X\ 876.
2" Jaargang.
Vrijdag 15 April 1904.
"BUITENLAND.
FEUILLETON.
ZIJN WELDOENER.
ERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden roor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgeverss VALKHOFF 6 Co.
Utrechischestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
'"St®
Often
PRIJS DER ADVERÏ'SjNTIÉN
Tan 1—45 regels
Elke regel hleer
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepaltygen tot
het herhaald advèrteeren in dit Blad bij abondëm'éht flène
circulaire, bevattende de voorwaaiden, wordt op aanvralg
toegezonden.
Kennisgeving.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
Gezien art. 5 der wet. tot regeling van den
kleinhandel in sterken drank en tot beteugeling;
van openbare dronkenschap
Brengen ter openbare kennis, dat een ver
zoekschrift om vergunning tot verkoop van ster
ken drank in het klein bij hen is ingekomen van
J. W. Hamel, te Utrecht, in het perceel aan het
Smallepad' no. 1, alhier.
Amersfoort, den 14. April 1904.
Burgemeester en> Wethouders voornoemd
De Secretaris, De Burgemeester,
B. W. Th. SANDBEHG. WULITlElhS.
Politiek Overzicht.
De Turksch-Bulgaarsche
overeenkomst.
Alle goede dingen gaan langzaam, maar
aan den Balkan gaan zij nog dubbe1 zoo
langzaam, als overal elders. Men ziet dat aan
de langzaamheid, waarmee de maatregelen
genomen zijn voor het vertrek van den
commandant der nieuwe gendarmerie in Ma
cedonië, generaal Degiorgis, en zijne officie
ren naar het gebied, waar de zorg voor orde
en rust aan hen zal zijn toevertrouwd.
Maar al is het langzaam, men vordert tóch.
Thans is, als vrucht van langdurige onder
handelingen, de overeenkomst tusschen Tur
kije en Bulgarije tot stand gel-omen. Men
had haast met meer durven verwachten, dat
deze poging zou slagen, maar nu is zij; toch
een feit. Krachtens de bepalingen van deze
overeenkomst verbindt Bulgarije zich, ten
krachtigste zich te verzetten tegen de oprich
ting van revolutionaire comité's en tegen
vorming van gewapende benden op zijn ge
bied en tegen iedere daad of samenzwering,
tegen het Turksclie rijk gericht. Het ver
bindt zich verder, met'de grootste strengheid
de personen te straffen, die naar Bulgarije
of Oost-Rumelië de wijk nemen, na in do
naburige gewesteu daden gepleegd te hebben,
welke schadelijk zijn voor de openbare rust.
Daartegenover verbindt Turkije zich de
hervormingen toe te passen, die in gemeen
overleg door Turkije, Oostenrijk en Rusland
zijn aanvaard, ten aanzien van de vilajets
Saloniki, Monastir en Kossovo. Verder oe
paait de overeenkomst, dat aan allen, die
deelgenomen hebben aan den opstand, amnes
tie wordt verleenduitgezonderd zijn alleen
zij, die zich bediend hebben van dynani et,
De bewoners van Rumelië, die de wijk geno
men hebben naar Bulgarije, kunnen naar hei
Turksche gebied terugkeeren, waar zij hunne
goederen zullen terugkrijgen en financieel
gesteund zullen worden om hunne verwoeste
huizen weder op te bouwen. Om te beletten,
dat roovers en benden revolutionairen de
grens overgaan, zullen gemengde militaire
korpsen aan beide zijden van de grens wor
den gestationeerd. Verder zal eeue gemeng
de commissie worden ingesteld om de han
gende vragen te regelen deze commissie zal
onverwijld haren arbeid beginnen.
Eeue bijzondere bepaling van het verdrag
stelt voor de Bulgaren, die aan de daarvooi
gestelde eischen voldoen, den toegang open
tot de ambten bij liet burgerlijk bestuur en
bij de justitie in Turkije. Do beperkingen,
waaraan de uit Bulgarije afkomstige goede
ren in den laatsten tijd waren onderworpen
op douane-gebied, zijn opgeheven en do faci
liteiten, die deze goederen vroeger genoten,
zijn hersteld.
