344. Maandag 27 Juni 1904. - r BUITENLAND. FEUILLETON. GRAAF W. 62. 3de JuurgHtig' AMERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS •r S maanden roor Amersfoort f L25. Idem franco per post- 1.75. Wonderlijke nummers0.05. -eze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. dvertentiên, mededeelingen enz., geilere men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF ft Co. Utiechtschestraat t. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIÉN Van 1—i Elke regel meer Qroote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag (en. Z Aan hen, die mei I Juli a. s. p dit blad inieekenen, worden e nummers die gedurende de laand Juni nog zullen ver- chijnen, KOSTELOOS toege- onden. Kennisgeving. r en Wethouders van Amers- De Burgemeeste prt, Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet, 'Brengen ter kennis van het .publiek, dat een lor P. van Aehterbergh en J. It. van 't Hof gediend verzoek, met bijlagen, om vergunning it het plaatsen van een gasmotor van 4 p.k. het perceel alhier gelegen aan de Pieter Both, raat, bij het kadaster bekend, onder Sectie B, 2906, op de Secretarie der .gemeente ter visie ;t en dat op Donderdag, den 7. Juli aanstaan- des voormiddags te half elf uren gelegen- ïd ten ltaadhuize wordt gegeven om, ten over- aan van het Gemeentebestuur of van een of lx:r zijner leden, bezwaren tegen het oprichten n de inrichting in te brengen. Amersfoort, den 23. Juni 1904. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Secretaris, De Burgemeester, W. Th. SAINDBERG. WUYHERS. De Burgemeester en Wethouders van Amers- ort brengen bij deze ter kennis van de be- nghebbenden, dat de commissie, bedoeld by tikel 15 der wet op de schutterijen van den den April 1827 {Staatsblad no. 17) tot het iderzoeken ran- en beslissen omtrent de rede- in van vrijstelling en uitsluiting van den dienst j de schutterij, te dien einde zitting zal hou- n ten ltaadhuize dezer gemeente op Zaterdag, n 9. Juli a. s.'s namiddags ten twee uur. En dat zij, die recht verineenen te hebben op ijstelling of uitsluiting van den schutterlij- in dienst, op plaats en tijd voorschreven, in rsoon voor gemelde commissie moeten ver hij nen. Amersfoort, 25 Juni 1904. Burgemeester en Wethouders voornoemd De Secretaris, De Burgemeester, W. Th. SANDBEttWk WUYTIERS. Politiek Overzicht- De kans op wrede. Wanneer de mededeelingen. die de apansche staatsman baron Suyematsu heeft edaan aan een P.arijschen journalist over e omstandigheden waarin eventueel eene tem ten gunste van den vrede bij Japan een unstig gehoor zou vinden, kunnen worden angemerkt als een voeler, eene poging om de temming aan Russische zijde te polsen, dan raag men wellicht de opmerkingen, die de lowoje Wremja naar aanleiding daarvan leeft gemaakt, als een antwoord daarop •eschouwen. „Mits de levensbelangen wor- en beveiligd, voor welker verdediging wij le wapenen hebben opgevat, zouden wij linnen luisteren naai* de vredeswoorden, op- echt uitgesproken door een loyalen vriend", «er klaarde baron Suyematsu. Daarop ant- voordde de Nowoje Wremja „De Russische» kolos is opgestaan, en zal ijne werkzaamheid niet vroeger staken dan ot, niet het doel bereikt i3 dat de Japan iers zich hebben gesteld, maar een geheel nder, dat .dcor de Russische staatslieden is formuleerd. De oorlog begint nog pas. En ieder van ons zal met het gevoel van de roots te voldoening tot zich zelf zeggen "oddank, reeds in de vijfde maand hebben Japanners* zoozeer de kracht verloren, at zij niet teruggeschrikt zijn voor de van WH het standpunt van den diplomatieken bakt ontzetbenue noodzakelijkheid om terstond na .den zwaren slag, dien oe Russische kruisers tegen hunne gemeenschapslinie gevoerd heb ben, van den vrede te spreken. Onze vloot behoefde slechts eenigszins tot werk zaamheid terug te keeren, en aanstonds be gonnen de Japanners van den vrede te spre ken. Dat geeft ons eene voorproef