w\ 92.
Maandag 3 October 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
FASTE FORi ANL).
3"e Jaargang.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
A BONNE M ENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoort f 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Doze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertenticn, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij do Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
(Jtrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJ8 DER ADV ERTENTIËN
Van 1—5 regel*0.75.
Elke regel meer- 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
8MMm«mpB|PPMK9SJ
Politiek Overzicht
Herfst-fantaieiSn.
De Duitsche rijkskanselier, graaf Yon Bil
low, is een veelgeplaagd man. Zijn ambt
geeft hem natuurlijk velerlei beslommerin
gen ©n wonder is het niet, dat hij daarvoor
eens verpoozing zoekt, hetzij aan het koele
Noordzee-strand, hetzij in een liefelijke bad
plaats in het Duitsohe bergland, blaar zelfs
dan geniet hij geen volkomen rust. De on
aangename dieren, door een ander bekend
staatsman met den naam van persmuskie
ten'' gedoopt, maken het hem lastig en gon
zen voortdurend om hem heen.
Die „persmuskieten" zuigen uit wat de
rijkskanselier doet altijd iets, honig of venijn
al naar den aard en het karakter van de
leden van den gonzenden zwerm. En wat zij
al gonzende vergaard hebben, verspreiden zij
zoo snel mogelijk in alle richtingen, zoodat
de wereld er spoedig vol van is.
Dezen zomer vertoefde Van Rülow op het
eiland Nordeney. De Russische staatsman
Witte bezocht hem daar, welk feit natuurlijk
opzien baarde. De gonzende zwerm streek
er neer en weldra doken allerlei geruchten
op, waarvan nu nog de naklank wordt ge
hoord, betreffende een geheime politieke
overeenkomst tusschen Duitscbland en Rus
land. 't Bleken later zomernachtsdroomen te
zijn geweest.
Voor de zomernachtsdroomen zijn thans
herfstfantaisiën in de plaats gekomen Graaf
Von Biilow vertoeft nu in het schoon©
Homburg en ontving daar de vorige week een
plotseling bezoek van den Italiaanscheu mi
nister-president Giolitti, die daar opeens, zon
der dat iemand er iets van wist, uit do lucht
kwam vallen en na een dag toevens weer
even snel verdween om zijn Koning op te
zoeken op het slot Raoconigi.
Wat beteokende dat plotselinge bezoek?
De persmuskieten spitsten snuit en angel en
ieder haalde uit dat herfstbloempje in den
politieken bloementuin wat van zijn gading
was. En daarna begon het gefantaiseer op
allerlei wijzen. De een wist dit, de andere
dat. Sommigen gonsden zeldzaam eenstem
mig een liedje van den vrede. Op de samen
komst der twee staatslieden was over een
bemiddelend optreden gesproken, om een
einde te maken aan den in zijn gevolgen zoo
vree9elijkeoi oorlog tusschen Rusland en Jar
pan. Een ander beweerde, dat Giolitti door
tusschenkomst van Von Biilow den Keizer
kwam uitnoodigen om het doopfeest va.n
den Prins van Piemont bij te wonen. Weer
een derde sprak van een conversie der Ita
liaansche staatsschu'd. die voor een zeer
groot deel in Duitscbland geplaatst is, of wel
dat er over een nieuwe Italiaansche leening
iu Duitscbland gesproken was. Nbg weer
een ander was van meening, dat de zaken
op het Balkauschiei-eiland ter sprake waren
gekomen, en een ander fantaiseerde iets over
de Triple Alliantie. Zooveel hoofden, zooveel
zinnen, zegt men; hier was het zooveel bla
den zooveel ideeën.
In ernst gesproken, i9 die samenkomst te
Homburg wel een feit, dat de aandacht ver
diende om zich zelf reeds. Want al
zou er ook niets bijzonders tusschen
de twee staatslieden zijn besproken
het bezoek getuigt in elk geval van
ten goede verstandhouding tusschen de
beide mogendheden. Dat het bezoek van
Giolitti de nieuwsgierigheid prikkelde is
heel natuurlijk. En te meer moest het dit
doen, omdat het zoo plotseling zoo geheel
onverwacht plaats had en het daardoor in
oen waas van geheimzinnigheid werd gehuld,
welke allerlei oommeutaren mogelijk maakte.
