Woensdag 8 juni 1904. BUITEN LAN l>. FEUILLETON. ZIJN WELDOENER. 325. 2de Jaar^Hiig. RSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Par 3 maanden roor Amersfoortf L25. Idem franóo per post,1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF Co. Utiechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN Tam 1—5 regels Elke régel meer Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald advèrteéren in dit Blad bij 'abonnement Bene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. 73 H 22 Kennisgeving. De burgemeester der gemeente Amersfoort maakt bekend, dat het proces-verbaal, bevatten de den uitslag der op heden gehouden verkiezing va» vier leden voor de Provinciale State» van Utrecht, d.d. 7 Juni 1904, op de Secretarie dei- gemeente ter inzage is nedergelegd, in afschrift aangeplakt, en tegen betaling der kosten ver krijgbaar gesteld. Amersfoort, 7 Juni 1904. Do Burgemeester voornoemd, WUIJTIERS. Politiek Overzicht. De delegatiën in Oostenrijk-Hongarijc De Hongaarsche delegatie heeft evenals de Oostenrijksche voldaan aan wat vau haar ver wacht werd; zij heeft de buitengewone cre dieten, die waren aangevraagd voor oorlog en marine, toegestaan. De rij ksregee ring heeft dus vrijheid om in 1905 voor de landsverde diging 160 millioen kronen extra uit te ge ven, als eerste termijn voor de uitvoering van maatregelen, die in 't geheel nagenoeg een half milliard zullen vorderen. De instelling van de delegatiëu is weder gebleken het eenige plechtanker vau de monarchie van Oostenrijk-Hongarijie te zijn. Er is in die vergaderingen wel eeue oppositie, zoowel in de delegatie van Oostenrijk als in die van Hongarije, maar de meerderheid is steeds voor de regeering. Do gouvernemeu- teele gezindheid is intusschen ditmaal wel op eeue zware proef gesteld. Men had de de legatiëu erg verrast met de aanvrage om in oens zich te verbinden tot eene uitgave van een half milliard kronen voor uitgaven, die het bestuur van leger en vloot onvermijde lijk noodig verklaarde, om de bewapening van zee- en landmacht op de hoogte van den tijd te brengen. Vruchteloos beweerde de oppositie, dat het oogenblik bijzonder slecht gekozen was om deze buitengewone credieten aan te vragen. Waarom toch, vroeg zij, die overhaaste bewa pening, terwijl niemand ons bedreigt en de minister van buitenlandsche zaken verzekert, dat de politieke toestand, wat Oostenrijk- Hongarije betreft-, niets te wenschen overlaat Verder waarschuwde zij tegen het aanvaar den van zulke zware financieel© verplichtin gen met het oog op den toestand van de finan ciën, die ook al den invloed' ondervindt van de obstructie, waardoor de parlementaire ar beid met lamheid wordt geslagen. Maar het baatte haar nietde meerderheid in de beide delegatiëu aarzelde niet om de credieten te voteeren. Om den vorm te redden, had de begroo- tings-commissie van de Oostenrijksche delega tie verlangd, voordat zij begon met de be handeling van de begrooting van oorlog, den minister van financiën in Oostenrijk te hoo- ren over zijne plannen betreffende de uitgifte van de leening, waardoor deze uitgaven moe ten worden gedekt. Men wilde weten of de regeering zich had voorgenomen, wanneer de obstructie zou voortgaan den rijksraad te verlammen, de leening uit te geven krachtens art. 14 der grondwet, het bekende noodarti- kel, hetgeen in beslisten strijd zou zijn met de grondwet. De minister heeft zich handig uit de moeielijkheid gered, door noch ja, noch neen te zeggen. De commissie heeft zich met dit antwoord tevreden gesteld en de delegatie zelve volgde haar daarin. Er is overigens een groot verschil geweest in do wijiZe waarop de rijksbegrooting behan deld werd in de Hongaarsche en in de Oos tenrijksche delegatie. De Hongaarsche dele gatie behandelde de begrooting zakelijkin de Oostenrijksche delegatie kon