les. 8s' Jaargang. Donderdag 7 Januari 1904. BUITENLAND. FEUILLETON. Rozenheuvel. AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoort f 1.25. Idem franco per post1.75» Afzónderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, raededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C®. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN Tan 1-4 regels Elke regel meer Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en boiriff bestaan voordeellge bepalingen toé het herhaald adverteeren in dit Blad bjj abonnement. Efhk circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanfriig toegezonden. Kennisgeving. NATIONALE MILITIE. AAiNVRACE TOT ONTHKFF1NG VAN DEN WaBKJBÜUKlEN DIENST De Burgemeester der gemeente Amersfoort, Gezien art. 113 der Militieuret 1901, bepalen de, d'at aan <le geestelijken, de bedienaren van dei* godsdienst., de zendclinglceraren1 en de broed'era-d'iakonenj vam godsdienstige vereeni- gingen, alsmede aan de studenten in de godge leerd'heid en de zendeling-kweekeliivgen die daartoe aan inrichtingen van onderwijs worden opgeleid, aan de proefbroeders, die tot broedei - diakoon van eene godsdienstige vereeniging worden opgeleid, en aan de Rcomsch-Katlio- lieke ordebroeders, die tot de binnen het Rijk gevestigde kloosterinrichtingen ibehooren, door de Koningin, op hunne aanvrage, telkens voor één jaar, óf, is het onvervuld) gedeelte van den diensttijd minder dan een jaar, voor dat ge deelte ontheffing Van. den werkelijk en dienst Wordt verleend. Gelet, op artikel 86 van het Koninklijk besluit van den 2. December 1901 (Staatsblad no. 230). bepalende, dat die aanvrage om ontheffing van d'eni werkelijke» dienst, door don dienstplich tige, die ontheffing wenscht te 'bekomen, eigen handig onderteekenid eni .met het vereischte be wijsstuk wordt ingeleverd' bij den burgemeester der gemeente, binnen welke hij voor de militie is ingeschreven, enwel, in de laatste tien dagen van Januari door hem, bedoeld in de eerste zinsnede van art, 96 onder lo. (inlijving ter vol ledige oefening) der genoemde wet, en in de laatste tien. dagen van Maart door hem, bedoeld in die zinsnede onder 2o. (inlijving ter korte oefening), en door hem, die op nieuw van den werkelijken dienst wenscht. ontheven te wor den, inide laats!e tien dagen der maand, op één ma voorafgaande aan de maand waarin de duur van de verleende of laatstelijk verleende fint heffing eindigt, en dtat het' overgelegd) bewijsstuk niet vroeger mag afgegeven zijn dan tien dagen, vóór de in levering er van bij den burgemeester. Brengt.'bij deze ter kennis der belanghebben den, dat de (voormelde eigenhandig ondeite.e- kende aanvrage om ontheffing van den werkc lijken dienst., voorzien van het voorgeschreven bewijsstuk, ter gemeentesecretarie op werkda- fen van des voormiddags 10 tot des namiddags ure kunnen worden ingeleverd A. zoowel ten behoeve van de lotelingen va» dit jaar, welke voor het eerst in aanmerking kunnen komen, om van den werkelijken dienst te word'en ontheven' en ter .volledige oefening zouden moeten, worden ingelijfd, als ten- be hoeve van hen. die opnieuw in die gunst wen- schen te deel en van- den 22 tot en met den 31 Januari aanstaande B. ten behoeve van de lotelingen van d;t jaar, welke in aanmerking kunnen komen ara van den werkelijken dienst te worden ontheven en ter korte oefening zouden moeten worden ingelijfd, van den 22. tot en met. den 31 Maart aanstaande. Aimersfoort, den 