3d* Jaargang. Dinsdag 4 April 1905. BUITENLAND. FEUILLETON. EEN PRINSES. W". 274:. AMERSFOORTSGH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS P«p ,3 maanden voor Amersfoortf 1.35. Idem franco, per post- 1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Dqze Courant verschijnt Dagelijks, met uitsondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nar 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF ft O. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnammer 66. PRIJS DER ADYERTENTLÈN ▼an 1-5 regels Elke regel meer Ml. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeeltje bepallngsaitiÉ het herhaald adrerteéren in dft Blad bg abonnement Eens circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht De kans op vrede. Het gordijn is weder neergegaan voor 'het oorlogstooneel in Mandsjoerijeuit de spaar zame benahton, die van daar komen, is "t niet mogelijik op te maken welk nieuw wapontoo- neel thans in voorbereiding is. En ook de bemoeiingen ten behoeve van 't herstel van den vrede zijn weer aan het oog onttrokken. De vredesgeruchtendie in de laatste dagen in Europa en Amerika rondgingen, zijn ver stomd. Door correspondenten, inzonderheid van Engelsche bladen, werd beweerd, dat de Russische regeering de goede diensten van president Roosevelt en van de Fnansche regee ring tot het aanknoopen van vredesonder handelingen had ingeroepen. Eerst werd door Rusland tegengesproken, dat Roosevelt om bemiddeling was verzocht, en latei- werd ook uit Washington het bericht tegengesproken, dat de Amerikaansehe president was aange zocht de bemiddeling tusschen Rusland en Japan op zich te nemen. Eindelijk liet de Fransohe minister .van buitenla.ndsohe zaken, de heer Delcassé, het bericht tegenspreken, dat hij met den Japan&chen gezant te Parijs, dr. Motono, particuliere besprekingen had ge had. Ten overvloede heeft de Japansche ge zant te Washington, de heer Takahira, te genover het Engelsche bericht, dat Rusland bereid zou zijn vrede te sluiten wanneer Japan van een gebiedsafstand en van. eene schadevergoeding in geld wilde afzien, de verklaring afgelegd, dat de regeering van den Mikado juist op deze beide voorwaarden' moest aandringen. Dit alles schijnt er op te wijzen, dat de pogingen om tot het herstel van den vrede te komen, ook di'maal weder zijn mislukt. Daarbij voegen zich andere feiten, die aan duiden, dat men zich er op inricht den oor log voort te zetten. Vooreerst hebben beide partijen zich weer geld verschaft.. Rusland heeft, nu in liet buitenland geen geld te krij gen was, eene binnenlandsche leaning geslo ten ten behoeve van Japan hebben vreem de geldschieters hunne beurzen ruim geopend. De zenuw van den oorlosr" laat dus in den< eersten, tijd geen van beide partijen in den steek, üit Tokio is bericht, dat Japan zijne krijgstoeruchtingen op de krachtigste wijze voortzet, om als het moet den oorlog nog verscheidene jaren te kunnen voortzetten. Wat Rusland betreft, kan liet bericht, dat ömstre ks half April eene nieuwe vlootdivisie uit de Oostzeeha-vens in zee zal steken, ook bezwaarlijk als een vredesverschijmeel opgevat worden. Het schiint. alsof men in Petersburg, nu de op de landmacht gebouwde verwach tingen zoo deerliiik zijn teleurgesteld, weer de vloot als het plechtanker der hoop is gaan beschouwen en niet gezind zal zijn een stap in de richting van den vrede te doen, wan neer niet vooraf eene nieuwe beslissing op zee gevallen is. Als het grootste struikelblok om tot den vrede te komen, wordt algemeen de Ozaar beschouwd. Zonderling is de loop van 's we relds zaken. Dezelfde monarch, wiens lof als vredevriend zoo dikwijls is verkondigd, is nu zoo waar de man, die er niet-toe kan komen eet» oorlog te beëndigen, die zijn rijk met den ondergang bedreigt. Men verhaalt, dat hij heeft gezegd, dat hij niet langer Ozaar kan