Amersfoortsch Dagblad | 1904 | 7 april 1904 | pagina 1

S°. 869.

8" Jaargang.

Donderdag 7 April 1904.

BUITENLAND.

FEUILLETON.

'8 ZOMERS BUITEN.

AMERSFOORTSCH DAGBLAD.

ABONNEMENTSPRIJS

Par 8 maanden voor Amersfoortf 1.85.

Idem franco per post- 1.75.

Afzonderlijke nummers0.05.

Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van

Zon- en Feestdagen.

Advêrtentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.

Uitgevers: VALKHOFF C».

Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.

PRIJS DER ADVERTENT^:
Van 1~6 regels f fit®

Elke regel meer01153

Groote letters naar plaatsruimte.

Voor handel en bedrijf bestaan voord^eUgei bepa^lygen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonitejieht." Eèno
circulaire, bevattende de voorwaarden, wórdt op aanvraag
toegezonden.

Kennisgeving.

De Burgemeester en 'Wethouders van Amers
foort,

Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet,

Brengen ter kennis van liet publiek, dat een
door P. J. Goedhals ingediend verzoek, met bij
lagen, om vergunning tot het oprichten van eeno
smidse in het perceel alhier gelegen aan de
Hellestraat, biji het kadaster bekend onder Sec
tie no. 3444, op de Secretarie der gemeente
ter visie ligt, en dat op Donderdag, den 14. April
aanstaande, des voorrniddags te half elf uren
gelegenheid ten Itaadhuize wordt gegeven om,
ten overstaan van het Gemeentebestuur of van
een of meer zijner leden, bezwaren tegen het
oprichten van ae inrichting in te brengen.

Amersfoort, den 31. Maart 1904.

Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Secretaris, De Burgemeester,

B. W. Th. SANDBEEftG. WüLJTIERS.

Politiek Overzicht

Oe Servische koningsmoordenaars.

De maatrege1, waardoor Koning Peter van
Servië uit zijne onmiddellijke omgeving ver
wijderd heeft de deelnemers aan de samen
zwering, waarvan in den bloedigen nacht
van 10 op 11 Juni van het vorige jaar zijn
voorganger op den troon, Koning Alexander,
en diens gemalin, Koningin Draga, de slacht
offers zijn geworden, is welbeschouwd een
compromis. Gelijktijdig namelijk met de
verwijdering der samenzweerders van het hof
is een koninklijk besluit verschenen, waarbij
een aantal hoofdofficieren en kapiteins, die
deels bekend stonden als aanhangers van de
dynastie Obrenowitscb, deels eene rol hadden
gespeeld in het complot van Nisch, uit hunne
dienstbetrekking bij het leger ontslagen
zijp, ouder toekenning van het him volgens
hunne dienstjaren toekomende pensioen.

Dit is dé prijs, dien de Koning heeft moe
ten betalen om van de koningsmoordenaars
onder zijne hofdignitarissen de toestemming
te verkrijgen, dat zij zouden heengaan. Het
wias in Belgrado een publiek geheim, dat de
deelgenooten in de samenzwering, die de om
wenteling op dten troon van verleden jaar
heeft teweeggebracht, aan hun heengaan de
voor waar die vastknoopten, dat de officieren
van het tegen-complot tegelijk uit het leger
werden verwijderd. Dat aan deze voorwaar
de is toegegeven, bewijst, dat de raaoht van
de koningsmoordenaars nog geenszins gebro
ken is. Nog door eene andere omstandigheid
komt dit aan den dag. De koningsmoorden
naars zijp in rang bevorderd, terwijl hunne
tegenstandei's eenvoudig hun ontslagbrief
thuis hebben gekregen. Nu wordt er wel ge
zegd, dat het in Servië geen gebruik is, dat
bij ontslag uit den dienst eene onderschei
ding verleend of eene loftuiting gegeven
wordt, maar dat bij nationale feesten de Ko
ning gewoon is de gepensioneerden te geden
ken. Maar de tegenstelling is niettemin op
merkelijk.