men zich niet onthouden de eeuwige nationale geschillen ter tafel te brengen. Tot besluit van de werkzaamheden der delegatiën zijn de leden, zooals gebruikelijk is, bij deu Keizer aan tafel genoodigd, de eene helft verleden Zaterdag, de andere helft eergisteren. De grijze vorst drukte daarbij zij,ue voldoening uit-, dat er in deze zitting van de delegatiën zoo vlug en zoo goed ge werkt was. Over de biuuenlaudsche politiek liet hij zich slechts eene enkele maal uit. De Czechen, die tengevolge van do door hen geveerde obstructie-taktiek op dat punt geen goed geweten hebben, vertoonden zich niet terwijl de Keizer oercle hield en konden dus niet worden aangesproken. Eon lid van het Oostenrijksche heerenhuis, baron Borger, drukte den weusch uit, dat de binnenlandsclie vrede hersteld zou mogen worden, en voegde daaraan toe„Ik geloof, Sire, dat misschien het tijdstip niet ver afligt, waarop een schran dere bemiddelaar, een eerlijke makelaar zoo- als men gewoon is to zeggen, tusschen ue »e- geeriug van Uwe Majesteit en de natirnaio partijen treden en een compromis bepro©/»n zal. Wanneer hiervoor slechts het geschikte milieu te vinden was, zou t misschien garn. want aan goeden wil ontbreekt het ook L.j de Czechen niet.'' De Keizer antwoordde- „Men hoort zooveel van goeden wil spreken. Kon men dien toch maar eens zien!" Duitschland. In Berlijn zuilen de beMe parlementen met de Ioopende maand hunne werkzaam heden besluiten en verdaagd worden. De verdaging van den njkadag is reeds den 20en Juni te verwachten, terwijl de Pruisische landdag eerst op Vrijdag i Juli zal worden verdaagd, en wel tot October. Hot heeren huis komt eerst den 27en dezer weder bijeen om de zaken af te doen, die dan in staat van wijzen zijn. Het consistorie van Kiel had in Maart 1903 aan de evangelische geestelijken toege staan bij het bijzetten van urnen met de asch van verbrande lijken op kerkelijke be graafplaatsen hun bijstand te verleenen. l'hans is een nieuw besluit uitgevaardigd, bepalende, dat- de medewerking van de gees telijken bij het bijzetten van een door ver branding verteerd lijk slechts mag geschie den in een vorm. die de openbaarheid uit sluit. België. Over den voorloopigen uitslag van de ver kiezingen voor de Provinciale Staten vat het (katholieke) Handelsblad van Antwerpen zijne mededeelingen aldus samen Welke ook de uitslag van de herstemmin gen weze, er kan onmogelijk verandering ko men in den toestand. Wij blijden, gelijk vroe ger, de meerderheid behouden in 6 provin ciën, de liberalen on socialisten in 3 (Luik, Brabant en Henegouwen)globaal genomen is de toestand onveranderd. Frankrijk. De Kamer heeft gisteren bij de be handeling van hot wetsontwerp op den twee-jarigen diensttijd, verworpen een voorstel van Cuneo, om den diensttijd te be palen op een jaar. De verwerping geschiedde niet 433 tegen 135 stemmen. Het eerste ar tikel van het wetsontwerp, bepalende dal ieder Franschman persoonlijk moet dienen, werd aangenomen. Drio amendementen betreffende te ver leenen vrijstellingen werden verworpen. Artikel 2 werd in zijn geheel zonder wij- ziging goedgekeurd. 1 f r' -rf^t- -j' 'if-"* r - ^1é~i - Bij de herstemmingen voor den Consoil general van het Seine-departement zijn acht ministerieeden en een anti-ministerieel geko zen. De mi ni&terieolen hebben nu de overwe gende meerderheid in deze vergadering. Engeland. Naar aanleiding van den honderdsten ge boortedag van Richard Cobden, zijn verleden Zaterdag in bet geheele land door de vrijhan- delaars manifestatie» gehouden. In eene reu- zenmeetuig te Londen, die door 18.000 per sonen werd bijgewoond, trad Sir Henry Camp bell Bannerman, de leider van de oppositie m liet Lagerhuis, als spreker op. Hij hield eene rede, waarin hij Cobden als staatsman roemde en betoogde, dat de ware tariefher- vormers zij waren, die