Maandag 1 Augustus 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
GRAAF W. 62.
W°. 31.
3de JaarganK<
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
3 maanden voor Amersfoort f 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afsönderlijke nummers0.05.
Déze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Ivortentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF ft Co.
Utiechtschestraat t Intercomm. Telephoonnummer 60.
PRIJS DER ADVERTENTIÈN
Vu 1-6 rflgcUf M»
Elke régel meer- OflHfc
Groote letters naar plaatsruimte.
Yoor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij 'abonneMSht. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
Frankrijk en het Vaticaan.
In den strijd tusschen de Fran9che rcgee-
riug en den Heiligen Stoel is een nieuwe
stap gedaande diplomatieke betrekkingen
zijn afgebroken. De Fransohe regeering heeft
haren zaakgelastigde, die nog te Rome was
achtergebleven na do terugroeping van den
gezant, bevolen terug te komen, en als ge
volg daarvan heeft de pauselijke nuntius
Parijs verlaten.
Waaruit het geschil is voortgevloeid, dat
t! ans er toe heeft geleid, dat van beide zijden
de vertegenwoordigers zijn teruggeroepen, is
bekend. Het standpunt van de Fransohe re
geering is, dat de Heilige Stoel, door recht
streeks twee bisschoppen, die voor de toepas
sing van kerkelijke tuchtmiddelen in aan
merking kwamen, naar Rome te ontbieden,
te kort gedaan heeft aan de voorschriften
van het concordaat, het verdrag dat de ver
houding regelt tusschen Frankrij - en het
Vaticaan.
Het concordaat is eene schepping van Na
poleon uit den tijd, toen hij als eerste con
sul Frankrijk bestuurde. Terstond na den
slag van Marengo (14 Juni 1800) zond hij'
eene boodschap aan paus Pius VII om hem
het herstel van den Kerkelijken staat te be
loven en in verband daarmede uit te noodi-
gen tot onderhandelingen over eene nieuwe
organisatie van' de katholieke kerk in Frank
rijk, waardoor een eind© zou worden gemaakt
aan do sedert 1700, toen de mannen der
revolutie de banden tusschen den Staat en
Rome hadden verbroken, heerschende anar
chie.
Gedurende verscheidene maanden werden
te Parijs do onderhandelingen gevoerd tus
schen aartsbisschop Spina,, den gemachtigde
van den Heiligen Stoel, en abt Bernier als
commissaris van den eersten consul.. Na het
sluiten van den vrede van Lunéville (Fe
bruari 1801) kwam er gang in het werk. De
kardinaal-staatssecretaris Consalvi begaf zich
zelf naar Rome om de onderhandelingen ver
der te voeren. Rome moest groote conces-
siëu doen. Het sprak (in art. 13) de erken
ning uit van den verkoop der door den Staat
verbeurd verklaarde g/ertelijke goederen, op
welker bezit de hiërarchie van vroegere'
eeuwen had gesteund. Verder verlangde Na
poleon, dat de bisschoppen van het ancien
régim, die emigranten en onverzoenlijke
tegenstanders waren, door den paus zouden
worden genoopt tot het neder leggen van
hun ambt. Inderdaad werd een "breve aan
de oude bisschoppen uitgevaardigd, waarin
hun op het hart werd gedrukt, dat het heil
van den godsdienst van hen vergde liun ambt
prijs te geven.
In het conc rdaat werd de benoeming tot
de bisschoppelijke waardigheid aan den eer
sten oonsul overgelaten (art. 5), wien de
bisschoppen trouw hadden te zweren (art.
6). De prerogatieven van de Bourbons in
Rome zouden aan Bonaparte toekomen (art.
16), d;© alleen in het artikel over de eeds
aflegging van de bisschoppen eene concessie
deed.
