W\ 174.
3d" Jaargang:*
Vrijdag 23 December 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
MIJN GODFRIED
AMERSFOORTSGH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maanden voor Amersfoort1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADYERTENTIËN:
(,9.n.
o.is.
Van 1—5 regels
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedryf bestaan voordeelige bepalingen tót
het herhaald adverteeren in dit Blad bjj abonnement. Bene
circnlaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Aan hendie met I Januari
a. s. op dit blad inteekenen,
worden de nummers die ge
durende de maand December
nog zullen verschijnen, KOS
TELOOS toegezonden.
Politiek Óverzicnt
De beweging in RusiancS.
Het liervormingsananifest, dat op den.
aamdag van den Ozaar vei wacht werd, ia
liet verschenen. Het scnijnt, dat der regee-
iug de schrik om het hart geslagen is bij
iet- zien van de uitbreiding, die de vrijheids
beweging allengs kreeg. De vertegenwoordi-
;ers van de zemstwo's mochten „met vergun
ning van de overheid"' den i9en November
ils particulieren in Petersburg bijeenkomen
wn te beraadslagen over de verbetering van
ien toestand 111 het rirk. Het stuk, waarin
lunne wenschen waren uitgedrukt, werd aan
genomen. Niet zoo gelukkig was de deputa-
ie van leden der balie, die wenschen van
olijk© strekking wilde kenbrar maken, maar
ct bescheid kreeg, dat er van eene verau-
lering van den staatsvorm geen sprake kon
rijn. Slechter nog was de ontvangst, die aan
de deputatie van de polytechnic! te beurt
riel. De minister van financiën, die haar te
iroord stond, weigerde de aanneming van
iet adres, dat zij wilde aanbieden, onder op-
norking, dat de beweging ten gunste van de
nvoering van een vertegenwoordigd regee-
riugsstelsel binnen kort 7 - ver den onder-
Irukt.
Die bewindsman was toen juist terugge-
ceerd van eene conferentie, aie ondir voor-
ritterschap van den Czaar te Zarskoje Selo
gehouden was. Men kan hieruit dus eenigs-
zans afleiden, wat daar besloten is. De pers
rif -i instructie, dat er van eene
x>nstitutie niet meer gesproken mocht wor-
l©n. Wel echter van cerie uitbreiding van de
jevoiegd'hedetn der zemstwo's, de landschaps-
rergaaerdngen. De beweging geheel den kop
nd rukken, dat schijnt men dus niet aan te
lurven. Iets zal er dus wel uio voortkomen.
Dat duidt ook het bericht aan der vergade-
iwg van den geheimen raad, die eergisteren
n gisteren onder leiding v.. 1 den Czaar heeft
ilaats gehad.
Het is een merkwaardig verschijnsel in
ie vrijheidsbeweging, die thans door Rus
and gaat, dat zij zich in bescheiden banen
beweegt. Het is geen omwenteling, die alles
ondersteboven haalt, waarvoor men opkomt,
naar 't zijn zeer gematigde wenschen, die
men uitdrukt, dingen die in het overige
Suropa sedert lang gemeen goed geworden
lijn. Wij zullen dit nader toelichten aan de
ha.nd van wat een correspondent van de
Temps daarover mededeelt.
