W®. 18©.
3d* Jaargang.
Vrijdag 30 December 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
MIJN GODFRIED.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
PRIJS DER ADYERTENTIÉN
Tab 1—» nf«Ufojhl
Kikt ragt! moer 0.15.
Groote lettere baat plaatsruimte.
Voor handel tn bedrjjf beataan roordeellge bepalingen tot
het herhaald adrerteeren in dit Blad by abonnement. Eent
eironlalre, berattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 5 maanden voor Amersfoortf 1.85.
Idem franco per poat- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Doze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering ran
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nor
's morgens by de Uitgevers in te zenden.
Uitgever»: VALKHOFF G>.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
Kennisgeving.
Do. Burgemeester der gemeente Amersfoort,
Gelet op eene missive van den Voorzitter der
Commissie van onderzoek, ingevolge art. 104
der MSlitiewet
'Brengt ter openbare kennis, dat de onder
staande lotelingen tot het onderzoek naar hunne
militaire bekwaamheid, en lichamelijke geoefend
heid zich moeten aanmelden aan de Infanterie-
kazerne te Amersfoort op den 5den Januari 1S05.
des voormiddags te 10 uur:
R. P. van der Mark
H. J. van der Veer
E. J. iBloeminla;
W. de Vries.
Amersfoort, 27 December 1904.
De Burgemeester voornoemd,
WULFITERS.
Politiek Overzicht
De beweging in Rueland.
Keizer Nicolaas II heeft thans voor de
tweede maal zijnen onderdanen kond ge
daan, dat- zij een liberaal hetrvormingstijA-
perk niet van hem hebben te verwachten.
Ditmaal is de afwijzing van den wensch naar
eene verandering van de staatsregeling zelfs
nog krasser en scherper uitgevallen dan tien
jaren geleden. Toen de Czaar den 29en
Januari 1895, een. paar maanden na zijme
troonsbeklimming, de verklaring aflegde, dat
hij aan de beginselen der alleenheerschappij
even onwrikbaar zou vasthouden als zijn
overleden vader, geschiedde dat bij de plech
tige ontvangst van de deputation dei
zemstwo's in het winterpaleis. Toen klonk
het uit 's Keizers mond: „Het. is mij be
kend, dat zich in den laatsiten tijd in eenige
landsoha-ps vergaderingen stemmen hebben
doen hoor en va,n lieden, die zich door onzin
nige drooanerijen van eene deelneming der
vertegenwoordigers van de zemstwo's aan de
zaken van het bimnenlandsche bestuur heb
ben la,ten meesleepen."
Ditmaal wordt in het keizerlijke- manifest
op dten voorgrond gesteld, dat de „onwrik
baarheid van de rij-ksgrondwet onveranderlijk
wordt gehandhaafd'', en wordt- in. de zorg
voor de behoeften van het land, die als taak
van de regeering wordt- genoemd, onderscheid'
gemaakt tnsachen „al wat aan. de belangen
van het Russische volk werkelijk beant
woordt," en „de niet zelden op dwaling be
rustende en door voorbijgaande omstandig
heden geïnfluenceerde richtingen." Wat. het
manifest aan Rusland belooft-, is niet de
vrijheid; maar de wettigheid, eene wettig
heid, in 't leven geroepen en gehandhaafd
alleen door het uitvoerend gezag, waarin
zich niet de wil van het volk, maar die van
den souverein uitdrukt.
De autocratie wordt dus gehandhaafd,
maar ter beoordeeling van de wijze, waarop
dat geschiedt, moet niet op het manifest
alleen gelet worden.. Ook de bij-omstandig
heden komen daarvoor in aanmerking. De;
persoonlijke zienswijze van den Czaar heeft1
men leeren kennen uit de kantteekening, die
hij heeft gevoegd bij het verzoekschrift van'
de zemstwo van Tsjernigow, dat hij. als „on
beschaamd en taiktloas" heeft gekenschetst.