de tarieven afschaften. Turkije. In den nacht van Zaterdag op Zondag is bij t binnenkomen van een trein te Salouiki [een dienstwagen stuk geslagen door een ge weldige ontploffing. Een spoorwegbeambte werd daarbiji gedood en twee werden gewond. Het bericht van dezeu aanslag heeft geen i'l te groote verrassing teweeg gebracht, om dat liet bekend was, dat nog aanzienlijke hoe veelheden dynamiet in Macedonië in handen van niets ontziende avonturiers zijp. De Kölu. Ztg. schrijft daaroverHet is mogelijk, dat deze nog meer dan eens van zich zullen laten hooien. Zoo wordt uit Salouiki bericht, dat de orthodoxe priester van Zeleni en den dag daarna een van zijne ijverigste aanhan gers door Bulgaarscho komitadji's vermoord zijn. Bij deze moorden heeft men te doen met daden van wraak tegen Grieken, die -zich met bijzouderen nadruk verzet hebben tegen de overgang tot liet. schisma. Het is te hopen, dat de betere organisatie van de gen darmerie zulke moorddadige handelingen ook in meer afgelegen dorpen onmogelijk zal ma ken, die nu bij gemis van militaire bezettin gen of politieposten nog veelvuldig zijin bloot gesteld aan den overval van boosdoeners. Voon het overige melden de berichten over eenstemmend, dat er reeds nu een zeer merkbare omkeer ten goede is gekomen en dat er alle kans is, dat het binnen afzien- bareu tijd zal gelukken de veiligheid van j personen en eigendom beter te verzekeren, dan in den laatston tijd gebeuren kon." Marokko. De New-Yorksohe Evening Post verklaart, dat de Anierikaansclie regeering, als het noo dig is, een haven zal bezetten en de tol- inkomsten zal inhouden, toitdat de Sultan van I Marokko do bevrijding van Perdicaris be- werkt. Thibet Over de Britsche Tibet-expeditie wordt l berieht, dat een konvooi den len Juni be- houden te Gyangtse gekomen is. Kolonel Younghusband zond dien dag een brief naar het fort-, waarin de uiterste da tum werd genoemd op welken de Britsche missie bereid was den amban en de Tibetaau- sche gedelegeerden te Gyangtse te ontmoe ten. Hij verzocht den Tibetaanschen gene raal den orief naar Lhassa door te zenden, maai- den volgenden dag liet deze den brief door twee soldaten terugbrengen met de boodschap, dat hij den brief niet kon door zenden, maar uen raad gaf hem door Chinee- zen te laten zenden. Een door oen onderkoning van Britsch- Inaië gezondon telegram van 4 Juli meldt, dat den 30en Mei flauwe nachtelijke aan vallen op Gyangtse met gemak werden terug geslagen zonder verlies. De gemeenschaps- wegen zijn open. Twee compagnieën, tot versterking gezonden, zijn te Tsjoeraibi aan gekomen. Twee "vierponds kanonnen zijn te Palla vermeesterd. Er zullen nog meer ver- sterkiugstroepen naar Tibet gaan. Een com pagnie genietroepen, twee sectiën bergartil- lerie en twee bataljons Pendjabs hebben be vel ontvangen zich tot den marsch gereed te maken. Uit Petersburg wordt door Reuter be richt, dat er onderhandelingen zijn gevoerd tusschen de Engelsche en Russische regee ringen over den aard van het Britsche op treden in Tibet en dat Rusland daarover bevredigende inlichtingen ontvangen heeft. De oorlog in Oost-Azië. Sedert de telegraphisohe gemeenschap met Port-Arthur verbroken is, staat de Czaar in voortdurende telegraphisohe gemeenschap met admiraal Alexejew te Moekden. In de werkkamer van den Czaar is een telephoon, welke aansluiting heeft met een der zalen in het telegraafkantoor te Petersburg. Een speciaal daartoe aangewezen ambtenaar seint de woorden naar Moekden, en ontvangt zo uit deze plaats. Op deze manier is de verbinding tusschen den Czaar en zijin stadhouder binnen tien minuten tot stand gebracht. De correspondent van de Daily News te Petersburg heeft bevestiging ontvangen van het bericht, dait in den bijzonderen oorlogs raad, die door den Czaar was bijeengeroepen, bes'oten is aan