w*. as©.
a-" Jaargftn^.
Woensdag 24 Februari 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Rozenheuvel.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden roor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post. - 1.75.
Afzonderlijke nummers0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering vau
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
'smorgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C«.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Vta 1—5 regel.
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteoren in dit Blad bij abonnement Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgeving.
De Burgemeester en. Wethouders van Amers
foort
Gezien de aanschrijving van den heer Com
missaris der Koningin in. de provincie Utrecht
van 18 Februari 1904, no. 4 A. Z. (Provinciaal-
blad no. 35)
Brengen ter kennis van do ingezetenen, dat
ingevolge de wet van 8 'November 1815 (Staats
blad no. 51), alle vorderingen ten. laste van het
Rijk over het jaar 1903, vóór den 1. Juli e. k.
moeten worden ingediend bij die autoriteiten
door wie de bevelen tot het doen van leveran
tie» zijn gegeven, en dat de belanghebbenden
die hiertoe van de tuSschenkomst des Gemeente
bestuur» wenschen gebruik te maken, hunne
declaration vóór den 30. Juni aanstaande ter
Secretarie behooren in te leveren.
Amersfoort, 23 .Februari 1904.
'Burgemeester en Wethouders voornoemd',
De Secretaris, De Burgemeester,
B. W. Th. SANDBHRG. WUYTIERfl.
Politiek Overzicht
Aan den Balkan.
Wat zal do naaste toekomst aan den Bal
kan brengen? Dat is eene vraag, die thains
dagelijks op nieuw opkomt. De opstand van
de Albaneezein, de troepenconcentratiën in
Macedonië nopen ons telkens weer de aan
dacht van hot uiterste Oosten van Azië af
te wenden naar het zuidoostelijke deel van
Europa. In dat eeuwige broeinest gist en
woelt het altijd. Maar wie ziet niet in, dat
die gissing dubbel bedenkelijk is, nu de oor
log tussohen Rusland en Japan is uitgebro
ken?
In. een gesprek, dat de correspondent van
de Temps te Salonika had met die civiele agen
ten van Oostenrijk en Rusland in Macedonië,
de keeren Von Muller en Demeria, lieten bei
den zach zeer pessimistisch over den toe
stand uit. ,,Van beide kanten rust men zich
toe tot den oorlog", verklaarden zij. En de
correspondent voegde daaraan nog toe, dat
men in Turksche militaire kringen tot ieder,
die het boo ren wil, zegt: ,,De oorlog met
Bulgarije dringt zich op, maar die veldtocht
zal ons h ofdzakelijk dienen als wegbereider,
oni later een des te grooter stuk te kunnen
verduwen."
Het laat zich dus aanzien, dat de bewe
ging in de Balkan landen, wanneer zij een
maal in gang komt, een veel wijderen omvang
zal nemen dan in het vorige iaar. Men
streeft er naar de beweging to looaliseeren.
Dnarop doelen de pogingen, die door Oosten
rijk en Rusland gedurende mi reeds meer
dan een jaar, met stilzwijgende instemming
van. die andere mogendheden., worden aange
wend. Maar nu de zaken in Oost>Azië zioh
naar den oorlog hebben gekeerd, lag het voor
de hand, dat de vraag is opgekotmen welke
terugwerking de crisis in het verre Oosten
op de zaken aan den Balkan zal uitoefenen.
In db Fransoho peau zijn daarover beschou
wingen geleverd, die nogal van een donker
inzicht getuigden. De Tem pp lieeft, zooals
bekend is. de opvatting verkondigd, dat
Rusland, daar zijne krachten nu in Ooet-
Azië in beslag genomen worden, voorshands
niet meer in aanmerking kan komen als
toonaangevende factor op het. Bal kan-schier
eiland en dat er dus naar andere combina
tiën moet wordlem gezocht om te verhoeden,
dat do oostersche kwestie in Europa een
noodlottige», keer zal nemen.
