X\ 11. 3de Jaargang* Maandag 11 Juli 1904. BUITENLAND. FEUILLETON. GRAAF W. 62. RSFOORTSCH DAGRLAD. ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Amersfoort f 1.25. Idem franco per post1.75. A Wonderlijke nummer a- 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 'a morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF ft Co. Utiechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJB DER ADVERTENTIES f.7». mi» Vu 1—rag.li Elke reëel meer Groote fetters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelii het herhaald adverteeren in dit Blad bg aoonffóri circulaire, bevattendë de voorwaardén, wordt op aanvraag toegezonden. tot Kennisgeving. De "Burgemeester van. Amersfoort, ■Brengt ter kennis van de ingezetenen dezer gemeente, dat het door den Directeur van 's rijks directe belastingen enz. te Amsterdam executoir verklaard kohier iNo. 1 van de belasting op be- drijfs- en andere inkomsten/ over het dienstjaar 1904/1905 aan den Ontvanger van 's-rijks directe belastingen alhier is ter hand gesteld, aan wien ieder verplicht is zijnen aanslag op den bjj de wet bepaalden voet te voldoen. Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke plaat sen aangeplakt le Amersfoort, den 9. Juli 1904. De Burgemeester voornoemd, WULJOTBRS. Politiek Overzicht- Regeering en parlement in Engeland. Groote verontwaardiging heerscht er on der de oppositie tegen den eersten minister Arthur Balfour. Hij kan niet opstaan om het woord te nemen, of hij wordt begroet roet kreten van afkeuring, waaruit woorden a'- „muilbander" en „beul" hem tegonklin- ken. Dat is het gevolg van het besluit, dat hij het huis heeft afgedwongen om voor de be handeling) van de artikelen van de „licen sing bill", het wetsontwerp op de drankver- gunningen, een1*bepaalden termijn te stellen. De leiders van do oppositie hebben overwo gen, of zij hierop zouden antwoorden, door geweld tegenover geweld te stellen, maar zij zijn gekomen tot een negatief besluit. Het is dus gebleven bij een protest in woordendo heer Ral four heeft zijn voorstel zien aanne men met 55 stemmen meerderheid, en do uit werking van dit besluit kan men zien uit berichten als het hier volgende, dat den voortgang der beraadslagingen over het wets ontwerp aldus vermeldt,,Met klokslag vangister en av and werd het huis der gemeente overgegeven -aan den beul, en arti kelvan de „licensing bill" werd plicht matig geguillotineerd." Natuurlijk moet men die klacht, dat het 1. -is aan den beul wordt overgegeven, niet al te letterlijk opvatten. De heer Balfour heeft met deze drankwet gledaan wat hij h-j eene vroegere gelegenheid gedaan heeft met de onderwijswet en wat Gladstone indertijd heeft gedaan om de obstructie van de Ieren te breken. Een afgevaardigde heeft berekend, dat als de gewone wijze van behandeling werd gevolgd, men een en een kwart jaar zou noo- dig bobben om alle amendementen, die op dit wetsontwerp waren ingediend, af te doen en de wet te voteeren. Als leider van het Lagerhuis kon de heer Balfour er niet aan denken zóó veel tijd beschikbaar te stellen voor de behandeling van dit ééne wetsont werp. Hij heeft de toestemming van het buis gevraagd en verkregen om de behandeling in enkele dagen te laten afloopen. En daar het voornemen bestaat om verder alleen nog maar de begrooting af te doen, laat het zich voorzien, dat i et parlement op den behoor lijken tijd naar huis zal kunnen gaan. De resultaten van den wotgevenden arbeid zul len mager zijn, maar don leden wordt hunne vacant ie niet bekort. Wat met de „licensing bill wordt beoogd, hebben wij vroeger reeds uiteengezetwij willen het. nog even in herinnering brengen. De inrichtingen, waarin geestrijke dranken worden verkocht, zijn in Engeland onderwor pen aan het stelsel van vergunningen. Die vergunningen moeten jaarlijks worden ver nieuwd; zij kunnen ook worden ingetrok ken, zonder dat dan schadevergoeding be hoeft te worden gegeven. Lang