Dit zijn in hoofdzaak de bepalingen van
deze overeenkomst. Wat zal zij uitwerken?
Eenerzijds is men daarover nogal optimis
tisch. Zoo zegt de ~«euo Freie Presse: „Voor
de vreedzame ontwikkeling van de zaken aan
den Balkan beteekout doze overeenkomst
eene gewichtige etappe. Om zich de voordeet
ien die zij biedt, te verzekeren, zal Bulgarije
zeker de verplichting, die liet op zich geno
men heeft, om zijne grens strenger te bewa
ken, de vorming van nieuwe benden op zijn
gebied te verhinderen en het drijtven van de
comité's tegen te gaan, gaarne vervullen,
vooral omdat het daardoor ook aan den
wensch van Ooetenrijk-Hongaiïje voldoet en
zich ongestoord kan wijden aan zijne inwen
dige consolidatie. Turkije eohter is verlost
van de dreigende Macedonische zorg, want de
vlam van den Maoedonischen opstand zal uit
doven, wanneer zij van Bulgarije uit geen
voedsel meer krijgt. Daarmede is ook de
algemeens beteekenis van de TurkschkBul-
gaarsche overeenkomst gekenschetst. Zij
strekt zich uit tot den samenhang van de
Balkangebeurtenissen met den Europeeschen
vrede. Men kan, om een beeld te gebruiken,
zeggen, dat de Turksch-Bulgaarsche overeen
komst staat tot liet groote hervormingswerk
van Oostenrijk-Hongarije en Rusland, als
een gedetacheerd fort tot- de vesting; Jzij
draagt mede bij tot bescherming van den
vrede in het nabijgelegen Oosten."
Tegenover deze opvatting staat eene ande
re, die alleen wil toegeven, dat deze overeen
komst zich goed laat lezen. Dat is echter ook
alles, want zij bevat weinig of niets wat niet
reeds tallooze malen door den Sultan is be
loon. Do correspondent van de "Vossische
Ztg. meldt uit Sofia: De Turksch-Bulgaar
sche overeenkomst heeft hier slechts een suc
ces d'estirne verkregen. Men belooft ziah er
zeer weinig van. Die Macedonische aanvoer
ders verklaren luid, dat zij tot verbetering
van den toestand zeer weinig zal bijdragen,
omdat de waarborgen voor de vervulling ont
breken
De opvattingen zijn dus nog al met elkaar
in strijd. Wie heeft gelijk? Dat zal de tijd
moeten leeren.
Spanje*
Woensdag morgen om 7 uur is Koning
Alfonso met zijn jacht Giralda van Barce
lona vertrokken naar Tarragona. De troepen
bewezen hem de militaire eer, maar wegens
het vroege morgenuur woonden weinige men-
schen het vertrek van den souverein bij. Te
Tarragona werd de Koning vriendelijk ont
vangen.
De toestand van den minister-president 's
bevredigend; hij zal over eenige dagen van
zijne wonde genezen zijn. Meer dan 20,000
handteekeningen zijn verkregen op een schrif
telijk protest tegen den op Maura gepleeg-
den moordaanslag. Door de overheid, in ver-
eeniging met de beurs en met vereenigingen,
werd een plechtig Tedeum verordend van
dankzegging voor de redding van den eersten
minister. Met hetzelfde doel werd ook eene
betooging op straat gehouden. De betoogers
hielden stil voor het gebouw van heb repu-
blikeinscbe blad Publicidad onder kreten van
Pereat! Op het balkon verschenen republikei
nen, en scholden de menigte uit, die het go-
bouw wilde bestormen. De gouverneur ver
hinderde dit echter. De gemoederen zijn nog
steeds zeer opgewonden.