To Berlijuii ziet men de zaken niet zoo
donker in. Als kenschetsend voor de daar
heerscliende stemming vermeldt de NordldL
ATlv. Zedtiung eene Bcrlijndche correspon
dentie, opgenomen in de Süddeutsche Reichs-
oorrespondeuz, waarin over dit ondbrwerp
wiordt gezegd
„Dat do toestand aain den Balkan thans
weder ernstige stoornissen doormaakt, is on
miskenbaar; maai' de redenen, die daarvoor
worden opgegeven, zijn niet altijd juist. Eene
dwaling, zoo niet erger, is het, uit te strooien,
dat de werkzaamheid van Rusland] in de Ma
cedonische kwestie door den Ocst-Aziatischeni
veldtocht reeds nu verainderd of verzwakt is.
Ook in de eerstvolgende maanden heeft het
groote rijpe in 'den strijd enkel togen hot
Japanscihe rijk bezwaarlijk een verlies aan
machtmiddelen te wachten, dat bet zou moe
ten dwingen zijne historische rol in het Efuro-
peesche oosten aain andere staten over te
laten. De daar wortelende wenschen zijn
met de krachtigste gevoelens van de Slavi
sche volksziel verknocht, met gevoelens die
juist in het huidige Rualaud; als vaste brug
tussohen de massa's en de regeering staande
blijven. De Zwartezee-vloot wordt met opzet
uitgesloten van de operation in Oost-Azië,
de grootste helft van de strijdmacht te land
is aan Ruslands traditioneele taak niet ont
trokken. De beide keizer staten laten er geen
twijfel over bestaan, dat zij beslist vasthou
den aan het hervorm ingsnrogramnia van
Miirzsteg. Van de klimmende waarde een er
nauwe verstandhouding tot handhaving van
den status quo, kon men te Weenen en te
St -Petersburg slechts nog meer overtuigd
worden. Zoo hangt dus op den Balkan voor-
loopig de deur tussohen oorlog en vrede: nog
gced in de hengsels."
Een medewerker van de Temps bevestigt
dit, door mede te doelen, diat de Russische
gezant te Weenen, graaf Kapniet, nog pas
enkele dagen geleden aan den rijksminister
van buitenlandsche zaken, graaf Golu-
chowski, heeft verklaard, dat zijne regee
ring, hoe ook de loop van zaken, mocht zijn
in het uiterste Oosten, zou voortguan de
zaken aan den Balkan met dezelfde zorg als
tot dusver te volgen, en dat de energie van
haar optreden diaardoor niet zou worden ver
minderd. Dezelfde medewerker verzekert
ook, diat men niet het recht heeft te onder
stellen, dlat Oostenrijk naast het hervor
mingswerk, diat het gezamenlijk met Rusland
beeft ondernomen, eene politiek op eigen
hand zou voeren. Dat neemt intusschon niet
weg, dat hij van oordeel is, dat het thans
meer dan ooit aan de gezamenlijke ondertee
kenaars van het verdrag van Berlijn toe
komt, officieel hun wil te doen kennen, dat
de vrede zal worden geëerbiedigd'. Hij
schrijft: „De Ooetenrijksch-Russiscbe actie
heeft behoefte aan dien steun. En wanneer
zij ons, terstond bij dtetni aanvang, onvoldoen
de voorkwam, dan begrijpt men, dab zij thans
nog meer schijnt te moeten worden uitge
zet. Ik meen te weten, dat de vraag bereids
te Londen en te Parijn is gesteld en dat men
hier zoowel als ginds als waarsobijmliik de
hvpothese beschouwt van een gelijktijdige®
slap te Konstantmopel en te Sofia. Dat is
het eenige middel om de Turksche wapenin
gen te beperken, door de oorlogspartij ontzag
in te bocaeunen. Dat is het eenige middel om
den nationalen hartstocht in Bulgarije in
toom to houden, door de regeering van den
vorst zekerheid te verschaffen over de ge
voelens van Europa.."
