116.
«t"e Jaar gang.
Woensdag 26 October 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
MIJN GODFRIED.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.35.
Idem franco.per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Doze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- oli Feestdagen.
Advertcnticn, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zonden.
Uitgevers: VALKHOFF 6 C».
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Van 1—5 regel.0.75.
Elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
^Eoq£ handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
^et-b«rhaald adverteèren in dit Blad bij'abonnement. Eene
cirtfiüaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
Ds aanslag bij Doggersbank.
Voor het Russische eskader in den Groo
te n oceaan heeft de oorlog tot dusver ireta
dan rampen gebracht. Dat is reeds dadelijk
in den eersten oorlogsnacht, dien van 9 op
10 Februari, begonnen, en sedert beeft de
Russkche marine het onderspit gedolven zoo
dikwijls zij met den vijand in strijd is
geweest.
Het Hinkt misschien eenigszins vreemd,
dat er verband gezocht wordt tussichen die
gebeurtenissen aan de andere zijde van het
wereldhalfrond en den aanslag, dien Russi
sche oorlogsschepen in den nacht van Zater
dag he) ben gepleegd op weerlooze Engelsche
visseliersbooten bij Doggersbank. Maar het
wordt gedaan van de zijde van Rusland zelf,
en daar moet men het 't best weten.
Russische diplomaten weten geen andere ver
klaring te geven voor de betreurenswaardige
en onverantwoordelijke handelwijze van de
Russische marine-officieren, die de beschie
ting van de visscherssebepen hebben gelast,
dan dat de angst voor de Japanners hen heeft
beheerscht. Den der secretarissen van het
Russische gezantschap te Londen heeft aan
den vertegenwoordiger van de Daily News
verklaard, dat men zich de aanleiding tot
dit incident aldus moest voorstellen
„Rusland was eenige weken geleden ge
waarschuwd, dat er aanslagen door de Japan
ners op de Oostzeevloot zouden worden ge
daan, wanneer zij door de Noordzee ging.
Men geloofde, dat er Japanners naar Europa
waren gekomen om die pogingen ten uitvoer
te brengen. Rusland moest daarom alle mo
gelijke voorzorgen nemen om dit mogelijke
gevaar te voorkomen. Natuurlijk kónden
geeine Japansdie torpedobooten of jagers ;n
deze wateren vertoeven zonder dat iemand
er iets van wist. Het gevaar, waarvoor men
vreesde, werd daarom niet verwacht te zul-
L len komen van Japanscbe schepen, mar in
1 een anderen vorm. Wanneer er dus op vis-
scheifcsichepen is gevuurd, dan moet dat te
wijten geweest zijn aan de verdenking, die
is opgekomen, dat deze schepen een vijan-
digon aanslag op de vloot in den zin had
den. De officieren van de Oostzee-vloot kun
nen mogelijk gedacht hebben, dat deze sche
pen, die de Russische schepen dicht' konden
naderen, zonder verdenking op te wekken,
door do Japaneers waren voorzien van torpe
dobuizen, waarmee zij gemakkelijk onze vloot
konden hebben getorpedeerd. In hunne zorg
voor de veiligheid van de vloot kunnen onze
officieren dit wel gevreesd hebben na de
waarschuwing, die was ontvangen, dat er
iets van dien aard zou worden beproefd."
Niet eerst bij deze gelegenheid wordt de
iTapannersvrees aangehaald als motief voor
de handelingen van de Russische vloot..
Reeds toen de Russische schepen nog in de
veilige haven van Kroonstad lagen, kwamen
er aanhoudend geruchten op over de aan
wezigheid van Japansche spionnen, die op de
Russische oorlogsschepen onheil wilden aan
richten. Een van die schepen, de Orel, is
ook werkelijk ten gevolge van een ongeluk
bijna gezonkenmaar dat ongeluk is geble
ken niet het gevolg te zijn van Japansche ge
slepenheid, maar van Russische nalatigheid.
Toen daarna de Russische schepen zich te
Libau voor de uitreis gereed maakten, kwa
men er uit Kopenhagen geheimzinnige berich
ten over de gevangenneming van eeln Japan
ner, die eveneens ernstige dingen tegen het
Oostzee-eskader in het schild zou voeren. Als
een roode draad loopt dc Japannersvrees
door de geschiedenis van deze vloot heen.