hoe zij later zullen spreken in de dagen, waarin zij zich tusschen twee vuren het numeriek absoluut de overmacht hebbende leger van Koeropatkin en onze vereenigdc eskaders zullen bevinden." Dit antwoord kan strekken tot bevestiging van de opvatting van de Köln. Ztg., die, ook naar aanleiding van de mededeelingen '-an baron Suyematsu, heeft opgemerkt, dat het moeielijk is in te zien boe eene vreemde be middeling succes kan hebben, ondanks Ja pan ,s geneigdheid tot den vrede, zoolang Rusland op zijn afwijzend standpunt vol hardt. Dat is zóó waar, aat men t haast een axioma zou kunnen noemen. De bemidde- i.ng van een derde in 't belang van den vrede kan natuurlijk alleen succes hebben, wanneer bij beide partijen de geneigdheid aanwezig is om naar hem te luisteren. Minder juist is echter wat de Köln. Ztg daaraan heeft toegevoegd „Juist de zwaarte van de nederlagen, die Rusland zoowel ie land alsook te water heeft geleden, maken het thans de regeering van .den Czaar zoo goed als onmogenjK den strijd te beëindigen, al kan ook niet worden geloochend, dat er in Rusland eene sterke onderstrooming be staat voor wie de geheele Japansche oorlog uiterst onsympathiek is en die hoe eerder hoe liever er een einde aan zou willen ma ken". In d:e redeneering zit een logische fout. Men zou eerder moeten zeggenDe door Rusland geleden nederlagen zijn zwaar, maar nog niet zwaar genoeg om de regecring van den Czaar geneigd te maken het oor te leenen aan eene stem, die aandringt op beëindiging van den oorlog. Er zal heel wi.t toe noodig zijn, om den Russischen trots te buigen, want toont Rusland zich tot den vrede gezind, dan ligt daarin de erkenning van zijne minder heid in dezen oorlog tegenover den tot voor korden tijd zoo diep geminachten tegenstan der. Daartoe zal Rusland niet dan zijns on danks en slechts in het uiterste geval komen. Zoodra de krijgskans maar eenigszins voor Rusland rijst, zal het dadelijk uit zijn met alle hoop op den vrede. Men ziet dat uit de hierboven aangehaalde woorden van de Nowoje Wremjade strooptocht van het Wladiwostok-eskader, die. hoe gevoelige sohade daardoor ook den Japanners is be rokkend, uit krijgskundig oogpunt volstrekt niet van gewicht is, wordt geciteerd als een motief tot verklaring van Japan 3 verlangen naar den vrede. Wordt daarentegen het be richt uit Tokio over de zware verliezen, die verleden Donderdag weder aan het ramp zalige Port Arthur-eskader zijn toegebracht, gevolgd door verdere berichten over Russische nederlagen, dan is er kans, dat men in Rus land allengs tot den vrede zal gaan neigen. Ook omdat- dan de den oorlog vijandige on derstrooming, van welker bestaan de Köln, Ztg. gewaagt, in kracht zal aangroeien en zich niet meer nadruk zal kunnen doen gel den. In verband hiermede verdient de volgende mededeeliug de aandacht, die de Daily Tele graph heeft ontvangen van haren correspon- I dent te PetersburgI11 alle kringen heerscht j diepe neerslachtigheid, behalve onder de 111- j tieme raadslieden van den Czaar. die besloten zijn den oorlog voort te zetten, zoolang Frankrijk bereid is geld te leenen. Reeds zijn de onderhandelingen voor eene nieuwe leening begonnen, en uit geloofwaardige bron wordt gemeld, dat er pogingen zijn aangewend om do Frausche financiers to bewegen, dat zij aan 'de Russische regeer.ug zullen voor stellen aan het nuttelooze bloedbad een einde te maken. Zelfs onder de ambtelijke raads lieden van den Czaar mosten er twee ziju, die voor den vrede zijn, maar geen heeft den zedelijken moed dit den ^zaa. voor te stel len, die gelooft, dat de Russische nederlagen zijn toe te schrijven aan geheel buitengewone incident's, die weldra zullen verdwijnen. De door Skrydlow behaalde vocrdeelen hebben er veel toe bijgedragen om de hoop van den Czaar te verlevendigen. Duitschland. Over het verblijf van Koning Eduard VII in Duitschland wordt bericht: Holtenau, 25 Juni. Tot