W\ 174. 3d" Jaargang:* Vrijdag 23 December 1904. BUITENLAND. FEUILLETON. MIJN GODFRIED AMERSFOORTSGH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS Per 8 maanden voor Amersfoort1.25. Idem franco per post- 1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF Co. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADYERTENTIËN: (,9.n. o.is. Van 1—5 regels Elke regel meer Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedryf bestaan voordeelige bepalingen tót het herhaald adverteeren in dit Blad bjj abonnement. Bene circnlaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Aan hendie met I Januari a. s. op dit blad inteekenen, worden de nummers die ge durende de maand December nog zullen verschijnen, KOS TELOOS toegezonden. Politiek Óverzicnt De beweging in RusiancS. Het liervormingsananifest, dat op den. aamdag van den Ozaar vei wacht werd, ia liet verschenen. Het scnijnt, dat der regee- iug de schrik om het hart geslagen is bij iet- zien van de uitbreiding, die de vrijheids beweging allengs kreeg. De vertegenwoordi- ;ers van de zemstwo's mochten „met vergun ning van de overheid"' den i9en November ils particulieren in Petersburg bijeenkomen wn te beraadslagen over de verbetering van ien toestand 111 het rirk. Het stuk, waarin lunne wenschen waren uitgedrukt, werd aan genomen. Niet zoo gelukkig was de deputa- ie van leden der balie, die wenschen van olijk© strekking wilde kenbrar maken, maar ct bescheid kreeg, dat er van eene verau- lering van den staatsvorm geen sprake kon rijn. Slechter nog was de ontvangst, die aan de deputatie van de polytechnic! te beurt riel. De minister van financiën, die haar te iroord stond, weigerde de aanneming van iet adres, dat zij wilde aanbieden, onder op- norking, dat de beweging ten gunste van de nvoering van een vertegenwoordigd regee- riugsstelsel binnen kort 7 - ver den onder- Irukt. Die bewindsman was toen juist terugge- ceerd van eene conferentie, aie ondir voor- ritterschap van den Czaar te Zarskoje Selo gehouden was. Men kan hieruit dus eenigs- zans afleiden, wat daar besloten is. De pers rif -i instructie, dat er van eene x>nstitutie niet meer gesproken mocht wor- l©n. Wel echter van cerie uitbreiding van de jevoiegd'hedetn der zemstwo's, de landschaps- rergaaerdngen. De beweging geheel den kop nd rukken, dat schijnt men dus niet aan te lurven. Iets zal er dus wel uio voortkomen. Dat duidt ook het bericht aan der vergade- iwg van den geheimen raad, die eergisteren n gisteren onder leiding v.. 1 den Czaar heeft ilaats gehad. Het is een merkwaardig verschijnsel in ie vrijheidsbeweging, die thans door Rus and gaat, dat zij zich in bescheiden banen beweegt. Het is geen omwenteling, die alles ondersteboven haalt, waarvoor men opkomt, naar 't zijn zeer gematigde wenschen, die men uitdrukt, dingen die in het overige Suropa sedert lang gemeen goed geworden lijn. Wij zullen dit nader toelichten aan de ha.nd van wat een correspondent van de Temps daarover mededeelt. ,Eene eerste voorwaarde zoo schrijft ieze zegsman voor de verzoening tusschen de regeering en de maatschappij zou zijn de afschaffing van het artikel van het wetboek irau do pers, dat haar verbiedt de groote politieke vraagstukken te bespreken. De vraag schijnt inderdaad bescheiden, en er is nog een groote stap van de afschaffing van dat artikel tot de vrijheid der pers „Vervolgens zou aan de leden van de zem stwo's der verschillende gouvernementen het recht verleend moeten worden zich te veree- nigen wanneer zij dit noodig achten om met elkaar te raadplegen over de vraagstukken, die tot hunne bevoegdheid beliooren. Deze vraag is van uitgebreider aard dan de eer ste. Het recht van vereeniging van de leden der verschillende zemstwo's werd tot dusver zóó zeer beschouwd al9 verboden (ofschoon dat nergens uitdrukkelijk is bepaald), dat de voorzitter van de zemstwo van het gouver nement Moskou, de heer D. N. Schipow, ove rigens