Frankrijk.
Do Senaat nam met 184 tegen 98" stemmen
de wet op de reorganisatie van, het middel
baar onderwijs aan.
De Kamer verwierp, op verzoek van mi
nister Combos, het voorstel tot verdaging
der behandeling van het wetsontwerp tot af
schaffing van liet oongregauistische onder
wijs met 331 tegen 184 stemmen. De discus
sie is daarna bepaald op Donderdag.
Engeland.
In het Lagerhuis verklaarde do onder
staatssecretaris vau Buitenlandsche zaken,
Earl Percy, gisteren nogmaals met nadruk
het gerucht voor valsch, dat de Japanners
Wei-liai-wei als operatiebasis gebruikt had
den. De Engelsche admiraal op het Chinee-
srhe station hal der regeering gemeld, dat de
Japansche oorlogsschepen bij hun vaart, naar
Port-Arthur niet eens in het gezicht van
Wei-hai-wei gekomen waren, en dat sedert
Augustus van het vorige jaar geen Japan
sche oorlogsschepen de plaats bezocht hadden.
Spanje.
In den omtrek van het gebouw der Cortes
waren gisteren vele menschen bijeen. De poli
tic zorgde, dat het verkeer niet werd ge
stremd. Toen de minister-president Maura
kwam, werden vijandige betoogingen tegen
hem gehouden.
In de vergadering van de Cortes beriep de
republikein Sorriano zich op een aantal stuk
ken ten bewijze, dat het geoorloofd is „Leve
de republiek" te roepen. Zijn betoog verwek
te een gToot tumult.
Estezanez laakte 'de handelwijze van de
politie in den vorigen avond. Hij verklaarde,
dnt. als dergelijke feiten zioh weer voordeden,
de republikeinen zich zouden verdedigen.
Blasco gaf eene uiteenzetting van het gebeur
de van gisterenhij viel met kracht de auto
riteiten aan en verklaarde, dat iedere nieu
we aanval zou worden teruggewezen. Hij
voegde daaraan toe„Wat mij betreft, ik zal
komen met een revolver gewapend."
De minister van binnenlandsche zaken ver
dedigde het gedrag van de politie en ver
klaarde, dat de wet steeds moet worden ge
hoorzaamd.
Des avonds beerschte er groote opgewon
denheid in den omtrek van de Cortes en van
Puerto del Sol. De menigte stroomt van alle
zijden toe. Het rumoer is buitengewoon. De
winkels worden gesloten. De politie drijft de
groepen uiteen.
Het Russische oorlogsschip, dat
door de overheden gelast werd de wateren
der Canarische eilanden te verla
ten, is de Kreisjef, die inmiddels vertrokken
is. Het schip hield zich daar lang op en bleef
ook na de neutraliteitsverklaring daar rustig
liggen, reden waarom in de pers de vraag
opkomt, of welilcht iemand de aandacht, van
Spanje daarop gevestigd heeft.
Rusland.
De Keizer ontving gisteren eene de
putatie van de in buitengewone zitting
bijieengekomen Zemstwo van de provin
cie: Petersburg, die naar aanleiding van
de gebeurtenissen in het verre Oosten een
adres aanbood, dat verknochtheid aan den
Czaar uitdrukt, en verontwaardiging tegen
den viiand, die den door den Keizer ge-
wenschten -vrede verstoorde.
De Keizer antwoordde met een woord van
dank. Hij zeide, dat hij in deaen smartelijken
tijd troost vindt in do eenparige uitingen
van vaderlandsliefde. Hij drukte zijne hoop
uit op de hulp van God! voor eene rechtvaar
dige zaak en gaf de verzekering, dat de
dappere troepen en de marine hun plicht zul
len dóen tot eer en roem vati het vaderland.