De inhoud van dit verzoekschrift werd bij
deze mededeeling niet- vermeld. Maar wat
het inhield, is bekend genoeg; zonder twij
fel weid daarin herhaald wat de vertegen
woordigers van aille zemstwo's op het- par
ticuliere congres van 19 tot 21 November
besloten hebben en wat sedert op ontelbare
andere wijjzera is herhaald. Het punt van deze
besluiten, waarop het aankwam, betrof de
deelneming van vrij gekozen volksvertegen
woordigers aan de zaken der landsregeering.
Juist- hetzelfde dus, waarnaar enkelen van
de zemstwo's in het eerste regeeringsjaar van
Keizer Nicolaas II den wensch hadden "uit
gedrukt-. Wat toen als „onzinnige droame-
rijen" werd gekenschetst-, heet) nu „onbe
schaamd en takt loos.
De weigering is dus na tien jaren nog eens
herhaald, ofschoon de wensch ditmaal met
veel meer nadruk werd uitgedrukt dan vroe
ger. De toestand is in die tien jaren veran
derd. maar -niet ten gunste van de regeering.
Toen leefde de indruk nog voort van de
streng conservatieve regeering van Alexan
der III en deed de wensch naar een vrijzinnig
stelsel van best-uur zich slechts schuchter
hooren thans staat de geheele intelligentie
in Rusland achter de beweging. En inmid
dels is de oorlog gekomen met zijne voor
het beleid der regeering zoo gevaarlijke te
leurstellingen en onthullingen.
Men moet de beteekenis van de beweging,
dit- in de laatste maanden in Rusland zich
steeds meer heeft doen gelden, niet onder
schatten. Een medewerker van de Kölii. Ztg.
schrijft-„Dat groote colleges eensgezind en
zoo goed a's zonder tegenspraak van enkelen
zich bij elkaar aansluiten, om wensohen te
doen kennen, die tot dusver in Rusland uit
den booze waren, is een bewijs, dat de onte
vredenheid met de tegenwoordige toestanden
nog geheel andere kringen beheerscht dan
d: gemakkelijk op te winden academische
jeugd en de met deze min of meer samen
hangende elementen. Men zou zioh vergissen,
wanneer men meende, dat deze beweging on-
ke1 door de revolutionaire leiders aangevuurd
en bestuurd wordt, want de strijdorganisatie
van dé revolutionaire partij bestaat niet meer
in dezelfde sterkte als vroeger. De moorden
e-i verspreid voorkomende misdaden, die wij
ook nu weer beleven, gaan doorgaa-ns uit van
lieden, die zich door plaatselijke gebeurtenis
sen laten leiden.... Wanneer thans de drang
naar hervormingen zoo krachtig aan den dag
komt-, dan i9 dat volstrekt geen revolutionai
re beweging; wel echter beantwoordt zij aan
een a-lgemeenen en dringenden wensch van
de geheele intelligente bevolking."
Die beweging wil men nu onderdrukken.
Dat dit de bedoeling is, "blijkt uit de kennis
geving, die tegelijk met de afkondiging van
de boodschap van den Czaar is uitgevaardigd,
waarin aart de zemstwo's, de gemeentebestu
ren en de instellingen en genootschappen van
anderen aard wordt ingescherpt, dat zij de
hun gestelde grenzen niet mogen overschrij
den, en allen, die aan de beweging meedoen,
gewezen worden op het gevaar waaraan zij
zich bloot-stellen, om met de strafwet in aan
raking te komen. Eh dat deze bedreiging zich
niet tot woorden - zal bepalen, mag men aan
nemen on grond van het bericht, dat de mi
nister van justitie Moerawjew. die zijn ont
slag had aangeboden omdat hij niet wilde
meedoen aa-n den „nieuwen koers", dien men
-scheen te zullen uitgaan, zijne ontslagaan
vrage heeft ingetrokken.
Het' machtwoord is gesproken, dat liet moet
uit zijn met- de liberale beweging in Rusland.
Wat zal ditmaal de uitwerking er van zijn 1
Frankrijk.
