3<Ie Jaargang. Woensdag 12 October 1904. BUITENLAND. FEUILLETON. MIJN GODFRIED. w\ 101. AMERSFOORTSGH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.35. Idem franco, per post- 1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertenties, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers! VALKHOFF O. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIÉN: f o.ra. 0.19. Yan 1—5 regels Elke regel meer Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Bene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht Het Fransch-Spaanache verdrag over Rüarokko. Do inhoud van de dezer dagen tot stand gekomen overeenkomst tu-:c.hen Frankrijk en Spanje over Marokko is voor 't oogenblik nog niet bekend. Het schijnt ook, dat de openbaarmaking vooreerst nog niet te ver wachten is. En althans zal die niet volledig geschieden, want het verdrag bevat geheime artikelen, die een bij uitstek bevoegde d v- kundige, do onder voorzitter van de Fransche Kamer Etienne, de ziel van de de geheele overeenkomst noemt. Wat is dan de juiste inhoud vain de over eenkomst? Men kan daarnaar natuurlijk slechts gissen, maar wanneer die gissing ge daan wordt door een man, die het gezag ge niet van den heer Etienne, dan kan men daarop vrijwel afgaan. Hij heeft zich daar over tegenover een modewerker van den Temi>s aldus uitgelaten. ..Daar de politieke voorrang van Frank rijk erkend is door Spanje door net feit van zijne instemming met het Fransch-Engelsche verdrag on in do eigen termen vain dat ver drag (te waken voor de rust van Marokko, het bijstand te verleencn voor alle admini stratieve, economische, finamcieele en mili taire hervormingen, waaraan het behoefte heeft); daar aan den anderen kant de poli bieke onschendbaarheid van Marokko met bijzondere plechtigheid is verkondigd, on derstel ik. dat de rechten van Spanje, die „in hun omvang zijn vastgesteld/' en d belangen van Spanje „die „ge waarborgd" zijn, van uitsluitend eoono- mischen aard zijn. Met andere woorden ik denk, dat het, in een kring waarvan de onderhandelaars de grenzen hebben moeten bepalen, voortaan bepaald is, dat Spanje be trokken zal zijn in ecne mate die onge twijfeld eveneens bepaald is bij het econo mische gedeelte van ons vreedzaam doordrin g®1 „Politiek is er geen twijfel mogelijk Onzo bevoorrecht© toestand naast den Sultan is on betwistbaar. En daar dc Sultan voor en m de verklaring is en „lijft souverein van zij® rijk, en van zijn geheele rijk, is het duide lijk, dat ons politiek privilege in zijn geheel blijft bestaan. Daarentegen heb ik altijd ge dacht, en denk ik neg, dat het rechtmatig ia dat Spanje, dat rechten ontleent aan zijn bezittingen in Noord-Afrika- en waarvoo iedereen in Frankrijk werkelijk sympathie voelt, voordeel trelct, dooi- er aan deel te nemen binnen bepaalde geografische grenzen van de economische ontwikkeling, die oude" onze leiding zal worden ondernomen. „Er is oen geheel programma vast te stc! len. Er zullen havens te graven, bruggen te bouwen, spoorwegen aan te leggen zijn. Het is natuurlijk, dat in de streek, waar het be langen heeft, Spanje van dait alles zijn deel heeft. Het is natuurlijk, dat in de bestuurs raden, die zullen worden opgericht voor al die zaken, Spanje vertegenwoordigd wordt „Ziedaar wat, volgens mij, de bedoeling van de geheime artikelen kan en moet zijn Wanneer deze onderstelling juist is, dan is de tussohen Frankrijk en Spanje getroffen regeling uitmuntend." Zoo oordeelt deze Fransche staatsman. Van zijn standpunt is het te begrijpen, dat hij de getroffen regeling uitmuntend vindt. Frank rijk bevindt zich hier in de rol van den gever en dan is men altijd geneigd wat men doet goed te vinden. Maar of ook de andere partij