V. 103. 3de Jaargang. Vrijdag 14 October 1904 BUITENLAND. FEUILLETON. MIJN GODFRIED AMERSFOORTSGH DAGBLAD -aat A BONNE MENTSPRIJ8 Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25. Idem franco per post- 1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertcnticn, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C». Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADYERTENTIÉN: Van 15 regels f 0.75. Elke regel meerO.ü. Groote letters naar plaatsrnimte. Voor handel en bedrijf bestaan roordeellge bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnemefet; Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op i toegezonden. Kennisgeving. De Burgemeester eni Wethouders van Amers foort brengen ter kennis van de ingezetenen, dat de commissie, die zich gedurende onderscheidene jaren heeft belast met de bezorging van spijzen aan behoeftigen, zich weder bereid heeft ver klaard om gedurende den a. s. winter hare po gingen tot leniging van armoede voort te zetten. Burgemeester eh Wethouders openlijk hunnen da nik betuigende zoowel aan de bovengenoemde Commissie, voor 'hare belanglooze en edelmoe dige werkzaamheid', als aan de ingezetenen, voor hunne milddadige medewerking, maken tevens bekend, dab de commissie voornemens is, om op Maandags den 17. October e. k. aam te van gen met het openen der aan de huizen te doen© inschrijvingen tot deelneming aan het uitdeel en van spijzen gedurende den a. s. winter, terwijl de ingezetenen dezer gemeente dringend worden aan gespoord om door ruime inteekening de heilzame pogingen dier Commissie te ondersteunen en daardoor hunne belangstelling in deze zoo nut tige inrichting te toornen. Amersfoort, den 13. October 1904. Burgemeester en Wethouders voornoemd T)e Secretaris, De Burgemeester, B. W. Th. SANDBURG. WUIJTIHRS. Politiek Overzicht Watzal er gebeuren als Rusland wint? Wat den Russisohen opperbevelhebber aanleiding gegeven heeft tot het aanvallend optreden, dat in de legerorder van 2 Octo ber werd aangekondigd en dat nu in uitvoe ring is, ligt nog in het duister. Voelt hij zich nu werkelijk sterk genoeg om te ver trouwen, dat hij de voor weinige weken ge leden nederlaag van Liaojang zal kunnen natwisschen en de verdedigende rol, die hij; tot dusver in dezen oorlog vervulde, met succes voor die van den aanvaller zal kun nen verwisselen Of is deze aanval s be weging, zooals in een telegram aan de Temps uit Moskou als waarschijnlijk wordt voorgesteld, eene wauhoopsou der neming, door den kritie ken toestand van Port Arthur ingegeven? Men kan daarnaar voor 't oogenblik slechts gissende loop der gebeurtenissen zal daar op het antwoord moeten geven. Di ieder geval is hierdoor de oorlog in eene nieuwe phase getreden. In Londen is daardoor de vraag van do houding der on- zijidügen weder te berde gekomen. In de Spectator wordt in een ingezonden artikel de mogelijkheid behandeld van eene geduchte nederlaag der Japanners, niet bepaald naar aanleiding van de thans begonnen onderne ming. De sohr. zegt daarover „De oorlog kan eindigen op drie manie rendoor een© Japanscbe overwinning, door eene Russische overwinning, of door onbe slist spel. Het laatste zal mogelijk het einde zijn, maar wanneer de oorlog moet eindigen in de beslissende overwinning van één der beide zijden, dan zou ik mijn geld zetten op het Russische paard. Welke hoop op eene spoedige overwinning de Japanners ook had den twee maanden geleden, zij hebben die nu verloren, zelfs al brengen zij China aan hunne zijde. De Russische legers zullen eiken dag, sterker worden. Zij leeren hunne les on dei' den beste der onderwijzers, en zij heb ben achter zich de hulpbronnen van eon onmetelijk rijk, dat nooit te voren de nederlaag gekend heeft zooals andere rijken haar gekend hebben. „Wanneer dus Jap. i, verzwakt door aan houdend oorlog voeren, terugiwij'kt voor zrin vastberaden vijand en zich in gevaar bevindt