S°. «O. 3de Jaargans;. Donderdag 1 September 1904. BUITENLAND. FEUILLETON. PASTE F0RLAND. AMERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25. Idem franco per post1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur '8 morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C<>. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN Van 1—B regel. /f,9'SV* Elke regel meer 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald advorteéren in dit Blad bij abonnement: Èëne circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgeving. Burgemeester en Wethouders van Amers foort brengen ter openbare kennis, dat op Dins dag, den 20. September 1904, van des voormid dags 9 tot iles namiddags 4 ure. ten Stadhuize, bij den Burgemeester gelegenheid bestaat tot het inleveren van opgaven van candidaten ter verkiezing van et<n lid van' den gemeenteraad vare Amersfoort in het- lilde district, ter voor ziening in de vacature ontstaan door de ontslag name van don heer H. J. Croockowit. De formulieren van de opgaven van candida ten zijn ter Secretarie kosteloos verkrijgbaar ge durende 14 dagen voor en op den dag der ver kiezing. Deze ongavon moeten inhouden de namen, de voorletters en woonplaatsen) van de candidaten en onderteekend zijn door minstens 13 kiezers uifc gemeld district. De stemming en herstemming, zoo noodig, zullen plaats hebben op 27 September 1904 en 4 October d. a. v. Amersfoort, 1 September 1904. Burgemeester en "Wethouders vani Amersfoort, De ScxSretaris, De Burgemeester, B. W. Th. AA/NDWEBG. WUIJTIE1RS. Politiek Overzicht Sultan Moerad V. f Sultan Moerad V, wieas dood eergisteren werd beriölit, is voor de wereld reeds lang een afgestorvene geweest. Achter de onge naakbare muren van een der vele paleizen van den Yildiz-kiosk heeft hij jaren achter een zijne dagen als gevangene gesleten. Ge durende 28 jaren is hij van de buitenwereld afgesloten gehouden met angstvallige zorg; het was voor de onderdanen van het Turk- sche rijk een staatsmisdaad aan hem te den ken; het noemen van zijn naam. kon het hoofd kosten. In de eerste jaren, toen hij ver blijf hield in het kasteel Tsckiragan aan den Bosporus, schijnt zijne afzondering minder streng gehandhaafd te zijn. Voor omstreeks twaalf jaren edhter vond de regeerende sul tan het raadzamer zijn broeder, die vóór hem den troon had bezeten, strenger te laten be waken. en sedert heeft Moerad voor de we reld niet meer bestaan. Heb feit, dat hij. nog geleefd heeft, werd men eerst gewaar uit het bericht, dat meldde, dat hij gestorven was aan suikerziekte, waaraan hij' sedert ge- ruimen tijd had geleden. Deze jarenlange gevangenschap is gevolgd op eene regeering van slechts enkele maan den. Dat is slechts een kort tusschenstadiurn geweest, da,t de eene gevangenschap van de andere scheidde. Moerad, die in 1840 ge boren werd als oudste van de zes zonen van fcultan Abdoel Medsohid, was tot zijn 14e jaar in den harem opgevoed. Daarna echter verleende de vader, in strijd met de oude huiswet van de Osmaniden, den jongeling volledige vrijheid van beweging. De jonge prins mochtzelf zijn omgang kiezenhij verkeerde veel en gaarne in de kringen dei vreemde diplomaten en officieren- te Kon- stantinopel. Ook aanzienlijke christenfami- liën, Grieksche en Armenische, werden nu en dan door hem bezocht. Toen Moerad twin tig jaar oud was, stierf zijn vader en diens broeder Abdoel Azis besteeg den troon. Hij behandelde in het eerst zijn neef niet slecht, al moest deze den omgang met vreemdelin gen en ongeloovigen staken. Maar weldra leende bij het oor aan intriganten, die hem influisterden, dat hij door Moerad werd be dreigd, omdat deze zich heimelijk bij de partij der Jong-Turken had aangesloten. Nu werft Moerad naar den Yildiz kiosk gebracht ep daar in strenge