RJ6. 138.
a"e Jaargang.
Donderdag 17 November 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
MIJN GODFRIED.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco.per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Doze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiön, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
'8 morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF ft Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÉN
Van l—»5 regel» fcOJTtL
Elke regel meer - 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen:tót
het herhaald advorteeren in dit Blad bij abonnement. Eens
circulaire, bevattende de Voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De «temming in Rusland.
i Admiraal Alexejew is uit het verre Oos-
*n, waar hij als stadhouder van deu Keizer
üer Russen heeft geheerseht, met stille trom
I Petersburg teruggekeerd. De geestdrift
ice hij daar is begroet, heeft slechts
de verbeelding van een officieusen berioht-
r bestaanhij heeft niet in het winter-
leis zijn, intrek genomen, maar is in een
n hotel afgesta.pt, en hij heeft versohei-
dagen moeten wiachten, voordat de
hem in audiëntie ontving. Allemaal
ijzen., dat hij ziclï niet verheugen mag
i de keizerlijke gunst. Wanneer Alexejew
et in ongenade gevallen was, dan zou de
aar zijne reis hebben ingericht om hem
stond te kunnen ontvangen, al ware 't
een om door hem op de hoogte gebracht
worden van den werkelijken toestand op
i oorlogstooneol.
Toch zou men zich aan eene illusie over
ran. wanneer men daoht, dat nu liet rijk
Alexejew en van de kringen, die hem
unen. uit is. Er wordt thans in de hoogste
ssische kringen een zware strijd gevoerd,
i te ernstiger is naarmate hij meer in 't
iker blijft. Men geeft zich in de Russische
rs, die thans eene grootere vrijheid geniet
zij in lang heeft gehad, aan blijdé ver-
clitiugen over. Die benoeming van prins
riatojpolk-Miriski, oen verlicht en geana-
d man, als opvolger van Plehwe aan het
>fd van het departement van binnenland-
e zaken, heeft die verwachtingen gewekt.,
pers mag zioh vrijer bewegeneen aantal
bannenen hebben vergunning gekregen
ug te keerenmen hoort niet mem- van de
estatiën in massa, die in de dagen van
liwe gebruikelijk waren. Verder hebben
schillende benoemingen en nog meer eeni-
verklaringon van den .nieuwen bewinds-
a, die getuigen dat de wensch bij hem
radig is om liet bestuur naar meer vrijh
nige beginselen te voeren, de gemoederen
b blijde hoop vervuld,
laar het. zal nog moeten blijken of die
mming iets meer is dan eene April-stem-
g. Prins Swiaitopolk-Mirsky heeft onge
peld met de beste bedoelingen bezield
bewind aanvaard; of hij zijjne bedoelin-
zal kunnen verwezenlijken, is eene an-
e vraag. Reeds hebben er geruchten ge
pen, dat de nieuwe minister een verlof
l nemen van verscheidene weken, dat zijne
andheid geschokt was. Een artikel in de
skow. Wjedom. wijst duidelijk aan, van
ke zijde de pogingen uitgaan om dezen
aster den voet dwars te zetten. Men wil
uit Petersburg verwijjderen, om vrij
te gaven aan de elementen in de naaste
geving vaai den Czaar, die hem vijandig
ind zijn. Ten overvloede wordt bericht,
t de procureur-generaal van de heilige
ede, Pobedonoszew, bezig is met de be
ting van eene memorie om te wijzen op
nadeelen, welke hij ducht van do nieuwe
iting, die zich thans doet golden. Zal
ns Swiatopolk-Mirsky in staat zijn zich
handhaven tegenover de pogingen, die
rden aangewend om hem te deen vallen?
zal de tijd moeten loeren,
amiddèls wordt de vrijheid, die do pers
uis geniet, gebruikt om zich openhartiger
te laten dau men sints lang gewoon was.
anen uit de hoogste kringen gaan daarin
ir. Prins Uchtoniski verstout zich te zeg-
De kloosters doen hun plicht niet in
zoodanige mate als de nood vaar het volk dit
eischt. Terwijl het arme volle zij|n laatste
kopee': opoffert om hot lot van do gewonden
en van de weduwen en weezen to lenigen,
hebben de kloosters slechts weinig gedaan.
Ons volk is tot aan do uiterste grens ver
armd, maar voor de kloosters zijjn altijd nog
kopeken te vinden. Aller oogen zijn in deze
tijden op de kloosters gericht.
