M6. 133, Eerste Blad.
Jaargang.
Zaterdag 12 November 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Over Amerikaansche schooltucht.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
P«r 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem francoper post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Doze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
'8 morgens bij do Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C<>.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Tan 1—-5 regela
Elke regel moer 0.15.
Groote lettere naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen;tót
het herhaald adverteèren in dit Blad bg abonnement: Eena
circulaire, bevattendè de voorwaarden, worat óp aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
AFSLUITING BORJUG GASTEEUISLAAN.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort
brengen ter algemeene kennis, dat het verkeer
over de brug aan de Gasthuislaan van Maandag
14 November 1904 tot en met Zaterdag 19 No
vember 1904 zal zijn afgesloten, zoowel voor rij
tuigen) als voor voetgangers.
Amersfoort, 10 November 1904.
Burgemeester en Wethouders voornoemd),
Do Secretaris, De Burgemeester,
B. W. Th. SANDBERG. WUUTIERS.
De Burgemeester en Wethouders Tan Amers
foort,
Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet,
Brengen ter kennis van het publiek, dat een
door L. J. Hontelé, alhier, ingediend verzoek,
met bijlagen, om vergunning tot het oprichten
van eene bewaarplaats van petroleum, in het
perceel alhier gelegen aan de Koningstraat, bij
het. kadaster bekend onder Sectie E, no. 4581, op
de Secretarie der gemeente ter visie ligt, en dat
op Donderdag, den 24. November aanstaande,
des voormiddags te half elf uren gelegenheid ten
Raadhuize wordt gegeven om, ten overstaan van
het Gemeentebestuur of van een of meer zijner
leden, bezwaren tegen het oprichten van de in
richting in te brengen.
Amersfoort, den 10. November 1904.
Burgemeester en Wethouders voornoemd),
De Secretaris, De Burgemeester,
B. W. Th. SANDBERG. WUIJTIERS.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet,
Brengen ter kennis vani het publiek, dat een
door I). Ruitenberg, alhier, ingediend verzoek,
met bijlagen, om vergunning tot het oprichten
vani eene brood^akkerij, in het perceel alhier
gelegen achter den Heiligen Geest, no. 1, bij het
kadaster bekend) onder Sectie E, no. 2056, op de
Secretarie der gemeente ter visie Itet, en dat op
Donderdag, den 24. November aanstaande, des
voormiddags te half elf uren gelegenheid ten
Riaadlhiuize wordt gegeven) om, ten overstaan van
het Gemeentebestuur of van een of meer zijner
leden, bezwaren tegen het oprichten van de in
richting in te brengen.
Amersfoort, den 10. November 1904.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Do Secretaris, De Burgemeester,
B. W. Th. SANDBERG. WUUTIERS.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet,
Brengen ter kennis van het publiek, dat een
door C. Okhuisen, .alhier, ingediend verzoek, met
bijlagen, om vergunning tot het oprichten van
eene nieuwe heote luchtoven, te .plaatsen in heb
perceel alhier gelegen aan de Kampstraat no. 14,
bijt het kadaster bekend onder sectie E, no. 3330,
op de Secretarie der gemeente ter visie ligt, en
dat op Donderdag, den 24. November aanstaan
de, des voormiddlags te half elf uren gelegen
heid ten Raadhuize wordt gegeven om, ten over
staan van het Gemeentebestuur of van een of
tmeer zijner ledien, bezwaren tegen het oprichten
van de inrichting in te brengen.
Amersfoort, den 10. November 1904.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
B. W. Tli. SANDBERG. WUIJTIERS.
Politiek Overzicht
De scheiding van Kerk en Staat in
Frankrijk.