bevredigd is, dat is -ne andere vraag. Aan de Vossische Ztg. wordt daarover geschreven „Het is mogelijk, dat Frankrijk bevredigd is. Spanje is het zeker niet en kan het niet zijn. Het heeft Marokko sints vier eeuwen bc-schouwd als zijn voorbestemd gebied. Het beeft in den loop van dezen tijd drie groote oorlogen in het naburige land gevoerd en roemrijke overwinningen bevochten, die in de herinnering van het geheele volk voorb leven. Het heeft daar kuststreken veroverd, de Presidios, die het door alle wisselingen van zijne politieke lotgevallen onwrikbaar heeft vastgehouden. Ieder Spaanscihe staats man sedert Ferdinand en Isabella heeft als doel van Spanje's streven beschouwd, bij de eerste gunstige gelegenheid, die vroeg of laat onfeilbaar zou komen, van het groote en rijke, althans voor ontwikkeling vatbare land aan gene zijde van de straat van Gi braltar bezit te nemen. En nu vallen de luchtkasteelen op eens ineen en moet Spanje inzien, dat het zijn 400-jarigen lieve lingsdroom niet langer mag droomen. Frank rijk legt de hand op Marokko. Engeland geeft daartoe zijne toestemming voor de twee goedkoope conoessiën, dat Frankrijk de Afrikaansche kust van de straat van Gibral tar niet versterkt en aan Engeland dertig) jaren lang de handelsvrijheid in Marokko waarborgt. En in de wijde wereld is er nie mand, die bereid zou zijn Spaansohe aan spraken tegen Frankrijk te ondersteunen. Wat kan Spanje doen? Voor zijne rechten of wat het- daarvoor houdt, met geweld opko men Daartoe zou heden niet eens Dom Quichot bereid zijn, wanneer hi; nog in dit aardsche tranendal vertoefde. Pruilend in een hoek gaan staan Dat zou op Frankrijk weinig indruk maken. Er blijft dus niets over dan den weg der onderhandelingen te betreden. De Spaansclie regeering wist van te voren heel goed, dat dezo weg slechts tot teleurstellingen en vernederingen zooi led den. Er was van Frankrijk toch niets van beteekenis te krijgen. Marokko is voor Spanje verloren en blijft dat, wanneer niet na menschenleoftijden eene geheele verande ring van den toestand der wereld intreedt. Spanje moet met bitterheid tot de erken ning komen, dat het overwonnen en ver zwakt is en dat het keerpunt in de Marok- kaansche toestanden juist werd bereikt op het oogenblik, waarop het nationale aanzien een voorbeeldeloo® lagen stand beeft bereikt. De Spaansche regeering kon bij den tegen- woordigen toestand van het land 't er niet op laten aankomen met Frankrijk in onmin te gerakenreeds met het oog op de terug werking, die eene gespannen verhouding tus sohen de monarchie van Alfonso XIII en de machtige, thans zeer radicale naburige repu bliek op do ontwikkeling der binnenland1 soke politiek van het schiereiland zou uit oefenen. Zoo kwam het tot de onderhande lingen en kwamen zij ten einde. Frankrijk was voorkomend en beleefd. Spanje moest zijne zuchten onderdrukken, hoe zwaar het onvermijdelijke offer het ook viel. Vreugde ondervindt het echter zeker niet over zijn verdrag met Frankrijk." Frankrijk. Te Privas is tot lid van de Kamer van afgevaardigden gekozen de ministerieele re publikein Lcroy met algemeone stemmen. Bii de verkiezing in 1902 had de gematigde repu blikein eene aanzienlijke minderheid. Lerov is in zijn program een voorstander van kerk en staat gebleken. tngelana. De „Morning Post" deelt aan Reuters bureau mede. dat zijl morgen zal bekend maken, dat lord Milner vóór Kerstmis zal aftreden. De heer Jozef .lamberlain heeft verleden Zaterdag Lauden verlaten tot het doen van eene ontspanning9reis op het vasteland. Om zijne rust niet te storen, zullen hem geen brieven, van welken aard ook, gezonden worden. Zwitserland. De raadkamer van het bondsgerechtsaof heeft besloten den