335. Eerste Blad.
Zaterdag 18 Juni 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
ZIJN WELDOENER.
3de JaargHng.
AMERSFOORTSCH DAGRLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
ir 3 maanden voor Amersfoortf LS5,
Idem franco per post- 1.75.
fionderlijke nummers0.05.
Bze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
dvertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers! VALKHOFF O C».
Utiechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTlto:
Tan W regels
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Yoor handel en bedrijf bostaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad by abonnenient. Béne
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt óp aanvraag
toegezonden.
Aan henj die met I Juli a. s.
p dit blad inteekenen, worden
p nummers die gedurende de
laand Juni nog zullen ver-
chijnen, KOSTELOOS toege-
pnden.
Kennisgeving.
(De Burgemeester van Amersfoort,
Gelet op artikel 6 en 7 van het Koninklijk
kluit d.d. 4 Mei 1896 (Staatsblad no. 76) tot
«stelling van een Algemeen Reglement voor
i Kamers van Koophandel en Fabrieken, noo-
Et allen, die niet op de laatstvastgestelde lijst
i kiezers voor de Kamer van Koophandel te
jnersfoort voorkomen, maar aanspraak kun-
11 maken om op de nieuwe kiezerslijst te wor-
h geplaatst, uit, daarvan vóór 1 Juli aan--
kande ter Secretarie aangifte te doen op al-
kr verkrijgbare formulieren.
(Vestigt er voorts de aandacht op, dat alleen
j genoemde aanspraak kunnen maken, döe
Idoen aan de beide volgende vereischten
men moet kiezer zijn van leden van den
i der gemeente Amersfoort
men moet. te Amersfoort bestuurder of
le-bestuurder zijn en gedurende ten minste
tlf achtereenvolgende maanden zijn geweest
een bedrijf van handel of nijverheid,
mersfoort, den 17den Juni 1904.
De Burgemeester voornoemd
Het Nationaal Kegelconcours.
Laat rollen de ballen,
Houdt plank en houdt moed
De groote dag is dus aangebroken, het
itionaal Kegeiconcours werd heden mid-
g officieel geopend. Door de commissie war
uitgenoodigd de leden van het eere-
niité, van den gemeenteraad, van de jury,
m de technische commissie, de baaai-com-
ssarissen, de besturen van de Kamer van
wphandel, van „Vreemdelingenverkeer'",
n „Handel en Nijverheid" en van versahil-
ule sociëteiten.
De keurige feestgids, vervaardigd op de
ukkerijl van den heer A. J. Micihielsen,
e de samenstelling geheel belangeloos op
h nam, had ons reeds vóór eten paar weken
rteld wat er al zoo te doen zou zijn. Wij
imen het meest belangrijike daaruit over,
(dat onze lezers niet onkundig zouden blij-
n van de gezellige dagen, die in aantocht
aren.
En thans is Amersfoort in feeststemming
i in feestdos.
Men leest het op de gezichten van de
enschen, men merkt het aan de wfapperen-
'aggen, welke door velen, die instem-
en met dit zoo degelijk en goed voorbe
lde kegel feest, reeds in de vroegte werden
tgestoken. Het nationale dundoek, omt-
ooid op de bruggen en op het terras van
micitia, schijnt aan vreemdeling en stadge-
Dot den. Weg te wijzen naar de plaats, waar
?d uren de een viertal dagen de mannen van
Sport uit alle oorden van ons vaderland
oh zullen vereenigen, om in een onblOedi-
eerlijken strijd te toonen hun vaste
and, hun scherp oog, hun behendigheid en
racht.
De sport staalt de spieren, bevordert de
ezondheid, doet wegvallen de scheiding
ussclieu «de standen;de sport lacht om
lijve conventiioneele vormen en ouderwet
se begrippen en brengt verbroedering on
er de mensohende sport veroorzaakt aan-
enarae afwisseling in de voor velen soms
«el wat eentonige, dagelijksohe werkzaam
heden en bevordert in niet. geringe mate de
'gezelligheid!