Toen dag en uur vastgesteld waren tot
onderteekening van het overeengekomen
concordaat, bespeurde Consalvi tot zijne ver
bazing. dat er eigenmachtig wijzigingen wa
ren gebracht in den gezamenlijk vastgestel-
den tekst. Dit leidde tot nieuwe overleggin
gen. Men kwam tot overeenstemming op alle
punten op één na. Consalvi wilde namelijk
niet alleen de vrijheid, maar ook de open
baarheid van den katholieken eeredienst
doorzetten. De Fransche regeering was ein
delijk gezind, de openbaarheid toe te staan
onder de beperkende voorwaardevoor
zoover zij was over een te brengen met do
maatregelen van de politie. Deze bepaling
mishaagde echter weder den kardinaal-
staatssecretaris, die hierin een bewijs zag,
dat de Kerk ondergeschikt werd verklaard
aan den Staat. Ten slotte werd eene formule
aangenomen, waarbij de openbaarheid van
den katholieken eeredienst in zóóver werd
toegestaan als de burgerlijke overheid daar
tegen geen bezwaar had met het oog op de
openbare rust. De Fransche tekst van dit
artikel luidt: „Son culte sera public, en 9e
conformant aux réglements de police que le
gouvernement jugera nécessaires pour la
tranquillité publique."
Den loen Juli 1801, -om twee uur 's mor
gens, werd het concordaat onderteekend.
Eerst een jaar later echter werd het concor
daat afgekoneigd, maar met bijvoeging van
de zoogenaamde „organieke artikelen", wel
ker openbaarmaking Pi us VTT tob diepe wan
hoop bracht. Hierdoor werd het geestelijke
gezag inderdaad in verschillende opzichten
ondergeschikt gemaakt aan het burgerlijke.
Geen bul, geen breve mocht buiten toestem
ming van de regeering op Fransch gebied
gedrukt, openbaar gemaakt of aangenomen
worden. (Art. 1). Geen orgaan van den Paus
heeft het recht, in Frankrijk kerkelijke func
tion uit te oefenen. (Art. 2). Besluiten van
vreemde synoden of algemeene conciliën mo
gen zonder voorafgaand onderzoek en goed
keuring van de zij,de van den Staat binnen
de grenzen van Frankrijk niet openbaar ge
maakt worden. Zonder toestemming van de
regeetring kan ook geen nationaal concilie,
noch eene diocesaan-synode iii eenige Fran
sche stacl vergaderen. (Art. 3.) In alle ge
vallen van ambtsmisbruik van kerkelijke dig
nitarissen worden dezen voor den staatsraad
gedaagd. (Art. 6). Ook kan men zich met
klachten tot dit lichaam wenden, wanneer
eene aanranding op den openbaren eeredienst
en de door de wet gewaarborgde vrijheden
vaii de dienaren der Kerk is voorgekomen.
(Art., 7).
Die „organieke artikelen" zijn door paus
Pius VII nooit erkend, maar evenmin heb-
ben hij of zijne opvolgers zich feitelijk ver
zet tegen hunne toepassing. Het concordaat
is dus van kracht gebleven met de organieke
artikelen gedurende meer dan eene eeuw.
Maar thans heeft het Vaticaan met nadruk
tegen deze organieke artikelen positie geno
men. Het beroept zich op zijn kerkelijk recht
van tuoht, de Fransche regeering harerzijds
op haar recht van controle. Volgens de orga
nieke artikelen is de machtiging van de re-
geering noodig voor iedere door het Vaticaan
of zijne vertegenwoordigers tot de Fransche
geestelijkheid of de Fransche katholieken ge
richte tescn.Kking O' deze machtiging te
verkrijgen en van beide zijden de uit het
concordaat voortvloeiende rechten te doeD
gelden, daartoe is de diplomatieke vertegen
woordiging bestemd. Maar de reden van be
staan daarvoor vervalt, volgens de opvatting
van Je Fransche regccring, wanneer het Va
ticaan liet concordaat op zijde zet.