van nog meer dan eene nederlaag, wat zijn wiji, Japan's bondgenoot, dan bereid te doen? Ons verdrag dwingt ons ongetwijfeld alleen Japan te helpen, wanneer een tweede staat het aanvalt; maar wanneer het eenigen zin of zedelijke waarde heoft, dan moeten wij uit zelfverdediging het leven redden van oen land; dat wij door dit verdrag erkend hebben, eene noodzakelijkheid voor ons te zijn. Zijn wij in >.ulke omstandigheden be reid ons te plaatsen tusschen Rusland en zijn hard in 't nauw gebrachten vijand, en de internationale verwikkelingen te aan vaarden, die zulk eene handeling kan doen ontstaan De gebeurlijkheid moge in een ver verschiet liggen, wij moeten ons er op voorbereiden, dat zij zich kan voordoen. De zaken zullen zich waarschijnlijk leenen tot. een compromis, maar het is lichtzinnigheid de mogelijkheid van een lastigen toestand te ignore oren Sommige organen van de pers gaan in op do kwestie, die hier wordt gesteld. Zoo ver klaart do Morning Post, dat het vcor de hand ligt, dat het Engelsche volk niet zal toelaten, dat Rusland Japan vernietigt, en zij wekt Groot-Brittaiinië op zich voor te bereiden op een grooten oorlog. Maar het is te begrijpen, dat voor de meesten een der gelijk vooruitzicht niet aangenaam is. Men spreekt over dat geval liever niet en is nog minder gezind er ernstig zijne gedachten over te laten gaan. De omstandigheden geven daartoe trouwens vooralsnog) geen dringende aanleiding. Dit komt ook uit in do opmerking, die de redactie vain de Spec tator toevoegt aam het aangehaalde artikel; zij zegt„Het is altijd verstandig te letten op de mogelijkheden van de toekomst op het gebied der buitenlaodsahe zaken, of schoon wij vreezen, dat de regeeringen zel den dezen regiel in acht nemen. Het is na/- tuurlnk nutteloos voorspellingen te doen, maar wij kunnen de verwachting niet prijs geven, dat de oorlog zal eindigen zooals de Krimoorlogzonder eenig afdoend resul taat."' Duitschland. Dresden, 13 Oct. De toestand van den Ko- ui ng van Saksen is weder verergerd loor aam houdende benauwdheid, terwijl de kr>cli- teu onbevredigend zijn. De landdag van Oldenburg heeft het trooiisopvolgingsrecht in het groothertogdom ten gunste van de lij a Sonderburg-Gliicksburg geregeld en de aanspraken van hertog Ernst Gunther van Sleeswijk-Holstein op de troons opvolging in Oldenburg afgewezen. De tekst van liet door den landdag tot regeling van l,et troonsopvolgingsrecht aangenomen additio- neele grondwetsartikel verdient de aandacht met het oog cp liet bekende telegram van den Duitsclien Keizer in den strijd over de troons opvolging in het vorstendom Lippe, omdat daarin niet beslistheid de stelling is uitge drukt, dat de regeling van de vraag der troons opvolging uitsluitend eone zaak van de lands- wctgev.ng is. In de memorie van toelichting van het door den landdag aangenomen wetsontwerp wordt o.a. gezegd„De regeling van de troonsopvolging in den constitutioneeleii staat is landszaak en kan worden ter hand gtenomeu door vorst en landdag zonde»* te Vt- ten op eventuecle agnatische aanspraken. Derhalve is het niet nocdig te onderzoekeu, of hertog Ernst Gunther van Sleeswijk-Hol- stein-Sonderburg-Augustcmburg agnaat i; van het regeerende huis. De vraag is alleen of er voldoende opportuniteifcsredenen zijn om den landdag te bewegen, toe te stemmen in hot opdragen van het erfopvolgingsrecht aan ae lijn Sonderburg-Glücksburg. Deze apportu'ii- teitsredenen bestaan hierin, dat de Russische lijn van het regeerende huis afstand gedaan heeft van de erfopvolging enkel ten gunste van de lijn SonderburgGlücksburg, en dat ingevolge de verklaring van de regeering °en afstand van de Russische lijn ten gunste »an eene andere lijn niet zou kunnen worden ver kregen. De opdracht van het troonsop?