les.
8s' Jaargang.
Donderdag 7 Januari 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Rozenheuvel.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort f 1.25.
Idem franco per post1.75»
Afzónderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, raededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C®.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Tan 1-4 regels
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en boiriff bestaan voordeellge bepalingen toé
het herhaald adverteeren in dit Blad bjj abonnement. Efhk
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanfriig
toegezonden.
Kennisgeving.
NATIONALE MILITIE.
AAiNVRACE TOT ONTHKFF1NG VAN DEN
WaBKJBÜUKlEN DIENST
De Burgemeester der gemeente Amersfoort,
Gezien art. 113 der Militieuret 1901, bepalen
de, d'at aan <le geestelijken, de bedienaren van
dei* godsdienst., de zendclinglceraren1 en de
broed'era-d'iakonenj vam godsdienstige vereeni-
gingen, alsmede aan de studenten in de godge
leerd'heid en de zendeling-kweekeliivgen die
daartoe aan inrichtingen van onderwijs worden
opgeleid, aan de proefbroeders, die tot broedei -
diakoon van eene godsdienstige vereeniging
worden opgeleid, en aan de Rcomsch-Katlio-
lieke ordebroeders, die tot de binnen het Rijk
gevestigde kloosterinrichtingen ibehooren, door
de Koningin, op hunne aanvrage, telkens voor
één jaar, óf, is het onvervuld) gedeelte van den
diensttijd minder dan een jaar, voor dat ge
deelte ontheffing Van. den werkelijk en dienst
Wordt verleend.
Gelet, op artikel 86 van het Koninklijk besluit
van den 2. December 1901 (Staatsblad no. 230).
bepalende, dat die aanvrage om ontheffing van
d'eni werkelijke» dienst, door don dienstplich
tige, die ontheffing wenscht te 'bekomen, eigen
handig onderteekenid eni .met het vereischte be
wijsstuk wordt ingeleverd' bij den burgemeester
der gemeente, binnen welke hij voor de militie
is ingeschreven, enwel, in de laatste tien dagen
van Januari door hem, bedoeld in de eerste
zinsnede van art, 96 onder lo. (inlijving ter vol
ledige oefening) der genoemde wet, en in de
laatste tien. dagen van Maart door hem, bedoeld
in die zinsnede onder 2o. (inlijving ter korte
oefening), en door hem, die op nieuw van den
werkelijken dienst wenscht. ontheven te wor
den, inide laats!e tien dagen der maand, op één
ma voorafgaande aan de maand waarin de duur
van de verleende of laatstelijk verleende fint
heffing eindigt, en
dtat het' overgelegd) bewijsstuk niet vroeger
mag afgegeven zijn dan tien dagen, vóór de in
levering er van bij den burgemeester.
Brengt.'bij deze ter kennis der belanghebben
den, dat de (voormelde eigenhandig ondeite.e-
kende aanvrage om ontheffing van den werkc
lijken dienst., voorzien van het voorgeschreven
bewijsstuk, ter gemeentesecretarie op werkda-
fen van des voormiddags 10 tot des namiddags
ure kunnen worden ingeleverd
A. zoowel ten behoeve van de lotelingen va»
dit jaar, welke voor het eerst in aanmerking
kunnen komen, om van den werkelijken dienst
te word'en ontheven' en ter .volledige oefening
zouden moeten, worden ingelijfd, als ten- be
hoeve van hen. die opnieuw in die gunst wen-
schen te deel en van- den 22 tot en met den 31
Januari aanstaande
B. ten behoeve van de lotelingen van d;t
jaar, welke in aanmerking kunnen komen ara
van den werkelijken dienst te worden ontheven
en ter korte oefening zouden moeten worden
ingelijfd, van den 22. tot en met. den 31 Maart
aanstaande.
Aimersfoort, den 6. Januari 1904.
De Burgemeester voornoemd,
WIJY TIERS.
Politiek Overzicht
Arbitrage.