6. Januari 1904. De Burgemeester voornoemd, WIJY TIERS. Politiek Overzicht Arbitrage. Naar het model van heb verleden najaar tusschen Engeland en Frankrijk gesloten arbitrage-verdrag is kort vóór het einde van het jaar 1903 eene overeenkomst tot stand gekomen tusschen Frankrijk en Italië, om geschillen van minder beteekenis door net hof van arbitrage te 's Gra- venhage te doen beslissen. Een derde ver drag van gelijke strekking zal weldra geslo ten wordende Italiaansche gezant te Lon den heeft zich naar Rome begeven om de •onderteekening te bezorgen van een arbitra ge-verdrag tusschen Groot-Brittannië en Italië. Men overschat izeer zeker heb gewicht van dit. feit, wanneer men, zooals de Daily News. het op ééne lijn stelt met het tot stand komen van een „westerschen driebond". •Daartegen verzet zich de inhoud van deze •verdragen, lelie uitdrukkelijk geschillen van eenig gewicht van eene scheidareohtelij- ke behandeling uitsluit. Naar aanleiding •van het sluiten van het Fransch-Italiaansche verdrag, merkte de Temps op, dat men hier mede niet den steen der wijzen had willen vinden, noch ue kwadratuur van den cirkel •oplossen, maar zeer bescheiden getuigenis had willen afleggen van vredelievende ge zindheid, door voor eene bijzondere klasse •van geschillen eene andere toevlucht te zoe ken dan die van de wapenen. Het Parijsohe •blad voegde daaraan toe „Zeker, zoowel voor als na deze verdragen •blijft liet mogelijk voor eene regeering, wan- ■neer zij beizield is door een geest van ver overing of van uitdaging, wanneer zij oor logszuchtig van zin is, cone gewapende bot sing uit te lokken zelfs voor een geschil van geringe beteekenis; want zij! behoeft daartoe •slechts 'liet te doopen als gewichtig en een levensbelang rakende of voorgeven er eene nnternationale beteekenis aan te hechten. Het. is eveneens waai*, dat vóór de ondertee- ■kehing van deze overeenkomsten het even zeer als daarna vrijstond aan regeeringen, doordrongen van hunne verplichtingen en van de alles overtreffende waarde van den •vrede, door een scheidsgerecht en niet door een beroep op het geweld geschillen te rege len van zelfs veel grooter belang dan die, welke in de lijst van doze overeenkomsten voorkomen^ Niets van dit alles kan worden betwist. Niettemin moet men erkennen en met oprechte voldoening uitspreken, dat fei telijik en uit zich zelf deze internationale verdragen een kostbaar element bijdragen tob 4e Ik;vestiging van den vrede. „Dit is een begin van regeling van een gebied, waarop tot dusver eene anarchic iiecrschie. welke gunstig was voor de onder nemingen van het geweld en voor den na ijver van eerzuchtige lusten. Er zijn woor den, die niet kunnen worden uitgesproken, zolfs op fluistei enden loon, door do houders van het gezag in onze moderne maatschap pij, zonder aanstonds daden te vormen. De zaak van cle arbitrage die voor den oorlog in de plaat3 gekomen is, het groote beginsel der vreedzame oplossing van de internatio nale geschillen, ontvangen de hulde van di plomaten meer gewoon om het voldongen i'eit te erkennen, dan een verwijderd ideaal te dienendat is een reusachtige vooruit gang en liet onderpand van de cindelijkc overwinning. Overigens moet men niet. ver geten, dat, al zijn de geschillen die door deze verdragen aan de arbitrage onderwor pen worden, op zich zelf van minder ge wicht en van wel wat schralen inhoud, toch juist die kleinigheden, dié nietigheden in velé gevallen dienst doen om' de groote bran den te ontsteken en de noodlottigste oorlo gen fé verwekken. Hoe dikwijls heeft men niet gezien, dat uit een van die geheel on beduidende incidenten een geduchte botsing voortkwam Het is goed. het is heilzaam bij voorbaat aan do tweedrachtzaaiers, aan de twiststokers de stoffen, hoe broos ook, ,to ontnemen, waarmee zij meestal Jiyn onheil - brengen.