«>l gingsrecht aan de lijn Sonderburg-Glücksburg biedt dus den waarborg, dat de aanspraken op de troonsopvolging van vreemde prinsen en dat geschillen over de troonsopvolging wor den buitengesloten.'" Lage13 Oct. De landdag van het vorsten dom Lippe heeft met 10 tegen 7 stommen een voorstel betreffende den duur het regentschap van graaf Leopold van Linpe- Riesterfeld verworpen. De zitting van den landdag is op bevel van den regent ©-■- daagd. Herlijn, 13 Oct. Verscheidene morgenbla den berichten uit Lage, dat in de zitting van den landdag de minister Gevekot een geheim verdrag mededeelde tusschen den laat sten regeerenden vorst van Lippe-Det- mold, vorst Woldemar, en den regeerenden vorst Adolf George van Schaiunburg-Lippe, dat ton doel had aan de Schaumburgers de troonsopvolging te verzekeren onder uitslui ting van de andere Lippissche lijnen. De minister las daarna one boodschap voor van den graaf-regent Leopold, waarin deze zijne bevreemding er over uitspreekt, dat de voordracht vanzijne regeering door den landdag is verworpen. Hij drukt de hoop uit. dat vorst Alexander zoo lang in leven zal blijven, totdat de rechterlijke beslissing in de zaak is verkregen. Indien uit een on verwacht overlijden van den vorst plotseling moeielijikheden mochten ontstaan, dan treft de verantwoordelijkheid niet hem en zijne regeering. Hij zal ook dan. te allen tijde con stitutioneel handelen en geen stap afwijken van den weg van het grondwettige recht. Hij moet zich echter alle besluiten voorbehou den. die door den toestand, door plicht en recht en door de zelfstandigheid van het land geboden zijn. Hij is er zeker au, dat hij bij zijne pogingen tot regeling en versterking van de monarchale gedachte, zioh kan ver heugen in de krachtige bescherming van het Duitsche rijk. Frankrijk. In zaak-Dautriche déelen thans de met heb departement van oorlog in verband staan de bladen mede, dat de verwijzing van de of ficieren naar den krijgsraad geschiedde, om dat kapitein Dautriche een van de op den naam „Austerlitz" ingerichte kwitantiën eerst in dit jaar vervalscht heeft, nadat hij als getuige -oor de Kamer van strafzaken van het hof van cassatie in de Dreyfus-zaak ver schenen was. Deze vérvalsching is niet ge dekt door de amnestiewet, die reeds drie jaren geleden is uitgevaardigd. bngelana. Londen, 13 Oct. Den hertog van Con- nauigiht is een ongeluk overkomen, toen hij zich per automobiel van Edinburg naar Gosford House begaf. De hertog kreeg won den aan het hoofd, men zegt dat zij liaht zijn; hij keerde, vergezeld van twee genees- heeren, naar Edinburg terug. Tweede bericht. Het ongeluk was een gevolg van een botsing. Officieel wordt meegedeeld, dat de hertog een wond kreeg akn het schedelvlies; verder werd het lin keroor gekwetst. Ernstige gevolgen worden met gevreesd. Rusland. Kisjinew, 13 Oct. In het proces wegens de anti-semiotische uitspattingen in 1903 werd heden vonnis geveld. De van moord op vier Joden beschuldigden werden vrijgespro ken een beylaagde werd wegens deel neming aan de ongeregeldheden tot acht maanden gevangenisstraf veroordeeld. De overige beklaagden kregen gevangenisstraffen van acht tot zestien maanden. Petersburg13 Oct. (Officieel). In het Transkaspische gebied zijn 4 tot 10 October geene gevallen van cholera voorgekomen. In Bakoe is do epidemie zwakker; van 4 tot 11 October werden 80 personen ziek en stier ven 53. Uit Jelissawespol werden den 5en twee gevallen van cholera bericht; de zieken waren per spoor uit Bakoe gekomen. In Sa- ratow werden van 4 tot 7 October 5 perso nen ziek, 4 stiervenverdere ziektegevallen zijn niet geconstateerd. Gevallen, die ver dacht worden cholera te zijn, zijn waarge nomen in Bactunka (district Zarew, gouver nement Astrakan). In de stad Samare zijn twee gevallen van cholera met doodelijken afloop geconstateerd. Turkljet De Port© heeft bericht ontvangen dat de nieuwe Oostenrijksche, Hongaarsch© en Rus sische officieren, bestemd voor de Macedoni sche gendarmerie, voor het einde van deze maand