116. «t"e Jaar gang. Woensdag 26 October 1904. BUITENLAND. FEUILLETON. MIJN GODFRIED. AMERSFOORTSGH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.35. Idem franco.per post- 1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Doze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- oli Feestdagen. Advertcnticn, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zonden. Uitgevers: VALKHOFF 6 C». Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN Van 1—5 regel.0.75. Elke regel meer 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. ^Eoq£ handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot ^et-b«rhaald adverteèren in dit Blad bij'abonnement. Eene cirtfiüaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht Ds aanslag bij Doggersbank. Voor het Russische eskader in den Groo te n oceaan heeft de oorlog tot dusver ireta dan rampen gebracht. Dat is reeds dadelijk in den eersten oorlogsnacht, dien van 9 op 10 Februari, begonnen, en sedert beeft de Russkche marine het onderspit gedolven zoo dikwijls zij met den vijand in strijd is geweest. Het Hinkt misschien eenigszins vreemd, dat er verband gezocht wordt tussichen die gebeurtenissen aan de andere zijde van het wereldhalfrond en den aanslag, dien Russi sche oorlogsschepen in den nacht van Zater dag he) ben gepleegd op weerlooze Engelsche visseliersbooten bij Doggersbank. Maar het wordt gedaan van de zijde van Rusland zelf, en daar moet men het 't best weten. Russische diplomaten weten geen andere ver klaring te geven voor de betreurenswaardige en onverantwoordelijke handelwijze van de Russische marine-officieren, die de beschie ting van de visscherssebepen hebben gelast, dan dat de angst voor de Japanners hen heeft beheerscht. Den der secretarissen van het Russische gezantschap te Londen heeft aan den vertegenwoordiger van de Daily News verklaard, dat men zich de aanleiding tot dit incident aldus moest voorstellen „Rusland was eenige weken geleden ge waarschuwd, dat er aanslagen door de Japan ners op de Oostzeevloot zouden worden ge daan, wanneer zij door de Noordzee ging. Men geloofde, dat er Japanners naar Europa waren gekomen om die pogingen ten uitvoer te brengen. Rusland moest daarom alle mo gelijke voorzorgen nemen om dit mogelijke gevaar te voorkomen. Natuurlijk kónden geeine Japansdie torpedobooten of jagers ;n deze wateren vertoeven zonder dat iemand er iets van wist. Het gevaar, waarvoor men vreesde, werd daarom niet verwacht te zul- L len komen van Japanscbe schepen, mar in 1 een anderen vorm. Wanneer er dus op vis- scheifcsichepen is gevuurd, dan moet dat te wijten geweest zijn aan de verdenking, die is opgekomen, dat deze schepen een vijan- digon aanslag op de vloot in den zin had den. De officieren van de Oostzee-vloot kun nen mogelijk gedacht hebben, dat deze sche pen, die de Russische schepen dicht' konden naderen, zonder verdenking op te wekken, door do Japaneers waren voorzien van torpe dobuizen, waarmee zij gemakkelijk onze vloot konden hebben getorpedeerd. In hunne zorg voor de veiligheid van de vloot kunnen onze officieren dit wel gevreesd hebben na de waarschuwing, die was ontvangen, dat er iets van dien aard zou worden beproefd." Niet eerst bij deze gelegenheid wordt de iTapannersvrees aangehaald als motief voor de handelingen van de Russische vloot.. Reeds toen de Russische schepen nog in de veilige haven van Kroonstad lagen, kwamen er aanhoudend geruchten op over de aan wezigheid van Japansche spionnen, die op de Russische oorlogsschepen onheil wilden aan richten. Een van die schepen, de Orel, is ook werkelijk ten gevolge van een ongeluk bijna gezonkenmaar dat ongeluk is geble ken niet het gevolg te zijn van Japansche ge slepenheid, maar van Russische nalatigheid. Toen daarna de Russische schepen zich te Libau voor de uitreis gereed maakten, kwa