ontvangst van ko ning Edward w;.s, even na twee uur, Keizer Wilhelm, in de uniform van Engelsch admi raal, met het lint van de Bath-orde, aan de sluis aangekomen, waar de kroonprins, de prinsen Eitel-Friedrich, August Wnhelm, Oscar, Joachim, prins Heinnch, de heeren van het hoofdkwartier, de chef van het ma rine-kabinet, de ministers van oorlog en m-, rino aanwezig waren. Aan den noordelijken oever waren opge steld een eere-compagnie uit de eerste afdee- ling marine-artilleristen, aan den zuidelijken oever de lijf-compagnie van het eerste garde- regiment met vaandels en muziek. Toen het koninklijk jacht „Victoria and Albert" de sluis binnenstoomde, speelde de muziek het Engelsch© volkslied. Koning Eduard, in de uniform van Duitech admiraal met het lint van den Zwarten Adelaar sa lueerde. Dadelijk nadat de brug gelegd was ging do Keizer op het jacht over, en begroette ko ning Eduard allerhartelijkst met herhaalde kussen op beide wangen. De monarchen verlieten daarop heb schip. A-ning begroette do prinsen eu het ge volg. Nadat de eere-compagnie geïnspecteerd was, waarbij de Koning den dienstdoende» prinsen, die daarbij waren aangetreden, -'e hand reikte, keerde de beide gekroonde hoof den met den kroonprins, prins Heinrich, en de eere-adjudantcn, terug naar Engelsche koningsjacht, dat hierop geschut werd en de haven binnenstoomde, gevolgd door acht Engelscho torredojagers. In de haven hadden alle schepen de riag in top, de kustbatterijen en de oorlogssche pen vuurden het koninklijk saluut. Ofschoon het regende dat het goot, was een talrijke menigte aanwezig op den oever en op stoombooten. Kiel, 25 Juni. Nadat het Koninklijk jacht „Victoria and Albert" was vastgemaakt aan den wal, begaven II.H. M.M. zich aan boorc van de „Hohenzollern", waar koning Eduard door de Keizerin ontvangen werd, en hit gevolg en de omgeving van het Keizerspaar aan hem voorgesteld werden. Hierna had een defileer-cour plaats voor den Koning van de commandeerende officie ren van leger en vloot en de bevelvoerenden over de c .«re-compagnie. Aan het diner aan boord van de „Hohen zollern" hield do Keizer den feestdronk, nij gaf zijn hooge voldoening te kennen, dat hij koning Eduard voor de eerste maal aan boord van een Duitsch oorlogsschip het welkom kon toeroepen. De Duitsche vloot is verheugd haren eere-admiraal te zien. Deze vloot is de jongste schepping on~.r de vloten \an de wereld en tevens het bewijs van de opnieuw versterkte macht ter -zee van het nieuwe Duitsche Rijk. Bestemd tot bescherming van den Duitschen handel en het Duitsche grond gebied, is zij evenals het Duitsche leger, ge roepen tot handhaving van den vrede, dien het Duitsche rijk reeds meer dan dertig jaren heeft' gehandhaafd en waardoor het heeft bijgedragen tot het behoud van Europa. Het is aan een ieder bekend, dat het gan scho streven van den Koning ook gericht Is op dit doel, de handnaving van den vrede Daar ook hij de Keizer steeds al zijne krachten gegeven heeft voor dit doel, hoopte de Keizer, dat God deze pogingen moge doen gelukken. De Keizer herinnerde daarna aan de ge zamenlijk doorleefde uren aan het sterfbed van koningin Y"ictoria, en eindigde met een dronk op het welzijn van den Koning. Koning Eduard dankte, in zijn antwoord, allereerst voor de vriendelijke woorden van den Keizer en voor de schitterende ontvangst hem bereid. Hij drukte zijne vreugde uit dat het hem mogelijk geweest is thans den Keizer een bezoek to brengen, op een tijd waarop in den regel het vaderland hem in be slag neemt. Maar de deelneming, die hij sinds lange jaren gewijd heeft aan de zeil9port, had te groot e aantrekkingskracht op hem geoefend, om zich niet deze gelegenheid ren nutte te maken om zich te overtuigen hoe het den Keizer gelukt is, voor deze sport ook in Duitschland aanhangers te winnen. Daar bij is gekomen de wensch om de innige be trekkingen van bloedverwantschap, als di' mogelijk