Kcerqpatleii het bevel te zenden, dat hij 45,000 man troepen .moét uit zenden tot ontzot van Port Arthur. Dit besluit werd genomen tegen het advies van de meerderheid van den raad, op aandrang van den minister van ooi log, generaal Sakha- row, en van groothertog Wladimir. Het bevel -S nog niet afgezonden en vele ambtenaren in hooge positie doen huoi best- om den Czaar te bewegen het in te trekken. Een militair, in eeue hooge positie ge plaatst, die door den correspondent werd ge ïnterviewd, verklaarde hem, dat niets nood- kfttiger kon zijn, dan eene macht van deze sterkte van het leger van Koeropatkin af te scheiden. Zij ;s niet groot genoeg om aan Port Arthur effectieven steun te brengen en haar vertrek zal Koeropatkin verzwakken en hem dwingen zijn geheele veldtochtplan te veranderen. „Dit besluit is de doodsteek voor generaal Koeropatkin s coiicentraticpolitiek. Port Arthur moet staan of vallen niet zijne eigen krachten. Van het begin van den oorlog af heeft het veel te veel onze kracht en onze g-dachten in beslag genomen. Het is een bloed, zuiger, die ons hartebloed wegzuigt." Volgens berichten uit Liaojang >s daar nu liet vierde Siberische legerkorps bijeengetrok ken, hetgeen neerkomt op eene versterking van 48.0(j0 man voor het leger van Koero- pitkin. dit nu 200.000 man telt. De verschil lende detachementen, die naar het zuiden gezonden zijn, dienen niet tot ontzet van Port- Arthur, dat beschouwd wordt als sterk genoeg om zich staande te houden, maar zijn gezonden met het doel om het leger van generaal Okoe in den rug te hinderen. Over den oorlog vermelden wij de volgende berichten Tsjifue, 7 Juni. Men gelooft, dat er gis terenavond een zeeslag heeft plaats gehad in de golf van Petsjili. Stoomsdhepen berichten, dat zij hevig vuren hebben gehoord. Uit andere bronnen komen soortgelijke berichten. Op de heuvels bij Tsjifoe hoorden de be woners kanonvuur en zagen zij plotseling opkomende lichten in zee. Volgens een ge rucht, dat nog niet bevestigd is, zou bij Talen- wan het linieschip YasJiima op een mijn ge- stooten en gezonken zdju. T si foe, 7 Juni Gisteren avond deden de Japanners klaarblijkelijk een ernstige poging om Port-Arthur te land te naderen. Een jonk, welke gisteren morgen vroeg een plaats 3 mijlen ten zuiden van Diainy verliet, hoorde schieten ten noorden van Port Arthur. Dit duurde van 7 uur s morgens tot twee uur 's middags, op welk uur het schip op zulk een afstand geraakt was, dat het schieten niet meer gehoord kon worden. Het sahij-nt dat de Japanners gisteren het plan hadiden een gelijktijdige» aanval ter zee en te laud op Port-Arthur te doen. Toen de Russen dit bemerkten, zonden zij een esc a. der uit, om slag te leveren ten einde dein Japansaken schepen de samen werking met de landmaakt te beletten. „Admiraal Togo meldt, dat niettegenstaan de de onstuimige zee, liet opruimen van de mijnen in de Talieuwan-bocht op bevredi gende wijze wordt voortgezet. Tusschen 3 en 6 JuH zijn 41 mijnen gevonden en tot ont ploffing gebracht. Ten Chinees, die vroeger als loods dienst deed, bewijst deu Japanners goede diensten. Voor platboomde schepen is een veilige vaargeul gevonden. In het officieel© bericht van admiraal Togo over het opruimen van mijnen in do baai van Talienwan, gisteren onder de laatste berichten vermeld, wordt van een ongeluk, dat aan het linieschip Yashima in die baai zou zijn overkomen, met geen woord gerept De sints eenige dagen Ioopende geruchten over eene dergelijke ramp schijnen dus bezij den de waarheid te zijn. De vaargeul voor platboomde vaartuigen, die volgens dit bericht reeds in orde is ge bracht, komt ten goede aan de ontscheping van de Japansche troepen, die nu dichter in de buurt van Part Arthur kan geschieden. Tokio, 7 Juni De commandant van de vierde flottille torpedojagers,, die na zijne