Daarom brengen wij. gaarne een. eeresaluut
aan de mannen, die het initiatief namen
voor het thans officieel geopende Nationale
Kegelooncours, en wij; gevoelen behoefte een
woord van warme hulde uit te spreken voor
de commissie, die door haar onvermoeiden
ijver en door haar practische en degelijke
maatregelen heeft weten te zorgen, dat de
Amersfoortsche kegelaars hun sportbroeders
uit geheel Nederland op waardige wijze
kunnen ontvangen.
Wij hopon dan ook, dat de commissie haar
pogingen zal beloond zien door een in alle
opzichten goed slagen van den wed
strijd.
Een ieder steune haar naar zijn beste ver
mogen, een ieder werke mede om dit eerste
groote kegelconcours in Amersfoort te doen
beantwoorden aan de gunstige verwachtin
gen, welke wij er reeds zoo lang van hebben
gekoesterd. Geen wanklank mag worden ge
hoord, eensgezindheid en samenwerking
moet aller wachtwoord zijnHet kegel-
concours moet zijjnt een ke^gjel feest,
waarvan onze gasten de beste herinnerin
gen mede naar huis kunnen nemen.
Tot nu toe ondervond de oommissie van
alle zijden de meest mogelijke medewerking,
zoowel van de leden van het eereKJOmité als
van de stedelijke kegeldlubs, societeitsbe-
sturen, muziekvereenigingen, en de heeren
van de jury, technische commissie en baan
commissarissen. Een woord van hfulde ge
richt tot allen die prijzen of medailles be
schikbaar stelden, is hier zeker niet mis
plaatst, en wij twijfelen er niet aan of men
zal algemeen met ons instemmen, w<anneer
wij uiting geven aan onze bewondering voor
de smaakvolle wijze, waarop de heer S. J.
van Duinen, de ijverige voorzitter van Han
del en Nijverheid, de zaal heeft versierd.
Waar reeds zooveel eensgezindheid en sa
menwerking zijn getoond; waar men tot nu
toe van alle zijden op flinken steun mocht
rekenenwaai- de leiding in zulke goede
handen is, daar moet het concours slagen
Wij roepen allen die van elders komen om
aan den wedstrijd deel te nemen een harte
lijk welkom toe. Over de Amersfoortsche
gastvrijheid zullen zij zeker niet te klagen
hebben..
Wij hopen dat zij zich hier uitmuntend
zullen amuseeren en dat zij de beste indruk
ken van Amersfoort en van zijn bewoners
mede naar huis zullen nemen.
Zoo zij het
Politiek Overzicht
Aan den Balkan.
Het is in den laatsten tijd stiller gewor
den in de Balkanlandén. Maar men zou ver
keerd doen, wanneer men daaruit ging af
leiden, dat de tijd nabij is waarin rust en
vrede terugkeeren in die zoo lang door wan
beheer en burgeroorlog geteisterde streken.
Een beeld van den toestand levert de vol
gende brief, dien de Daily News ontving uit
Wodena (in Macedonië) van een correspon
dent. Hij schrijft
„De Bulgaarsche ballingen, die amnestie
hebben gekregen overeenkomstig de onlangs
gesloten Turksck-Rulgaarsche overeenkomst,
zijn nu naar hunne dorpen teruggekeerd,
dank zij de Amerikaansche zendelingen, die
de kosten van hunne terugreis hebben be
taald. Zij verhalen eene droevige geschie
denis. Toen zij hutine verbanningsplaats ver
lieten, telden zij 285 personen; bij hunne
aankomst in de haven van Alexandrette wa
ren zij niet meer dan 203. 82 personen wa
ren verdwenen. Men weet wat dat beteekent
in Turkije.