Wanneer hare aanvoerders zicli daardoor ver
der laten beheerachen, dan zou de raad om
de vloot terug te roepen nog zoo kwaad niet
zijn, die in Etage lscto pers naar aanleiding
van het geval bij Dioggeaisbauk aan de Russi
sche regeering wordt gegeven. Want van ©erne
vloot wier bevelhebbers tengevolge van angst
voor den vijand het hoofd verliezen, is wei
nig goeds te verwachten wanneer zij dien
vijand werkelijk tegenover zich vindt. Daar
over zijn allen het een®. Het hardste oordeel
over de Russische vloot is vroeger reeds ge
veld door een Rus, den bekendlen schilder
Wereotsjagin, een der slachtoffers van de
ramp van de Petropawlowsk. De Matin
brengt dat vonnis bij deze gelegenheid iu
herinnering het luidt aldus„Rusland is
een land, waar men gevangenissen heeft en
geön scholen, eene vloot maar geen zeelieden."
Maar die raad wordt slechts terloops gege
ven. Voor die Engelscben komt het er natuur
lijk it meest op aau, dat dit incident zal wor
den opgelost op de wijze, die Engelands eer
en waardigheid vorderen. „Wij verlangen,
zegt de Daily News, dat Rusland zijne ver-
g'ssing erkent en op elke mogelijke wijze,
zoowel moreel als materieel, toont, dat liet
d'it geval even diep betreurt als tot onze
blijdschap de secretaris van het Russische ge
zantschap ons reeds verzekert." Daarin nu
zal Rusland wel niet in gebreke blijven. Het
spreekt van zelf, dat de Russische regeering
alle mogelijke voldoening zal geven, wan
neer blijkt, dat de Russische scheepsbevel
hebbers zonder aanleiding, enkel uit angst
voor de Japanners, c.p zoo onverantwoorde
lijke wijze tegenover de Engelsche visschers
gehandeld hebben ais van Engelsche zijde
wordt verteld'. Er is dus goede reden om te
verwachten, dat dit voorval, hoe ernstig en
betreurenswaardig het ook moge zijn, geen
ernstige gevolgen zal beblwn voor de betrek
kingen tusscben Engeland en Rusland. On
der ééne voorwaarde echter. Men verlangt
in Engeland volledige en spoedige voldoening.
Db regeering is werkelijk dc tolk van de
openbare meening, wanneer zij met den mees
ten nadruk Rusland aan 't Verstand brengt,
dat de Rritsche natie hierin geen gekscheren
verstaat.
Frankrijk.
De Fransche minister van oorlog, generaal
André, 'heeft gisteren aan een banket van
bet ropublikcinsch-deimiociratisch comité te
Ge vrey-Chambertin een rede gehouden, waar
in hiji zeide„Ik neem het woord den dag na
een door het ministerie' behaalde schitteren
de overwinning. Men heeft de regeering lagen
gelegd, maar de wakkere „generaal Combes"
heet ze weten te vermijden. Men zal thans
beproeven tweedracht onder de ministers te
zaaien. Wij kennen het gevaar. De strijd zal
in deze week worden uitgevochten, en mocht
de overwinning uitblijven, dan zal het onze
schuld niet wezen."
In de Kamer diende de radicaal Cornet
een voorstel in, om de regeering uit te noo-
digen den datum voor de volgende Parijsehe
wereldtentoonstelling bij de wet te doeu be
palen.
Rusland.
Petersburg, 26 Oct. De Regeeringsbodo be
richt, dat de adjunct van het hoofd van liet
burgerlijke bestuur in Kaukasië, generaal
Frebse, benoemd is tot gouverneur-generaal
van Wilna en commandant in het Wilna-
scbe militair© district.
Elen Poolsch blad bericht uit Lubaozow,
dat daar eene geboete 70 man sterke afdec-
ling kozakken, die gedeserteerd is, met paar
den en munitie is aangekomen. De paarden
en het geld, dat de afdeeling bij zich had,
werden in beslag genomen en aan do Rus
sische grensautoriteiten afgeleverd1.
Afghanistan.
Askhahad, 25 Oct. De „Sakapdskoje Obos-
renje" bericht, dat onlangs in Afghanistan
is aange komen de ti oom-pretendent bird ar
Abdoel-Masjid Khan, wiens vader door den
tegenwoordigen Emir Habib Oellah vermoord
werd. Hij gaf zijn verlangen te kennen, in
dienst van den Emir te treden. Deze wan
trouwde den Sirdar echter en liet hem ver
moorden.
Vereenigde Staten.
