ST. 353.
3d* Jaargang;.
Maandag 13 Maart 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
EEN PRINSES.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Pm 8 maanden voor Amersfoort
Idem trance
f 1.35.
.4*öó.per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers0.05.
Doze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uilgevers: VALKHOFF ft O.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Tel ep hoon nu mm er 66.
PRIJS DER ADYERTENTEBN:
Yan 1—5 regels
Elke regel meer - 0.15.
Groote letten naar plaatsruimte.
Yoor handel en bedrjjf bestaan voordeellge bepalingen tèi
het herhaald advertèêren in dit Blad bjj abonnement. Een#
ciroolaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aamrraaf
toegezonden.
Aan ken, die met I April
a. s. op dit blad inteekenen,
worden de nummers die ge
durende de maand Maart nog
gullen versckijnenKOSTE
LOOS toegezonden.
Politiek Overzicht
O* ramp van Moakden.
I Nog is de geheele omvang niet bekend
van de ramp, die het Russische leger in de
ilagveiden rondom Moekden getroffen heeft.
Dat zal afhangen van de vraag, hoe groot
bet deel is van het geslagen leger, dat er in
fclagen zal te ontkomen aan de vervolging
van den overwinnaar. Maar het is duidelijk,
dat nu de terugtocht geheel anders gaat dan
Indertijd na de bloedige dagen van Liaojang.
Toen ging door de wijjze waarop de terugtocht
weid volbracht, een deel van het behaalde
voordeel voor de Japanners verloren. Nu is
het juist andersom de verliezen, die op den
terugtocht worden geleden, voltooien de ne
derlaag van de Russen en maken hare gevol
gen nog ernstiger.
Het zijiu schrikbarende cijfers, die over de
verliezen worden gemeld. Men sprak eergis
teren reeds van 150,000 man. die de Russen
Verloren hadden aan dooden en gewonden,
waarbij nog 50,000 man aan krijgsgevangenen
kwamen. De Japansche verliezen werden op
gegeven als 50,000 man, waaronder 5000 man
van eene geheel vernietigde divisie. Te eon-
jtroleeren zijn deze cijfers voor 't oogenblik
nog niet. Maarschalk Oyama heeft zich voor-
ïoopig bepaald tot de mededeeling, dat er in
den strijd rondom Moekden eene groote buit
is behaald aan kanonnen en krijgsgevange
nen.; maar de tijd heeft hem vooralsnog ont
broken om bijzonderheden op te geven. Ook
de sedert gezonden opgaven bevatten blijk
baar nog slechts voorloopigc cijifers. Men zal
dus nog wat geduld moeten hebben, om daar
over het juiste te vernemen.
De bezetting van Moekden is echter op zich
zelf reeds voor de Japanners een voordeel
rvan buitengewoon gewicht. Moekden was
rvoor den oorlog eene stad van 250.000 inwo-
!ners, hoofdstad van Mandsjoerije en een
belangrijk middelpunt voor handel en ver
keer. De bezetting van Moekden is voor de
(Japanners van nog veel meer belang dan
(verleden najaar die van Liaojang, omdat, zij
inu elke verbinding van de Russen met den
jop zoogenaamd onzijdig Chineesch gebied
spoorweg SinmintingSjanhaikwanTient
sinPeking kunnen afsnijden. Die Russen in
Moekden en omstreken hebben langs dezen
weg een groot deel van hunne levensmidde
len gekregen. Voortaan <zajn zij, wat hunne
verzorging betreft, enkel aangewezen op den
(spoorweg naar Charbin, waardoor de verple
ging v»n het groote leger aanzienlijk bemoei
lijkt wordt, terwijl daarentegen voor de Ja
panners het veel gemakkelijker geworden ia
zich van het noodige te voorzien. En bij de
materieele voopdeelen, die het bcdit van
Moekden den Japanners verschaft, voegt zich
nog het niet onder cijfers te brengen moree-
le voordeel, dat zij inoogsten door den glorie
krans, die hen voortaan omstraalt als be
schermers van de gewijde plek, die de Chinee-
zen vereeren als de begraafplaats der keizers
uit de aloude Mandsjoe-dynastie.
