V. 103.
3de Jaargang.
Vrijdag 14 October 1904
BUITENLAND.
FEUILLETON.
MIJN GODFRIED
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
-aat
A BONNE MENTSPRIJ8
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertcnticn, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C».
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADYERTENTIÉN:
Van 15 regels f 0.75.
Elke regel meerO.ü.
Groote letters naar plaatsrnimte.
Voor handel en bedrijf bestaan roordeellge bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnemefet; Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op i
toegezonden.
Kennisgeving.
De Burgemeester eni Wethouders van Amers
foort brengen ter kennis van de ingezetenen, dat
de commissie, die zich gedurende onderscheidene
jaren heeft belast met de bezorging van spijzen
aan behoeftigen, zich weder bereid heeft ver
klaard om gedurende den a. s. winter hare po
gingen tot leniging van armoede voort te zetten.
Burgemeester eh Wethouders openlijk hunnen
da nik betuigende zoowel aan de bovengenoemde
Commissie, voor 'hare belanglooze en edelmoe
dige werkzaamheid', als aan de ingezetenen, voor
hunne milddadige medewerking, maken tevens
bekend, dab de commissie voornemens is, om
op Maandags den 17. October e. k. aam te van
gen met het openen der aan de huizen te doen©
inschrijvingen tot deelneming aan het uitdeel en
van spijzen gedurende den a. s. winter, terwijl de
ingezetenen dezer gemeente dringend worden aan
gespoord om door ruime inteekening de heilzame
pogingen dier Commissie te ondersteunen en
daardoor hunne belangstelling in deze zoo nut
tige inrichting te toornen.
Amersfoort, den 13. October 1904.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
T)e Secretaris, De Burgemeester,
B. W. Th. SANDBURG. WUIJTIHRS.
Politiek Overzicht
Watzal er gebeuren als Rusland wint?
Wat den Russisohen opperbevelhebber
aanleiding gegeven heeft tot het aanvallend
optreden, dat in de legerorder van 2 Octo
ber werd aangekondigd en dat nu in uitvoe
ring is, ligt nog in het duister. Voelt hij
zich nu werkelijk sterk genoeg om te ver
trouwen, dat hij de voor weinige weken ge
leden nederlaag van Liaojang zal kunnen
natwisschen en de verdedigende rol, die hij;
tot dusver in dezen oorlog vervulde, met
succes voor die van den aanvaller zal kun
nen verwisselen Of is deze aanval s be weging,
zooals in een telegram aan de Temps uit
Moskou als waarschijnlijk wordt voorgesteld,
eene wauhoopsou der neming, door den kritie
ken toestand van Port Arthur ingegeven?
Men kan daarnaar voor 't oogenblik slechts
gissende loop der gebeurtenissen zal daar
op het antwoord moeten geven.
Di ieder geval is hierdoor de oorlog in
eene nieuwe phase getreden. In Londen is
daardoor de vraag van do houding der on-
zijidügen weder te berde gekomen. In de
Spectator wordt in een ingezonden artikel de
mogelijkheid behandeld van eene geduchte
nederlaag der Japanners, niet bepaald naar
aanleiding van de thans begonnen onderne
ming. De sohr. zegt daarover
„De oorlog kan eindigen op drie manie
rendoor een© Japanscbe overwinning, door
eene Russische overwinning, of door onbe
slist spel. Het laatste zal mogelijk het einde
zijn, maar wanneer de oorlog moet eindigen
in de beslissende overwinning van één der
beide zijden, dan zou ik mijn geld zetten op
het Russische paard. Welke hoop op eene
spoedige overwinning de Japanners ook had
den twee maanden geleden, zij hebben die nu
verloren, zelfs al brengen zij China aan
hunne zijde. De Russische legers zullen eiken
dag, sterker worden. Zij leeren hunne les
on dei' den beste der onderwijzers, en zij heb
ben achter zich de hulpbronnen van eon
onmetelijk rijk, dat nooit te voren de
nederlaag gekend heeft zooals andere rijken
haar gekend hebben.
