Vrijdag 4 November 1904. BUITENLAND. FEUILLETON. MIJN GODFRIED. •e'h ff". 125. 3de Jaargang. FOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Amersfoortf Idem franco.per post- 1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Doze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advcrtentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF Et Co. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIÊN Van 1—ft regel* •••••••••••••f 0.75. Elke regel meer- 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht Ce strijd tegen generaal Andrè. De minister van oorlog in Frankrijk, ge neraal André, zal het heden weer hard te verantwoorden hebben. De afgevaardigde Guyot de Villeneuve, die verleden Vrijdag de aanvoerder gewe st is in den storm op dezen minister, heeft thans eene nieuwe in terpellatie ingediend; hij wil namelijk we ten, welke maatregelen de minister heeft genomen ten gevolge van het besluit der Kamer, waarbij, afkeuring werd litgesproken over het stelsel van verklikking in het leger, waarover toen onthullingen werden gedaan. De minister is toen ter nauwernood aan eene nederlaag ontkomen. De motie, waarin hem vertrouwen weid uitgedrukt, werd met slechts vier stemmen meerderheid aangeno men. Geen wonder, dat de rechterzijde den aanval wil hervatten. Generaal André heeft een van zijme ordonnansofficieren ontslagen en de gegevens, die deze verzameld had, ver brand verder is de commandant van de militaire gevangenis Cherche-Midi, majoor Pasquier, die ook in de zaak betrokken was. van zijn poet ontzet en gepensioneerd. Maar dat bevredigt zijne aanvallers niet, die er op hopen den minister van oorlog zelf tot het vragen van ontslag te noodzaken en niets liever zouden zien, dan dat alsdan de overige ministers zijn voorbeeld zouden vol gen. De afgevaardigde Guyot heeft, zooals be kend is, in de zitting van verleden Vrijdag eene lange reeks papieren voorgelezen, waar uit bleek, dat verscheidene officieren uit het kabinet van den minister, die de tabellen voor de bevordering der officieren moesten voorbereiden, zich wendden tot den eentralen raad van de vrijmctselaamagee, om inlich tingen over de levenswijze en de politieke meeningen van de in aanmerking komend© officieren. Deze handelwijze is bij de in het Fransche leger heerschende toestanden min der onbegrijpelijk, dan zij oppervlakkig schijnt. Het i9 bekend, dat de katholieke Fransche adel na 1871 wel de republiek in den ban deed, maar zich toch er toe liet vin den zijne zonen als officieren bij het leger te laten dienen, 'n de hoop dat eenmaal de dag zou komen, waarop men met behulp van het leger de republiek zou kunnen doen val len. De gebeurtenissen hebben het succes van deze taktiek duidelijk aan het licht ge bracht de Dreyfus-zaak en haar nasleep hebben de oogen daarover geopend. Sedert is de omkeering gekomengeneraal André wijdt zich als minister van oorlog aan de taak, om uit het leger de oudere, reactionaire elementen te verwijderen en die te vervan gen door 'ongere officieren van beproefde trouw aan de republiek. Dat is in den strijd tegen generaal André, „des Pudcls Kern". De Parijsche correspon dent van de Köln. Ztg. schrijft daarover aan zijn blad „In zijn aard onderscheidt deze arbeid zich volstrekt niet van dien, welke de nationalistisch-clericale reactie tot dusver in het leger had verricht. Het verschil was alleen, dat, terwijl vroeger haar invloed ge- heerseht had en hare aanhangers begunstigd waren, maar de van republikeinsche gezind heid verdachte officieren teruggedrongen wa ren, nu met generaal André de republikein sche gezindheid van het „bloc" van den be zem het eind van den steel in de hand nam, en in tegenovergestelde richting werkte. Do Fransche reactionairen kunnen