Wiji somdeu er hier boven reeds enkele
van op. Met groote hardnekkigheid werd op
het bemiddelingsthema gefantaiseerd. Een
b e midd e 1 i ngsaanbod aldus redeneerde
men kan niet. uitgaan van Frankrijk of
Eugeland, daar het eerste land met Rusland,
het tweede met Japan een verbond heeft ge
sloten. Voor de hand zou het dus liggen, dat
öf Duitscbland öf Italië óf wel beiden te
zamen den stap zou doen.
Het bemiddelingsidee schijnt zóó in de
lucht te zitten, dat sommigen tegen beter
weten in aan de mogelijkheid er van geloo-
ven. Wij hebben reeds vroeger betoogd, da.t
in dit stadium van den krijg bemiddeling on
mogelijk is.
Het denkbeeld, dat er over het plaatsen
van een leening in Duitscbland, noodig om
do Italiaansche spoorwegen door den staat
te doen aankoopen, is door de Romeinsche
Tribuna beslist1 tegengesproken, welk blad
verklaart, dat de Italiaansche regeering dit
zal doen zonder een nieuwe leening, nocih
in het binnenland, noch in het buitenland
te plaatsen.
Op de quaestie van de Triple Alliantie
wordt in het bijzonder de aandacht geves
tigd door de Neue Freie Presse. Herinneren
de aan het feit, dat het dezer dagen een
kwart eeuw geleden was, dat het Duitscb-
Oostenrijksohe verbond door Bismarck en
Andrassy gesloten werd, dat de grondslag
werd voor liet Drievoudige Verbond, meent
bet Weener blad, dat Giolitti naar aanlei
ding van diei verjaardag behoefte zou heb
ben gevoeld, om daarover met Von Biilow
eens te spreken, omdat door de latere tot
standkoming vafi de>n Tweebond tusschen
Frankrijk en Rusland en door de overeen
komst die Engeland aangegaan heeft met
Frankrijk ten aanzien van het koloniale be
zit, er omstandigheden in 't leven waren
geroepen, die voor den Driebond van belang
waren. Maar, twee vragen komen bij le
lezing hiervan bij ons op. Ten eerste waar
om zou juist Italië den 25en verjaardag van
het Diutsch-Oostenrijksclie verbond willen
herdenken? En ten tweede was er dan ver
leden jaar, toen de Driebond vernieuwd is,
geen gelegenheid om eens over den algemee-
nen politieken toestand te sproken
Maar waarover is dan toch wel gesproken
tijdens die samenkomst? De heer Von Biilow
heeft zelf eenige inlichtingen daarover gege
ven. In een interview, dat hij aan een me
dewerker van de Frankfurter Zeitung heeft
toegestaan, verklaarde hij, dat Giolitti's be
zoek niet in verband stond met een of ander
politiek geheim. ,.De zaak is" zei Von
Bülow „dat ik met den heer Giolitti
sedert jaren bevriend ben, al uit den tijd
toen ik gezant te Rome was. Wij hebben
elkaar niet gesproken sedert wij beiden mi
nister zijp en verlangden elkander weer eens
te zien. Is dat zoo'n wonder? Als de komst
van den heer Giolitti lang te voren aange
kondigd was, dan zouden er nog veel meer
conjecturen gemaakt zijn. Mij was zijp
komst natuurlijk bekend. Het wa® een sa
menkomst1, die alleen het gevolg was van per
soonlijke betrekkingen, ofschoon men wel
kan zeggen dat dit bezoek tevens een bewijs
is van onze goede betrekkingen tot Italië.
Het meeste heeft mij verbaasd de bewe
ring, dat wij over een interventie in de Rus-
sisch-Japansche oorlog zouden hebben gespro
ken. Ik kan beslist verklaren dat wij er niet
aan denken tusschen beide te komen en voor
zoover ik weet, denkt op dit oogenblik nie
mand daaraan. De Duitsche regeering staat
in dat opzicht op het zelfde standpunt als
de Fransche".