Washington, 25 Oct. De secretaris van het
ministerie van buitenlandsohe zaken Adee
heeft dépêches aan alle Amerikaansche ge
zanten in het buitenland gezonden, waarin
hun last gegeven, wordt, ue regeeringen waar-
bij zij geaccrediteerd zijn, te polsen over pre
sident1 Roosevelt's uitnoodiging tot een nieu
we Haagsche vredesconferentie met het doel
de eerste uit te breiden en te versterken,
en vooral maatregelen te bespreken om de
ellende van den modernen oorlog te vermin
deren en de rechten van den onzijdigen han
del te beschermen en uit te breiden. Hoe
wel president Roosevelt. Den Haag voorstelt
als plaats van bijeenkomst van de voorgestel
de conferentie, laat hij hierover en over den
datum van samenkomst- de beslissing aan de
meerderheid van de mogendheden, die de
uitnoodiging zullen aannemen.
Brazilië.
Do Kamer van afgevaardigden heeft eene
wet aangenomen tot reorganisatie van de
vloot. D'aardoor wordt le regeering gemach
tigd, 28 schepen op'^focëmtlë werven te laten
bouwen.
De oorlog in Oost-Azië.
Yan den oorlog zijn de volgende berichten
Petersburg25 Oct. Bij: keizerlijk besluit
van 23 dezer is generaal Koeropatkin tot
opperbevel hebber benoemd
Petersburg, 25 Oct. Het Russische telegraaf-
agentsohap meldt heden uit QharbinStad
houder Alexejew maakte gisteren heb kei
zerlijk besluit van 23 dezer bekend, waarbij
Koeropatkin tot opperbevelhebber van het
gezamenlijke landleger in het Verre Oosten
benoemd wordt. Alexejew blijft stadhouder.
De Czaar drukte den stadhouder zijne waar
deering uit voor zijne werkzaamheid bij het
vormen en con centreer en en voor de opper
ste leiding van de troepen in liet gebied der
operation.
Alexejew brengt aan de strijdkrachten te
land en ter zee dank voor bunne opoffering.
Hij is steeds trotsch geweest op het vertrou
wen van den Czaar, die hem liet opperbevel
over deze dapppere troepen had opgedragen,
en hoopt dat de sterke tegenstander met
Gods hulp vernietigd zal worden.
Tokio, 25 Oct. Oyama bericht, dat de to
tale Japansche verliezen in den slag aan de
Sha-bo zijn15,879 officieren en manschap
pen gedood, gewond of vermist.
Volgens Japansche en Engelsche schattin
gen zouden de Russen in. de gevochten aan
de Sjaho 68.000 en de Japanners slechts
30.000 mam, verloren hebben. Ongetwijfeld is
het verlies der Russen, daar zij de aanval
lers waren, grooter als dat der Japanners.
Dat het verschil in de verliezen t - 'i ter
zoo groot is, schij/nt nauwelijks, te geloovcn.
Ook in Londen beschouwt men do slag in
de Sjaho als de bloedigste der wereldgeschie
denis, hetgeen evenwel aan overdrijving m?;nk
gaat. Uit een statistiek der verliezen in de
slagen, die in de laatste honderd jaar lieoben
plaats gevonden, valt op te merken, dat in do
volgende slagen streden en buiten gevecht
gesteld werdenAan de Moskwa 245.000
man (74.000 onstrijdvaardig 29.6 percent),
bij Jon a 110.000 man (31.000 onstrijdvaardig
28.2 percent), bij Waterloo 194.000 man
(51.000 onstrijdvaardig 26.3 percent), bij
Leipzig 471.000 man (107.000 onstrijdvaar
dig 22.8 j>ercent), bij, Sedan 314.000 man
(68.000 onstrijdvaardig 21.6 percent), bij
Austerlitz 180.000 man (38.000 onstrij|dvaar
dig 21.1 percent), bij .Liaojang 285.000
man (60.000 onstrijdvaardig 21.05 per
cent), bij Gravelotte 396.000 man, (62.000 on
strijdvaardig 15.5 percent), bij Solferi-no
287.000 man (37.000 onstrijdvaardig 12.8
percent), bij Koniggratz 291.000 man (33.000
onstrijdvaardig 11.3 percent).
Als aan dc Sjaho 350.000 man gestreden
hebben en, van diezen 98.000 man gedood en
gewond waren geworden, wat nog volstrekt
niet bewezen is, dan zouden de verliezen 28
bedragen, en de slag aan de Sjaho zou in
de reeks der sedert een eeuw geleverde g: octe
slagen pas do derde plaats innemen, omdat
aan de Moskwa en bij Jena naar verhouding
meer manschappen buiten gevecht gesteld
werden als in den laatsteu slag in Mant-
sjoerije.
