SIO.
3de Jaargang.
Dinsdag 24 Mei 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
ZIJN WELDOENER.
RSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maanden roor Amersfoort 1.25.
Idem franco per post. 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Déze Courant verschijnt Dagelijks, met nitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advêrtentiën, mededeolingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF ft Co.
Utiechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DEB ADVEBTKNTIÈN
Van 1-JB rerels 1.78.
Elke regél meer- "lK
Groote létters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeeljge bepalingen tot
het herhaald advèrteeren in dit Blad bij abondeméVii Béne
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
den.
Kennisgeving.
•B er ij den Korte Gracht.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort
brengen ter algemeen© kennis, dat met ingang
van 26 Mei 1904 de Korte Gracht, zijde postkan
toor, alléén mag worden bereden in de richting
naar de Muurhuizen, en de overzijde alléén in
de richting naar de Langestraat.
Gedaan te Amersfoort, den 19. Mei 1904
Burgemeester en Wethouders voornoemd
Do Secretaris, De Burgemeester,
(B. W. Th. SAlNDBERG. WUIJTIERS.
Politiek Overzicht
Een kritieke dag voor het
kabinet-Botfour.
Het kabinet-Bal four heeft in de vorigo
week moeten strijden om zijn bestaan. Wel
19 in de openbare zitting van dien strijd niet
veel gebleken, althans niet voor leeken op
parlementair gebied. De strijd is voorname
lijk achter de coulissen afgespeelu, maai* een
goed verstaander kan uit het debat in de
laatste zitting, die vóór het Pinkster-reces ge
houden werd. en de stemming waarmede dit
debat werd besloten, opmaken, dat het de re-
geerirg eenige moeite gekost heeft aan cenc
nederlaag, die dreigde, te ontkomen.
Het waa weder de tariefkwestie, die als
aanvalswapen tegen het kabinet dienst d«ed.
Van liberale zijde was door den afgevaardigde
Black oeue motie voorgesteld, die strekte om
uit te spreken, „dat het huis, van oordeel
zijinde dat eene beschermende belasting van
levensmiddelen bezwarend zou zijn voor het
volk en nadeelig voor het rijk, gaarne de ver
klaring begroet van eenige ministers, dat do
regeering gekant is tegen zulk eene belas
ting."
Dit was de derde p giing, die in deze zit
ting werd aangewend om de regeering en
bet parlement te nopen kleur te bekennen in
het vraagstuk, dat naar dé algemeene op
vatting den politiekon toestand beheersaht en
waarom bij de volgende algemeene verkiezin
gen do strijd zal gaan.
De he r Chamberlain stelde daartegenover
een ander voorstel. Hij] wilde het huis doen
verklaren, „dat het, nota nemende van de
door den eersten minister uitgedrukte mee
ning ten gunste van eene verandering in onze
fiscale politiek, en van zijine verklaring, dat
zulk eene verandering niet met voordeed kan
worden ondernomen in het tegenwoordig©
parlement, zijn voortdurend vertrouwen in
Z. M.'s regeering uitspreekt." Het. was dus
als vriend van het kabinet, dat de heer
Chamberlain hier wilde optreden. Maar juist
in deze vriendschappelijke bemoeiing stak
voor het kabinet een gevaar. Er bestaat on
der de regeeringspartij over de fiscale kwestie
de grootst mogelijke verdeeldheid. jL©n deel
van de vriihandelaars onder de unionisten
heeft aan het kabinet de gehoorzaamheid op
gezegd en is naar de oppositie overgegaan.
In het adres-debat stemden, bij de stemming
over het amendement-Morley, 33 leden tegen
de regeering. Daarnaast zijn een aantal an
deren, die nog niet met het kabinet hebben
willen brekenbij gewichtige stemmingen
stemmen zij voor het kabinet of onthouden
zich. Maar in dit geval werkte het optreden
van Jozef Chamberlain als redder van het ka
binet op deze leden als olie in het vuur. Stem
men voor een voorstel, door Chamberlain ge
daan, zou den schijn hebben alsof zij' de lei
ding van deu ou<j-miuister van koloniën volg
den, en dien sohijm wilden zij niet op zicb
laden. En wanneer zij zich voegden bij de
tegenstanders der regeering, dan was eene
nederlaag voor het cabinet te voorzien. De
afscheiding van een deel der vrijhandelaai*s
onder de unionisten kan de regeering ver
dragen, omdat er toch nog eene meerderheid
voor haar overblijft; maar wanneer zijl zich
allen bij de oppositie voegen, dam moet de
regeerngsgezinde meerderheid in eene min
derheid verkeereu.