zich aller minst beklagen over eene behandeling van de hunnen, die zij zelf vroeger tegen hunne tegenstanders hebben uitgeoefend. „Wanneer beide partijen op deze wijze over de principieele zijde van hunne handel wijze met elkaar quitte zijn, aan den ande ren kant heeft het debat van verleden Vrij dag over de hierbij van republikeinsche zijde aangewende middelen onthullingen gebracht, die de w ij z e van dit werken in een geheel ander licht plaatsen. Deze onthullingen brachten aan het licht, dat, volgens de ver klaring van den minister van oorlog achter zijn rug, een deels door zijne onmiddellijke ondergeschikten, deels door leden van ver schillende vrijmetselaarsloges, inzonderheid van het Groot Oosten te Parijs, gemeenschap pelijk gedreven stelsel van observatie der of ficieren, met het oog op hunne politieke en meer of minder regeeringsgezinde gevoelens, en van berichtgeving daarover aan het de partement van oorlog in werking was; naar mate deze inlichtingen uitvielen, brachten de ambtenaren van het departement aan den minister in gunstigen of ongunstigen zin over de bevorderiug van de betrokken officieren advies uit, welk advies in den regel gevolgd werd. Er werd verder aangetoond, dat be halve dit stelsel van informatie ook nog de burgerlijke overheden in de departementen adviezen uitbrachten, die bij de bevordering van officieren in aanmerking worden geno men. De minister-president Combes nam daarvoor de volle verantwoordelijkheid op zich. Slechts diegene kan hem uit dit offi cieels stelsel van politieke voorlichting een verwijt maken, die de aan generaal André reeds door Waldeck-Rousseau gegeven op dracht afkeurt om het leger te republicani sm ren. Geheel anders is het echter met. het private en, naar 't schijnt, op groote schaal gedreven stelsel van politieke verklikkerij. Het levert een voorbeeld van moderne oor- blazerij, waarvan de uitwerking voor de der de republiek in Frankrijk niet minder nood lottig zou kunnen worden dan voorheen het klassieke voorbeeld er van voor de republiek Athene." Frankrijk. Parijs3 Nor. De afgevaardigde Deloncle interpelleerde heden in de Kamerzitting de regeering over de Fransch-Engelsche over eenkomst. Uit de behandeling van het proces-Dau- trichie voor den krijgsraad valt te vermelden het verhoor van den archivaris Gribilin, den bekenden medewerker van Henry. Déze werd verhoord over de geheime dossiers, die Henry heeft aangelegd over bekende poli tieke personen, als Clémenoeau, Urbain Go- hier, Yves Guyot en andere strijders voor de onschuld van Dreyfus. Deze dossiers zijn door het departement van oorlog ter be schikking van den krijgsraad gesteld. Gribi lin gaf toe het bestaan van deze dossiers eekend te hebben. Ook wist hij af van het bestaan van eene door Henry zonder eenige controle gevoerde geheime kas; hij wist echter niets op te geven omtrent de wijze waarop zij werd beheerd. De regee- ringscommissaris vroeg hem, waarom hij daarvan niet gesproken had voor den krijgs raad te Ren nes. Hierop zweeg Gribelinook gaf hij geen antwoord op de vraag of hij de handelingen van Henry niet voor zeer be denkelijk hield. De directeur van de veiligheidspob'tie Cavard drukte met klem zijne overtuiging uit, dat het informatiebureau van den groo- ten generalen staf nog in 1900 onder Wal deck Rousseau en Galliffet tegen do regee ring werkte en trachtte den val van het mi nisterie te veroorzaken. Kommissaris Hen- nion bevestigde en versterkte dezen indruk. Do agent der geheime politie Totmps ver klaarde met groote stelligheid, dat luite nant Wessel met opzet door het informatie bureau werd prijs gegeven, omdat dit bu reau zich wilden ontdoen van dezen getuige voor de omkooping van Cernusky. Engeland. Londen, 3 Nov. De eerste minister