blijven, als bij nu een vredesverdrag on derteekent. Dut kan beteekenen, dat hij meent een constitutioneel vorst te moeten worden, wanneer hij toestemt in den vrede. Maar het kan ook beteekenen, dat hij liever afstand wil doen van de kroon dan vrede sluiten, en dat is zelfs eene vrijiwat aannemelijker verklaring. Wij weten niet of dit gezegde werkelijk uit den mond van den Cfeaar is opge teek end. Maar in ieder geval is de in de hoogste Rus sische kringen heerachende stemming er uit stekend in weergegeven. Men is blijkbaar in Rusland nog niet in staat zich los te maken van de gedachte, 'at Rusland eene groote mogendheid en Japan maar een heel kleine staat is. Men pretendeert, dat van Japan de eerste stap tot den vrede moet uitgaan, Men spreekt van voorwaarden, die men zelf als dwaas zou erkennen als de zegevierende tegen stander een West-Europeesohe staat was, en verlangt als eerste voorwaarde, dat Rusland niet vernederd moet worden. Och, ook hiervan kan men zeggen, dat er niets nieuws is onder de zon. Het ia thans 34| jaar g-leden, dat een andere groote oorlog woedde, even roekeloos begonnen als de tegen woordige. Toen zag de geslagen, maar nog niet verslagen partij in, dat het beter zou zijn vrede te sluiten, als zij die kon krijgen op voorwaarden, die zij niet als vernederend beschouwde. „Geen duimbreedte gronds, geen steen van onize vestingenklonk het fier. Maar, anders dan Rusland thans, was men bereid met een geldelijk offer den vrede te koopen. Die vlieger is toen niet opgegaan, en weinige maanden later was Frankrijk ge noodzaakt een - rede aan te nemen, die het den afstand van grondgebied èn eene reus achtige schadevergoeding in geld oplegde. Thans is de houding van Rusland nog meer afwijkend tegenover het herstel van den vrede, dan die van Frankrijk na Sedan. Inderdaad het is te betreuren, dat Rusland niet gezind schijnt te zijn met deze les uit de geschiedenis, die nog zoo kort achter ona ligt, dat schier allen, die eene verantwoordelijke plaats be- klee-den in de regeering des lands, haar mee hebben beleefd, ziim voordeel te doen. Duitschland. Het Pruisische hoerenhuis heeft nu ook het wetsontwerp betreffende den aanslag van ka nalen aangenomen. Deze wet heeft dlus nu de definitieve goedkeuring van de beide huizen van den landdag gekregen. Duitsehland en Frankrijk in Marokko. De Nordd. Allg. Zeitung merkt, naar aan leiding van de rede vau minister Delcassé in den Senaat over de zaken van Marokko op, dat de minister niet is teruggekomen op de beweringen van de Fransohe pers over eene gedachtenwisseling of zelfs onderhande ling tusschen Duitschland en Frankrijk wegens Marokko. Ook heeft bij met geen woord aangeduid, dat hij in afzienbaren tijd een wenk tot zulke onderhandelingen ver wacht of geven zal. De tegenwoordige diplo matieke toestand is dus deze, dat beide sta ten, Duitschland en Frankrijk, in Fez over hunne Marokkaa-nsche belangen onderbande len met de regeering van een volkenrechte lijk onafhankelijken staat. Verder zegt bet Duitsche officdeuse blad nog, dat bet standpunt, van waaruit de Duit sche politiek de Marokkaansche raak beoor deelt, door den rijkskanselier in zijne eerste rede van verleden Woensdag duidelijk in dien zdn is aangeduid, dat Duitschland niet streeft naar territoriale voordeelen in Marokko, geene plannen koestert 'tegen de integriteit of de onafhankelijkheid van Ma rokko gericht, maar aan den anderen kant besloten is voor de aanzienlijke Duitsche eco nomische belangen op te komen, en dat het voor eene zekerstelling van deze belangen zich met den Sultan van Marokko in ver binding heeft gesteld. De National Ztg. wijst het beroep van mi nister Delcassé op art. 4 van de overeen komst tusschen Frankrijk en Engeland af met de opmerking, dat daarin de handelsvrij heid voor zekeren tijd en voor Engeland ge garandeerd