men er uit Kopenhagen geheimzinnige berich ten over de gevangenneming van eeln Japan ner, die eveneens ernstige dingen tegen het Oostzee-eskader in het schild zou voeren. Als een roode draad loopt dc Japannersvrees door de geschiedenis van deze vloot heen. Wanneer hare aanvoerders zicli daardoor ver der laten beheerachen, dan zou de raad om de vloot terug te roepen nog zoo kwaad niet zijn, die in Etage lscto pers naar aanleiding van het geval bij Dioggeaisbauk aan de Russi sche regeering wordt gegeven. Want van ©erne vloot wier bevelhebbers tengevolge van angst voor den vijand het hoofd verliezen, is wei nig goeds te verwachten wanneer zij dien vijand werkelijk tegenover zich vindt. Daar over zijn allen het een®. Het hardste oordeel over de Russische vloot is vroeger reeds ge veld door een Rus, den bekendlen schilder Wereotsjagin, een der slachtoffers van de ramp van de Petropawlowsk. De Matin brengt dat vonnis bij deze gelegenheid iu herinnering het luidt aldus„Rusland is een land, waar men gevangenissen heeft en geön scholen, eene vloot maar geen zeelieden." Maar die raad wordt slechts terloops gege ven. Voor die Engelscben komt het er natuur lijk it meest op aau, dat dit incident zal wor den opgelost op de wijze, die Engelands eer en waardigheid vorderen. „Wij verlangen, zegt de Daily News, dat Rusland zijne ver- g'ssing erkent en op elke mogelijke wijze, zoowel moreel als materieel, toont, dat liet d'it geval even diep betreurt als tot onze blijdschap de secretaris van het Russische ge zantschap ons reeds verzekert." Daarin nu zal Rusland wel niet in gebreke blijven. Het spreekt van zelf, dat de Russische regeering alle mogelijke voldoening zal geven, wan neer blijkt, dat de Russische scheepsbevel hebbers zonder aanleiding, enkel uit angst voor de Japanners, c.p zoo onverantwoorde lijke wijze tegenover de Engelsche visschers gehandeld hebben ais van Engelsche zijde wordt verteld'. Er is dus goede reden om te verwachten, dat dit voorval, hoe ernstig en betreurenswaardig het ook moge zijn, geen ernstige gevolgen zal beblwn voor de betrek kingen tusscben Engeland en Rusland. On der ééne voorwaarde echter. Men verlangt in Engeland volledige en spoedige voldoening. Db regeering is werkelijk dc tolk van de openbare meening, wanneer zij met den mees ten nadruk Rusland aan 't Verstand brengt, dat de Rritsche natie hierin geen gekscheren verstaat. Frankrijk. De Fransche minister van oorlog, generaal André, 'heeft gisteren aan een banket van bet ropublikcinsch-deimiociratisch comité te Ge vrey-Chambertin een rede gehouden, waar in hiji zeide„Ik neem het woord den dag na een door het ministerie' behaalde schitteren de overwinning. Men heeft de regeering lagen gelegd, maar de wakkere „generaal Combes" heet ze weten te vermijden. Men zal thans beproeven tweedracht onder de ministers te zaaien. Wij kennen het gevaar. De strijd zal in deze week worden uitgevochten, en mocht de overwinning uitblijven, dan zal het onze schuld niet wezen." In de Kamer diende de radicaal Cornet een voorstel in, om de regeering uit te noo- digen den datum voor de volgende Parijsehe wereldtentoonstelling bij de wet te doeu be palen. Rusland. Petersburg, 26 Oct. De Regeeringsbodo be richt, dat de adjunct van het hoofd van liet burgerlijke bestuur in Kaukasië, generaal Frebse, benoemd is tot gouverneur-generaal van Wilna en commandant in het Wilna- scbe militair© district. Elen Poolsch blad bericht uit Lubaozow, dat daar eene geboete 70 man sterke afdec- ling kozakken, die gedeserteerd is, met paar den en munitie is aangekomen. De paarden en het geld, dat de afdeeling bij zich had, werden in beslag genomen en aan do Rus sische grensautoriteiten afgeleverd1. Afghanistan. Askhahad, 25 Oct. De „Sakapdskoje Obos- renje" bericht, dat onlangs in Afghanistan is aange komen de ti