De val van Moekden is voor dezen oorlog
wat- eene halve eeuw geleden de val van
Sebastorpol was voor den Krim-oorlog. Van
de reeks van nederlagen, die Rusland in den
nu dertien maanden durenden oorlog heeft
geleden, is de laatst geleden© de zwaarste.
Toen de heerschappij ter zee verloren was
gegaan, hield men vast aan de hoop. dat de
landoorlog, ondanks de ook daar aanvankelijk
ondervonden tegenspoeden-, ten slotte de
krijgskans zou doen keeren en aan de Russi
sche wapenen in 't eind de overwinning zou
brengen. Maar wie durft in die verwachting
nog te volharden, nu bij de nederlaag van
Liaojang en de overgave van Port Arthur als
derde en zwaarste ramp is gekomen de cata
strophe van Moekden?
Onder den eersten indruk van de geleden
nederlaag heeft de Russische regeering met
allen nadruk de gedachte afgewezen alsof
het thans voor den vrede zich toegankelijk zou
tooncn. Het departement van buitenland-
sche zaken te Petersburg heeft het gerucht
tegengesproken, dat het aan de Fran&che re
geering te verstaan zou hebben gegeven,
thans aan vredesvoorstellen het oor te wil
len leenen. En aan de Russische gezantschap
pen in de hoofdsteden van Europa en Ame
rika beijvert men zich, blijkbaar gehoorza
mende aan een uit Petersburg ontvangen
bevel, te verzekeren, dat het antwoord van
Rusland op de geleden nederlaag zal zijn
het uitzenden van nieuwe legers om, het
koste wat het wil, ten slotte toch nog de ne
derlaag in eene overwinning te doen verkee-
ren.
Het is begrijpelijk, dat men zoo spreekt
onder deu eersten indruk. Het moet Rus
land zwaar vallen zich overwonnen te verkla-
aen, zwaar vooral omdat de overwinnaar
is Japan, dat net nooit als een gelijkwaar-
digen tegenstander heeft beschouwd, waar
voor het tot voor korten tijd slechts diepe
minachting overhad. Maar het is de vraag of
die indruk zal stand! houden voor eene nuch
tere beschouwing van den werkelijken toe
stand. En het zijn zeker niet Rusland's
slechtste vrienden, die het aansporen den toe
stand kalm onder de oogen zien.
De aandacht verdient in dat opzicht een
artikel in do Parijsche Temps, waarin her
innerd wordt aan den toestand van Frankrijk
aan het einde van den oorlog van 1870/71 om
Rusland onder 't. oog te brengen, dat het zich
op Frankrijk's voorbeeld niet kan beroepen
om zich den plicht op te dringen den oorlog
tot het uiterste voort tc zetten, en daaraan
ec i raad vast te knoopen, wat thans plicht
en belang Rusland voorschrijven. De Temps
schrijft
„Het- tooueel van den strijd is eene Chi-
neesche provincie. De oorlog is door zijne
uitbreiding een nationale oorlog geworden,
maar hij was en blijft in zijn beginsel een
koloniale oorlog, politiek, waarvan deze
oorlog het gevolg is, vloeit voort uit eene
afwijking van het oorspronkelijk doel, vreed
zaam en commercieel, dat aanvankelijk bij
het Russische optreden in het uiterste oosten
voorzat. Men is gaandeweg gekomen tot de
militaire bezetting, maar -<t een rechtsoog-
punt zijn de dingen gebleven zooals zij wa
ren. Nooit heeft Rusland officieel aanspraak
gemaakt op de inlijving van Mandsjoerije.
Steeds heeft het zich verbonden het aan
China terug te geven. Het strijdt dus op
een vreemd gebied, dat niet het zijne is, dat
het ontkent tot het zijne te willen maken.
Gaat het dan aan, de bevelen van het point
d'honneur tot de uiterste grens te drijven?"