„Wanneer dus Jap. i, verzwakt door aan
houdend oorlog voeren, terugiwij'kt voor zrin
vastberaden vijand en zich in gevaar bevindt
van nog meer dan eene nederlaag, wat zijn
wiji, Japan's bondgenoot, dan bereid te doen?
Ons verdrag dwingt ons ongetwijfeld alleen
Japan te helpen, wanneer een tweede staat
het aanvalt; maar wanneer het eenigen zin
of zedelijke waarde heoft, dan moeten wij
uit zelfverdediging het leven redden van
oen land; dat wij door dit verdrag erkend
hebben, eene noodzakelijkheid voor ons te
zijn. Zijn wij in >.ulke omstandigheden be
reid ons te plaatsen tusschen Rusland en
zijn hard in 't nauw gebrachten vijand, en
de internationale verwikkelingen te aan
vaarden, die zulk eene handeling kan doen
ontstaan De gebeurlijkheid moge in een ver
verschiet liggen, wij moeten ons er op
voorbereiden, dat zij zich kan voordoen. De
zaken zullen zich waarschijnlijk leenen tot.
een compromis, maar het is lichtzinnigheid
de mogelijkheid van een lastigen toestand
te ignore oren
Sommige organen van de pers gaan in op
do kwestie, die hier wordt gesteld. Zoo ver
klaart do Morning Post, dat het vcor de
hand ligt, dat het Engelsche volk niet zal
toelaten, dat Rusland Japan vernietigt, en
zij wekt Groot-Brittaiinië op zich voor te
bereiden op een grooten oorlog. Maar het is
te begrijpen, dat voor de meesten een der
gelijk vooruitzicht niet aangenaam is. Men
spreekt over dat geval liever niet en is nog
minder gezind er ernstig zijne gedachten
over te laten gaan. De omstandigheden
geven daartoe trouwens vooralsnog) geen
dringende aanleiding. Dit komt ook uit in
do opmerking, die de redactie vain de Spec
tator toevoegt aam het aangehaalde artikel;
zij zegt„Het is altijd verstandig te letten
op de mogelijkheden van de toekomst op
het gebied der buitenlaodsahe zaken, of
schoon wij vreezen, dat de regeeringen zel
den dezen regiel in acht nemen. Het is na/-
tuurlnk nutteloos voorspellingen te doen,
maar wij kunnen de verwachting niet prijs
geven, dat de oorlog zal eindigen zooals de
Krimoorlogzonder eenig afdoend resul
taat."'
Duitschland.
Dresden, 13 Oct. De toestand van den Ko-
ui ng van Saksen is weder verergerd loor
aam houdende benauwdheid, terwijl de kr>cli-
teu onbevredigend zijn.
De landdag van Oldenburg heeft het
trooiisopvolgingsrecht in het groothertogdom
ten gunste van de lij a Sonderburg-Gliicksburg
geregeld en de aanspraken van hertog Ernst
Gunther van Sleeswijk-Holstein op de troons
opvolging in Oldenburg afgewezen. De tekst
van liet door den landdag tot regeling van l,et
troonsopvolgingsrecht aangenomen additio-
neele grondwetsartikel verdient de aandacht
met het oog cp liet bekende telegram van den
Duitsclien Keizer in den strijd over de troons
opvolging in het vorstendom Lippe, omdat
daarin niet beslistheid de stelling is uitge
drukt, dat de regeling van de vraag der troons
opvolging uitsluitend eone zaak van de lands-
wctgev.ng is.
In de memorie van toelichting van het
door den landdag aangenomen wetsontwerp
wordt o.a. gezegd„De regeling van de
troonsopvolging in den constitutioneeleii
staat is landszaak en kan worden ter hand
gtenomeu door vorst en landdag zonde»* te Vt-
ten op eventuecle agnatische aanspraken.