Naar het model van heb verleden najaar
tusschen Engeland en Frankrijk gesloten
arbitrage-verdrag is kort vóór het einde van
het jaar 1903 eene overeenkomst tot stand
gekomen tusschen Frankrijk en Italië,
om geschillen van minder beteekenis
door net hof van arbitrage te 's Gra-
venhage te doen beslissen. Een derde ver
drag van gelijke strekking zal weldra geslo
ten wordende Italiaansche gezant te Lon
den heeft zich naar Rome begeven om de
•onderteekening te bezorgen van een arbitra
ge-verdrag tusschen Groot-Brittannië en
Italië.
Men overschat izeer zeker heb gewicht van
dit. feit, wanneer men, zooals de Daily News.
het op ééne lijn stelt met het tot stand
komen van een „westerschen driebond".
•Daartegen verzet zich de inhoud van deze
•verdragen, lelie uitdrukkelijk geschillen van
eenig gewicht van eene scheidareohtelij-
ke behandeling uitsluit. Naar aanleiding
•van het sluiten van het Fransch-Italiaansche
verdrag, merkte de Temps op, dat men hier
mede niet den steen der wijzen had willen
vinden, noch ue kwadratuur van den cirkel
•oplossen, maar zeer bescheiden getuigenis
had willen afleggen van vredelievende ge
zindheid, door voor eene bijzondere klasse
•van geschillen eene andere toevlucht te zoe
ken dan die van de wapenen. Het Parijsohe
•blad voegde daaraan toe
„Zeker, zoowel voor als na deze verdragen
•blijft liet mogelijk voor eene regeering, wan-
■neer zij beizield is door een geest van ver
overing of van uitdaging, wanneer zij oor
logszuchtig van zin is, cone gewapende bot
sing uit te lokken zelfs voor een geschil van
geringe beteekenis; want zij! behoeft daartoe
•slechts 'liet te doopen als gewichtig en een
levensbelang rakende of voorgeven er eene
nnternationale beteekenis aan te hechten.
Het. is eveneens waai*, dat vóór de ondertee-
■kehing van deze overeenkomsten het even
zeer als daarna vrijstond aan regeeringen,
doordrongen van hunne verplichtingen en
van de alles overtreffende waarde van den
•vrede, door een scheidsgerecht en niet door
een beroep op het geweld geschillen te rege
len van zelfs veel grooter belang dan die,
welke in de lijst van doze overeenkomsten
voorkomen^ Niets van dit alles kan worden
betwist. Niettemin moet men erkennen en
met oprechte voldoening uitspreken, dat fei
telijik en uit zich zelf deze internationale
verdragen een kostbaar element bijdragen
tob 4e Ik;vestiging van den vrede.
„Dit is een begin van regeling van een
gebied, waarop tot dusver eene anarchic
iiecrschie. welke gunstig was voor de onder
nemingen van het geweld en voor den na
ijver van eerzuchtige lusten. Er zijn woor
den, die niet kunnen worden uitgesproken,
zolfs op fluistei enden loon, door do houders
van het gezag in onze moderne maatschap
pij, zonder aanstonds daden te vormen. De
zaak van cle arbitrage die voor den oorlog
in de plaat3 gekomen is, het groote beginsel
der vreedzame oplossing van de internatio
nale geschillen, ontvangen de hulde van di
plomaten meer gewoon om het voldongen
i'eit te erkennen, dan een verwijderd ideaal
te dienendat is een reusachtige vooruit
gang en liet onderpand van de cindelijkc
overwinning. Overigens moet men niet. ver
geten, dat, al zijn de geschillen die door
deze verdragen aan de arbitrage onderwor
pen worden, op zich zelf van minder ge
wicht en van wel wat schralen inhoud, toch
juist die kleinigheden, dié nietigheden in
velé gevallen dienst doen om' de groote bran
den te ontsteken en de noodlottigste oorlo
gen fé verwekken. Hoe dikwijls heeft men
niet gezien, dat uit een van die geheel on
beduidende incidenten een geduchte botsing
voortkwam Het is goed. het is heilzaam bij
voorbaat aan do tweedrachtzaaiers, aan de
twiststokers de stoffen, hoe broos ook, ,to
ontnemen, waarmee zij meestal Jiyn onheil -
brengen.- werk verrichten. Dat is eene aan
wijzing van den beslist en oprecht vreedza-
men zin der vmtracteerende staten Men
moet zich daarin verheupen in liet belang
van d-m ntinentalen en van den wereld
vrede."
