ar. 58.
Dinsdag 30 Augustus 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
FASTE F0RLAND.
3de Jaargang.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met nitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nar
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Tm 1—4 ng»UCJflJ.
Elke régel meer O.l».
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voórdeellc
bet herhaald advertéeren in dit Blad bjj abonnement,
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgeving.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort.
'Brengen ter kennis van de belanghebbenden,
dat de lijst, aanwijzende de personen in, deze ge
meente bevoegd tot het kiezen van leden voor
de Kamer van Koophandel en Fabrieken, op
heden is vastgesteld, welke lijst gedurende acht
dagen, te rekenen van af 1 September, alle werk
dagen van 's voormiddag» 10 tot 1 uur de® na
middags, op de Secretarie dezer gemeente voor
een ieder ter inzage ligt.
Amersfoort, den 25. Augustus 1904.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Secretaris, De Burgemeester,
B. W. Th. SANDBERG. WIUUTEHRS.
Politiek Overzicbt
De toestand op het oorlogetooneel.
In de Russische St.-Potersb. Zt-g. er
verschijnen in de Russische hoofdstad drie
bladen, die aan de stad hun naam ontlee-
neneen is in het Russisch, een ander in
het Fransch, het derde in het Duitsch ge
steld is een artikel verschenen, dat ken
schetsend is voor de stemming onder de Rus
sen. Het luidt aldus
,.Wij Russen hebben geheel de geestelijke
strijdkrachten vergeten, welker bijstand wij
in vroegere jaren gewoon waren aan te roe
pen, wanneer ons land door een ongeluk
werd getroffen, wanneer aard&ehe hulp niet
baatte en wanneer niet dan een wonder ons
kon redden. Toen de Russen, die destijds nog
heidenen wuren, Konstantinopel aanvielen,
doopte de patriarch het gewaad van de moe
der Gods in zee en de storm, die daarna uit
brak, verstrooide de schepen van de Russen.
Toen Tamerlan op Moskou aanrukte met
de bedoeling de stad te vernielen, werd het
beeld van de heilige jonkvrouw uit Wladi-
mir gezonden, en op het oogenblik toen dat
in Moskou aankwam, werd Tamerlan door
het dreigende gelaat van de jonkvrouw zoo
danig door schrik bevangen, dat hij de vlucht
nam. Toen Rusland tijdens het schrikbewind
van het interregnum den «ondergang nabij
was, werd aan alle Russen, de zuigelingen
aan de borst daaronder begrepen, een drie-
daagsche vastentijd opgelegd, en het geheele
volk zond gebeden op tot redding van het
land.
„Nu is de toestand eveneens zeer ernstig.
Het zou verschrikkelijk zijn, wanneer de
inspanning der verdedigers van Port Arthur
vruohteloos bleef, wanneer wij gedwongen
zouden zijn de vesting over te geven. Laten
ongeloovigen over ons lachen, wij willen ons
best doen. Wij moeten die ongelukkige ves
ting aan de klauwen van de Japanners ont
rukken, en wanneer wij in ons werk succes
willen hebben, dan kan niets dan de hoop
op den almachtigen God ons daartoe in
staat stellen. Het Russische volk moet voor
de bevrijding van Port Arthur bidden. Moge
de hemel sidderen bij het aanhooren van de
jammerklachten van de wanhopige zielen, die
op aarde geen verhooring vinden, en moge
God ons gebed verhooren. Wanneer een na
tionale vasten- en gebedendag was voorge
schreven en wanneer dien dag in iedere stad
en in ieder dorp plechtige processiën plaats
hadden, denkt gij dan niet, dat zulk een
bewijs van vertrouwen den hemel zou dwin
gen een wonder te doen? Wij hebben de
heilige jonkvrouw, die over ons land waakt
en die noodt hen, die hare hulp aanroepen, in
den steek laat. Wij bezitten een nieuwen en
grooten bewerker van wonderen, den heiligen
Serafinus, die zich verheugt in de gunst van
God. Als wij eens beloofden, hem ter eer©
een nationalen tempel op te richtenIedere
dag, ieder uur is kostbaar. Ik weet niet wat
het meest zou helpen, maar mijne ziel jam
mert luid. Wij moeten handelen, wij moeten
om voorspraak bidden."