een man van zeer gematigde richting, z ch den toorn van minister Plehwe op den hals heeft gehaald, omdat hij dit ongeschre ven verbod had overtreden. Het is ongetwij feld zeer wenschelijk, dat do gekozen ver tegenwoordigers der verschillende provinciën vergunning krijgen zich met elkaar te ver staan en van gedachten te wisselen over de maatregelen van algemeen belang, die van hunne competentie zijn. Daardoor zouden de plaatselijke verbeteringen, die aan de zemstwo's te danken zijn, ophouden een spo radisch karakter te hebben. Men zou gaande weg het recht verhezen te zeggen de eene zemstwo zorgt voor de scholen, een andere voor de wegen, een derde voor den genees kundigen of den veeartsenijkundigen dienst. Het gezag van de zemstwo tegenover den gouverneur zou daardoor verhoogd worden de vruchtbaarhe d van haren arbeid zou niet meer afhangen van den meerdere of minde ren ijver of ruimen blik van dien staatsamb tenaar. „Eindelijk is er een derde punt waarover alle liberale Russen, zeif9 de meest gema tigden, het eens zijn. Dat is de noodzakelijk heid om de almacht te beperken van de vertegenwoordigers van het centrale gezag in de gouverniernenitem.namelijjk die gouver neurs en de gendarmerie of politieke politie. Iu dit onmetelijke Rusland, waar de men- echen soms als echte zieltjes zonder zorg schijnen te leven, is ééne verschrikkelijke bezorgdheid, die allen gelijkelijk dlrukt grooten en kleinen, rijken en armen. Zon der dat er een hiaan naar kraait, zonder dat men weet waar de beschuldiging vandaan komt en van welken aard zij is, kan men in de gevangenis geworpen en daarna ver bannen worden uit de provincie, waar men zijn gezin en zijne middelen van bestaan heeft. Ik heb onlangs een rijken handelaar ontmoet, d.ie ter na.uwernood het lot is ont gaan, tot den bedelstaf te worden gebracht door eene dergelijke verbanning. Zijne eenige eenige misdaad (en die is hij eerst heel laat te weten gekomen) was, dat hij op eene photografie stond met een troepje congres leden, waarvan ook deel uitmaakten twee jonge mensahen, die een poosje later besmet werden bevonden met liberalisme en in het bezit van verboden lectuur. Deze man, werd veroordeeld, ondanks alle bewijzen van zijne onschuld, omdat de politieke politie zijne veroordeeling eischte. Nu drukt op iederen Rus het gevoel van de mogelijkheid van eene dergelijke arrestatie, en dat gevoel is eenvoudig ondragelijkzelfs voor iemand die heelemaal niet zenuwachtig is. Men is er noodt zeker van, als men 's avonds thuis komt, dat men niet midden in den nacht politïe-ambtenaren, een magistraat en de teide gevorderde getuigen, in de woning zal zien binnendringen en overgaan tot een nauwkeurig onderzoek, dat uren duurt en tem doel heeft een of andier armzalig ge schrift te ontdekken. Wanneer men dan, door en door koud maar in 't gelukkig be wustzijn dat er niets verdachte gevonden is, weer naar bed wil gaan, dan is men er niet zeker van te zullen hooren„Mijnheer, wij verlangen, dat gij met ons meegaat!" Ach, hoe velen van die huiselijke drama's, waar- v an het publiek nooit de bijzonderheden hoort, hoevelen van die geknakte mensohen- levens, van die tot den bedelstaf gebrachte gezinnen zijn er in Rusland niet voorgeko men onder het schrikbewind van het laatste ministerie! En wat voor nut heeft dat ge had? Welnu, zeggen de liberalen, van dien gcesel moeten wij ontheven worden. Wat men ons, met de persvrijheid, moet toestaan, dat is de onschendbaarheid van den per soon." Dit zijn in hoofdzaak de wenschen, die worden gekoesterd, afgescheiden van het verlangen naar deelneming in het staatsbe stuur. Daarover bestaat eenstemmigheid. Men zal toegeven, dat deze wenschen uiterst bescheiden zijn. althans naar westersche be grippen. Zal deze beweging er in slagen ze tot vervulling te brengen? Dan zou men in derdaad mogen zeggen, dat uit den oorlog in het verre oosten, bii al de ellende, die hij veroorzaakte, toob