De min'ster van buitenlandsche zaken
graaf Lamsdorff. heeft in eene circulaire van
24! dezer de vertegenwoordigers van Rusland
•bij vreemde regeering uitgenoodigd aan de
zen het volgende mede te deelen De
keizerlijke regeering acht het- noodig ten
ernstigste de aandacht der vreemde re-
göeringen op de daden van geiweld der
Japansche regeering in Korea te vestigen.
Ofschoon de integriteit van Korea als zelf
standig rijk door alle staten is erkend, of
schoon Korea zelf zich onzijdig verklaarde,
bracht Japan vóór de opening van de vijan
delijkheden troepen in Korea aan land; het
tastte twee Russische oorlogsschepen aan in
de onzijdige haven Tsjeraoelpo, wier comman
danten van het afbreken der diplomatieke
betrekkingen met ingelicht waren, omdat de
Japanners de overbrenging van telegrammen
langs den Deenschen kabel belettenhet nam
Russische handelsschepen in de neutrale Ko-
reaansche havens in beslag; het kondigde
den Keizer van Korea aan, dat Korea voort
aan onder Japansch bestuur stond; het dwong
den Russische® gezant Seoel te verlaten.
Daar de keizerlijke rogeering van meening
is, dat de aangehaalde feiten een ergerlijke
inbreuk op het internationale recht uitma
ken, acht zij i haar plicht bij alle staten
tegen de handelwijze van Japan te protestee
ren. Zij acht het verder noodig bijtijds er op
opmerkzaam te maken, dat zij. daar Japan
onrechtmatig zich van de macht in Korea
heeft meester gemaakt, allo besluiten, die de
Koreoansche regeering mocht uitvaardigen,
voor ongeldig verklaart.
De oorlog in Oost-Azië.
De command'ant van Kroonstad, vice-ad1-
miraal Mak a row, is benoemd tot opperbevel
hebber van dó vloot in den Groeten Oceaan.
Tot zijne vervanging is de oudste vlag-officier
Biriliow bonoemd.
De chef van de derde infanterie-de visie der
garde, generaal Moellcr-Sakonelak iis tot
commandant van het zevende legerkorps be
noemd.
Tot dusver is de aangekondigde zending
van de Keizerlijk Chineoeohe troepen van
Tientsin naar dó grens niet geschied. Als
waarschijnlijke reden wordt opgegeven, dat
Rusland weigert den waarborg te verschaf
fen, dat de streek aan de Liao-rivier, in ge
val het daar tot vijandelijkheden komt, als
neutraal aangezien wordt.
De Britsche stoomboot Chingpung, die
van Dalny te Weihaiwei is aangeko
men, bericht dat zij' door de Russen is
beschoten. Zij is op zeven plaatsen ongeveer
op de waterlijn beschadigd. Een Russische
loodsboot, die uitkwam om de Chingping te
loodsen, is door dë ontploffing ven eene mijn
in de lucht gevlogen.
Admiraal Alexejef heeft een proclamatie
in de Chineesche taal uitgevaardigd, welke
hij deed aanplakken in alle steden en dorpen
van Mantëjoerije en het Liao-tong-stehier-
eiland, waarin hij uiteenzet op welke ver
raderlijke wijfee Japan den oorlog begon,
en een beroep wordt godaan op do bevolking
om den spoorweg in stand te houden.
Aclm. Alexejef constateert dat Rusland
altijd de vriend der Chineezen geweefit is,
en dat de spoorweg noodzakelijk is voor de
aanstaande ontwikkeling van het land op
landbouwkundig, en handelsgebied.
Deze proclamatie is door de Japanners be
antwoord met een tegen-proclamatie, waarin
de Russen beschuldigd worden den oorlog uit
gelokt, het volk steeds mishandeld te hebben.
Verder beloven de Japanners dat zij in Mant-
sjoerije zullen komen om spoedig de Russen
ta verdrijven.