:Het gevoel, dat de toestand hachelijk is,
moet wel diep zijn doorgedrongen, wanneer
een gezaghebbend orgaan als het hier aan
gehaalde verklaart; Slechts een wonder kan
Port Arthur reddenTrouwens hetzelfde
ligt opgesloten in het voor eenige dagen
reeds vermelde telegram van dankbetuiging
van den Czaar aan commandant en bezet
ting van Port Arthur. Op de aanmaning tot
volharding in den strijd had behaoren te vol
gen de aankondiging, dat er hulp in aantocht
was. Nu die aankondiging ontbrak en zelfs
geen enkel woord vernomen werd, dat uit
zicht gaf op uitredding in de toekomst, nu
klonk die dankbetuiging als een laatste af
scheidsgroet.
En de daad kwam hier het woord bevesti
gen. Op denzelfden dag waarop de dank van
den Czaar aan de verdedigers van Port
Arthur wereldkundig werd gemaakt, kwam
het bericht, dat bevel gegeven was. tot den
terugtocht naar Moekden. Die terugtocht
wordt nu, blijkens de oerichten over 't geen
in de laatste dagen op het oorlogstooneel
voorvalt, den Russen betwist door de Japan
ners. Een militaire medewerker van de Vos-
sische Ztg. omschrijft, naar aanleiding van
die berichten, den toestand op het oorlogs
tooneel aldus
,,De koelbloedigheid van de Japanners
laat zich door niets van de wijs brengen.
Stelselmatig zullen zij ook bij eene vervol
ging tot voorbij Moekden de omtrekking,
die is begonnen, voortzetten, den terugtrek
kende op parallelwegen met lichte, gemakke
lijk te verplaatsen colonnes trachten voorbij
te komen en hem vasthouden totdat het
langzamer gros tot den beslissenden aanval
naderbij gekomen is.
Dit karakter zullen waarschijnlijk in het
noorden de oorlogsgebeurtenissen van den
eerstvolgenden tijd dragen. In het zuiden
echter voor Port Arthur toont een onbedrie-
geliik criterium, dat het laatste uur van de
verdedigers geslagen beeft. Tegeu de laatste
sterke afdeeling, die buiten de kustbatte-
rijen nog vrijwel ongedeerd gebleven is, tegen
de Draken bergen, treden de Japanners met
loopgraven op. Voor het eerst is daarvan
sprake. Dat bewijst, dat hunne op den Wolfs
berg geposteerde kanonnen hun plicht tegen
de werken gedaan hebben. Waar geen artil
lerie van den verdediger meer dwingt op een
eerbiedigen afstand te blijven, daar komt de
infanterie in gedekte loopgraven dichter bij
de werken, pioniers maken de mijnen en hin
dernissen voor de werken onschadelijk, en
nadat nog éénmaal een groote granaathagel
het moreel van den vijand heeft verzwakt,
volgt bij het aanbreken van den dag de
stormaanval der van de overwinning zekere
infanterie. Dit oogenblik is weldra nabij.
De laatste berichten over ernstige gevech
ten in het oosten van Liaojang kunnen de
overtuiging van den algemeenen terugtocht
van het hoofdleger niet aan 't wankelen bren
gen. Zij toonen echter hoe moeielijk het de
achterhoede van Koeropat-kin valt den hevig
opdringenden vijand tegen te houden. Het
schijnt, dat ook Koeropatkin. de fout heeft
begaan, die zioh aan de Yaloe zoo ernstig
wreekte, en het bevel tot den terugtocht te
laat heeft gegeven."
Duïtschland.