Uit alles blijkt, dat men hier te doen heeft
niet met een vrijwillig en uit eigen aandrift
genomen besluit, maar met een onder den
drang van eene internationale pressie ver
ordenden maatregel. De Temps schrijft daar
over

„In den eersten tijd na den aanslag was
het haast alleen Groot-Brittannië, dat vrij
moedig protesteerde, door te weigeren het in
het bloed van dien Juni-naeht ontloken ré
gime te erkennen. Zeer monarchale en ortho

doxe staten, die ten zeerste gekant zijn
tegen de alles ondersteboven keerende begin
selen, met Oostenrijk en Rusland aan liet
hoofd, meenden aan hunne belangen, en
vooral aan hunnen naijver, het offer van
hunne gemoedlsbezwaren te moeten brengen.
Misschien droeg, zonder dat zijl zich er reken
schap van gaven, eene vage herinnering aan
de paleisomwentelingen, die bijpa alle abso
lute monarchieën gekend hebben, er toe bijl
om hen eene bescheidenheid op te leggen,
die hun den last bespaarde van een onbe
schaamd Tu quoque

„Dé koningsmoord heeft, als men dat zeg
gen mag, te Belgrado een soort wittebroods
weken doorleefd. De soldaten-moordenaars
konden zich van alle schuld ontheven wa
nen.

„In werkelijkheid was daar intusschen
niets van aan. Gaandeweg lieten de kansela
rijen hunnen afschuw doorschemeren. Zoo
lang de atmosfeer van den kouak te Belgrado
doordrongen was van de geur van het bloed
van Alexander en Draga, konden de diplo
maten daarin moeielijk ademhalen. Achter
eenvolgens werden de betrekkingen met de
meeste staten geschorst sommigen riepen
hunne vertegenwoordigers terug, anderen
zonden hen met verlof en vervingen hen door
eenvoudige zaakgelastigden.

,,Dat was de boycot. Men kan, naar 't
schijnt, weerstand bieden aan de uitspraken
van het openbaar geweten, maar eene diplo
matieke quarantaine kan men niet weer
staan. Koning Peter heeft al zijn moed te
hulp geroepenhij heeft uit zijpe omgeving
eu van zijn hof de meesten der koningsmoor
denaars verwijderd, het meerendeel door hen
te bevorderen, de anderen door hen te pen
sioneeren.

„Dit is nog slecht een halve maatregel,
meer de aanwijzing van eene goede bedoe
ling, dan de verwezenlijking van een voor
nemen. Intusschen is reeds deze handeling
eene verluchting voor velen geweest. Men
ziet reeds diplomaten naar hun post terug-
keeren. Alles hangt af van de volharding
en het doorzettingsvermogen, die de Ko
ning aan den dag zal leggen om zich vrij te
maken niets zou. noodlottiger zijn dan weer
onder het juk te vervallen van eene kliek,
die dan zich zou hebben te wreken, en dan
met recht zou kunnen meenen, dat zij zich
alles mag veroorloven, omdat zijl zich als
onoverwinnelijk zou mogen beschouwen."

Is dat gevaar met dezen maatregel voor
goed uit den weg geruimd? De tijd zal het
moeten leeren, maar geheel gerust kan men
daaromtrent zeker niet zijp.

Frankrijk.

De République franjaise, heb nieuwe
a r bi trage-verdtag tussohen Frankrijk en
Nederland besprekende, zegt; Wij be
groeten het verdrag als eene uiting te meer
van de politiek van toenadering, die minis-
te- Delcassé zooveel eer aandoet. Door zijne
sympathie te voegen bij die van Engeland
en Italië, versterkt Nederland met de geest
drift van een klein, maar roemrijk volk den
bundel vriendschapsbanden, dien Frankrijk
bezig is te vereenigen ten behoeve van de
internationale vrede en gerechtigheid.