oom-pretendent bird ar Abdoel-Masjid Khan, wiens vader door den tegenwoordigen Emir Habib Oellah vermoord werd. Hij gaf zijn verlangen te kennen, in dienst van den Emir te treden. Deze wan trouwde den Sirdar echter en liet hem ver moorden. Vereenigde Staten. Washington, 25 Oct. De secretaris van het ministerie van buitenlandsohe zaken Adee heeft dépêches aan alle Amerikaansche ge zanten in het buitenland gezonden, waarin hun last gegeven, wordt, ue regeeringen waar- bij zij geaccrediteerd zijn, te polsen over pre sident1 Roosevelt's uitnoodiging tot een nieu we Haagsche vredesconferentie met het doel de eerste uit te breiden en te versterken, en vooral maatregelen te bespreken om de ellende van den modernen oorlog te vermin deren en de rechten van den onzijdigen han del te beschermen en uit te breiden. Hoe wel president Roosevelt. Den Haag voorstelt als plaats van bijeenkomst van de voorgestel de conferentie, laat hij hierover en over den datum van samenkomst- de beslissing aan de meerderheid van de mogendheden, die de uitnoodiging zullen aannemen. Brazilië. Do Kamer van afgevaardigden heeft eene wet aangenomen tot reorganisatie van de vloot. D'aardoor wordt le regeering gemach tigd, 28 schepen op'^focëmtlë werven te laten bouwen. De oorlog in Oost-Azië. Yan den oorlog zijn de volgende berichten Petersburg25 Oct. Bij: keizerlijk besluit van 23 dezer is generaal Koeropatkin tot opperbevel hebber benoemd Petersburg, 25 Oct. Het Russische telegraaf- agentsohap meldt heden uit QharbinStad houder Alexejew maakte gisteren heb kei zerlijk besluit van 23 dezer bekend, waarbij Koeropatkin tot opperbevelhebber van het gezamenlijke landleger in het Verre Oosten benoemd wordt. Alexejew blijft stadhouder. De Czaar drukte den stadhouder zijne waar deering uit voor zijne werkzaamheid bij het vormen en con centreer en en voor de opper ste leiding van de troepen in liet gebied der operation. Alexejew brengt aan de strijdkrachten te land en ter zee dank voor bunne opoffering. Hij is steeds trotsch geweest op het vertrou wen van den Czaar, die hem liet opperbevel over deze dapppere troepen had opgedragen, en hoopt dat de sterke tegenstander met Gods hulp vernietigd zal worden. Tokio, 25 Oct. Oyama bericht, dat de to tale Japansche verliezen in den slag aan de Sha-bo zijn15,879 officieren en manschap pen gedood, gewond of vermist. Volgens Japansche en Engelsche schattin gen zouden de Russen in. de gevochten aan de Sjaho 68.000 en de Japanners slechts 30.000 mam, verloren hebben. Ongetwijfeld is het verlies der Russen, daar zij de aanval lers waren, grooter als dat der Japanners. Dat het verschil in de verliezen t - 'i ter zoo groot is, schij/nt nauwelijks, te geloovcn. Ook in Londen beschouwt men do slag in de Sjaho als de bloedigste der wereldgeschie denis, hetgeen evenwel aan overdrijving m?;nk gaat. Uit een statistiek der verliezen in de slagen, die in de laatste honderd jaar lieoben plaats gevonden, valt op te merken, dat in do volgende slagen streden en buiten gevecht gesteld werdenAan de Moskwa 245.000 man (74.000 onstrijdvaardig 29.6 percent), bij Jon a 110.000 man (31.000 onstrijdvaardig 28.2 percent), bij Waterloo 194.000 man (51.000 onstrijdvaardig 26.3 percent), bij Leipzig 471.000 man (107.000 onstrijdvaar dig 22.8 j>ercent), bij, Sedan 314.000 man (68.000 onstrijdvaardig 21.6 percent), bij Austerlitz 180.000 man (38.000 onstrij|dvaar dig 21.1 percent), bij .Liaojang 285.000 man (60.000 onstrijdvaardig 21.05 per cent), bij Gravelotte 396.000 man, (62.000 on strijdvaardig 15.5 percent), bij Solferi-no 287.000 man (37.000 onstrijdvaardig 12.8 percent), bij Koniggratz 291.000 man (33.000 onstrijdvaardig 11.3 percent). Als aan dc Sjaho 350.000 man gestreden hebben en, van diezen 98.000 man gedood en gewond waren geworden, wat nog volstrekt niet bewezen is, dan zouden de verliezen 28 bedragen, en de slag aan de Sjaho zou in de reeks der sedert een eeuw geleverde g: octe slagen pas do derde plaats innemen, omdat aan de Moskwa en bij Jena naar verhouding meer manschappen buiten gevecht gesteld werden als in den laatsteu slag in Mant- sjoerije. Londen, 25 Oct De trawler „Snipe" kwam hedenavond te Huil aan met twee gewonden van d0„Crane". Dé „Snipe" is zwaar bescha digd. Londen 25 Oet. De trawler „Gull" -.k .