Een geleerde, die tot de hoogste aristocra
tie behoort, de lioogïeeraar aan de universi
teit te Kiew prins Trubetzkoi, hoeft in do
Prawo zijne bezwaren tegen het heerschende
stelsel op klemmende wijze uiteen gezet. Hij
heeft de bureauoratie den gevaarlijksten
vijand van Rusland en van den troon ge
noemd en betoogd, dat de regeering, wan
neer rij vertrouwen heeft in het volk, aan de
pers vrijheid en aan de zemstwo's, de verte
genwoordigingen der gouvernementen, de
mogelijkheid tot vruchtbaren arbeid moet
verschaffen. Alle maatregelen van de laat
ste jaren moeten zoo spoedig mogelijk onge
daan gemaakt en vergeten worden, maar het
is niet voldoende terug te keeren tot do
groote hervormingen uit den tijd van den
Czaar-bevrijder. In de oprichting van de
zemstwo's heeft de toenmalige regeeriug
slechts den eersten stap gedaan tot eene meer
algemeene hervorming, en sedert hebben de
zemstwo's nooit gezwegen van de noodzake
lijkheid hunner deelneming aan den wetge-
venden arbeid van den staat. Wat men be
hoeft rijn niet hervormingen, maar ééne her
vorming namelijk de toelating van een ver
tegenwoordigend element tot den wetgeven-
den arbeid.
Een andere Russische geleerde, de te Lau
sanne levende hoogleeraar en publicist Wla-
dimir Wisskowatow, geeft in een brief aan
een Russischen grootvorst, die voor een der
intieme raadslieden van den Czaar doorgaat,
aan hoe die wensch te verwezenlijlken is. De
Russische rijksraad moet naar het reeds door
Alexander I voor honderd jaren ontworpen
plan gereorganiseerd worden. Alexander I
heeft den rijksraad het karakter willen ver-
leenen van een beraadslagend lichaam en
zich willen verbinden, alleen de door den
rijksraad met meerderheid van stemmen ge
voteerde wetten te bekrachtigen. Dit goede
voornemen heeft hij echter later weer laten
varen. Prof. Wisskowatow doet nu een be
roep op Keizer Nioolaas II, om den rijks
raad het karakter te verleenen, dat rijn
voorzaat op het oog had, daarin ook verte
genwoordigers van de zemstwo's te doen rit
ting nemen en aan deze instelling stem te
geven in de beslissing over de zaken van
den staat.
Tusschen het uitspreken van dezen wensch
en zijne verwezenlijking is natuurlijk een
zeer groote afstand. Voordat er van de ver
wezenlijking sprake kan zijn, moet een
vijand overwonnen worden, die tot dusver in
Rusland oppermachtig was. „Noch ons leger,
noch onze vloot hebben nederlagen geleden
de nederlagen waren die van de Russische bu
reaucratie", schreef onlangs een Russisch
blad. Dat was een zeer opmerkelijk woord.
Maar al is de bureaucratie geslagen, voor
verslagen houdt zij zich niet. Voor hare oog
merken schijnt zij, even goed als de oppor
sitie, veel te verwachten van den verderen
loop en den uitslag van den oorlog. Wan
neer het wapengeluk zich wendt naar de Rus
sische wapenen en Rusland een vrede kan
sluiten, die niet als vernederend behoeft te
worden beschouwd, dan zal de bureaucratie
trachten zich te herstellen van do slagen, die
zij heeft ondergaan, zooals rij ook gedaan
heeft na den laatsten oorlog) tegen Turkije.
Wanneer echter do oorlog voor Rusland even
ongelukkig eindigt als hij begonnen en tot
dusver gevoerd is, dan is er kans, dat dé
aandrang naar eene hervorming in het bin-
nenlandsche bestuur van Rusland op den
duur te machtig wordt om zich verder te
laten onderdrukken.
Frankrijk.
Uit1 den brief van generaal André, waarbij
hij; den minister-president zijn ontslag aan
bood als minister van oorlog, blijkt, dat geen
gezondheidsredenen, maar politieke opportu-
niteitsredenen oorzaak rijn van dat ontslag.
Generaal André was sints den 30en Mei
1900 minister van oorlog en heeft onder de
generaals van de republiek tot dusver het
langst aan het hoofd gestaan van het depar
tement van oorlog. Toen hij in Maart 1903
met het volbrengen van rijn ooe levensjaar
tot de reserve overging, verleende de minis
terraad hem tot waardeering van rijino ver
diensten de- militaire meda -e en de'minister-
president drukte hem schriftelijk den dank
van de regeering der republiek voor zijne
diensten uit.