De Bulgaren hielden hunne jaarlijksche
nationale feesten, waarvan St. Cyrillus en
St. Methodius schutpatroons zijn, op den
31en Mei. Dit gaf gelegenheid tot een be
langwekkend vertoon van de macht, die de
Bulgaarsche benden uitoefenen in gemengde
districten. Te Tenidje, een stadje in de vlak
te van Saloniki, halverwege Wodena, zijn
vele patriarchisten (aanhangers van de Griek-
sche partij). Het hoofd van de Bulgaarsche
bende, die in dit district werkt, wojwode
Apostol, zond eene boodschap aan deze pa
triarchisten, dat op dien dag alle winkels
en werkplaatsen gesloten moesten zijn. Toen
de dag kwam, was er geen enkele winkel
open.
Hier in Wodena zeggen de Turken, die :n
het land wonen, meerendeels, dat zij heil
goed weten, dat hun tijd haast voorbij is,
maar dat zij, voordat de ongeloovigen hdu
in de macht krijgen, alle christenen \sn
de plaats de keel zullen afsnijden. De be
volking, tot welk ras of welke pa.-v.j z»J
moge beÜooren, is zeer verstoord. Het alge-
meene wanbestuur is dit jaar erger dan ooit.
De soldaten zijn gewoon roovers gevo.den.
Zij gaan zelfs zoo ver de burgers in de stra
ten der stad aan te houden en hun al het
geld te ontnemen, dat zij bij zich hebben.
Er is geen spoor van hervormingen te zien;
de gendarmerie is, voor zoover aanwezig,
erger dan te voren. Europa laat zich eenvou
dig bij den neus nemen.
Wat de Europeesche officieren betreft, die
de gendarmerie moesten reorganiseeren, de
Russen hebben de stad Saloniki nog niet
verlaten, terwijl de Italianen den voet nog
niet gezet hebben buiten de stad Monastir.
Hier in Wodena is het aan geen enkelen
christen toegestaan, na donker op straat te
gaan, zelfs als zij voorziep. zijn van een lan
taarn. r>at zijn de hervormingen
De Grieken hebben nu uit eigen beweging
benden opgericht, klaarblijkelijk om niet de
Turken, maar de Bulgaren te bevechten.
Een van deze benden vermoordde onlangs
twee Bulgaarsche priesters en een onderwij
zer. Dientengevolge deed ten Bulgaarsche
bende een aanval op de Grieksche bende en
hakte haar in de pan. Wanneer de Grieken
in deze politiek volharden, dan zijn de Bul
garen in de gelegenheid om eene verschrik
kelijke strafoefening over hen te houden.
Gisterenavond (de brief is van 7 Juni ge
dateerd) viel er een gevecht voor tusschen
opstandelingen en Turksche troepen bij een
dorp op 9 a 10 mijlen afstand van hier. De
algemeene verwachting is, dat er spoedig
een nieuwe opstand zal uitbreken."
Het is inderdaad een treurige toestand,
die hier geschetst wordt. Maar het droevig
ste daarvan is nog wel dit, dat er in dezen
brief wel sprake is van het Turksche wan
bestuur en van haat tegen de Turken, maar
toch nog veel meer van den onderlingen
haat der verschillende elementen, die de be
volking uitmaken. Dat maakt het Balkan-
vraagstuk juist tot een onoplosbaar vraag
stuk, dat de oevolking in die landstreken
onderling zoo verdeeld is. Wantrouwen en
haat van allen tegen allen, dat schijnt daar
het alles overhcerscheuae gevoel te zijn.
De moord op Bobrikowr.
Moordaanslagen op hoogo regeeringsperso-
uen zdjin in Rusland niet zeldzaam, maar
toch maakte het voormalige grootvorsten-
dom Finland tot dusver daarop éene uitzon
dering. Dat is nu anders geworden; de gou
verneur-generaal Bohrikow is doodolijik ge
troffen door een schot uit den revolver, dien
eene moordenaarshand op hem richtte. Hij
is aan de gevolgen bezweken en de moorde
naar heeft terstond na 't plegen van de daad
do hand aan zich geslagen. Voor de justitie
van deze aarde is de zaak dus afgedaan; de
dader heeft zich zelf gestraft.