Het voorbeeld, dat de staten der oude we
reld hiermede geven, heeft in d^ nieuwe we
reld weerklank gevonden in een groot deel
van de pers, die bij het bekend worden van
het Engelsch-Fransche arbitrages-verdrag met
grooten ijver er voor is opgekomen, dat een
dergelijk verdrag ook tusschen de Vereenig-
de Staten en Engeland zal worden geslo
ten. Als gevolg van deze beweging is tegen
12 Fobruari' eene vergadering belegd van
het National Arbitration Committee, om te
beraadslagen over de stappen, die kunnen ge
daan worden om zulk een verdrag tot stand
te brengen. Aan het hoofd van dit. comité
staat de gewezen staatssecretaris John W
Foster Minder geestdrift, toont intusscihen,
voor dit denkbeeld d'e New-York Tribune,
die doet uitkomen, d'at het een groote fout
zou zijn een algemeen arbitrage-verdrag aan
te gaan omdat do regeering de Yereenigde
Staten met onderhandelingen over ieder ge
val op zich zelf veel betere resultaten ver
kregen hebben. Als voorbeeld worden de
strijd over het 01 ay t o n -Bhl w er verdrag eni
bet Alaska-grenls-igeischil genoemd. Ook in
de toskomst kunnen regelingen getroffen wor
den over scheidsgerechten in bijzondere ge
vallen, zonder dat er een algemeen arbitrage
verdrag noodig is. Bovendien bezit men ilians
in het hof van arbitrage te 's Gravenliagc,
een lichaam, waartoe men zich kan wenden
in gevallen, die voor eene scheidsrechtelijko
beslissing in aanmerking komen. Deze op
vatting wordt voorgestaan in een orgaan,
dat in vele gevallen de inzichten van de re
geeringskringen to "Washington weergeeft,
waar men blijkbaar over do arbitrage-kwes
tie veel koeler denkt dan een deel van de
openb.are mooning.
Dultsehland.
Tn een interview van een medewerker van
de Montreal Daily Herald met graaf Bulow.
verzekerde do Rijkskanselier, dat de Duit-
sclic weieldpohtiek nooit zou leiden tot
avonturen op Amerikaansch domein.. Wij
hebben, zeide In], geen politieke as p i-
r a T Tc s i ij de Nieuwe Wereld. Hoc.
gevaarlijk liet was om zich juist in Arncri
kaan'sche aangelegenheden, uit zuiveren lust
tct avontuur te mengen, bewees het leer
rijke voorbeeld van Napoleon III, wiens ster
ging tanen, toen hij zich Het meealeepen tot
het krankzinnige avontuur in Mexico. Voor
Duitsche staatslieden is, onverschillig of
er sprake is van Amerika of een ander
werelddeel de politiek van niet-inmen-
ging, zoolang Diiitscliland's belangen niet
op het spel staan, een vaststaand beginsel.
Zulk ren politiek, besloot de rijkskanselier,
mist de bekoring van het romantische, zij
lijkt misschien menigeen zelfzuchtig, maar
zij' draagt zeer sterk bij tot behoud van den
wereldvrede, welks handhaving mijcenzotr
ideaal doel schijint te rijn.
Bij do gisteren plaats gehad hebbendé
Iusm hentijdsehc verkiezing voor den
Rijksdag in liet 22. Saksische kiesdis
trict, Reichuibac'h-Auerbach. werden vol
gens de tot dusverre bekend giewordene cij
fers uitgebracht op Hoffmann sno
de m.) 138154 en op den oandidaat dei* bur
gerlijke partijen, graaf Hoeusbrodh, 8(>82
stemmen. Uit slechts enkele kleine plaatsen
ontbreekt nog het resultaat.