bedrijver van den aanslag tegen den Russischen gezant Schadowsky, op 10 Juni j.1., den ingenieur Ilnicki, nog niet naar de openbare terechtzitting te verwijzen, en heeft de stukken tot aanvulling van net onderzoek terug gezonden aan den rechter van instructie. Rusland. De Keizer en, die Keizrin zijn gisteren te Zarskoje Selo teruggekeerd. De Keizer hoeft gisteren de benoeming onder toeken d! van gen,öraal-majoor Ryd&ewski tot assistent van den, minister van binnen- iandsche zaken, hoofd der politie em com mandant van het eerste eskader. Schout-bij-nacht Jessen is tot bevelhebber van het eerste eskader der vloot van den Groeten oceaan benoemd. Turkije. De definitieve contracten over de con cessie voor het leggen van de telegraafkabel van Konstantinopel naar Constanza en voor het spannen van een telegraafdraad over land van Konstantinopel naar El Arisch, zijn door de Porte en den vertegenwoordiger van de Oost-Europeesche telegraafmaatsohaippij on derteekend. Midden-Amerika. De Koning van Spanje is gekozen ris scheidsrechter in het geschil tussohen de republieken Honduras en Nicaragua. De oorlog in Oost>Azië. Van den oorlog zijn de volgende berichten Tsjifoe, 11 Oct. Japanners, die gi:. .ca Dalny verlieten, berichten, dat eene Japan- ache afdeeling den 9. eene kleine stelling op de Itsjan-heuvel aanvielen en daarbij een gracht, die door den regen was gevuld, in sampans overstaken. Do Russen boden gerin ge,n tegenstand, maar la,ter werden de Japan ners door de Russische artillierie gedwongen de plek te verlaten. Volgens een bericht van de Daily Mail uit Tientsin is uit Nagasaki bericht, dat de insluiting van Port Arthur door de Japan ners steeds nauwer worat. Er is den Japan ners veel aan gelegen, Port Arthur den 3en November, op den verjaardag van den Mika do, te nemen. Russische gevangenen verkla ren, dat vele dooden onbegraven liggen bin nen de vesting. De hospitalen zijn zoo vol, dat de ge—onden aan boord van de schepen in de haven gebracht worden. Het garnizoen is tot 10 000 strijdbare mannen terugge bracht. De b'okkade wordt strenger, de voe ding wordt schraaler worden reeds paar den geslacht. Petersburg, 11 Oct. Een telegram uit Tsji foe aan de „Nowoje Wremja" bericht, dat- het garnizoen van Port Arthur den Gen dezer een uitval deed eoi verscheidene door de Ja panners bezette hoogten hernam Petersburg, 11 Oct. Het Russische Tele- graafagentschap bevestigt uit goede bron, dat stadhouder Alexejew den Gen October te Moekden is gekomen en terstond met generaal Koeropatkin een onderhoud had. waarop deze zich naar de troepen begaf, voorts dat de troepen de aanvalsbeweging zijn be gonnen. Petersburg11 Oct. Generaal Koeropatkin seintDo Russische en Japansohe voorpots ten zijn thans in. voeling met elkaar op k ano nschotsafstand Een telegram uit Moekden aan de Birshe wija Wjedomosti meldt, dat op 9 dezer een artillerie-gevecht, plaats had, dat den gehee len dag duurde. De Japanners trokken over dc geheele linie terug. Tokio, 11 Oct. Men verzekert, dat do Rus sen tot den aanval zijn overgegaan. Zij «.rok ken over de Hoen-ho, vielen generaal Koeroki aan en namen eene stelling, die door de Ja panners, nadat zij aanzienlijke versterkingen hadden gekregen, werd hernomen. De Russische opmarsch is niet geslaagd de verliezen aan beide zijden zijn groot. Deze berichten zijn intusschen niet offici eel bevestigd. Petersburg, 11 Oct. Een telegram uit Moekden bericht,, dat Zondag den ganscheu dag een artillerie-duel plaats ha<l, waarin aan Russische zijde de rechtervleugel en het cen trum betrokken waren De Japanners gingen overal terug, door de Russen opgedrongen. Tokio, 11 Oct. Bericht wordt, dat de Rus sen met een groote macht de Hun-rivier