was het een soort gewoonterecht, dat die intrekking al leen geschiedde wanneer de houder door verkeerd gedrag daartoe aanleiding gaf, wan neer door zijnie schuld de orde en de goede zeden werden verstoord. Maar onder den in vloed van do genootschappen, die zich de drankbestrijding ten doel stellen, kwam meer er meer in zwang de intrekking van de ver gunning met bet doel daardoor het getal drankgelegenheden te verminderen. En met iedere vergunning, die werd ingetrokken, ging het kapitaal te niet, dat in de inrich ting gestoken was. Wanneer de houders van die vergunningen onkel op zich zelf aangewezen geweest waren, dan zouden hunne klachten en bezwaren misschien onverhoord gebleven zijn. Maar sints een aantal jaren zijn de „public houses' iu Engeland voor verreweg het meerendeel overgegaan in handen van de eigenaars van de groote brouwerijen en brandewijn-stoke rijen, die over groote kapitalen beschikken en den daaraan geëvenredigden invloed kun nen uitoefenen. Verscheidenen hunner heb ben zitting in het heerenhuis; in het lager huis hebben zij vele vertegenwoordigers en nog meer vrienden, vooral onder de conser vatieve partij, die nu aan het bewind is. Aan liuu invloed is het te danken, dat de regee ring dit wetsontwerp heeft ingediend, dat in do eerste plaats ten doel heeft het reüht tot het verleenen van de vergunningen te ontnemen aan de thans daarmee belaste organen der overheid en dit toe te vertrou wen aan hoogere regeeringsoolleges. In de tweede plaats wordt er mede b.nogd, dat wanneer eone vergun ui ug wordt ingetrokken om redenen, buiten de persoonlijke schuld van den houder gelegen, die houder daarvoor eene schadevergoeding zal ontvangen, te be talen door de gezamenlijke vergunninghou ders, die overblijven en —c door die intrek king van betere conditie worden. Daarop koont in hoofdzaak deze „licensing bill" neer, waarover in Engeland de gemoe deren ziöh zóó warm maken, dat zelfs de oor logsberichten uit O os t> Azië daarvoor moeten achterstaan. Men kan er n.u tamelijk zeker van zijn, dat dit wetsontwerp, ondanks de heftige bestrijding die het ontmoet, zat wor den aangenomen vóór het einde van deze zit ting. De heer Balfour zal daarmede eene nieuwe parlementaire overwinning kunnen boeken. Daarmede zal echter zijn kabinet niet in innerlijke kracht gewonnen hebben. „Het bestaan van bet kabinet zoo schrijft de Londensohe correspondent van de Indé- pendance hangt niet zoozeer af van de meer of minderhartstochtelijke discussiën, die in Westminster plaats hebben, en van de aanneming van de eene of andere wet mei. meer of minder groote meerderheid, dan van het goeddunken van den heer Chamiberlain. Wanneer de heer Chamberlain bet oogenblik gunstig rekent om zijn slag te slaan en rijno economische politiek aan, het oordeel van het land te onderwerpen, dan zal hij slechts een sein behoeven te geven en do heer Balfour zal aanstonds de ontbinding uitspreken. Maar tot dien tijd is het, hoe heftig hij moge worden aangevallen en hoe gerecht vaardigd de aanvallen tegen hem mogen zijn. weinig waarschijnlijk, dat het ministerie in het parlement in de minderheid zal worden gebraciht." Frankrijk. Minister Delcassé heeft Zaterdag het ar bitrage-verdrag met Zweden en Noorwegen onderteekend. In het Staatsblad is de wet tot afschaffing van het onderwijs der geestelijke orden af gekondigd. De uitvoering van de wet zal be ginnen met de sluiting van 350 orde-scholen bij besluit van den minister van binnenland- sche zaken. De leerlingen van deze scholen kunnen in de op de betrokken plaatsen aan wezige gemeentescholen geplaatst worden. Met het begin van het nieuwe schooljaar zal de verwisseling voltrokken worden. In de kringen van de Parijsche mode-in dustrie heerscht, naar gemeld wordt, groote wanhoop ten gevolge van deu oorlog. Dit zo merseizoen is het slechtste, dat men zich kan voorstellen, want de bestellingen uit Rus land, die gewoonlijk op