Ook de Senaat heeft de credietwet voor
Januari toegestaan. De buitengewone zitting
van 1904 is gesloten.
Arbitrageverdragon.
Bij wijze van Kerstboodschap heeft do
Zwitsersche bondsraad bij de Kamers inge
diend de arbitrage-verdragen, die hij, onder
voorbehoud van de parlementaire bekrachti
ging, heeft gesloten met België, Groot-Brit-
tannië, de Vereenigde Staten van Noord-
Am erika, Italië, Oostenrijk-Hongarije en
eindelijk Zweden en Noorwegen.
Een van deze verdragen het eerste
verwezenlijkt eenigsrins eenigermate het
ideaal, dat in 1883 door president Ruchoruus
werd aangegeven en door hem werd voor
gesteld aan de goedkeuring van de Ver
eenigde Staten, waarvan de Senaat echter
weigerde mee te gaan. Het verdrag met Bel
gië verschilt namelijk van de ze6 anderen,
omdat er de anders gebruikelijké clausule
in ontbreekt, die de uitoefening van de
arbitrale rechtsmacht (of de verpliohting om
er gebruik van te maken) beperkt tot de
geschillen, die niet de „levensbelangen" van
de oontracteerende partijen betreffen. De
partijen blijven intusachen vrij; ieder voor
zich om te verklaren of het geschil haTe
eer, hare onafhankelijkheid of hare souve-
reiniteit raakt.
Het verdrag met België is voor tien ja
ren gesloten. Dat is ook het geval met het
verdrag met Zweden en Noorwegen. De an
dere verdragen zijn allen vöor vijf jaren ge
sloten en stemmen, wat den inhoud betreft,
overeen met het verdrag met Zweden en
Noorwegenzij onderwerpen aan het arbi
tragehof te 's Gravenha-ge „de geschillen van
juridische n aard -af betrekking hebbende op
de uitlegging van de tussohen de ontractee-
rende partijen bestaande verdragen, die niet
geregeld zijn kunnen worden langs diploma-
tieken weg, echter op voorwaarde, dat zij
noch de levensbelangen, noch de onafhanke
lijkheid of de eer van de beide staten be
treffen en dat zij niet raken aan de belan
gen van derde staten.
Oostenrijk.
Weenen, 29 Dec. De minister-president van
Koerber heeft zijn ontslag genomen.
Hongarije.
De zitting van den rijksdag van 28 De
cember is, aooals verwacht werd, zonder re
sultaat gebleven. Het opnieuw door den mi
nister-president, graaf Tisza, gestelde verlan
gen om eeno korte credietwet gedurende den
verkiezingstijd, werd door graaf Apponyi na
mens de vereenigde oppositie geweigerd. Er
is nvu nog eene zitting bepaald op 3 Januari,
om het besluit van den Koning over de ont
binding van het huis in ontvangst te nemen
Rusland.
Als bijdrage tot de wordingsgeschiedenis
va.n de boodschap van den Ozaar zijn de vol
gende bijzonderheden van belang, die aan de
Neue Freie Presse zijp medegedeeld over de
laatste vergaderingen dier ministers in
Zarskoje Sela en het vooigevallene aan het
hof van den Czaar, terwijl het zemstwo-con-
gres bijeen was:
Weinige weken na de benoeming van
prins Sfoiatopodk-Mirsky tot minister van
binnenlandsche zaken had de Ozaar zijn
vast besluit kenbaar gemaakt om de vol
gende hervormingen zonder verwijl toe te
staanwaarborgen voor de onaantastbaar
heid van personen en eigendom men, volle
dige gewetensvrijheid, gelijk recht voor alle
nationaliteiten, uitbreiding van de bevoegd
heden dtr zemstwo's en oprichting van een
hoogste gerechtshof om toecicht te voeren
over de stipte handhaving, van de wetten.