Aldus de, verklaring van graaf Von Bü
low zelf. Opgemerkt wordt, dat bij de samen
komst nocb de Italiaansche gezant te Berlijn,
noch de Duitsche gezant te Rome tegenwoor
dig zijn geweest, hetgeen allicht het geval
geweest zou zijn als er gewichtige vraagstuk
ken. beiden landen betreffende, behandeld
waren. Dat deze verklaring evenwel niet
aan alle verdere gefantaiseer een einde
heeft gemaakt, is begrijpelijk. Een di
plomaat als Von Bülow bezigt het woord om
zijn gedachten te verbergen. En wie zou in
ernst willen gelooven, dat er door deze twee
leidende staatslieden alleen maar over koet
jes en kalfjes gesproken is en dit Giolitti on
middellijk weer naar Racconigi is vertrok
ken om.... er een beschuit met muisjes te
eten?
Duitschland.
Dte toestand van den Koning van Saksen
was de laatste dagen iets beter. De aanval
len van benauwdheid komen niet zoo dikwijls
terug en de Koning geniet dientengevolge
meer rust. De eetlust is bevredigend en de
Koning heeft ook reeds een korten rijtoer
iu het park van het kasteel gemaakt. De
krachten rijn bevredigend.
Het garnizoen te Detmold zal voorloopig
niet den eed afleggen ten overstaan van
den nieuwen regent graaf Leopold, in ver
band met het door Schaumburg-Lippe bij
den Bondsraad ingediende protest.
Engeland.
Sir William Harcourt, de tekende libe
rale Engelsche staatsman, is Zaterdagmor
gen, plotseling overleden. Hij werd ge
boren den 14en October 1827 en werd
voor het eerst in 1868 lid van het
Engelsche Lagerhuis, waar hij als bekwaam
jurist en politicus, ook door zijn redenaars
gaven, spoedig de aandacht trok. In het jaar
1869 werd hij tot hoogleeraar in het volken
recht aan de universiteit van Cambridge be
noemd.
In 1873 trad hij in het ministerie-Glod-
stone als „solicitor general'" op. Van 1880
tot 1885 was hij eveneens in het kaïbinet-
Gladstono minister van binnenlandsche za
ken in het volgende kabinet-Gladstone was
hij minister van financiën, n 1. van Januari
tot Juli 1886. Ditzelfde ambt bekleedde hij
van 1892 tot, 1895 in het vierde ministerie-
Gladst one en daarna iin het ka bin et-Rosebery
Langen tijd was hij de parlementaire lei
der der liberalen in het Lagerhuis, in welke
functie hij door Sir Henrv Campbell Ban-
nerman wérd opgevolgd.
Ook als publicist had hij een welverdien
den naam. Hij werkte mede aan de Sater-
day-Review en schreef onder het pseudoniem
„Historicus" herhaaldelijk belangrijke op
stelien in de Times.
Nog niet zoo heel lang geleden verscheen
van zijn hand een werk over de geschiedenis
van Gladstone, met wien hij zoo lang had
samengewerkt en wiens bijzondere vriend hij
was.
In de politieke geschiedenis van Engeland
van de Laatste veertig jaar bekleedde Sii
William een eervolle plaats.
Den 9en November wordt Sir J Ritchie
als lord-mayor van Londen opgevolgd door
den alderman John Pound.
Spanje.
Te Parijs loopt het gerucht, dat de Ko
ning van Spanje verloofd is met prinses
Marie-Antoinette van Mecklenburg-Schwe-
rin, de zuster van de verloofde van den Duit-
schen kroonprins, een prinses die twee jaal
ouder is dan de Koning.
Het Fransche tijdschx-ift „Questions diplo
matique® et colo iiales" h<_eft uit goede bron
vernomen, dat er goede hoop bestaat, dat de
Fransch-Japansche overeenkomst betreffende
Marokko tot stand zal komen.
De Madridsche Heraldo verklaart met be
slistheid, dat die tot standkoming reeds een
feit is, en dat de onderteekening van het ver
drag binnen enkele dagjn zal geschieden.
Het verdrag is aangegaan op den grondslag
van don status quo, doch kent aan Spanje een
„belangensfeer" toe in het noorden, met uit
zondering van Fez en Tanger, en iu het wes
ten en zuidwesten van Marokko, waar Spanje
souvereiniteitsrechten zal kunnen uitoefenen,
wanneer liet gezag van den Sultan niet lan
ge.' wordt erkend.
Oostenrijk-Hongarije,
De Koning van Rumenië heeft dezer dagen
een onderhond gehad met graaf Goluchowski,
dat een uur duurde. Vooraf had Goluchowski
een langdurige particuliere audiëntie bij den
Ke zer gehad.