d~ duurste en mooi ste zaken betrekking hadden, zijn na het uit barsten van den oorlog bijna geheel achter wege gebleven. De Parijsche huizen klagen, dat zij, hunne magazijnen vol kostbare stoffen hebben, waaraan zij schatten verliezen, en dezelfde klachten w-den aangeheven door den Russischen detailhandel. Alle fabrikan ten van luxe-stoffen, die zich op den uitvoer naar Rusland hadden ingericht, lijden kolos sale verliezen. De handelaars uit Rusland schrijven, dat haast icc'..neen zwarte klceren draagt, met een eenvoudige strooien hoed met donker lint. De fabrikanten van veereu en bloemen zijn dus almede slaciitoffere van den oorlogstoestand. Hot is te vreczen, cl .0 de oorlog niet alleen in Petersburg, maar ook te Parijs in de industrie menig offer zal ver gen. Turkije. Volgens een gerucht, dat in een Reuter- telegram uit Konstantiuopel wordt vermeld, moeten thans Rusland, Frankrijk en Enge land onderhandelingen voeren over een her vormingsprogramma voor de Turksche pro vinciën in Azië,- waarin Armeniërs wonen Naar aanleiding va i do passage van eenige schepel van de Russische vrijwillige Zwarte- zee-vloot door de zeeengt n, wordt bericht, dat reeds bij den doortocht van het eerste schip, dab onder de vlag van het Roode Kruis volt, de Engelsche gezant te Konstanti- nopel bezwaren opperde en verklaarde, dat Engeland het als een schending van de on zijdigheid zou beschouwen, wanneer de door vaart werd toegestaan. Daartegenover wordt opgemerkt, dat aan de schepen van de vrijwillige vloot uitdruk kelijk de doorvaart is toegestaan door een verdrag van Turkïjë met de groote mogend heden van 16 September 1891. Vereenigde Staten. Dé democratische nationale conventie heeft rechter (Parker tot caiididaat bij do aan staande verkiezing voor president van de Vereenigde Staten gekozen. De democratische Conventie, die alles wat op de rountquiaestie betrekking heeft, van haar programma heeft afgevoerd, heeft rechter Parker, die een beslist voor stander van den gouden standaard is, laten weten dat zij) het vraagstuk van den muntstandaard niet beschouwt als een on derwerp, dat bij dezen verkiezingsstrijd van actueel belang as. Daarom ziet zij volstrekt geen reden, waarom Parker de candidatuur voor het presidentschap niet zou aanvaarden. De oorlog in Oost°Azië. Over den oorlog zijn de volgende berichten Tsjifoe, 10 Juli. Chineesöhe jonkvaarders, die te Tsjifoe aankwamen uit Port Arthur, deelen mede, dat meer dan 800 Russen, on der wie twee officieren van hoogen rang. den 5en Juli door Chineezen dood de stad binnengedragen werden. Ook berichten zij, dat een deel van de Japansche legermacht nu minder dan zes mijlen van Port Arthur afstaat en zich meester heeft gemaakt van nog een fort aan de Oostzijde. Een deel van het personeel der Russisch- Chineesche bank kwam gisteren te Tsjifoe aan. Zij verklaarden, dat de toestand in de stad onveranderd was. In de afgeloopen week werd er al door hevig gevochten op zeven mijlen afstand van Port Arthur. Jonken, die gisteren aankwamen, ver klaarden, dat zij gisteren morgen op de hoog te van Port Arthur hebben hooren schieten. Londen, 10 Juli. Vluchtelingen uit Port Arthur berichten, dat aan de oostzijde eene divisie van het Japansche leger, gesteund door de vloot, zonder ophouden strijd voert om het bezit van eene stelling, die de stad en het havenbekken beheersaht. De Japansche vloot bombardeert de stad zonder ophouden van den morgen tot den avond. Er vallen steeds dooden en gewon den. Particuliere woningen zijn voor ambu lances ingericht. Aan de noordzijde van Port Arthur hadden schermutselingen plaats. Verkenners in de buurt van het marine kamp beriokten, dat de Japansche vloot de forten in de nachten van deu 2en, 3en en 4en Juli uit het Zuiden beschoot, zonder schade aan te richten. Volgens een Rus bezetten de Japanners den top van den Takoesjanberg in den nacht van den 6en Juli, en plaatsten er eene bat terij. De