ondervoorzitter den oud-minister-president Koloman Szell. In eene rede wees Szell op de zegeningen van den vrede. Ooetenn jk-H'on.garije moet nauw verbonden blijrve® aan den driebond en goede vriendschap onderhouden anet do overige mogendheden. Het- gemeenschappelijke optreden van Oos tenrijk en Rusland zal don voorsrecd terug geven aan de bevolking van lie: Balkan- schiereiland. Turkije. Tot de reorganisatie van do gendarme- r i e in de Macedonische nlajets zullen onder een ïtaliafanschen gendraal 64 vreqxnde officieren en 150 onderi officieren aangesteld worden. De Standard verneemt uit Konstantino pel van den 14. dezer, dat er reden is om te gelooven, dat generaal Cravers. die bev heeft gevoerd over de Italiöansche strijd macht op Kreta tijdens de onlust eu aldaajr, benoemd za lworden tot- chef vaai de gen darmerie. Oost-Azië. Dc Japansohe gezant te Darijs verklaar de oenen redacteur van de Gaulois in ant woord op de vraag, waarom do. opoubaro meening van Japan over de iaaig- - Uit hel Engelse.h 55 vak FLORENCE MARRYAT. Jasper Lyle glimlachte om haar geestdrift, maar zijn lach was min of meer gedwongen en een onpartijdig toeschouwer zou allicht den indruk ontvangen hebben, dat hij ja loerse h was op den invloed, dien Eveline Rayne op zijn aanstaande vrouw uitoefende Ook op Agues bleef dit gesprek geenszins zonder uitwerking. In zenuwachtige spanning wachtte zij de komst barer vriendin af. vast besloten. nauwkeurig op te merken, walken indruk Eveline's verschijning op Jasper te weeg zou brengen. Toen liet. etensuur nader de1, trippelde Agnes' tengere gestalte, in een elegant rose japonnetje gehuld, voortdurend tusschen het salon en de voordeur heen en weer. Zij wilde do eerste zijn. die een woord met de eigenares van Rozenheuvel wisselde. Eveline was stipt op haar tijd. Op Feather- stono Hall ging het evenmin sfcijlf vormelijk toe als op het heerenhuis en het klokje van zc»en achtte men niets te vroeg voor het diner. Zoodi a haar kleine coupé voor de deur stilhield (Eveline hield er verscheidene groo- tere rijtuigen op na, waar zij echter zelden of nooit gebruik van maakte) snelde Agnes do stoep af. om haar vriendin te verwelko men „Ben je daar eindelijk!" riep zij. ..Ik heb al wel een half uur naar je staan uitkijken. Je kunt je niet voorstellen, Eveline, hoe ze nuwachtig ik ben. Als hij eens niet in je smaak viel!" Elveline. die juist de plooien van haar zwart fluweelen japon in orde bracht en de echte kant. welke haar hals en pols omsloot, gladstreek, staakte plotseling deze bezigheid, .om hef. jonge meisje in het blozend gelaat te- zien, waarop duidelijk spanning te lezen Etend. „Wat bedoel je, Agnes! Spreek je over mijnheer Lyle?" ..Ja. Ik weet wel, dat je veel van mij houdt .Eveline, maar daarom kunnen wij het op het punt van smaak toch wol niet altijd eens zijn cu en als jij niet een even gunstige' mcening aangaande Jasper koesterde als ik, zou ik zoo onuitsprekelijk bedroefd zijn „Dwaas kind Wat heeft mijn oordcel nu te maken met het geluk, dat je aan de zijlde van je aanstaanden echtvriend wacht? Wees maar niet ongerust. Agnes." ging zij op ern stigen toon voort. ..Om den wille van onze trouwe vriendschap stol ik mijn hart gaarne open voor den man, die je liefde heeft mogen winnen." Dit zeggende, sloeg zijl haar armen om don hals van haar vriendin en kuste deze met ongedwongen hartelijkheid. Toon Eveline het jonge meisje had losgelaten en om zich heen keek. out-waarde zij in de halfdonkere vestibule een gedaante, die in haar onmid dellijke nabijheid had post gevat. Het was Jasper Lyle in eigen persoon. Hij scheen met evenveel verlangen als Agues de komst van juffrouw Raync verbeid te hebben en liever hier aan haar voorgesteld tc worden dan in het salon, waar zooveel oogen hen uitvorschend zouden gadeslaan. „Daar is Jasper"' riep Agnes met een kreet van verrukking. „Jasper, dit is nu