,Eene eerste voorwaarde zoo schrijft
ieze zegsman voor de verzoening tusschen
de regeering en de maatschappij zou zijn de
afschaffing van het artikel van het wetboek
irau do pers, dat haar verbiedt de groote
politieke vraagstukken te bespreken. De
vraag schijnt inderdaad bescheiden, en er is
nog een groote stap van de afschaffing van
dat artikel tot de vrijheid der pers
„Vervolgens zou aan de leden van de zem
stwo's der verschillende gouvernementen het
recht verleend moeten worden zich te veree-
nigen wanneer zij dit noodig achten om met
elkaar te raadplegen over de vraagstukken,
die tot hunne bevoegdheid beliooren. Deze
vraag is van uitgebreider aard dan de eer
ste. Het recht van vereeniging van de leden
der verschillende zemstwo's werd tot dusver
zóó zeer beschouwd al9 verboden (ofschoon
dat nergens uitdrukkelijk is bepaald), dat de
voorzitter van de zemstwo van het gouver
nement Moskou, de heer D. N. Schipow, ove
rigens een man van zeer gematigde richting,
z ch den toorn van minister Plehwe op den
hals heeft gehaald, omdat hij dit ongeschre
ven verbod had overtreden. Het is ongetwij
feld zeer wenschelijk, dat do gekozen ver
tegenwoordigers der verschillende provinciën
vergunning krijgen zich met elkaar te ver
staan en van gedachten te wisselen over de
maatregelen van algemeen belang, die van
hunne competentie zijn. Daardoor zouden
de plaatselijke verbeteringen, die aan de
zemstwo's te danken zijn, ophouden een spo
radisch karakter te hebben. Men zou gaande
weg het recht verhezen te zeggen de eene
zemstwo zorgt voor de scholen, een andere
voor de wegen, een derde voor den genees
kundigen of den veeartsenijkundigen dienst.
Het gezag van de zemstwo tegenover den
gouverneur zou daardoor verhoogd worden
de vruchtbaarhe d van haren arbeid zou niet
meer afhangen van den meerdere of minde
ren ijver of ruimen blik van dien staatsamb
tenaar.
„Eindelijk is er een derde punt waarover
alle liberale Russen, zeif9 de meest gema
tigden, het eens zijn. Dat is de noodzakelijk
heid om de almacht te beperken van de
vertegenwoordigers van het centrale gezag in
de gouverniernenitem.namelijjk die gouver
neurs en de gendarmerie of politieke politie.
Iu dit onmetelijke Rusland, waar de men-
echen soms als echte zieltjes zonder zorg
schijnen te leven, is ééne verschrikkelijke
bezorgdheid, die allen gelijkelijk dlrukt
grooten en kleinen, rijken en armen. Zon
der dat er een hiaan naar kraait, zonder dat
men weet waar de beschuldiging vandaan
komt en van welken aard zij is, kan men
in de gevangenis geworpen en daarna ver
bannen worden uit de provincie, waar men
zijn gezin en zijne middelen van bestaan
heeft. Ik heb onlangs een rijken handelaar
ontmoet, d.ie ter na.uwernood het lot is ont
gaan, tot den bedelstaf te worden gebracht
door eene dergelijke verbanning. Zijne eenige
eenige misdaad (en die is hij eerst heel laat
te weten gekomen) was, dat hij op eene
photografie stond met een troepje congres
leden, waarvan ook deel uitmaakten twee
jonge mensahen, die een poosje later besmet
werden bevonden met liberalisme en in het
bezit van verboden lectuur. Deze man, werd
veroordeeld, ondanks alle bewijzen van zijne
onschuld, omdat de politieke politie zijne
veroordeeling eischte. Nu drukt op iederen
Rus het gevoel van de mogelijkheid van
eene dergelijke arrestatie, en dat gevoel is
eenvoudig ondragelijkzelfs voor iemand die
heelemaal niet zenuwachtig is. Men is er
noodt zeker van, als men 's avonds thuis
komt, dat men niet midden in den nacht
politïe-ambtenaren, een magistraat en de
teide gevorderde getuigen, in de woning zal
zien binnendringen en overgaan tot een
nauwkeurig onderzoek, dat uren duurt en
tem doel heeft een of andier armzalig ge
schrift te ontdekken. Wanneer men dan,
door en door koud maar in 't gelukkig be
wustzijn dat er niets verdachte gevonden is,
weer naar bed wil gaan, dan is men er niet
zeker van te zullen hooren„Mijnheer, wij
verlangen, dat gij met ons meegaat!" Ach,
hoe velen van die huiselijke drama's, waar-
v an het publiek nooit de bijzonderheden
hoort, hoevelen van die geknakte mensohen-
levens, van die tot den bedelstaf gebrachte
gezinnen zijn er in Rusland niet voorgeko
men onder het schrikbewind van het laatste
ministerie! En wat voor nut heeft dat ge
had? Welnu, zeggen de liberalen, van dien
gcesel moeten wij ontheven worden. Wat
men ons, met de persvrijheid, moet toestaan,
dat is de onschendbaarheid van den per
soon."