verkenning van Port Arthur teruggekeerd is naar zijn rendez-vous, maakt melding van het in den grond boren van de Gil jak. Hij ver klaart daarbij nog, dat een Russische kanon neerboot. van hetzelfde type, ongeveer op den zelfden tijd van den dag, op een mijl afstand van de kust in de lucht gesprongen is. De „Giljak de Russische kanonneerboot, die bij Port. Arthur door een torpedo getrof fen werd en zonk, had een waterverplaatsing van 960 ton, liep 12 knoopen en telde een bemanning van 150 man. De bewapening be stond uit één stuk geschut van 12 c.M vijf van 7.5 en vier van 4.7. Bij een lengte van 63 meter, een breedte van 11, bad het schip een diepgang van 2.6 meter. Nadere bijzonderheden over het vergaan van' de „Giljak" ontbreken nog Het is dus onzeker of het schip stootte op een mijn, of ROMAN VAK alex. römer. Ellen zweeg een oogetnMik. De leugens, die liaar broer geantwoord had op de plech tige vragen van zijn weldoener, een sterven de, had haar diep verontwaardigd- „ÜL maak er uit op, dat een trouw, cons cientious mensch, die een onzelfzuchtig lief dewerk verrichtte, vóór zijn heengaan waar heid had te vorderen van hem, voor wien hij dat liefdewerk deed. In hoever je aan dien eisch hebt voldaan, moet je jezelf afvragen." gen." „EllenLeopold knarstte met de tanden „Je bont een liefderijke zuster. Terwijl ik mijn hoofd breek met vreeselijke zorgen, heb jij nog hatelijkheden voor mij over. Kon ik dan dien dien kluizenaar, die van het leven van onzen tijd, van de eischen der jeugd geen flauw vermoeden heeft, alles zeggen? Het zou een scène hebben gegeven, die zijn dood ten gevolge kon hebben gehad. Dan zou je gezegd hebben, dat ik hem vermoord had En overigens weet je net- zoo goed als ik, dat hij me liet opgroeien in het geloof, dat ik eens zijn erfgenaam „Halt", riep Ellen heftig, „bedenk toch, wat je zegt. Hoe en door welke beloften ben je tot dat geloof gekomen?"' Leopolds hoofd gloeide. Hij liep zoo snel, I dat Ellen hem nauwelijks bijhouden kon. Hij lachte bitter. „Zoo als je zoo ver in de toekomst- hebt gezrion, dan had je maar eerder je wijsheid moeten luchten. Ik dacht, dat allen van mijn meening waren en nooit is er in do verste verte twijfel aan mijn geloof bij mij opgeko men tot „Vandaag," vulde Ellen aan, „vandaag heb ook ik de overtuiging gerkegeu, dat de oudo heer genoeg aan jo meent gedaan te hebben cn over zijn nalatenschap niet ten gunst© van jou beschikken wil." „Lieve hemel, dat zou dat zooi niet te verdragen zijn," riep Leopold in groote op gewondenheid uit „maar neen, laiten wij nu niet aanstonds en zoo dom in de val loopen." Hij stond' stil en zijn gelaat helderde op. „De oude heeft zoo even een schrikaanja gende komedie gespeeld net iets voor hem. O, ik begrijp het al misschien zijn er een paar boosaardige tongen aan 't werk geweest, om hem een paar woorden in tc fluisteren van „te hoog leven", onz„ en daar om moet de schrik er in gebracht worden. Hij denkt natuurlijk den leeftijd van Meithusa- lem te zullen bereiken." Leopold klemde zioh aan dit anker der hoop vast; hij hief het h^efd weer op. Ellens polsen joegen alsof zo de koorts had. Zij deelde die nieuwe hoop van haar broeder volstrekt, niet; zij zag een afgrond voor zich, waarin hij zru' storten en haar en haar moeder meesleuren. Hoe moest dit af- loopen Hi.' nam met een vluchtigen groet afscheid van haar zij stond alleen, onder zorgen ge bukt, voor dc deur van haar huis en vroeg zich af of ze iets kon doen ter redding. Miaar zij was machteloos, omdat de zaken haar duister waren. Zii wist niet, tot op welke hoogte hij zijn eer, zijin bestaan, zijn geluk had ingeboet. Doch als de catastrophe kwam, zou haar moeder zwaar getroffen worden, want zij was zwak en haar hart- hing aan haar zoon. Zij zelf echter richtte zidh onwillekeurig opzij, voelde zich slechts