De onderhandelingen over een compro
mis tu9schen de bij die Noord-Atlantische
tariefoorlog betrekken scheepvaartmaatschap
pijen zijln. gisteren voormiddag te Frankfort
a/d. Main weder hervat. Vertegenwoor
digd zijnde Hamburg-Amerikalijn dloor
haren algemeenen directeur Ballrn, de
Norddeutsche Lloyd door Georg Peate en
dr. Wiegand, de Cunardlijn door lord Inver-
clyde en A. F. D. Moarhouse, de White Star
lijn door G. B. Ismay en Sanderson, de Hol-
land-Amerika-lijn door jhr. O. Reushlin en
Van der Toorn, de Compagnie générale trans-
atlantique door Ch. Fattet, de Hongaarsche
stoomvaartmaatschappij Adria door E. Ku-
rande, de Red Star-lijn, van Antwerpen,
door den directeur Eduard Strasser.
Frankrijk.
Jozef Reinach, die thans te Kopenhagen
vertoeft, verklaarde in een interview, dat hij
het vijfde (laatste) deel van zijn geschiedenis
van de Dreyfus-zaak in het volgende jaar zal
voltooien. Dan zal de zaak voor goed afge
daan zijn.
Zwitserland.
Eene mededeeling van een blad uit revo
lutionaire kringen bevestigd, dat in de nabij
heid van Genève een congres van Russische
revolutionairen gehouden is. Het blad bevat
den tekst van de genomen besluiten, waarbij
de deelnemers zioh hebben verbonden tegen
de politie en het leger op te treden, en
revolutionaire groepen te vormen om de
Russische bureaucratie te vernietigen.
Oostenrijk.
De minister van oorlog heeft bekend ge
maakt, dat krachtens besluit van den Keizer
de groote manoeuvres, die van 1 tot 6 Sep
tember in Bohemen zouden plaats hebben,
zijn afbesteld. Men zegt, dat het motief van
algemeen belang is, dat dit besluit heeft in
gegeven de droogte, die door de buitenge-
wone warmte van dezen zomer in Bohemen
is ontstaan en waarvan de treurige gevolgen
nog zouden wot den verergerd door bet ver
blijf van de troepen. Het verschijnen van
deze mededeeling op het laatste oogenblik
heeft intusschen wel eenige verrassing onder
het publiek verwekt.
Bulgarije.
In de gemeenteraadsverkiezingen is de
overwinning van de regeering nagenoeg alge
meen.
Rusland.
Aan de Vossische Ztg. wordt uit Helsing-
fors geschrevenNaar de meening van de
Russische machthebbenden, schijnt thans in,
Finland do „rust" te heerschen, die door den
vorigen gouverneur-generaal Bobrikow was
aangeduid als de voorwaarde tot bijeenroe
ping van den Finschen landdag. Men meldt
namelijk, dat de landdang binnen kort zal
worden bijeengeroepenmaar het hoofddoel,
dat daarmede wordt beoogd, is niet geschikt
om in Finland vreugde to verwekken. De
landdag zal namelijk de Russische maatre
gelen van de laatste jaren, inzonderheid de
nieuwe legerorganisatie, in den eenen of an
dereu vorm moeten goedkeuren. Gedurende
de laatste jaren heetf Rusland in overvloed
bewijzen ontvangen, hoe de Finnen denken
over de maatregelen, die zonder medewerking
van den landdag tot stand gekomen zijn.
Inmiddels zijn de meest in aanzien staande
leden van den landdag verwijderd, doordat
men hen uit het land heeft gezet, «n voor
het overige" heeft Rusland getracht door het
verleenen van talrijke onderscheidingen te
bewerken, dat het gewillige werktuigen ou
der de leden van den landdag kreeg. Het zal
nu moeten blijken, in hoever dit stelsel re
sultaat heeft opgeleverd.
Het Keizerlijke besluit tot bijeenroeping
van den landdag bepaalt den datum Waarop
de landdag zal samenkomen, op 6 December.