Toegevende, dat de positie, die Rusland in
Europa en in de wereld inneemt, het voor
schreven tegen het voortdringen van de Ja
panners „elke nuttige inspanning waartoe het
in staat was" te beproeven, is de Temps van
oordeel, dat de nu geleden nederlaag Ruslands
eer vrijmaakt, maar het tot voortzetting van
den strijd1 eene werkelijk uitputtende span
kracht oplegt. „Heeft Rusland het recht zich
die spankracht op te leggen? Kan het aan
een der uiteinden van zijn rijk zich verlie
zen in de voortzetting van een spel, waartoe
het niet gereed was en dat het, door zijn
aard, in de minderheid plaatst tegenover zijn
tegenstander? Kan het Europa, de Levant,
Midden-Azië, de tooneelen van zijne histori
sche ontwikkeling, vergeten om al zijne ze
delijke krachten en zijne stoffelijke hulp
bronnen te wijden aan eene onderneming van
jongen datum, ver verwijderd, verkeerd begon
nen, die zijne nationale waardigheid het
voorschreef niet prijs te geven onder de Ja
pansche bedreiging, maar tot welker voort
zetting de nationale plicht het niet voor
schrijft laat ons liever zeggenhet niet
vergunt in dte toekomst onbeperkte offers
te brengen?"
In deze termen drukt de Temps Rusland
op het hart de kwestie van den vrede onder
de oogen te zien, om ten slotte met een be
roep op de solidariteit van belangen, die veer
tien jaren geleden tusachen Frankrijk en
Rusland is geschapen en die voor de toe
komst hare volle rationeele waarde behoudt,
den zwaar beproefden bondgenoot de vast
heid van g :est toe te wenschen, noodig tot
regeling van de tegenwoordige crisis.
Engeland.
Londen12 Maart. (Regeerings bericht).
Walter Long volgt Vvyndhan op als minister
van Ierland. Gerald Balfour vervangt Long
als voorzitter van den Local Government
Board en wordt als vooratter van den Board
of Trade opgevolgd door lord Salisbury.
Voorts wordt lord Onslow, onlangs be
noemd als voorzitter van de commissie» van
het heerenhuis, als minister van landbouw
vervangen door Fellowes.
Noorwegen.
Het nieuwe kabinet zal bestaan uit de
volgende ministers: Michelsen als minister
president te Ohristiania, Lövland als voor
zitter van de afdeeling van den Staatsraad
te Stockholmverder nemen er zitting in
generaal Olsson, de koopman Lehmkuhl, de
oud-minister Benjamin Vogt, dr. Hagerup-
Buill, Vinje en Arctander, beiden beiden le
den van de Storthing eu de gewezen rnnis-
ters Wexelsen en Gunnar Knudsen. De ver
deeling van de portefeuilles is nog onzeker.
Michelsen is liberaal, Lövland, Arctander,
Wexelsen en Knudsen behooren tot de lin
ker, Olsson, Lehmkuhl, Vogt en Hagerup-
Bull tot de rechterzijde. Vinje is gematigd.
Christian ia, 11 Maart. In de zitting van
den staatsraad van. heden werd het verzoek
om ontslag van het vroegere ministerie inge
willigd en het nieuwe ministère benoemd m
d)e reedis opgegeven samenstelling.
Rusland.
Petersburg, 10 Maart (half elf voormiddags).
De ontploffing in het hotel Garni Bristol
veroorzaakte zoowel in de tweede verdieping,
waar zij 's morgens om half vier geschiedde,
als oak in de andere verdiepingen belangrij
ke beschadigingen. Verscheidene vensterrui
ten werden vernield. In den winkel op de
eerste verdieping viel het stukadoorwerk van
de zoldering neer; in de derde verdieping
werden de ruiten van vijf ramen vernield.
Het huis i9 door politieagenten afgezet; de
ambtenaren van het gerecht bevinden zich
er thans om den toestand op te nemen.
Keulen, 11 Maart. De Kölnisohe Zeitung
ontving een telegram uit Petersburg over
de ontploffing in het Hotel Garni Bristol.
De ontploffing had plaats in eene kamer,
welke door een Engelsohan en eene Engelsohe
dame bewoond werd.