Nowik liep den 7en met 4 kanon neer booten uit en beschoot deze batterij, die door de Russische infanterie omsingeld en genomen werd.. De Russen beweren, dat de Japan ners minsten® tien torpedojagers verlo ren hebben biji hunne pogingen om de op den uitkijk staande schepen te bereiken. De haveningang laat de basis van den Gou den Heuvel open, maar is verder versperd door eene palissadeering, welke onoverkome lijk is voor torpedojagers. Sommige aanvallen van deze Japansche torpedojagers wiaren bijna fanatiek, doch zij slaagden niet. Zij gaan vooruit, zelfs wan neer het klaarblijkelijk onmogelijk is in den aanval te slagen, en wanneer zij ondergaan, dan weigert de bemanning elke hulp. Zij snijden zioh den buik open en wijzen de red ders af. Tsjifoe, 10 Juli. (Express). Bij den laat- sten aanval van de Japanners op Port Ar thur heeft de kruiser Askold, naar men be richt, zwaar geleden. Sjanghai, 9 Juli. (Morning Post.) Men be richt, dat de Russen te Port Arthur aan de oostzijde een uitval hebben gedaan en daarbij drie kanonnen en 80 man hebben vermees- terd. 10 Juli. (Standard.) De vloot van Port Arthur is gisteren buiten gekomen en weer naar binnen gegaan na eenige schoten gewis seld te hebben met de Japansche schepen, die op den uitkijk'lagen. Tokio, 10 Juli. (Daily Mail). De Japanners hebben den 4. het fort Langwantang bezet, dat ten oosten van Port Arthur ligt, en zich meester gemaakt van acht kanonnen. Tokio, 10 Juli. In den storm van Vrijdag nacht naderde de torpedoboot-flottille van admiraal Togo's vloot Port Arthur. Om een uur 's morgens bespeurde een boot de „Askold en viel dit schip aan. Het resul taat is onbekend. Tijdens het vuurgevecht verloren de Ja panners twee subalterne officieren, die zwaar gewond' werden. Tientsin, 10 Juli. Duitsdhe militaire des kundigen in deze stad zijn van raeening, dat de Russische stellingen te Liaojang en Hait- sjeng onhoudbaar zijn tegen den Japansdhen aanval, die van dne zijden plaats heeft.. Zij verwachten dat Koeropatkrn zal teruggaan en dat Port Arthur zal vallen. Londen, 10 Juli. Het Japansche gezant schap heeft uit Tokio het volgende telegram ontvangen, van heden gedateerd Generaal Okoe meldt, dat het tweedie legercorps den 6en Juli een. aanvang heeft gemaakt met de operatiën tot beschieting van Kaiping. Nadat wij de Russen achter eenvolgens uit hunne stellingen verdreven (hadden, bezetten wijl eindelijk den 9en Kai ping en de nabijgelegen hoogten. Generaal Koeroki berioht, dat onze troe pen den 6en Juli 300 man. Russische cava lerie verdreven hebben uit Hsienchamg, en die plaats, 30 mijlen ten noord-oosten van Saimatsd gelegen, hebben bezet. Wij haddei» geen verliezen. Den 5en Juli verdreven wij 1300 man cavalerie van het Chichinsky-regiment, dat ons aanviel even ten noorden van Fensjwi- ling. Onze verliezen bedroegen vier dooden en drie gewenden. De toestand op het oorlogstooneel wordt door de Neue Freie Preose aldus beoordeeld, dat wanneer men in staat is den kern van waarheid op te sporen uit de talrijke berich ten, de beschouwingen over den invloed van het regen tijdperk op de operatiën ter zijde te stellen en zich over de groepeering van do wederzijdsche strijdkrachten een beeld te vormen, al zij 't ook slechts in groote trek ken, men tot dit inridkt moet komen, dat er geen sprake kan zijn van een stilstand in de operatiën, maar integendeel spoedig belangrijke gebeurtenissen zijn te verwach ten. De Russische en Japansche strijdkrach ten in de streek tusschen Nioetsjwang en Fengwantsjeng, dus de hoofdmacht aan beide zijden, staan in nauwe voeling met elkaar. Terwijl de Russische divisiën zijn gegroe peerd langs den spoorweg tusschen Liaojang en Kaiping, hebben de Japansche colonnes den rug van het Fensjwilin-gebergte over schreden en detaahementen vooruit gebracht tegen de Russische troepen bij Liaojang, Haitsjeng en Datsjitsjao, terwijl zij Kaiping hebben bezet. Van al deze