Om dit gevaar af te wenden, heeft de
eerste minister zelf een tegenvoorstel inge
diend op het voorstel-Blaokhij heeft het
huis uitgenoodigd te verklaren, „dat het 't
omnoodig acht de kwestie te behandelen van
de fiscale hervorming en de verklaring van
den eersten minister te Sheffield op 1 Octo
ber 1903, met het oog waarop Z. M.'s regee
ring heeft verkondigd, dat geene voorstellen
aan het tegen' oordige parlement zullen wor
den gedaan, en dat het, zijn voortdurend
vertrouwen in de tegenwoordige regeering
uitdrukkende, verlangt voort te gaan met den
arbeid, aangekondigd in de troonrede."
Het is zeicer een zonderling standpunt, dat
de heer .^alfour in dit voorstel inneemt
tegenover de groote strijdvraag van den
dag. De vraag, die deu geheclen toestand be-
beerscht, die overal besproken wordt, wil de
eerste minister met dit parlement niet behan
delen en h;: verlangt, van het Lagerhuis eene
uitspraak, dat het die behandeling onnoodig
acht. Maar het voorstel-Chamberlain was
hiermede achter de bank geschoven. Daar
mede was dus het. gevaar afgewend van den
afval van diegenen onder de vrijihandelaars,
die weifelen wat zij het zwaarst moeten doen
wegen hun voorkeur voor den vrijhandel of
hunne voorliefde voor het kabinet, dat nu
aam het roer is. Nu hun bezwaar was weg
genomen. dat zij niet als volgelingen van
Chamberlain zouden behoeven te stemmen,
konden zij medewerken tot de verwerping
van het voorstel-Black, die geschiedde met
306 tegen 251 stemmen (dus met 55 stemmen
meerderheid).
In zooverre heeft dus het van den eersten
minister zeiven afkomstige amendement be
antwoord aan het doel waarmee het was in
gediend. Eigenaardig is het verdere lot van
hot amendement. Het. is namelijk niet in
stemming kunnen komen. Na de stemming
over het. voorstel-Black diende Sir Henry
Campbell-Bannerman een amendement in op
de motio-Balfourhij wilde daaruit wegne
men het votum van vertrouwen in het mi
nisterie, dat in het laatste gedeelte stak, en
het eerste gedeelte zoodanig wijzigen, dat 't, do
verklaring inhield, „dat het huis 't onnoodig
achtte de kwestie van de fiscale hervorming
te behandelen, totdat door H. M.'s regeering
de verklaring van hare politiek over dit on
derwerp zou ziju gegeven, die zoo lang reeds
door het land is verwacht." Daarmee zou dus
de motie juist in het tegendeel veranderd
zijn van wat zij oorspronkelijk inhield. Tegen
dit amendement werd bezwaar ingebracht en
de spreker ken er niet mee voortgaan, maar
het feit, dat het was ingediend, sneed de
gelegenheid af om de discussie over de motie-
Bal four te sluiten. Wat daarvan het gevolg
is voor de motie-Balfour, schetst .de schrijver
der Parlementaire schetsen in de Daily News
aldus„Zij zal op de agenda zijn als een
soort van grafsteen op den strijd, dien men
nu heeft laten rustenZij zal nooit worden
opgenomenzij zal niet worden ingetrokken.
Zij muilbandt het huis en voltooit daardoor
het door don heer Balfour beoogde doel."
Men heeft hier een voorbeeld hoe de hulp
middelen der parlementaire strategie kunnen
dienen, om eene regeering in eene moeielijkc
omstandigheid van nut te zijn. Een sterk ka
binet zou zioh zeker op andere wijze door do
bezwaren heenslaan, maar wie niest sterk is,
moet slim zijn.
Duitschland.
In Frankfort aan den Oder is bij de her
stemming voor den Rijksdag de nationaal-
liberaal Bassermaun gekozen met 14,385
stemmen. Zijn sociaal-democratische tegen
stander dr. Braun kreeg 11,880 stemmen.
Dit is de derde plaats, die de sociaal-demo
craten verliezen sedert de algemeene verkie
zingen.