De staking in Krimm itschau
(Saksen) duurt onveranderd voort. In een
Servië.
bespreking met de arbeiders werden e enige
voorstellen tot het verkrijgen van eene over
eenkomst gedaan; in eene later gehouden
beraadslaging met do patroons werden die
voorstellen echter verworpen.
Naar het licet zijn twee industrieelen te
Gbemmtz bereid, elk 100.000 Mark voor de
Krimmitschauer ondernemers af te staan.
Biji den voorzitter van den Saksischen tex-
tiel-ondernemersbond zijn in de laatste da
gen voor hetzelfde doel aanzienlijke bedra
gen ontvangen.
Frankrijk.
Het Seine-vcrband van de Fransohe soc.-
dem,-partij (richting Jaurès) heeft Maandag
besloten Millerand uit de partij te bannen.
De laatste aanleidend© oorzaak tot dit op
treden heeft de afgev. Millerand der partij
door zijne stemming van den 23. November
aan de band gedaan. Hubbard had toen, zoo
ais men zich herinnert, van de Kamer ver
langd, tiat Frankrijk het initiatief tot eene
gedeeltelijke ontwapening onder de mogend
heden zou nemen. Millerand stemde tegen
dit voorstel en voor de motie van Gerville-
Réache, dis de verklaringen van den minis
ter vau Buitenl. Zaken goedkeurde
De Seine-fed oratie droeg daarop Mille-
rands verkiezingscomité, d. i. de •socialisti
sch© groep van liet 12e arrondissement van
Darijs, op, van baren afgevaardigde ophel
deringen over zijne laatste stemming te ver
langen. Het verkiezingscomité antwoordde
spoedig daarop genoemd bestuur, dat het
de door Millerand afgelegde verklaringen
goedkeurde en over de voortdurende kri-
tiGk over de houding van haren afgevaardig
de verbaasd waskortom, het verkiezings-
comité «lekte Millerand en toonde zich soli
dair met hem. In do Maandag gehouden
vergadering van bet partijbestuur werd de
houding van Millerand en zijne kieners nog
maals scherp gecritiseerdde bespreking
eindigde daarmede, dat een voorstel om over
te gaan tot de orde van den dag verworpen
werd en weliswaar met gelijk aantal
stemmen tot verwijdering van Millerand
uit de partij besloten werd.
Millerand verklaarde tegenover een me
dewerker van den Tempo dat hij omtrent
zijue uitsluiting het socialistencongres niet
zou appellee ren. Hij betreurt het genomen
besluit voor do socialistische partij, die daar
door den nationalisten eon giftig Wapen aan
de hand heeft gedaanwant de nationa
listen zouden nu beweren, dat niemiand socia
list was, die niet voor onmiddellijke ontwa
pening opkwam, of die de Fransche belan
gen in do wereld verdedigt
Zijn persoonlijk optreden zal door het be
sluit niet gewijzigd wordenhij is socialist
en zal het blijven. Yan hot besluit van hot
partijbestuur kan men zeggenHet komt
laat, doch gekomen is het. Want do redenen
daarvoor waren reeds lang aanwe-zig. Het
was niet de eerste maal, dat Millerand in
een stemming van principieele beteekenis
van zijn partij afweek, evenmin als het dé
eerste maal was. dat hij aan zijne opvatting
van do nationale taak van Frankrijk op
eene wijze uitdrukking gaf, die hem eer
op «Ie zijde der nationalisten en chauvinis
ten. dan op die zijner partijgenootcn stelde.
Zoo heeft Millerand, inplaats van met Hub
bard en zijn nauwer verwante vriend Jaurès,
aan de ontwapening hoewel ook slechts
principieel zijn stem te verleenen, inte
gendeel bij lioihaalde gelegenheden zich de
nationalistisch-chauvinistische formule van
de onvorjaarbare rechten en do hoop van
Frankrijk op herwinning van Elzas-Lotha-
ringen eigen gemaakt, en het socialistische
begrip van den wereldvrede belette hem in
dertijd niet, tegen de Fransche deelneming
aan de feesten to Kiel te stemmen. Zij»
socialistisch vredesstandpunt is even vreemd
ak van socialistisch standpunt uit be
schouwd zijin aannemen van orden «u
eeretitels, die de Tsaar en de Keizer van
Oostenrijk hem verleend hebbon.