Balfour heeft, ten gevolge van den aanval van ader ontsteking waaraan hij lijdt, zijne toezeggin gen om het Guildliall-gastmaal en andere politieke bijeenkomsten bij te wonen, te niet gedaan. Spanje. Madrid, 3 Nov. In den Senaat is d© dis cussie begonnen over het Concordaat, in dg Kamer die over do'hervormingen in ae marine. De regeering zal vervolgens vragen de begroeting in behandeling t© nemen. Villaverd© verzoekt de behandeling van het wetsontwerp tot verbetering van de wissel koersen. Hongarije. Boedapest, Oct. In eene vergadering van de liberale partij wees de minister-president, gewagende van de hervormingsplannen, op de noodzakelijkheid om maatregelen te ne men, ten einde te beletten, dat de afdoe ning van de begrooting in een bepaalden tijd door obstructie wordt verhinderd, en tot uitvoering van de door hem in het belang van de waardigheid en de rust der Kamer te nemen maatregelen. Budapesth, 3 Nov. In de Kamer vroeg Kossuth dat Hongarije zich zou aansluiten bij de Vcreenigde Staten van N.-A. con een einde te maken aan den Russisch-Japan- schen oorlog. Tisza antwoordde, dat deze daad slechts dan kans op succes zou hebben, als de toe stand, daarvoor meer geschikt was en indien de beide oorlogvoerend© partijen een beroep deden op de goede diensten van een onzijdi- gen staat. Do meerderheid besloot op verzoek van Tisza het voorstel niet te bespreken'. Balkan-Staten. Dc koning van Servië zond aan vorst Fer dinand bij het verlaten van Bulgarije een hartelijk telegram van dank voor de warme ontvangst. Hij wees er daarin op, dat het verblijf in Bulgarije een der schoonste oogen- blikken van zijn leven is. Vorst Ferdinand antwoordde. da.t hij zich gelukkig achtte de gelegenheid gehad te hebben om den koning de vricndschappeliike gevoelens van Bul garije en zijn souverete te toonen. De koning van Servië en vorst Ferdinand van Bulgarije zonden ©en gemeenschappelijk telegram aan vorst Nioolaas van Montene gro. waarin zij hom, vervuld van broederlijke hartelijkheid, hun groet brachten en de hoop uitspraken, dat de vriendschap tuaschen Ser vië. Bulgarije en Montenegro onwankelbaar zal blijken. Vorst Nicolaos antwoordde in gelijken zin Rusland. De reeds vermelde mededeeling van het Russische telegraafagentschap, die jnoet- strekken om het buitenland te overtuigen, dat generaal Schaumann, de vader van den moordenaar van Bobrikow, zeer vijandige oogmerken tegen Rusland in het schild voer de met de oprichting van Finsche schuttera- vereeuigingen, wordt verder nog gezegd, dat de in de zitting van het hooggerechtshof te Abo aan het licht gekomen feiten in Rus sische regeeringskringen als bijzonder ern stig worden beschouwd. „In de meest be voegde Russische kringen zoo vervolgt het communiqué zou men over een vrijspraak van Schaumann echter niet verbaasd zijn, daar volgens de wet de bedoeling alleen niet strafbaar is, wanneer de beschuldigde niets gedaan heeft om zijn doelwit n't te voeren. In geval van vrijspraak zou me i du9 niet kunnen twijfelen aan de bona fides van de Finsche rechters. Toch zou het met het proces beoogde doel bereikt zijn, omdat het een verpletterende aanklacht tegen de Zweedschgezinde stokebranden is. Wanneer de Russische regeering niet strenge maat.'s- gelen tot handhaving van de orde genomen en de raddraaiers verbannen had, had ie gcheele Finsche bevolking haar vaderland moeten verlaten. Het proces tegen Schau mann is de doodsteek, die aan de Finsche oppositie-partijen wordt toegebracht; het werpt het ware licht op hun hooggeroemde trouw." Het Russische telegraafagentschap is, naar aanleiding der geruchten van grove uitspat tingen, die door onder de wapenen geroepen reservistou zijn begaan in verschillende plaat sen van West-Rusland, gemachtigd