Die minister-president, die als minister van
eeredienst het naast betrokken is bij den
klerkelijken strijd, heeft eergisteren het wets
ontwerp der regeering tot regeling van de
scheiding van Kerk en Staat bij de Kamer
van afgevaardigden ingediend. De Kamer-
oommissie had reeds van dit wetsontwerp
k Ti nis genomendoor de uitdrukkelijke in
diening bij de Kamer h^jft de regeering blijk
baar haar ontwerp tot den grondslag van de
gedachtenwisseling willen maken, waartoe
het ook beter past dan het door de commis
sie samengestelde ontwerp. De tekst van het
regeeringsontwerp is in den ministerraad be
handeld en goedgekeurd; men heeft hier
dus te doen met een wetsontwerp., waarvoor
het geheele kabinet de verantwoordelijkheid
draagt.
Het regeeringsontwerp onderscheidt zich van
den tekst der commissie in de eerste plaats
hierdoor, dat het eenvoudiger en beknopter
is; in plaats van 40 telt het slechts 25 arti
kelen. Deze vereenvoudiging is hierdoor ver
kregen, dat. de principieele verklaringen en
bepalingen, die in den tekrt der oomm-ssie
voorkomen, zijn weggelaten; aeze worden
niet noodig geacht in eeno wet, die geene
beginselverklaringen behoeft te bevatten,
maar alleen praktische voorschriften moet
geven. Verder zijn eenige artikelen bij
eengevoegd; eenige anderen vervielen, -m-
dat zij minder tot het onderwerp zelf be-
hooren, dan ten doel hebben de uitvoering
te verzekeren; de regceriug behoudt zich
voor co daartoe noodige maatregelen bij be
sluit te nemen.
Wat de materieele wijzigingen betreft, die
door de legeering zijn aangebracht, de ge
wichtigste daarvan is, dat de kerkgenoot
schappen zich met landsgewijs, maar slechts
departementsgowijs mogen organisecren. Do
p' - Gelijke gemeenten mogen zich in ieder
kerkgenootschap aaneensluiten tot grootere
organisatiën. Het regeeringsontwerp staa' ech
ter die aaneensluiting slechts toe binnen de
grenzen van een departement, .erwijl het
ontwerp der commissie toeliet, dat zij zich
organiseerden op eene het geheele land om
vattende wijze. Hier heeft blijkbaar de vree9
voorgezeten, dat eene organisatie, die zich
over het gchecle land uitstrekt, de vorming
zou in de hand werken van een centraal ge
zag, dat eene macht in den staat zou vor
men en aan het staatstoezicht onttrokken
zou zijn.
Ver-'.jr verscherpt het regeeringsontwerp
de bepalingen over den openbaren eeredienst
en de strafbepalingen voor geestelijken, die
in de uitoefening van hun beroep politiek
drijven, de regeering aanvallen, de ministère
en de staatsambtenaren lasteren of bcleedi-
gen. Art1. 11 van het regeeringsontwerp luidt:
„Godsdienstige plechtigheden, prooessiën en
andere vertooningen op den eeredienst be
trekking hebbende, mogen op den openbaren
weg en op openhar© plaatsen, lijkstaatsiën
uitgezonderd, niet plaats hebben, en ook niet
in een nder openbaar gebouw dan die,
welke op grond van deze wet voor den eere
dienst bestemd zijn. Het is voortaan verbo
de a op openbare gedenkteekenen of op
eenige openbare plaats godsdienstige kentee-
kenen aan te brengen, met uitzondering van
de voor den eeredienst bestemde gebouwen,
de begraafplaatsen, de musea en openbare
tentoonstellingen". Deze z:.ak wordt dus bij
landswet geregeld, waarmede de bevoegdheid
vervalt, die bij eene wet van 1884 aan de
gemeentebesturen was verleend om godsdien
stige vertooningen op den openbaren weg te
verbieden.
In andere opzichten is het regeeringsont
werp vrijgeviger dan dat van de commissie.
Het laatstgenoemde ontwerp wil aan alle
geestelijken, die meer dan 45 jaar oud zijn
en 20 dienstjaren tellen, een pensioen ver-
leenen, dat gaat tot een maximum van 1200
-"frs. Het regeeringsontwerp verlaagt de leef
tijdsgrens tot 40 jaren, schrapt dc dienst-
tijdsgrens geheel en verhoogt de pensioenen.