Beide werden gedood. Waarschijnlijk heeft
de Engelschnian de bom door onvoorzichtig
heid laten vallen.
De dynamiet-outploffing in het hotel
Bristol te Petersburg, iin den vroegen morgen
van Zaterdag, is een bewijs, dat de terroristen
daar aan het werk zijn, en eene nieuwe waar
schuwing voor de regeeringspereonen en in
zonderheid voor de personen, <£ie, zooals aan
de Russische en de geheele internationale po
litie bekend is, op de iij»*» der veroordeelden
van de saniengezworenen staan.
Het voorval heeft veel overeenkomst met
dat. wat in het Hotel du Nard te Petersburg
is gebeurd, 3^ maand voor de vermoording
van Plehwe, toen een der samen gezworenen,
Alexei Pokotilow, den dood vond bij het vul
len van bommen, die voor minister Plehwe
bestemd waren. „Ondanks dezen tegenslag
zette de sociaal-revolutionaire paartij hare
pogingen voort om den minister om het leven
te brengen.'1 werd er later gezegd in de
akte aan beschuldiging tegen Sikorski, den
moordenaar van Plehwe. De ondervinding
noopt, dus aan te nemen, dat ook de tegen
woordige ontijdige ontploffing in heb hotel
Bristol niet in staat zal zijn de samenzweer
ders te ontmoedigen.
Petersburg11 Maart. Met het oog op de
handhaving van de orde in den staat, wordt
in eene officieede kennisgeving tegen de op
hitsing van boeren bij vergaderingen in dor
pen tegen de wetten, die het zelfbestuur van
de boeren regelen, en andere regeeringsbo-
schikkingen geldboeten tot 500 roebels of
hechtenis tot drie maanden opgelegd. De
maatregel is tot het geheele gebied van het
gene raai-gouvernement- uitgestrekt.
Petersburg, 11 Maart. Petemjburgsch tele-
graaf-agcmtschap). In de vorige week begon in
het zuiden van de gouvernementen Koersk en
Orel eene bo-erexi,beweging, die overging op
het district Gloechow in het gouvernement
Tsoherndgow, waar het tot plunderingen
kwam. Eene raffinaderij werd afgebrand. Sol-
diaten hersteld eu do orde; de bevolking is tot
rv t gebracht.
Tegenwoordig is do beweging merkbaar in
liet district Sjewsk van het- gouvernement
Orel. Uit Briansk is eene compagnie soldaten
daarheen
De oorlog in Oost-Azië.
Van den oorlog zijn de volgende berichten
Petersburg11 Maart. De correspondent van
Reuter bij het Rnseisohe leger bericht uit
Tiding van 10 Maart-, half twaalf voormid1-
diags
Ik ben hier uit Moekden aangekomen. I>o
positie van hot Russische leger scheen giste
ren avondi goed, maar oeu kritiek gevecht
stond voor de deur in het western tuseohou
Moekden en Tieling.
Petersburg, 11 Maart. Koeropatkin be
richt van den 10. dezerSedert hedenna-
middag wordt een zeer gevaarlijke terugtocht
voltrokken, die vooral zeer moeilijk is voor
de korpsen, die van den Mandarijnenweg
verwijderd zijn. De Japanners bedreigden
onze troepen, maar dank zij do ui torste in
spanning onzer krachten, zijn onze legers
buiten gevaar. De vijand beschoot onze linie
van terugtocht uit het Oosten en Westen.
De Mandarijnenweg werd op twee plaatsen,
bij Tavan en Poekso, beschoten. Onze troe
pen hielden zich zeer dapper. De Japanners
kondfen zoo gemakkelijk van het Zuiden op
dringen, omdat d© Hoenho, d'ie onze stelling
bij Moekden dekte, toegevroren was. Gene
raal Zerpitsky werd gewond, maar blijft bij
do troepen.