De dader Artal zal voor de gewone recht
bank gebracht worden. Hij verklaarde anar
chist te zijn. Hij had de misdaad met voor
bedachten rade gepleegd, en Maura sedert
eenige dagen op den voet gevolgd. Het ziet
er uit als een seminarist en heeft zich ook
een tijdlang voorbereid voor het geestelijke
beroep. Zijn broeder is een gewezen burge
meester, zijne zuster bereidt zich voor in een
klooster te gaan.
Oostenrijk.
De zitting van den rijksraad, die den 19en
dezer begint, zal alleen staan onder het teo
ken der verkiezing der leden van de delega--
t'ën. Wanneer men den rijksraad er toe weet
te brengen die verkiezingen te verrichten,
dan zal men reeds heel tevreden zijn. Vol
gens de Krakausche Czas is de club der Po
len er in geslaagd de onvoorwaardelijke toe
zegging te verkrijgen, dat de Czechen aan
deze verkiezingen geen beletsel in den weg
zullen leggen
Rusland.
De Köln. Ztg. bericht, dat verscheidene
leden van de Parijsche haute finance op ver
langen van de Russische regeering naar Pe
tersburg vertrokken zijn, om onderhande
lingen te voeren tot het verschaffen van geld.
Griekenland*
Voor het korte verblijf van den Keizer
in Corfu neemt de Grieksclio regeering uit
gebreide maatregelenDie politie is versterkt
en krijgt, tijdelijk den gewezen directeur van
politie in Athene-Piraeus, kolonel Wultzos,
tot commandant; ook als havenmeester is
voor de dagen van het bezoek een marine
officier van rang aangewezen.
De hooge gast. zal verblijf houden in het
koninklijke lustslot Monrapos, terwijl de
Griekscne koninklijke familie »n het paleis
in de stad intrek zal nemen. Men spreekt
ook van het uitzenden van een eskader, be
staande uit de drie pantserkruisers Hydra,
Spetsca en Phara en den kleinen kruiser
Miaulis, om de Hohenzollera in te halen.
De Grieksche bladen bevatten zeer sympa
thieke artikelen over het karakter van den
Keizer, zijne vrede-politiok en zijn veelzij-
digen regeeringsarbeid. Men K-treurt alleen,
dat het oezoek niet ook tot Athene zal wor
den uitgebreid.
Turkije.
Generaal De Giorgis is gisteren door den
Sultan in audiëntie ontvangen en heeft ver
lof gekregen om naar Saloniki te vertrek
ken. De eerste termijn van 50,000 pond, voor
de reorganisatie der gendarmerie, is beschik
baar gesteld, zoodat de vreemde officieren
zekerheid hebben dat hun salaris zal worden
uitbetaald.
D e Bulgaarsche gezant Natscbewitsch
heeft naar Sofia gemeld, dat volgens schrif
telijke mededeoling van den grootvizier, de
Sultan een commissie van vier leden heeft
benoemd, om op de uitvoering van de over
eenkomst met Bulgarije toe te zien. Aan
alle autoriteiten in het Rijk werd het bevel
gezonden, de gevangen en verbannen Mace-
douiërs in vrijheid te stellen.
Thibet
De minister voor Indië heeft van de onder
koning van Britsdh-Indië het volgende be
richt van den llen dezer ontvangen:
„Macdonald bereikte den 9en April Lang-
ma, twee mijlen ten noorden van Khangma.
3000 vijanden trokken, nadat weinige scho
ten waren afgevuurd, terug vijf mijlen noord
waarts van Ckangra. Geen verliezen. Men
bericht, dat de vijand versterkingen ontvangt
van Gyantee."