De Czaar weifelde slechts in de vraag der
toelating van gekozen volksvertegenwoordi
gers tot deelneming aan de werkzaam heden
van het departement voor staatseoonómie en
van het departement van wetgeving in den
rijksraad.
De Czaar gaf daarom zijne toestemming
tot bijeenroeping van het zemstwo-oongres
naar Petersburg, omdat hij hoopte, dat het
congres zich tevreden zou stellen met de in
beginsel reeds door hem toegestane hervor
mingen. De meerderheid van de congresle
den wilde dit ook. Aan de leden uit Petere
burg en uit Twer gelukte het echter, het
congres tot aanneming van de bekende elf
punten te bewegen. Dit besluit van het con
gres heeft de besluiteloosheid van den Ozaar
nog verhoogd. Eene conferentie van alle
leden van het keizerlijke huis, die spoedig
daarna gehouden werd onder voorzitterschap
van den Czaar, verliep bijna zonder resul
taat. De Keizerin-Moeder en de grootvorsten
Sergei en Wladimir kwamen op voor het on
verwijld nemen van represailles tegen alle
elementen, die eene constitutie verlangden;
de andere grootvorsten echter, waaronder
Miohael Alexandrowitsoh, de broeder van
den Ozaar, verklaarde rich voor het verlee-
nen van liberale hervormingen.
Zoo stonden de zaken, toen den 13en De
cember de Moskousche duma haar bekend
besluit nam, dat doelde op de invoering
van een constitutioneel regeeringsstelsel in
Rusland. Dit besluit maakt aan het hof
van den Czaar een diepen indruk. Reeds den
15en werd een ministerraad ander voorzitter*
schap van den Ozaar gehouden, waarvan het
resultaat was het besluit van den burgemees
ter van Moskou, prins Golytrin, ophelde
ring te vragen over zijne handelwijze. Inmid
dels kreeg ook het ministerie van financiën
mededeeling van eene belangrijke verklaring
ten gunste van eene constitutie. Op de vraag
van dien minister namelijk, welke middelen
het meest geschikt waren om het terugkee-
ren van studentenonlusten te veihoeden
antwoordden alle professoren van Kiew, met
Swarykin aan het hoofdi, dat alleen de in
voering van eene constitutie in Rusland het
academisch leven in normale wegen kon lei
den, aan de studenten onlusten den grond
zou ontriehfien en aan de volksontwikkeling
een goéden grondslag zooi geven. In den mi
nisterraad van 21 December werden even
eens geen stellige besluiten genomen. Daar
op volgde den 26en December de boodschap
van den Ozaar, die aan hét volk bekend
maakte, dat hij zijn besluit genomen heeft in
den bekenden rin.
Petersburg, 29 Dec. De in de laatste dagen
gevoerde onderhandelingen over eene nieuwe
Russische leening hebben thans tot éen de
finitief resultaat geleid. De Russische regèe-
ring gaat over tot de uitgifte van eene 4.t
pet. leening tot een bedrag van 500 millioen
mark of 231,500,000 roebel, die ook in Hol-
landsche guldens en ponden sterling is uit
gedrukt. Uitloting, opzegging of convertee
ring van de zijde der Russische regeering is
gedurende twaalf jaren uitgesloten.
Het consortium tot overneming van de
leening staat onder leiding van Mendels
sohn en Co. te Berlijn en bestaat uit Rus
sische, Duitsche en Néderlandsolie bankiers
huizen en bankinstellingen.
Minsk, 29 Dec. In, het postkantoor hier
ter stede ontplofte heden een met kruit ge
vuld pakket. Een beambte werd zwaar ge
wond.
Griekenland.
Athene, 29 Dec. De Koning heeft de lijst
van leden van het nieuwe ministerie goedge
keurd.
in
Japan.
Het hoogerhuis heeft eenstemmig de oor-
logs begroot.mg aangenomen, zooals zij oor
spronkelijk was voorgedragen, alsmede de
verdere begrooting zooals rij door hefT"lager
huis gewijzigd is.
De oorlog in Ooot-Azië.