Tegelijk werd bepaald, dat de volgende land
dag in het jaar 1907 zal samenkomen.
De nieuwe gouverneur-generaal prins Obo
len ski is den 23. dezer eene reis door Fin
land begonnen, waarvan hij den 6. Septem
ber zal terogkeeren.
Marokko.
De Parijsche Matin verklaart het bericht,
dat de Engelsohe gezant te Tanger protest
heeft ingediend tegen de bestraffing van den
gewezen minister van oorlog El Menebhi
door den Sultan, voor ongegrond. Engeland
neemt de verplichtingen, die het op zich ge
nomen heeft, trouw in acht en zou, wanneer
het vertoogen mocht willen indienen, van de
goede diensten van Frankrijk als bemidde
laar gebruik maken.
China.
Aan de Standard wordt uit Tientsin van
25 dezer berichtIn het district Tsinangoe
worden aanplakbiljetten verspreid met de
woorden: „Dood aan de vreemde duivels
van de zevende maand af!" De christelijke
Chineezen vluchten.
De oorlog in Oost-Azië.
Over den oorlog zijn de volgjeaide berichten
De correspondent van de Temps te Liao
jang heeft met den Amerikaanscheu marine-
attaché gesproken, die juist gekomen was
uit Port Arthur, na er drie maanden te heb
ben vertoefd. Zijne mededeelingen over den
toestand verschillen zeer van de pessimisti
sche geruchten, die in tien laatsten. tijd heb
ben geloopen. Hij verliet de belegerde ves
ting den 14en Augustustoen waren de Ja-
panners op 7 werst van de stad. De Russi
sche stellingen pp geëscarpeerde heuivels van
200 M. hoogte, beschermd door de loopgra
ven, mijnen, ijjaerdraad en kanonnen, kun
nen volgens hem nooit in een stormaanval
genomen worden. De Japansche granaten
vallen, in de stad, maar eik huis bezit een
kelder, waar de bewoners een schuilplaats
kunnen zoeken. De groote Japansche kanon
nen schieten nooit des nachts. De voorra
den levensmiddelen zijn aanzienlijk. De ver
halen van officieren, die alleen leven van
uien en roggebrood, zijn te dwaas om van te
spreken. De winkels zijn nog open, de be
volking wandelt en vertreedt zich, de regi
menten lossen elkaar af in de loopgraven;
een deel van het garnizoen kan altijd rust
nemen; de matrozen bieden hulp en leve
ren uitmuntende schutters; de warmte is
alt-oos dragelijk geweest. Kortom, Port Ar
thur kan 't langer uithouden dan men
meent.
Eene officieele dépêohe uit Tokio meldt,
dat de Russische berichten over de Japan
sche verliezen voor Port Arthur zeer over
dreven zijn. Het departement van oorlog
heeft nog geen volledige bijzonderheden ont
vangen, maar uit verschillende gegevens
meent het te kunnen opmaken, dat het ge
tal dooden en gewonden sedert- het begin
van het beleg in 't geheel is 7500. Over den
weerstand, die door het garnizoen van Port
Arthur geboden wordt, is men te Tokio vol
strekt niet verbaasd.
Over den toestand in Port Arthur drukt
de Neue Freie Presee de meening uit, dat
uat liet laatste bericht van Alexejew aan dca
Keiter is op te maken, dat de tegenstand
van Port Arthur waarschijnlijk weldra in
rijn laatste stadium zal treden. De toestand
van het belegeringsleger is nu aldus:
Tegenover het oostelijke front van de Rus
sische permanente versterkingen was een
vooruitgaan van de Japansche infanterie
slechte in zóó verre mogelijk als de beveili
ging van- de belegeringsbatterijen op de hoog
ten van fcvjakoesjan, Takoesjan en aan den
Wolfsberg dit noodig maakte. Deze batte
rijen onderhouden ook nu nog, naar 't schijnt,
hoofdzakelijk een indirect vuur tegen de stad
en de haven, omdat zij zich daarvan een
grooter succes beloven dan door eene beschie
ting van de goed gedekte permanente forten
bereikbaar zou zijpi. Voor het overige schij
nen ook de Russische infanterie-stellingen
aan dit front in het terrein zeer sterk te zijn,
waarom de Japanners na de eerste mislukte
pogingen tot bestorming van eene herhaling
hebben afgezien en hiorvoor eene richting
zochten, die door het terrein meer begunstigd
wordt. Deze vonden zij tegen het Russische
noordelijke front tusschen den weg en den
spoorweg, waar voornamelijk de rivierdalen
gedekte troepenbewegingen begunstigen.