- werk verrichten. Dat is eene aan wijzing van den beslist en oprecht vreedza- men zin der vmtracteerende staten Men moet zich daarin verheupen in liet belang van d-m ntinentalen en van den wereld vrede." Het voorbeeld, dat de staten der oude we reld hiermede geven, heeft in d^ nieuwe we reld weerklank gevonden in een groot deel van de pers, die bij het bekend worden van het Engelsch-Fransche arbitrages-verdrag met grooten ijver er voor is opgekomen, dat een dergelijk verdrag ook tusschen de Vereenig- de Staten en Engeland zal worden geslo ten. Als gevolg van deze beweging is tegen 12 Fobruari' eene vergadering belegd van het National Arbitration Committee, om te beraadslagen over de stappen, die kunnen ge daan worden om zulk een verdrag tot stand te brengen. Aan het hoofd van dit. comité staat de gewezen staatssecretaris John W Foster Minder geestdrift, toont intusscihen, voor dit denkbeeld d'e New-York Tribune, die doet uitkomen, d'at het een groote fout zou zijn een algemeen arbitrage-verdrag aan te gaan omdat do regeering de Yereenigde Staten met onderhandelingen over ieder ge val op zich zelf veel betere resultaten ver kregen hebben. Als voorbeeld worden de strijd over het 01 ay t o n -Bhl w er verdrag eni bet Alaska-grenls-igeischil genoemd. Ook in de toskomst kunnen regelingen getroffen wor den over scheidsgerechten in bijzondere ge vallen, zonder dat er een algemeen arbitrage verdrag noodig is. Bovendien bezit men ilians in het hof van arbitrage te 's Gravenliagc, een lichaam, waartoe men zich kan wenden in gevallen, die voor eene scheidsrechtelijko beslissing in aanmerking komen. Deze op vatting wordt voorgestaan in een orgaan, dat in vele gevallen de inzichten van de re geeringskringen to "Washington weergeeft, waar men blijkbaar over do arbitrage-kwes tie veel koeler denkt dan een deel van de openb.are mooning. Dultsehland. Tn een interview van een medewerker van de Montreal Daily Herald met graaf Bulow. verzekerde do Rijkskanselier, dat de Duit- sclic weieldpohtiek nooit zou leiden tot avonturen op Amerikaansch domein.. Wij hebben, zeide In], geen politieke as p i- r a T Tc s i ij de Nieuwe Wereld. Hoc. gevaarlijk liet was om zich juist in Arncri kaan'sche aangelegenheden, uit zuiveren lust tct avontuur te mengen, bewees het leer rijke voorbeeld van Napoleon III, wiens ster ging tanen, toen hij zich Het meealeepen tot het krankzinnige avontuur in Mexico. Voor Duitsche staatslieden is, onverschillig of er sprake is van Amerika of een ander werelddeel de politiek van niet-inmen- ging, zoolang Diiitscliland's belangen niet op het spel staan, een vaststaand beginsel. Zulk ren politiek, besloot de rijkskanselier, mist de bekoring van het romantische, zij lijkt misschien menigeen zelfzuchtig, maar zij' draagt zeer sterk bij tot behoud van den wereldvrede, welks handhaving mijcenzotr ideaal doel schijint te rijn. Bij do gisteren plaats gehad hebbendé Iusm hentijdsehc verkiezing voor den Rijksdag in liet 22. Saksische kiesdis trict, Reichuibac'h-Auerbach. werden vol gens de tot dusverre bekend