Van den oorlog rijn de volgende berichten
Tokio, 29 Dee. De Japanners hebben gis
teren het geheele fort Erloengsjan bezet.
Londen, 29 Dec. Het Japansche gezant
schap maakt het volgende telegram uit Tokio
"bekend
Van het belegeringsleger van Port Arthur
wordt bericht, dat het midden en de linker
vleugel van het leger om tien uur in den
morgen van »v oensdag de borstwering in het
front van het fórt Erloengsjan in de
lucht hebben laten vliegen. Daarna werd
de borstwering stormenderhand bezet en
werden er verdedigingswerken uitgevoerd
onder dekking van het vuur van be
legeringsgeschut en veldgeschut, in weer
wil van het vuur van den vijand. Om vier
tiur 's namiddag3 violen wij de standplaats
van de zware ka/nonnen binnen in het lort
aan en bezetten die. Daarna rukten wij op
naar de keel van het fort. waaruit de vijand
na een hevigen tegenstand verdreven werd.
Zoo ?eheel fort Kjdoengsjan om half
acht des avonds in onze handen.
Tokio, 29 Dec. Reuter's oorrespondent bij
het leger voor Rort Arthur bericht in eene
beschrijving van de inneming van het fort
Erloengsjan, dat de Japanners om 4 uur 's na
middags de binnenste linie van de geschut-
stelling door zware kanonnen bezetten.
De onderneming begon om drie uur 's mor
gens. Zeven dyuamietmijnen ontploften om
tien uur voormiddags en jnaakte bressen in
den frontrauur van het fort. Door deze bres
sen deed eene groote troepenmacht een aan
val onder dekking van een verschrikkelijk
bombardement en vermeesterde de eerste li
nie van lichte kanonnen. De Hevige strijid
eindigde met de verovering van het fort. Yan
het garnizoen, dat 500 man sterk was, ont
kwam een derde.
Tokio, 80 Dec. De Japanners hebben in het
fort Erloengsjan 43 kanonnen veroverd.
Tokio, 29 Dec. De verliezen van de Japan
ners bij de inneming van Erloengsjan wor
den op duizend man geschat.
Tokio, 29 Dec. Etene nieuwe verlieslijet be
vat de namen van 49 gesneuvelde officieren
en van 58 gewande affioieren, van kolonel
tot luitenant.
Tsjifoe, 29 Dec. Het resultaat van den al-
gemeèiien aanval op Port Arthur, die p
25 dezer begon, is dat de Japansche liniën
dichter bij Liaotisjan rijn gekomen. Cbinee-
zen, die gisteren Port Arthur verlieten, dee-
len mede, dat eene veel geringere Russische
troepenmacht drie dagen lang de buitenste
verschansingen verdedigde on eerst terug
ging toen de Japansche artillerie eene stel
ling had bezet, die haar in staat stelde een
enfileerend vuur op de Russen to openen.
De Russen trokken terug naar Tsriixhakoa.
Japanners uit Datny berichten, dat de be
legeraars na een reeks nachtelijke aanvallen
dén Yaughoeban-heuvel namen. Het bezit
van dezen heuvel 9telt hen in staat de land
verbindingen tusschen Liaotisjan ten zuiden
en Itsoesjan en Antsoesjau ten noorden te
bestoken.
Gedurende een van de nachtelijke aanval-
Ei jNr.ar het Engelsch
TAM
JOHN STRANGE WINTER.
Nog dienzelfden avond bleek mevrouw
Clement erg riek te zijn. Zoodra het. diner;
dat wij thuis gebruikt hadden, afgeloopeii
was, zeide rij op lusteloozen toon tot haar
echtgenoot, dat rij gaarne had, dat hij naar
rijn club ging; het scheen, of het haar te
veel was, dat zij sprak.
„Liefste," zride hij met rijn blik vol aan
bidding, „ge weet, dat ik alles wil doen, „wat
ge verlangt. Ik vrees, dat dit huwelijk te
veel voor u geweest is."