punten zijn reeds berichten gekomen over grootere en kleinere gevech ten, die men niet als van weinig beteekenis ter zijde mag leggen. Wanneer in den oor log een feit op riah zelf niet van gewicht is, dan kan het toah in verband met andere din gen eene groote beteekenis hebben. Wat er thans wordt voorbereidt, zal men eerst ver nemen na den slag, want in geen onkelen oorlog werd ihet geheim van de operatiën beter bewaard dan hier. Men kan dus slechts naar aanwijzingen oordeelen. Men moet voor zichtig zijn om daaruit conclusiën te trekken. Zeker is echter, dat twee legers, die zoo nauw met- elkaar in voeling zijn, hunne plannen niet meer van het weder afhanke lijk kunnen maken, maar binnen zeer kor- ROMAN van MORITZ VON REICHENBACH door HERMAN LIND. „Kronau!" Fred's gelaat werd hoog-rood. „Kronau heeft mijn vader toebehoord „Nu, dan is uw vader ook de aangewezen persoon om ons in te liohten en komt alles op de beste wijze in orde. Mijn zoon en ik zijn handelsmenschen, kooplieden als gij wilt; van landbeheer hebben wij al een zeei slecht begrip, en met pachters te werken is een zeer vervelend iets, zoo men zelf de kennis mist om hen te controleeren. Als het landgoed door u wordt overgenomen, schik ken wij dat met Wanda's vermogen, terwijl de opbrengst van het land natuurlijk alleen Wanda en u ten goede zal komen. Doch dat is alles van latere zorg, de vraag is voor 't oogenblik maar, of wri het eens zijn?" „Als het landgoed werkelijk Kronau is, volkomenHet ging ons allen, en mij bij zonder, aan het hart, dat mijn vader het heeft moeten verkoopen." „Afgedaan dus, mijn vriend. En wat da opinio van uw regiroent-kommandanb be treft, het Vare dunkt me, maar het beste als wij van onzen kant daar met niemand over spraken." „Ja, ja, dat blijft onder onsl Als er sprake is van het overnemen van eenig familiegoel, vindt iedereen het even natuurlijk, dat men daarvoor deu bonten rok uittrekt!" „En de dames vertellen wij alles niet op eens, maar zoo bij stukje en beetje, be grijpt ge?" Frëd's hart klopte sneller. Hij vergat, da hij zich kort geleden zoo geëergerd had aan 't gezelschap en aan de toespraak van zijn aanstaanden schoonvader. Hij dacht slechts aan Wanda's lieve gestalte, te midden van de bloemen, en boomen van Kronau, het lustoord van zijn eigen jeugd, en met een gelukkig lachje op de lippen, keerde hij tot het lieve meisje terug, om evenwel spoedig afscheid te nemen, want zijn hart drong hem, nu dadelijk ook zijn vader te gaan op zoeken. HOOFDSTUK VUL In de met zwart gedrapeerde zaal van het stadsverblijf der Egdoff's stond, onder de palmen en sparren, de kist, waarmede het stoffelijk omhulsel van den overleden graaf naar het familiegraf ,van Sagewïtz in Silerië zou worden overgebracht. Een tijd lang stond de kist verlaten tusschen de brandende kaarsen, toen een fluisterende stem op 't voorportaal met den kamerdie naar enkele woorden wisselde. De kamer dienaar trad eerbiedig naar binnen en leg de een nieuwen krans bij de vele kransen, welke de kist reeds versierden. Toen ging hij heen en in de geopende deur vertoonde zich op den drempel een jong officier, die wel met weemoed een oogenblik staarde op die treurige rouwpraal, doch daarop ook on middellijk den blik liet rondwaren, alsof hij naar iemand zocht. Kort daarop werd er achter de palmen een andere deur geopend. Een slanke, in 't zwart gekleede jonge vrouw trad binnen. Zij liep naar de doodkist toe en poogde zelfs niet de tranen, die haar langs de wangen vloeiden, in te houden, maar door dat tranenfloers heen zag zij toch den jon gen officier en ging hem uit eigen beweging een paar schreden te gemoet. „ïhcule' Hij hield op. „Hertba! Mijn arme Hertha Zij reikte hem do hand, die hij in de zijne omsloten hield. „Het heeft niet zoo mogen zijn, dat hij onze banden ineen legde, Hertha en toch weet ik wel, dat hij het zou hebben gedaan, als de dood hem niet had weggerukt. Ik had geen rust