Moet deze daad tot de politieke misdrij
ven gerekend worden De omstandigheden
maken het waarschijnlijk. In Bohrikow was
het stelsel verpersoonlijkt, dat onder de re
geering van dezen Czaar met terzijdestelling
van de bij de inlijving van Finland bij Rus
land, nu bijna eene eeuw geleden, door
Alexander I bezworen constitutie een eed
die sedert door iederen nieuwen Czaar bijl
zijne troonsbeklimming is herhaald aan
Finland zijne zelfstaudige best uur sorganisar
tie trachtte te ontnemen, om het te maken
tot eene Russische provincie. Met niets ont
ziend geweld werden de oude bestuursinstel
lingen van Finland op Russische leest ge
schoeid. De landdag werd niet bijeen geroe
pen de Senaat, waarin met het uitvoerende
gezag ook het hoogste rechterlijke gezag ver-
ecnigd is, werd veranderd in een regeerings-
college, dat geheel aan de wenken van den
gouverneur-generaal gehoorzaamde. Enkele
maanden geleden nog werd het Russisch
aangenomen als de officieele taal voor de be
raadslagingen van den Senaat, - het Rus
sisch dat behalve door de onder het nieuwe
régime van buiten ingevoerde ambtenaren
door niemand van het Finsche volk gespro
ken wordt. De ironie van het noodlot heeft
het zoo beschikt, dat Bohrikow door het
moordende lood getroffen is juist toen hij
eene vergadering van den Senaat zou leiden.
Natuurlijk is de daad, die gepleegd is, af
schuwelijk, en ook in Finland zelf zullen de
f temmen, die haar afkeuren, zich luid doen
hooren. Maar wanneer haat tegen de ver
drukkers de hand heeft bestuurd van den
dader, zoon van een oud-senator, dan heeft
hij in deze gevoelens niet alleen gestaan.
Bitter zijn de grieven, die de Finlanders
hebben tegen het nieuwe regeeringsstelsel
de steeds aangroeiende stroom landverhui
zers, die het land verlaten om elders de vrij
heid te zoeken, die hun in hun geboorteland
ontnomen is, getuigt daarvan.
Wat zullen de politieke gevolgen zijn van
dezen moord. Wanneer Rusland thans niet
eene. crisis doorleefde van bedenkelijken
aard, dan zou er niet aan te twijfelen zijn
of de te Petersburg bovendrijvende centrali-
seerende elementen zouden den dood van
Bohrikow bloedig op de bevolking wreken.
Nu is er eenige hoop, dat men in Petersburg
ontvankelijker zal zijm voor de waarschuwing,
die hierin gelegen is, en dat men er eene
aanleiding in zal vinden om te overwegen
of 't niet tijd wordt om te koeren op den
weg, die te kwader ure is ingeslagen.
Engeland.
Volgens geruchten, die in de Engel-
sche politieke kringen loopen, bestaat er in
den boezem van het kabinet verschil van
nieening over de legorhervormingen. Som
mige leden van liet kabinet zijn tegen de
voorstellen van de commissie, die onlangs
luar rapport heeft ingediend, terwijl de mi
nister van oorlog Forster ze allen wil over
nemen
Minister Forster had verleden Donderdag
bet definitieve ontwerp van de legervoor-
stellen der regeering moeten toelichten in
liet. kabinetdoch dat is uitgesteld moeten
worden tengevolge van de oueenigheid tus
schen de ministers.
Rusland.
Generaal Bohrikow is aan de gevolgen van
den op hem gepleegden moordaanslag overle
den.
Oosten rij k.