Dit zijn in hoofdzaak de wenschen, die
worden gekoesterd, afgescheiden van het
verlangen naar deelneming in het staatsbe
stuur. Daarover bestaat eenstemmigheid.
Men zal toegeven, dat deze wenschen uiterst
bescheiden zijn. althans naar westersche be
grippen. Zal deze beweging er in slagen ze
tot vervulling te brengen? Dan zou men in
derdaad mogen zeggen, dat uit den oorlog in
het verre oosten, bii al de ellende, die hij
veroorzaakte, toob ook iets goeds is voort
gekomen.
Dultschland.
Dresden, 22 Dec. Heden morgen kwam
hier de voormalige kroonprinses, thans gra
vin Montignoso. Zij stapte ?.i in het hotel
Bellevue en verlangde toegang tot het
Tasehenberg-paleis oan hare kinderen te zien.
Dit werd haar echter belet. Bij haar ver
toeft de advocaat Zehrne uit Leipzig. De
Koning, die op de jacht was, werd verwit
tigd.' De gravin is van plan om vier uur
weder te vertrekken.
Tweede bericht. Gravin Montignoso
is om 2.36 namiddags naar Leipzig vertrok
ken, zonder iemand in het- hotel Bellevue
te hebben ontvangen. De gravin reed met
dr. Zehrne in een opsn 1 ïjtuig naar het
station. Zij werd door het publiek met
hoerageroep begroet.
Leipzig, 22 Dec. Gravin Montignoso kwam
even voor zes uur namiddags van Dresden
hier aan en begaf zich, van rar. Zehrne ver-
naar de stad.
De verkiezingen voor den landdag van
het vorstendom Lippe-Detmold hebben tot
uitslag geihad, dat van die aclht tegenstanders
vain de regemtedhapswet in den ouden land
dag, zes verkozen zijn. Twee nieuwe leden
zijn ails tegenstanders gekozen en een vroe
gere voorstander van. de wet is als tegenstan
der herkozen. Die drie sociaal-democraten
blijven wat huin standpunt tegenover de/e
web betreft, buiten aanmerking. "Van de
overige negen afgevaardigden zijfn zeven en-
voorwaarde lijk aanhangers van de partij der
Bdesterfeldersde beide anderen staan meer
tusschen de partij|en.
Rusland.
Over de historische zitting van den minis
terraad, die den 15en December gehouden
werd over de vraag of den 19en, op 's Keizers
naamdag, een manifest zou worden uitgevaar
digd, meldt de correspondent te Petersburg
vau de Matin de volgende bijzonderheden
De minister van justitie Moerawjew be
toogde, dat de Uzaar volstrekt niet het recht
had de op alleen-heerschappij steunende
staatsinrichting tet veranderen hij was door
de bestaande wetten even goed gebonden als
iedere andere Rus. Prins Swiatopolk-Mirski
weerlegde dit betoog en was van oordeel, dat
afschaffing van het binnenlandsohe passtel
sel, persvrijheid en toevoeging van vertegen
woordigers van <ie zemstwo's aan den rijks
raad onvermijdelijk geworden waren. De
minister van financiën Kokowzew zag in de
controle van de staatsuitgaven door vertegen
woordigers Y3ii het volk eene beperking van
den wil van den alleenheerscher en de heer
schappij van de demagogie. De voorzitter
van het minister-comité Witte bestreed met
nadruk de meening vau zijn opvo'gcr aan
het hoofd van het departement van financiën.