«-amf' hedenavond te Huil aan met drie gewonden aan boord, naar men meent van de „Crane". Londen, 25 Oct. De Russische gezant had lieden morgen een onderhoud met lord Lans- downe aan het departement van buitenland- sche zaken, waarbij -ook tegenwoordig waren het parlementslid voor Hull, Sir Seymour King en andere in nauwe betrekking tot de visscherij staande personen. De Koningin zond aan den mayor van Huil honderd pond steading voor de weduwen en wee zen van de gedoode vissc henlieden en voor de door hunne verwondingen tot werkeloos heid genoodzaakte lieden. In een begeleidend schrijven sprak de Koningin haar deelneming uit over de geleden verliezen eoi informeerde zij naar den toestand der gewonden. Reutér vernam, dat de Engelsche regeering in een naar Peters burg gezonden nota ©enige besliste eischeu gesteld heeft, waaronder in de eerste plaats voldoende verontschuldigin gen voor deze daad van geweld en volledige schadeloosstelling voor de offers der onrecht matige handel wijize der Russische vloot. Verder wordt geeischb ©en onmiddelijlc on derzoek en dat wel onder voorwaarden, welke den waarborg zullen geven, dat na de resul taten van het. onderzoek, de noodzakelijke handelingen zullen volgen. Londen, 25 Oct. De Russische gezant had nog een langdurig onderhoud met lord Lans- downe in diens woning. De eerste gaf in on omwonden woorden te kennen, dat hij per soonlijk het Noordzee-incident ernstig be treurde. De officieel© uitdrukking van leed wezen uit Petersburg is nog niet ingekomen. Londen, 25 Oct. Van regecringswego wordt meegedeeld, dat de admiraliteit gisteren hij het ontvangen van het bericht van het dra ma op de Noordzee als maatregel van voor zorg voorbereidende bevolen heeft uitgevaar digd aan de vloten in do 'Engelsche havens, *"n het Kanaal en in de Middellandscho Zee, om elkaar onderling te steunen en samen te wer ken. Petersburg, 25 Oct. Do Engelsche gezant sir Charles Hardinge deelde aan de Russi sche regeering de Engelsche nota mede, waar in officieel bericht wordt gegeven van liet incident op de Noordzee eu de meaning van dé Engelsche regeering wordt uitgedrukt. De nota houdt de mededeeling in, dat met het indienen van do eischen der Engelsche regeering, die volledige schadevergoeding zal vorderen, gewacht wordt tot de ontvangst van het antwoord der Russisch© regeering. Petersburg, 25 Oct. Graaf Lamsdorf bracht een bezoek aan het Engelsche gezantschap en verzocht den gezant sir Charles Hardingu aan zijne regeering en aaai den Koning oeno boodschap van den Czaar over te brengen, dat hij geen bericht heeft ontvangen van don admiraal, dio het b©v<el over de Oostzee vloot voert, en dat hij het incident slechts kan toeschrijven aan ©en zeer betreurens waardig misverstand. De Czaar drukt zijn oprecht leedwezen over liet treurig verlies van menschenlevena aan den Koning en zijne regeering uit; hij zal maatregelen ne men tot het verleonen van volledige schade loosstelling aan de getroffenen, zoodra do om - Handigheden torn uiteengezet zijp. Petersburg25 Oct. De admiraliteit ver klaart, dat zij; niet weet, waar de Oostzee vloot zich nu bevindt of waarschijnlijk in de eerste dagen zijn zal; zij heeft geen mid delen <?ni rich met de vloot in verbinding te stallen. Londen, 25 Oct. D'e minister van ï,|-«uje-. lord Selborno zat hedenavond voor aan een feestmaal door Pilgrims Club gegeven