Een bitter oordeel spreekt de Nowoje
Wremja over de expeditie uit. Onder den
titel„Zij houden eene slachting", schrijft
het blad
„Er is geen ander woord om den indruk
te beschrijven dien wij ontvingen bijl 't lezen
van de overwinning van kolonel Younghus-
baud. Zij houden koelbloedig en met opzet
eene slachting onder hulpelooze en weerloaze
monsahen. De „vreedzame zending" heeft den
Tibetanen vijfmaal meer gekost dan de twee
maanden veöhtens, die zijn voorgekomen in
den Russisch-Japa nsche n oorlog. Waarom
gaat Younghusband naar Lhassa? De Brit
soke autoriteiten zijn niet in staat vrijlmoe
dig over dit onderwerp te spreken.
Kolonel Younghusband gaat om de Tibe-
tanen bij de keel te grijpen, om zijne knie
op hunne borst te zetten en hen te dwingen
een „handelsverdrag" te teeketnen. De En
ge lsche Jingoes spreken niet langer van han
delsbetrekkingen. Zij spreken nu aledhts van
een politiek protectoraat. Ga uit den weg;
de En gelschim an komt. 400 Tibetanen kun
nen vergeten worden, maar aan het cynisme
van den oorlog zal men hlijlven denken."
De oorlog in Oost-Azië.
Stadhouder AVxcjeW is uit Moekden naar
Port Arthur vertrokken.
Het Russische telegraafbureau verneemt
uit officieele bron, dat- de commandant van
het eskader van, de Zwarte Zee, vice-admi-
raal Skrydlow, benoemd is tot opvolger van
admiraal Makarow.
Reuter verneemt uit particuliere biron,
dat de vervanging van vice admriaal Maka
row door vice admiraal Skrydlow beslist is.
Reeds werd h.j op hoog bevel naar Peters
burg ontboden om zijn instructiën te ont
vangen, die voorschrijven, dat hij onmiddel
lijk naar het Verre Oosten moet vertrekken.
Hooge officieren van do Russische marine
zijn overtuigd, dat de „Petropawlowsk" en
de „Pobieda" niet bij ongeluk op torpedo's
hebben gestooten, doch dat deze gelegd wa
ren door de Japanners door middel van on-
derzeesche booten, waarvan zij er, naar men
zegt, vier bezitten.
Uit Petersburg wordt bericht: De ramp
van de Petropawlowsk met hot verlies van
bijna de geheele bemanning (meer dan 600
dooden) en de dood van Makarow is een ver
schrikkelijke slag geweest voor de Russen.
Een aanzienlijk Russisch ambtenaar zeide
Tegenspoeden kunnen wij verduren. Maar
dat de Petropawlowsk het lot van de Yenisei
en de Boyario moest ondergaan, is hartbre
kend.
Het is daarbij juist bekend geworden, dat
eenige weken geleden in de Poltawa een gat
is geslagen door de Sevastopol, toen dit
laatste schip manoeuvreerde in de haven
van Port Arthur.
Men gelooft, dat admiraal Makarow in den
geschuttoren was, toen do Petropawlowsk in
de lucht vloog. Er wordt op gewezen, dat de
ligging van de zee door do Jenisei gelegde
mijnen onbekend was, omdat do kaarten ver
loren zijn gegaan, toen dat schip in de lucht
vloog. Men gist, dat de Petropawlowsk tegen
een of meer van deze mijnen heeft gestooten.
Uit Tokio wordt berichtAdm. Urm zond
eene korte dépêchje, niëldlende dat die vloot van'
admiraal Togo Woensdagmorgen een aanval
deed en er in slaagde een Russisch pantser
schip van het type Petropawlowsk en een
toqxfdojager te doen zinken. De Japanners
leden volstrekt geen verlies, behalve één ge-j
■wonde. Een gedetailleerd rapport wordt ver
wacht.
Officieel wordt bericht: Een telegram;tvan
grootvorst Bolris aan grootvorst Wlad&m
Alexandrowitsch uit Liaosjan van den 14en
bericht
Zooals uit de verhalen van grootvorst Cy-
rillus is af te leiden, viel hiji in het oogenblik
van do ontploffing op de linkerzijde van de
commandobrug. Hij kroop op zijne handen
naar beneden op het dek, waar hij door een
golf werd weggespoeld. Daarna geraakte hij
tot op eene aanzienlijjke diepte in het water.