afzondering gehouden. Om dezelfde reden, waaraan Moerad dezen staat van afzondering te danken had, nam Abdoel Azis zijn neef mee op de reis, toen "hij in 1867 de uitnoodiging van Napoleon Hl volgde, om de wereldtentoonstelling te Parijs te bezoeken. Opdat Moerad niet zijn mededinger zou worden, moest Abdoel Azis hem bestendig in het oog houden en zoo moest hij zijn oom volgen op de reis naar Parijs en daarna naar Londen. Men hoorde daarna weinig meer van Moerad, totdat de val van Abdoel Azis hem uit zij.ne gevangen schap bevrijdde en op den troon bracht. Dit geschiedde den 30en Mei 1876, toen Abdoel Azis door een soort mimster-rcvo- lubie met toestemming van den Sjeik-ul- Islam onttroond en door Moerad vervangen werd. Weinige dagen later was Abdoel Azis een lijk; volgens de officieele lezing opende hij, zich zelf met een schaar de aderen an deren beweren daarentegen, dat hij geworgd is. De nieuwe sultan bleek trouw gebleven te zijn aan zijne Jong-Turksche sympathieën. Het hoofd van de Turksche hervormingspar- iijb Midhat Pacha, werd tot voorzitter van den staatsraad benoemd en kreeg de op dracht. eene grondwet te ontwerpen met con stitutioneel instellingen voor het geheele Turksche rijk. Dat is eene belangwekkende proefneming geweest, maar een doodgeboren plan. Drie maanden na zijne troonsbeklim ming, den 31en Augustus, werd Moerad door den Sjeik-ul-Islam, op grond van krankzin nigheid, ongeschikt verklaard om de regee ring te blijven voeren. Zijn broeder Abbcei Hamid werd in zijne plaats tot sultan uitge roepen en heeft op zijn gevallen broeder zijne macht toegepast door hem als staatsgevan gene voor zijne verdere levensdagen op te sluiten. Is Moerad werkelijk krankzinnig geweest? Dat is evenzeer eene onopgeloste vraag als die, wat er van het plan geworden zou zijn om Turkije met constitutioneele instellingen te begiftigen, wanneer Moerad aan de regee ring gebleven was. Onder Abdul Hamid, den nu regeerenden sultan, is er va.n dat plan niets terecht gekomen. Wel kondigde Midhat, die den 10en December 1876 dooi- Abdoel Hamid tot grootvizier benoemd werd, ter stond eeno grondwet af, maar reeds den 5en Februari 1877 viel hij tengevolge van eene paleis-intrige. Hij werd naar het buitenland verbannen. Daaruit keerde hij in het volgen de jaar terug en werd zelfs tot gouverneur van Syrië en later van Smyrna benoemd. Maar in 1881 werd hij onder beschuldiging van medeplichtigheid aan den dood van Abdoel Azis naai- Konstantinopel gebracht en ter dood veroordeeld. Dit vonnis word ver anderd in verbanning naar Taif in Zuid- Arabië, waar hij, in 1884 overleed. Frankrijk. Volgens de Osservatore Romano heeft de bisschop van Laval, mgr. Geay, eergisteren in handen van den paura het bestuur van het diocees nedergelegd, dat de Heilige Stoel hem naar kanoniek recht had toevertrouwd Het vertrek van den bisschop naai* Rome is door hem zoo geheim gehouden, dat niet eens do hem vervangende vicaris-generaal er van wist. Zijn brief aar. minister Combes heeft mgr. Geay uit Toulon afgezonden zoo laat, dat hij niet tijdig genoeg meer aan kwam voor de zitting van den ministerraad De Matin deelt mede, dat nog geen enkele maatregel tegen mgr. Geay genomen is. De bisschop is den 27en Augustus te Rome aan gekomen, heeft den volgenden dag een be zoek gebracht aan den Paus en den daarop volgenden dag aan den Staatssecretaris mgr. Merry del Val. Hij houdt verblijf in het Fransche Seminarium en niet in het klooster der Trappisten, zooals eerst gemeld werd. Öostenrijk-Hongarlje, De rijks-minister van oorlog, generaaJ Pitreich. heeft eene beschikking uitgevaar digd, die een aantal bepalingen bevat ovei het gebruiken van de Hongaarscho taal in do schriftelijke betrekkingen van het legei met de Hongaarscho autoriteiten en met bij