Londen, 25 Oct De trawler „Snipe" kwam
hedenavond te Huil aan met twee gewonden
van d0„Crane". Dé „Snipe" is zwaar bescha
digd.
Londen 25 Oet. De trawler „Gull" -.k .«-amf'
hedenavond te Huil aan met drie gewonden
aan boord, naar men meent van de „Crane".
Londen, 25 Oct. De Russische gezant had
lieden morgen een onderhoud met lord Lans-
downe aan het departement van buitenland-
sche zaken, waarbij -ook tegenwoordig waren
het parlementslid voor Hull, Sir Seymour
King en andere in nauwe betrekking tot de
visscherij staande personen.
De Koningin zond aan den mayor van Huil
honderd pond steading voor de weduwen en
wee zen van de gedoode vissc henlieden en voor
de door hunne verwondingen tot werkeloos
heid genoodzaakte lieden. In een begeleidend
schrijven sprak de Koningin haar deelneming
uit over de geleden verliezen eoi informeerde
zij naar den toestand der gewonden.
Reutér vernam, dat de Engelsche regeering
in een naar Peters burg gezonden nota ©enige
besliste eischeu gesteld heeft, waaronder in
de eerste plaats voldoende verontschuldigin
gen voor deze daad van geweld en volledige
schadeloosstelling voor de offers der onrecht
matige handel wijize der Russische vloot.
Verder wordt geeischb ©en onmiddelijlc on
derzoek en dat wel onder voorwaarden, welke
den waarborg zullen geven, dat na de resul
taten van het. onderzoek, de noodzakelijke
handelingen zullen volgen.
Londen, 25 Oct. De Russische gezant had
nog een langdurig onderhoud met lord Lans-
downe in diens woning. De eerste gaf in on
omwonden woorden te kennen, dat hij per
soonlijk het Noordzee-incident ernstig be
treurde. De officieel© uitdrukking van leed
wezen uit Petersburg is nog niet ingekomen.
Londen, 25 Oct. Van regecringswego wordt
meegedeeld, dat de admiraliteit gisteren hij
het ontvangen van het bericht van het dra
ma op de Noordzee als maatregel van voor
zorg voorbereidende bevolen heeft uitgevaar
digd aan de vloten in do 'Engelsche havens, *"n
het Kanaal en in de Middellandscho Zee, om
elkaar onderling te steunen en samen te wer
ken.
Petersburg, 25 Oct. Do Engelsche gezant
sir Charles Hardinge deelde aan de Russi
sche regeering de Engelsche nota mede, waar
in officieel bericht wordt gegeven van liet
incident op de Noordzee eu de meaning van
dé Engelsche regeering wordt uitgedrukt.
De nota houdt de mededeeling in, dat met
het indienen van do eischen der Engelsche
regeering, die volledige schadevergoeding zal
vorderen, gewacht wordt tot de ontvangst
van het antwoord der Russisch© regeering.
Petersburg, 25 Oct. Graaf Lamsdorf bracht
een bezoek aan het Engelsche gezantschap
en verzocht den gezant sir Charles Hardingu
aan zijne regeering en aaai den Koning oeno
boodschap van den Czaar over te brengen,
dat hij geen bericht heeft ontvangen van
don admiraal, dio het b©v<el over de Oostzee
vloot voert, en dat hij het incident slechts
kan toeschrijven aan ©en zeer betreurens
waardig misverstand. De Czaar drukt zijn
oprecht leedwezen over liet treurig verlies
van menschenlevena aan den Koning en
zijne regeering uit; hij zal maatregelen ne
men tot het verleonen van volledige schade
loosstelling aan de getroffenen, zoodra do om -
Handigheden torn uiteengezet zijp.
Petersburg25 Oct. De admiraliteit ver
klaart, dat zij; niet weet, waar de Oostzee
vloot zich nu bevindt of waarschijnlijk in
de eerste dagen zijn zal; zij heeft geen mid
delen <?ni rich met de vloot in verbinding
te stallen.
Londen, 25 Oct. D'e minister van ï,|-«uje-.
lord Selborno zat hedenavond voor aan een
feestmaal door Pilgrims Club gegeven ter
eere van admiraal Jewell en de officieren van
het Amerikaansche eskader, dat zich nu in
Engelsche wateren bevindt. Hij zeidie, dat
van hem slechts weinige woorden houden
worden verwacht over het drama op de Noord
zee.