Do Matiu zegt: Ofschoon geen enkel ge
schil de regeeringen van Frankrijk en Ne
derland verdeelt, zal deze nieuwe overeen
komst kostbaar voor de toekomst zijn, in
zonderheid met het oog op de belangrijke
Nederlandisch-Indische bezittingen, die zich
op den weg naar onzo bezittingen in Indo-
China bevinden.

Krachtens eene aansohrijving van den
minister van justitie, worden in deze week
uit do gerechtszalen alle crucifixen en alle
schilderijen verwijderd, waarop Christus is
afgebeeld. Die schilderijen, dikwijls voorwer
pen va,n groote kunstwaarde en historische
beteekenis, zooals o. a. het geval is met
een dook, dat tot dusver in de groote zitting
zaal van het hof van cassatie te Parijs was
opgehangen, worden met groote zorg verwij
derd om ze voor beschadiging te behoeden,
maar verwijderd moctep zij worden, want
de minister heeft deze aanschrijving niet
eigenmachtig uitgevaardigd, maar als uitvoer
der van een besluit van de vertegenwoor
diging. De Kamer van afgevaardigden heeft
namelijk den 5en November van het vorig»
jaar, op voorstel van den socialistischen af
gevaardigde Deieante besloten, dat uit de
gerechtszalen alle godsdienstige zinnebeelden
verwijderd moeten worden, die, zooals de
voorstander zich uitdrukte, het geweten zou
den kunnen kwetsen van hen, die den katho
lieken eeredienst niet huldigen. Dit voorstel
werd aangenomen, zij 't ook met geringe
meerdertieid, 254 tegen 245 stemmen, nadat
de minister van justitie had verklaard, dat
hij de beslissing van de Kamer niet zou be
schouwen als eene platonische manifestatie,
maar als eene wilsuiting, waaraan hij uiti
voering zou geven.

De fcenaat heeft eene poging gedaan om
het besluit van de Kamer tct eene platoni
sche manifestatie terug te brengen, door uit
de op het departement van justitie betrek
king hebbende begrootingswet dit Kamerbe-
sluit te schrappen. Maar de Kamer heeft
zich dat niet willen laten welgevallenzij
herstelde haar besluit en ditmaal legde de
Senaat zich daarbij neer. De rapporteur - an
den Senaat merkte intusschen daarbij op:
„De katholieke godsdienst is geen staatsgods
dienst meer. Het recht wordt gesproken in
haam van de republiek. Het is alleen de
vraag wat men onder godsdienstige zinne
beelden heeft te verstaan. Volgens onze oj>
vatting moet men niet, onder het voorwend
sel van verwijdering van godsdienstige zinne
beelden, met ruwe hand eigendoinskwestien
beslissen, of nutteloos kunstbelangen en eer
biedwaardige traditiën schenden. Het is do
zaak van den minister, hier voor de bijzon
dere gevallen instructiën te geven hij moet
daarin de handen vrij hebben."

De minister van justitie heeft de Paasch-
vaoantie afgewacht, om aan het besluit van
liet parlement uitvoering te geven.
Zwitserland.

De nationale raad heeft eenstemmig be
sloten een voorstel in overweging t© nemen,
dat strekt om den bondsraad uit te noodigeu,
rapport uit te brengen over de vraag, of niet
door eene bondswet maatregelen moeten wor
den genomen tot beveiliging van de openbare
belangen bij de aanwending van water-be-
weegkraoht.

Spanje.

Eene officieel© dépêche uit Barcelona
meldt, dat op het oogeublik waarop de Ko
ning het gebouw van de nijverheidstentoon-
stelling verliet, de ontploffing van een
spriugbus werd gehoord. Twee boeren wer
den gewond. Een persoon is in hechtenis ge
nomen.

De ex-Koningin Isabella ligt ernstig ziek
te Parijs. Infante Isabella is uit Madrid naar
Parijs vertrokken.