is, terwijl bovendien de handels vrijheid nog geen aandeel van derde staten aan de toekomstige economische ontwikkeling van Marokko zou waarborgen. Wanneer het gelukte den Sultan van Marokko te verne deren tot het niveaui van den bey van Tu nis, dan zou de vreemde koopman en onder nemer feitelijk ten gunste van den Franschen uitgesloten zijn van alle bestellingen der re geering, conoessiën, openbare werken en in richtingen van alg-meen nut. 9 De Temps voert daartegen aan, dat art. 4 aldus luidt: „De heide regeeringen, gelijke lijk gehecht aan het beginsel van de handels vrijheid, zoowel in Egypte als in Marokko, verklaren, dat zij zich daar niet zullen lee- nen tot eenige ongelijkheid, zoo min in de bepaling van de douanerechten of andere be lastingen als in 3e vaststelling der tarieven van vervoer met den spoorweg." Dit artikel heeft dus wel degelijk eene algemeene be- teekenis eu is niet in beperkten zin toepasse lijk op Engeland en Frankrijk. Engeland. Londen, 3 April. De "volgende bekend making is gepubliceerd „Ten gevolge van een lichte operatie, die de Prins van Wales heden morgen heeft on dergaan, zal hij genoodzaakt zijn eenige dagen zijn kamer te houden. Daar de toestand geen aanleiding geeft tot ongerustheid, zul'len geen bulletins wtorden uitgegeven." GeteekemdLaking, Treves. Londen, 3 April. In den loop der beraad slaging over de oorlogsbegrootiivg beantwoord de minister Arnold Forster eenige opmerkin gen van sprekers der oppositie..De minister erkende, dat er eenige ontspanning was ge komen in de Oostersche moeielijkheden. Men moet er eohter niet te veel op rekenen, dat deze ontspanning een permanent karakter draagt, want een vermindering der verant woordelij klieid aan de eene zijde zou wel een vermeerdering der verantwoordelijkheid aan de andere zijde kunnen beteekenen. De mi nister was intusschen bereid het standpunt in te nemen, dat de bestaande toestand re delijkerwijs kan leiden tot eenige verminde ring van de inspa nning, die wij ons tot dus ver hebben getroost. De minister achtte bet niet gewenscht de Indische grensquaestie in de vergadering te bespreken, maar de Britsche regeering han delde hierin overeenkomstig de door de In dische regeering kenbaar gemaakte wensohen. Het Lagerhuis heeft een voorstel om in Ergeland vrouwen verkiesbaar te stellen voor graafsohaps- en gemeenteraden, met groote meerderheid van stemmen aangeno men. Dit is echter nog maar een besluit in tweede lezing. Of het wetsontwerp verder ko men zal, is eene andere vraag. De partij der ultra-unionisten in Ierland, die reeds den val van George Wyndbam als minister van Ierland heeft bewerkt, heeft den nieuwen minister Walter Long doen we ten, dat zij ook hem haar steun zal onthou den. wanneer hij niet aan den onder-staats secretaris vootr Ierland Sir Anthony Macdo- neil, wiens sympathie voor home rule hem den haat der Iersche unionisten op den hals heeft gehaald, zijn ontslag geeft. Deze beslis sing vermeerdert de kans van eene neder laag der regeering, wanneer in het Lagerhuis weder eene Iersche kwestie aan de orde mocht komen. Rusland. Moskou, 3 April. (Petersburgsch telegraaf- agentschap.) De minister van binnenlandsche zaken heeft toegestaan, dat er een congres van geueesheeren tot bestrijding van dë cho lera gehouden wordt-. De adjunct-minister had dit verboden. Heden wordt dit congres ge opend. Moskou, 3 April. Het congres van genees- beeren is heden in tegenwoordigheid van een talrijk publiek geopend. De voorzitter dr. Jel- patewsky hield in eene vergadering van dui zend geneesheeren de openingsrede. Hiji zeide daarin, dat het tot dusver de vraag geweest was of de regeering vertrouwen had in het volk Thans waren de tijden veranderd en luidde de vraag, of het volk nog vertrouwen had in de regeering. Hierop verzocht hij den aanwezigen ter eere van de op 22 