ook iets goeds is voort gekomen. Dultschland. Dresden, 22 Dec. Heden morgen kwam hier de voormalige kroonprinses, thans gra vin Montignoso. Zij stapte ?.i in het hotel Bellevue en verlangde toegang tot het Tasehenberg-paleis oan hare kinderen te zien. Dit werd haar echter belet. Bij haar ver toeft de advocaat Zehrne uit Leipzig. De Koning, die op de jacht was, werd verwit tigd.' De gravin is van plan om vier uur weder te vertrekken. Tweede bericht. Gravin Montignoso is om 2.36 namiddags naar Leipzig vertrok ken, zonder iemand in het- hotel Bellevue te hebben ontvangen. De gravin reed met dr. Zehrne in een opsn 1 ïjtuig naar het station. Zij werd door het publiek met hoerageroep begroet. Leipzig, 22 Dec. Gravin Montignoso kwam even voor zes uur namiddags van Dresden hier aan en begaf zich, van rar. Zehrne ver- naar de stad. De verkiezingen voor den landdag van het vorstendom Lippe-Detmold hebben tot uitslag geihad, dat van die aclht tegenstanders vain de regemtedhapswet in den ouden land dag, zes verkozen zijn. Twee nieuwe leden zijn ails tegenstanders gekozen en een vroe gere voorstander van. de wet is als tegenstan der herkozen. Die drie sociaal-democraten blijven wat huin standpunt tegenover de/e web betreft, buiten aanmerking. "Van de overige negen afgevaardigden zijfn zeven en- voorwaarde lijk aanhangers van de partij der Bdesterfeldersde beide anderen staan meer tusschen de partij|en. Rusland. Over de historische zitting van den minis terraad, die den 15en December gehouden werd over de vraag of den 19en, op 's Keizers naamdag, een manifest zou worden uitgevaar digd, meldt de correspondent te Petersburg vau de Matin de volgende bijzonderheden De minister van justitie Moerawjew be toogde, dat de Uzaar volstrekt niet het recht had de op alleen-heerschappij steunende staatsinrichting tet veranderen hij was door de bestaande wetten even goed gebonden als iedere andere Rus. Prins Swiatopolk-Mirski weerlegde dit betoog en was van oordeel, dat afschaffing van het binnenlandsohe passtel sel, persvrijheid en toevoeging van vertegen woordigers van <ie zemstwo's aan den rijks raad onvermijdelijk geworden waren. De minister van financiën Kokowzew zag in de controle van de staatsuitgaven door vertegen woordigers Y3ii het volk eene beperking van den wil van den alleenheerscher en de heer schappij van de demagogie. De voorzitter van het minister-comité Witte bestreed met nadruk de meening vau zijn opvo'gcr aan het hoofd van het departement van financiën. Daaraa kwam Pobjedonoszew, de procureur van de heilige svnode, aan het woord, die de gedachten wisseling overbracht op mystiek gebied. De Czaar was tegelijk paus van de orthodoxe kerk en mocht zich niet door poli tieke, maar alleen door godsdienstige overwe gingen laten leiden. Wanneer hij zijn recht als alleenheerscher prijs gat, dan onthoofdde hij de kerk en verzwakte et geloof, de eenige bron van de zedelijkheidhet Russische volk zou in barbaarschheid en zonde vervallen. Het prijsgeven van de alleenheerschappij zou dus zijn zich bezondigen tegen de goddelijke wet. De Ozaar had zijne rechten door Gods genade van zijne voorgangers geërfd; hoe kon hij dan de misdaad l>egaaa m-iie te geven wat Gods genade hem had verleend. En hoe zou hij 't voor zijne opvolgers kunnen rechtvaar digen, eene goddelijke en dus eeuwige instel ling ter wille van vergankelijke moeielijkhe- den te hebben prijsgegeven De Keizer was verplicht zedelijkheid en geloof te verdedigen en zijn goddelnk erfdeel onverminderd aan zijne opvolgers na te laten. Witte kwam met groote warmte tegen deze beschouwingen op, zeggende: „Wanneer be kend wordt, dat de Ke zer door wet eu gods dienst buiten staat is vrijwillig hervormin gen toe te staan, dan zal een deel van het volk op het denkbeeld komen, dat het ze slechts met geweld kon kriigen. Zoo wordt de revolutie uitgelokt". De Czaar zeide niets, hij sloot de vergadering