„Neen, neen, ik_ben wat moe, dat is al'es."
Maar het was niet alles.
Hiji was nauwelijks weg, of zij gaf zich',
zooals ze werkelijk was zóó als ik haar
nog nooit gezien had. En meer dan eén uur
hield ik haar in mijn armen, terwijl ik 'naar
srikken trachtte te bedaren, die zij; niet lan
ger kon bedwingen.
Natuurlijk bleef ik daar niet als stomme
tje zitten en liet- het arme schepsel lijden
zoo dwaas was ik niet. Ik stuurde een der
bedienden in een rijtuig, om haar eigen dok
ter, en, toen hij er was, brachten wij haar
boven naar 'bed. En toen wist ik, dat haar
krachten haai- begeven hadden, haar moed
bezweken was.
Dokter Tergus Tiffany was toevallig een
persoonlijk vriend van de Warringtons en
me vip uw Clements medicus. Waarschijnlijk
had hij reeds eenige dagen deze boodschap
gewacht, want zoodrai rij veilig in bed lag,
waar zij lag te krimpen en te snikken van
<le pijn, zeide hij) tot mij,: „Ik zal de jajn
doeu bedaren. Een weinig morphine zal haar
voor het oogenblik rust geven.
Toen. de kleine operatie was aigeloopen.
en hiji rijn duim nog op het prikje in haar
arm hield, keek. hij óm en zeide zachtjes tot
mij „Waar is vVarrington V'
„Zij heeft hem naar zijn club gestuurd. Hij
l:ad er niet veel zin in, maar zij dacht, dat
liet niet zoo erg zou worden. Moet ik hem
laten halen?"
„Ja, direct," antwoordde hiji
Ik spoedde mij- uit de kamer en stuurde
ae meid in een rijtuig naar Clements club.
en, toen ik terugkwam, scheen rij: in. een
vasten slaap te zullen vallen, terwijl dokter
Tergus nog steeds naar arm vasthield.
Het meisje was in weinig oogenblikke»
terug en bracht haar mijnheer mede, en als
ik aan de liefde van den schilder voor zijn
vrouw ooit getwijfeld had, zou dat oogen
blik voldoende zijn geweest om mij gerust re
stellen, want hij kwam de kamer in, doods
bleek en over rijn heele lichaam bev -nd.
Dokter Tergus keek op en s-tak zijn sand
waarschuwend in de hoogte. „Niets zeggen,"
zeide hiji zachtjes.
Daarop ging Clement op zijn tecneu naar
het 'bad en durfde noch te spreken, noch
zich te bewegen.' Ik véftèctde mij, dat hij
dacht, dat zij stervende of dood was, want
hij greep mij bij den schouder om zich, als
het. ware, een steun te geven en kneap mij
ioo hard, dat ik weken daarna aog de sporen
van zijm vingers kon zien. Het was vreese'ijk
dezeu grootén, sterken man naast mij te
voelen beven en sidderen, en ik fluisterde
hem in het oor, dat dokter Tergus Tiffany
haar zooeven morphine had ingespoten en
dat hij bang was, dat zij gestoord zou worden
daar zij in slaap ging vallen. Na verloop van
eenige minuten Tiet de dokter zachtjes' den
rrm los en wendde zich tot haar echtgenoot
„Beste vriend." zeide hij. niet fluisterend
dokters doen dit nooit, alleen dilettant-
doktere houden veel van fluisteren „beste
vriend, ik wil u niet doen schrikken, maai
uw vrouw i& zeer ziek. Ga even mede naar
beneden, dan zal ik er u alles van vertellen."
Ik bleef natuurlijk bij het bed en hield
naast haar de wacht. Watson sloop de kamer
ii en kwam naast mij naar Baar mevrouw
staan kijken.
„Arme. lieve mevrouw," mompelde zij,
„rij heeft zidh dapper gehouden, tot zij niet
meer konmaar ik vrees, dat de drukte voer
haar té gróót is geweest."