Derhalve is het niet nocdig te onderzoekeu,
of hertog Ernst Gunther van Sleeswijk-Hol-
stein-Sonderburg-Augustcmburg agnaat i; van
het regeerende huis. De vraag is alleen of er
voldoende opportuniteifcsredenen zijn om den
landdag te bewegen, toe te stemmen in hot
opdragen van het erfopvolgingsrecht aan ae
lijn Sonderburg-Glücksburg. Deze apportu'ii-
teitsredenen bestaan hierin, dat de Russische
lijn van het regeerende huis afstand gedaan
heeft van de erfopvolging enkel ten gunste
van de lijn SonderburgGlücksburg, en dat
ingevolge de verklaring van de regeering °en
afstand van de Russische lijn ten gunste »an
eene andere lijn niet zou kunnen worden ver
kregen. De opdracht van het troonsop?«>l
gingsrecht aan de lijn Sonderburg-Glücksburg
biedt dus den waarborg, dat de aanspraken
op de troonsopvolging van vreemde prinsen
en dat geschillen over de troonsopvolging wor
den buitengesloten.'"
Lage13 Oct. De landdag van het vorsten
dom Lippe heeft met 10 tegen 7 stommen
een voorstel betreffende den duur het
regentschap van graaf Leopold van Linpe-
Riesterfeld verworpen. De zitting van den
landdag is op bevel van den regent ©-■-
daagd.
Herlijn, 13 Oct. Verscheidene morgenbla
den berichten uit Lage, dat in de zitting
van den landdag de minister Gevekot een
geheim verdrag mededeelde tusschen den
laat sten regeerenden vorst van Lippe-Det-
mold, vorst Woldemar, en den regeerenden
vorst Adolf George van Schaiunburg-Lippe,
dat ton doel had aan de Schaumburgers de
troonsopvolging te verzekeren onder uitslui
ting van de andere Lippissche lijnen.
De minister las daarna one boodschap
voor van den graaf-regent Leopold, waarin
deze zijne bevreemding er over uitspreekt,
dat de voordracht vanzijne regeering door
den landdag is verworpen. Hij drukt de hoop
uit. dat vorst Alexander zoo lang in leven
zal blijven, totdat de rechterlijke beslissing
in de zaak is verkregen. Indien uit een on
verwacht overlijden van den vorst plotseling
moeielijikheden mochten ontstaan, dan treft
de verantwoordelijkheid niet hem en zijne
regeering. Hij zal ook dan. te allen tijde con
stitutioneel handelen en geen stap afwijken
van den weg van het grondwettige recht. Hij
moet zich echter alle besluiten voorbehou
den. die door den toestand, door plicht en
recht en door de zelfstandigheid van het land
geboden zijn. Hij is er zeker au, dat hij bij
zijne pogingen tot regeling en versterking
van de monarchale gedachte, zioh kan ver
heugen in de krachtige bescherming van het
Duitsche rijk.
Frankrijk.
In zaak-Dautriche déelen thans de met
heb departement van oorlog in verband staan
de bladen mede, dat de verwijzing van de of
ficieren naar den krijgsraad geschiedde, om
dat kapitein Dautriche een van de op den
naam „Austerlitz" ingerichte kwitantiën eerst
in dit jaar vervalscht heeft, nadat hij als
getuige -oor de Kamer van strafzaken van
het hof van cassatie in de Dreyfus-zaak ver
schenen was. Deze vérvalsching is niet ge
dekt door de amnestiewet, die reeds drie jaren
geleden is uitgevaardigd.
bngelana.
Londen, 13 Oct. Den hertog van Con-
nauigiht is een ongeluk overkomen, toen hij
zich per automobiel van Edinburg naar
Gosford House begaf. De hertog kreeg won
den aan het hoofd, men zegt dat zij liaht
zijn; hij keerde, vergezeld van twee genees-
heeren, naar Edinburg terug.