Januari gevallenen van hunne zitplaatsen op te staan. Warschau, 2 April. Heden avond om zeven uur kwam het tot eene botsing tusschen een troep van omstreeks duizend israëlieten, die zich naar het kerkhof begaven naar het heet te om de gevallen socialisten te begraven, met de politie en de soldaten. De menigte viel onder hoerageroep de troepen aan en vuurde revolverschoten regen hen af. De troe pen antwoordden met een salvovuur. Een israëliet werd gedood. Warschau, 3 April. (Petersburgsch tele- graaf-agentschap). In het geheele gouverne ment Warschau is den verkoop van revol vers, pistolen en patronen verboden. De in de geweerwinkels aanwezige wapens worden genummerd en aan het bestuur ter bewaring Hit Lemiberg wordt gemeld, dat sedert het begin van den oorlog in het Verre Oosten 37,000 Russische deserteurs over de Oosten- rijksche grens zijn gekomendaarvan waren 31,000 Joden. Te Brody zijn er op 't oogen- blik 600 deserteurs. De oorlog in Oost-Azië. Van den oorlog éjn de volgende berichten Van eene algemeene mobilisatie is volgens de Petersb. Wjed. afgezien. Er zullen slechts actieve troepenafdeelingen gebruikt worden tot aanvulling van de verliezen van de in het veld staande legers. De troepen in den Kau- kasus en in Turkestan zullen daar blijven. Zooals de SIowo bericht, vertrekken de aan vullingsmanschappen in afzonderlijke com mando's naar Oost-Azië. De tweede garde- infanteriedivisie zal, zooals nu gezegd wordt, niet uitrukken. Generaal Saroebajew zal, volgens hetzelfde blad, het commando krijgen over een Mand- sjoerijsch leger. De nieuwe chef van den staf van den op perbevelhebber, generaal Charkewitsch, is 49 jaren oud. In Februari 1904 werd hij aan dien opperbevelhebber van de strijdmacht in Mandsjoerije toegevoegd en terstond' daarop tot generaal-kwartiermoester benoemd. Tokio, 3 April. Van rcjeeringswege wordt berichtEen gedeelte van aeu strijdmacht uit Kai-juen verdreef den 31. Maart de Rus sen uit Mienhuoctin en bezette het dorp e» de ten noorden daarvan gelegen hoogte. In de andere richtingen is dte toestand onveranderd. Generaal Nagaska, ouder-chef van den Ja- paiischen generalen staf, heeft in eene voor dracht te Tokio meegedeeld, dat volgens amb telijke opgaven 850.000 man bij Moekden in gevecht geweest zijn. In den slag bij Liao- jang stonden 460.000, aan do Sjaho 5,80.000 man tegenover elkaar. Eene dépêche van Lloyd's agentschap uit Perim bericht, dat het Russische hospitaal schip Kostroma diaar in den mididag van 1 April binnengeloopen is om kolen en water in te nemen, hetgeen werd toegestaan. De correspondent van de Frankf. Ztg. te Petersburg bevestigt, dat de werkzaam lieden tot samenstelling van het vierde eskader in den loop van deze maand voltooid zullen zijn. Dank zij de krachtige maatregelen, die zijn genomen, zal de vloot in ic 'ar geval eene aan zienlijke strijdmacht voorren en van groote ren omvang zijn, dan tot dusver werd aange- noinep. Den 6. April vertrekt- de minister van open- hare werken prins Cliilkow naar Siberië om te onderzoeken of werken mogelijk zijn tot bevaarbaarmaking van de rivieren. De commissie tot onderzoek van don val van Port Arthur staat onder voorzitterschap van het lid. van den rijksdag generaal H. Roopzij zal in 't laatst van April met haar werk beginnen. President Roosevelt is gisteren naar het Rotsgebergte vertrekken; hij denkt geduren de zes weken van Washington afwezig te blijven. Zijn vertrek is een afdoend bewijs, dat hem gëen aanzoek is gedaan om als vre- desbemiddelaar op te treden. Volgens een be richt uit Washington heeft men in geen enkel opzicht den president van de Vereenigde Sta ten verzocht als bemiddelaar te dienen, in welken- zin men hot woord ook moge opvat ten. De president heeft nooit deelgenomen aan onderhandelingen m dien zin. Hij heeft nooit raad gegeven of diensten bewezen, het