Frankrijk.
i e minister van buitenlandfiche zaken zal
beden aan het parlement doen toekomen de
verschillende stukken, betrekking hebbende
op de Fransch-Engelsche overeenkomst be
treffende Egypte, Ma'rokko, Newfoundland
en Afrika. Men verwacht daarover binnen
koit- een debat zoowel iu de Kamer als in den
Senaat. Wat Newfoundland en Afrika be
treft, waarmede grensregelingen en gebiedsaf-
stand gemoeid zijn, behoeft de overeenkomst
de bekrachtiging van het parlement.
Eene nota van Havas van Zaterdag
meldt, dat de Fransche ambassadeur hij den
Heiligen Stoel, Nisard, is teruggeroepen. Een
gezantschapjraad zal de zaken waarnemen.
De gezant zal Rome nog dezen avond ver
laten.
Volgens een later bericht vertrekt de heer
Nisard uit Rome met vervroegd verlof op
last van de Fransche regeering. Hij was
gewoon jaarlijks omstreeks half Juli met ver
lof te gaan. Fr is dus geen sprake van een
definitief afbreken der diplomatieke betrek
kingen.
De gezautscnapsraad De Navenne, die
zich in Frankrijk bevindt, komt Maandag
te Rome om het eer der ambassade op
zich te nemen als zaakgelastigde.
De heer Nisard vertrok Zaterdagavond om
8 u. 40 van Rome. Hij drukte de aanwezi
gen de hand en ziede tot hen„Tot weer
ziens." Kadrinaal Mathieu antwoordde: „Tot
weerziens binnen kort te Rome."
In strijd met do eerst gegeven lezing ver
zekert men thans, dat de heer Nisard terug
garoepen is en niet met verlof is gegaan.
Kolonel M&rch&nd heeft over zijn ontslag
een uitvoerig schrijven gepubliceerd in de
Temps, waarin hij voor alles wat in verband
met zijne reis naar het verre Oosten is ge
schied, verantwoordelijk stelt niet generaal
André, maar den minister-president Combes,
die tijdelijk het beheer van het- departement
van oorlog heeft gevoerd.
Spanje,
In regeerings- en katholieke kringen is
men ontstemd over de gespannen verhou
ding tusschen het Vaticaan en de Fransche
regeering, omdat men reden heeft om te
gelooven, dat de Spaanse he clericalen dit als
voorwendsel zullen aannemen om het denk
beeld van een bezoek van den Koning aan
Parijs in September s. te bestrijden.
De i>uitsche Keizer heeft den Koning
van Spanje uitgenoodigd om de groote Kei-
zer-manoeuvres bij te wonen, die dit jaar in
de buurt- van Altona zullen worden gehou
den. Men zegt, dat Alfonso XIII de uitnoo-
diging heeft aangenomen.
Rusland.
De Keizer en de grootvorst-troonopvolger
zijn Zondag te Petersburg van hunne reis te
ruggekeerd.
Grootvorst Cyril lus van Ruslandi kwan|
Zaterdag namiddag te Koburg aan tot eefn
bezoek aan hertogin Marie. Aan het
station werd hij door de gewezen groother
togin van Hessen, de erfprinses Hohenlohe-
Langcnburg, en prinses Beatrice ontvangen.
(Het schijnt, dat het tot een huwelijk zal
komen tusschen grootvorst Ciryllus en prin
ses Melitta van Koburg, die sedert haar hu
welijk met den grootvorst- van Hessen -nt-
bonden is, te Koburg woont. De Ozaar, die
lang zijn© torstemming weigerde, is door
de ramp van de Petropawlowsk, waar groot-
vost Cyril lus onder de weinige geredden be-»
hoorde, veriecucrd en heeft die nu gegeven.
Een tweede bezwaar is uit den weg geruimd,
door dat de groothertoging verklaard heeft
na haar tweede huwelijk afstand te doen
van do apanage, die zij geniet van haar voor-
maligen echtgenoot).
De Matin" deelt mede, dat de Russische
regeering aan de verschillende Europec-sche
regeeringen een ontwerp heeft toegezonden
van een internationale oonventie legen de
anarchisten. Het stuk zou op 4 Maart, tc Pe
tersburg zijn gcteekend en reeds de toestem
ming hebben gevonden van Duitschlaij J, Oos
ten rijk-Hongarije, Turkije, Denemarken Zwe
den. Rumenië, Bulgarije, Servië en Zwitser
land Daarentegen zouden Engeland en
Frankrijk tot, dusver bezwaar make.i cm lm;
ir deze landen bestaande asvlrecht op te hef
fen
De voornaamste bepaling van de conven
tie zou deze zijinDoordrongen van de nood
zakelijkheid krachtig weerstand te bieden
aan de anarchistische beweging, besloten de
onderteekende staten
„Elk anarchist, uit een contraoteerend laud
gezet, moet langs den kertsten weg worden ge-
zouden naar het land, waartoe hij behoort,
d. w z. worden overgeleverd aa-n de politie
van zijn vaderland.