Turkije.
Do Bulgaarsche Regeering heeft eene
nota gezonden aan de Porte, waarin rij
zegt, dat de beloften van de Porte om
met. Bulgarije samen te werken tot be
vrediging van Macedonië nog altijd ijdele
woorden zijn en dat de dadën der Turksche
overheden niet zijn overeen te brengen, met
«Ie verzekeringen van de Porte. Zij wijst op de
slechte behandeHng, die Bulgaren in Turkijè
hebben ondervonden, en op andere grieven.
Zij voegt aaaraan toe de verzekering, dat de
Porte allen mogelijken steun van Bulgarije
zou ontvangen in haar pacificatie-werk. Maar
het hangt slechts van de Porte af om hét
werk des vredes en der humaniteit to ver
wezenlijken.
Oost-Azië.
De volgende berichten rijn ingekomen
over den toestand
Parijs, O Jan. Een particulier telegram
u/it Tokio geeft eeno breedvoerige uiteen
zetting van de inzichten van Japan in zake
de onderhandelingen met Rusland. Japan
stelde aan Rusland voor, om de geschillen
aangaande China en Korea en de rechten
van Japan in Mantsjoerije overeenkomstig
de bestaande verdragen te regelen. Rusland
antwoordde met eene weigering de Mant-'
sjoerijo-cjua-estie te onderzoeken en stolde
voor in Korea een neutraal gebiéd te schóp
pen, dat een derde gedeelte van Korea" aan
de invloedsfeer van Japan zou onttrekken.
Japan kan een dergelijken toestand niet
aanvaarden. Het telegram bevestigt, dat
men het antwoord van Rusland op «Ie laat
ste nota van Japan nog niet kent.
New-York, 6' Jan. Eeno telegram uit >Seoel
meldt, dat 35 mariniers, van het Amerikaan-
scho oorlogsschip Nickaburg to Chemulpo,
zijn aangekomen te Seoel tot bewaking van
het gezantschapsgebouw. Morgen worden oog
70 man daar verwacht.
Het Amerikaansaho transportschip Zaphiro
is te Chemulpo, waar Rusland, Japan en
Engeland elk een oorlogsschip hebben liggen.
Het. is te Seoel rustig, maar het palede wordt
met zorg bewaakt.
Sèoel6 Jan. Twee Russische, twee Engel-
tehe en een Amerikaanscbe kruiser rijn op
de roede van Tsjemoelpo aangekomen. De
officieren verklaren, dat rij daar zullen blij
ven, tot na afloop van de crisis. Tengevolge
van de heerschende onveiligheid, deed de'
gezant van de Yer. Staten honderd man
schappen landen, om liet gczantschapege-
bonw te beschermen, daar, naar het heet,
de Koreaansche autoriteiten op de gehechC
lieid en «Hscipline der troepen geen staat
kunnen maken.
De Russische kruiser Ddmitri
Donsko- is mot twee torpedo-jagers naar de
Soedaibaai, aan de Noordkust- vau Kreta ver
trokken.
Men proeft hieruit, do slimme taktiek van
Rusland, onv hot Middel landschoaee-eseader
bij stukkeu en beetjes naar en door het Suez-
70 Uit het Engelsch
VAN
FLORENCE MARRYAT.
Kapitein Philip had thans niemand an
ders, om tot de vertrouwde van zijn gehei
men te maken, dan zijn pijp, want John
Vernon was aan boord van zijn schip terug
gekeerd, zoodat de kapitein weecr het rijk
alleen had op „de Hermitage''. „Dés te be
ter," zeide hij bij zich zelf, „mijn leven is
een met zeven zegels gesloten boek, waarin
niemand een blik behoeft, te slaan."