zij officieel of officieus, en hij is niet van plan dat te doen. Allerlei vDe hertogin-weduwe van Abercorn, oudste dame der Britsche aristocratie en schoonmoeder van lord Lansdowne, minister van buitenlandsche zaken, is overleden, in den ouderdom van 93 jaren. Zij laat eene talrijke nakomelingschap na 5 zoons en 5 dochters, 60 kleinkinderen, 88 achterkleinkinderen en 4 achter-achterklein kinderen, d-ie met zoovele andere aanzienlijke families zijn vermaagschapt, da-t door haar dood „de halve Engelsche Almanach de Go- tha in den rouw gaat'. vTe Dusseldorp is een Nedierlandsche Kamer van Koophandel, de eerste van dien aard in Duitschland opgericht. vVoor een brief van Maria Stuart is op eene veiling te Londen een som van 900 pd st. (f 10,800) betaald. Dat is ongeveer 7 sh. 9 d. (f 4.65) per woord. vEen zilveren beker, welke eens aan Byron heeft toebehoord, is op een veiling bij Foster te Londen verkocht voor f 1164. 35 Boman van MORITZ VON BEICHEN BACH. HOOFDOTUK XI. Het was op den morgen na een bal. Mar scha, die hartstochtelijk veel van dansen hield en den vorigen avond weder „de konin gin van 't feest" was genoemd, lag nog een beetje vermoeid in haar elegant boudoir op de chaise-longue uitgestrekt. De stralen der winterzon vielen op de half verwelkte bloe men welk» de prinses gedurende het bal had gedragen, en die nu, deels op het vloertapijt, deels op een stoel nabij de haard lagen-. Met een eigenaardig lachje bekeek Maschai die bloemen, in zichzelf een der luchtige wals- melodieën neuriënd, die zij den vorigen avond had gehoord. Met eenige brieven bij zich, kwam tante Anna het boudoir binnen. „Verbeeld u, Mascha, welk bericht we daar krijgen," begon zij, een weinig ont roerd. „Feldheim, onze Feldheim „Welnu? Hij is tooh niet dood, willen we hopen." „Neen, neen, maar hij' ia verloofd 1" De prinses boog het hoofd en speelde met een paar kwasten van de chaise-longue. „Nu, waarom zou hij zioh niet verloven?" vroeg zij, iets zachter dan zij, gewoonlijk 3prak. „Waarom? Lieve hemel, hoe kort is het oog geleden, dat hij „Maar tantetje-lief, wo mochten toch met van hem verlangen, dat hij een monnik zou worden, omdat ik zijjn vrouw niet wilde we zen. Hoe heet zijn aanstaande?" „Lees het zelf, kindZijn oom Selden teekent de communicatie van 't voorgeno men huwelijk zijner pleegdochter met Feld heim natuurlijk een geldkwestie, en hij zelf stuurt ons niet eens een kaart." Mascha nam de kaart van tante Anna over, las wat er op stondi en zeide toen: „U moet mijnheer von Sfelden oom-pliinen- teeren, tante, dan wil ik direct Feldheim een kaartje met mijjn hartelijken geluk- wen&ch sturen." „Maar zoo gauw dat hij het zoo gauw» heeft kunnen doen, Mascha!" „Waarom zou hij het ook uitgesteld' heb ben? Kom aan, tante, we willen dadelijpt gaan schrijven ik heb ook al meetr dan te lang gedroomd en gerust." De prinses stond op, om aan1 haar bureau plaats to nemen, terwijl tante Anna hoofd schuddend het boudoir verliet. Alleen zijnde, ondersteunde Mascha het hoofd met. de hand en sloeg weder naden kend een blik op de half verwelkte balbloe- mon „Waarom zou Feldheim zich niet verloofd hebben?" mompelde zij nogmaals. „Eh toch is 'tde vraag, of hij dat Wel zoo spoedig had kunnen doen, als hij mij met hart en ziel had lief gehad Wat wil liet zeggen, iemand met hart en ziel lief te hebben?" vroeg zij daarop schou derophalend en dacht daarbij aan het bal van den vorigen avond. Zij was gelukkig geweest, zij had het bewustzijn gehad, dat iedereen, die met haar was op en neer gegaan, werkelijk eenige sympathie voor haar had opgevat. Zij had de menschen lief en aardig gevonden en zioh van oplottenheid en toegenegenheid om geven gevoeld. „Eh over een week of twee, of nog eerder weÜioht," dacht zij „zullen wij denkelijk van weerskanten elkander vergeten zijn, en zoo mij heden