„Indien dit vaderland niet grenst aan het
land, dat uitzet, zal de uitgezette door de
politie van het tusschengelegen land worden
vervoerd."
Volgens art. 2 zo-u elk land een centraal
politiebureau inrichten, dat aan de andere
bureaux a-lle noodige iniiahtingen over
vreemdelingen zou geven. De bureaux zouden
van de handelingen van verdachte personeu
elkaar op de hoogte moeten houden en voor
namelijk bericht moeten geven van het ver
trek vau verdachten naar de grenzen.
Yereenigde Staten.
Do Ameri kaansohe staatssecretaris Hay
verklaarde in een rede bij de opening van
het perscougre?, dat de moderne diplomatie
onmachtig is in vergelijking met de open
bare meening. De pers bcheerschte feitelijk
dc goheelo wereld, De voornaamste taak van
j de pers was wodorkecrige toenadering fcus-
schen de natiën tot stand te brengen en daar-
i door den wereldvrede voor te bereiden.
De oorlog in Oost*Azië.
Over de gebeurtenissen in en om Port-Ar-
thur ziju de volgende berichten:
Petersburg, 21 Mei. Men verklaart, dat de
regeering heden bericht ontving van een
j uitval van generaal Stössel uit Port Arthur,
die volkomen is geslaagd. De uitval had,
ten doel de aankomst van een trein met
munitie en leeftocht gemakkelijker te mak
ken, waarvan hij verwittigd was door do
draadlooze telegraaf. De vijand versperde
den weg. De Russen vielen hem aan en er
volgde een levendig gevecht, ten gevolge
waarvan de Japanners zouden zijn terugge
dreven met een verlies van meer dan 1000
doodon en gewonden. De Russen zouden
slechts 116 dooden en gewonden hebben.
Dc troepen van generaal Stössel koerden
met den trein naar Port Arthur terug.
Tokio, 22 Mei. Bij eene verkenning, Vrij
dag door admiraal Togo voor Port-Arthur on
dernomen, werd de torpedojager „Akatsuki"
door een granaat getroffen. Een officaer en
24 man werden gedood.
Tingkow, 22 Mei. (Daily Mail). Het twee-
do Japansohc leger trekt langzaam van Pit-
sewo en Port Adams op, om een gecombi
neerde» aanval te doen op Kint-sjau te land
en ter zee en zich van de nauwe landengte
meester te ma-en, waarvan het bezit nood
zakelijk is voor de volledige insluiting van
Port Arthur. Generaal Fock zal een hardnek
kige» tegenstand bieden, geholpen door de
garnizoenen van Dalny, Talienwan en Kints-
jau. Er is een Japansch eskader in de baai
van Port Adams, dat samenwerkt met het
eskader in do baai van Talienwan om een
aanval in de flank van den isthmus te doen,
wanneer het tweede leger gereed ia tot het
doen van een froutaanval.
De Japanners rukten tot- heden volstrekt
niet op naar Nioetejwang of Tachitsjau.
Londen, 23 Mei. De correspondent op zee
van de Timet seint van den 22. via Wei-hai-
weiHet legerkorps van generaal Oku, dat
tot taak heeft. Port Arthur in te nemen, ont
moet hardnekkige» tegenstand. Allee duidt
aan, dat het Russische garnizoen besloten
is zoo lang mogelijk het uit te houden.
Do kanonnen van de ontredderde oorlogs
schepen zijn geplaatst in onlangs gebouwde
kust-batterij en. Zij bestrijken dc streek
noordoostelijk van Port Arthur tot bij
Kintsjau en westelijk tot bij Dalny, welke
plaats nog niet door de Japanners bezet is.
Wanneer de Russen volbanden in de hou
ding, die hunne veldwerken schijnen aan te
duiden, dan zal Port Arthur niet vallen zon
der zware offers.
Admiraal Skrydlow is Zondag te Wladiwo-
stok aan gekomen
Men vermoedt, dat een Japansch kruisers
eskader zich bevindt tusschen Wladiwostok
en Gen san.