zondere personen. De in het Hongaaisch ge stelde stukken moeten onvoorwaardelijk aan genomen worden door iedere militaire auto riteit; de aanneming kan niet worden gewei gerd op grond, dat de stukken niet geschre ven zijn m het Duitwch, hetwelk de legertaal is. Voorts wordt eene onderscheiding gemaakt m de beantwoording tusschen do stukken, die in het Hongaarsch gesteld zijn, en die welke in eene andere taal dan het Hongaarsch zijn gesteld. Terw:| de eersten in het Hon gaarsch beantwoord moeten worden, blijft voor de anderen de tot dusver geldende rege litig van kracht, dat de beantwoording moetrt geschieden in het Duitscb als de diensttaal van het leger. Hiermede is dus oen bres geschoten in het groote beginsel dor eenheid van het leger, dat de Keizer eeuige maanden geleden in de legerorder van Chlopv onaantastbaar ver klaarde, en waarvan nog enkele dagen gele den de chef van den generalen staf, generaal Beek, zeide dat zij „Goddank gered"' was. Het Duitsch is als diensttaal van het lege» gebleken niet onaantastbaar te zijn Montenegro. Van Vorst Nikita! van Montenegro wordt bericht, dat hij aan den Franschen vertegen woordiger te Cettinje met opzet zoo luid dat de omstanders het hooren moesten gezegd heeft: „Ik ben de laatste middel- eeuwsche vorst over dit land." Sedert lang loopt het gerucht, dat de oudste zoon van Nikita, prins Danilo, als hij aan de regeering komt, eene grondwet zal meebrengen, waar naar natuurlijk het jonge geslacht onder de Montenegrijtnen, vooral zij, die in liet buiten land vertoefd Hebben, verlangt.. Nildta zelf voelt zich te oud om zelf nog zoo'n „nieuw modische hervorming" in te stellen. Turkije. Het lijk van den overleden ex-Sultan Moe rad V is reeds eergisteren bijgezet in de mos kee Vemdjami, waar hij is begraven naast zijne mi->eder. Eene 60 man sterke Bulgaarsche bende heeft in het dorp Chirdabor bij Salon;ki verscheidene bewoners afgemaakt, waaronder eene Griekin met twee van hare kinderen. Gelijktijdig viel eene tweede bende het dorp Kurfali aan. Het is zeer zonderling, dat de benden ondanks de bewaking tot in de na bijheid van Saloniki konden doordringen. China. De herleving van de boksersbeweging wordt uit Tamingfoe in de provincie Petsjili be richt. Toen eenige Amerikaansclie zendelin gen in Tamingfoe vernamen, dat boksers op eene plaats, genaamd Tsaiyoen, plan hadden hen te vermoorden, wi'de zij, seinen aan don Amerikaanschen gezant te Peking. De plaatselijke overheden weigerden het telegram af te zenden, maar eene bevriende EngeLsch- man nam de verzending van het bericht op zich. Do onderkoning Joeansjikai gaf aan stonds de noodige bevelen tot bescherming van de zendelingen, maar met het oog op de werkloosheid van de overheden en daar de voortzetting van hun werk toch hopeloos scheen, besloten de zendelingen Tamingfoe te verlaten. Zij kwamen er allen vei'ig van daan. Thibet. Volgens de tegenwoordige voornemens, zal de Engelscho expeditie den 15. September Lhassa verlaten. Congostaat Een officieele mededeeling uit Brdtsch- Centraal-Afrika meldt, dat de Congostaat bezig ia forten/ van vrij grooteni om vang aan te léggen op de westelijke oevers van het Tanganjika-meer. Een van deze for ten, met 20 kanonnen bewapend, ligt op 2 uur afstand van de Duitsche grens. Men denkt, dat de Belgen bevreesd zijn voor een inval uit het Duitsche gebied. Een aantal inlanders, Arabieren en Duitsche onderda nen, zijn uit den Congostaat verwijderd. Tus schen de Duitsche en de Belgische regeering worden onderhandelingen over deze zaak ge voerd. De oorlog in Oost-Azië. Over den oorlog zijn de volgende berichten Bij keizerlijk besluit is bepaald dat voor alle verdedigers van Port Arthur de dienst tijd, dien zij te Port Arthur doorbrengen, van 1 Mei tot aan het einde van het