Ik dacht dit volstrekt niet. Ik ge.loof, dat
de gedachte aan de grootè schildérij" van Cle
ment haar meer zorg had gegeven dan de
hruiloft, omdat, had zij zich niet zoo lang
goed kunnen houden, het huwelijk toch zon
der haar had kunnen voltrokken worden.
Maar zij geloofde niet, dat Clement rijn
schilderij zou voltooid hebben met rijn geert
vol ongerustheid over haar.
Spoedig daarop, nadat dokter Tergus nog
eens naar zijn patiënte was komen kijken,
sloop Clement Warrington weder de kamer
in en ging aan den anderen kant van het
bed ritten.
En dit was het begin van een ontzettend
angstigen tijd voor ons allen.
Ik héb nog slechts een verwarde herinne
ring van, wat er in de twee volgende dagen
gebeurde en niet veel meer van hetgeen er
in de daarop volgende week voorviel. Ik weet,
dat dokter Tergus kwam en ging, en dot er
zoo goed als altijd een dokterskortsje voor
de deur stond. Er lag een voet hoog zand op
de straa*. de schellen waren omwoeld, de
klopper was opgebonden, terwijl er iri huis
slechts een geest scheen rond te waren van
wachten en waken; een zacht heen- en weer-
loopen van fluisterende verpleegsters en een
diepbedroefd meisje, dat haar best deed een
halt krankzinnigen man to troosten.
Zoolang ik leef, zal ik die week nooit ver
geten de week dat mevrouw Cl.ment
zweefde tusschen leven en dood, zoo dicht
bij het laatste, zoo ver van het eerste, dat
zelfs de knapste dokters bij geen mogelijk
heid konden verklaren, wat het eindè zou
zijn-
Het was een treurige tijd. Niettegenstaan
de er altijd een verpleegster in de onmidde'-
lijke nabijheid was en deze werden telkens
verwisseld, opdat de patiënte niet door
iemand zou verzorgd worden, die vennoeal
was warén Clement en ik bijna nooit uit
de ziekenkamer. Voor zoover wij iets gebruik
ten, deden wij dit in stilte; in 'iet begn
hadden wij de riekte nog besproke maar,
toen het hart ons hoe langer hoe meer in de
keel ging zitten, durfden wij zelfs in hét gc
heel niet meer over de toekomst te spreken.
Zij was zich onzer tegenwoordigheid Ie
wust., ten minste somtijds, maar to zwak cm
haar hand op té lichten of meer dan een
paar woorden te spreken. Eens, op <1 zes
den dag, fluisterde rij iets togen lom over
de schilderij, waarop hij antwoordde, dab
duizend schilderijen niets voor 'hem waren,
vergeleken bij haar welzijn. Nooit zal ik de
uitdrukking van innige tevredenheid verge
ten, die er op haar armzalig, uitgeteerd, ver
magerd gelaat kwam. En den vtreeselijken
nacht, die daarop volgde, scheen zij hard
achteruit te gaan. Wij dachten er geen oogen
blik aan om haar te verlaten en bijna den
ganschen dag een snikheeton September
dag bleef dokter Tergus Tiffany bij ons.
De hecte middagtijd was bijna voorbij.
Mevrouw Clement verroerde bijna geen oog
lid on scheen op rijn best adem te halen, en
uren achtereen zat de schilder op den rand
van het ledikant met haar hand in de zijne,
alsof hij, wanneer het in Gods bedoeling
lag hen te scheiden, geen minuut verliezen
wilde van den tijd, dien zij nog samen kon
den rijn.
En juist, toen d'e zon onderging, keek ik
toivalifig op en ontmoette den open blik van
den kundigen dokter. Bijna onmerkbaar
schudde hij het hoofd, en het hart zonk mij
in de schoenen, daar het mij toescheen, dat
haar einde naderde. Toen, gelijk met het ga-
lui der kerkklokken, dat door het- open raam
tot ons doordrong, kwam er verandering in
haar gericht.
Wordt vervolgd.