tot de mededeeling, dat die geruchten erg overdre ven zijn. Botsingen tusscben reservisten en officieren hebben nergens plaats gehad, en de Russische intendance heeft in geen enkel opcich, reden tot uitspattingen gegeven. Op Level van de overheid waren in de plaatsen, waar ie reservisten moesten opkomen, de tapperijen en brandewijn-slijterijen gesloten de reservisten kochten echter voor hoogen prijs borrels bij de Joden. In hunne dron kenschap garen de reservisten daarop aan hunne door den duren prijs van den brande wijn opg wekte woede uiting door - ernieling van .Toodsehe winkels. De verbittering van de christenen tegen de Joden werd ook daar door opgewekt, dat de Dateten in grooten getale deserteerden, waardoor de christelijke reservisten gedwongen werden de in het leger ontstane leemten aan te vullen. De door Joodsche deserteurs verspreide geruchten, dat de gezinnen van de vluchtelingen aan de sti-ngste straffen onderworpen werden en zolfs naa'. Siberië werden gezonden, zijn ge heel rerzonncn. Creta. De veroenigde oppositie in de vertegen woordiging van Kreta besloot de door prins George van Griekenland geopperde oplossing van de Kreta-kwestie door Grieksche bezet ting van het eiland af te wijzen en aan te dringen op de volledige vereeniging van Kreta met Griekenland. De oppositie doet verder moeit© om een© herziening van de grondwet t© verkrijigen. Na de terugkomst van den prin9 zijn er manifestation te ver wacht n. Japan. Tokio, 3 Nov. De Keizer van Japan gaf heden een lunch bij gelegenheid van zijn geboortedag. Hij begroette de vreemd© diplo maten in con© korte rede, waarin hij zeide: „Wij betreuren, dat de tijd nog niet geko men is om den vrede hersteld te zien in het verre oosten tot verwezenlijking van onze wcnschen". De Keizer dronk op de gezond heid van de vertegenwoordigde souvereinen en bestuurders ©u drukte den wensch uit, dat de banden van vriendschap nauwer zou den worden toegehaald. Dj deken van het corps diplomatique, de Belgische gezant baron d'Anethan, ant woordde. Hij wensohte den Keizer geluk met dozen dag en drukte zijn leedwezen uit over het voortduren van den oorlog. Hij zeide: „Wij drukken op nieuw onzen wensch naar den vrede uit. Wij doen dit te vuriger, wan neer mij met diepe ontroering gadeslaan de verwoestingen, die reeds zijn aangericht, de treurende gezinnen en le duizenden edele slachtoffers, die aan beide zijden te velde on der de wapenen zijn, strijdende en hun bloed vergietende met eene sublieme dapperheiden een ontembaren heldenmoed. Tokio, 3 Nov. In het geheele lijk hadden if eest©1 ijkhede n plaats ter eere van den ver jaardag de> Keizers. Alle steden waren ver sierd. De Keizer inspecteerde twee divisiën van de troepen in Tokio in volle oorlogs- uitru&ting. China. Aan de Londensche Standard wordt uit Tientsin bericht: De tot bijzonder gezant van Tibet benoemde taotai van Tientsin heeft van de Indisohe regeering een weige rend antwoord ontvangen en heeft nu aan go vraagd, of zijn© tegenwoordigheid te Londen om to onderhandelen over de Tibet-kweetie aannemelijk is. De Keizerin-weduwe van China moet persoonlijk den bepaalden last gegeven hebben, dat er veranderingen moe ten worden gebracht in het verdra. D© naam „Tibet" moet overal door „China" vervan gen worden. Yereenigde Staten. De staatssecretaris van de Unie en d© Fransche geeant te Washington hebben een verdrag onderteekend, waarin wordt bepaald, dat elk eventueel opkomend geschil tussohen do Verccnigdo Staten en Frankrijk zal wor den geregeld langs scheidsrechterlijken weg. Do bepalingen van het Fransch-Engelsche arbitrageverdrag hebben voor dit verdrag tot voorbeeld godiend. De oorlog in Oost-Azië. Van den oorlog zijn de volgende berichten Tsjifoe, 3 