Bulgarije.

Een buitengewone ministerraad hield zich
eergisteren bezig met de verhouding tot Tur

kije, die in den laatsten tijd weder meer ge
spannen geworden is. Men zegt, dat de ge
zant Natsdhewitsdh nog slechts tot morgen tijd
heeft om te wachten op het tot stand komen
van liet aoooord, waarover simt» geruimen
tijd onderhandeld wiordt, en dat liiji, als er
geen solutie koant, zijn post zal moeten ver
laten. Dit zou het afbreken van de Turksch-
Bulgaarsc'he betrekkingen beteekenen.

De correspondent van de Frankf. Ztg. be
schouwd den toestand als weinig geruststel
lend, omdat nu ook de oude vriend der
Turken, Natschewitsclhtot de overtuiging
gekomen is, dat er met de Turken in der
minne niets is te beginnen.

Turkijt.

In eene nieuwe nota hebben de gezanten
van Oostenrijk-Hongarije eu Rusland de
Porte in kennis gesteld van de besluiten betref-
fenden do unifonn eu de contracten van de
Europeesche officierendie zullen worden
aangesteld bij de Macedonische gendarmerie.
De gezanten vragen de Turksche regeering,
de oplossing van deze punten te verhaasten,
opdat deze officieren terstond naar de drie
vilajets" kunnen vertrekken.

Volgens den correspondent der Frankf. Ztg.
bestaat er, wat de uniformkwestie betreft,
verschil over de vraag of deze officieren, die
in Turkschen dienst treden, den fes moeten
dragen. Hij verwacht, dat die fes kwestie het
onderworp van een hardnekkigen strijd zal
zijn. Nogal zonderling! Deze officieren toch
zijn, zoolang de vilajets Turksche provinciën
blijven, zonder eenigen twijfel Turksche amb
tenaren. Waarom zouden zij dan den fes
niet kunnen dragen De commandant der
gendarmeriegeneraal Degiorgi, schijnt zelf
geen aanstoot te nemen aan dien fes, want
hij draagt hem sedert zijn overgang in Tqrk-
schen dienst.

Thibet

De missie van Younghusband met de strijd
macht die haar vergezelt, is in den namid
dag van 4 April te Goeroe aangekomen. Ko
lonel Younghusband ontving het bezoek van
een Chineeschen generaal, die zeido gestuurd
te zijn door den Amban en de missie ver
zocht terug te gaan.

De Russische pers laat zich thans minder
berustend uit over de zaak. De Nowoje
Wremja beschouwt den Britsehen tocht in
het Tilbetaansche binnenland als eene stout-
moedigen en zeer belangrijken stap van de
zijde van Groot-Brittannië tegen Rusland.
Het blad spreekt de meeoiing uit, dat door
de beheerscling van Tibet en de regeering
van den Dalai Lama, Groot-Brittannië on
vermijdelijk de geheel© Mongoolsdhe wereld
zal beheerscJien, zoowel in Mongolië als in
de streken, grenzende aan het Russische ge
bied, en dat het zeer zeker gebruik zal ma
ken van zijne positie om duizend© bezwaren
voor Rusland te scheppe i.

Dte Swjet behandelt het- onderwerp in ge
lijken geest.

Het is blijkbaar, dat de anti-Britsche stem
ming herleeft en dat er eene klimmende nei
ging is om den Britecben tocht te bescbour
wen als eene onvriendelijke handeling te
genover Rusland. De meer strijdlustigeu on
der de bladen verzekeren, dat Rusland nooit
eene Engelsche overheersching van Tibet zal
toelaten, omdat de aanwezigheid van een
Britscben resident te Lhassa zeer nadéelig
zou zijn voor het Russische prestige onder
de stammen van Turkestan.

De oorlog in Oost-Azië.