een ernstig ongeluk overkwam, hoeveel oprechte deelneming zou ik dan van al mijn goede vrienden van gisteren onder vinden? Het moet tooh wel heerlijk zijn, op iemand onder alle omstandigheden van het leven te kunnen rekenen, iemand te kennen, wiens gevoelen nooit verandert. Zij schudde het hoofd. „Wat ben ik toch een dwaashoofd!" sprak zij toen. „Ik héb immers zoo „iemand" in taute Anna, terwijl ik bovendien de vrijheid bezit mijn leven in te richten zooals ik wil en mijn vrienden zelf te kiezen. Wat wil ik meer? Heb ik ooit verlangd naar afhankelijiheid En die afhankelijkheid eischt het getvoel, dat men liefde noemt, immera altijd! Neen, neen, ik wil goede vrienden hébben, maar zij mogen ook nooit iets meer dan vrienden zijnJk wil niet het eigendom wezen van eenig mensch, ik wil niet zoo ongelukkig worden als mijn arme moeder het 's geweest!" Zij zag nog enkele oogenblikken droomerig voor zich uit. Daarop streek zij de hand langs het voorhoofd, als wilde zij zoodoende de ver schillende gedachten, 3ie zich aan haar op drongen, wegwissohen. Zij greep een pen en schreef met vaste, mooie hand haar gelukwenschen aan baron von Feldheim. Toen belde zij haar kamenier en kleedde zich in wandeltoilet. Hiermede gereed, ging zij naar tante Anna. „Lieve deugd, wilt ge dan heusch uitgaan riep deze, „ik heb zoo'n hoofdpijn en dat engagement heeft mij zoo getroffen „Ja, maar tantelief, u weet toch wel, hoe ik 't nu eenmaal aan mevrouw Wangerow heb beloofd, dat ik tegen twee uur haar zou ontmoetén in 't magazijn van Josty, om met haar iets uit f» zoeken voor Nelly's verjaar dag. Ze rekent derhalve op mij, niet waar, en eens gezegd, blijft gezegd!" „Ik heb in hot geheel geen toilet gemaakt, Mascha; het is mij bepaald onmogelijk om tegen twee uur al bij Josty te zijn." „Dat behoeft u immers ook niet, tantetje, ik rijd er eenvoudig alleen naar toe, vind daar mevrouw Wangerow en kom, zoodra onze commissies zijn afgeloopen, weder naar huis." „Maar zoo heel alleen, dat gaat t-och niet!' vond tante Anna, doch lachend kuste de prinses haai' op 't voorhoofd. „Dag, tante, over twee uur ben ik weer bier. De frissche lucht zal mij goed doe"," zeide zij, zonder verder op d» bedenkingen der oude dame to antwoorden. Met klokslag van tweeën trad zij het be doelde magazijn binnen. Do vrouw van den generaal was er nog niet. Mascha zette zich aan een tafeltje bij den ingang en bestelde voor d«n vorm een kleinigheid. Zij had nog niet -lang daar gezeten, toon Kurt Mellow, vergezeld van een paar dames, die 'die prinses niet kende, binnenkwam, do dames een eindweegs door 't magazijn ge leidde en daarop afscheid1 nam. Onder 't spreken had hij die prinses niet opgemerkt. Eerst nu, toen hij dicht langs haar heen liep, zag hij haar zitten en bleef op eens nif-t een „U hier, prinses?" voor haar staan. Hij onderdrukte daarbij het: „en zoo geheel al leen!" dat hem reeds op de lippen was ge komen, maar Mascha las tooh de onuitge sproken woorden op zijn gelaat en antwoord de een weinig kleurend: „Ik wacht op me vrouw von Wangerow, <pe om twee uur hier zijn zou!" Zij zag er in hare meisjesachtig© verlegen heid zóó lief uit, dat Kurt Méllow al zijn wrok vergat. ,,'tl& niet heel mooi voor de vrouw van een generaal, dat zo niet beter op haar tij'd past," zeide hij, den blik barer oogen, die op de dieur gericht werd, volgend. „Nu moet ik onze quaesth» toch eens ter sprake brengen en hooren wat zij daarop te zeggen heeft," dacht Mellow, en hij voelde wel, dat di© verzoening hem niet moeilijk zou vallen, daar -hij in werkelijkheid niet meer boos op haar was. Eensklaps kwam er oen geheele verande ring in de gelaatsuitdrukking der prinses. Zij wendd» haar oogen van de deur af en een donkere blos vertoonde zich op haar wangen en voorhoofd. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1905 | | pagina 1