Eerst laat in den namiddag van Dinsdag
jl. deed in de Kamer het gerucht de ronde,
dat minister André zijn ontslag had geno
men. De in de vergadering aanwezige minis
ters wilden den afgevaardigden eerst niets
meedeelen, doch later waren zij wel genood
zaakt het1 gerucht te bevestigen. Onmiddel
lijk werd de heer Berteaux omringd door een
groot aantal partijgenooten, die hem met rijn
nieuwe waardigüeid kwamen gelukwenschen.
Ook de leden der rechterzijde gaven onver
holen blijk van hun instemming met deze be
noeming en roemden om strijd de groote be
kwaamheden van den nieuwen minister.
Het optreden van den nieuwen minister
van oorlog, den afgevaardigde Berteaux, bo
teekent geen verandering van stelsel. Dat
blijft wat het geweest ishet leger te demo-
cratiseeren en te republikaniseeren. De uiter
ste linkerzijde is er tevreden over, dat de
opvolger van generaal André een burger is,
omdat die zich gemakkelijker aan den invloed
van zijne militaire omgeving kan onttrekken
den een generaal. In militaire zaken heeft
hij zich overigens kunnen inwerken als rap
porteur van de begrooting van oorlog, welke
functie hit vroeger reeds en ook ditmaal
waarnam. Ook was hij rapporteur van het
wetsontwerp op den tweejarigen diensttijd. In
zijn particulier leven is hij wisselagent aan
de Parijsche beurs en een zeer vermogend
man.
Engeland.
De Koning en de Koningin van Portugal,
die thans te Windsor de gasten rijn van het
Engelsche Koningspaar, hebben hunne reis
gedaan gedeeltelijk over Fransch gebied.
Van Lissabon zijn rij per schip naar Bor
deaux gereisd en vandaar per spoor naar
Cherbourg, waar zij zich inscheepten op do
Victoria and Albert, het jacht van den En-
gclschen Koning.
Voor het verblijf te Windsor is het vol
gende programma vastgesteldheden jacht
partij in het bosch van Windsor, waaraan
deelnemen de Koning van Engeland, de Ko
ning van Portugal en de Prins van Wales,
's avonds gala-maaltijd op het kasteel van
Windsor; Donderdag bezoek aan Londen,
maaltijd in de Guildhall, 'savonds wordteen
voorstelling bijgewoond van de troep van
„Hos Majesty's Theatre"; Vrijdag en Zater
dag weder een jachtpartij in liet bosch van
Windsor; Zondag wordt rust genomen en
Maandag vertrekken de gasten naar de
kasteden van den hertog van Devonshire,
den hertog van Portland en het Engelsche
kasteel van den hertog van Orleans.
Londen, 16 Nov. Wij vernemen dat een
arbitrage verdrag tusschen Groot-Brittannië
en Portugal heden middag op Windsor-
Castle is geteekend.
Londen, 17 Nov. In den dronk, dien Ko
ning Bduard gisteren uitbracht op Koning
Carlos, gewaagde hij van de onderteekening
van het arbitrageverdrag.
Hongarije.
Boedapest, 16 Nov. In het Huis van Afge
vaardigden verklaarde minister-president
Tisza in antwoord op de interpellatie van
graaf Apponyi over het door de Hongaaxsche
regeering te nemen besluit in zake het voor
stel van president Roosevelt tot bijleenroe
ping van eene nieuwe vredeeoomferentie, dat
elke poging om de gruwelen, van den oorlog
te verminderen een gunstig onthaail zoude
vinden. Het door president Roosevelt geno
men initiatief zou echter alleen succes kun
nen hebben, indien alle groote mogendheden
toetraden. Het oogen blik is thans niet gun
stig gekozen. Wij zullen trachten den weg te
effenen voor een gunstig tijdstip.
Graaf Apponyi bestreed vervolgens het
voorstel tot wijziging van het reglement van
ordle, onder toejuichingen van de oppositie.
Minister Tisza kwam tegen de rienswijpa
van Apponyi opde meerderheid van de Ka
mer moest beslissen. Het tegenwoordige re
glement maakte elke parlementaire werk
zaamheid onmogelijk. Wij moeten, zoo zeide
de minister, het zedelijk bankroet, dat ons
bedreigt, vermijden. (Daverende toejuichin
gen van de rechterzijde).
Servië.