is, te versterken door hernieuw le persoonlijke ontmoeting. De waardeereude herinnering van den Kei zer aan 'sKonings aanhoudend streven tot handhaving van den vrede had hem zeer ge troffen, en hij wenschte zich geluk met de zekerheid, dat ook de Keizer dat doel voo' oogen heeft-. Mogen de beide vlaggen tot in lengte van dagen, evenals op dit oogenblik, naast el kander waaien tot heil van dien vrede, tot welzijn niet alleen van onze landen, doch ook van alle volkeren. Hij de Koning is er trotsch op dit hij als eere-admiraal deel uitmaakt van de Duitsche vloot, evenals de Engelscho vloot het een groote oer acht dat do Keizer 6© Britsche zee-uniform draagt1, die hem aorv Koningin Victoria geschonken werd, wier aandenken beiden even heilig is. De Koning besloot zijn toast met een Le ven de Keizer en Keizerin." Kiel, 2G Juni. Aan boord van het jacht „Victoria and Albert" had hedenavond een feestmaal van 42 couverts plaats, waaraan o. a. deelnamen de Keizer en de Keizer'.n, de Kroonprins, prins Heinrich, prins Eitel Fritz, de groothertog van Oldenburg en de vorst van Monaco. Alle schepen in de haven prijkten weder in verlichting. Frankrijk. Op de vraag van een diplomaat hoe liet nu stond met de betrekkingen van den Hei ligen Stoel met Frankrijk, heeft, de kardi naal-staatssecretaris Merry del Val aldus ge antwoordWij wachten af, dat de heer de ROMAN VAN MDR1TZ VOX BEICHEKBACH, I OOK HERMAN LIND. Maar die gedachte liet haar niet los. Ja, t was waar, die voorname cavalier zocht ook een rijke vrouw maar hij kwam er althans rond voor uit... Ook had hij niet de eerste de beste genomen hij verlangde een onbe sproken naam, dat beviel Wanda. In dat open lijk vermelden van zijn armoede lag, gelijk het Wanda toescheen, een verontschuldiging, 3 aelf.i de beweegreden, waarom hij een rijko vrouw zocht. Honderd excuses vond Wanda voor dien armen edelman en honderd beschuldigingen voor de menschen, die bij haar ouders aan huis kwamen. Ook aan het avontuurlijke, dat er in de zaak gelegen was. verleende re een eigenaardige bekoorlijkheid. Het meisje sliep dien nacht niet zoo rustig als gewoon lijk en toen zij den volgenden morgen wak ker werd, was haar besluit genomen. Zij had met haar moeder enkele inkoopen in dc stad te doen en vond daarbij de gelegenheid om liet briefje, dat zij zorgvuldig onder haar mantel had verborgen gehouden, in een bus te werpen. Dat briefje droeg het vereischte adres en de iuhoud bestond slechts uit deze woorden „Een meisje, dat- jong, Van burgerlijke familie en rijk is, wenscht met iemand uit den voornamen stand te trouwen. Zij is al leen genegen in nadere correspondentie te treden, wanneer graaf W. er toe besluiten kan, overmorgen, des voormiddag om twaalf uur, met een „Maarschalk-Niel-roos" in het knoopsgat de tentoonstelling in het Museum voor Beeldende Kunst te bezoeken. Kan Lij daartoe niet besluiten, dan ontvangt, hij ook geen verder adres." HOOFDSTUK III. Het streelend' en toch zoo angst-ig-druk- kend gevoel, dat zij ïcta gedaan had en iets voornemens was te doen, wat van het groot ste belang en daarbij vreeselijk geheimzin nig was, maakte, dat voor Wanda de uren van den volgenden dag letterlijk voortkro- pen. Eindelijk was het beslissende oogenblik in aantocht. Om half elf had. Wanda muziek les in de Wilhehnstrasse en 11a afloop daar van zou haar moeder haar met het rijtuig komen afhalen om dan gezamenlijk op Wauda's dringend verlangen de nieuwe groote beeldengroep van Marr in het Museum te gaan bezichtigen. Wanda had gedacht, dat er om dien tijd waarschijnlijk veel menschen 111 het Museum zouden zijn, en dat do graaf, zoo hij daar werkelijk verscheen, meer het oog zou hebben op dames, die daar alleen, dan die daar on der geleide waxen, terwijl zij daarentegen van haar kant hem dadelijk aan de roos zou herkennen. Zij gevoelde zich derhalve veilig genoeg, en bijaldien zijn voorkomen haar met beviel, kon