Verdor wordt aan alle geestelijken, nadat
de scheiding tot stand gekomen is, eene scha
devergoeding van 400 frs. toegekend gedu
rende de eerste vier jaren. Deze overgangs
tijd moet dienen om aajvde kerkgenootschap
pen tijd te laten zich op den nieuwen toe
stand in te richten.
Ook wat de beschikbaarstelling van de
kerkgebouwen betreft, is er verschil. Het
ontwerp van de commissie bevestigt voor de
uit de:i tijd vóór het concordaat afkomstige
gebouwen het naastingsrecht van den staat,
de departementen en do gemeenten. Het
regeeringsontwerp bevat hieromtrent geen be
paling op grond, dat dit recht voldoende
vaststaat. Het stelt deze gebouwen ter be
schikking van de kerkgenootschappen bij wij
ze van ovrlating. Ook do overige in den
tijd na het concordaat gestichte gebouwen
worden aan de kerkgenootschappen overge
laten door het stelsel va-n gratis-ingebruik-
geving voor den tijd van tien jaren, welke
tijd daarna op grond van een eenvoudig
verzc': van rechtswege kan worden ver
nieuwd.
Dit zijn de voornaamste grondslagen der
regeli' g, die nu door d© regeering aan de
volksvertegenwoordiging ter overweging is
aangeboden.
Een Monarchen-ontmoeting
tegengesproken.
Het bericht van eene ontmoeting tusscben
den Czaar en den Duitschen Keizer, die voor
de deur zou staan, is onjuist gebleken. Het
blad, dat dit berioht had gebracht, heeft
verklaard verkeerd te zijn ingelicht. Het ge
rucht schijnt te zijln ontstaan uit de omstan
digheid, dat de Czaar weder op reis is naar
versohillcnde plaatsen van zijn rijk, om af
scheid te .nemen van troepen, die naar het
oorlogstooneel in Oost-Azië moeten vertrek
ken. De reis wordt ditmaal- in de westelijke
provinciën ondernomen, en daaruit zal men
hebben afgeleid, dat Keizer Wilhelm met
den Czaar te Skierniwice zou samenkomen.
Frankrijk,
Die rechter van instructie heeft minister
André gehoord, om de juiste toedracht te
hoeren van Syveton's optreden. De minister
zeide tevens, dat hij zicih onwel voelde, dock
dat zijn minder goede gezondheidstoestand
vroitsproot uit een nerveuse opwinding.
Doch de „Matin" ziet de zaak erger in
en verklaart dat generaal André, ten gevol
ge van de klappen, voortdurend lijdt aan
zware hoofdpijnen, die hem vooreerst belet
ten zullen zijn werk te doem.
Engeland.
Do Lomdensche pers is over 't geheel zeer
ingenomen met de Guildhall-rede van minis
ter Lansdöwne, die gekenschetst wordt als
een vrede-speeoh. Eene uitzondering maakt
de Morning Post, die van meening is, dat
de Engelsche regeering, ook zonder interna
tionale commissie, sterk genoeg ds om reoht
te verkrijgen. Lansdöwne heeft gesproken
ailsof hij de Russische regeering moest ver
dedigen. Op zijne «iff de ergeering meer
had kunnen bereikelre'dan zij thans deed,
kan geantwoord! worden, dat de Britse,lie
natie de grootste vloot der wereld onder
houdt can, in geval dat Engelsche onder
danen aangevallen worden, de Engelscihe
vlag te verdedigen. Het blad komt tot de
slotsom, dat de regeering nog moet leeren
hoe zij, door gebruik te maken van vuur
wapenen, een eervollen vrede kan waarbor
gen.