De landdag van Bohemen is reeds weder
verdaagd. Het is dus gebleven bij de eene
zitting, waarin de Ozechen zich konden over
tuigen van de uitwerking, die hunne ob
structie in den Oosteurijkscrtien rijfksraad
heeft gehad op de houding van de Duit-schers
in den Boheemschen landdag.
Hongarije.
In den rijksdag heeft een lid van de oppo
sitie, Polonyi, het voorstel ingediend om
de regeering uit te noodigen den troonsopvol-
ger, aartshertog Frans Ferdinand, geluk te
wenschen met de geboorte van zijn zoen.
Dit voorstel brengt de regeering in niet ge
ringe verlegenheid. Het gaat. uit van de op
vatting, dat de Hongaarsche wet geen on
derscheid maakt tusschen zonen uit huwe
lijken van gelijke geboorte en uit morgana
tische huwelijken, zoodat de zoon van
aartshertog Frans Ferdinand gerechtigd is
tot de troonsopvolging. Aartshertog Frans
Ferdinand heeft echter, voordat zijn morga
natisch. huwelijk met gravin Marie Chotek,
die nu den titel voert van vorstin Horen
berg, gesloten werd, krachtens de Habsbuig-
sche huiswet afstand moeten doen voor zijne
eventueele nakomelingen van alle troonsop-
volgingsreohten.
Rusland.
De correspondent van de Daily News te
Petersburg bericht, dat eene bijzondere om-
missie m wording is, die met het einde van
den oorlog zal overgaan tot het bestudeeren
van de grondwetten van andere rijken. Bij
zondere aandacht zal worden geschonken aan
de constitutie van het Duitsche rijk. Er i9
geen twijfel aaii, dat e:n der resultaten van
den oorlog zal zijn eene herleving van de
beweging ten gunste van vrijzinnige instel
lingen m Rusland. De tot dusver zoo be
voorrechte bureaucratie wordt als afgedaan
beschouwd, en de mogelijkheid, dat de Czaar
eene constitutioneele regeering aan Rusland
zal geven, is niet zoo ver af als zij voor
't oogenblik klinkt.
De oorlog in Oost-Azië.
Over den oorlog zijn de volgende berichten
Tokio17 Juni Waarschijnlijk is het
Wladiwostok-eskader weder door den mast
ontkomen. Er gaan vele geruchten over ge
vechten op zee, maar zij zijn niet bevestigd
Admiraal Tsunoda heeft eene flottille torpe
dobooten uitgezonden om de Russen te ver
volgen maar wind, regen en mist. hebben
belet, dat dit iets opleverden.
Tokio17 Juni. Volgens bericht van het
politic-station te Saga nabij Sasebo, zijn
langs de kust kanonschoten van uit zee ge
hoord. Het is mogelijk, dat de Japanse he
vloot de Russische schepen ontmoette en dat
er ecu zeeslag in gang is.
Tokio, 18 Juni. Het Wladiwostok-eskader
is heden morgen om half zes aan den wes-
ROMAN
VAN
ALEX. R «VI E R.
,Hoe stel je je eigenlijk een verdér leven
voor miji voor vroeg hij spottend.
„Kom tot bezinning, span al je kracht in
en werk", antwoordde zij, „op jouw leeftijd
kan nog veel goed gemaakt worden."
„Zoo en weet je ook, dat het morgen,
na de opening van het testament, wemelen
zal van op gieren gelijkende roofdieren, die
bloeddorstig op mij zullen aanvallen, omdat
hun buit hun dreigt te ontsnappen, mijn oer
in 't slijk zullen trappen en mij als een bede
laar op straat zullen zetten?" riep hij uit.
„Maar ze kunnen jelui niets aandoen, denk
daaromje moet hun niets afstaan. Volgens
de wet mogen ze jelui eigendom niet aantas
ten, als je hun niets bplooft."