Hij kwam door eigen krachtsinspanning op
het dak van een. stoomkotter, dat op liet
water dreef. Daarop klemde hij zich gedu
rende omstreeks tien minuten vast en werd
toon door de torpedoboot Besumny opgeno-
men.
Een adjudant en een bediende van den
grootvorst zijn omgekomen.
Grootvorst Wlaidimir heeft zijn adjudant,
graaf Crabibe, met een dokter naar zijn ge
wonden zoon, grootvorst Cyril lus, te Liaos
jan gezonden. Men verzekert dat de wond
van den grootvorst zijne terugkomst naar
Rusland noodzakelijk maaikt.
Volgens een gerucht is bij den ondergang
van de Petropawlowsk ook Wasily Wlcresdh-
tschagin omgekomen.
Over de ramp voor Port Arthur seinde
schout-ibij-nacht Uöhtcunski den Ozaar. Den 13
dezer om 10 uur 's morgens is het linieschip
„Petropawlowsk" na het springen van een
mijn tijdens de manoeuvres van het eska
der op de reede van Port-Arthur gezonken.
Het schip voerde de vlag van den bevelhebber
der vloot.
„Van de gisteren op een nachtelijke expe
ditie uitgezonden torpedobooten werd de
„Besstraschny", die tengevolge van het slech
te w-er van de flottielje was afgeraakt, door
vijandelijke torpedobooton omsingeld; zij is
in den strijd tegen dezen ondergegaan. Van
de bemanning werden 5 man gered.
„Na den ondergang van het pantserschip
„Petropawlowsk" nam ik het commando over
de vloot tijdelijk over.
Bij liet manoeuvreeren van hot eskader
kreeg het pantserschip „Pobjoda" door een
mijn averij in het midden van de rechter
zijde. Het schip liep zonder hulp de haven
binnen. Niemand werd gedood of gewond."
Uit Japansche bron wordt vernomen, dat
de aanval op Port Arthur op Woensdag jl.
ala volgt was beraamd
Met het aanbreken, van den dag verricht
ten eenige torpedobooten eeno demonstratie
voor Port Arthur; tegelijkertijd legden zij»
mijnen dwars door den buiten ingang van de
haven om daarna terug te gaan en zich aan
te sluiten bij do hoofdmacht van het es ka-
dor, dat nader kwam, en daardoor de Russi
sche vloot naar buiten lokte. Bij het verla
ten van de haven stootte de „Petropawlowsk"
op een Japansche mijn en werd vernietigd.
De omvang van de ramp, die de Russen
eergisteren voor Port Arthur heeft ge: -ef
fen, is nog grooter geweest dan men op grond
van de corste berichten kon vermoeden. Het
is niet gebleven bij het verlies van liet pantr
serschip Petropawlowsk, waarmee de vloot-
ooinmandaut, admiraal Makarow, is onderge
gaan. Nog een ander sabip, de torpedo-jager
Bestratsahui, is gezonken, en tot overmaat
van ramp is het pantsersahip Pobjeda ook al
ROMAN
2 VAK
ALEX. ROMER.
Leopold Kramer, wiens zuster bekend
sitond als haar intieane vriendin, werd nu en
dan ondervraagd naar haar doen en laten
hii gaf dan heel geheimzinnige antwoorden,
met het doel, om zijn medeleerlingen in. den
waan te brengen, dat er een interessante
vertrouWelijkiheid tussdhen hem en haar be
stond. In werkelijkheid zag hij „de zwarte
Uhlane" edhter zelden, want gewoon li jik 1100-
digde zij 'haar „lieve Ellen" bij zidli cn be
steeg maar zelden do drie trappen in de
Emiliastraat.