Van de zijde van het Vaticaan wordt dit
betwist; het concordaat wil men blijven in
acht nemen, maar 't zijn de organieke artike
len waartegen men zich verzet. Maar dat is
eene onderscheiding, die zoolang de derde
republiek bestaat, nu voor het eerst wordt
gemaakt. Iu 1884 heeft de toenmalige minis
ter van eeredienst Fallières, thans president
van den Senaat, twee bisschoppen voor den
staatsraad gebracht, omdat zij zonder verlof
van de regeering naar Rome waren gegaan.
De staatsraad veroordeelde de bisschoppen en
Rome deed daar het zwijgen toe. In 18'J4 was
Casimir Périer minister-president en minister
van buitenlandsche zakenals zoodanig
dwong hij den nuntius verontschuldigingen
te maken, omdat dezo zich in een vertrou
welijk schrijven tot dc Fransche bisschoppen
gewend had. Het Vaticaan legde zich daarbij
neer het riep zelfs den nuntius terug om hem
door een ander te vervangen. Thans echter
waait in het Vaticaan do wind uit een an
deren hoekmen weigert de organieke arti-
keien te erkennen en daaruit is do schorsing
van het concordaat voortgevloeid, want daar
op komt feitelijk het afbreken van de diplo
matieke betrekkingen neer.
Het concordaat is van kracht gebleven ge
durende meer dan ceno eeuw. Hoe lang zal
het nog bnjrven gelden Dat zal eene toe
komst, die misschien niet zoo heel ver meer
afligt, beslissen.
Frankrijk.
Minister Delea&sé heeft Zaterdag namid
dag den nuntius een brief doen toekomen,
waarin hij liem verklaart, dat ten geivolge
van het afbreken der betrekkingen tusschen
Frankrijk en den Heiligen Stoel zijne zending
te Parijs doelloos geworden is.
Uit Rome wordt aan tie .Temps" geseind,
dat het personeel van de Fransche ambassa
de bij het. Vaticaan Vrijdagavond tot half
elf wachtte op antwoord dér Fransche regee
ring. Toen verliet htefc getheelë personeel het
a mi bassa de-gebouw.
Een uur later kwam de telegram-besteller,
die de deur gesloten vond. H,et telegram
werd dus hedenmorgen bezorgd bij den zaak
gelastigde De Courcel, dio zich om tien uur
begaf naar den kardinaal-staatssecretaris
Merry del Val.
Nog in den avond van Vrijdag, toen de
ministerraad gehouden werd, waarin beslo
ten werd tot het afbreken van de diplomatie
ke betrekkingen met het Vaticaan, heeft pre
sident Loubet /..ch naar Montélimar begeven.
Ook de minister-president Oom bes verliet nog
des avonds Parijs, om zich naar Pons te be
geven, waar hij candidaat is voor den alge-
meenen raad. He minister van buitenland-
scl.3 zak. -elcassé begeeft zich eerstdaags
naar het departement Ariége. De volgende
ministerraad zal waarschijnlijk eerst in het
laatst van Augustus plaats hebben.
Tegen bisschop Lo Nordez, van Dij on, zal
waarschijnlijk geen disciplinaire maatregel
genomen worden niet het oog op ztjnc vroe
gere correcte houding. Het wordt hem dus
niet al te kwalijk genomen, dat hij vertrokken
is naar Rome, zonder het antwoord af te
wachten op zijn verzoek om te gaan, waarvan
liij wel kon verwachten, dat het afwijzend
zou zijn.
Volgens de verzekering van verscheidene
bladen, die met de Fransche regeering in be
trekking staan, werd het. besluit van den mi
nisterraad, waarbij definitief met het Vati
caan gebroken werd, eenstemmig genomen.
Clemeuceau dankt in de Aurore ironisch den
paus en zijne raadslieden, dat zij door hunno
brutale diplomatic de Fransche regeering zelf
dreven tot een breuk, die niet meer goed te
maken is.