zïjr- overgetrokken en de Japansche stellingen krachtig aanvallen. De Japanners rukten in noordelijke rich ting op met eene groote troepenmacht. Men zegt dat een algemeen gevecht thans begonnen is. Londen, 12 Oct. De Daily Telegraph ver neemt uit Sjanghai van den lienMen oe- richt, dat Liaojang behouden werd door Nod- zoe, d'e nadat Oyama en de staf van zijn hoofdkwartier den terugtocht hadden bevo len, hiertegen met kracht opkwam en huü verzocht nog een nieuwe, beslissend* poging te wagen. Men gelooft, dat Oyama en de staf van zijn hoofdkwartier naar Japan zul len terugkeeren en dat, als het Japanschè leger de winterkwartieren betrekt, Nodzoe het bevel zal overnemen. Tokio, 11 Oct. De Japansohe kanonneerboot „Heiyen" is den 18. September op een mijn in de Duivenbaai geloopen. Slechts vier manschappen zijn gered. Tokio, 11 Oct. De „Hiyei", het den J8. September in de Duivenbaai gezonken Ja pansche kustvaartuig, zonk in den nacht; twee onderofficieren en twee matrozen slaag den er in een naburig eiland te bereiken, van waar zij later werden afgehaald. De reet van de bemanning, die uit 311 koppen bestond, kwam om. Het vaartuig was te voren gedeta- creerd voor een bij zonderen last. Heit bericht van de ramp was tot nu toe ach tergehouden; eerst lieden werd toestemming verleend het bekend te maken. Bij dc inspectie van het Oostzee-eskader te Rerval 'heeft de Czaar tot de bemanning eene toespraak gehouden, waarin hij de hoop uitsprak, dat zij te zijner tijd even heldhaf tig heb vaderland zouden dienen als hunne makkers in het Verre Oosten hadden gedaan en dat zij ""oor de Narjag en de Korjetz wraak zouden nemen en den driesten vijand, die Rusland in zijne rust gestoord heeft, zouden verslaan. Op het pantserscuip Alexan der III drukte de Keizer bovendien de hoop uit, dat de bemanning zich den naam waar dig zou toonen, dien het pantsersohip draagt. Ondanks deze keizerlijke woorden, blijft de twijfel bestaan, of nu het tijdstip voor het vertrek van deze vloot werkelijk is aan gebroken. Men bericht, dat de Hamburg Amerika-lijn A" stoomschepen heeft gechar terd om de vloot op hare reis van kolen te voorzien, en dat 10 of 12 van deze schepen reeds liggen te wachten bij de Can arische eilanden. Daartegenover is door het Peters- burgsche agentschap blijkbaar met opzet in den vorm van een telegram uit Berlijn bet bericht verspreid, dat het Oostzee-eskader nog lang niet gereed is en dat zijn uitloo- pen nog in 't geheel niet beslist is. Aan de Frankf. Ztg. wordt als gerucht uit Peters- burg gemeld, dat admiraal Rosjdestwenski beslist weigert uit te loopen. Sommigen be weren nu, dat h"i door een anderen admiraal zal worden vervangen, terwijl anderen ge- looven, dat de uitzending van het Oostzee- eskader heelemaal achterwege zal blijrven. De aankondiging van generaal Koeropat kin, dat hij heb oogenblik gekomen acht om van taktiek te veranderen en de aanvals beweging tegen de Japanners te beginnen, is als eene verrassing gekomen. Men had tot dusver aangenomen, dat, gelijk tot dusver, de Japanners door hun optreden zouden be palen hoe de zaken op het öorlog&tooneel verder zouden gaan. Van de Russen ver wachtte men geen aanvallend optreden in afzienbaren tijd, te meer omdat de vorming van een tweede Mandsjoeirijsch leger was aan gekondigd, waarvan het bijeenbrengen, naar het heette, nog maanden zou eischen. De Köln. Ztg. schrijft naar aanleiding daarvan: Op het eerste gezicht ligt er veel raad selachtigs in deze gebeurtenissen. De vraag ontstaatHeeft Koeropatkin uit eigen ini tiatief, op gronc. van de overtuiging dat hij sterk genoeg is. het bevel gegeven om over te gaan tot den aanval, of hebben ook dit maal. gelijk bij het zenden van