Leo maakte dan ook nu weer eon link-
sohe budging, blozend tot acüiter do ooren
en verdween zoo spoedig mogelijk in lrjis,
oan, buiten adem van het snelle klimmen,
daar hiji telkens drie treden tegelijk over
sprong, boven uit het venster, achter het gor
dijn te gluren naar haar, die beneden nog
met Ellen babbelde en lachte. Gelachen had
zij al, toen hij bij, haar stond; dat „berooi
de", spottende lachje, dat haar toch zoo goed
stond. Schitterend zag ze er uit, die heks;
zoo voornaam, zoo olegant. Zij kende geen
verlegenheid. Ha! nu keek ze op; hij kroop
nog verder achter het gordijn wat blon
ken haar witte tandjes in de zon!
„Zoo --- eindelijk.!" zij reikte El'en nog
eens de hand, de kleine band in de gele rij
ban dschoen.
„Tot morgenJe komt toch dadelijk na
den eten Je moedertje moet het toestaan
we gaan Paaacheieren zoeken in den tuin."
Hij verstond elk woordhaai- heldere steun
droeg ver en had een pradhtigen, aristocra-
tisclien klank.
Terwijl hiji met kennersblik haar belhendig
zwaaien en haar elegant rijjden. gadesloeg en
haar naoogde, zoolang bij kon, was Ellen ook
reeds de drie trappen opgekloaumefni en stond
naast beun, vóór hij er aan dacht.
„Zoo Leo! Dus nornmer een! Ik feliciteer
je." Zij sloeg haar armen om hem heen en
kuste hem, wat hiji ziah nu genadig liet wel
gevallen.
JongenWat komen er nu verrukkelijke
jaren voor je''
„Ja als de oude dó noodige splint af
schuift."
„Voor jou) doet lüj dat natuurlijk wel.
Maar weet mama 'het al?"
„Wel, je weet. toch, dat ik pas boven ben."
„Eu een half uur lang Adine nakijkt,
ja dat weet ik."
Ellen lachte, zwaaide met haai' versleten
schooltasch en trok de deur van de huiska
mer open. in de meoning, dat zij daar liaar
moeder als gewoonlijk bezig zou vinden.
Zij bleef verschrikt cn blijkbaar minder
prettig verrast op den* drempel staan, toen
zij, naast haar moeder, dc welbekende figuur
van een mageron ouden heer met een grij
zen baard, een hoog voorhoofd, een kalen
schedel cn strenge oogen gewaar werd.
Leo had over haar sdhoudcr gegluurd en
sloop nu op do teeuen weg, naar zijp ka
mertje boven, oan zijp handen te wasschen
en zich op fe knappen.
Ellen kon echter niet meer terug, w'aut
haar moeder had haar* gezien.
Ziji efiu& dus dapper naar binnen, knikte
haar moeder toe en gaf den ouden heer met
een beleefde 'buiging de hand.
Hij hield geen oogenblik op met spreken
en mevrouw Kramer deed haai* best met
aandacht te luisteren naar zijn eentonig ge
praat. „Dus zooals ik zei, zijn, levensplan,
stap voor stap zorgvu ldig overwogen en met
de bestaande omstandigheden in overeen
stemming gebracht, ligt kant en klaar in
mijn lessenaar en mijn hulp
Bij dit- woord werd hij) het meisje gewaar,
dat hem de hand bood, en met haar blozend
gezichtje schuw naar hem opkeek. Hij hield
con oogenblik stilde stoornis was hem blijk
baar* onaangenaamlu'j hield er niet van,
in de rede te worden gevallen.
Zijp voorhoofd' betrok, hij drukte terloops
de hand van 'het kind, zonder haar aan te
zien en ging toen met spreken voort..
Ellen sloop haastig weg; do aanraking
met die koude, vochtige hand was haar altijd
onaangenaam geweest en zij ergerde zich
meer dan noodig was, aan dat onvriendelijk
over het hoofd zien van haar persoon. Zij
slingerde woedend haar schooltascth in een
hoek, zoodat de boeken er uit en op den
grond vielen en Uiibterde met een' lachje van
voldoening of een bestraffing zou volgen.