Ellen was doodsbleek geworden, maar zij
bleef kalm. „Praat niet meer op een toon,
alsof je jezelf van kant wil maken. Heb je
dan in 't geheel geen eergevoel meer? Zie
je dan niet in dat je ook haar, die liet ge
waagd heeft met jo te spelen, bewijzen moot
dat je een ander bent dan waarvoor zij je
Held?"
Ellen voelde ïnstinktmatig dat dit de plek
.was, waar zij den wanhopigeu treffen kon, en
als door een plotselinge ingeving bezield,
boog zijl zich plechtig over den ongelukkige
heen en er lag een wonderlijke glans op haar
gelaat, toen zij langzaam verder sprak.
„Laat al liet andere over aan God, die al
onze schreden leidt en ons onze bestemming
gaf. Tracht die op te sporen, en je zult haai'
vinden. Je bent diep gezonkenlago geesten
hebben macht over je gekregen, omdat je zo
zelf maohit gegeven hebt, maar nu is de blind
doek van je oogen gevallen. Je bent weer
ziende wij arme menschenkinderen komen
meestal tot inzicht door groot verdriet
maai* dat inzicht zal vruchten dragen en
aan! hulp zal het je niet ontbreken. Je zocht
die voorheen omlaag, zoek ze nu omhoog
die zal je niet in don steek laten."
Hij zag zijn zuster, die daar als een ziene
res voor hem stond, strak aan, en zijm gelaat
begon zenuwfcohtig te trekken. Begon hij in
te zien? Zag hdj de demonen, in wier macht
hiji geweest was, in hun ware gedaante? Er
kwam een schemering van hoop.
Ilij liet zich op een stoel neervallen en be
dekte zijn gelaat met de handen. „Suze!"
Als een zucht kwam die naam over zijn lip
pen.
Ellen stond naast hem en streelde zijn lok
ken.
„Suze is geborgenzij was in groote ver
zoeking, maar de demonen hebben haar geen
kwaad kunnen doen. Jou schuld aan haar
komt slechts op je eigen hoofd neer."
Hij zag haar verbaasd aan. „Ben je van
haar doen en laten op de hoogte?"
Zii knikte. „Vraag mij vanavond goeo bij
zonderheden; laat het je genoeg zijn, dat
zij verzorgd en in goede handen is. Zij was
in zeer gevaarlijke handen gekomen
Hij sloeg zijn oogen neer. Iets als schaam
te sprak uit zijn trekken. „Jo bent van a'Jes
al heel goed op de hoogte mompelde hij
gemelijk.
„Ik ben vreeselijk boos op jo gewektik 1
heb je veracht, Leopold, om je gedrag", zei
ze bitter, „maar vanavond voel ik toch dal
ik je nog liefheb. Vertrouw mij dus ca wees
geen lafaard. Kan ik je nu alleen laten, zen
der te vergaan van doodsangst, dat je nog
tot misdaad vervalt? Ik verzeker je, ik ben
vrijwel aan 't eind vam mijn krachten."
Hij schudde vol onwil het hoofd. „God
mag weten, welk leven dan vóór mij ligt".
„God. weet het en zal het je wijzen ant
woordde zij vol vertrouwen.
Ellen sliep vast en zonder droomen. De
natuur hernam haar rehten. Toen zij wak-
kerd werd, voelde zij zich weer vreeselijk
gedrukt, doch zij deed haar best dat gevoel
van zich af te zetten. Het vertrouwen, dat
haar gisterenavond bezielde, moest weer
terugkomen.
Zij zag Leopold niet. Hij had ontboten,
had rich met zorg gekleed en wa9 uitgegaan,
hoorde rij van Mina.
Om negen uur had in het sterfhuis de
opening van het testament plaats. Daarbij
moest nij tegenwoordig zijn. „Als het au
toch nog eens anders uitkwam'dacht El
len, „onmogelijk was 't niet."