Minister Delca?sé zal de stukken, die op
liet conflict betrekking hebben, in een geel-
boek openbaarmaken, om de door de pers
van het Vaticaan gegeven voorstelling te cor-
rigeeren.
Volgens de Petite République zou de regee
ring ook reeds tot liet besluit gekomen zijn,
de uitgaven voor het gezantschap bij het Va
ticaan in do begrooting te schrappen.
Over het antwoord van den Heiligen Stoel,
dat in de vergadering van den ministerraad
van gisteren is behandeld, bericht de Temps,
dat het i .n stuk is van niet minder dan 28
bladzijden. Hoewel in gematigde en beleefde
termen gesteld, heeft het antwoord aan de
Fransche regeering niet gebracht wat zij
wenschte: n.l. de intrekking van de brieven
van den kardinaal-staatssecretaris aan de
beide bisschoppen. Het bevat de verzekering,
dat de paus nooit de tweeling heeft gehad
dc bepalingen van het concordaat niet. na te
komenhet verleent uitstel voor het '-er-
schijnen der beide bisschoppen voor het Heilige
ofricium; maar de verklaring, die de minis
terraad noodig had geacht, bevat het i 'et.
Die motiveert het besluit, door den minister
raad genomen, dat geen ander kan zijn dan
tot het afbreken der betrekkingen, maar dat
eerst bekend kan worden gemaakt nadat
da.r,rvan aan den nuntius knnis gegeven is.
De militaire gouverneur van Parijs heeft
dc invrijheidstelling gelast van majoor Rol-
lin en van drie andere officieren van het
voormalige tweede bureau van den infor
matiedienst biji den generalen staf, die in
verband met de instructie over de revisie van
het Dreyfus-proces iu voorloopige hechtenis
genomen waren.
Engeland.
In den loop van de behandeling van do
wet op de middelen in het Lagerhuis, heeft
Brodriek, de minister van Indië, de aanval
len van de oppositie tegen het fmancieele
beleid vaai de regeering gewraakt, maar toe
gegeven dat de stijging van de uitgaven
voor leger en vloot een zeer ernstige factor
voor den financieelen toestand was. Maar
een lid van het Huis, die vroeger een van
de bedillers van het departement van oorlog
was geweest, was nu minister van oorlog.
,Een vermindering van de uitgaven zou te
bereiken zijn door een vermindering vain de
strijdmacht. Vele critici hadden het denk
beeld geopperd, om de sterkte van het leger
te handhaven, maar de uitgaven te be
snoeien. Een bepaald plan was echter nog
niet ingediend.
In parlementaire kringen worden Bro-
drick's gezegden beschouwd als een aanval
op het plan van Arnold-Forster, den minis
ter van oorlog.
Het Lagerhuis heeft de wet tot wijziging
van de regeling van het vergunningsrecht
voor den drankverkoop bij derde lezing met
217 tegen 129 stemmen aangenomen.
Het hoogerhuis nam de wet op de midde
len definitief aan.
Rusland.
Zaterdag had de uitvaart plaats van
den vermoorden minister Votn Plehwe
iti tegenwoordigheid van den Czaar, de
Keizerin-Weduwe, den grootvorst-troonop
volger, de aanwezige grootvorsten en
grootvorstinnen, de ministers en de leden
van het corps diplomatique. Na de gods
dienstige plechtigheid, die geleid werd door
den metropoliet Antonius, werd het lijk naar
liet kerkhof gebracht.
Geen incident, deed zich voor.
Uit Petersburg wordt bericht, dat men
voor de Czarina, wier bevaulng nu iederen
dag te verwachten is, den aanslag op Plehwe
geheim had willen houden. Zij werd het. niet
temin gewaar, maar toonde groot© zelfbe-
heersching.