verantwoorde'ijk voor haar eigen daden zij zou zioh weten tc redden u t don maalstroom en haar moe der meetrekken naar omhoog. Toen Ellen binnenkwam bij' haar moeder zat mevrouw Kramer op de sofa en naast haar een heer. Deze stond -op en groette haar hartelijk. Ellen was bleek een oogenblik draaide alles mot haar in 't rond. „Mijnheer WelcordHaar hand lag in de zijne cn zij zag tot. hem op D<. door het venster binnenvallende zonnestralen vergul den zijn blonde lokken. Wat straalden de oogen har er moederzi» zag er jonger uit dan gewoon'ijik. t Was. of haar hart een oogenblik stilstond, om dan weer onstuimig te gaan kloppen. „Ik heb heel gezellig gepraat met uw mama met wie ik vandaag eindelijk eens kennis maakte." klonk zijn vroolijkc stem „ik breng u gelukkig geruststellende tijding van onze bcichennclinge." „Juist." zij begon nu te begrijpen, hij had immers brloofd haar berieht te brengen. ..Wat was natuui lijker dan dat hii zelf even gekomen was. Zij was nerveus, in dc hoogste mate nerveus, en daarom deed alles haar zoo Hij sprak door en zij behoefde gelukkig niet dadelijk iets te zeggen Zij was op een stoel naast haar moeder neergevallen en zette haar hoed af ..Het- meisje leeft." ging hij voort, „maar is heel zwak. dommelt veel en moet absolute rust hebben. Er wordt voldoende voor haar gezorgd'cn zij mag v-oorloopig niemand zien „Het ongelukkige schepsel!" riep mevrouw Kramer vol medelijden uit. „God weet, wat zij geleden heeftHet toeval heeft haar ech ter in goede handen gebracht. Er zijn niet, veel zulke edele mensohenvrienden. die zich over een vreemde zouden ontfermen, ziooals u, mijnheer Welcord. En dan .nog wol een meisje, dat men in zco'n beidenkclijken toe stand vindt." Ellen wendde zich afzij voekk dat zij een kleur kreeg hij had dus niet aan haar moeder gezegd, dat «ij het meisje kende. Hun blikken ontmoetten elkander, als in geheime verstandhouding. Zii kreeg langzamerhand haar evenwicht terug. Zij was blij. dat haar mtoeder er vanidaag izoo goed uitzag, met haar mutsje met witte kant. dat haar zioo goed stond. Wat sloeg hij een lieven, hartc- lijken toon tegen de oude vrouw aan. Ellen vroeg nu of hij Angelita al gezien had. j ..Neen," zei hij. ..Angelita zal wel tot den ochtend gedanst hebbon en nu nog slapen 1 ik zie haar pas morgenvandaag zou, ik de dames maar storen." 1 Kan een minnaar zoo kalm wachten, dacht Ellen. Maar sij sprak verder, en door haar over- j peinzingen had zij het begin van het ge- sprek gemist. Haar moeder zei nu„Dus dan blijft u met lang meer hier?" „Ik kreeg dezer dagen telegrammen, die mij eerder terugroepen, dan ik dacht. Ik moet misschien de volgeiïde week al naar Londen en dan spoedig van daar naar Val paraiso." Ellen rilde. Hij giug heenHet suisde haar zoo in de ooren, dat zij niets meer verstond. Haar moeder praatte gelukkig opgewekt door. Zij bedankte hem voor de vriendelijk heid, die hij bij verschillende gelegenhedeu «au haar dochter had bewezen, gaf haar vreugde te kennen, dat zij, met hem had ken nis gemaakt, en dan dit verstond Ellen weêr duidelijk maakte zij schertsend eenige toespelingen op het geluk, dat hij hier was komen halen. op de mooie jon ge bruid, die hij hier gevonden had...'' Hij glimlachte, cenigszins geheimzinnig en antwoordde niet. Vond hij het indiscreet, dat er gesproken werd over zaken, die hij nog niet publiek wilde zien gemaakt? Hij wendde zich nu tot Ellen gaf haar de hand tot afscheid. Merkte hij haar ontroering? Deed mj, alsof hij die niet opmerkte? Zij liep een paar stappen met hem mee, door de voorkamer. „Ik ben u neg een opheldering schuldig", zei ze gejaagd, „hoe iK het meisje, waarover ge u zoo grootmoedig ontfermt, heb leeren kennen cn waarom ik haar niet hier kon brengen." WorJl vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1904 | | pagina 1