Twaalf luitenante van het Rumeensohe le
ger zullen tot eeu twee-jarig dienstverband
bij een aantal Ooetenrijksche regimenten
worden toegelaten.
Zaterdag middag is het Rumeensohe Ko
ningspaar, nadat de Koningin 's morgens te
Weenen aangekomen was, naar Boekarest
vertrokken. De Koning bracht Vrijdag ook
ecu bezoek aan den Duitschen gezant te Wee
nen, dat anderhalf uur duurde.
Een bericht, dat Ooetenrijk-Hongarije in
Engeland 30 torpediobootem en torpedojagers
besteld heeft, wordt van bevoegde zijde tegen
gesproken. Van elk scheepstype is slechts één
schip besteld in Engeland om als model te
dienen. De overige zullen in het binnenland
worden gebouwd.
Servië.
De bijeenroeping der Skooptsjina, die
hare zitting op 1 October behoorde aan te
vangen, is uitgesteld tot 1 November. De
reden daarvan is, dat de begrooting nog niet
gereed is.
Te Weenen is bericht ontvangen, dat al
de officieren, die medeplichtig zijn aan den
koningsmoord te Belgrado, bij de kroning
ridderorden hebben gekregen.
De oorlog in Oost-Azië.
Van den oorlog zijn de volgende berichten:
Van het oorlogstooncel bij Moekden zijn
geenerlei berichten ontvangen. De telegram
men, die do vorige week van het begin
nen van den algemeenen aanval spraken, zijn
dus wel eenigszins voorbarig geweest, en wat
er om exx bij Moekdon gebeurt, is nog steeds
in een geheimzinnig waas gehuld.
Van Port-Arthur ontvangen we enkel het
bericht, dat er Vrijdag een wapenstilstand ge
sloten was om de dooden te begraven. Nu,
dat zal wel noodig geweest zijn, want In
vroegere berichten werd gemeld, dat om Port
Arthur de lucht verpest was door den stank
die de onbegraven lijken op het slagveld ver
spreidden.
Nadat dit was geschied, hebben de Japan
ners de beschieting weer heiwat.
Tsjifoe, 2 Oct. Volgens een Chinees, die
den 30en September Port Arthur verliet,
had een hevig gevecht plaats den 28en en
29en aan de westkust van Liaotisjan, niet
ver van de Duiven-baai, waarin de Russen
aanvallend optraden. Klaarblijkelijk deden
de Russen een poging om het zware geschut
te veroveren, dat de Japanners daar opgesteld
hadden. Deze poging mislukte echter
Londen, 3 Oct. De Chronicle ontving een
telegram van het L'aotoeng-schiereiland, ge
dateerd 1 October, en meldende dat Vrijdag
een korte wapenstilstand overeengekomen
was, tot het begraven van de dooden. Do
officieren van de elkaar zoo hevig bestrij
dende legers wisselden groeten met elkander.
De Russen drukten schertsende de hoop uit,
dat de Japanners niét al te veel ongemak
ken zouden ondervinden.
Toen de wapenstilstand geëindigd was,
werd het bombardement weer krachtig
hervat.
Het Russische hospitaalschdp „Mongolia",
dat bij den tekenden uitval viam het Rus
sische eskader in Poort Arthur, -ook zee ge
kozen had, is toen met de rest- van de vloot
weer in die haiven teruggekeerd. Uit c-cn
particulier sührij. >cn van een ier opvaren
den blijkt, dat gedurende bet verbrede ge
vecht de Japanners het hospitaal schip zoo
veel mogelijk ontzagen. Tweemaal werd liet
sohip door hen van het overige eskader af
gesneden, zonder dat er een sohot op gelost
werd en zij seinden zelfs aan het schip, dat
het naar links moest wegstoomen. Dit deed
het schip. Een oogenblik bevond het zich
tusschen twee vuren en de vijandelijke tor
pedobooten liepen kout langs het sclnp heen,
zonder het echter aan te vallen. Niettemin
liep de „Mongolia" groot gevaar, daar zij door
torpedo's doorvaren moest. Op den terug
tocht naar Port Arthur ontplofte vlak in
de nabijheid van de Mongolia, een grooto
torpedo. In den ochtend na. den slag liep de
Mongolia weer met het eskader Port Arthur
binnen.