Uit Tokio wordt aan de Times bericht:
Eenige honderden kozakken hebben den
20. dezer Chonju bereikt, dat gelegen is der
tig mijlen ten zuiden van de Yaloe. Op een
avond zijn soldaten de rivier overgestoken bij
Kazan; zij kwamen binnen 45 mijlen van
Pingyang.
Tot verzekering van het regelmiatigo ver
keer van de militaire treinen op den spoor-
wegg SamaraSlatousfc en op den Siberische®
spoorweg, werden deze spoorwegen met het.
daartoe behoomeude ontieingende gebied in den
oorlogstoestand verklaard. Aan de com man-
deerenda officieren van de troepen in de mi
litaire districten Kazan en Siberië, wien liet
toezicht op deze. spoorwegen is opgedragen,
werden do rechten van een legerbevelhebber
verleend.
Uit Petersburg wordt van 23 Febr. bericht:
Drie als koelies gekleed© Japanners,
die waren gevangen genomen bij eeno
eergisteren bepr- efde poging om do spoor
wegbrug over de Soengari te vernielen heb
ben voor een krijgsraad] terecht gestaan.
Zij bleken Japansche officieren te zijn,
ui. een kolonel der genie, een luitenant
biji den torpedodienst en een luitenant dor
sappeurs, allo drie behoorcinde tot den gene
ration staf.
De drie officieren werden ter dood veroor
deeld en zullen binnen 24 uur op de brug,
welke ziji wilden vernielen, worden opgehan-
gen.
Uit Sjanghai wordt bericht, dlat daar t.web
Chineesche kruisers werden verwacht- in ver
band] met de weigering van de „Mandsjoer"
om te voldoen san. het bevel van den TTaotai
cm' de neutrale haven te verlaten.
Vereenlgde Staten.
De Senaat heeft het Pananm*verdrflg be*
kraohtigd.
Hooge ambtenaren van de Unie zeggen,
dat het. Staatsdepartement de uitspraak van
het Haagsche Hof van Arbitrage in zake
het Veuezuelargescbil, een. betreurenswaar
dig precedent noemt.
Natuurlijk neemt het StaaUdepartement
de uitspraak aan, omdat het internationaal
recht benoemd is. Maar Amerika kan niet
aannemen, dat «ene machtsvertooning aan
eeno mogendheid een voorrecht geeft boven
andere.
Deao uitspraak is in strijd met al do be
schouwingen van vrede en eeno aanmoedi
ging om te trachten, door het geweld der
wapens zijne eischen te steunen.
In het Witte Huis wierd Maandag ccai
man aangehouden, die op opvallende
wijze President Roosevelt te spreken
verlangde. Hij bood bij zijn arrestatie gee®
verzet. Bij fouilleeringj werd een geladen re
volver en een doos patronen gevonden.
Uit het Engelsch
107 TAN
FLORENCE MARRYAT.
„Vertel het mij dan nu maar," gaf hij ten
antwoord, terwijil een fijn glimlachje hem om
de lippen speelde. „Men kan niet weten
Het brengt misschien een algeheele veran
dering in mijn gezindheid teweeg/'
„Je lacht er omi, maar ik meen het in vol
len ernst. Als ik niet een onafhankelijke po
sitie in. de maatschappij innam, zou het al
heel zelfzuchtig van miji zijn, wanneer ik ten
laste kwam: van een man zooals jij, die zelf
als een anachoreet leeft."
„O, wij; zouden er wel komen daar ben
ik in 't minst niet bang voor. Misschien zou
de .nieuwe eigenaar van Rozenheuvel (is het
bijgeval ook soms mijnheer Jasper Lyle zelf)
mij wel als rentmeester willen houden. Hoe
zoudt ge 't. vinden, Eveline, om in „de Her
mitagete wonen? Wij zouden, er alleen maar
een anderen naam voor moeten lieden ken
de DuiventilHymen's kluis of iets toepas
selijiks van dien aardt"
Ha ars ondanks glimlachte zij.