Daaraa kwam Pobjedonoszew, de procureur
van de heilige svnode, aan het woord, die
de gedachten wisseling overbracht op mystiek
gebied. De Czaar was tegelijk paus van de
orthodoxe kerk en mocht zich niet door poli
tieke, maar alleen door godsdienstige overwe
gingen laten leiden. Wanneer hij zijn recht als
alleenheerscher prijs gat, dan onthoofdde hij
de kerk en verzwakte et geloof, de eenige
bron van de zedelijkheidhet Russische volk
zou in barbaarschheid en zonde vervallen.
Het prijsgeven van de alleenheerschappij zou
dus zijn zich bezondigen tegen de goddelijke
wet. De Ozaar had zijne rechten door Gods
genade van zijne voorgangers geërfd; hoe kon
hij dan de misdaad l>egaaa m-iie te geven wat
Gods genade hem had verleend. En hoe zou
hij 't voor zijne opvolgers kunnen rechtvaar
digen, eene goddelijke en dus eeuwige instel
ling ter wille van vergankelijke moeielijkhe-
den te hebben prijsgegeven De Keizer was
verplicht zedelijkheid en geloof te verdedigen
en zijn goddelnk erfdeel onverminderd aan
zijne opvolgers na te laten.
Witte kwam met groote warmte tegen deze
beschouwingen op, zeggende: „Wanneer be
kend wordt, dat de Ke zer door wet eu gods
dienst buiten staat is vrijwillig hervormin
gen toe te staan, dan zal een deel van het
volk op het denkbeeld komen, dat het ze
slechts met geweld kon kriigen. Zoo wordt
de revolutie uitgelokt". De Czaar zeide niets,
hij sloot de vergadering en den 19en ver
scheen geeu manifest.
De vergadering van de., geheimen raad,
die den 20en en 2Jen gehouden werd, werd
onder voorzitterschap van den Ozaar bijge
woond door grootvorst Michael Alexandre-
witsch, Pobjedonoy.ew, de ministers Witte,
Swiatopoik-Mirskv. Kokowzow en Y°rmolo^
de adjudanten-generaal Richter en Woroszow,
Daschkow en de leden vau den rij n
Ssolsky en van Fri&ch.
Petersburg, 23 Dec. Volgens de Wosohode
is het bij den rijksraad ingediende wetsont
werp, waarbij bevordering van gedoopte Jo
den tot officieren zou worden verboden, in
getrokken.
Hetzelfde blad bericht, dat eerstdaags het
bestuur vau de Joodsche zaken van 't politie
departement zal overgaan op het departe
ment voor algesmeene zaken.
Moskou, 22 Dec. De studenten besloten in
eene heden gehouden vergadering de colle
ges tot na Kerstmis niet meer te bezoeken,
om den rector van de universiteit hunne
verontwaardiging en verachting te toonen
wegens zijn verbod tot het houden van ver
gaderingen.
In eene door de studenten aangenomen
motie wordt gezegd, dat zij als burgers van
het toekomstige herboren vrije Rusland ver
vuld zijn van het gemeenschappelijke ideaal
van economische, politieke, burgerlijke vrij
heid. Zij legden den eed af om met alle mid
delen en alle inspanning er voor te strijden,
dat de bot stand koming van eene democra
tische maatschappelijke inrichting worde be
reikt, die het onderdrukte vaderland zal be
vrijden en gewelddadigheden zal onmogelijk
maken, zooals plaats hadden bij het wreede
neersabelen van de deelnemers aan de be
toogingen op 18 en 19 December.
Ten slotte wordt gezegd, dat wanneer de
deelnemers aan deze vergadering mochten
werden gestraft, de studenten met de arbei
ders een betooging op touw zullen zetten.
Moskou, 23 Dec. De hoogere cursussen
voor vrouwen aan de universiteit zijn geslo
ten.