Tweede bericht. Het ongeluk was
een gevolg van een botsing. Officieel wordt
meegedeeld, dat de hertog een wond kreeg
akn het schedelvlies; verder werd het lin
keroor gekwetst. Ernstige gevolgen worden
met gevreesd.
Rusland.
Kisjinew, 13 Oct. In het proces wegens de
anti-semiotische uitspattingen in 1903 werd
heden vonnis geveld. De van moord op vier
Joden beschuldigden werden vrijgespro
ken een beylaagde werd wegens deel
neming aan de ongeregeldheden tot acht
maanden gevangenisstraf veroordeeld. De
overige beklaagden kregen gevangenisstraffen
van acht tot zestien maanden.
Petersburg13 Oct. (Officieel). In het
Transkaspische gebied zijn 4 tot 10 October
geene gevallen van cholera voorgekomen. In
Bakoe is do epidemie zwakker; van 4 tot 11
October werden 80 personen ziek en stier
ven 53. Uit Jelissawespol werden den 5en
twee gevallen van cholera bericht; de zieken
waren per spoor uit Bakoe gekomen. In Sa-
ratow werden van 4 tot 7 October 5 perso
nen ziek, 4 stiervenverdere ziektegevallen
zijn niet geconstateerd. Gevallen, die ver
dacht worden cholera te zijn, zijn waarge
nomen in Bactunka (district Zarew, gouver
nement Astrakan). In de stad Samare zijn
twee gevallen van cholera met doodelijken
afloop geconstateerd.
Turkljet
De Port© heeft bericht ontvangen dat de
nieuwe Oostenrijksche, Hongaarsch© en Rus
sische officieren, bestemd voor de Macedoni
sche gendarmerie, voor het einde van deze
maand op hun poïten zullen aankomen.
Zuidwest-Afrika.
Volgens een door Wolff's bureau verspreid
bericht i* de kabelverbiuding naar Swakop-
mund, ten noorden en ten zuiden van die
plaats, verbroken. Berichten uit het protec
toraat zijn dus voorshands niet te verwach
ten. Men zal nadere mededeelingen moeten
afwachten, alvorens over de beteekenis van
dit bericht te kunnen oordeelen. Of het 'er-
lireken van de kabelverbinding in verband
Staat met den nic ven opstand onder de
Hottentotten. laat zich niet beoordeelen.
De oorlog in Oost-Azië.
Van den oorlog zijn de volgende berichten
Petersburg, 13 Oct. Een telegram van ge
neraal Stössel van 5 October aan den Czaar
bericht: Den 1. October begonnen de Ja
panners, nadat zij het aantal kanonnen tegen
over het noorderfront hadden vermeerderd,
en het vuur in deze richting hadden versterkt
des nachts het noord-oostelijk front van f'e
vesting te naderen. Zij werden echter tegen
gehouden door het vuur van de af dealing
onder overste Gandurin. Aan den uitersten
rechtervleugel deden d© Japanners van den
Siagoesjan-heuvel uit eeu aanval op den Sig-
nan Keuvel, die dicht aan zee ligt. Deze heu
vel werd door hen bezet, nadat de vrijwilli
gers waren verdreven. jJen volgenden morgen
echter beschoot de vestingartillerie den heu
vel en drie compagnieën, die daarna een aau-
val deden, verdreven do Japanners en be
zetten den heuvel weder.
De Japanners maken veel gebruik van nt-
plolbare stoffen, die zij in kisten en zakken
met een brandende lont voorzien, als hand
granaten, tegen onze troepen werpen. Onze
troepen maken nu eveneens van dergelijke
middelen gebruik en mot goed gevolg. De
on vermoei bare generaal Kondratenko vindt
telkens nieuwe middelen uit tob vernietiging
van den vijand.
De tor epen blijven zich heldhaftig gedra
gen de gewonden vragen dringend naar het
front te mogen terugkeeren.