Er is, zeide hij, eene onvergeeflijk vergrijp
gepleegd. Indien degenen, die voor deze ver
schrikkelijke domheid verantwoordelijk zijn,
Engelschen of Amerikanen geweest waren,
dan zouden deze volken onmiddellijk volle
dige verontschuldigingen aangeboden heb
ben zij zouden alles gedaan hebben wat in
hun macht was om het geledene to herstel
len en hen, die voor deze verschrikkelijke fout
verantwoordelijk waaien, gestraft hebben. Hij
twijfelde er niet aan of de Czaar en het Rus
sische volk zullen evenzoo handelen.
Ijonden, 26 Oct.. De bijzondere correspon
dent van de Times te Huil verklaart na
nauwkeurig onderzoek overtuigd te zijn, dat-
do aanval op de visscherssohepen eene op
zettelijke daad was, verricht met volledige
wetenschap van haren aard.
Do bladen beschouwen het telegram va/n
sympathie van den Czaar als onvoldoende.
Zij verklaren, dat er geen© omstandigheden
zijn op t© helderen, zooals de Czaar aangaf.
Do Russische staatslieden vergissen zich,
16 Naar het Engolsoh
VAN
JOHN STRANGE WINTER.
HOOFDSTUK VIII.
De barones.
Wat begon ik van die twee lieve kinderen
te houden, van Alice, die vernoemd was naar
de beminde prinses, en van Ethel. Ilc ben
overtuigd, dat d© prinses er volstrekt geen
onbetamelijke vrijheid in gezien zou heb
ben, als zij geweten had', dat het lieve schep
seltje haar naam droeg, al sprak ook de var
der de h niet uit en al was de moeder wat
ambitieus. Beiden waren de liefste, zachtste
en beminnelijkste kinderen ter wereld, en
volstrekt niet aangestoken met haar moe
ders pretensie® of haar vaders gebrek aan
beschavingook moet ik bekennen, diat
haar moeder hen heel verstandig opvoedde.
„Zijl behoeven volstrekt niet zoo gauw ge
drild te worden," zeide rij mij; den morgen
na mijn aankomst, toen ik vroeg, lioe zijjhet
met het leereu gewend waren. „Het behoe
ven geen wonderen van geleerdheid! te wor
den, alleen gelukkige kinderen, niet verle
gen of schuw, als zijl maar behoorlijk naar
iemand toe kunnen gaan en zeggen: „Ho©
maakt u het?" en een handje geven, kortom
zich gedragen als Welopgevoede meisjes. Ook
zoudt u mij veel ploirier doen, met hun een
voudige versje® te leeren opzeggen."
„O, dat is gemakkelijk genoeg," zeidè ik,
en dat was het ook.
„Het is ook nog we.1 wat te vroeg, om al
met muziek te beginnen, wat dunkt u?"
vroeg zij twijfelend.
„Voor de piano, in ieder geVal," zeide ik.
,,Ziet ui, hun kleine vingertjes zijn nog wei
nig meer dan kraakbeen, daarom zou ik dat
nog een tijd uitstellen, als ik u wias."
„Heel goed," zeide rij|.
„Wijf probeerden het met ouzo kleine zus
jes, maar moeder maakte er een eind aan,"
■ging ik voort; „maar een beetje zingen kon
ik hun wel leeren, als ui het goedi vindt."
„Ilc laat het geheel aan u over," ant
woordde zij. „He ben overtuigd, dat u weet,
hoe ver u met hen gaan kan."
Ik begon ton dus kleine versjes te lee
ren, maar spoedig vond ik, dat zei op geen
klein-kinderversjes gesteld waren.
In dat opzicht waren ze hun leeftijd al
vooruiten ©eau het was op die eerste
visite biji mevrouw Marsham (waarop ik! wer
kelijk geloof, dat zij al haar kennissen had
uitgenoodigd, want het heele huis was op
gepropt vol) daar hoorden ze een zeer
aesthetische dame „Het verhaal van de Ver
loren Ziel" reciteeren, en vooral Alice scheen
daardoor bepaald betooverd geweest te zijn.
Ten minste, Weken, -ja maanden daar ma,
speelden ze ook „visitetje", en met de aan-
doenlijkst© gebaren, met ten hemel geslagen
oogen en met een echte begrafeniss-teni werd
toen „Het verhaal van de Verloren Ziel"
ten beste gegeven, een mengsel van onthou
den regels en eigen fabrikaat, 'belachelijk
wat de beteekenis betreft, maar in dei juiiste
maat en met goed rij|m.