Nov. (Chronicle). Men schat de verlit en van de Japanners in de laatste ge vechten op 20,000 man aan dooden en ge wonden. De veldhospitalen zijn vol. Tokio, 3 Nor. (Express.) Het laatste fort aan de oostzijde van Port Arthur was heden morgen in handea van de Japanneis De storm - colonnes worden geregeld, de mijnen en hun ne geleidingen aangesloten alle toebereid selen worden gemaakt om op t? rukken tot vermeestering van de citadel. Togen den middag kwam een bericht, dat vijf Russische schepen in de haven gezonken waren, en dat een deel van den zuidwestelij ken hoek van de stad in brand staat. Ver scheidene Russische mijnen zijn ontploft, maar zonder dat aan Japanaehe zijde verlie zen wo: den geleden. !3 Naar het Engelsch VAN JOHN STRANGE WINTER. „Lieve kind, zeide hij, mijn, arm nemend en hem zachtjes vasthoudend, „gij1 behoeft u volstrekt niet zoo rampzalig te gevoelen. De man behoort niet tot uw stand, en de vriendelijkheid van de geheel© wereld zou hem niet anders kunnen makenmaar hij doet niemand kwaad. Het maakt bij mij geen verschil, of hij zijn h's weglaat en zijn vrouw „ouwetje" noemt er zijn heel wat slechter dingen, en ik zal cr altijd voor zorgen beleefd en vriendelijk tegen hem te zijn. Het spijt mij, dat zij" op mevr. PoplinBrowne wijzend „geen presenta- beler echtgenoot heeft gekregenSherring- Iiam zou beter bij haar gepast hebben. Even wel, hij is zooals liijl is, en van een slechte soort is bij in alle geval niet. Zit er dus niet langer over in, zult ge niet?' Hij drukte mijn arm met zijl stevige vin gers, zooals hij de hand van een bedroefd kind gedaan zou hebben, en ik liet was nog maar kort, sedert de wereld zich zoo geheel anders aan mij had voorgedaau. zoodat de geringste zaak mij gemakkelijk van mijn stuk bracht ik raakte geheel in de war en was op liet punt in tranen uit te barsten [n een oogenblik zag mijnheer d'Eciö bet, en hij greep mijn hand, veilig achter Sir Williams breeden rug. „Heb ik iets gezegd, dat ui verdriet doet?" vroeg hij bezorgd. „God weet, dat ik voor geen geld ter wereld zoo iets zou willen doen." Met groote moeite dreef ik mijne tranen terug en zag m zijn vriendelijke oogen en wat een vriendelijke oogen waren liet! „Dat is het geval niet," fluisterde ik „maar ik ba)d! er zoo'n verdriet over ik wilde niet leclij|k tegenover hem en ook niet vervellend voor u zijn. Weet ge, ik heb nooit met iemand samengewoond' ,die zij no h's wegliet en ik kan er niet aan wen nen." „O, dat is toch waarlijk zco erg niet zeide hij lachend; „daar gaat hot gordijn op." Ik wendde mijn hoofd maar het toon eel, bijjna, onbewust, -diait bij| nog. steedia mijn hand vasthield. Hij drukte deze een oogen blik stevigvoor hij ze losliet. „Je bent een engel, geloof ik," zeide hij zeer zachtjes. Gedurende het geheele bedrijf zag ik hem niiet meer aam! Ik geloof, dhl ik een beetje geschrikt was! Zeker weet ik, dat mijn hart hard genoeg sloeg, om door iedereen in de loge gehoord t© wotrdon; mijnheer di'E'.ie moet gemerkt hebben, hoe het' daarbinnen bij mij stormde. Genoot ik dien avond? Ja, ja, duizend- maal ja! Hot wna genot on smart gelijk 1 oj» vreemde wijze vereemogjcL, zóó. dat ik ze 1 zelf niet van elkander icon ondersohrt- den. Wat Sir William en mevrouw PdpWn Browin® betreft, zij; gingen leittewlij|k in el kander op, of, zooals mijnheer d'Ecie zeide „Kijk die oud© William het er eens van nemen!" Nu, diit deed hiji dan ook, en toen wij opstonden, stefidb .'hij voor, twee twteeper- soonarijtuigjes te bestellen», waarin wij door hem en mijnheer d'Ecie thuis zouden ge bracht worden. Hiervan wilde eohter me vrouw Poplin*-Brown© niets weten, en ik was daar in zékeren zin blij om. „Dan. zal ik u morgen ko*m©n bezoek on," zeide hij vast besloten. Als mevrouw Poplin.Browne een meisje van 16 jaar geweest waa, had z:j niet. prent! seller kunnen kijken, „Neon. morgen niet," zeide zij, „dan ben ik niet thuis." „Waar gaat gij naar toe?' vroeg hij. „Dat komt cr niet op aan." zeide zij la chend. „Kom, zeg hot eens." „Niaair die Marsham;}." ..'