De Daily Telegraph meent, dat bijna nie
mand de woorden van Lansdöwne met' van
ganscher harte zal onderschrijven. Zijne
mededeelingen over de nieuwe vredesconfe
rentie en het arbitrageverdrag met Ameri
ka zullen in den lande mot geestdrift be
groet worden, ofschoon zulke maatregelen
onnoodig zijn, omdat een oorlog tusschen
beide staten eenvoudig ondenkbaar is.
Spanje.
De Spaansohe staat heeft gisteren de eilan
den Salvora, Yiouta en Naro, op de kust
van Galicaë, gekocht voor 215.644 peseta's,
om er versterkingen aan te leggen. De eilan
den waren tot dusver particulier bezit, en
©enigen tijd geleden beweerde men dat- een
EngeLschman er geld voor geboden had.
Volgens een andere lezing zou de regeering
de eilanden ais strafkoloniën willen gebrui
ken, waartegen de bevolking van de kust
van Galicië zich echter verzet.
Oostenrijk.
In Inmsbriick is het thans rustig, maar
het Itaiiiaansche consulaat wordt nog steeds
scherp bewaakt.
De bevolking geeft echter op andere wijze
lucht aan hare vijandige stemming tegen de
Italianen. De kooplieden weigeren te leve
ren aan de Italianen. De metselaars willen
den truffel niet ter hand nemen om de
sohade aan het Italia ansche faculteit to
herstellen. Op de .markt worden de Ita--
liaansche kooplieden verdrongen en men ver
wacht, dat spoedig een algemeene boycot zal
volgen.
Rusland.
Men bericht, dat in de staatsbegrooting
voor 1905 tien millioen roebels zullen wor
den beschikbaar gesteld voor voorbereidende
werkzaamheden tot het leggen van het twee
de spoor op den Siberischen spoorweg.
Vereenigde Staten.
Over de presidentsverkiezing wordt uit
New-York aan de Frankf. Ztg. bericht, dat
de volksmeerderheid van Rootsevelt ruim .-
derhalf millioen stemmen bedraagt en dus
600,000 stemmen groot er as dan die van
Mac Kinley in 1896.
Massachusetts gaf aan Roosevelt wel eeno
meerderheid van 90.000 stemmen, maar koos
toch den democratische n candidaat voor het
gouverneurschap, die zich beslist had ge
plaatst op den grondslag van eene kracht
dadige bestrijding van de trusts.
Die socdalisten verwierven een half mil
lioen stemmen tegen 200,000 voor vier jaar.
Zij kozen een aantal plaatselijke ambtena
ren, maar slaagden er niet in een lid van
het congres te doen verkiezen
Parijs, 11 Nov. Do Matin bevat de circu
laire, waarbij staatssecretaris Hay de staten
uitnoodigt tot eene tweede Haagsohe confe
rentie. Hij brengt in berinnering het in de
eerste conferentie verrichte werk en de be
sluiten van de vergadering der interparle
mentaire unie, gehouden to St. Louis Deze
besluiten werden aan president Roosevelt
overhandigd, die betoogde de staten, welke
de Haagsche conventie onderteekend hebben
te zullen uitnoodigen tot eene tweede samen
komst, om de vragen te onderzoeken, die in
de eerste bijeenkomst onbeslist gelaten zijn.
De president vergeet niet, dat er een groe
ten oorlog in gang is. Maar dat moet niet
beletten, de regelen na te sporen, die kun
nen dienen om in de toekomst de kans op
oorlog te verminderen.
De eerste conferentie trachtte volstrekt
niet tussohen beide te komen in de regelen
van de vredesvoorwaarden tusschen de Ver
eenigde Staten en Spanje. Do nieuwe confe
rentie zou eveneens kunnen handelen. Haar
taak zou zijn het internationale recht
te codifioeeren en daaraan in de toekomst
effect t® geven.
Het zou voorbarig zijn aan de uitnoodi-
ging een bepaald programma van de te be
handelen onderwerpen toe te voegen. Slechts
door vergelijking van de feiten kan eene
algemeene overeenstemming gevestigd wor
den ten aanzien van de vraagstukken, die
door de nieuwe conferentie kunnen worden
onderzocht.