zij zich heel goed houden, alsof zij nergens iets van wist en daarmede zou de zaak zijn afgedaan. Maar als zijn uiterlijk haar nu eens wel bevoel? Wanda's hart klop te en het bloed steeg haar bij deze gedachte, <lie zij nochtans dadelijk ook weer verwierp, naar de wangen. O neeu, hoe meer het ge wichtige oogenblik naderde, des te meer hield zij er zich van overtuigd, dat hij vol strekt niet in haar smaak zou vallen. Het was immers ook maar eon scherts, een spel ge weest en 't was wel zeker, dat die man met zijn advertentie hoegenaamd geen indruk op haar zou kunnen maken. Slechts enkele minuten over half twaaif hield het rijtuig van <ien handelsraad Diral- ler voor het Museumgebouw halt en de da mes gingen langs de monumentale trap naar binnen. „Nu, een bagatelletje is het zeker niet," luidde de critiek van mevrouw Draller, ter wijl 'zij zich op den met fluweel bokleeden divan tegenover de kolossale, nieuwe beel dengroep neervlijde, ^.maar dat electrisch© licht bij zooveel wits vind ik afschuwelijk Lees nu maar eens voor, wat er op het pro gramma staat, Wanda, want een mensch «dl toch ook wel weten, wat hij eigenlijk ziet'" Wanda, dio zich mot een haastigen blik 111 't rond had overtuigd, dat er nergens een Maarschalk-Niel-roos bloeide, begon vlug en rnet half luide stem de op het program^ ma gedrukte verklaring van den beelden groep voor te lezen. „Naar t geen ik er van begrijp", meende haar moeder, „is het dus niets anders dan een nieuwe illustratie van het oude spreek woord „Nood leert bidden Als die mijn heer Marr zijn werk zoo had geroemd, dan waren wij dadelijk klaar geweest, zonder al dien omhaal. ,<u, Wanda, ik heb, om u do ■waarheid te zeggen, hier al ruim mijn deel van het kunstgenot ©n van het elect rise he Navenne (de eerste gezantschaperaad) naar Rome komt of dat. bij gebreke daarvan, de regeering der republiek een zaakgelastigde benoemt. Wat den nuntius te Parijs betreft, die zal op zijn post blijiven, zoolang minister Delcassé ons niet officieel clc terugroeping van den heer Nisard zal hebben bericht, die ons niet medegedeeld is cu die wij ziju ge censeerd niet te weten. Dc onlangs door den krijgsraad te Tours vrijgesproken vijf officieren van het 11e »n fanterie-regiment, die hadden geweigerd me de te werken bij de uitzetting van de con- greganisten van Ploermal, zijn door den mi nister van oorlog op non-activiteit gesteld. Rusland. Dte Keizer verleende aan grootvorst Cyril- lus voor zijne zelfopofferende houding in don strijd voor Part Arthur van 13 April een gouden sabel met het opschrift„Voor dap perheid' De. Finsche Senaat heeft eene ken nisgeving uitgevaardigd Waarin glezegdl wordt „De Senaatvoor de eerste maal vergaderd sedert den dood van zijn president, generaal Bobrikow, gevoelt behoefte zijne diepe verontwaardiging uit te spreken over de door haat ingegeven, af- scihuwelijlke miedaad, zonder voorbeeld in de geschiedenis van het land, waarvan de gou verneur-generaal het slachtoffer is geworden. Alle welgezinde inwoners spreken in hooge mate hunne afkeuring uit over deze gru weldaad. „De Senaat wil het Pinsdhe volk duide- lijik maken tot welke diep treurige gevolgen ■do agitatie van plecht-gezinde, in dwaling bevangen menschen, die aanspoorden tot on gehoorzaamheid aan de overheid, in de laat ste jaren geleid heeft en welke gevaren het land en zijne toekomst bedreigen, wan neer deze agitatie voortgezet wondt, zonder op tegenstand te stuiten. „De Senaat richt een ernstige aansporing tot alle weldenkende inwoners, opdat een ioder, in zijn kring, met alle krachten zioh beijveren zal mede te werken tot het her stel van de rust en orde in het land, opdat een ieder tradht hot .vertrouwen te recht vaardigen, dat het Fin-sche ,volk sedert de honderdjarige, on verbreekbare vereeniging met het machtige Russische rijk, het geluk heeft gehad te mogen genieten van zijne Souvereinen, <>nder wier