Hier gelukte het hun, wel is waar ook slechts
na gevechten die zwaar verlies berokkenden,
sedert den 19en terrein te winnen tegen den
binnensten vestinggordel, en op een afstand
van omstreeks twee KM. in het terrein vas
ten voet te krijgen. Hunne stelling, die
thans het verst in de richting van die stad
vooruitgebracht is, zal liggen op de hoogten
ten zuiden van Sjoeisjigin. Particuliere be
richten willen weten, dat het Itzhan-fort in
de groep versterkngen ten westen van den
weg door de Japanners genomen werd, een
bericht dat even dikwijls onbevestigd bleef
als het- verscheen. Het zal ook nu nog wel
geen bevestiging vinden. Volledig geloof ver
dient een beracht uit Tsjifoe, dat aile forten
van de binnenste unie nog in het bezit van
d® Russen zijn. Speciaal genoemd worden die
aan den Gouden berg. den Witten Marmer-
berg en Liautisjan, die op grond van parti
culiere berichten bij herhaling reeds als door
de Japanners veroverd gemeld werden. Een
Japansche opmarsch aan de westkust van
het schiereiland, om naar Liautisjan te ko
men en daar vasten voet te krijgen, heeft
zeer groote moeielijkheden te overwinnen.
Uit de stelling ten noorden van Port Arthur,
die de Japanners nu feitelijk bereikt hebben,
kan een inval worden ingeleid tegen een van
de werken in de Itzhangroep, omdat eerst nu
eene krachtdadige voorbereiding van dien
aanval door zware artillerie mogelijk is. Een
succes zal wel niet lang op zich laten wachten.
Liaojang, 29 Aug. Het Russische leger is
in stelling rondom Liaojang, waar in goede
orde transporten en artillerie zijn aangeko
men. De strijd hield aan gedurende vier da
gen. Het Japansche leger is met de grootste
vastberadenheid voortgerakt; het spaarde
geen enkel offer. Zoo heeft een bataljon in
den aanval op. Siaolingtey al zijne officie
ren verloren.
In den avond van den 2-8en trokken 'e
regimentskonvooien van vier legerkorpsen te
rug door de vlakte onder bescherming van
de troepen, die zich hunne stellingen hand
haafden totdat de laatste kans verdwenen
Uit het Noorsch
11 VAN
JONAS LIE.
In het eerst kou hiji bijjnai niet spreken.
Maar God, wat w'as hij; lief, een vrouw kan
noodt zoo innig lief zijm!
Ik stond als in een droom te luisteren naar
alles wat hij) zeide iets als van een gezond,
verstandig toezicht, waardoor een man kan.
worden rein gewassclien en toen- lachten
wij beide om die ongelukkige uitdrukking...
Ja, hij zeide zooveel, moeder.... Eindelijk
vroeg hij mij zacht en aandringend, ik hoor
liet nog: Solvi, wil je mij die teedere, flinke
hand: geven?
Of ik wilde
Toen wij bij de anderen terugkwamen, wa
ren wij heel lang weg geweest, ik vrees te
lang. Maar wij hadden elkaar ook zoo vreese-
lijk veel te vertellen.
En' vóór dat het Kerstmis is, zal ik mevrouw
Solvi Falkenberg heeten."