Belgrado, 16 Nov. Dé Skoepsohtina is
lieden met eene troonrede geopend. De Ko
ning drukte zijne vreugde uit over de
vriendschappelijke betrekkingen met de bui-
tenlandsahe mogendheden, in het bijzonder
met Oostenrijk, Rusland, Montenegro en
Bulgarije. Hij sprak verder de verwachting
uit, dat dank rij der tusschen de mogendhe
den bestaande verstandhouding, deze er in
zullen slagen de voor eene vreedzame ontwik
keling noodzakelijke voorwaarden in Oud-
Seivië en Macedonië te verkrijgen. Servië
heeft groot belang bij het herstel van de
orde in dit gebied. De troonrede constateert,
dat de financieele toestand gunstig is.
Rusland.
De Politiken bericht, dat eene Russische
ukase ia uitgevaardigd, die de storting van
4.200.000 mark Finsch geld in do Russische
staatskas voor militaire doeleinden gelast.
Zuid-Amerika.
Rio de Janeiro, 16 Nov. Generaal Travas-
sos, dio zich aan het hoofd had gesteld van
de leerlingen van de militaire school, heeft
een kogolwond aan het been gekregen. Het
been zal waarschijnlijk moeten worden afge
zet. De troepen onderhielden gedurende twin
tig minuten een hevig geweervuur, dat eerst
eindigde toen generaal Travassos van het
paard stortte. Twee honderd cadetten zullen
voor den krijgsraad toroobt staan. Het aan
tal dooden en gekwetsten is nog onbekend.
De uitgifte van verschillende bladen ia
geschorst. De reegeering ontving uit het bin
nenland gelukwenschen met het herstel van
de orde.
Tweede telegram. Na voorlering van
eene boodschap van den president hebben
beidé huizen van liet Congres heden een be
sluit genomen, waarbij de staat van beleg
in Rio de Janeiro en Nictheroy voor dertig
dagen wordt afgekondigd.
Derde telegram. De staat van be
leg is voor dertig dagen afgekondigd voor Rio
de Janeiro en Nictheroy. De stad is rustig.
De oorlog in Oost-Azië.
Yan den oorlog zijn de volgende berichten
Tsjifoe, 16 Nov. De Russische torpedojager
Raztoropny is hier gisteren avoaid in een
hevigeui sneeuwstorm aangekomen. Hij ging
aan do zijde van de Resjitelni voor anker.
De kapitein gaf prins Tsjing keainis, dat üij
ricb zal ontwapenen.
Do kapitein bracht een aantal nummers
van do Novy Krad mede. In een daarvan
wordt bericht, dat een Japansch torpedo
jager den llen bij het leggen van mijnen
verrast werd dooa- de Retvisan en in den
grond geboord werd.
Tweede telegram. Volgens een on
bevestigd gerucht heeft de Raztoropny eene
dépêche van generaal Stoessel aangebracht,
waarin de regeering te Petersburg wordt ge
vraagd of hij 't moet rien uit te houden en
ontzet afwachten, of wel terstond op voor
deelige voorwaarden zal ingaan op de over
gave van Port Arthur.
Tsjifoe, 16 Nov. Dé Russen hébben de
„Rastoropny" in de lucht laten springen.
Later bericht. Toon de „Rastoropny"
de haven binnen kwam en voor anker ging
op de plaats, waar vroeger de Retsjitelny had
gelegen, maakte de Chineesche kruiser
„Haiyoeng" stoom en was binnen 20 minuten
in de nabijheid van den torpedojager. De Chi
neesche commandant Tsjing begaf zich aan
boord en had een kort onderhoud met den
commandant van het Russische oorlogsschip.
Wainwright, adjudant van den Amerikaan-
schen admiraal Folgers, kwam eveneens aan
boord, maar noch hij, noch commandant
Tsjing werden in de hut genoodigd, niette
genstaande een hevige sneeuwstorm woedde.
Tsjing deed den Russischen bevelhebber we
ten dat hem een termijn van 24 uren gelaten
werd om te Tsjifoe te blijven; na dien tijd
bou tot ontwapening van het schip moeten
worden overgegaan, indien dit niet wilde
vertrekken.
Na het onderhoud stoomde de torpedojager
de haven dieper in. De Russische consul be
gaf zich aan boord en bracht dépêches aan
land.
De Russen verklaren dat de toestand te
Port Arthur even goed is als twee maanden
geledenzij spraken het bericht tegen, dat
de „Bayan" zou zijn gezonken, maar erkennen
dat de bommen de machines hebben bescha
digd, dio echter hersteld werden. De kruisers
gaan dagelijks naar buiten, de linieschepen
blijven in de haven.