De circulaire herinnert, dat onder de ge
wichtigste vragen, die te 'sGravenhage zijn
uitgesteld, zijnde rechten en pliohten van
de onzijdigen, onschendbaarheid van den bij-
zonderen eigendom in de zee-oorlogen en het
bombardement van havens, steden eai dor
pen door eene zeemacht. Verder zegt de cir
culaire, dat de regeling van de rechten der
onzijdigen in het belang van de geheele we
reld zou zijn. Dit recht heeft in den tegen-
woordigen oorlog de geheele wereld levendig
bezig gehouden.
Onder de vragen, die nauw verlamden zijn
aan de rechten van de onzijdigen, zijn die
van do oorlogsoontrabande en de onschend
baarheid van de briefwisseling.
Wat de pliohten van de onzijdigen tegen
over de oorlogvoerenden betreft, hier is het
veld niet minder uitgebreid. Inzonderheid
verdient genoemd te worden de vraag hoe
do oorlogvoerenden behandeld moeten wor
den, die eene schuilplaats zoeken in onzijdige
havens.
Ten slotte drukt de circulaire het verlan
gen van president Roosevelt uit, om do
eeuwigdurende herinnreingen te zien ver
sterken, die verbonden zijn aan 's Graven-
li age, als wieg van het weldadige werk van
1899, door de tweede vredesconferentie in die
historische stad te doen bijeenkomen.
Zuidwest-Afrika.
Berlijn, 11 November. Gouverneur Lsutwein
berichtEen telegram uit Rehoboth bericht,
dat volgens het verhaal van oen uit het kamp
van Witbooi teruggekeerden bastaard de op
stand veroorzaakt is door ophitsing van een
inboorling uit de Kaapkolonie, die den naam
heeft profeet to zijn. De Witbooi geloofde
aan diens hoogere zending en aan de daar
door geëischte noodzakelijkheid om op te
staan, ook aan hunne bescherming on aan
hunne zegepraal door middel van hulp vau
boven. Het lot vam hunne door ome gevangen
genomen landslieden was liem onverschillig,
omdat het berustte op hoog bevel.
Berlijn, 11 Nov. Kolonel Leutwein seint
uit Rehoboth, dat hij ©en brief vam Hen
drik Witboi ontvangen heeft, waarin doze
na eenige godsdienstige zinsneden woorde
lijk zegt: ,.Zoo heeft thans God uit den
Hemel het. verdrag gebroken." Voorts ver
zocht hij, dat de lieden van zijn volk, die
gevangen genomen zijn, vrijgelaten zouden
worden, daar deze onschuldig zijn 4uun zijm
daden.
XVI.
Ditmaal wil oudé vrouw het nu eens niet
hebben over oude en ouderwetsche dingen,
doch over spiksplinternieuwe zoo ge
wilt om te bewijzen, dat zij niet onont
vankelijk is voor 't goede, dat er tot stand
komt in dezen tijd van ontwikkeling en
vooruitgang.
Veel wat verouderd is, past- niet meer in
het kader van deze dagen, 't bevredigt ons
niet meer, onze hoogere eischen verlangen
ook hoogere voldoening.. De meester met. de
plak past niet meer in de hedemdaagsche
school. Het. kind van onzen tijd met zijine
dikwerf sterk geaccentueerde individualiteit
zou zich verzetten tegen de onbejierkte auto
cratie van den schoolmeester.
De kreet om rechtvaardigheid is reeds tot
de schooljeugd dloorgedrongem, en waar het
kind van dertig jaar geleden liet gevoel van
onrechtvaardig gestraft te zijn wellicht
smoorae, omdat het zich niet „durfde" ver
zetten tegen het gezag, daar zal het kind
van dezen tijd niet rusten vóór hem recht
wedervaren is.