Tokio, 11 Maart. Reuters correspondent bij
Koeroki's leger seint van 9 Maart via Foe-
san
Te Moekden heeft generaal Koeropatkin do
Japannors ver van den spoorweg weten te
houden. De terugtocht van de Shaho werd
zeer goed uitgevoerd. De heuvels ten noor
den van do rivier verborgen de Russen voor
ons oog; daarachter konden zij hun aftocht
voltooien. Thans zijn de Russische troepen
ten noorden van de Hoenho Het schijnt, dat
generaal Koeropatkin aan liet- gevaar van
omsingeling is ontkomen. Hij heeft op zijn
linkervleugel alle kanonnen en wagens gered,
maar de Japanners maakten enkele krijgsge
vangenen.
Bijna alle Japansche troepen, die van de
Sjako kwamen, zijm gisteren en heden dc
Hoenho overgetrokken. Zij drongen op onge
veer tien mijlen ten oosten van Moekden door
de Russische liniën en sneden het Russische
leger in tweeën. Een deel van het midden
leger rukt op maar het noordoosten, maar
Foesjoen. De Russen houden de Japanners xn
het zuiden langs don spoorweg tegen, maai
de eenige gelegenheid voor de Russen om
terug te gaan is eene ruimte van minder dan
zes mijlen tusschen den spoorweg en den
straatweg, welke laatste afgesneden is.
Tokio, 11 Maart, 8 uur '3 morgens. De
uitgestrektheid van de Russische ramp is nog
onbekend. Maar men heeft zich er van over
tuigd dat de verliezen van manschappen, ka
nonnen en munitie reusaclitig zijn.
Plaatselijke schattingen stellen het aan
tal gevangenen op 20,000 tot 50,000.
De hardnekkige strijd werd gedurende
den nacht voortgezet. De Russen trachtten
den slagboom, die hen insluit, te verbreken.
12 uur 's middags. De Japanners
hebben een weg gedreven door het Russi
sche centrum aan do Hoenho; zij zetten hun
opmarsch naar het noorden voort en zijn
reeds aangekomen bij de Hampoe-broai,
noordwestelijk van Moekden. Men bericht,
dat de Russen in verwarring teruggaan langs
den spoorweg. Zij zijn geklemd als in een
wig en worden door de Japansche linker
vleugel noordwestelijk van Moekden hard
bestookt. De terugtocht wordt beschreven
als oen wilde vlucht. De Japanners beschie
ten de wanordelijke Russische massa's met
granaten.
De minister van oorlog seinde aan maar
schalk Oyama, de officieren en manschappen
zijne gclukwenschen Ova ma schrijft in zijn
antwoord de overwinning t-oe aan den Kei
zer en aan de dapperheid van de officieren
en manschappon.
2 uur n a m i d d a g s. De Russen trek
ken van Moekden in noordelijke richting af.
De Japanners hangen aan de beide vleugels
van de Russen en doen hen zwaren afbreuk.
De correspondent van Reuter bij het leger
van Okoe seint van den lOen: Gedurende
den nacht avanceerde het leger van Okoo
bijna tot den spoorweg en nam, ondanks een
hardnekkig verzet-, het station Soesaton met-
21 Roman van
MORITZ VON; REICHENBACH.
Aan het park sloot zich de nieuw ontwor
den tuin van den pachter aan, met zijn
echte wegen, die tussohen gelijk- en gelijk-
ormdge groentebedden doorliepen, welke
egelmatig met bonte bloemen waren afgezet
ia te midden van dien weinig schilderaahti-
fcen lusthof, verhief zich het nieuw opgetrok
ken pachters/huis met zijn lichtgroene muren
en zijn dak van roode pannen, een gebouw,
waarvan de landlieden verklaarden, „dat
liet zoo mooi was als een kerk."
i Uit dat huis trad) op zekeren middag de
/heer von Lewosky, de oudste, met een zeer
[tevreden gelaat te voorschijn en liep met
luchtigeii tred langs het rechte pad tot aau
de parkdeur, waar achter hij verdween, ter
wijl zijn broeder de pachter, oij 't venster
staande, hem met een ernstig gezicht na
staarde.
„Ik had toch niet moeten toegeven," brom
de bij in zijn baard, „ik had het niet moeten
doem."