3 uur 30. In den namiddag deelde de
Russische consul den Taotai mede, dat de
„Rastoropny" door het ontstuimige weer naar
Tsjifoe was gedreven en dat besloten was tot
ontwapening, daar de machines beschadigd
waren.
6 u u r 30. De Taotai deelde den Japan-
schen consul mede, dat de ontwapening van
den torpedojager geschied was, de kulassen
van hot geschut en de munitie waren ver
wijderd, de machines waren onbruikbaar ge
maakt.
7 uur. De Russen hebben in den na
middag de „Rastoropny" verlaten. Slechta
Naar het Engelsch
tas
JOHN STRANGE WINTER.
Te twaalf uur, als het niet regende of mis
was, gingen allen tot half twee naar het
rk of elders heen, dam hadden wij het
ste diner, waarna wijt als er geen vreem-
onderwijaer kwam, nog een uurtje wan
en gingen, of ik een van de meisjes piano-
gaf. Om den anderen dag moesten zij bij
i studeeren. Te half zes dronken wij thee,
araa Jantje een half uurtje spelen mocht
de meisjes haar lessen voor den volgen-
tt dag mochten nazien. Eindelijk kwam
een uurtje ruöt voor hen èn ons. Te negen
r soupeerden Mam'selle en ik; Mabel en
tty kregen ieder een sneetje brood met
ei en een glas melk, vóór rij naar bed
agen.
Van het overige der familie schenen de
igere kinderen niemand te rien.
'MSjmheer Tregertna had hief altijd zeer
ruk met rijm parlementaire plichten en
Md zelden door iemand van de kinderka-
Bi" gezien.
Ja," zeide Mam'selle, „toen verleden jaar
itje zoo riek was, kwam hij verscheidene
«ren op een dag naar boven en scheen hij
c««elijk angstig. Maar in gewone tijden is
hij, wat men noemen zou, een zeer koud
man."
Toah zag ilc mevrouw Tregenna dien eer
sten dag nog, want omstreeks zes uur kwam
er een boodschap voor mijl door de spreek
buis, om mij' te vragen beneden bijl haar in
het spreekkamertje te komen.
„Maar ik weet den weg niet," zeide ik
onbeholpen tot Potter.
Potter lachte. „O, dat zal wel terecht ko
men, juffrouw," zeide zij vroolijk. „Jorkins
zal wel op het portaal bijl dé voorkamer
staan, om U aan te dienen."
Zoo daalde ik dan weer die akelig naar
geestige rij trappen af, zoo angstig, of ik in
een kolenmijn afzakte. De beleefde Jorkins
stond buiten de voorkamerdeur to wachten
en opende de deur van de achterkamer.
„Juffrouw! Nugent," diende bij] op plech-
tigen toon aan. Jorkins was zeker de eigen
aardigste knecht, dieoi ik ooit had ontmoet;
al zijn plichten vervulde hij; met deftig gé-
mak en een waardigheid, die even' belang
wekkend als vermakelijk waren.
Ik trad in de kamer, die weelderig ver
licht was door verscheidene lampen met
rood zijden kappen, die een heerlijken gloed
verspreidden over de licht gekleurde meu
bels. Mevrouw Tregenna zat bij het vuur op
een lage rustbank, die mij dadelijfk aan me
vrouw Poplin Browne's voorkamer herinner
de en mij) een oogenblik van streek bracht.
Zij legde een dagblad neder, dat riji had zit
ten lezen, zag mij volkomen onverschillig
aan en stak naar linkerhand uit met de
woorden„Goeden middag, juffrouw Nu
gent."
Ik zeide ook„Goeden middag" en wacht
te op hetgeen zijl verder zou zeggen. Zij
vroeg .miji niet om te gaan zitten, en ik
bleef dus staan, niet wetende, wat er van
een gouvernante in een huis, als het onder
havige, misschien verwacht werd.
,,Zijt ge van morgen aangekomen?" vroeg
zij.
„Ja, mevrouw," antwoordde ik.
„Barones d/'Ecie, mijn nicht, heeft mij
verteld, dat ge een geschikt- persoon voor
mij zoudt rijn. Ik hoop toch, dat ge gemak
kelijk zijlt om mee om te gaan?" Dit laatste
zeide zij op scherpen, wantrouwenden toon.