Volgens een geloofwaardig gerucht,
dat het koizerlijke hoofdkwartier te Tokio
heeft bereikt, is de Russische kruiser Boga-
tyr buiten Wladiwo3tok tijdens een hevigen
mist op het strand geloopen en werd het
schip vernield.
Volgens den Petersburgschen correspon
dent der Echo de Paris heeft schout-bij-nacht
Jesse», de commandant van het smaldeel te
Wladiwostok, gemeld, dat de kruiser Boga-
tyr op een klip geloopen is, dicht bij den
ingang der haven van Wladiwostok. De be
manning is gered, maar raon vreest dat het
scliip verloren is.
Do Bogatvr is een groote pantserdekkrui-
ser (6780 ton), in 1901 gebouwd, met een be
wapening van 12 stukken van 15 cM., en
20 lichtere kanonnen. Snelheid 24 mijl.
ROMAN
28 VAN
ALEX. RÖMER.
Angelita riep zeer verwonderd: „Dus jelui
kent elkaar reeds," en mevrouw Rose merkte
een beetje ironisch op„Iets spookachtigs
heeft juffrouw Kramer toch niet."
„Neen," antwoordde de heer Wel cord,
„maar wel een gezicht, dat men nooit ver-
geet."
EHen keerde zioh af en ging zitten op de
haar aangewezen plaats. Het gesprek werd
nu algemeen. Het kwam haar voor. dat Don
Adolfo, zooals hij door de beide dames ge
noemd werd, heel vormelijk met 'Angela
omging.
Een oningewijde zou geen nauwe betrek
king tusscheu hen vermoed hebben. Het ge
sprek kwijnde zelfs een weinig, daar Ellen
zich in 't begin wat terughield en z'j dacht,
dat mevrouw Rose door haar tegenwoordig
heid deze huiselijke uurtjes wat wou op-
vroolijken.
An ge lit a's naïeve praatjes vonden gteri)
erg gewillig oor bij den heer Wel cordhaar
gebabbel waa dan ook niet bijzonder gees
tig. Stadsnieuwtjes. toilet en allerlei klein
geestigheden hielden haar gedachten bezig.
Zij sprak niet eens vloeiend Duitsch, omdat
ziij als kind Spaansch had gebeerd, en En-
gelsch sprak zij heel slecht.
Haar taal was dus dikwijls een mengsel
van drie idiomen, wat wel origineel en uit
haar mondje lief klonk, maar toch niet veel
verstaild verried. En hij scheen iets anders
te edschen.
Hij bracht nu het gesprek op zijn laatste
reizen naar Italië en Sicilië en Ellen vroeg
naar den jongen Engelschman, zijn metge
zel op de l>oot.
-De heer Welcord lachte. „O die hij
heeft op zijn manier van zijn reis geprofi
teerd; zich verbroederd met d,e lassaroui en
de zwartoogige jongemsi in jomponlueeft
zich door )hct voortdjurend Juatdeelen van
kleine muntstukjes tot koning van de straat
doen uitroepon, cn op die manier was rijn
reisgeld veel eerder op dan hij berekend had.
,,Van de wonderen en' schatten van het
land heeft hij niets gezien, maar hiji zal dat
ook niet missen."
Ellem was door lectuur en plaatwerken
eenigszins op de hoogte van de Italiaanscho
kunst, die ze wel nooit in werkelijkheid zien
zou. Haar opmerkingen wekten op tot nieu
we mcdedeelingen.
Mevrouw was met haar dochter ook door
Italië gereisd, toen ze uit Spanje kwamen
zij had een menigte platen en souvenirs mee
gebracht. die zij te voorschijn haalde, in do
hoop bij Angelita belangstelling op te wek
ken.
Deze leunde achterover in haar stoel en
verveelde zichzij vond. dat Adolfo or goed
en flink uitzag, maar heel weinig galant was.
Zij verklaarde, dat de Musea in Rome
I
haar verschrikkelijk vermoeid en verveeld
hadden en dat rij Italië niet half zoo mooi
vond als Chili.
Eden en do heer Welcord waren, vóór ze
het wisten, in een levendig gesprek verdiept
ze waren al lang van de platen en Italië
afgedwaald cn spraken over heel andere din
gen over de raadselen des levens.
De kamenier kwam binnen met de bood
schap, dat de modemaakster er was mot de
nieuwe japon van Senorita Angela.
Deze sprong dadelijk op en mevrouw Rose
zei, dat zij bij het passen moest zijn, waar
om zij zich voor een oogemblik verontschul
digde.