{„Maai- uw broer had immers gelijk met- al
les wat hij zei" klonk een zachte stem achter
des pachters rug, „en Felix is toch ons eenig
kind."
„Eenmaal bij de cavalerie, zal hij nog veel
meer noodig hebben dan nu," zeide de man,
zander zijn vrouw aan te zien.
„Lieve deugd, ais zij» hart nu aan paar
den hangt, waarom zouden wij hem dian zij»
zin niet geven? Herinner je maar, hoe 'tin
de garnizoensstad bij ons was. De lieeren van
de cavalerie organiseerden en regelden alle6;
de deftigste huizen worde» voor een cavaJe-
rioofficier met blijdschap geopend waar
om zouden zij Felix dan met- kracht en ge
weld terughouden? Wie weet, hoe hij nog
eens zijm fortuin maaktEen knappe, mooie
jongen is hij, van adel ia hij ook en nu nog
cav alcaie-officier hij kan de beste en voor
naamste partij doen, als hij wil."
De pachter zweeg. Hij had voor zijn zoon
nooit veel heil in de militaire loopbaan ge
zien en op goede gronden zich met hand en
tand er tegen verzet, dat de jongen voor de
cavalerie zou worden opgeleid. Toen hem een
buitenkansje, dat nog al wat beteekende, ten
deel was gevalle», had hij zich voorgenomen
om niettemin zijn zoon kort te houden, hem
wat nuttigs te laten leeren en hem zoodoende
een onvervreemdbaar kapitaal van kennis op
zij» levensweg mee te geven. Felix had moe
ten studeeren in de letteren, om later zijn
eigen brood te kunnen verdienen als leeraar
en 0111 niet afhankelijk te zijn van de lots
wisselingen, welke zijn vader kouden treffen.
De vader had voor zich zelf een duidelijk,
helder, rustig beeld voor de toekomst van
zijn zoon ontworpen, maar de zuchten zijner
vrouw, de rodoneeringen van zijn broeder en
Felix' eigen beden, gepaard aan de vader
lijke ijdelheid, waarvan hij geenszins vrij
was, hadden dat beeld langzamerhand een
geheel veranderde gedaante gegeven en zoo
had dan ten slotte de laatste telg der Lewos-
ky's den bonten rok mogen aantrekken.
Sinds zijn terugkomst in Chlopodwicka
had Joseph Lewosky niet opgehouden zijn
broeder het hoofd warm tc maken en einde-
lijlk het ware oogenblik gevonden om den
pachter de belofte te ontlokken, dat zijn
zoon, als deze 't gedaan zou kunnen krijgen,
bij de cavalerie mocht worden overgeplaatst.
Of de pachter er veel spijt van had, dat
hij zijn. broeder had toegestaan om aan Felix
mede te dedendat deze zijn zin mocht vol
gen, valt moeilijk na te gaan. want. hij hoor
de het niet ongaarne, hoe zijn vrouw hem
nogmaals alles herhaalde, wat zijn broeder
Joseph hem reeds gezegd had, en hij zuchtte
we' zwaar, doch trok het eenmaal gegeven
woord niet weer in.
Zonder er gras over te laten groeien, zette
Joseph Lewosky zicb terstond aau het schrij
ven. en toen zij» brief aan don neef gereed
was, gevoelde hij zich 200 opgeruimd moge
lijk, waait zijn verwachtingen schenen, de
eeai na de ander, in vervulling te zullen ko
men. Schellnitzer had hem dien eigen mor
gen laten weten, dat het- paarden-transport
voor rekening! van de prinses eerstdaags zou
plaats hebben en dat hij Lewosky verzocht
om „vertrouwde" personen tot aan de gren
zen te sturen 0111 aldaar de dieren in ont
vangst te nemen.
Gedurende het verblijf dier prinses 'n Si-
lezië had Lewosky toch nog de paarden van
graaf von Zelldorf gekocht, zij 't ook niet
tegen den lagen prijs, waarop Schellnitzer
vroeger gerekend had. De graaf was door
zijn Pommerschen vriend „boven water ge
holpen," gelijk Schellnitzer het- noemde,
maar hij had zich in zijn uitgaven zeer moe
ten bekrimpen en de helft van zijn stal moe
ten verkoopen om een gewenscht© regeling
met zijn schuldeischers tot stand te zien ko
men. Zoo waren de bedoelde paarden toch
voor de prinses overgenomen.