Volgens een bericht uit Sjanghai van
6 April gelooft "-eu daar dat de Rus
sische troepen tussahon Antoeing en
Kioolicntujong niet de hoofdmacht uitma-
ken. Bijgevolg zal do eerst© ontmoeting niet
van beslissendcu aard zijn, doch slechts de
in'eddiiig zijn tot operation op grooter schaal.
De Russen leggen vierschiuisiiigen aan op
verschillende punten van de Yaloe en de
Toemen, doch dc linie van do versterking is
niet volledig, zoodat hot den Russen moei
lijk zal zijn zich te horccnigon, wanneer de
Japanners op een enkel punt doorbreken.

Uit Nioetsjwang wordt bericht van 6
AprilGeneraal Koeropatkin is hier heden
aangekomen. HijJ inspecteerde do troepen,
ongeveer 4000 man sterk, op het exerritie-
lerreiu van -het fort.

Bii de troepen zijn een batterij rijdende
artillerie en verscheidene batterijen veldar
tillerie, verder gedeelten van de vier regi
menten Siberische scherpschutters, eenige de
tachementen Kozakken eu geregelde cavale
rie.

Wegens de in de rivier gelegde mijnen en
de voorloopige schietoefeningen varen de
handelsvaartuigen niet in den benedenloop
van de rivier.

Generaal Kondratovitsoh verklaart, dat hij
voorbereid is op een aanval der Japanners,
die verwacht wordt. De Russische geheime
dienst berichtte, dat de Japanners gisteren
van plan waren, de stad aan te vallen.

Bij hel openen van een nieuw hospitaal
verklaarde generaal Kondratovitsoh, dat de
betrekkingen tusschen de Russen en de ove
rige vreemde ingezetenen gunstiger worden;
de burgerlijke Russische overheid stelt zich
voor, met de vreemdelingen samen te wer
ken tot oescherming van do onderdanen van
onzijdige mogendheden.

De correspondent aan boord van de stoom
boot van de Times aeiut van den 6en via
Wedhaiwei:

Gisteren morgen waren wij in zee voor
Dialny. Wij werden vervolgd door den Russi-
schen kruiser Bayan, die een sloep met twee
luitenants naar ons zond, om onze papisren
te onderzoeken. Dit gebeurde op 35 mijl?u
afstand van Port Arthur; hot beteekent, dat
Japan er niet in geslaagd is de haven to
blokkeeren en dat het admiraal Makharow
gelukt is den doorgang te deblokkeeren of
wel dat een gedeelte van het Russische eska
der buiten was toen den aanval werd onder
nomen. Do Bayan droeg do kenteekenen van
do laatst© vijandelijkheden; in een van ce
schoorsteenen was een groot gat.

Do Russen hebben twee Japausche spion
nen t© Nioetsjwang gepakt met plannen' van
nieuwe vestingwerken.

De oorlogscorrespondent van de Times, die
met zijn stoomboot in den omtrek van Port
Arthur kruist, seinde aan zijn blad

„Ik vaar nu (5 April, 5 y. 's av.) sedert 50
uren heen en weer in den omtrek van Port
Arthur, en alles is zoo kalm aat als men
's nachts het schijnsel met zag van het eiec-
trische zoeklicht op den Gouden Berg, men
zich in vredestijd zou wanen. Dat is een heel
andere toestand dan ik vroeger waarnam toen
•k in deze wateren kruiste.

„Wel zie ik een groot aantal jonken die
zieh naar het noordwesten richten, zeker
naar Lioa-jang, om Port Arthur van levens
middelen te voorzien."

Van do Russische Oostzoe-vloot, die in
Kroonstad gereed gemaakt wordt om naar

Uit het Deensch
27 DOOR

HERMAN BANG.

Do mevrouw van de Oostkust, diie met de
molk wegging, zei, dat er dan iemand1 naar
het bosali gezonden moest worden, want ze
wilde volstrekt bloemen hebben.