„Ik geloof wel niet, dat het zoo® vaart
zal loopen," hernam, ziji. „maar het is toch
goed, dat ge alles verneemt. Vóór ik met
mijin verhaal begin, moet ik je echter een
vraag doen. Zou bet je erg onaangenaam aan
doen, als je hoorde, dat je niet mij® eerste
liefde bent?"
„Het zou mij veel oaiaangenamer aandoen,
als ik reden meende to hebben, omi te onder
stellen, dat je een bladzijde uit je levensboek
voer mij verborgen liieldt, Eveline."
„Het is al lang, heel lang geleden," ging
zijl voort.. „Ik was pas zeventien jaar. Ik heb
je immers indertiid verteld, dat ik twee neven
bad? Met den jongste van de twee, Wiliiyn
Carvll, ben ik geëngageerd geweest."
„Was dat de neef, die naar Amerika is ge
gaan
„Ja, maar ik heb jo nooit de reden, mede
gedeeld, waarom hij Engeland verlaten heeft."
„Ik heb de geschiedenis in kleurt® on geu
ren gehoord van mijnheer Gamble en an
deren. Hij heeft de handteekening van je oom
nagemaakt, en teen de plaat gepoetst. Nie
mand heeft na dien tijd ooit weer iets van
William Caryll gehoord."
,Ik heb hom aan den arm der gerechtigheid
helpen ontsnappen."
„Jij Hoo zoo?"
„Hij vertelde mij in doodsangst, dat de
politie hem: op dë hielen zat. Ik verstopte
hem op de vliering het luik van de vlie
ring kwam op mijn zolderkamertje uit
en toen het geschikte oogenblik daartoe ge
komen was, verfde ik zijp haar bruin, trok
hem eenstel kleeren van mijl aan en bezorg
de hem aan b$ord van een landverhuizers
schip, dat naar New-York bestemd was."
„Hoe kwam hij aan heb geld, om rijm pas
sage te betalen.?"
„Ik had nog een beetje geld ik had
een paar gouden armbanden en broches ver
kocht-, zoodat ik hem kou verschaffen, wat
hij noodig had."
„En al je opofferingen hebben tot niets
geleidHeeft hij -ncoit iets van zich laten
bcoreni?"
„Neen, hij! heeft, nooit iets van zich laten
hooren,1^ antwoordde jzij op weemoedige n
toon.
„"Waarschijnlijk is de arme jongen in den j
vreemde gestorven."1
„Neen, hij is nog in leven. Hij1 is in Enge- I
land. Hij, is Jasper Lyle," hernam zij nau- j
welijks hoorbaar.
„Jasper Lyle! Grcote Hemel!" riep kapi
tein Philip, terwijl hij. van zijn steel over
eind sprong. „William Caryll op Rozenheu
vel William Carvll do man. van Agues
Feathorstone'En Eveline," voegde hij
er bij met eon stem, die duidelijk diepe ver-
slagenheid te kennen, gaf, „heb je hem nog
liof V'
„WeineenHoo kunt- ge dat vragen? Wat
denk je wel van mij Heb ik jo niet, daar
zoociveni eeuwige .liefde en trouw beloofd? j
Kapitein Philip, ik zou nooit gedacht heb- j
ben, dat ge miji zoo grievend zoudt kunnen
miskennen
„Vergeef mij, liefste. Het was slechts een j
voorbijgaande, jaloersche angst. Het was een
bespottelijke dwaasheid van mi:' om te vra
gen, of je hem: nog lief hadt. Wanneer heb
jo hem herkend?"
„Zoodra ik hem biji do Foatherstones ont
moette. Hij is voort blijven gaan met zijn
haar te verven en heeft ren vreemd accent
aangenomen, maar ondanks al deze kusn-f-
grepen herkende ik henro toch onmiddellijk.