„Drie, vier dagen vroeger," zeide Sohell-
uitzer toen, „hadden wij do dieren allicht
een paar duizend mark goedkoper gekregen.
Voor wat gij nu meer hebt to geven, kunt
gij uw dank betuigen aan graaf von Mellow,
want zoo heet de Pommersclie vriend in den
nood!"
Lewosky moest, zich ook zoo tevreden ver
klaren en thans sloeg rijn hart sneller bij de
gedachte, dat hij voor de ontknooping stond,
die hem, voor 'teerst in zijn leven, in 'tbe
zit. van eenige duizenden t.holers zou stellen.
l>e zwarigheid 'bestond slechts hierin om zelf
goedschiks van het tooneel der handeling
verwijderd te kunnen blijven. Natuurlijk
zou de prinses hem opdragen om de paarden
aan de grens te gaan afhalen en 't was even
natum-lijlc, dat hij. liever niet bij) de grens
wilde rijn als de afgesproken schurkenstreek
werd uitgevoerd. Hij moest buiten alles blij
ven om tegen elke verdenking gevrijwaard
te zijn. Hij dacht er nog over, hoe hij rich
van de opdracht der prinses zou kunnen, af
maken, toen deze hem toevallig liet roepen.
Hij vond de jonge dame in eon omgeving
van allerlei kisten en pakken. Tapijten, boel-
den, middeleouwsehe schalen, vazen cn sier
lijk beschilderde schotels stonden ©11 lagen
in bpnte wanorde om. haar heentante An
na zat op oen sofa er bij, drukte haar met
kant omzoomden zakdoek tegen het voor
hoofd en verklaarde voor dc zooveelste maal,
dat rij „doodflf" Was en niet verder kondc
schilderes, die in tussohen was binnengeko
men, drapeerde een stuk Perzische portière-
stof in sierlijke plooien, en de prinses stond
lachend midden in 't salon en riep Lewosky
toe:
„Och, help ons als 't u blieft om uit dien
chaos een nieuwe wereld te scheppen, die er
niet al t© gek uitzietDaar liggen nu al
onze iukoopen van de beide laatste jaren en
'tis maai- de vraag om voor ieder ding rijn
rechte plaats te vinden, zoodat het geheel er
een beetje elegant en schilderachtig uitziet!'
,,'tls onmogelijk, dat alles behoorlijk to
plaatsen," zuchtte tante Anna.
„Als alles geplaatst, is, zullen wij eens
zien, hoeveel leeg© en kale plekken wij nog
in onze kamers overhouden," meende de
prinses.
„Uwe Hoogheid moest een kamerbeha tv-
ger laten komen, een goed decorateur."
„Een decorateur? Om er een uitstalling
van te laten maken? Neen, neen, daarvoor
heb ik mij te veel moeite getroost om dit.
alles hier -bijeen te brengen. Bovendien wil
ik zelf ook wel iets te doen hebben. Een
paar mannen om spijkers te slaan, heb ik
hier wel, maar wij moeten alles regelen,
plooien en schikken. Kom maar mee. Lewofr-
kyWe willen het eerst met mijn boudoir
beginnen. Daar komen deze portieres, deze
majolica's en deze beelden
Zij belastte Lewosky en do twee- knechts
met do bedoelde zaken en droeg zelf even
eens een zwaai- voorwerp weg. Zij was er met
hart en ziel bij.
Ook Lewosky scheen, toen hij eenmaal
«aan den gang was, er plcizier in to krijgen.
Op ecu ladder staande, werkte hij spoedig
met hamer cn draadnagels volgens do altijd
even duidelijke aanwijzingen der prinses,
drapeerde portieres en sloeg de haken in,
waarop de consols moesten rusten, handiger
nog dan de beide knechts.
Wordt v rrolfd.