Tokio, 2 Oct. De Standard kreeg een be
richt, dat een Koreaansche bende oen aan
tal Japanners had aangevallen bij Koksau
aan den spoorweg van Seoul naar Foesan.
Zeven Japanners werden gedood.
Van een dergelijken aanval wordt mel
ding gemaakt (doch daarbij wordt niet aan
gegeven waar hij plaats had. Red. U. D.).
Daarbij zouden 60 Koreaansche soldaten de
Japansche kolonie zijn binnengedrongen.
Verscheidene Japanners werden daarbij ge
wond
De Japanners hebben troepen gezonden
naar de plaats der ongeregeldheden.
Professor Pawlowskn, van de universiteit
te Kieff, die als chef van. het hospitaal to
Liaojang dienst gedaan heeft en nu pas naar
Moskou is teruggekeerd, deelt eenige bijzon
derheden mede in de Nawoje Wremja over
zijn oudervindingen. Hij zegt o. a.
„Ons leger in het verre oosten heeft zijne
lessen uit den oorlog getrokken en is thans
Vit het Noorsch
37 VAN
JONAS LIE.
Faste keerde langzaam huiswaarts, slechts
nu en dan werktuigelijk groetend.
Dó stad lag als het ware in een geheel
veranderden, wonderlijk, stillen weerschijn
voor hem. De menscihen, zaken en drukte
schenen hem niet meer aan te gaan. Hij
voelde zich er nog meer buiten staan, dan
of hij rich in een verafgelegen vreemd land
had bevonden.
Andereu konden treuren en zich uitspre
ken. Daar hadden zij recht op. Dat behoorde
tot liet leven zelf
Maar ik? schreeuwde het in hem,
als moeder sterft, als Solvi haar jongen ver
liestMijn hart moet zich sluiten. Ik moet
zorgen niet week te worden ophoudou
iets te gevoelen
Wordt er ergens een kind geboren, d'an
nemen zij het op ini nun gevoelsleven en zijn
blijde en kunnen feest vieren en bedenken
hoe het kind zal heeten en zoo van alles
En sterft het, dan schreien zij uit de vol
heid huns harten.
Maar i k, ik heb zoo menige moeder, zoo
menig oude en zoo menig arme aan den rand'
van den ondergang gebracht, die nu mis
schien hun geheele leven in armoede kun
nen rondslepen.
Of ik in het tuchthuis moet spinnen
of daarvan vrij loop, doet er niets toe.
Ik ben buitengeslotenNemesis, de gjo-
din der wrekende gerechtigheid, heeft het-
oordeel voltrokkendaartoe is geen Luders
noodig. Ik ben iemand, wiens vreugde en
droefheid niet meetellen, ik kan slechts
rond!oopen als een afgestorvene en door dó
ruiten naar 1 innen gluren.
Dat is de straf, omdat ik zoovelen de
vreugde benomen heb I
Hij verhaastte zijn gang, te vergeefs trach
tend zijn gedachten te ontwijken.
Tehuis gekomen knikte hij| Ditlef toe,
klopte hem op den schouder en streek hem
met de hand! door het haarmaar hij ver
liet hem plotseling, toen hij zich door hem
zag aanstaren met een uitdrukking als van
een opkomenden angst.
De idioot scheen in staat te raden.
Faste liep langzaam in do woonkamer
heen en weer en ging naast zijp» moeder zit
ten, die op de canapé lag.
Hij nam een van haar gezwollen haaiden,
begon zachtjes te praten over haar rheuma-
tieken ontwaakte uit zijn diepe ver
getelheid en verstrooidheid, toen zij hem tot
zich neertrok en hem op het- klamme voor
hoofd kuste.
Hij had een loom, verlammend, bevend ge
voel van slechts haar kus to kunnen voelen
als iets verwijderds, uitwendig: - een stil
le, gruwelijke paniek; hij was buitengeslo
ten
Er lag een bleeke toon over de kamer,
die zeide. dat hij had uitgeleefd; hij kon
verder slechts als een schim rondloopeu.
Hij ging naar boven op zijn kamer
keek een oogenblik rond, ruimde en bergde
verstrooid het eeni en ander op, als iemand,
die plan heeft- te verhuizen; plotseling be
gon bijl, ijverig en zorgvuldig, de beschreven
papieren van zijp tooneelspel samen te pak
ken en bond! er een touw om.