op hun poïten zullen aankomen. Zuidwest-Afrika. Volgens een door Wolff's bureau verspreid bericht i* de kabelverbiuding naar Swakop- mund, ten noorden en ten zuiden van die plaats, verbroken. Berichten uit het protec toraat zijn dus voorshands niet te verwach ten. Men zal nadere mededeelingen moeten afwachten, alvorens over de beteekenis van dit bericht te kunnen oordeelen. Of het 'er- lireken van de kabelverbinding in verband Staat met den nic ven opstand onder de Hottentotten. laat zich niet beoordeelen. De oorlog in Oost-Azië. Van den oorlog zijn de volgende berichten Petersburg, 13 Oct. Een telegram van ge neraal Stössel van 5 October aan den Czaar bericht: Den 1. October begonnen de Ja panners, nadat zij het aantal kanonnen tegen over het noorderfront hadden vermeerderd, en het vuur in deze richting hadden versterkt des nachts het noord-oostelijk front van f'e vesting te naderen. Zij werden echter tegen gehouden door het vuur van de af dealing onder overste Gandurin. Aan den uitersten rechtervleugel deden d© Japanners van den Siagoesjan-heuvel uit eeu aanval op den Sig- nan Keuvel, die dicht aan zee ligt. Deze heu vel werd door hen bezet, nadat de vrijwilli gers waren verdreven. jJen volgenden morgen echter beschoot de vestingartillerie den heu vel en drie compagnieën, die daarna een aau- val deden, verdreven do Japanners en be zetten den heuvel weder. De Japanners maken veel gebruik van nt- plolbare stoffen, die zij in kisten en zakken met een brandende lont voorzien, als hand granaten, tegen onze troepen werpen. Onze troepen maken nu eveneens van dergelijke middelen gebruik en mot goed gevolg. De on vermoei bare generaal Kondratenko vindt telkens nieuwe middelen uit tob vernietiging van den vijand. De tor epen blijven zich heldhaftig gedra gen de gewonden vragen dringend naar het front te mogen terugkeeren. Een nader telegram van den 7. houdt in De Japanners hebben, om de binnenwerken van de vesting te beschieten, nieuwe batte rijen opgesteld, waaronder oen met 11 c.m mortieren. Het bombardement wordt dage lijks heviger. Den 7. October kreeg de vij and versterkingen van een aantal bataljons Het weder is koud De stemming der troe pen is uitstekend. Allen, van den bevelhebber tot den laatsten soldaat, blaken van strijd lust. Tsingtau. 13 Oct. Ben Russisch officier bood hier gisteren fabelachtige sommen voor het vervoer van ladingen naar Port Arthur. Hij erkende dat daar de voorraden kolen en andere behoeften verontrustend schaarsah waren. Het Duitsche schip „Emma" vertrok gis teren met een lading kolen naar Port Ar thur. Het schip was uitgeklaard voor San- Franc isoo. Over den toestand van Port Arthur zijn slechts geruchten te vermelden. Uit Sjanghai verneemt de Morning Post het- gerucht, diat generaal Stössel naar Petersburg heeft be richt, dat de vesting zou moeten vallen, wan neer hij niet tegen het laatst van November ontzet kreeg. Daartegenover wordt uit Petersburg eene verklaring bericht van generaal Welitschko. die de plannen voor de versterkingen van Port Arthur ontworpen heeft, dat de be storming van Port Arthur den Japanner nooit zal gelukken. Hunne artillerie is de mindere van de Russische in draagkracht, trefzekerheid en vernielingsvermogen. De be zetting vaii de vesting heeft i ok ruimen watertoevoer uit een vijver binnen de mureo en bezit twee reusachtige condensators. Reuter vermeldt uit Tsjifoe eene vedels ring van den Russisclien agent aldaar, dat in den nacht van 5 October Japansche troe pen zijn geland in de. Tachobaai. De Russen trokken zich terug voor de overmacht van den vijandmaar den volgenden dag ver dreef de Russisch© artillerie de Japanners en vernielde een door hen in stelling gebracht kanon. De Japanners boon bardeeren de stad dagelijks gedurende 3 a 4 uur. De Tachebaai ligt ten oosten van Port Arthur voor den Drakonnowyny. De hoogte van Takoesjan, die door de