Juffrouw Brasen riep Jens, die met de
meiden op do plaats stond en door do ramen
van de kleine eetkamer naar binnen gluurde.

In de gelagkamer werd om bier voor de
helpers geroepen.

„Bier, bier!"

„Kristiaan," schreeuwde Brasen.

Kristiaan Kristensen, die zoo moe was,
dat het leek of hij op zijn heenen heen cn
weer schudde, vloog op de plaats uit de deur
met het uitgesneden hart.

„Ja!" schreeuwde hij terug in de vaart.

„Nu slaapt hij daar waarachtig ook nog,",
zei Brasen.

Jens wias op weg naar

Veldhuizen. De tuinman, die slaperig en moe
was, zei, dat het gekkenwerk was tegen den
nacht rozen af te snijden. Hij was dat niet
gewoon.

,,'t Is voor de Kepen hagenaars," antwoord
de Jens, die met Veldhuizen naar don tuin
ging, waar de rozenbedden dicht bij de heg

aan den boschkant lagen. Jens kroop op de
heg, terwijl de tuinman de rozen afsneed.

Onder de boomen lidhtten plotseling eenige
witte japonnen. Mevrouw Fryant kwam met
haar man uit 't bosch, Joihnny inbaar wit zij-
dein japonnetje, liep neuriënd naast Eigil
Verncr. Even achter hen liepen juffrouw In
geborg en Knud Ender, ze wandelden zeer
langzaam. De papavers op haar japon leken
zwarte vlekken in de schemering.

Jens stond op de heg met wij)d openge
sperde oogen, als zag hij een visioen.

De liecren en daanes vendiwfenemi tusschen
dc linden.

„Waaraan denkt uï" vroeg Knud Ender.

„Dlat wij elkaar weer heiblben ontmoet,"
zei juffrouw Ingeborg, die -heel zacht sprak,
zooals men gewoonlijk doet, wanneer men
in bet duister wandelt of loopt te droomen.

Knud1 Ender gaf dadelijk geen antwoord.
De schreden der anderen klonken verder af.
Het klotsen der golven klonk ver en ge
dempt door de duisternis.

Knud Enders stem was een weinig onze
ker, toen hij sprak;

„Was het niet onnoodig, dat wij de laat
ste maal scheidden

Juffrouw Ingeborg hier haar hoofd op.

„We moesten zeker beiden leeren."

Knud Enders gezicht weid plotseling door
een hooge blos bedekt.

„U ook zei hij. Hij wist zelf niet, dat
hij deze woorden luid riep.

Juffrouw Ingeborg zei haar oogen
schitterden in de duisternis

„Gelooft u niet, dat wo allen moeten lee
ren ons zelf te begrijpen?"

Beider gecdchten trilden even en geen van
beiden sprak meer.

„Koanen jelui?" riep juffrouw! Joihnny.

„Ja," antwoordde Ender. Zijii stem klonk
zoo helder in den zomeravond.

Met hun zessen wandelden ze .door de
stille dorpsstraat. E!r was geen mcnsch te
zien en de deuren waren gesloten.

Maar op do markt zagen ze groepjes mon-
salien staan.

„Wat is hier te doen?" vroeg juffrouw
Johnny, die onwillekeurig fluisterde.

Toen hooiden ze plotseling uit de open
ramen van het hotel Brasen heit lied van den
toreador stixxxmen.

Als klanken van metaal golfde de machtige
stem, uit liet huis, over de markt, door den
stillen nacht als oen jubelende vreugdökieet.
D© woorden koudén ze niet verstaan, slechts
do tonen drongen tot hen door. Niemand
verroerde zich in de vele groepen menschen,
alles was doodbt.il. Een paar landmen lagen
dicht bij do put, op den grond.

Juffrouw Ingeborg had haar mat wit ge
laat opgeheveu. Zij wist niet dat hour haar
Knud Eders schouder aanraakte.