Met zijn geliefde pijp in den mond nam
hij in zijn grooten leunstoel voor zijn schrijf
tafel plaats. Na de klep omhoog geschoven
te hebben, haalde hij; uit een der laadjes een
photograpkieportret van juffrouw Rayne te
voorschijn, dat zij hem indertijd vereeixl
had Niemand, die kapitein Philip op dat.
oogenb,:k gezien had. zou in hem den prak-
tischen, onvermoeid wérkzamen en schijn
baar onverstoorbaar kalmen rentmeester van
Rozenheuvel herkend hebben, die mijlen ver
in den omtrek vermaard w'as als iemand,
die noodt zijn tegenwoordigheid van geest
v»door en door niets van streek was te bren
gen. Zijm gespierde gestalte trilde, toen hij
het portret in de hand hield, en zijne grijze
of gen vertoonden een vochtigen glans.
„Eveline!" fluisterde hij; eenige malen
achtereen op inm'gen toon, alsof hijl er een
zeker genot in vond, om haar naam uit te
spreken. „Ge moest eens weten, Eveline, hoe
gaarne ik de leemte zon aanvullen, die ik
in uw leven ontdekt heb. Maar dien wensch
heb ik uit mijn ziel verbannen als een ideaal,
dat niet verwezenlijkt kan worden. Als ik
haar thans zeide, wat ik haar al lang had
moeten zeggen, zou ik den schijn op mij
laden, alsof ik misbruik zou willen maken
van mijn macht. Neen, neen, eerst moet ik
ivw liefde winnen, lieveling," ging hij voort,
terwijl hij het portret aan zijn gebaarde
lippen drukte, „en als dat mij; gelukt is
als ik ooit die zaligheid mag smaken dan
danWat ben ik toch dwaas!" riep
hij wrevelig uit en sloot het portret weer
in de lade, waarin het t' udsbehoorde. „Hoe
zou zij mij) nu ooit anders kunnen- beschou
wen dan in hel licht, waarin ik mij zelf
gesteld bob als haar rentmeester 1 Ziji
heeft mij nooit door een enkelen blik of een
enkel woord te kennen gegeven, dat zij iets
ireer in mij riet... God zegene haar! Wat
er ook moge gebeuren, zij zal nooit te laken
zijn. Alleen zou ik graag willen weten, wat
haar zoozeer ontstemd heeft en of dit. ook
in eenig verband staat tot het bezoek van
mijnheer Jasper Lyle Wel beschouwd, gaat
dit alle mij eigenlijk niet aan en is het
dwaze nieuwsgierigheid van mij, als ik iets
dienaangaande tracht uit te vorschen. In
ieder ander zou ik het vervloekt onbeschaamd
vinden."
Hij nam een pas verschenen boek met.
reisverhalen ter hand en trachtte zijn aan
dacht bij den inhoud der boeiende beschrij
vingen te bepalen. Toen kaptiein Pliilip tot
de ervaring kwam, dat liet tijdverspillen
was, om zich dien avond aan het lezen te
willen wijd n, deed hij de deur van zijn
woning open, om naar buiten te treden en
van de verkwikkende avondlucht te genie
ten. Met zijn pijp tusschen zijn tanden gc
lriemd, liep hij blootshoofds tot aan het.
laantje met de jongo dennen en lorkeboo-
men. waar John Vernon voor het eerst Eve
line Rayne had aanschouwd. Een plechtige
stilte heersc' te in 't rond en het was zóó
stil, dat de nachtegalen, die hun lieflijk ge
kweel ten beste begonnen te geven, plotse
ling zwegen, alsof de klank van bun eigen
stem hen deed ontstellen, en het zachte ge
kwaak der kilcvorschen en het gèfladdcr der
nachtvlinders duidelijk verneembaar was. In
diep gepeins verzonken, liep kapitein Philip
verder. Door liet mollige mos- en varenta
pijt, dat zich onder zijne voeten uitstrekte,
werd de klank zijner voetstappen gesmoord.
Zijn geoefend oor, dat altijd gewoon was
Ie luisteren, "f er ook soms stroopers of
landloupers op Rozenheuvel rondzwierven,
hoorde echter duidelijk het geluid van na
derende schreden. Met. bliksemsnelheid be
gaf hij zich naar de verdacht gewaande plek.