Zij legde haar hoofd op het kussen en her
haalde peinzend telkens en telkens
„Moeder, moeder, kimt u het begrijpen?"
„Ja, dat is waar ook," zij stond plotse
ling op. „Kunt u d'at begrijpen?"
Toon ilc wegging, sloeg Bera benoden op het
tuinpad de armen hartstochtelijk om mij
heen en fluisterde
„Nu wordt jij ten minste gelukkig! Ik ge
loof, dab zij tranen in de oogen had."
Em later op den avond stond Bera Gylling
in het matte sterrenlicht bij de leuning op
haars vaders veranda en zag strak voor zich
uit-, de handen vast ineengesloten.
Het was een vochtige zomernacht, en de
geuren van onzichtbare reseda's en rezen ste
gen beneden van de bloembedden omhoog.
Ja, Solvi was gelukkig geworden!
En zij zelf?... zij wist, dat, telkens als
Faste jubelend belangstellend in het een of
ander hijj haar kwam, hij voor haar hoege
naamd niets voelde zij voelde, dat hij hon
derd uren van haar vandaan was!... Zijn hart
en nel waren elders.
Hij had d e i d e e lief. Een vrouw was voor
hem slechts een oogenblikkelijke medevreug
de daarin.Telkens kreeg zij die overtuiging
zij voelde, dat hij in de diepte zijner ziel
niet verliefd was uitgevallen, zijn inborst
was anders. Zijn* natuurlijke aanleg was om
nieuwe rijken, landen en rijkdommen te ver
overen en uitvoering te geven aan zijn denk
beelden... Een vrouw! nu ja, zoolang hij bi,
haar voor dat alles deelneming vond!
Ach God, en toch hoe klopte haar hart
voor hem.
Hij had een ander doel. En als zij hem de
werkelijkheid deed zien. dan voelde zij on
middellijk een ijzdgen wind, die de band los
maakte, en begreep zij. dat zijl zich opnieuw
door vleierij moest indringen in den ..riog
zijner opmerkzaamheid ©n belangen.
Zij kwam tot het treurig besluit: hij, kaa
zich niet bemoeien met den levensweg vm.
een „kleiu meisje", hij is een van die teu
gellooze eergierigen, die een roeping hebben
en in hun hart slechts hun idealsn
liefhebben. Zijn ware geliefde zweeft jachter
de wolkeu.
IV.
„Jij hier bij: den banketbakker, !Bera!" - -
kwam Faste van de straat binnenvliegen.
„Ik zag je door het raam."
„Wij komeni van de buitenplaatsen,"
zeide zij, en daar het thuis koud en ongezel
lig was, wilde ik hier naar binnen en m j
ontdooien met een kop chocolade."
„Als je het goed! vindt, kom ik bij je .ri
ten.
Juffrouw, mij ook een kop... Ik- kom recht
streeks van den directeur der /gemeentewer
ken, moet je weten. Ik speel op de haip en
kronkel mij eiken dag als een worm, om in
de verschillende hoofden ingang te doen vin
den, welke onberekenbare toekomst voor hiMi
deur ligt alle voorwaarden voor een gro
te badplaats... Maar zij zijn ziende blind.
Die aangeboren kortzichtigheid, die niet in
staat i9 om ze buiten hun |>©wonen gezichts
kring te brengenZij denkem er alleen maar
aan vaartuigen uit te zend/en door de mon
den van de Sond en vrachtwissels te innen.
Het is mij te doen om hiui stadsjjatriotisme
te laten spreken, om vonken uit keisteenen
te slaan, een groot gevoel in een. kleine' stad
op te wekken Maar natuurlijk twijfelen zij
allen in het. begin aan de houdbaarheid en
betrouwbaarheid van mijn plaoinen. 't Is
Vlak buiten vele Noorsche steden. liggen
landhuizen, met afgepaalde stukken gronol er
omheen, waarheen door de stedeLingen wande
lingen worden gemaakt. (Vert.).
maar de oude, bekcude op rust steger; JF* ste,
die weer in de stad is gekomen
„Denk je, dat zij zoo begrijpelijk zouden
zijn!" plaagde Bera, „of zoo gereed om op
je woord hun dierbaar geld te geven?"