Een nader telegram van den 7. houdt in
De Japanners hebben, om de binnenwerken
van de vesting te beschieten, nieuwe batte
rijen opgesteld, waaronder oen met 11 c.m
mortieren. Het bombardement wordt dage
lijks heviger. Den 7. October kreeg de vij
and versterkingen van een aantal bataljons
Het weder is koud De stemming der troe
pen is uitstekend. Allen, van den bevelhebber
tot den laatsten soldaat, blaken van strijd
lust.
Tsingtau. 13 Oct. Ben Russisch officier
bood hier gisteren fabelachtige sommen voor
het vervoer van ladingen naar Port Arthur.
Hij erkende dat daar de voorraden kolen en
andere behoeften verontrustend schaarsah
waren.
Het Duitsche schip „Emma" vertrok gis
teren met een lading kolen naar Port Ar
thur. Het schip was uitgeklaard voor San-
Franc isoo.
Over den toestand van Port Arthur zijn
slechts geruchten te vermelden. Uit Sjanghai
verneemt de Morning Post het- gerucht, diat
generaal Stössel naar Petersburg heeft be
richt, dat de vesting zou moeten vallen, wan
neer hij niet tegen het laatst van November
ontzet kreeg.
Daartegenover wordt uit Petersburg eene
verklaring bericht van generaal Welitschko.
die de plannen voor de versterkingen van
Port Arthur ontworpen heeft, dat de be
storming van Port Arthur den Japanner
nooit zal gelukken. Hunne artillerie is de
mindere van de Russische in draagkracht,
trefzekerheid en vernielingsvermogen. De be
zetting vaii de vesting heeft i ok ruimen
watertoevoer uit een vijver binnen de mureo
en bezit twee reusachtige condensators.
Reuter vermeldt uit Tsjifoe eene vedels
ring van den Russisclien agent aldaar, dat
in den nacht van 5 October Japansche troe
pen zijn geland in de. Tachobaai. De Russen
trokken zich terug voor de overmacht van
den vijandmaar den volgenden dag ver
dreef de Russisch© artillerie de Japanners en
vernielde een door hen in stelling gebracht
kanon. De Japanners boon bardeeren de stad
dagelijks gedurende 3 a 4 uur.
De Tachebaai ligt ten oosten van Port
Arthur voor den Drakonnowyny. De hoogte
van Takoesjan, die door de Russen waren
gebezigd voor eene infanteriestelling, liggen
in de nabijheid van d© baai. Deze stelling zal
door de plotselinge landing ;n den rug ge
grepen zijn, zoodat zij moest w*orden prijsge
geven onder het vuur van de vcstingwer
ken konden de Japanners zich echter daarin
niet handhaven.
Tokio, 12 Oct., des avonds. Berichten, die
gisterenavond verzonden zijn van het too-
neel van den veldslag, die langs een uitge
strekt front woedt van een centraalpunt ten
noorden van Yentai over den spoorweg en "in
zuidoostelijke richting naar Pensihoe, zeg
gen, dat de strijd onbeslist voortduurde den
ge heel en dag. De J apansche bevelhebbers ver
klaarden, dat zij voornemens waren den aan
val gedurende den nacht en den volgenden
dag voort te zetten. De artillerie van den
vijand opende een ernstigen aanval om 10
uur in <lon voormiddag van Dinsdag tegen
de Japansche macht te Pensihoe. De vijand
6 Naar Het Engelsch
VAX
JOHN STRANGE WINTER.
En ondertusschen kwamen de menschen
van verre en nabij ons bezoeken. Daar som
migen uit liet dorp verzocht hadden v er
nog eens te mogen zien, liet moeder rond
zeggen. dat zij allen dien avond mochten ko
men. Eu zij kwamen bij honderden, ieder
een tuiltje bloemen of een krans immortel
len medebrengende, en deze werden alle rond
de kist opgestapeld, totdat zijl er uitzag als
een heuvel van groen en bloemen.