De onderwijzers klagen dikwijls over de
tegenwoordige jeugd, zij hekelen den geest
van verzet, welke niet zelden in een klasse
heerscht. Het kost hun meer moeite om
orde te bewaren, en tegenover de grootere
vrijheid der leerlingen stellen zij strengere
tucht wat precies de verkeerde uitwer
king heeft.
De Amerikanen practisch als ze immer
zijn hebben dit reeds lang begrepen. Waar
hunne leerlingen bovendien onderling zoo
veel meer verschillen, zijnde zij van allerlei
nationaliteit en ras, waren zij overtuigd, dat
hen aan sterke banden te leggen even ver
keerd zou zijp als hun de volle vrijheid laten.
Ieder weet hoe in Amerika elk mensch', die
wat worden wil in die maatschappn, moet
leeren op ach zelf te staan, als het ware
zichzelf moet opvoeden tot. een nuttig lid
dier maatschappij,. De „selfmade man" is
nergens zoo inheemsoh als in Amerika,
Dte onderwijzers nu bouwen voort in die
richting, of liever beginnen met de leerlin
gen in die richting te leiden. De school is in
Amerika niet alleen de plaats tot intellec-
tueele, maar evenzoo tot moreele ontwikke
ling. Het is niet zooals hier, waar men tracht
in minimum tijd maximum hoeveelheid ken
nis te vergaderenmen voelt te goed dat
Oen wetenschappelijk ontwikkeld mensch
zonder levenskennis, zonder moreele opvoe
ding, een even onnut wezen is als een goed
mensch zonder verstandelijk© ontwikkeling.
Van deze twee gaat de eerste nog eerder te
gronde dan de laatste.
In onze Europeesohe toestanden is het niet
zeldzaam, dat de jongeling, pas bevrijd van
strenge schooltucht, zich voedt als een vrij
gelaten slaaf, die de weelde van zijne vrij
heid niet kent en in zijfu overmoed allerlei
dwaze sprangen doet. De Amerikaansclie jon
gen voelt de schooltucht niet, omdat zij een
vrijwillige is.
Het groote verschil tusschon onze Hol-
landSche scholen en de Amerikaansche ild
spreek vooral van de openbare (gemeente
scholen, H. B>. S. en gymnasia) bestaat
lrerin, dat over 't algemeen onze onderwij
zers hier het initiatief der kinderen verklei
nen, onderdrukken, terwille van de alge
meene tucht, het karakter van het kind
wordt -bekneld, ten behoeve van de „orde",
terwijl in Amerika het initiatief wordt bruik
baar gemaakt ten dienste der schooltucht,
en het karakter kan zich vrij ontplooien,
doch wordt geleid op wegen, die de alge
meene orde niet te kort doen.
In Onze scholen is het gozag de meester,
in Amerika is het de jongen zelf, beter
gezegd de onderlinge achting voor elkaar.
In Amerika is het streven dier onderwij
zers om de leerlingen te overtuigen, dat zij
ttrwillc van het algemeen belang de les
niet moeten verstoren. Verbieden prikkelt
kinderen. Dat wordt dus zooveel mogelijk
vermeden, tevens tracht de onderwijzer de
leerlingen te boeien door aangename wijze
van les geven); want het is een overoude
waarheid dat, hoe prettiger de leeraar les
geeft, des te minder last heeft hij van de
klas. Maar hij beschouwt de leerlingen niet
als kleine kinderen, hij beschouwt ze als
jonge menschen, die hij vertrouwen wil.
Hij jaagt niet. door de les heen om in
het uur zooveel mogelijk af te doen, maar
hij praat met de jongens en meisjes over
'hunne verplichtingen tegenover hem, en de
zijne tegenover de klas.