en den 19en ver scheen geeu manifest. De vergadering van de., geheimen raad, die den 20en en 2Jen gehouden werd, werd onder voorzitterschap van den Ozaar bijge woond door grootvorst Michael Alexandre- witsch, Pobjedonoy.ew, de ministers Witte, Swiatopoik-Mirskv. Kokowzow en Y°rmolo^ de adjudanten-generaal Richter en Woroszow, Daschkow en de leden vau den rij n Ssolsky en van Fri&ch. Petersburg, 23 Dec. Volgens de Wosohode is het bij den rijksraad ingediende wetsont werp, waarbij bevordering van gedoopte Jo den tot officieren zou worden verboden, in getrokken. Hetzelfde blad bericht, dat eerstdaags het bestuur vau de Joodsche zaken van 't politie departement zal overgaan op het departe ment voor algesmeene zaken. Moskou, 22 Dec. De studenten besloten in eene heden gehouden vergadering de colle ges tot na Kerstmis niet meer te bezoeken, om den rector van de universiteit hunne verontwaardiging en verachting te toonen wegens zijn verbod tot het houden van ver gaderingen. In eene door de studenten aangenomen motie wordt gezegd, dat zij als burgers van het toekomstige herboren vrije Rusland ver vuld zijn van het gemeenschappelijke ideaal van economische, politieke, burgerlijke vrij heid. Zij legden den eed af om met alle mid delen en alle inspanning er voor te strijden, dat de bot stand koming van eene democra tische maatschappelijke inrichting worde be reikt, die het onderdrukte vaderland zal be vrijden en gewelddadigheden zal onmogelijk maken, zooals plaats hadden bij het wreede neersabelen van de deelnemers aan de be toogingen op 18 en 19 December. Ten slotte wordt gezegd, dat wanneer de deelnemers aan deze vergadering mochten werden gestraft, de studenten met de arbei ders een betooging op touw zullen zetten. Moskou, 23 Dec. De hoogere cursussen voor vrouwen aan de universiteit zijn geslo ten. Moskou, 23 Dec. Verscheidene groepen van de bevolking hebben aan het stedelijk be stuur een adres gericht, waarin wordt ge zegd: De gebeurtenissen van den iaatsten tijd bewijzen, dat de duma van Moskou in bare besluiten van 13 December flink en juist die voornaamste «rischen heeft opgesomd, die het geheel© Russische volk aan de regeering stelt. De onderteekenaars van het adres zijn in dit historisch oogenblik doordrongen van de ernstige beteek ©nis van den tusschen de bevolking van Moekou en hare vertegen woordigers bestaande moreelen band. Zij drukken hunne volledige instemming uit met de eischen van het gemeentebestuur van Moskou eu verzoeken to gedooven, dat het gemeentebestuur van de zijde der bevolking steeds moreelen steun zal vinden bij alle stappen, die er toe bijdragen, dat de ge stel do beginselen zoo spoedig mogelijk ver wezenlijkt worden. Petcrslmrg, 22 Dec. Volgens den Ruse is eergisteren een verzoek van 3000 oud-katho- Iieke gezinnen om te worden opgenomen in de orthodoxe kerk toegestaan. Turkije» Saloniki, 22 Dec. De furksohe overheden deden in Macedonië een proclamatie bekend maken, verbiedende het verlaten van de dor pen na het ondergaan van de zon, zonder machtiging daartoe. De posten zullen op de overtreders losbranden. Deze maatregel heeft ten doel de rondtrekkende benden te belem meren. De oorlog in Oosft-Azië. Van den oorlog zijp de volgende berichten Tokio, 22 Dec. De Japanners hebben zich meester gemaakt van üjlangrijke stellingen in de Duiven baai. Petersburg, 22 Dec. Generaal Koeropatknn bericht van gisteren, dat Chinee zen die tij ding verspreiden, dat de bezetting van Port Arthur er in geslaagd zou zijn dien 203 meter hoogen heuvel met het daarop zich be vindende geschut te heroveren. Tsjifoe, 22 Dec. (Daily Telegraph). Hier is bericht ontvangen, dat a<.ht Russische torpe dojagers uit Port Arth (r ontsnapt zijn. Generaal Stoessed heeft, volgens een be richt uit Tsyifoe, van daar een telegram laten verzenden, oan dien Czaar geluk te wen schen meit zijjn verjaardag; Stoessel voegt er bij dat hij er trotsoh op is die vesting fot dusver voor Keizer en vaderland te hebben kunnen behouden en dat hij zich met God's hulp hoopt te handhaven, totdat het ontzet komt. Men zegt voorts, dat 's Keizers verjaardag in de belegerde stad gevierd is met een plechtige godsdienstoefening. Een granaat is op het hospitaal no. 9 ge vallen. Bij de ontploffing werd een dokter gedood en een zieke gewond. Aan de Standard wordt uit Sjanghai be richt, dat de Russische officier, die dépêches uit Port Arthur naar Tsjifoe bracht, lxeeft bericht, dat het garnizoen nog uit 16.000 60 Naar het En gelach [_VA.