Russen waren gebezigd voor eene infanteriestelling, liggen in de nabijheid van d© baai. Deze stelling zal door de plotselinge landing ;n den rug ge grepen zijn, zoodat zij moest w*orden prijsge geven onder het vuur van de vcstingwer ken konden de Japanners zich echter daarin niet handhaven. Tokio, 12 Oct., des avonds. Berichten, die gisterenavond verzonden zijn van het too- neel van den veldslag, die langs een uitge strekt front woedt van een centraalpunt ten noorden van Yentai over den spoorweg en "in zuidoostelijke richting naar Pensihoe, zeg gen, dat de strijd onbeslist voortduurde den ge heel en dag. De J apansche bevelhebbers ver klaarden, dat zij voornemens waren den aan val gedurende den nacht en den volgenden dag voort te zetten. De artillerie van den vijand opende een ernstigen aanval om 10 uur in <lon voormiddag van Dinsdag tegen de Japansche macht te Pensihoe. De vijand 6 Naar Het Engelsch VAX JOHN STRANGE WINTER. En ondertusschen kwamen de menschen van verre en nabij ons bezoeken. Daar som migen uit liet dorp verzocht hadden v er nog eens te mogen zien, liet moeder rond zeggen. dat zij allen dien avond mochten ko men. Eu zij kwamen bij honderden, ieder een tuiltje bloemen of een krans immortel len medebrengende, en deze werden alle rond de kist opgestapeld, totdat zijl er uitzag als een heuvel van groen en bloemen. De bisschop zond ook iets, nl. een mooi kruis, met zijn naam er op. Als vader dit eens had kunnen wetenHij dacht altijd, dat de bisschop wat ongevoelig was voor bedroef den. en het zou hem zeker goed gedaan heb ben te vernemen dat hij aan hem gedacht had. Toen kwam de begrafenis. Alles werd ge schikt, zooals vader altijd gezegd had, gaar ne begrafenissen t© zien. Twaalf mannen van het koor, in lum witte overkleeden droe gen de'kist, en do jongens gingen vooruit een lied zingend terwijl wij er achter liepen, gevolgd door al de vrienden, die van mijlen ver waren overgekomen, om de laatste eer aan vaders nagedachtenis te bewijzen. Ik geloof, dat de geheele geestelijkheid bijeen was, want een geheele rij stond aan de kerk deur den stoet af te waoïiten en ging dien daarna voor tot over het koor. Daar was een hoogte van bloemen en kran sen gemaakt rond de baar, waarop de kist werd geplaatst, zoodat deze, als het ware op een bed van bloemen rustte Slechts die van den bisschop en de onze werden op dé kist zelf gelegd', en toen alles afgeloopen was, gingen wij naar de pastorie terug, om vaders testament te hooren voorlezen. Ik geloof niet, dat iemand van ons hier veel wijzer uit werd. Hij liet alles, wat hij bezat, onbepaald aan moeder na, en zijn liefdevollen zegen aan ons allen ,in de Koop, dat wij altijkl zulke goede lieve kinderen zouden zijn, als we tot nu toe geweest waren. Toen nam moederlief haar zakdoek van de oogen en glimlachte tegen onsalsof zij', overtuigd was, dat dit zoo zijn zou. Ik ben zeker, dat wij allen op dat oogen blik" ons leven voor haar hadden willen geven. •Daarna was het bij ons zeer treurig en vreemd. Wij misten vader zoo erg. Dikwijls was hij een paar dagen achtereen weg geweestom te jagen of te visschen of waar hij het meest zin in had, altijd in het begin van de weekmaar we hadden hem toen in het geheel niet schijnen te mis sen. Wij hadden ook zoo veel te doen lawn- tennispartijtjes en al die ontelbare genoe gens, die buiten voorkomen, hetzij: in huis of in de open lucht, als we in en uit liepen en uitstapjes maakten en geen tijd hadden aan iets anders te denken dan aam ons zelf. Maar nu, konden wij aan niets anders den ker dan aan vader, en ons afvragen, wat we zouden doen, waar we zouden moeten wonen, en wat er van ons zou worden. Gelukkig werden wij niet al te zeer gedrongen om gauw te besluiten, want de bisschop schreef moeder een zeer vriendelij kon brief, waarin luj meedeelde niet voornemens te zijn, vaders opvolger spoedig te benoemen, ten minste