beleg, aldus berekend zal worden dat een maand gelden zal voor een jaar. De Czaar heeft aan generaal Stoessel nog het St. George kruis derde klasse verleend. Tsjifoe, 30 Aug. (Chroniole). Een persoon, die hier uit Port Arthur is aangekomen, zegt, dat in den laatsten aanval de Japan ners zware verliezen geleden hebben. Met verrekijkers konden de Russen zien, dat 'e Japanners hunne dooden bijeenbrachten 'n hoopeu en hen verbrandden. Het schouwspel was zeer indrukwekkend. Het/ bombardement is nu geheel gestaakt. Die Japanners hebben het denkbeeld laten varen om de stad met storm te nemen; zij zullen zich voortaan bepalen tot eene volle- dige insluiting. De Russen zijn tevreden over den uitslag, want de munitie raakt op. Met hun voorraad levensmiddelen kunnen zij uog langen tijd toe. Tsjifoe, 31 Aug. Een Chinees, die den 28en Port Arthur verliet, bericht, dat geen van beide partijen nu fort no. 5 bezet houdt. Het fort te Toenkaitsjan is vernield door de Japanners, die kanonnen hebben gebracht op den aangrenzend en heuvel. De aanwezig heid van de Russen op den Itzhan-heuvel wordt bevestigd. Liaojang, 30 Aug. Op den tweeden dag begon de slag met het aanbreken van den dag. De Russen deden herhaalde bajonet- aanvallen op de Japanners, die naderden langs den ten zuiden van Liaojang gelegen weg. De Japanners beschoten de stellingen in de Russische iiniën met granaten tot 4 uur 's namiddags, toen de gevechten, die al gemeen waren in het zuiden en zuidoosten, zich gingen bepalen tot de hoofdlinie van den Japausohen opmarsch in het zuidoosten langs den weg naar Fengwantsjeng, recht streeks tegenover Chiafantin. De Japanners beproefden hardnekkig een heuvel met ronden top te bezetten, die ge heel door Russische granaten werd bestre ken. De Japanners deden herhaalde pogiu-. gen gedurende den geheelen dag om dezen heuvel te bezetten, waar het onmogelijk scheen te blijven. Het hevige artillerie-duel duurde tot zeven uur 's avondsmaax geen van beide zijden won eenig merkbaar voor deel. De Russen boden Hardnekkigen tegenstand in de vlakte rondom den Wentehushan berg. De gebeurtenissen van dezen dag toonen, dat de Russen op alle gebeurtenissen zijn voorbe reid. Vele Russische kanonniers werden ge heel in stukken geschotende batterijen wer den bespat met hun bloed. Liaojang, 31 Aug. De strijd duurt voort, maar het geschutvuur is niet zoo hevig als gisteren. De Japanners trachten langs den Russischen linkervleugel heen to trekken. Meer dan een half millioen man en 1300 kar nonnen zijn aan beide zijden in don ctrijd betrokken. Feitelijk is de geheele macht van de beide legers in het vuux. Moekden, 31 Aug., 4.15 's morgens. (Rus sisch Telegraafagentschap). Gedurende den afgeloopen nacht kwam hier een trein door met meer dan 200 gisteren bij Liaojang ge vangen genomen Japanners. Do trein ging verder noordwaarts. Een ander transport wordt heden verwacht. Het heet. dat de Japanners verschillende bajonetgevechten hadden door te staan. Al hunne aanvallen werden over het geheele front afgeslagen. Do vijand leed groot© verliezen en liet' meer da veertig kanonnen op het slagveld achter. De Russische verliezen zijn onbekend. Liaojang31 Aug. De Japanners deden gisterenavond tegen 7 uur een laatsten aanval op den weg naar Fengwantsjeng. Het onge regelde geweervuur hield den geheelen nacht aan. De slag begon weer met het aanbreken van den dag van heden. (N.B. Dit telegram is verzonden vóór do dépêche, die melding maakt van den op- inarsoh van de Russen naar het. zuiden). Liaojang, 31 Aug. Hedenavond rukten de Russen langs den spoorweg naar het zuiden op. Tokio, 1 Sept., 11 uur voormiddags. Do slag bij Liaojang duurt voort, maar leverde nog geen uitslag. De officieele Japansche telegrammen, die gisteren avond laat ver zonden