het korps Stackelberg naar het zuiden, bevelen uit Petersburg den doorslag gegeven? Koeropat kin's loopbaan tot dusver geeft geen aanlei ding tot de verdenking, dat bij hem de be noeming yan den opperbevelhebber van het tweede leger aanleiding kan hebben gegeven, alles op ééne kaart te zetten. Voorloopdg biedt zich nog geen inzicht in het ontstaan van den Russischen opmarsch. Men moet zich /oorshands er toe bepalen den algemee- nen toestand te onderzoeken, of die bij-voor- b at een Russischen aanval op de Japanners doet voorkomen als eene avontuurlijke on derneming al of niet. In den slag bij Liaojang hebben beide partijen zware verliezen gehad, de Ja panners echter als aanvallers zeker de grootste. Zij zelf geven op 21.000 man dood en gewond tegen 15,000 Russen. De versterkingen, die zij gekregen heb ben, zijn echter reserveformatiën, die in deugdelijkheid niet gelijk staan met de troe pen van het actieve leger. Intusschen kuu- nen zij wel dezelfde sterkte bereikt hebben, waarmee zij bij Liaojang optraden. Bij Koe ropatkin zijn sedert begin September aan gekomen het eerste legerkorps en het zesde 4 Naar het Engolsch VAN JOHN STRANGE WINTER. Ik was in dien tusschentijd naar de deui gegaan, die op de plaats uitkwam. Het was een donkere, stille nacht, en eerst kou ik niets zien. Nelly volgde mij. „Waar zijn de anderen.? vroeg zij, in do duisternis glurende. „Wel, Awty, hier is de merrie en staat Allen daar niet? Allen, wat is er gebeurd? Allen kwam uit de duisternis te voor schijn, met een gezicht, zoo wit als een geest. „Juffrouw Nelly,' zieide zij, op angstigen toon; „ga naar binnen; het is hier geen plaats voor u." „Is er een ongeluk gebeurd?' vroeg Nelly, want natuurlijk gingen wij geen van beiden weg. „Ik weet het nog niet, maar Jozef is licht gaan halen. Daar is hij Ge moest liever naar binnen gaan." „Ik denk er niet aan," zeide Nelly, vast beraden. „Is er iets met vader ge beurd?" Vóór Allen kon antwoorden, kwam Jozef uit den stal, met de groote lantaren in dc hand. „Juffrouw Awty," zeide hij., klappertan dend, „nu moest gij naar binnen gaan dat is veel beter. Ik heb Rushforth gestuurd, om Robbert te halen." „Maar waarom? Is vader ziek? Wat is er gebeurd?" „Ik geloof, dat hij dood is, juffrouw," zei de Jozef, met zijn gezicht trekkende en zijn oogen vol tranendit. kon ik zien, omdat het- licht uit de keuken juist op zijn gelaat viel. Als uit éénj adem riepen Nelly en ik te gelijk: „Dood! O, Jozef, het is toch niet waar? Waar is hij? Laat ons naar hem toe gaan." Hij is in het wagentje, juffrouw," ant woordde Jozef, zoo goed als zijn levende lippen het hem veroorloofden.: „heelemaal in elkander gedoken. De merrie heeft hem te huis gebrachtdie heeft het verstand van een mensohIk stond aan de bocht van den weg te wachten, en daar zie ik ze op een sukkeldrafje aankomen, en omdat juist de maan een oogenblikje te voorschijn komt zie ikdat er niemand op den bok zitik loop zoo hard, ik kan er naar toe en vind den meester onderin liggend, en zeker zal hij nooit meer uitrijden!" Ik had nog nooit een doode gezien, maar toen Jozef dc lantaren over het wagentje hield, zag ik dadelijk, dat hij gelijk had. Het was vreeselijk. Vader, die altijd zoo keurig netjes geweest was, met een hartelijk woord en een vriendelij'kon glimlach voor iedereen, daar zoo te zien liggen, beklemd in de ruimte tussohen den bok en het slijkbord. Tot op heden weet ik nog niet, hoe zij hem er wit gekregen hebbenmaar ik oenk, dat zij de merrie van den wagen hebben gespan nen, en dat zij, toen de dissels naar de laagte waren, er vader, zoo goed zijl konden, uitge licht zuillen hebben. Weet gehet was zoo vreeselijik donker, ofschoon er een maan ach ter de wolken