De bisschop zond ook iets, nl. een mooi
kruis, met zijn naam er op. Als vader dit
eens had kunnen wetenHij dacht altijd, dat
de bisschop wat ongevoelig was voor bedroef
den. en het zou hem zeker goed gedaan heb
ben te vernemen dat hij aan hem gedacht
had.
Toen kwam de begrafenis. Alles werd ge
schikt, zooals vader altijd gezegd had, gaar
ne begrafenissen t© zien. Twaalf mannen van
het koor, in lum witte overkleeden droe
gen de'kist, en do jongens gingen vooruit
een lied zingend terwijl wij er achter liepen,
gevolgd door al de vrienden, die van mijlen
ver waren overgekomen, om de laatste eer
aan vaders nagedachtenis te bewijzen. Ik
geloof, dat de geheele geestelijkheid bijeen
was, want een geheele rij stond aan de kerk
deur den stoet af te waoïiten en ging dien
daarna voor tot over het koor.
Daar was een hoogte van bloemen en kran
sen gemaakt rond de baar, waarop de kist
werd geplaatst, zoodat deze, als het ware
op een bed van bloemen rustte Slechts die
van den bisschop en de onze werden op dé
kist zelf gelegd', en toen alles afgeloopen was,
gingen wij naar de pastorie terug, om vaders
testament te hooren voorlezen.
Ik geloof niet, dat iemand van ons hier
veel wijzer uit werd.
Hij liet alles, wat hij bezat, onbepaald aan
moeder na, en zijn liefdevollen zegen aan ons
allen ,in de Koop, dat wij altijkl zulke goede
lieve kinderen zouden zijn, als we tot nu toe
geweest waren. Toen nam moederlief haar
zakdoek van de oogen en glimlachte tegen
onsalsof zij', overtuigd was, dat dit zoo zijn
zou. Ik ben zeker, dat wij allen op dat oogen
blik" ons leven voor haar hadden willen
geven.
•Daarna was het bij ons zeer treurig en
vreemd. Wij misten vader zoo erg. Dikwijls
was hij een paar dagen achtereen weg
geweestom te jagen of te visschen
of waar hij het meest zin in had, altijd in
het begin van de weekmaar we hadden
hem toen in het geheel niet schijnen te mis
sen. Wij hadden ook zoo veel te doen lawn-
tennispartijtjes en al die ontelbare genoe
gens, die buiten voorkomen, hetzij: in huis
of in de open lucht, als we in en uit liepen
en uitstapjes maakten en geen tijd hadden
aan iets anders te denken dan aam ons zelf.
Maar nu, konden wij aan niets anders den
ker dan aan vader, en ons afvragen, wat we
zouden doen, waar we zouden moeten wonen,
en wat er van ons zou worden. Gelukkig
werden wij niet al te zeer gedrongen om
gauw te besluiten, want de bisschop schreef
moeder een zeer vriendelij kon brief, waarin
luj meedeelde niet voornemens te zijn, vaders
opvolger spoedig te benoemen, ten minste
niet binnen zes weken, opdat zij in dien tijd
naar iets zou kunnen uitzien en een beslis
sing nemen omtrent haar toekomstige wo
ning.
„Ik zou wel willen, dat Oscar nog een jaar
te Uppingham bleef," zeide moeder, met een
zucht-, terwijl zij den brief van den bisschop
neerlegde.
Men kan natuurlijk een jongen niet voor
niet te Uppingham zijn oplediing laten ge
ven. en moeder had maar eventjes een ronde
som van 250 's jaars noodig. Ik beken
dat ik niet inzag, hoe dit mogelijk zou zijn,
en ik kwam er ook voor uit, hoezeer ik het
raadzaam oordeelde, dat hij er bleef, als het
geschikt kon worden.