„Neen, dat nietmaar wel op hetgeen ik
hun onwederlegbaar aantoonEr is slechts
een ontwerp voor een wandelpier noodig en
<£an hebben, wij een badplaats, waarvan de
weerga in heel Europa niet ge van/dien wordt
Het water doorzichtig, glashelder en stil en
zout, zonder een enkel rimpeltje, omdat de
wind van de noordelijke hoogten eerst veel
verder over de zee strijkt... En daarbij de
heerlijke uitgestrekte zandplaat voor den
landtong, die wij jongens van de stad allen
kennen en waar wij op heete zomerdagen heb
ben gebaad, terwijl de heldere deining over
het zand rolde en waar men een heel eind
ver kon waden op het fluweelzachte, witte,
fijine zand. En aan de andere zijde van de
bocht kan men rcchtsstreeks van de rots in
diep water springen Dit is eigenlijk de eeni
ge gelukkige herinnering uit mijn jongens
tijd. En daarom blijft dit als een geluksideaal
dat ik, om zoo te zeggen, mijl gedrongen voel
om tot werkelijkheid te maken. Ik weet voor
mijn medemensclien niets beters te doen dan
levensmoede, zieke, bekommerde zielen te
doen herleven op zulk een tooverachtigcn zo
merdag in de rollende golven. Wat, wat,"
stoof hij op, „vindt jij dat zoo kinderachtig,
zoo naïef?"
„Integendeel. Faste, integendeel..."
„Jij denkt zeker, dat ik nog andere be
wijsgronden kan aanvoeren."
„Geen betere, Faste Wanneer je innigste
gedachten je zoo op do lippen komen, dan
gp ik daar van ganscher harte in mede. Laat
dus de badplaats zijn wat zij is."
„Wat zijn dat nu voor uitvluchten? Een
man kan nooit van zijn werk gescheiden wor
den Maar ik begrijp je, jij wilt evenveel van
die zaak weten als de anderen. Ik vergat
dat waar kleinsteedsche heeron zijn er ook
kleinsteedsohe dames moeten wezen."
„Neem mij niet kwalijk, dat ik om je
lach, FasteMaar kom nu eens bedaard zit
ten praten met de kleinsteedsche dame."
Hij1 liep opgewonden de kamer op en neer
„Hier heeft de zee anderhalve eeuw lang
tegen het strand en tegen do bruggen ge
stroomd en gebeukt en slechts op den man
gewacht, die het woord badplaats met
een stok in het zand zout schrijven. De zee-
stroomingen brengen ons de twee groote kur-
middelen aan kwallen en vet slijk l). Hoogo
rotsluckten suizen over de stadsbeuvels. be
laden met. aroma van de groote naaldbos-
schen. Wij hebben boach en rots en luent
en zee zoo wonderschoon veneenigd. Maar
laat het suizen, laat het suizen cn
voor alles, laat óns bevrijd blijven van <Io
plannenmakers. Het moest toch voor hun
allen een aangename openbaring zijn, Bera,
dat zij aan een machtig rijko bron wonen,
even alsof er b.v. steenkoolgroeven onder
hun kelders waren ontdekt... En zeer zeker
hebben wij een zeelucht, zóó krachtig en
mollig en warm, dat het do gaiische stad
naar lucht doet snakken zoodat zij 't
liefst zou gaan liggen slapenfrisoh, mild'
en zacht komt het van de zee aanstrijken en
vult met zijn versterkend zout onze longen."
1) Twee geneesmiddelen aan Noorsche zeebad
plaatsen, vooral bij rheumatiek. (Vert.).
1 Wordt vervolgd.