Moskou, 23 Dec. Verscheidene groepen van
de bevolking hebben aan het stedelijk be
stuur een adres gericht, waarin wordt ge
zegd:
De gebeurtenissen van den iaatsten tijd
bewijzen, dat de duma van Moskou in bare
besluiten van 13 December flink en juist die
voornaamste «rischen heeft opgesomd, die
het geheel© Russische volk aan de regeering
stelt. De onderteekenaars van het adres zijn
in dit historisch oogenblik doordrongen van
de ernstige beteek ©nis van den tusschen de
bevolking van Moekou en hare vertegen
woordigers bestaande moreelen band. Zij
drukken hunne volledige instemming uit
met de eischen van het gemeentebestuur van
Moskou eu verzoeken to gedooven, dat het
gemeentebestuur van de zijde der bevolking
steeds moreelen steun zal vinden bij alle
stappen, die er toe bijdragen, dat de ge
stel do beginselen zoo spoedig mogelijk ver
wezenlijkt worden.
Petcrslmrg, 22 Dec. Volgens den Ruse is
eergisteren een verzoek van 3000 oud-katho-
Iieke gezinnen om te worden opgenomen in
de orthodoxe kerk toegestaan.
Turkije»
Saloniki, 22 Dec. De furksohe overheden
deden in Macedonië een proclamatie bekend
maken, verbiedende het verlaten van de dor
pen na het ondergaan van de zon, zonder
machtiging daartoe. De posten zullen op de
overtreders losbranden. Deze maatregel heeft
ten doel de rondtrekkende benden te belem
meren.
De oorlog in Oosft-Azië.
Van den oorlog zijp de volgende berichten
Tokio, 22 Dec. De Japanners hebben zich
meester gemaakt van üjlangrijke stellingen
in de Duiven baai.
Petersburg, 22 Dec. Generaal Koeropatknn
bericht van gisteren, dat Chinee zen die tij
ding verspreiden, dat de bezetting van Port
Arthur er in geslaagd zou zijn dien 203
meter hoogen heuvel met het daarop zich
be vindende geschut te heroveren.
Tsjifoe, 22 Dec. (Daily Telegraph). Hier is
bericht ontvangen, dat a<.ht Russische torpe
dojagers uit Port Arth (r ontsnapt zijn.
Generaal Stoessed heeft, volgens een be
richt uit Tsyifoe, van daar een telegram
laten verzenden, oan dien Czaar geluk te wen
schen meit zijjn verjaardag; Stoessel voegt er
bij dat hij er trotsoh op is die vesting fot
dusver voor Keizer en vaderland te hebben
kunnen behouden en dat hij zich met God's
hulp hoopt te handhaven, totdat het ontzet
komt.
Men zegt voorts, dat 's Keizers verjaardag
in de belegerde stad gevierd is met een
plechtige godsdienstoefening.
Een granaat is op het hospitaal no. 9 ge
vallen. Bij de ontploffing werd een dokter
gedood en een zieke gewond.
Aan de Standard wordt uit Sjanghai be
richt, dat de Russische officier, die dépêches
uit Port Arthur naar Tsjifoe bracht, lxeeft
bericht, dat het garnizoen nog uit 16.000
60 Naar het En gelach
[_VA.\
JOHN STRANGE WINTER.
Elkv.11 mo.gen kwam hii bij het ontbijt,
en n.et voor 's avonds laat ging hij weg. Na
tuurlijk waren er kleine tussohenpoozen,
wanneer hij rich voor het diner kleeden, rijn
advocaten spreken eu den juweliers het noo-
dige opgeven moestmaar werkelijk was hij
bij ons van den morgen tot den laten avond,
eigenlijk tot middernacht. En de Treherne-
juweelen waren verrukkelijk schoon. Hij
moest wel een klein fortuin besteed hebben
om ze opnieuw gezet en gemoderniseerd,
aan Nelly's jeugd en bekoorlijkheid te kun
nen offeren. En ik begon spoedig in te zien,
dat Nelly's denkbeelden zeer aristocratisch
warenalsof geld geen zaak van gewicht was
alsof men slechts een wensch had uit te spre
ken om hem vervuld te zien, en zoo iets als
geldgebrek nooit meer in een menschenleven
zou kunnen voorkomen. Natuurlijk was daar
dan ook voor Nelly weinig kans op.