„O, kapitein Philip!" liet Eveline's stem
zich hooren „Hoo kunt u mij zóó aan 't
schrikken maken'"
„Juffrouw Rayne!" riep de kapitein ver
baasd. „U hier, op dit uur en moederziel
alleen
„Waarom niet. kapitein Philip?" vroeg
Eveline met- een geveinsde luchthartigheid,
die echter geensz; s bij machte was, hem
te misleiden. Ik mag toch zeker wel op mijn
eigen grondgebied wandelen, waar en wan-
ueer ik verkies? Ik kan u hetzelfde misdrijf
ten laste leggen, waaraan ik mij op dit
oogenblik schuldig maak. U schijnt even
zeer van de heerlijke avondlucht te genie
ten als ik en u hebt niet eens een hoed op
-u bent dus veel schuldiger dan ik."
Ondanks haar schijnbare vroolijlkheid kon
hij duidelijk aan haar stem hooren, dat zij
geschreid had. Over al haar leden bevend,
leunde rij tegen een boom aan.
„U weet- zeer goed. hoe ik het bedoel,"
gaf hij: ernstig ten antwoord. „Het dauwt,
zwaar uw kleeren zijn bepaald vochtig en
ofschoon dit landgoed uw rechtmatig eigen
domi is hetccetii ik niet. kan tegen spreken'
is het toch, met het oog op zijn uitge
strektheid. voor een jonge dame wel wat ge
vaarlijk, om zonder geleide, des avonds om
tien uur. daarin rond te wandelen. Toen
ik uw voetstap hoorde, dacht ik in 't eerst
werkelijk, dat ik een wilddief zou snappen."
„Ik mag van geluk spreken, dat gij geen
geweer bij u hadt, kapitein Philip. U hadt
mijl misschien anders zonder complimenten
naar de andere wereld geholpen."
„Zoon vaarl zou1 het niet- geloopcn heb
ben, juffrouw- Rayne, maar in uw eigen be
lang raad ik u ten sterkste aan, een weinig
voorzichtiger te zijn. Wat ik u bidden mag.
ga naar huis terug."
„De avondlucht zal mijl Waarlijk geen
kwaad doen." sprak zij op gemelijken toon.
„Maar evenmin goed. juffrouw Rayne.
Duid mij mijn vrijpostigheid liet ten kwade,
als ik zeg, dat ik iets vermeen te begrijpen
van den onweerstaanbaren aandrang, die n
van avond in Gods vrije natuur dreef
al kan ik natuurlijk in de verste verte niet
vermoeden, welke de aanleidende oorzaak
daartoe is. Ik ken dien drang bij eigen er
varing die zenuwachtige ongedurigheid
en kan mij derhalve best- in uw toestand
verplaatsen Maar u bent te teer, om -ü
aan zooveel vermoeienis bloot te stellen."
„Ik ben in 't geheel niet teer," antwoord
de zij met uitdagenden trots. „Ik ben ijzer-
sterk cn zoo hard als steen. Als ik sterf, zal
het alleen van ouderdom rijn. Ik geloof, dat
het aan mijn opvoeding ligt ik heb geen
zonnige jeugd gehad geen vrienden, geen
welmeenende raadgevers, geen vertrouwbare
gidsenIk heb altijd bij mij zelf steun
en raad moeten zoeken en En 'als om
haai* hardheid te bewijzen, barstte zij in
tranen uit.
Kapitein Philip greep met eerbiedige be
zorgdheid haar hand en legde die op zijn
arm.
„Ge hebt u vandaag al te veel vermoeid
go zijt overspannen," zeide hij vriende
lijk. „Mag ik de eer hebben, u naar het
heerenhuis te geleiden?"
Zijn woorden schenen een herinnering bij
haar op te wekken, die haar energie op
nieuw staalde. Zij liet haar hand op rijn
arm rusten en liep met vasten trod naast
hem verder. Met inspanning van al haar
wilskracht wteerhield zij haar tranen en met.
een zeker gevoel van schaamte vroeg zij zioh
zelf af. hoe zij zoo zwak bad kunnen zijn,
van zich aldus bloot te geven.
Wordt nerxotgè.