Den Czaar, die zich bij de Keizerin moeder
bevond, werd het bericht van den aanslag
door een adjudant overgebracht. Do Czaar
zweeg eeu oogenblik ontsteld, daarna wilde
hij weten wie de dader was. Op telefonische
aanvrage werd bericht, dat een man. blond,
mager en met vollen baard, die gewond naast
het vernielde rijtuig lag, voor den dader
werd gehouden.
De begrafenis van minister Plehwe, waar
voor de dag van gisteren was bepaald, heeft
plaats gehad in het Nowodewitschi-klooster
bij Petersburg.
De persoon, die verdacht wordt den
moordaanslag op minister von Plehwe te
hebben begaan, is uit net hospitaal naar de
gevangenis overgebracht. Dc aan hem vol
brachte operatic is gelukt en zijn leven is
buiten gevaar. Het eerste verhoor heeft niets
aan het licht gebracht-; de verdachte zwijgt,
hardnekkig. De bewering, dat hij een Jood
of een Finlander zou zijn, wordt tegenge
sproken. Hij is een Rus en heeft, voor zoo
veel bekend is, geen directe medeplichtigen.
Volgens de inlichtingen van de Parijscho
Rappel bevindt de politie zich in haar on
derzoek op een valsch spoor en is de moor
denaar in veiligheid. Hij behoort tot eene
kleine groep terroristen, die onder de be
naming „Bojowan Organisazia (strijid-organi-
satie) bekend is. Ook Balmaschew, de moor
denaar van den voorganger van Plehwe,
behoorde tot deze groep, die onafhankelijk
is en buiten de beide groote fractie» van
het Russische socialisme staat: de sociaal
democratische arbeiderspartij en do revolu
tionair-socialistische partij
Het is mogelijk, dat de moordenaar nog
zal worden ontdekt, want de politie zet alle
zeilen bij om hem te vinden Al wordt hij
oehter niet gevonden, dan is het toch zeker,
dat talrijke personen voor zijne daad. zullen
boeten.
De oorlog in Oost-Azië.
Over den oorlog zijn de volgende berichten
Tsjifoe, 30 Juli Een jonk, welke Donder
dag te middernacht Port Arthur verliep
bevestigde dat een zeer hevig gevecht gedu
rende drie dagen te land en ter zee hooft
plaats gehad.
Tokio, 30 Juli De geruchten van den val
van Port Arthur worden officieel ongegrond
verklaard.
Tokio, 30 Juh De generale staf bericht
heden avond, dat vijf officieren gedood en
41 gewond zijn in den strijd rondom Port
Arthur sedert Dinsdag, Het verlies aan
manschappen wordt met bericht
Dit is de eerste officieele medcdeeling se-
dert het beleg begon, en duidt aar. dat er
ernstig gevochten wordt.
Sjanghai, 31 Juli. (Morning Post). Do
Japanners zijn den 28en den alge meen en
aanval op de verdedigingswerken v.tn Port
Arthur begonnen. Zij hebben den 29en do
forten Shuishiying en Urlungsban genomen
er. bezrt.
ROMAN
32 VAN
M0R1TZ VON REICHENBACH,
DOOK
HERMAN LIND.
„Ja, fiet ge, als bruid stellen wij misschien
de liefde wel een beetje te veel op den
voorgrond van 'het. hecle leven. Bruno zegt
terecht, dat geen mensch liet ..hemelhoog
juichen tot stervens bedroefd' op den
duur zou kunnen uithouden. Wederzijdseh
vertrouwen en vriendschappelijke omgaaig.
dat is later de hoofdzaak en verder moet
iedereen maar zien, om op zijne wijze zalig
te worden.'
„O, met vriendschap kan ik mijl ook vol
kanion tevreden stellen, maar ik versta daar
onder een. innig medeleven in elkanders
wcderkccrige belangen, een werkelijk
„samen" en niet een „naast elkander
gaan. en ook zonder dat: „hemelhoog juichen
tot, stervens bedroefd," kan er toch in
hot echtelijk leven iets van dat „een, hart
en één ziel" bewaarheid worden.''