giewordene cij fers uitgebracht op Hoffmann sno de m.) 138154 en op den oandidaat dei* bur gerlijke partijen, graaf Hoeusbrodh, 8(>82 stemmen. Uit slechts enkele kleine plaatsen ontbreekt nog het resultaat. De staking in Krimm itschau (Saksen) duurt onveranderd voort. In een Servië. bespreking met de arbeiders werden e enige voorstellen tot het verkrijgen van eene over eenkomst gedaan; in eene later gehouden beraadslaging met do patroons werden die voorstellen echter verworpen. Naar het licet zijn twee industrieelen te Gbemmtz bereid, elk 100.000 Mark voor de Krimmitschauer ondernemers af te staan. Biji den voorzitter van den Saksischen tex- tiel-ondernemersbond zijn in de laatste da gen voor hetzelfde doel aanzienlijke bedra gen ontvangen. Frankrijk. Het Seine-vcrband van de Fransohe soc.- dem,-partij (richting Jaurès) heeft Maandag besloten Millerand uit de partij te bannen. De laatste aanleidend© oorzaak tot dit op treden heeft de afgev. Millerand der partij door zijne stemming van den 23. November aan de band gedaan. Hubbard had toen, zoo ais men zich herinnert, van de Kamer ver langd, tiat Frankrijk het initiatief tot eene gedeeltelijke ontwapening onder de mogend heden zou nemen. Millerand stemde tegen dit voorstel en voor de motie van Gerville- Réache, dis de verklaringen van den minis ter vau Buitenl. Zaken goedkeurde De Seine-fed oratie droeg daarop Mille- rands verkiezingscomité, d. i. de •socialisti sch© groep van liet 12e arrondissement van Darijs, op, van baren afgevaardigde ophel deringen over zijne laatste stemming te ver langen. Het verkiezingscomité antwoordde spoedig daarop genoemd bestuur, dat het de door Millerand afgelegde verklaringen goedkeurde en over de voortdurende kri- tiGk over de houding van haren afgevaardig de verbaasd waskortom, het verkiezings- comité «lekte Millerand en toonde zich soli dair met hem. In do Maandag gehouden vergadering van bet partijbestuur werd de houding van Millerand en zijne kieners nog maals scherp gecritiseerdde bespreking eindigde daarmede, dat een voorstel om over te gaan tot de orde van den dag verworpen werd en weliswaar met gelijk aantal stemmen tot verwijdering van Millerand uit de partij besloten werd. Millerand verklaarde tegenover een me dewerker van den Tempo dat hij omtrent zijue uitsluiting het socialistencongres niet zou appellee ren. Hij betreurt het genomen besluit voor do socialistische partij, die daar door den nationalisten eon giftig Wapen aan de hand heeft gedaanwant de nationa listen zouden nu beweren, dat niemiand socia list was, die niet voor onmiddellijke ontwa pening opkwam, of die de Fransche belan gen in do wereld verdedigt Zijn persoonlijk optreden zal door het be sluit niet gewijzigd wordenhij is socialist en zal het blijven. Yan hot besluit van hot partijbestuur kan men zeggenHet komt laat, doch gekomen is het. Want do redenen daarvoor waren reeds lang aanwe-zig. Het was niet de eerste maal, dat Millerand in een stemming van principieele beteekenis van zijn partij afweek, evenmin als het dé eerste maal was. dat hij aan zijne opvatting van do nationale taak van Frankrijk op eene wijze uitdrukking gaf, die hem eer op «Ie zijde der nationalisten en chauvinis ten. dan op die zijner partijgenootcn stelde. Zoo heeft Millerand, inplaats van met Hub bard en zijn nauwer verwante vriend Jaurès, aan de ontwapening hoewel ook slechts principieel zijn stem te verleenen, inte gendeel bij lioihaalde