.at, dé Q. C. Marsham*?" „J a. „Zoo, zco. Nu daal zal ik den volgenden dag eens aankomenen hierop duwde mijnheer d'Ecie hem op zij, om ons het instappen gemakkelijk te maken. „Het is heerlijk geweest!" bogen zij. zco- dra wij wegreden, „Lieve, kind, ik vrees dat ik u wat veel aam uw lob heb overgela ten. cm. slechts aan nuijm eigen genoegen hcJb gedacht. Maar daiti lot was nog al te dra genniet waar? Ik geloof wet. dat hot u erg gespeten liocft." „6 ik heb het heel goed gehad," ant woordde ik prcBaieeh. Mijn. hart was echter niet in zeer prozaïsche» toestand vorre van daar! Ik voélde dat. het dwaas was en toch totah ofschoon hot een sombere vochtig© December nacht was zonder maan of oen en- kelc stor aan den 'hemel, scheen de geheele atmosfeer helder en schitterend, schoon. „Zulke mannen zijn. aangenaam." hierme de deed mevrouw Poplin'Browne mij op j schrikken, ..werkelijk aangenaam." j Ik voelde mij wederom schuldig, alsof ik een onherstelbaar kwaad had. bedreven, door j geen aairdlsohe macht goed te maken», en. zij door mijn toedelen ontevreden, géwordén was mot haar eigen mam, en alsof, wanneer een maal hare oogen en ooren geopend waren voor de onvolkomenheden, van haren echt genoot, zij dozen, nooit meer dezelfde plaats in haar hart zou kunnen geven Tk voelde, dat ik er niet go?d' aan gedaan had met naar den Rozet'erawog te komen en toch, hoe kon ik van te voren weten, dat ;k binnen 200 korten tijd oen oiud© vriendin van' moeder zon ontmoeten, 'dfie, wol iz waar onschuldig, diezen nieuwen stnmd van zaken zou te weeg brengen? I) en avond ging ik. weenend naar bsd, en ik weende zoo lang, dat ik er ziek va.11 werd Voor het eerst had ik werkelijk «hct'm- weo; hoe verlangde ik er naar. 'hum rn der moeder vleugelen to zijui- Ent ttodi apret het mij niet mijnheer d'Ecie ent moot te hebban. O, neen, neem! Ik \vr. er, geloof ik, meer dan blij can. In dien tijdl diadlit :*k niet aan een hu w.b'k mot George d"Elciezoo iet- bestond ia de verste verte niet in mijn gedachten, die tamelijk verward en onbepaald ware». Neon, ik was zenuwachtig 011 <«pge^ wonden engeloof ikverblind door zijn schoonheid!; vriendelijkheid cm be daardheid ©11 zijn teedere welluidende stem. De eerste, die wijl den volgendén morgen, toen ik in de eetkamer kwam, begroette was mijnheer Pcplim.Browne Hij stond op het haardkleed de courant te lezen. „Wel, jonge dame," zeide hij op jovialen toon, „gij ziet er niet naar uit, of uw uitgaan van gisterenavond1 u goed gedaan heeft. Ik trachtte te glimlachen „Och, aside ik zacht, „ik heb wat hoofdpijn," „Oofdpijn zoo'n jong schepseltje als gV 'iiwxsfc nog niet. weten, wat 'oofd'pijn b.'te kent, zeide hij. „Op mijk.ii woord. >k ten nog nooit, in mijn leven zoo verbaasd' ge veest. als toen ik Sally gisteravond op haar mooist gekleed in do rewtaurate ontmoette in gezel?chaip van een jongmo.nrh, dat ik nog nooit gezien had. Ik schrikt? w.ï'.olijk zoo. dat ge me wel met een veertje hadt kun nen. omgooien. Het is maar goed., dat i.k niet i.aloersoli ben." Ik dadlvt, bij mijzelf, dait. het., h.01:wol hij hier gcon. last van had, toch maar goed was, dat tl ij niet gehoord had. wat Sir Wil liaan den vorigen a/vond al zoo tot. zijn vrouw ge zegd had, want ik was er hard tong voor, dat, zelfs iemand, zoo onergdenken l als hij, bezwaar zou gezien hebben in do soort van attenties, door dien hoer aam ziiin vrouw hewezen. ITordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1904 | | pagina 1