werden, zeggen, dat geen van de beide strijdende partijen een zichtbaar resultaat- verkregen heeft. Nioetsjwang, 30 Aug. (Express). Kocroki tracht, terwijl hij *de Russen in hot front van Liaojang met zijne artillerie ophoudt, de Russische vleugels te verslaan. De weste- Üjke omtrekkende beweging is langzaam en Iaat. Aan de oostzijde zijn de vorderingen van de infanterie vlug geweest. Men meldt, dat de Russische strijdkrachten in eene stel ling zijn om een opmarsch met de vleugels te keeren. Dit is waarschijnlijk, omdat al de troepen van Koeropat'kin Liaojang niet ver dedigen. Petersburg, 31 Aug. Generaal Sacharow bericht aan den generalen staf van 30 de-er Do Japanners vielen heden om 5 uur 's morgens tot 9 uur 's avonds onze voorste stelling bij Liaojang op den linkereever van de Taitscho aan. Het artillerie- en het geweer vuur was in die uren allerhevigst. D© krachtsinspanning van de Japanners Vit het Noorsc.li 12 VAN JONAS LIE. „Ik ben bang, dat je mij nog duizelig maakt, Fast©. De stad komt mij om zoo to zeggen in heel ander licht voor." „Ik denk dikwijls, Bera, dat wij beiden ja, juist wij beiden, zielen zijn, die hier beueden in het donker rondwandelen en dan gebeurt het, dat wij elkaar nu en dan herkennen, bij een even doordringende lichtstraal, als van een magnesiumlicht. Eu dan spelen wij verder weer blindemannetje, spelen vrienden'" Bera stond onwillekeurig van haar stoel op en er kwam vluchtig een angstigen trek op haar gezicht. „Maar, goede God, hoe herinner ik mij jou, telkens als ik jo zag met je moedige oogen, je heldere, hooge voorhoofd boven de wenkbrauwen, dat altijd zoo klaar en dui delijk je denkbeelden doet zien, zoodat je ze eigenlijk nooit behoeft uit te spreken. Dat zijn als het ware portretten van je, die ik in mijn herinnering zie..." Bera's lippen beefden een weinig. „Ja, in dat betooverdo licht zie jij wel allen, die je op het oogen blik begrijpen. Dat is nu eenmaal je aard, dat weet ik wel, Fas- te. Maar wanneer zij eens aan je twijfelen?" „Ik zeg er is iets in je, Bera, iets dat een prozaïsch fond heeft, ik kom dat telkens tegen, een fout Dat hangt daarmede sa men, dat je zomersproeten in je mooie ge zichtje kunt krijgen." „Ik wil door jou niet bcleedigd worden, Fast©. Maar," zeide zij met een glimlach, „vindt jij misschien, dat het een compliment was? Wat zou je er van zeggen" zij' gaf hem dé hand, „als wijl de oude vriend schap eens blijven aanhouden." „Vrienden?... "Wel, neem mij niet kwalijk, Bera! maar ik ben als de os, die altijd te gen de draadversperring aanloopt, omdat hij die nooit zietl" Hij greep driftig zijn hoed... ..Daar," hij knikte naar de deur, heb je waarlijk Christine Torp, die hierheen komt met zakken vol stadspraatjes en gebab bel en natuurlijk met de verwachting van die in een oohtend-koffiekransjo van vrien dinnen, hier in den banketbakkerswinkel, kwijt te raken. Goeden morgen, juffrouw Torp." riep Faste, met een vluchtige» groet, toen hij] haar op de trap voorbijschoot. „Zeg eens, Bera, niemand verdenkt je wer kelijk, dat je de verhouding tot je vriend en protégé Faste in iets beters wilt, veran deren," fluisterde Stine vertrouwelijk, toen zij ging zitten. „Wel, wel, dan denken de menschen ta melijk juist, Christine." „Maar wat zij wel van je zeggen is, dat je met hom speelt als de kat met de muis." „Zoo „Och, doe maar niet zoo verwonderd. Nie mand ziet beter dan jij, dat je vriend, het genie, een zonderling is, zooals hij daa.r gaat en zich suf gepraat-, verdiept in zijn tallooze ideeën, en voortdurend zijn haren wegstrijkt en zijn oogen ten hemel slaat. Ik zou hebben gedacht, dat hij zoo onschuldig is als een pasgeboren kind, als ik niet pas gisteren ge zien had hoe boos en nijdig hij kan worden als iemand zich permitteert om Zijne Hoog heid