gelegenheden zich de nationalistisch-chauvinistische formule van de onvorjaarbare rechten en do hoop van Frankrijk op herwinning van Elzas-Lotha- ringen eigen gemaakt, en het socialistische begrip van den wereldvrede belette hem in dertijd niet, tegen de Fransche deelneming aan de feesten to Kiel te stemmen. Zij» socialistisch vredesstandpunt is even vreemd ak van socialistisch standpunt uit be schouwd zijin aannemen van orden «u eeretitels, die de Tsaar en de Keizer van Oostenrijk hem verleend hebbon. Turkije. Do Bulgaarsche Regeering heeft eene nota gezonden aan de Porte, waarin rij zegt, dat de beloften van de Porte om met. Bulgarije samen te werken tot be vrediging van Macedonië nog altijd ijdele woorden zijn en dat de dadën der Turksche overheden niet zijn overeen te brengen, met «Ie verzekeringen van de Porte. Zij wijst op de slechte behandeHng, die Bulgaren in Turkijè hebben ondervonden, en op andere grieven. Zij voegt aaaraan toe de verzekering, dat de Porte allen mogelijken steun van Bulgarije zou ontvangen in haar pacificatie-werk. Maar het hangt slechts van de Porte af om hét werk des vredes en der humaniteit to ver wezenlijken. Oost-Azië. De volgende berichten rijn ingekomen over den toestand Parijs, O Jan. Een particulier telegram u/it Tokio geeft eeno breedvoerige uiteen zetting van de inzichten van Japan in zake de onderhandelingen met Rusland. Japan stelde aan Rusland voor, om de geschillen aangaande China en Korea en de rechten van Japan in Mantsjoerije overeenkomstig de bestaande verdragen te regelen. Rusland antwoordde met eene weigering de Mant-' sjoerijo-cjua-estie te onderzoeken en stolde voor in Korea een neutraal gebiéd te schóp pen, dat een derde gedeelte van Korea" aan de invloedsfeer van Japan zou onttrekken. Japan kan een dergelijken toestand niet aanvaarden. Het telegram bevestigt, dat men het antwoord van Rusland op «Ie laat ste nota van Japan nog niet kent. New-York, 6' Jan. Eeno telegram uit >Seoel meldt, dat 35 mariniers, van het Amerikaan- scho oorlogsschip Nickaburg to Chemulpo, zijn aangekomen te Seoel tot bewaking van het gezantschapsgebouw. Morgen worden oog 70 man daar verwacht. Het Amerikaansaho transportschip Zaphiro is te Chemulpo, waar Rusland, Japan en Engeland elk een oorlogsschip hebben liggen. Het. is te Seoel rustig, maar het palede wordt met zorg bewaakt. Sèoel6 Jan. Twee Russische, twee Engel- tehe en een Amerikaanscbe kruiser rijn op de roede van Tsjemoelpo aangekomen. De officieren verklaren, dat rij daar zullen blij ven, tot na afloop van de crisis. Tengevolge van de heerschende onveiligheid, deed de' gezant van de Yer. Staten honderd man schappen landen, om liet gczantschapege- bonw te beschermen, daar, naar het heet, de Koreaansche autoriteiten op de gehechC lieid en «Hscipline der troepen geen staat kunnen maken. De Russische kruiser Ddmitri Donsko- is mot twee torpedo-jagers naar de Soedaibaai, aan de Noordkust- vau Kreta ver trokken. Men proeft hieruit, do slimme taktiek van Rusland, onv hot Middel landschoaee-eseader bij stukkeu en beetjes naar en door het Suez- 70 Uit het Engelsch VAN FLORENCE MARRYAT. Kapitein Philip had thans niemand an ders, om tot de vertrouwde van zijn gehei men te maken, dan zijn pijp, want John Vernon was aan boord van zijn schip terug gekeerd, zoodat de kapitein weecr het rijk alleen had op „de Hermitage''. „Dés te be ter," zeide hij bij zich zelf, „mijn leven is een met zeven zegels