\ JOHN STRANGE WINTER. Elkv.11 mo.gen kwam hii bij het ontbijt, en n.et voor 's avonds laat ging hij weg. Na tuurlijk waren er kleine tussohenpoozen, wanneer hij rich voor het diner kleeden, rijn advocaten spreken eu den juweliers het noo- dige opgeven moestmaar werkelijk was hij bij ons van den morgen tot den laten avond, eigenlijk tot middernacht. En de Treherne- juweelen waren verrukkelijk schoon. Hij moest wel een klein fortuin besteed hebben om ze opnieuw gezet en gemoderniseerd, aan Nelly's jeugd en bekoorlijkheid te kun nen offeren. En ik begon spoedig in te zien, dat Nelly's denkbeelden zeer aristocratisch warenalsof geld geen zaak van gewicht was alsof men slechts een wensch had uit te spre ken om hem vervuld te zien, en zoo iets als geldgebrek nooit meer in een menschenleven zou kunnen voorkomen. Natuurlijk was daar dan ook voor Nelly weinig kans op. Als er eens geen drukte en rommel van naaisters of andere menschen was, ging ;k wel eeng een poosje rustig zitten nadenken over den wonderlijken loop van zaken. Ik tou b.v. wel eens graag hebben willen weten, wat mevrouw Tregenna er van zeide; liever „wat rij had gezegd" want in alle nieuws bladen stond reeds, dat een huwelijk was vastgesteld en spoedig zou voltrokken wor den „tuschen den Hoogesdelgeboren lord Tre- herne en mejuffrouw Nugent, dochter van den overleden predikant van Dene." Ik moet bekennen dat ik mevrouw Tregenna wel eens graag over haar zoons geboorterecht zou heb ben hooren uitvaren. Dat was het naarste dat ik niets merkte van de uitwerking, welke dit alles op haar had. Lord Treherno liet mij een aardig briefje van zijn broeder Richard zien, waarin hij hem alle mogelijke geluk en voorspoed wenschte ik denk huwelijksgeluk maar hij bedankt© voor de uitnood ig mg om bij het huwelijk tegenwoordig te zijn, en twee dagen voor het huwelijk toonde hij mij ook een gekrabbeld en gevlekt briefje van kleine Katie Tregenna van den volgenden inhoud: „Lieve oom Treherne. U moet hot voor al niet aan mama vertellen, dat ik u dit schrijf, maar ik ben toch zoo blij. dat u met onze lieve juffrouw Nugent gaat trouwen. Mama was heel slecht voor haar, en ik ge loof, dat zij mij zou doodslaan, als zij wist, dat ik u dit vertelde. Ik zou heel graag op de bruiloft komen, evenals de anderen, maar mama wil het niet hebben. Van Uwe U liefh. Katie." Maar vóór dien tijd waren er andore din gen gebeurd, die ik u eerst vertellen moet, In de oer&te plaats was ik tot de ontdekking gekomen, dat mevrouw Clement er veel erger aan toe was, dan ik eerst gedacht had. Tweemaal had ik haar aangetroffen, op het punt van flauw te vallen; eens, dat een glas water haar weer bijbracht, en zij, gebie dender dan ik haar ooit had hooren spreken, beval er met niemand over te spreken of er drukte over te maken, daar liet niets te be duiden had. Den tweeden keer waren wij alleen thuis dat is te zeggen, Clement was ijverig aan het schilderen op het atelier, maar Nelly en lord Treherno weren uit rij den gegaan. Mevrouw Clement zat bij het raam in het „Prieeltje" in het Patience-spel verdiept. Zij hield nog steeds veel van dit spel zij had het geheim nog niet opge lost van die twaalf pakjes kaarten met de acht andere in het midden en rij was druk bezig daar aohter te komen. E11 ik lag in een gemakkelijken stoel en hield mij of ik las, maar eigenlijk