ter eere van admiraal Jewell en de officieren van het Amerikaansche eskader, dat zich nu in Engelsche wateren bevindt. Hij zeidie, dat van hem slechts weinige woorden houden worden verwacht over het drama op de Noord zee. Er is, zeide hij, eene onvergeeflijk vergrijp gepleegd. Indien degenen, die voor deze ver schrikkelijke domheid verantwoordelijk zijn, Engelschen of Amerikanen geweest waren, dan zouden deze volken onmiddellijk volle dige verontschuldigingen aangeboden heb ben zij zouden alles gedaan hebben wat in hun macht was om het geledene to herstel len en hen, die voor deze verschrikkelijke fout verantwoordelijk waaien, gestraft hebben. Hij twijfelde er niet aan of de Czaar en het Rus sische volk zullen evenzoo handelen. Ijonden, 26 Oct.. De bijzondere correspon dent van de Times te Huil verklaart na nauwkeurig onderzoek overtuigd te zijn, dat- do aanval op de visscherssohepen eene op zettelijke daad was, verricht met volledige wetenschap van haren aard. Do bladen beschouwen het telegram va/n sympathie van den Czaar als onvoldoende. Zij verklaren, dat er geen© omstandigheden zijn op t© helderen, zooals de Czaar aangaf. Do Russische staatslieden vergissen zich, 16 Naar het Engolsoh VAN JOHN STRANGE WINTER. HOOFDSTUK VIII. De barones. Wat begon ik van die twee lieve kinderen te houden, van Alice, die vernoemd was naar de beminde prinses, en van Ethel. Ilc ben overtuigd, dat d© prinses er volstrekt geen onbetamelijke vrijheid in gezien zou heb ben, als zij geweten had', dat het lieve schep seltje haar naam droeg, al sprak ook de var der de h niet uit en al was de moeder wat ambitieus. Beiden waren de liefste, zachtste en beminnelijkste kinderen ter wereld, en volstrekt niet aangestoken met haar moe ders pretensie® of haar vaders gebrek aan beschavingook moet ik bekennen, diat haar moeder hen heel verstandig opvoedde. „Zijl behoeven volstrekt niet zoo gauw ge drild te worden," zeide rij mij; den morgen na mijn aankomst, toen ik vroeg, lioe zijjhet met het leereu gewend waren. „Het behoe ven geen wonderen van geleerdheid! te wor den, alleen gelukkige kinderen, niet verle gen of schuw, als zijl maar behoorlijk naar iemand toe kunnen gaan en zeggen: „Ho© maakt u het?" en een handje geven, kortom zich gedragen als Welopgevoede meisjes. Ook zoudt u mij veel ploirier doen, met hun een voudige versje® te leeren opzeggen." „O, dat is gemakkelijk genoeg," zeidè ik, en dat was het ook. „Het is ook nog we.1 wat te vroeg, om al met muziek te beginnen, wat dunkt u?" vroeg zij twijfelend. „Voor de piano, in ieder geVal," zeide ik. ,,Ziet ui, hun kleine vingertjes zijn nog wei nig meer dan kraakbeen, daarom zou ik dat nog een tijd uitstellen, als ik u wias." „Heel goed," zeide rij|. „Wijf probeerden het met ouzo kleine zus jes, maar moeder maakte er een eind aan," ■ging ik voort; „maar een beetje zingen kon ik hun wel leeren, als ui het goedi vindt." „Ilc laat het geheel aan u over," ant woordde zij. „He ben overtuigd, dat u weet, hoe ver u met hen gaan kan." Ik begon ton dus kleine versjes te lee ren, maar spoedig vond ik, dat zei op geen klein-kinderversjes gesteld waren. In dat opzicht waren ze hun leeftijd al vooruiten ©eau het was op die eerste visite biji mevrouw Marsham (waarop ik! wer kelijk geloof, dat zij al haar kennissen had uitgenoodigd, want het heele huis was op gepropt vol) daar hoorden ze een zeer aesthetische dame „Het verhaal van de Ver loren Ziel" reciteeren, en vooral Alice scheen daardoor bepaald betooverd geweest te zijn. Ten minste, Weken, -ja maanden daar ma, speelden ze ook „visitetje", en met de aan- doenlijkst© gebaren, met ten hemel geslagen oogen en met een echte begrafeniss-teni werd toen „Het verhaal van de Verloren Ziel" ten beste gegeven, een mengsel van onthou den regels en eigen fabrikaat, 'belachelijk wat de beteekenis betreft, maar in dei juiiste maat en met goed rij|m. We gingen behoorlijk naar mevrouw Mar- shams partij, want het was werkelijk een „partij", al noemde zij' het nederig „haar dag.