gesloten boek, waarin niemand een blik behoeft, te slaan." Met zijn geliefde pijp in den mond nam hij in zijn grooten leunstoel voor zijn schrijf tafel plaats. Na de klep omhoog geschoven te hebben, haalde hij; uit een der laadjes een photograpkieportret van juffrouw Rayne te voorschijn, dat zij hem indertijd vereeixl had Niemand, die kapitein Philip op dat. oogenb,:k gezien had. zou in hem den prak- tischen, onvermoeid wérkzamen en schijn baar onverstoorbaar kalmen rentmeester van Rozenheuvel herkend hebben, die mijlen ver in den omtrek vermaard w'as als iemand, die noodt zijn tegenwoordigheid van geest v»door en door niets van streek was te bren gen. Zijm gespierde gestalte trilde, toen hij het portret in de hand hield, en zijne grijze of gen vertoonden een vochtigen glans. „Eveline!" fluisterde hij; eenige malen achtereen op inm'gen toon, alsof hijl er een zeker genot in vond, om haar naam uit te spreken. „Ge moest eens weten, Eveline, hoe gaarne ik de leemte zon aanvullen, die ik in uw leven ontdekt heb. Maar dien wensch heb ik uit mijn ziel verbannen als een ideaal, dat niet verwezenlijkt kan worden. Als ik haar thans zeide, wat ik haar al lang had moeten zeggen, zou ik den schijn op mij laden, alsof ik misbruik zou willen maken van mijn macht. Neen, neen, eerst moet ik ivw liefde winnen, lieveling," ging hij voort, terwijl hij het portret aan zijn gebaarde lippen drukte, „en als dat mij; gelukt is als ik ooit die zaligheid mag smaken dan danWat ben ik toch dwaas!" riep hij wrevelig uit en sloot het portret weer in de lade, waarin het t' udsbehoorde. „Hoe zou zij mij) nu ooit anders kunnen- beschou wen dan in hel licht, waarin ik mij zelf gesteld bob als haar rentmeester 1 Ziji heeft mij nooit door een enkelen blik of een enkel woord te kennen gegeven, dat zij iets ireer in mij riet... God zegene haar! Wat er ook moge gebeuren, zij zal nooit te laken zijn. Alleen zou ik graag willen weten, wat haar zoozeer ontstemd heeft en of dit. ook in eenig verband staat tot het bezoek van mijnheer Jasper Lyle Wel beschouwd, gaat dit alle mij eigenlijk niet aan en is het dwaze nieuwsgierigheid van mij, als ik iets dienaangaande tracht uit te vorschen. In ieder ander zou ik het vervloekt onbeschaamd vinden." Hij nam een pas verschenen boek met. reisverhalen ter hand en trachtte zijn aan dacht bij den inhoud der boeiende beschrij vingen te bepalen. Toen kaptiein Pliilip tot de ervaring kwam, dat liet tijdverspillen was, om zich dien avond aan het lezen te willen wijd n, deed hij de deur van zijn woning open, om naar buiten te treden en van de verkwikkende avondlucht te genie ten. Met zijn pijp tusschen zijn tanden gc lriemd, liep hij blootshoofds tot aan het. laantje met de jongo dennen en lorkeboo- men. waar John Vernon voor het eerst Eve line Rayne had aanschouwd. Een plechtige stilte heersc' te in 't rond en het was zóó stil, dat de nachtegalen, die hun lieflijk ge kweel ten beste begonnen te geven, plotse ling zwegen, alsof de klank van bun eigen stem hen deed ontstellen, en het zachte ge kwaak der kilcvorschen en het gèfladdcr der nachtvlinders duidelijk verneembaar was. In diep gepeins verzonken, liep kapitein Philip verder. Door liet mollige mos- en varenta pijt, dat zich onder zijne voeten uitstrekte, werd de klank zijner voetstappen gesmoord. Zijn geoefend oor, dat altijd gewoon was Ie luisteren, "f er ook soms stroopers of landloupers op Rozenheuvel rondzwierven, hoorde