Ellen en de heer Welcord bleven alleen.
Aanvankelijk stokte hét gesprek, maar wol
dra zette hij het vrijmoedig voort. Hij leun
de achterover in zijn stoel en zijn profiel
stak sterk af tegen liet donkere behangsel.;
dat scherpe profiel met. die krachtige kin.
Was zulk een man in staat ©en wezen als
Angelita op te voeden? In haar te planten,
wat hij cisohan moest, om gelukkig te zijn?
Angelita was aanhankelijk ©n welwillend,
maar zou zulk eene persoonijkheid zich laten
vervormen
Hij sprak uit wat zij dacht. Zij waren van
liet Italiaanscho volkskarakter gekomen op
hot begrip: karakter, individualiteit in 't
algemeen en hij had een eigen meening daar
omtrent.
„Wat is het karakter vani een mensch?"
vroeg hij. „Do meer of minder stoffelijke ge
steldheid van zijn geest, die hij misschien
in meerdere levens van die stoffelijkheid
moet ontdoen. De korte tijd hier, van de
wieg tot het graf, heeft daarbij weinig te
bateekenen. Eb daarom kunnen wij met
zoker recht zeggen krarakters veranderen
nietonder de wisselende omstandigheden
blijlven zij schijnbaar onveranderd."
Hoe heldor en overtuigend klonk dat uit
dien mond het wekte gedachten op aan aelf-
bolecfde zaken, aan persoonlijke belangen.
„In hoever rijm ww verantwoordelijk voor
ouzo daden?" vroeg Ellen zachtjes.
„Zoover ons inricht gaat," antwoordde hij
beslist.
Zijf zag hem verbaasd aan. „We weten toch
allen, wat goed en kwaad is," zei ze.
Hiji lachte oen zeldzaam weemoedige
lach. „Do meest© mensohen zijin zichzelf een
raadselzei hij, „eerst langzaam stijgt men
van inzicht tot inzicht."
Zij zaten tegenover elkander en Ellen
staarde zwijgend in rijn heldere oogen, die
zoo wonderlijk schitterden. Het was haar, als
word zij aam do ellende dezer aarde onttrok
ken cn omhoog geheven naar oen andere we
reld, waar alles licht was.
Zij dacht niet aan aardsch geluk, niet aan
aardsch locd rij was aan zichzelf ontrukt.
Als een wanklank kwam Angelita's stem
danrtussohenZij trad d© kamer binnen, met
de nieuwe japon aaneen japon van mat-
blauwo rijde, met veel lint en kant opge
maakt.
Mama volgde haar op den voet. Don Adol
fo moest zijn oordeel zeggen, of haar de kleur
stond en of de garnoering hem beviel.
Ellen vond het. moeilijk rich w6er in de
nuchtere werkelijkheid te schikken.
De heer Weioord was opgestaan en trad
op Angelita toe. Op vriendelijke, welwillende
wijeo voegde hij rich naar de wenschen der
damesbekeek de schoonc, jeugdige verschij
ning; wierp een- onderzoekenden blik op het
nieuwe toilet en gaf geestig zijin meening te
kennen.
Volgens zijin smaak moest de japon bij de
draagster passen, zoo dat die niet 't eerst
opviel. Dc schoonheid van do persoon moest
alléén uitkomen, en dat was hier geheel bet
geval.
Angelita's matte teint kroeg een verhoogde
kleur;- rij) zag er gelukkig uit en was volko
men in haar element. Mevrouw Ros© scheen
eveneens met de uitspraak tevreden, ofschoon
zij' die niet geheel begreep. Toen hij zelfs
een kleine verandering voorstelde en de over
vloedige garneering van lint en kant wat
verminderen wilde, prees zijl verheugd! zijn
goeden smaak.
Ellen stond verbaasd dc man werd haar
weer onbegrijpelijk. Spelde hiji komedie? Hij
kon rich toch onmogelijk voor die kleinighe
den interessec ren, Maar, zoo dacht zij een
oogenblik later, do sehoouhifd van Angelita
boeide hem en daarom daalde hij tot haar af.
De betoovering van het laatst© uurtje was
verdwenen; platte alledaagschhedd hernam
haar rechten.
Angelita verdween nog ©en oogenblik, om
van jajK>n t© war wisselen. Zijl ging naast Don
Adolfo ritten cn babbelde veel opgewekter
dan te vornu.
Wordt vervolgd.