Terwijl haar moeder opgewonden heen-en
weerliep en meer babbelde dan gewoonlijk,
was Ellen in gedachten Verdiept.
Mevrouw Kramer kleedde rich met zorg;
zij verwachtte vandaag veel bezoek. Ellen
zat voor het venster, met het hoofd in de
hand geleund en dacht, dat deze spanning
onuitstaanbaar was.
Opeens schrikte zij op; or werd een hand
op haar schouder gelegu. Zij was zóó in ge
dachten verdiept geweest, dat. zij niet ge
hoord liad, dat de deur geopend werd. Wel-
cord stond naast haar.
Zij gaf onwillekeurig een gil en werd
doodsbleek. Zij had juist aan hem gedacht
of hij nog komen zou, om haar vaarwel
te zeggen.
„U u gaat weg", stamelde zij.
Hij hield haar hand vast en zag er zoo
zonderling, zoo gelukkig uit.
„Ja ik ga spoedig heen, maar vooraf
juffrouw Kramer, het doet mij groot ge
noegen, dat ik u alleen vind ik o! u
moet lie't al lang weten ik meende dik
wijls iu uw nart to lezen ik' bon nu vrij
en kom u vragen of u maar mijn
God
tallen keek hem strak aan en wankelde.
Hij ving haar in rijn armen op. „Ellenmijn
lief dierbaar meisje, wat scheelt je?"
Zij verborg het gloeiend gelaat aan zijn
boist en deed haar uiterste best, om weer
wat kalm. te werden. Zij kotn hot nog 'et
Degrijpen, het was te overweldigend geweest.
Zij richtte zich op en trachtte zich uit rijn
armen los te maken.
„Zeg mij, of je mij hefhebt, of dat ik. mij
vergistesmeekte hij zacht.
Zij greep met beide handen naar haar
hoofd. „O God!"
„Maar Angelita" begon zij.
„Met Angelita ben ik het eens sprak
hij glimlachend, „meen je, dat ik tot je zou
2ijn gekomen met mijn aanzoek, als met
haar niet alles in t reine was? Maar ik heb
nog geen antwoord."
Toen strekte zij haar armen naar hem uit.
„O! wat heb ik je lief 1"
Zij omhelsden elkander iunig en hij kuste
haar telkens en telkeaa weer.
Zij merkten het niet, dat mevrouw Kram
mer was binnengekomen. Zij had haar zwar
te japon aangetrokken en zag er erg plecht
statig uit, maar stond nu als eon standbeeld
bij dit tooneel.
Ellen zag haar 't eerst. Met een uitroep
van vreugde snelde zij. op het verbaasde
vrouwtje toe.
„MoeaertjeU hadt toch gelijk, vandaag
komt geluk!"
Mijnheer Welcord trad op de moeder van
zijn nieisje toe en kuste haar vol eerbied
de hand.
„Geef ons uw zegen'smeekte hij, „maar
ik moet u dadelijk zeggen ik moet uw doch-
t* r spoedig meenemen naar vere landen, al
ia 't. maar voor een paar jaar. Ellen, ben je
bereid, met mij de zee over te steken, naar
Valparaiso?''
..Tot aan het einde der wereldantwoord
de zij zachtjes, en haar oogen straalden van
oen onuitsprekelijk geluk.
„Maar, hoe is hot mogelijk? saiueldc me
vrouw Kramer, „Ellen vertelde mij. dal u
verloofd was met
„Nog niet, mamatje", zei Welcord lachend,
„wij hadden geen van beiden „ja" gez^L
Angelita noch ik. Ellen, mijn liefste, zeg
ce.is eerlijk, jij hebt- na onze eerste ontmoe
ting, toen je ons bij elkaar zaagt, geen
oogenblik gedacht, dat wij een paar zouden
worden, is het wel?'
Hjj hield haar nog atlijd vast en wendde
geen oog van haar af.
ziek
Wordt vervolgd.