Als er eens geen drukte en rommel van
naaisters of andere menschen was, ging ;k
wel eeng een poosje rustig zitten nadenken
over den wonderlijken loop van zaken. Ik
tou b.v. wel eens graag hebben willen weten,
wat mevrouw Tregenna er van zeide; liever
„wat rij had gezegd" want in alle nieuws
bladen stond reeds, dat een huwelijk was
vastgesteld en spoedig zou voltrokken wor
den „tuschen den Hoogesdelgeboren lord Tre-
herne en mejuffrouw Nugent, dochter van
den overleden predikant van Dene." Ik moet
bekennen dat ik mevrouw Tregenna wel eens
graag over haar zoons geboorterecht zou heb
ben hooren uitvaren. Dat was het naarste
dat ik niets merkte van de uitwerking, welke
dit alles op haar had.
Lord Treherno liet mij een aardig briefje
van zijn broeder Richard zien, waarin hij
hem alle mogelijke geluk en voorspoed
wenschte ik denk huwelijksgeluk maar
hij bedankt© voor de uitnood ig mg om bij
het huwelijk tegenwoordig te zijn, en twee
dagen voor het huwelijk toonde hij mij ook
een gekrabbeld en gevlekt briefje van kleine
Katie Tregenna van den volgenden inhoud:
„Lieve oom Treherne. U moet hot voor
al niet aan mama vertellen, dat ik u dit
schrijf, maar ik ben toch zoo blij. dat u met
onze lieve juffrouw Nugent gaat trouwen.
Mama was heel slecht voor haar, en ik ge
loof, dat zij mij zou doodslaan, als zij wist,
dat ik u dit vertelde. Ik zou heel graag op
de bruiloft komen, evenals de anderen, maar
mama wil het niet hebben.
Van Uwe U liefh.
Katie."
Maar vóór dien tijd waren er andore din
gen gebeurd, die ik u eerst vertellen moet,
In de oer&te plaats was ik tot de ontdekking
gekomen, dat mevrouw Clement er veel erger
aan toe was, dan ik eerst gedacht had.
Tweemaal had ik haar aangetroffen, op
het punt van flauw te vallen; eens, dat een
glas water haar weer bijbracht, en zij, gebie
dender dan ik haar ooit had hooren spreken,
beval er met niemand over te spreken of er
drukte over te maken, daar liet niets te be
duiden had. Den tweeden keer waren wij
alleen thuis dat is te zeggen, Clement was
ijverig aan het schilderen op het atelier,
maar Nelly en lord Treherno weren uit rij
den gegaan. Mevrouw Clement zat bij het
raam in het „Prieeltje" in het Patience-spel
verdiept. Zij hield nog steeds veel van dit
spel zij had het geheim nog niet opge
lost van die twaalf pakjes kaarten met de
acht andere in het midden en rij was
druk bezig daar aohter te komen. E11 ik lag
in een gemakkelijken stoel en hield mij of ik
las, maar eigenlijk dacht ik aan Godfried,
hoe hij eu Hildred Tregenna het nu met el
kander zouden vinden, toen ik plotseling
werd opgeschrikt door een „Audrey! Stil!
geen woord geef mij wat brandewijn. Zeg
niets aan Clement.
In oen oogenblik was ik uit de kamer en
in de eetkamer, Daar was altijd brandewijn
en selterswater, want Clement kreeg dikwijls
heeren te visite, en dan was het gemakke
lijk, als hij hun wat kon aanbieden, zonder
iemand lastig te vallen. In een oogwenk
tijds was ik terug 'en gaf haar wat van beide,
maar er was veel meer brandewijn dan sel-
terswater. Alsof zij niets proefde, dronk zij
het glas tot op den bodem leeg.
„Het was wel zeer straf, Audrey," zeidc
rij, „maar het heeft mij gered."