niet binnen zes weken, opdat zij in dien tijd naar iets zou kunnen uitzien en een beslis sing nemen omtrent haar toekomstige wo ning. „Ik zou wel willen, dat Oscar nog een jaar te Uppingham bleef," zeide moeder, met een zucht-, terwijl zij den brief van den bisschop neerlegde. Men kan natuurlijk een jongen niet voor niet te Uppingham zijn oplediing laten ge ven. en moeder had maar eventjes een ronde som van 250 's jaars noodig. Ik beken dat ik niet inzag, hoe dit mogelijk zou zijn, en ik kwam er ook voor uit, hoezeer ik het raadzaam oordeelde, dat hij er bleef, als het geschikt kon worden. „Het is juist zulk een gewichtig jaar voor een jongen," ging moeder voort. „Een meis je kan haar opvoeding in huis voltooien; maar bij een jongen werkt niets zooveel uit als het laatste jaar op een goede school. Ik zie maar óén uitweg „Eni die is?" vroeg Nelly. „Om het schoolgeld van mijn kapitaal te betalen," zeide zij, aarzelend. „Maar wat is daartegen?" vroeg ik. „Wel, lieve kind, er zou een deel van het inkomen en een weinig van de erfenis van u allen meê heengaan." „O, moeder!" riep ik. „Ik ben er zeker van, dat niemand van ons een paar duizend gulden betreuren zou, als deze dienen konden om Oscar ©ven ver te brengen als Gerard. Gerard zou het niet- kunnen doen, omdat hij de voorrechten, die u thans Oscar schen ken wilt, reeds genoten heeft." „Hij zou er ook niet aan denken!" riep Nelly verontwaardigd uit. „Neen, dat weet ik wel," antwoordde ik. „Ik zeide reeds, dat wij dit geen van allen zouden doen. Ik zou dat nu maar voor een uitgemaakte zaak houden, moeder!" „Ik wist wel, kinderenlief, dat gij mij allen zooveel mogelijk zoudt willen helpen," zeide zij, de handen naar ons uitstrekkend. „Nu is ér het huis nog. Wij kunnen hier niet lang blijven, ofschoon do bisschap ons zoo veel goedheid betoont. Dat is zeker," zeide zij, op berouwvollen toon, „dat ik die nooit bi" den man had verwacht." Zij zuchtte en keek de kamer rond. Ik wist wel, Waar zij op het oogenblik aan dacht, die arme moeder! ,,Ik heb van middag een brief van den dokter gehad," vervolgde zij,, een oogenblik later, „waarin hij schrijft, dat „Dene Lodge" leeg staat, en wij daar misschien gaarne zou- der ingaan en dus in de buurt blijven, waar wij iedereen kennen. „Maar de huur !"%iep Nelly uit, want wij hadden voor „Dene Lokge" 40 s jaars be-, taald. voordat wij tiaar de pastorie gingen. ..HTj wil het ons verhuren voor 25"/ ---•PN9 om j»** WllWgf n*. hernam moeder, „of 20 zonder stal en park. Sinds het huis leeg staat, heeft hij van den stal en het park gebruik gemaakt. Als wij den hit met den wagen behouden willen, kunnen wij een stal en een gedeelte van het koetshuis gebruiken en de vrije wan deling in het park hebben voor 25. Dit is zeei billijk," voegde zij er bij, „Ja, dat is het zeker, en zooals u zegt, kennen wij iedereen in den omtrek, en onze toestand blijft dezelfde als voorheen. Ik zou niet weten, hoe wij het in Dene zonder hit zouden kunnen stellen," besloot ik, want Dene was twee uren van een stad en drie van een station verwijderd. „Ik weet werkelijk niet, wat ik beter zou kunnen doen," ging moeder voort; „het ver huizen zou ook zeer weinig eigenlijk zoo goed als niets kosten." „Nu, lieve moeder, u moet maar beslissen," zeide Nelly, vriendelijk. „Als u denkt, gaar ne in Dene te willen blijven, neem dan een besluit, en schrijf den dokter, dat u het hu' huurt. Als ik u was. zou ik den hit houden hij is oud, het wagentje is ook niet-moei en u zoudt er dus niet veel voor krijgen. Aan onderhoud en voedsel zal niet veel heengaan en U zult er veel gemak van hebben. Wij zullen met ons allen aan het werk gaan, om het huis" schoon te maken, de kleeden t© ver anderen én al het noodige te doen. voordat wij besluiten, welk© meubels wiji medleiiemen en welke-wij zullen wegdoen." Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1904 | | pagina 1