echter duidelijk het geluid van na derende schreden. Met. bliksemsnelheid be gaf hij zich naar de verdacht gewaande plek. „O, kapitein Philip!" liet Eveline's stem zich hooren „Hoo kunt u mij zóó aan 't schrikken maken'" „Juffrouw Rayne!" riep de kapitein ver baasd. „U hier, op dit uur en moederziel alleen „Waarom niet. kapitein Philip?" vroeg Eveline met- een geveinsde luchthartigheid, die echter geensz; s bij machte was, hem te misleiden. Ik mag toch zeker wel op mijn eigen grondgebied wandelen, waar en wan- ueer ik verkies? Ik kan u hetzelfde misdrijf ten laste leggen, waaraan ik mij op dit oogenblik schuldig maak. U schijnt even zeer van de heerlijke avondlucht te genie ten als ik en u hebt niet eens een hoed op -u bent dus veel schuldiger dan ik." Ondanks haar schijnbare vroolijlkheid kon hij duidelijk aan haar stem hooren, dat zij geschreid had. Over al haar leden bevend, leunde rij tegen een boom aan. „U weet- zeer goed. hoe ik het bedoel," gaf hij: ernstig ten antwoord. „Het dauwt, zwaar uw kleeren zijn bepaald vochtig en ofschoon dit landgoed uw rechtmatig eigen domi is hetccetii ik niet. kan tegen spreken' is het toch, met het oog op zijn uitge strektheid. voor een jonge dame wel wat ge vaarlijk, om zonder geleide, des avonds om tien uur. daarin rond te wandelen. Toen ik uw voetstap hoorde, dacht ik in 't eerst werkelijk, dat ik een wilddief zou snappen." „Ik mag van geluk spreken, dat gij geen geweer bij u hadt, kapitein Philip. U hadt mijl misschien anders zonder complimenten naar de andere wereld geholpen." „Zoon vaarl zou1 het niet- geloopcn heb ben, juffrouw- Rayne, maar in uw eigen be lang raad ik u ten sterkste aan, een weinig voorzichtiger te zijn. Wat ik u bidden mag. ga naar huis terug." „De avondlucht zal mijl Waarlijk geen kwaad doen." sprak zij op gemelijken toon. „Maar evenmin goed. juffrouw Rayne. Duid mij mijn vrijpostigheid liet ten kwade, als ik zeg, dat ik iets vermeen te begrijpen van den onweerstaanbaren aandrang, die n van avond in Gods vrije natuur dreef al kan ik natuurlijk in de verste verte niet vermoeden, welke de aanleidende oorzaak daartoe is. Ik ken dien drang bij eigen er varing die zenuwachtige ongedurigheid en kan mij derhalve best- in uw toestand verplaatsen Maar u bent te teer, om -ü aan zooveel vermoeienis bloot te stellen." „Ik ben in 't geheel niet teer," antwoord de zij met uitdagenden trots. „Ik ben ijzer- sterk cn zoo hard als steen. Als ik sterf, zal het alleen van ouderdom rijn. Ik geloof, dat het aan mijn opvoeding ligt ik heb geen zonnige jeugd gehad geen vrienden, geen welmeenende raadgevers, geen vertrouwbare gidsenIk heb altijd bij mij zelf steun en raad moeten zoeken en En 'als om haai* hardheid te bewijzen, barstte zij in tranen uit. Kapitein Philip greep met eerbiedige be zorgdheid haar hand en legde die op zijn arm. „Ge hebt u vandaag al te veel vermoeid go zijt overspannen," zeide hij vriende lijk. „Mag ik de eer hebben, u naar het heerenhuis te geleiden?" Zijn woorden schenen een herinnering bij haar op te wekken, die haar energie op nieuw staalde. Zij liet haar hand op rijn arm rusten en liep met vasten trod naast hem verder. Met inspanning van al haar wilskracht wteerhield zij haar tranen en met. een zeker gevoel van schaamte vroeg zij zioh zelf af. hoe zij zoo zwak bad kunnen zijn, van zich aldus bloot te geven. Wordt nerxotgè.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1904 | | pagina 1