dacht ik aan Godfried, hoe hij eu Hildred Tregenna het nu met el kander zouden vinden, toen ik plotseling werd opgeschrikt door een „Audrey! Stil! geen woord geef mij wat brandewijn. Zeg niets aan Clement. In oen oogenblik was ik uit de kamer en in de eetkamer, Daar was altijd brandewijn en selterswater, want Clement kreeg dikwijls heeren te visite, en dan was het gemakke lijk, als hij hun wat kon aanbieden, zonder iemand lastig te vallen. In een oogwenk tijds was ik terug 'en gaf haar wat van beide, maar er was veel meer brandewijn dan sel- terswater. Alsof zij niets proefde, dronk zij het glas tot op den bodem leeg. „Het was wel zeer straf, Audrey," zeidc rij, „maar het heeft mij gered." Ik moet. bekennen, dat ik van dien schrik b:cfde, want te oordeelen naar haar moei lijke ademhaling, haar doodsbleek gelaat en blauwe lippen, moest rij vreeselijk pijn uit staan. „Stil, geen woord," zeide rij weer, „ik ben nu beter. Denk er om, geen woord aan Cle ment." „Gij rijt veel erger, mevrouw," zeide ik, „veel erger. Waarom neemt u geen dokter waarom doet u er toch niets aan waar om vertelt u het niet aan mijnheer Waning- ton? Het is vreeselijk te denken, dat u op deze wijze voortdurend pijn en angst uitstaat zonder reden. „Er is een reden voor, zeide zij. „Liever zou ik sterven dan Clements schilderij be dierven." „Maar," riep ik, „wat ia een schilderij, ver- gelekeu bij uw gezondheid? Mijnheer War rington zou het mij nooit vergoven, als hij wist, dat ik hem zoo onwetend liet." „Dat geloof ik ook wel, Audrey" zeide zij vrij treurig. „Maar er kan niets door gewon nen worden, al vertel ik het hem nu. Ik heb een dokter ik ga zoo nu en dan naar hem toe. Ala hij de operatie kan uitstellen, tot Clements schilderij af en Nelly's bruiloft voorbij is. ben ik tevreden, en dan zal Cle ment al1 es weten." En eens had ik gemeend, dat deze vrouw een dwaas schepseltje zonder hersens was een volwassen kind, dat huishoudentje speel de een vrouw zonder rielHoe kan men zich toch vergissen, zelfs de beste en verstan digste „Maar, mévrouw Clement," zeide ik, daar mij een ander denkbeeld in den geest kwam, „hoe weet u dat het niet te laat zal rijn om uw echtgenoot te vertellen, wat u geled'en hebt. als dat tijdstip is aangebroken?" Zij zag er, terwijl zij achter in haar stoel lag, zeer bleek en vermoeid uit. „Ik heb dat alles bedacht," ziedde rij op drocv gen toon, „ik heb dat alles bedacht. Wat ik doe, doe ik, omdat ik het voor het beste houd. Mijn dokter zegt, dat ik er niets mee winnen kan door het hem te vertellen. Ik heb hem alle bijzonderheden verteld en deze geven mij vrijheid mijn verdriet alleen ta dragen. Hij is het met mij esns, dat het zoo boit gaan kaïft, daar ik het ikan volhou den. Ik zal vroeger of later eene operatie moeten oncfergaan, zooals ik zooeven gezegd heb, en, of ik het Clement nu al van te voren vertel, zou dit niets helpen om hem of mijt als de tijd daar is, op ons gemak te bren gen." „Maar doet het u niet vreeselijk veei kwaad," vroeg ik bezorgd, „om die zoolang uit to stellen? Verspilt gij uw kracht niet? Is het niet beter ze. te ondergaan, vóórdat uw kracht door de pijn is ondermijnd?" „Neen," zeide rij„dat is zoo niet in mijn geval. Geen dokter zal deze operat.e doen vóór een bepaalden tijd, en die tijd ie nog niet aangebroken. Men zegt dat riekte altijd ongelegen komt, maar ditmaal kon het niet beter, want Clement zal zijn schilderij vol tooid hebben en do huwelijksfeesten zullen achter den rug ziju. „Toch geloof ik bopaald, dat mijnheer War rington het weten moest," zeide ik zeer ob stinaat. Zij richtte rich in haar stoel op en zag mij eenigszins gebiedend aan. „Lieve Audrev," zeide zij, „ik verbied u eenvoudig er met een enkel woord tegen Cle ment over te spreken. Denk er aan. dat het het eerste ernstige verzoek is, dat ik u ooit gedaan heb." Wh-H 9iriolfd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1904 | | pagina 1