„O ja, ik kan nogal met iedereen over
weg," antwoordde ik. misschien wel een wei
nig kortaf. Ik geloof wel, dat ik cr verkeerd
aan deed, maar ik had nog niet lang onder
vreemden gewoond en wilde mij niet in mijn
gericht „een persoon" laten noemen, vooral
niet op den toon, waarop rij het deed.
MeVrouiw Tregenna nam ,mij een oogen
blik terdege op. „Ik weet niet, wat gij be
doelt met „nogal" juffrouw Nugent," zeide
rij koel, „en ik verwacht, dat al de leden
van mijn gezin iets beters met elkaar zullen
omgaan dan „nogal''."
Ik bleef zwijgen, omdat ik begreep, dat er
over dit onderwerp niet meer viel te praten.
Na een' oogenblik stilte, vervolgde me
vrouw Tregenna: „Ik hoop, dat ge het u
reeds gemakkelijk hebt gemaakt." Zij sprak
thans op minder scherpen toon.
„O ja, dank u, mevrouw, antwoordde ik.
„Ik wil het ui wel bekennen, juffrouw Nu
gent,"' vervolgde rij, „dat ik verscheidene ja-
ren achtereen bedrogen ben. Ik heb nooit
toegestaan, d'at mijn kinderen mij het min
ste vertelden.' of over de straffen redetwis
ten, die op de klachten van juffrouw Mor-
daunt volgden. Ik heb nu ingezien, dat dio
klachten niet altijd gegrond waren, en ik
zal tegenwoordig anders handelen."
„Ik hoop, dat het nooit noodig zal rijn,
bij u te komen klagen, mevrouw Tregenna,"
zeide ik driftig. „Ik houd heel veel van kin
deren, en niemand kanl onmogelijk meer
hekel hebben aan klikken dan ik."
Mevrouw Tregenna keek mij met afschuw
aan. „Juffrouw Nugent, ik verzoek u mijn
dochters geen woorden te leeren spreken
als „klikken 1"
Ik kon niet nalaten te lachen. „O, excu
seer mij, als het u belieft," zeide ik, een
oogenblik vergetend, dat ik slechts de gou
vernante was van de kinderen dezer hoogst
beschaafde dame ,„Ik vergeet soms, dat ik
maar gouvernante ben, riet u, ik ben het
ook nog niet zoo lang."
Zij wuifde met de hand, ten toeken dat do
vergiffenis verleend was. Daarop werd do
deur geopend en twee meisjes kwamen do
kamer binnen.
„Dit is juffrouw Nugent mijn dochters"
zeide mevTouw Tregennai. Ik stond altijd
neg, en zij staken haar handen naar mij uit
op dezelfde wijze, als de kindéren boven
gedaan hebben.
„Hoe vaart u?" 2cide de een.
„Hoe vaart uf' zeide de andere.
„Hebt ge uw japonnen gepast?" vroeg
haar moeder.
„O, ja, maar wij hebben een oogenblikje
moeten wachten," zeide rij, die het eerst to
gen mij gesproken had.
„Wachten! D'at menscli is werkelijk onuit
staanbaar vervelend en onafhankelijk," riep
mevrouw Tregenna uit.
„Maar ze was met iemand bezig ik ge
loof, dat zij de hertogin van Saffron paste.
Hebt u ons noodig, mama?"
„Niet vóór het eten, dank u. Denkt er
aan om kwart over zevenen!"
„O, ja. Hebt u juffrouw! Nugent langer
noodig?"
„Neen, ge kunt gaan, dank u. Ik geloof,
dat wij elkander begrijpen." Zij nam haar
courant weder op en begon te lezen. Wij
gingen toeai met elkander de kamer uit.
„Nu gaan wij eens naar boven ,om de kin
deren te rien en Maddy," zeide de oudste van
de twee op heel anderen toon. „Wel, juffrouw
Nugent, zoudt u ons van elkander kunnen,
onderscheiden, ons tweeën
„Ja, dat geloof ik wel," a/ntwoorddo ik
glimlachend. Als ik eton gouvernante in opti
ma forma geweest was, zou ik haar zeker
wel onder het oog gebracht hebben, dat zij
sierlijker zinnen maken moestmaar in allo
geval voelde ik mijn hart van blijdschap
opspringen, het was aoo'n genot naar haar
prettig en huiselijk gekeuvel te luisteren, na
het koudo, gerechtelijk formalibedte-ondér-
zoek van de Eerwaardige Mevrouw Tregenna',
haar verheven moedor.
Wordt vervolgd