„Ge zijt een lieve, kleine dweepster, Wan
da, en omdat gij zoo vroolijk kunt. zijn, zoo
hartelijk kunt. lachen, en dc menschen zich
altijd verbeelden, dat go alleen het vermaak
zoekt, juist, daarom vind ik dat d!wepen van
u zoo heerlijk!"
Wanda. werd zeer rood en fluisterend woog
zo: „Is "t waar? Denkt men zoo over mij?
„Maar dat behoeft- ge u immers niet aau
te trekken! Welk verstandig mensch kan u
dat kwalijk nemen? Ge zijt zoo jong ge
trouwd, dat. ge als meisje nauwelijks kunt
hebben gedanst.
„O jawel, cp een groot bal, dat mijn ouders
hadden gegeven.'
„Eenmaal is geenmaal
„Welnu, 't is waar, ik heb mij altijd ge
amuseerd als ik onder de menschen was, en
als ik wist, dat. er een paar dames bij waren,
die critiek over mij uitoefenden en mij mijn
genot niet- gunden, dan amuseerde ik mij
eerst recht
Magda moest er hartelijk om lachen.
„Goed gezegd, Wanda. want de orde van
onze heilive kletszusters, zooals Bruno de
kliek van mijn nicht op Sagcwitz heeft ge
doopt. is wezenlijk onuitstaanbaar.'"
„Maar altijd als ik mij het meest had ver
maakt. kwelde mij het denkbeeld, dat eigen
lijk de moeite niet waard was geweest!"
ging Wanda voort, die zich door Magda's aar
digheid niet van haar gedaclitenloop had
laten afleiden.
„Wat heeft mijn Bruno toch een scher
pen blik", riep Magda opgetogen. ,,Weet ge,
wat hij onlangs zei, Wanda? Dat ge er dik-
wijls zóó uitzaagt, als droomdet ge van „het
kleinste hutje" met het bekende paar!"
„Zei uw man dat? Ik heb toch nooit in
dien geest met hem gesproken."
„Neen, dat weet. ik wel. Hij zei het ook
alleen bij wijze van scherts, maar ik denk er
nu toevallig aan, waarschijnlijk omdat gij 't
daareven had over één hart en één ziel!"
„Meent ge dan, dat zoo iets in 't echtelijk
leven onbestaanbaar is?'
„Onbestaanbaar is zoo exclusief mogelijk 1
Dat één hart en één ziel komt misschien wel
voor bij menschen, die niets te doen hebben,
of die één zelfde kunst beoefenen of die bei
den hard moeten werken voor 't levensonder
houd maar in onzen stand en bij onze
levenswijze, als de man het hoofd vol heeft
van practische dingen, en ^le vrouw de oen of
andere liefhebberij, waarop zij het hart heeft,
gezet en die al haar ledige uren aardig aan
vult, dan moeteu er wel degelijk twee harten
en twee zielen zijn om behoorlijk rond te
komen."
In peinzende stemming keerde Wanda
huiswaarts. Er lag zooveel waars in alles wat
Magda had gezegd en nochtans kwam haar
hart daartegen in verzet. Verschil van be
langen scheidde haar niet van Fred. Wat Was
het dan wel, dat tusschen hen in stond?
Wanda zuchtte.
„Ach, hij heeft niet mij maar mijn for
tuin gezocht en ik wilde ..voornaam" wor
den. Maar ik heb hem toch liefgehad, ook al
ware hij niet voornaam geweest. Eti nu wil
ik hem toch eens vragen, of hij mij ook zou
hebben Iiefgekregen zonder fortuin. Ja, eens
moet ik toch met hem spreken, zoo geheel
van hart. tot hart en juist, heden heb ik
daar den moed toe. 't Is te hopen, dal hij nu
ui. dc stad terug is."
Zij boog zich in haar rijtuig voorover om
reeds uit de verte te kunnen zien of er licht,
brandde op Freds kamer.