tegen te spreken. Dat was tegen zijn broeder Johan, toon deze vond, dat zijn plan van het badhotel met de zeshonderd kamers wel wat te duizelingwekkend was voor ons stadje." „Maar waren het er werkelijk zes honderd?" bracht Bera zachtmoedig in het midden. „Nu ja, het waxen er in allen geval eenige honderden." „Faste vertelde mij, als ik mij goed her inner, dat het plan voor het hotel honderd twintig kamers aangaf, maar dat. Martens er hoogstens tachtig wilde hebben." „Er moest een toren komen, een uitzichts- toreu." vervolgde Stine, „on een dak om op te wandelen, evenals in het zuiden. En ja, dat mag ik nu eigenlijk niet overzeggen, maar Johan vertelde, dat Blankenberg dezer dagen wanhopig is door dit moderne hotel product. B'lankenberg's hotel zou er vreese- lij;k onder lijden, maar dat is ook in alle op zichten ouderwetsch. En als Martens er zich maar eens mede bemoeit, zou Blankenberg nog wel blanker wordenmeende Jo han..." „Praat jij/ over Faste For land?" klonk de joviale stem van den scheepsreeder Torbeu- sen, toen hij de deur inkwam, hij wilde een glas port aan de toonbank drinken. „Na- jaarskoud, ruw weer... Ja, nu wil hij de wa terwerken van de stad uitbreiden1 tot heel over den landtong. Dat zal het geheele dis trict voorzien. En voortaan moeten de men schen in badcostuum loopen en krijgen te vens het vooruitzicht om electrisch verlicht te worden, dames." Hij keek ze ondeugend aan. Bera draaide haar boa ineen... „Ik denk, dat de verhuiswagen gekomen is, dus ik moet mij haasteu. Dag Christine." Hij groette en ging heen. Buiten hield de herfst zijn intocht ouder een heldergouden hemel, terwijl de bladeren geel en met rijp bedekt op den stadsheuvel vielen en de plassen in. de straten nog be vroren waren/ van den vorigen nacht... Het was met een gevoel van de vroegere spitsroedenwandeling voor het middageten dat Faste 's morgens in verzoeking bracht om in de achterstraatjes te gaan. Bijlna geen on kel huis dat hij niet kende van binnen en van buiten, uit den tijd' toeni hij de spijslijst volgde en voor de deur stond te zuchten en hij het liefst door de keuken was bin nengeslopen. Het was die eeuwige eigenaardige blik van zonen en dochters, nu heeren en dames, in wier huis hij gegeten had, Zaterdags ha ring en pamnekoeken, of om de veertien da gen stokviscb, of Donderdags erwten en var- kensvleesoh. Endan op Zondag gebraden vleescli en podding! Dwaas, als hij te laat kwam, en verlegen wanneer hij te vroeg kwam; dan stond hij ergens te Wachten, waar niemand' hem zien kon, tot de klok sloeg. Eu dan die verlegen antwoorden en Liniksche manieren! onzeker over den in druk van zijn woorden en altijd wantrouwig... Na zijin terugkomst had hij ze bijna allen weer ontmoet en allen hadden dien. eigen- aardigen, beschermenden glimlach of blik bij het groeten gehad. Hij scheen geboren en getogen om ver trapt te worden om de beklaagde en me delijden opwekkende stadsgek te zijn. Of Faste keerde zich haastig om on ging mc-t. snelle schreden de hoofdstraat in naar de f bank welker chef en leider begon in. ecu kale jas, maar die er mede eindigde van dit stedeke een hoofdstad te maken. Speldeprikkeni Oom Joël lag daar als een klip of voor gebergte, dat moeielijk om te zeilen zou zijn. Hij zou waarschijnlijk al zijn autoriteit en gewicht in de schaal leggen om alles te doen mislukkenWellicht zou hij vandaag nog wel liet een on ander te slikken krijgen Faste klopte haastig aan. de deur van het' partieuliero kantoor van do bank en ging naar binnen, zonder antwoord i^f te wach ten. Oom Joël zat voorovergebogen, met zijn leuningstoel vlak tegen, het vuurscherm aan' en kwam weer bij van een zoo juist door ge-' stane aanval van asthma en hoest. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1904 | | pagina 1