welwillende be scherming Finland zich op geestelijk en stoffelijk gebied allergelukkigst heeft ont wikkeld." Do Senaat heeft bevolen, dat deze kennis geving in het Staatsblad zal worden opge nomen en dat de notulen van deze zitting aan den waarnemenden gouverneur-generaal zullen worden voorgelegd. Marokko. Do lieer Perdiearis en Varley zijn Zater dagnacht te Tanger aangekomen. De oorlog in Oost-Azië. Over den oorlog zijn de volgende berich ten Tokio25 Juni. Betreffendo het reeds ge melde zeegevecht bij Port Arthur wordt be richt, dat de Russische vloot Donderdag uit Port Arthur naar buiteu kwam en de vloot van admiraal Togo aanviel. licht, L: ga nog maar eens in de andere zalen rondkijken, want hier krijg ik hoofd- pijn". Wanda sloeg een haastigen blik op het horloge, dat zij in haar armband droog, 't Was nog drie minuten voor twaalven. Zij >wiandelde mot haar moeder op naar de groote zaal, waar men zich juist tegenover den ingang bevond. „Zie jij maar wat rond, kind, als jc daar pleizier in hebt; wat. mij betreft ha. daar hebben wij die groote mevrouw Brell- dorfen ook! Wel. hoe maakt go 't, sinds een paar dagen Goed, ja, dat is u aan to zien Hebt ge ook al genoeg van die witte poppen, die daar ginds zoo angstig liggen te bidden V' De tcegesprokene, een goede bekende van de Drallers, verzekerde op haar beurt, dat zij die scherpe, electrische verlichting op klaarlichten «ag al even onaangenaam vond als mevrouw .^iraller. maar verzekerde de laatste, dat ev m de nevenzaal een prachtige JCnaus was ten toon gesteld, die mevrouw Dr aller 'vooral niet verzuimen moest eens te gaan zien. De bedoelde „Knaus kon inderdaad wel een prachtstuk zijn, maar in do nevenzaal verloor men den ingang geheel en al uit het gezicht, en zoo vond Wanda het voor haai* persoontje maar beter om nogmaals terug te keeren tot de biddende groep van den beeld houwer Marr. Nu was het al over twaalven. Neen, hij kwam niet! Maar misschien misschien liep hjj. ook in dc andere zaal op en neer. Het- was dom. van haar geweest, hem juist in dit museum te bestellen, waar zooveel kans bestond elkander mis te loopen. Zij wendde het hoofd van de beeldengroep af daar stond een heer van jeugdigen leeftijd tegenover haar en deze had een Ma a rsc h al k-N lel-roos m het knoopsgat. Wanda werd zoo ro«id als vuur en in do grootste verlegenheid stond zij tegenover uen vreemdeling, die haar wel glimlachend, maar tevens met de grootste beleefdheid, gepaard met- eenigo verwondering, aanzag. Op dat oogenblik verlieten ook de t.wee of drie laatste bezoekers dat vertrek en het paar stond aJlecn onder het scherpe licht tegen over de witte groep. Wanda. had wel door den grond willen wegzinken, of althans als een stormwind naai- haar moeder willen te- rugkeeren. Maar zr kon geen voet verzetten en ook d© aarde opende aich niet. Wat zich daarentegen wiel opende, het wa ren do lachende, half achter den blonden knevel verborgen lippen van den jongen man en hij zcide, onder het afnemen van de roos, die hij Wanda aanbood: „Ik vergis me wel met, mejuffrouw, als ik veronderstel, u deze Maaxschalk-Nicl-roos te mogen aanbieden?" Wanda zag hulpeloos in het rond, maar ze stond daar alleen tu-«chen die onbewege lijke beeldengroep en den jongen vreemde ling. „Mag ik u onderdanig verzoeken, mejuf frouw, deze roos van mij te willen aanne men?" vroeg hij weder. „Neen waarlijk ik weet van irets, van niets hoegenaamd kwam er in doode- lijke verlegenheid uit Wanda's mond. Nu verdween het innemende lachje van zijn gelaat. „Pardon zeide hij. „maar ik verbeeld mij, dat voor een spel de zaak te ernstig is! U is ik kan het niet ontkennen jon ger, o veel jonger, dan ik mij de bedoelde tl ante had voorgesteld, en ik begin te geloo ven, dat hier een zeer ernstig gemeende vraag met een geheel ondooiHacliten scherts is beantwoord geworden." Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1904 | | pagina 1