„Bezoek!" riep Wanda teleurgesteld, want.
niet. alleen het. venster van Freds kanier,
maar een heele rij vensters was wederom
schitterend verlicht.
Het rijtuig stond stil.
„Mijnheer de graaf is ccn half uur geleden
I met de heeron uit Halbstadfc teruggekeerd",
deelde de huisknecht haar mede. Toen Wanda
naar boven liep, kwam Fred, uit de rook
kamer tredend, haar tegemoet-. Hij zag er
verhit uit en rook naar wijn en tabak.
„De kameraden uit Feldburg waren bij de
Halbstadters", zeide bij, ,.ze zijn allen mee
gekomen en het zal van avond zeker tame
lijk laat worden. Ze zijn een weinig geani
meerd en ik geloof, dat je goed zult doen met
v maar niet te vertoonen en ons aan
ons lot over te laten. Wees zoo vriende
lijk en laat Beate opblijven, dan kan ik 't
haar wel zeggen, als wij 't. een of ander noo
dig hebben."
Hij kuste haar vluchtig" op het voorhoofd
en keerde naar de rookkamer terug. Wanda
ging naar haar boudoir. Het. elegant rooooo-
klokje op den schoorsteenmantel sloeg juist
tien uur. Wanda zag om zich heen. Hoe in-
gczcllig zag alles er uit, hoe verlokkend
stonden die fauteuils om den haard, hoe
scheen alles de komst te verbeiden van een
paar gelukkige menschen, die, alvorens den
dag te besluiten, nog een beetje vertrouwe
lijk met- elkander wilden keuvelen.
Er werd een deur in de gang geopend en
een uitbundig gelach, gepaard met- rinke
len glazen, drong tot- Wanda's boudoir
door. Zuchtend wendde zij zich af en ging
naar haar slaapkamer.
HOOFDSTUK XXII
Te Breslau bevond zich in de groote zaal
van het „restaurant Hansen" een vroolijk
gezelschap van officieren en grondbezitters
met hunne dames.
„Een dronk op den prijswinner van heden
en op tien gelukkigen l>ezitter van dat prach
tige dierriep een oude heer met een rood
gecdcht en vroolijke. heldor-blauwe oogon,
terwijl hij zijn glas omhoog hief „Moge do
overwinnaar van Kr on au ook spoedig op an
dere renbanen nieuwe lauweren oogsten en
moge de goede naam van de Silezisch sport
over de wijde wereld verspreid worden Mijn
hartelijke gelukwensch, graaf Wcllcamp
Hiep, hiep. hiep. hoera!
„Maar, mijn waarde Trent au, met zoon
vormloozen toost, die niet veel meer i9 dan
een vriendschappelijke» toespraak, laat go de
doorwrochte redevoering, die ik in liet diepst
van mijn sportliovcnd gemoed juist had over
wogen, jammerlijk in t water vallen."
„Geen idee van, amice' Do opkomende
ster van Kronau's roem kan gelukkig wel
meer dan één lofuiting velen."
„Neen, nu bewaar ik al het moois, dat ik
te zeggen had. tot de eerstvolgende gelegen
heidProsit, Fred!"
Fred, die aian 't midden der tafel op de
eereplaa-ts gezeten was, l>eantwoordde de liem
toegebrachte heilwenschen met de gemakke
lijkheid, die hem eigen was.
„Een fameuze kerel, die Fred In zoo'n
korten tijd zulk een pyramidaal succes! 't Is
ongelooflijk
„Iu alles is hij even gelukkig! Dat hij
juist het oog moest, laten vallen op ,,de
Lucht schipper" was louter toeval, anders
niets!"
..Toch onk kranig van hem, dat hij het
met het dier. dat niet de minste garantie
aanbood, heeft durven wagen."
„Ja, zonder geluk vaart niemand wel!"
„En zonder geld!"
Wordt vervolgd.