Ik moet. bekennen, dat ik van dien schrik
b:cfde, want te oordeelen naar haar moei
lijke ademhaling, haar doodsbleek gelaat en
blauwe lippen, moest rij vreeselijk pijn uit
staan.
„Stil, geen woord," zeide rij weer, „ik ben
nu beter. Denk er om, geen woord aan Cle
ment."
„Gij rijt veel erger, mevrouw," zeide ik,
„veel erger. Waarom neemt u geen dokter
waarom doet u er toch niets aan waar
om vertelt u het niet aan mijnheer Waning-
ton? Het is vreeselijk te denken, dat u op
deze wijze voortdurend pijn en angst uitstaat
zonder reden.
„Er is een reden voor, zeide zij. „Liever
zou ik sterven dan Clements schilderij be
dierven."
„Maar," riep ik, „wat ia een schilderij, ver-
gelekeu bij uw gezondheid? Mijnheer War
rington zou het mij nooit vergoven, als hij
wist, dat ik hem zoo onwetend liet."
„Dat geloof ik ook wel, Audrey" zeide zij
vrij treurig. „Maar er kan niets door gewon
nen worden, al vertel ik het hem nu. Ik heb
een dokter ik ga zoo nu en dan naar hem
toe. Ala hij de operatie kan uitstellen, tot
Clements schilderij af en Nelly's bruiloft
voorbij is. ben ik tevreden, en dan zal Cle
ment al1 es weten."
En eens had ik gemeend, dat deze vrouw
een dwaas schepseltje zonder hersens was
een volwassen kind, dat huishoudentje speel
de een vrouw zonder rielHoe kan men
zich toch vergissen, zelfs de beste en verstan
digste
„Maar, mévrouw Clement," zeide ik, daar
mij een ander denkbeeld in den geest kwam,
„hoe weet u dat het niet te laat zal rijn om
uw echtgenoot te vertellen, wat u geled'en
hebt. als dat tijdstip is aangebroken?"
Zij zag er, terwijl zij achter in haar stoel
lag, zeer bleek en vermoeid uit.
„Ik heb dat alles bedacht," ziedde rij op
drocv gen toon, „ik heb dat alles bedacht.
Wat ik doe, doe ik, omdat ik het voor het
beste houd. Mijn dokter zegt, dat ik er niets
mee winnen kan door het hem te vertellen.
Ik heb hem alle bijzonderheden verteld en
deze geven mij vrijheid mijn verdriet alleen
ta dragen. Hij is het met mij esns, dat het
zoo boit gaan kaïft, daar ik het ikan volhou
den. Ik zal vroeger of later eene operatie
moeten oncfergaan, zooals ik zooeven gezegd
heb, en, of ik het Clement nu al van te voren
vertel, zou dit niets helpen om hem of mijt
als de tijd daar is, op ons gemak te bren
gen."
„Maar doet het u niet vreeselijk veei
kwaad," vroeg ik bezorgd, „om die zoolang
uit to stellen? Verspilt gij uw kracht niet?
Is het niet beter ze. te ondergaan, vóórdat
uw kracht door de pijn is ondermijnd?"
„Neen," zeide rij„dat is zoo niet in mijn
geval. Geen dokter zal deze operat.e doen
vóór een bepaalden tijd, en die tijd ie nog
niet aangebroken. Men zegt dat riekte altijd
ongelegen komt, maar ditmaal kon het niet
beter, want Clement zal zijn schilderij vol
tooid hebben en do huwelijksfeesten zullen
achter den rug ziju.
„Toch geloof ik bopaald, dat mijnheer War
rington het weten moest," zeide ik zeer ob
stinaat.
Zij richtte rich in haar stoel op en zag mij
eenigszins gebiedend aan.
„Lieve Audrev," zeide zij, „ik verbied u
eenvoudig er met een enkel woord tegen Cle
ment over te spreken. Denk er aan. dat het
het eerste ernstige verzoek is, dat ik u ooit
gedaan heb."
Wh-H 9iriolfd.