of duur, Hertha, ik moest hier vóór de auderen zijn. Mijn gevoel zeide mij, dat wij elkander zouden zien, zonder getuigen elkander zouden spreken!'' Twee dagen later zat die zelfde officier luatenat von Oelten, die te Berlijn in gar nizoen lag - toevallig met luitenant von Wellcamp in dezelfde coupé. Fred's verloftijd was om. Mevrouw Dral ier en Wanda hadden hem tot het station uitgeleide gedaan en Wandai had den weg snellenden trein, zoolang deze nog in 't ge zicht. was, met haar zakdoek nagewuifd. Do luitenant von Oelten moest te Xburg, de garnizoensplaats van Fred, een .verlo vingsdiner gaan bijwonen. De hecren kenden elkander reeds van langen datum en waren zelfs min of meer met elkander bevriend. „Ja," begon luitenant von Oelten met een diepen zucht, „gij zijt- al in de haven met het vooruitzicht op een gelukkigen echt, maar anderen moeten voor het havenhoofd heen en weer kruisen, in afwachting of ach ooit een gunstig oogenblik voor hen opdoet om binnen te zeilen." „Als gij zelf tot die „anderen" behoort, wat trouwens uit uw wijze van spreken nog al gemakkelijk valt af te leiden," antwoord de Fred, „dan wensch ik u een even gun stig getij, als waarvan ik heb mogen profi- teerenWanneer ge mij vier weken geleden op dit zelfde thema hadt gébracht, zou ik u in een minder of meer schitterende im provisatie 'hebben verklaard, dat elk huwe lijk een loterij is en dat de persoonlijke vrij heid (het hoogste geluk des levens mag hee- ten, maar thans, vrieudlief, thans juich ik in mijn boeienGe .hebt daareven mijn aanstaande gezien, nietwaar?" „Ja, en ik vind het zoo volkomen begrij pelijk, dat ge ,van ganscher harte uw vrij heid aan zulke boeien tën offer brengt!" „Niet waar?" vroeg Fred met een lachje van zelfvoldoening. „En daarbij heeft uw geluk ook den eoli- den achtergrond, zonder welken men in on zen tijd beter doet er geen lucht- of andere kasteelen op na te houden." Fred zag een oogenblik zwijgend voor zidh heen. Die laatste opmerking was hem min der aangenaam geweest. Toen sprak (hij „Ja, ziet ge, ik vind het onbegrijpelijk, als iemand ter wille vaa vorst Mammon zioh verkoopt, zonder dat zijn hart er mede ge moeid is, maar even onbegrijpelijk is het aan den anderen kant, als men in 't huwe lijksbootje stapt zonder eenige garantie voor I een vrij onbezorgde toekomst. Men, bewijst zoodoende immers niet alleen rich zelf, maar ook de vrouw, die men liefheeft, een zeer slechten dienst! Ik ken families, mijn waarde, die om de gaven van verstand en hart beiden een hemel op aarde verdien den, maar door het gebrek aan de noodige contanten i3 die hemel altijd bewolkt. Het is helaas op de wereld niet anders. Men mag niet met .een blik van zelfgenoegzaamheid over de prozaïsche middelen van 't bestaan heenrien." „Och, can te bestaan heeft men zooveel niet noodig, maar een meufioh wil niet gaarne als een plant voortleven, dat is 't! Neem 'bij voorbeeld dezen of genen uit on zen officierskring. Door 't op en neer gaan met de kameraden, door ouzo casino's, kort om door den lieelen trein, dien wij voeren, zijn wij helaas jammerlijk verwend. Moeten wij nu laat me zoggen onze meer ver fijnde gewoonten gaan prijs geven, als wij trouwen? Zoo ja, dan geeft dat al dadelijk een dissonant in 't huwelijksleven. En dan men wil toch .niet gaarne zijn vrouw als een Asschepoctstcrtjo tusschen de andere dames zien zitten en men wil ook menschen ten zijnen! ontvangon. Dat rijn allemaal toch heel eenvoudige en billijke wenschen." „Ik ben 't volkomen met u eons, Oelten Wij kunnen het oog niet laten vallen op eenig meisje zonder fortuin. Overigens ver laat ik den dionst voor een landelijke onder neming, daar zoowel mijn eigen wcnsclien als die van mijn aanstaanden schoonvader in dat opzicht wonderwel overeenkomen." „Dan kan ik u met die verandering van harte geluk weuechcn, Wellcamp 1" „Merci!" Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1904 | | pagina 1