was. Zij droegen hem naar de keuken en haal den brandewijn met water, waarna Jozef de merrie weder voor den wagen spande en om den dokter reed. Maar het kon met meer helpen. Die lieve vader was dood, onher roepelijk dood! Nooit meer zou hij zijne oogen openen of tot ons spreken, en Nelly en ik bleven maai- naar hem staan kijken en hielden elkanders handen stevig omkneld. Toen. in die vrecselijke stilte, alleen afge broken door 'de snikken der drie vrouwen hoorden wij de voorkamerdeur opengaan en moeders z achten voetstap op den glad gewre ven vloer van de vestibule. „Is er iets aan het handje met de keuken meid?" riep zij, en waarschijnlijk was zij van plan naar boven te gaan. De meid barstte weer in tranen uit; maar Nelly en ik liepen naar de vestibule. „Lieve moeder," zeide ik. mijne armen om haren hals slaande, „er is iets verschrikkelijks ge beurd. Wij! weten niet, hoe we het u moeten vertellen." Zij duwde mij een. weinig achteruit, zóó dat zij mij in het gezicht kon zien, en vroeg: „Is er iets mei vader niet goed? Is er een ongeluk gebeurd?" „Neen, geen ongeluk, moeder," antwoordde ik. als van zelf. Zij zag mij een oogenblik ongeloovig aan. „Waar is hij zeide zij daarop, zachtjes; toen duwde zij mij op zijde en liep met vasten tred regelrecht naar de keuken. Men had de groote vierkante tafel afge trokken en vader op het haardkleed gelegd met de kussens van. den grooten gemak stoel uit de beuken onder zijn hoofd. Moeder knielde naast hem neder... „Phil!" riep zij, ..Phil!" Maar het bleeke gelaat bewoog zich niet meer. Voor het eerst in drie-en-twintig jaar bleven zijne ooren doof voor het geluid van haar stem. Zij scheen als verlamd. Zij verlangde niets en zeide niets. Zij hield slechts zijn arme ontzielde hand vast en zonk naast hem ne der, als in afwaahting van hetgeen, er verder gebeuren zou. Na een paar minuten kwam de dokter bin nen „Dit is een zeer treurige zaak," begon hij, en ik geloof werkelijk, dat hij Jozef op dat oogenblik maar half geloofd bad. Toen keek hij naar vader, en hij schrikte. Hij ook knielde naast hem neder, voelde zijn pols, raakte zijne oogen aan en legde de hand op zijn hart. „Geef mij den spiegel eens aan, zeide hij tot Allen hij hield dezen vervol gens voor vaders mond. Neen, er was niet het minste bewijs van vocht op de heldere oppervlakte tc zien, ©n dokter Jefferson schudde treurig het hoofd. „Mevrouw Nugent." zeide hij zeer vrien delijk tot moeder, „ik had gaarne, dat gij met mij mede naar de voorkamer gingt." Moeder zag op. „Dokter," zeide zij, ,kukit gij niets voor hem doen?" „Liev© mevrouw, God heeft al liet moge lijke reeds voor hem gedaan; hij is reeds langer dan een uur dood. Waarschijn'ijk leeft, hij niet geleden nog niet. zooveel als een speldeprik. Te oordeelcn, naar hetgeen Jozef vertelt van de wijze, waarop men hem ge vonden heeft, zou ik zeggen, dat 1 ij; niets gevoeld heeft dan een kleine bezwijpring. Als gij stilletjes in de voorkamer blijven wilt zal ik hem naar de bibliotheek laten vervoe ren en zorgen dat al het noodige verriebt wordt." Ik had moeder vóór dien tijd nooit zoo ge zien. Tot nu toe wtas zij- altijd met hart en ziel bezig geweest, alles schikkend en be stierend, wat ïn de huishouding omging. Nu scheen zij geen zenuwen of kracht te bezit ten. Zij liet zich door den dokter ophelpen en wegleiden. Hij- wenkte Nelly en mij hein te volgen, hetgeen wijl deden. „Houd haar nu in de kamer," zeide hij zachtjes tot mij. „Ik kom, zoo spoedig ik kan terug; we kunnen hem daar niet laten liggen. Ik heb den jongen weggestuurd, om mijn vrouw te halen." ..O, dat is werkelijk lief van u," zeide ik dankbaar. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1904 | | pagina 1