mijn lieve vriendin, mijn zuster. EVeüne Ravne. Laat tegenover haar alle stijfheid en vorme lijkheid varen. Och toe, geeft elkaar de hand. Ik zou zoo dolgraag zien. dat jelui vrienden met elkander wordt. Voor zooverre dit van mij afhangt, zal je wensch vervuld worden. sprak Evehne met een innemend glimlachje- Mijnheer Lyle greep de hem toegestoken hand en hield die eenige oogenblikken gend in de zijne. Eindelijk zeide hij met u nog stei ker Fransch accent dan gewoonlijk ..Het is mij een waar genoegen, kennis te maken met' de liefste vriendin van mijn Agnes." „Zoo is 't goed! Nu is mijn. hart gerust en kunnen wij in optocht gezamenlijk naar het salon gaan," riep Agnes Featherstono vroolijk, terwijl zij Jasper on Eveline lachend voortduwde. Eveline wist zich neg niet juist rekenschap te geven van den indruk, die®. Jasper Lyle op haar gemaakt had. Zij had niet verwacht dat Agnes' verloofde haar zoowel in zijn ma nier van sproken als iu zijn gehcele voorko men zoo sterk aan een vreemdeling zou doen denken. Het- stemde haar min of meer wre velig, dat een Engelschman in zulk een mate do lic-bbelijiklieden en eigenaardigheden van oen ander volk hadi kunnen overnemen, en zoodra zij mei de overige leden van het ge zin de gebruikelijke plichtplegingen gewis seld had, vestigde zij wederom haar oogen nieuwsgierig uitvorschend op mijnheer Lvle Deze scheen echter ©enigszins schuw te zijn voor haar ondte-rzockenide blikken (heigeen hem in zijn hoedanigheid als minnaar niet kwalijk was te nemen) en wilde zc klaarblij kelijk zoqpeel mogelijk trachten te ontwijken want hij had zich in den uitersten hoek der kamer teruggetrokken en veinsde verdiept- te zij® in een of ander plaatwerk. Eveline was er in 't minst niet rouwig om, dat' zij 2ich voor t oogenblik althans niet met hem kon bemoeien Mijnheer en mevrouw Feather- stone hadden hun jeugdige vriendin natuur lijk veel van hun reizen t© vertellen en de beleefdheid vorderde., da.t zij al haar aan dacht. aan haar vriendelijken gastheer cn gastvrouw wijdde. Aan tafel zat zij echter vlak tr gen over de two© gelieven. Als door een geheimzinnige t.oovermacht werden haar oogen telkens cn telkens weder t-ot- mijnheer Lyle aangetrokken. Wat had hiji toch over zich, dat haar aandacht zoozeer boeide? Zij koesterde niet de minste bewondering voor hem. veeleer het tegendeel. Bij den eersten aanblik van Agnes' uitverkorene had een gevoel van teleurstelling haar aangegrepen. Jasper Lyle was niet flink, niet manlijk genoeg, om iu haai- smaak te vallen. Hij had meer het aanzien van een Italiaansch dich ter of middelceuwsch troubadour dan van een Engelschman uit de negentiende eeuw. Bovendien wekten zijn uitheemsche kleeding t-n wijze van spreken bepaald haar afkeer op. Volgens haar moest een Engelscluman er uitzien als zoodanig en «preken als een echt zoon van Albion. Zijn Fransch acoent klonk I haar zoo gekunsteld in do ooren als hij i gewild bad, zou hij bet Engelsch veel beter hebben kunnen uitspreken Toen het Agnes eindelijk na tal van ver- geefsche pogingen gelukt was, om Eveline en Jasper samen in een gesprek te wikkelen, bevond Eveline, dat haar gedachten zich nog altijd met onverzettelijke hardnekkigheid met datzelfde onderwerp bezighielden. „Te oord' clen naar uW sterk gepronon ceerd Fransch accent, mijnheer Lyle, moctu jaren lang in het buitenland vertoefd heb ben," zeide zij. „Bent u geen Engelschman van geboorte?" Deze eenvoudige vraag bracht hem blijk baar zeer in verwarring. „Ja neen," gaf hij stamelend ten antwoord. „Dat is te zog gen, mijn moeder was een Francais©, juf frouw Rayne. Ik ben dus half Fransch. half Engelsch." „Bent u op het vasteland opgevoed?'' „Ik heb het grootste gedeelte van mijn leven buiten Engeland doorgebracht," her nam hij. terwijl hij onafgebroken op zijn bord tuurde. JFortft vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1903 | | pagina 1