„Het is juist zulk een gewichtig jaar voor
een jongen," ging moeder voort. „Een meis
je kan haar opvoeding in huis voltooien;
maar bij een jongen werkt niets zooveel uit
als het laatste jaar op een goede school. Ik
zie maar óén uitweg
„Eni die is?" vroeg Nelly.
„Om het schoolgeld van mijn kapitaal te
betalen," zeide zij, aarzelend.
„Maar wat is daartegen?" vroeg ik.
„Wel, lieve kind, er zou een deel van het
inkomen en een weinig van de erfenis van
u allen meê heengaan."
„O, moeder!" riep ik. „Ik ben er zeker
van, dat niemand van ons een paar duizend
gulden betreuren zou, als deze dienen konden
om Oscar ©ven ver te brengen als Gerard.
Gerard zou het niet- kunnen doen, omdat
hij de voorrechten, die u thans Oscar schen
ken wilt, reeds genoten heeft."
„Hij zou er ook niet aan denken!" riep
Nelly verontwaardigd uit.
„Neen, dat weet ik wel," antwoordde ik.
„Ik zeide reeds, dat wij dit geen van allen
zouden doen. Ik zou dat nu maar voor een
uitgemaakte zaak houden, moeder!"
„Ik wist wel, kinderenlief, dat gij mij allen
zooveel mogelijk zoudt willen helpen," zeide
zij, de handen naar ons uitstrekkend. „Nu
is ér het huis nog. Wij kunnen hier niet
lang blijven, ofschoon do bisschap ons zoo
veel goedheid betoont. Dat is zeker," zeide
zij, op berouwvollen toon, „dat ik die nooit
bi" den man had verwacht." Zij zuchtte en
keek de kamer rond. Ik wist wel, Waar zij
op het oogenblik aan dacht, die arme
moeder!
,,Ik heb van middag een brief van den
dokter gehad," vervolgde zij,, een oogenblik
later, „waarin hij schrijft, dat „Dene Lodge"
leeg staat, en wij daar misschien gaarne zou-
der ingaan en dus in de buurt blijven, waar
wij iedereen kennen.
„Maar de huur !"%iep Nelly uit, want wij
hadden voor „Dene Lokge" 40 s jaars be-,
taald. voordat wij tiaar de pastorie gingen.
..HTj wil het ons verhuren voor 25"/
---•PN9 om j»** WllWgf n*.
hernam moeder, „of 20 zonder stal en
park. Sinds het huis leeg staat, heeft hij
van den stal en het park gebruik gemaakt.
Als wij den hit met den wagen behouden
willen, kunnen wij een stal en een gedeelte
van het koetshuis gebruiken en de vrije wan
deling in het park hebben voor 25. Dit is
zeei billijk," voegde zij er bij,
„Ja, dat is het zeker, en zooals u zegt,
kennen wij iedereen in den omtrek, en onze
toestand blijft dezelfde als voorheen. Ik zou
niet weten, hoe wij het in Dene zonder hit
zouden kunnen stellen," besloot ik, want
Dene was twee uren van een stad en drie van
een station verwijderd.
„Ik weet werkelijk niet, wat ik beter zou
kunnen doen," ging moeder voort; „het ver
huizen zou ook zeer weinig eigenlijk zoo
goed als niets kosten."
„Nu, lieve moeder, u moet maar beslissen,"
zeide Nelly, vriendelijk. „Als u denkt, gaar
ne in Dene te willen blijven, neem dan een
besluit, en schrijf den dokter, dat u het hu'
huurt. Als ik u was. zou ik den hit houden
hij is oud, het wagentje is ook niet-moei
en u zoudt er dus niet veel voor krijgen. Aan
onderhoud en voedsel zal niet veel heengaan
en U zult er veel gemak van hebben. Wij
zullen met ons allen aan het werk gaan, om
het huis" schoon te maken, de kleeden t© ver
anderen én al het noodige te doen. voordat
wij besluiten, welk© meubels wiji medleiiemen
en welke-wij zullen wegdoen."
Wordt vervolgd.