Het lied steeg en steeg uit de vele open
ramen, als het gejubel van twintig mannen;
het steeg en steeg tot het plotseling ver
stomde.

Op de markt was het stil. Alle menschen
die naar boven gestaard hadden, stonden nu
met gebogen hoofd.

„Is hij hier?" vroeg juffrouw Johnny, die
do stem van den zanger had herkend, zacht
aan Vemer.

En men hoorde de twee kinderen van de
steenen opstaan en wegsluipen.

Boven in de zaal begon men in de han
den te klappen, de heele markt antwoordde
plfltwlip» ""»t Ppnlff'T °rirhtr bet

schap van de Fryant's stond onbewegelijk
evenals do pottenbakkerhij stond naast
zijn vrouw, met ecu diep gebogen hoofd tn
samengevouwen handen, onbewegelijk alsof
hij bad.

Dé zanger verscheen voor een van de ra
men, misschien otm zidli wat af te koelen.

„Daar is hij;," zei juffrouw1 Johnny, terwijl
mevrouw Graa óp haar man toesnelde.

„Mijn jongen vat zoo nog kou," zei ze zoo
luid, dat allen op de markt het konden ver
staan.

Op de markt zagen ze dé gasten als haas
tige schimmen door elkaar heen krioelen.
De Oostj utlandsoho juffrouw! kwam bij een
raam staan met haar fietser, dia het kook
punt genaderd was. Kunst wénd liemi altijd
evenzeer cp als damesrokken.

„Daar staan ze," zei juffrouw Lucie, die
do Friant's iu het oog had gekregen en liep
naar haar moeder.

Er klonk een luid rumoer uit de zaal, alle
stemmen schreeuwden te gelijker tijd.

De schaduwen liepen heen en weer met
planken en schragen. Een sprong rond met
een presenteerblad en liet het met een bons
vallen.

„Dat is Kristiaan natuurlijk," zei Johnny
lachend.

„Zie eens, zie eens!" zei z© en volgd© met
haar hand do schimmen. Voor het middenste
raam», was het uitzicht geheel verduisterd.
Daar stond do houthandelaar en zijn vrouw,
ze waren zoo breed, dat ze allo uitzicht be
namen. Plotseling klonk de piano opnieuw
en werd er oen galop gespeeld. Paar na paar
huppelden voorbij do ramen.

„Nu dansen ze, zei een mannenstem in een

„Mama we gaan naar boven," zei juffrouw
Johnny.

„Maar Joihnny

Do ocHisul-gon^raal echter zei: „Ja, 't is
misschien; hot beste dat wo Graa even bedan
ken. Hij weet misschien toch, dat wij hom
hebben gehoord."

Zij gingen allen naar do poort, toen juf
frouw Ingeborg eensklaps Johnny's arm
groep.

„Daar staat de ]H>t/teaibakker, die mijn
vazen heeft gemaakt," zei ze.

Johnny keerde zich oam.

„Waar?" vroeg ze.

„Goeden avond, Laascin," zei juffrouw
Ingeborg ©n terwijl zo op Johnny wees, -ver
volgde ze„Dit is een dam© uil Koponhagon,
di© uw vazen bijj mij1 heeft gezienzo vindt
ze heel mooi."

Lassen had zijn pet afgerukt.

„Ja, bizondor mooi," zei Johnny Fryant,
die verwonderd keek naar het bleeke, als door
bet donken vertrokken gezicht van den pot
tenbakker.

..Morgen komen wo bijl u en koopen uw
heele winkel leeg, Lassen."

Juffrouw Fryant groette; zij en juffrouw
Ingeborg gingen vender, terwijl Johnny zed

„Zeg, Ingeborg, wat heeft dio man ©on
merkwaardig gezicht."

Maar Lassen drukt© de liand van zijn
vrouw plotseliug.

„Katrion," zed hijtwee malen tot

ziin stem stokte.

Wordt vervolgd.