* „We zullen, niet te vrojeg gaan," zeide mevrouw PoplinBrowne tot mij, „niets staat zooi onwelopgevoed, als te vroeg te zijnhet is, of men zoo blijl is, dat men ko men mag." Tegen kwart voor vijf kwaanen w:ij. dan aan en vonden het huis letterlijk stampvol. Met eenige moeilijkheid baande zich me vrouw PoplinBrowne een weg door de ves tibule naar hot salon, die achter aan het huis w:a® en er de heele broedt© van innam. Zij scheen niet velen der aanwezigen te ken nen, alleen, mevrouw Atkenson, die, tegen de deurpost van het salon geleund, meteen toer stond te praten; deze lieer luisterde met alle teekenen van de grootste vroolijk- heid.. Toevallig keek zij op, toen mevrouw Poplin-Browne door de deur heen worstel de. „Zoo, hoe maakt u het?" zeide zij' vrien delijk. „Ja, zij is binnen, vervolgde zij in een vroolijk gefluister hef is er erg warm en er is ieanand aan het voordragen, maar ik blijf liever buiten." Mevrouw Poylin Browne knikte lachend, alsof ze ook het land had aan mcnschen, die wat voordra gen ik was benieuwd, of ze hierna mij zou aansporen te zingen. Zij drong nog wat meer naar voren, en wij volgde in haar kielwater. Ik was trotsob op haar gezelschap, wiant zijl zag er voornaam en aantrekkelijk uit in het zwart en rood, met veel bont afge zet., dat haar figuur goed deed uitkomen. De andere bezoekers namen haar terdege op, alsof ze benieuwd' waren, wie zij' mocht zijin, maar zij ging zeer zedig door de spits roeden. Eindelijk waren wij midden in de kamer en ik kon nu de „iemand" opnemen, die wat voordroeg; natuurlijk een vers. Het was een zeer zachtaardig en bescheiden uit ziend jongmeisje, gekleed in een gladde ja pon en een laag hoedje, met zijden lint op gemaakt-. Zij stond in .heb midden van de kamer en de getoele visite om haar heen als menscton vereenigd om een graf. Het was erg treurig. Al de toeren stonden met over elkander geslagen handen op een stuk van het tapijt te staren als op tot graf hun ner hoop. Al de dames zagen er lijdend en triestig uit, als op het punt om in tranen uit te tor sten. En de jonge dame dreunde haar ver zen op. Het was de geschiedenis van een krantenjongen, die een krant verkocht aan een oud heer eni een uankje van duizend kreeg om te wisselen. Maar noch de jongen noch het bankje kwam terugtot jaren daarna, toen dc oude heer, die middelerwijl bankroet- gegaan was, in dezelfde straat aan gesproken Werd door een kleinen jongen, die hem vroeg, of hij de oude heer was, die eens aan een krantenjongen een bankje van duizend had gegeven om te wisselen. Toen de oude toer bevestigend antwoordde, werd hij heel geheimzinnig uitgenoodigd „om oen borrel te drinken" neen, Wacht even, dat is een andere geschiedenis, neem me niet kwalijk. Neen hij werd uitgenoodigd tot een gang naar het hospitaal, en daar vond hij den zelfden armen krantenjon gen die overreden was in zijn haast om het bankje to wisselen, en wiens armen en toeneni gebroken waren, maar die niet rustig kon, stervenvoor bijl zeker was, dat de oude toer zijln geld terug had. Die jonge dame zelf waa bijna tot tra nen bewogen over het rampzalig einde van den kleinen Billy, en de gelaats trekken der dames namen aneer en meer een lijdende uitdrukking aan, terwijl; de hoeren de punten hunner laarzen be studeerden met een aandacht, die een stee- steencn hart zou bewogen hebben. En al dien tijd stond mevrouw Marsham erbij, zachtaardig en/ lieftallig in tot rond ziende, alsof de reciteerende jonge dame een zeldzaam porseleinen beeldje geweest wasvoor welks broze existen tie zij' zich verantwoordelijk rekende. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1904 | | pagina 1