Op een kaartje, dat hij er inlegde, schreef
hij:
„Lieve Bera! Lees en bewaar ook dit van
mij, samen met het andere. Mijn dank
Altijd ww Faste.''
Blericden in de keuken gelastte liijl de
meid, om het pak bij Gylling te brengen.
Hij sloot- de kamerdeur en keek een oogen
blik daarin rond, alvorens weg te gaan.
Vóór dat. hij zich plotseling omdraaide en
den weg nam langs de rotsspitsen naar de
groote riffen toe, had hij een oogenblik in
gepeins gestaan voor het raam van den ge
weermaker DunhagenHüj dacht er geen
oogenblik over om een revolver te koopen
hij had ten slotte zware hoofdpijn diep
in- zijn hersens, door al dat starenzijn
gedachten waren afgedwaald
Binnen bij Breders zaten Dina en de zus
ter; zij schreiden. Haar kleine uitzet was
verdwenenMaar Luders raasde en wilde
zich wreken. De douane-inspecteur en oude
Kluwer a-iepen dat hiijj gevangen) genomen
moest worden en in het tuchthuis opgeslo
ten! Solvi liep thuis zwijgend! rond en
zeide niets. Sommigen namen het ironisch
op, en de oude Tryggesen brulde zijn gees
tigheden uit.
Faste wilde voor geen wereldsch goed
thans de straten doorgaanHij zag de
stad doorzichtig, als in een visioen en snelde
weg, juist alsof al haar leed, haar kreten en
vertwijfeling, jagend en klagend hem ach
tervolgden
En van den landtong kwamen zij
aanzetten, mannen en vrouwen met een kind
op den arm alle kleine lieden liet werd
een heele bende en vroegen om recht en
wtaar hij, die hen voor hun arme spaardui-
teri bedrogen had, te vinden was.
Hij voelde zich onuitsprekelijk verlicht,
bepaald bevrijd, toen de laatste rotspunt het
uitzicht op de stad versperde!
Eindelijk was hij alleen
'Daar beneden stond een hooge zee tus
schen de klippen, en de wolken dreven dotir
ker voorbij, niet. lichte plekken er tusschen
in.
Zij had zoo menig wrak op de riffen ge
worpen zij kon er misschien vandaag ook
nog wel eens een brengen
Want zijn levensdoel was geheel vernie
tigd.
•Dat heb je vlug gedaan, Faste zeven
en twintig jaar
En nu) sta je reeds hier en wil voor je
Schepper verschijnen!
Ja, wie zoo was als zijn moederge
looven met het eene oog en redlenecren met
het andere en dan toch nog tot overeen
stemming te komen.
Ik kon ook anders mij eerst het genoegen
trachten te gunnen eenige kleinigheden tot
klaarheid te brengen, dacht hij. Bij voor
beeld, volgens welk recht loopt moeder ge
bogen 6F is Ditlef in de wereld gekomen als
idioot? Bovendien zou ik ook eenige vragen
willen doen over al die arme stakkers,
die met allerlei gebreken behept zij|n
lammen en blinden en zwakken van geest
en onwijzenZij konden' waarlijk ook
wel schreeuwen over bankroet. Ik zou ook
kunnen vragen waarom aan anderen, juist
omgekeerd, zulke overvloedige gaven wor
den toebedeeld, die met de eischen van hot
loven niet geëvonredigd zajn en de ontzet-
t&ndsto verantwoordelijkheid medebrengen.
Aan mij, bij voorbeeld!!wien, behalve
allerlei andere zaken, ook een overredings
gave is geschonken, die in de eerste plaats
mij zelf fopt. cn bedriegt- en die verder mijn
medemenschen in het ongeluk stort.
Ik zou lust hebben te vragen naar de oor
zaak van dit alles hier benedèn.
De arme bedelaar, die voor den rechter
komt. verantwoordelijk gesteld voor de vele,
vele schapenWat moet hij antwoorden?
behalve dat eene, dat hij zijn handen
toont en zegt: gij hebt mij die gegeven.
Heer, was dat niet om ze te gebruiken Of
is het overdaad, die mij in vergeetachtigheid
en verstrooidheid bij het machtig scheppen
gegeven werd?
Wordt rtroolfd.