„Zie, ik ben aangesteld om jelui te helpen
goede en verstandige menschen te warden,
maar d'at kan ik niet alléén, daartoe moet
jelui meewerken. Als oen dokter een zieke
drankjes te slikken geeft en de patient gooit
ze weg in plaats van zo in te nemen, wordt
hij niet beter, ondanks al de kennis van
den arts. Als ik wil trachten jelui te onder-
wijpen en jelui werkt n"et mee, dan. komen
wij niet veel verder. Het is dus in je eigesn)
belang om de orde niet te verstoren. Ik ben
leeraar en geen politieagent; verbieden en
straffen is mijn vak niet, en ik doe het dus
ook niet. Wie niet meewerkt straft zioh zelf.
En jelui moet zelf voelen van hoeveel waarde
het is, dat je den gang van zaken niet stoort-.
E steekt bijvoorbeeld niets geen kwaad in
als er twee samen praiten, maar: 1. verlie
zen de twee pratenden wat er onderwezen
wordt, 2. leidt het anderen vau hun aan
dacht af, 3. is het in strijd met de bestem
ming dei- school, die er is om jelui binnen
zekeren tijd tot mannen en vrouwen van
ontwikkeling te vormen. Ieder is verant
woordelijk voor zich zelf. Hot hangt dus
van jelui zelf af, hoe het tusschen ons gaan
zal."
In den regel geeft dit werken op het oer
gevoel der leerlingen prachtige resultaten.
Zij voelen zich iemand, zij voelen diat op
hunne persoonlijkheid vertrouwd wordt, en
zij willen dat vertrouwen niet beschamen.
Natuurlijk zijn er altijd en overal bel
hamels, naturen, die uiterst mocdelijk tot
zelfbedwang to krijgen, zijn; de leeraar is
voor hen niet strenger, doch hij stelt hen
onder, de tucht van hunne modescholieren.
Een rustverstoorder heeft gezondigd. De
onderwijzer laat eerst dit feit oonstatecren
door de klas. Wie geen zelfbedwang genoeg
toont door zaclx zelf te regeoren moet go
regeord wordlen door anderen.
De onderwijzer stelt voor den leerling
zoo-en-zoo te straffen altijd op eene wijze
in overeenstemming met do persoonlijkheid
van djen zondlaar. Deze algeaueon goedge
keurde straf wordt toegepast. De zondaar
voelt zijjn ongelijjk, voelt zich gcheed alleen
met zijn schuldl, lieseft dat de andere leer
lingen hem niet bijvallen en neemt zich voor
niet ten tweede male Over dezen steen to
struikelen»
Onzinstraffcn als huiswerk overmaken, in
den hoek staan, regels 9chrijven, de klas uit-
sturen, komen in Amerika niet voor.
Voor oen der grootste straffen geldt
daar, wanneer de schuldige voor eenige da
gen verstoken is van den omgang zijner
medescholieren. Dit boycotsysteem werkt- ra
dicaal op het eergevoel van den eenzame,
die te dieper zijn schuld voelt, nu zijn eigen
schoolkameraden zich van hem afkeeren.
In Amerika verwacht men veel, zoo niet
alles, van den invloed van den eenen leerling
op den anderen, reden waarom de onderwij
zer veel praat en zich bezighoudt met den
basten onder hen. En daar kinderen het ge
woonlijk zich tot oen oer rekenen, wanneer
de onderwijzer voel notitie van hen neemt,
trachten allen tot de besten te behooren.
Dit systeem van zelfopvoeding werkt zoo
veel uit, dat de kinderen daar op veel jeug
diger leeftijd begrijpen waarom ze de school
moeten bezoeken, dat zo do schooltucht niet
voelen als eon knellende band, maar als iets
dat van zelf spreekt en hen op het laatst
ook goen moeite moor kost, dat- ze den on
derwijzer gaan beschouwen als een vaderlijk
vriend, niet als oen boeman of rechter, die
de kleinste overtreding straft, dat ze plei-
zior hebben in het loeren, dat de eene leer
ling zioh schaamt voor deu andere om iets
onbehoorlijks to doen omdat het zijne eer
to na komt detar zijjn medescholier gestraft
te worden.
Zoo gr ooien deze Amerikaansche leerlin
gen op tot zelfstandige menschen, die weteuj