Maar in plaats daarvan hoorde ij Leo
polds stem, en hoe de advokaat haar broe
der begroette en haar moedor vroolijk uit
riep: „Dus Leo' Gelukkig geslaagd en
uominer één, met eervolle vermelding."
„Juist, zooals ik het van jo verwachtte,
Leopold," zen de advokaat, „'liet doet mij
ploi'/ier, dat je mij1 niet teleurstelt. Ik heb.
in de stellige verwachting, dat je studie aan
het gymnasium zóó zou eindigen, al met jo
moeder over je toekomst gesproken. Je zult
de eerste jaren in de rechten studeeren te
Heidelberg Hoidélberg, du feine ja ja,
dat roept oude herinneringen wakker je
vader en ik studeerden daar samen jong
vol verwachting van het leven voorbij,
alles voorbij Nu basta! Jij bent nu jong, en
verlangt natuurlijk erg, om jo jeugd ta ge
nieten maar je kunt niet doen aJs vele an
deren en den eersten tijd niets uitvoeren;
daar heb je geen tijd voor; je moet zoo spoe
dig mogelijk zien klaar te komen, om voor
jo moeder te kunnen zorgen; dat weet je.
En je weet ook, dat ik jo wil helpen, om je
daartoe in staat te stellen."
„Lieve oom, mijn weldoener, u weet, hoe
dankbaar ik ben en met welke goede voor
nemens ik de wereld inga."
Ellen luisterde onwillekeurig naar die uit
drukking van Leo, die er uitkwam, als een
van buiten geleerd lesje, waarvan hij niets
mocndfcwant li ij kon den ouden heer niet
uitstaan en stak bij, elke gelegenheid den
draak met hem.
Zij leunde tegen de deurpost en was droe
vig te moede; zelfs kwamen tranen haar in
do oogen. 't Was toch ellendig, dat zij hier
eenzaam bij de deur moest staan, in plaats
van deel te nemen aan do vreugde cn ook
haar getuigschrift te laten zien. Maar nio
mand vroeg naar haar; do oude heer mocht
haar niet lijdenhij haatte allo vrouwen en
haan' moeder stuurde haai4 altijd weg. als
hij kwam; zij was letterlijk bang vobr hein.
Met haar moeder moest hij wel spreken; dat
kon niet anders. Ala 't mogelijk ware geweest,
zoli hij ook haar over 't hoofd] liobben gezien.
Belangstelling en genegenheid koesterde hij
alleen voor Leo. Hij was oen vriend geweest
van haar overleden vader een door en
door trouwe vriend, had met liaar altijd ge
zegd, en hij) had zich tot taak gesteld, den
zoon van den te vroeg gestorvene do hand ta
reiken zij had hom dit dikwijls hooneu
zeggen.
Hij was al jaren lang als advokaat gevcs-
tigd; had oen groote praktijk en werd voor
een zeer vermogend man gehouden. Hij had
in 'fc geheel geen familie cn Leo werd alge
meen beschouwd ate zijn tookoinstigen erf
genaam.
Voor liaar moedor of haar had' hij nooit de
kleinste attentie. Vrouwen hadden, volgens
hem, niets noodig. ELlen balde in stilte haar
kleine vuisten zij verlangd© ook niets van
hem zij wilde vrij zijn en op eigen beenen
Staan.
Onder deze en dergelijke overdenkingen
zocht zij haai* onschuldige schooltasch cn de
over den grond verstrooide boeken weer bij
een en lei met een zucht haar getuigschrift
op haar schrijftafel.
Of er wel iemand naar vragen zou? En
hot zag er toch zoo mooi uit. Zij zuchtte
nog eens. Zij was maar een meisje; wat deden
meisje» toch eigenlijk op de wereld? Binnen
worden stoelen verschoven, do WeLedelge»-
8trouge ging weg zij hoorde nog zijn kra
kende Stem, die haar altijd zenuwachtig maak
te en hoe gedwee en braaf Leo sprak.
Wordt vervolgd.