Ik was in het- eerst woedend. Ik verweet hem
in heftige, scherpe bewoordingen zijn schan
delijke ontrouw en: dreigde, dat ik hen# I
ooonlijk zou tentoonstellen. Toen ik echter j
rijpelijk over de zaak nadacht, besloot ik
het verleden te vergeten en te vergeven, om
den wille van Agnes."
„Maar waar haalde hij do onbeschaamd
heid vand'aao', om zich in Engeland te dur
ven vertoonen, al had hij zich ook honderd
maal vermomd? Zijn er don geen bewijze-n
van zijn misdrijf? Waar is die valsohe wis-
sdl gebleven?"
„Ik heb of beter gezegd, ik had dien
onder mijn berusting. Toon ik, na ons eerste
weerzien, een ernstig onderhoud met Will
Carvll had, liet ik hem don wissel zien, om
aan mijn bedreiging meer klem bij te zetten."
„En daarna hebt ge het bewijs van zijn
schuld vernietigd Dat zou weer net iets zijn
voor jou."
„Ditmaal slaat ge niet den spijker cp den
kop, kapitein Philip. Ik heb het voor Will
Carvll zoo hoogst eomprorm I tee ren de doku
ment. niet vernietigd' hij heeft het, go-
stolon.
„Gestolen! Is het raagelijik?''
„Het is een on weder legbnar feit. Ik weet,
zeker, dat ik den wissel nog had, toen Will
en zijn vrouw op Rozenheuvel hun intrek
namen, want ik had hem een paar dagen van
to voron nog i® mijn handen gehad, on mijn
sleutelbos berg ik altijd zorgvuldig weg. Will
heeft net zoolang gezocht., tot. hij do sleutels
vond, daarna het kabinet open gesloten. Nu
hij mij het bewijs van zijn misdrijf afhan
dig heeft gemaakt, acht hij zich volkomen
veilig. Al dë geruchten, welko hij aangaande
Rozenheuvel in omloop heeft gebracht, heb
ben betrekking op ziin persoon. Hij is do pre-
trident, die mij het wettig bezit van mijin
landgoed wil betwisten
,,'t Is haast niet te gelooven," prevelde
kapitein Philip „Zóó roekeloos, zóó dwaas
kan hij onmogelijk zijn. Dat do wissel vor-
«ictigd is, helpt hem: niet veel. Hij bedenkt
niet, dat er nog zoovele® zijn, die zijn iden
titeit als da vervaardiger van den val schot*
wissel onder eede zouden kunnen bezweren
i.n de eerste plaats mijnheer Gamble, die
William, Caryll bepaald verafschuwt.
„Hij heeft mij, daarstraks toch daarmede
durven dreigen." sprak Eveline. „Hij heeft
zelfs de vermetelheid gehad, zich aan Acnes
onder zijn, waren naam kenbaar te maken.
Hit heeft met zijn gladde tong zoo mooi wë-
ien to praten, dat zii hem als den rcchtma*
fcigon eigenaar van Rozenheuvel beschouwt
on mij als een gemeen e bedriegster, die hem
I wederrechtelijk het. hem, toekomende heeft
ontroofd. Hij heeft haar nog schandelijker
dingen verteld." ging zij met cc® haperend®
«tem voort, „hij heeft mij; en mijn goatorvenf
liefde voor hem: op ©e® afschuwelijke manier
belasterd door te beweren, dat die liefde nog
steeds in wezen is en dat ik hem enkel en
alleen huisvesting or> Rozenheuvel heb aan
geboden, om, aan dien verboden hartstocht
voedsel te geve®."
„Ik zal hem den mond wél snoerenmom
pelde kapitein Philip met op elkaar geklemdo
tanden. „Ik zal dien lagen hond voor goed
bolctte®, je ooit weer t.e beloedigën. En dat
is do man, dien ge hebt liefgehad !r'
Wordt vervolgd.