We gingen behoorlijk naar mevrouw Mar-
shams partij, want het was werkelijk een
„partij", al noemde zij' het nederig „haar
dag.*
„We zullen, niet te vrojeg gaan," zeide
mevrouw PoplinBrowne tot mij, „niets
staat zooi onwelopgevoed, als te vroeg te
zijnhet is, of men zoo blijl is, dat men ko
men mag."
Tegen kwart voor vijf kwaanen w:ij. dan
aan en vonden het huis letterlijk stampvol.
Met eenige moeilijkheid baande zich me
vrouw PoplinBrowne een weg door de ves
tibule naar hot salon, die achter aan het huis
w:a® en er de heele broedt© van innam. Zij
scheen niet velen der aanwezigen te ken
nen, alleen, mevrouw Atkenson, die, tegen
de deurpost van het salon geleund, meteen
toer stond te praten; deze lieer luisterde
met alle teekenen van de grootste vroolijk-
heid.. Toevallig keek zij op, toen mevrouw
Poplin-Browne door de deur heen worstel
de.
„Zoo, hoe maakt u het?" zeide zij' vrien
delijk. „Ja, zij is binnen, vervolgde zij in
een vroolijk gefluister hef is er erg warm
en er is ieanand aan het voordragen, maar
ik blijf liever buiten." Mevrouw Poylin
Browne knikte lachend, alsof ze ook het
land had aan mcnschen, die wat voordra
gen ik was benieuwd, of ze hierna mij zou
aansporen te zingen. Zij drong nog wat meer
naar voren, en wij volgde in haar kielwater.
Ik was trotsob op haar gezelschap, wiant
zijl zag er voornaam en aantrekkelijk uit
in het zwart en rood, met veel bont afge
zet., dat haar figuur goed deed uitkomen.
De andere bezoekers namen haar terdege
op, alsof ze benieuwd' waren, wie zij' mocht
zijin, maar zij ging zeer zedig door de spits
roeden. Eindelijk waren wij midden in de
kamer en ik kon nu de „iemand" opnemen,
die wat voordroeg; natuurlijk een vers. Het
was een zeer zachtaardig en bescheiden uit
ziend jongmeisje, gekleed in een gladde ja
pon en een laag hoedje, met zijden lint op
gemaakt-. Zij stond in .heb midden van de
kamer en de getoele visite om haar heen
als menscton vereenigd om een graf. Het
was erg treurig. Al de toeren stonden met
over elkander geslagen handen op een stuk
van het tapijt te staren als op tot graf hun
ner hoop.
Al de dames zagen er lijdend en triestig
uit, als op het punt om in tranen uit te tor
sten. En de jonge dame dreunde haar ver
zen op. Het was de geschiedenis van een
krantenjongen, die een krant verkocht aan
een oud heer eni een uankje van duizend
kreeg om te wisselen. Maar noch de jongen
noch het bankje kwam terugtot jaren
daarna, toen dc oude heer, die middelerwijl
bankroet- gegaan was, in dezelfde straat aan
gesproken Werd door een kleinen jongen,
die hem vroeg, of hij de oude heer was,
die eens aan een krantenjongen een bankje
van duizend had gegeven om te wisselen. Toen
de oude toer bevestigend antwoordde, werd
hij heel geheimzinnig uitgenoodigd „om oen
borrel te drinken" neen, Wacht even, dat
is een andere geschiedenis, neem me niet
kwalijk. Neen hij werd uitgenoodigd tot
een gang naar het hospitaal, en daar
vond hij den zelfden armen krantenjon
gen die overreden was in zijn haast
om het bankje to wisselen, en wiens
armen en toeneni gebroken waren, maar die
niet rustig kon, stervenvoor bijl zeker was,
dat de oude toer zijln geld terug had.
Die jonge dame zelf waa bijna tot tra
nen bewogen over het rampzalig einde
van den kleinen Billy, en de gelaats
trekken der dames namen aneer en meer
een lijdende uitdrukking aan, terwijl; de
hoeren de punten hunner laarzen be
studeerden met een aandacht, die een stee-
steencn hart zou bewogen hebben. En
al dien tijd stond mevrouw Marsham
erbij, zachtaardig en/ lieftallig in tot
rond ziende, alsof de reciteerende jonge
dame een zeldzaam porseleinen beeldje
geweest wasvoor welks broze existen
tie zij' zich verantwoordelijk rekende.
Wordt vervolgd.