f""
k\ «70-
3"* Jaargang:.
Maandag 10 April 1905.
jbuitenland;
FEUILLETON.
EEN PRINSES.
H«ojtte.
ïiY-
S5Vg
RSFOORTSCH
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden roor Amersfoortf 1.85.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers - 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitsondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiön, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C*.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnatnmer 66.
PRIJS DER ADYERTENTÏÉN:
f.vm.
Tu 1—6 regels
Elke regel meer
Groóte letten netr plaatsruimte.
Voor handel en bedrfjf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald advertéóren in dit Blad bjj abonnement Eene
ciroulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgeving.
^EDBHLAiNiDERSöRA.p,
AP.
f Do Burgemeester van Amersfoort,
j Gelet op art. 7, 60. der wet van den 12. De
cember 1892, Staatsblad no. 268, brengt ter
Kennis van belanghebbenden, dat het wensche-
I ijk zal zijn, dat zij ter voorkoming van het
erlies van Nederlanderschap voor Nederlan
ders, die zich reeds van vóór 1 Juli 1895 buiten
'iet Rijk en zijne koloniën of bezittingen in
mdere werelddeelen bevinden en sedert dien
(.jjd nog geen verklaring als bail het aangehaald
'artikel bedoeld), hebben ingediend' hunne
oloed- of aanverwanten, die in deze omstandig
heid verkeeren, aansporen eene verklaring als
bovengenoemd, betreffende hun wensch om her
Nederlandschap te behouden, vóór den 1. Juli
1905 in te zenden.
Amersfoort, 8 April 1905.
De Burgemeester voornoemd,
WUTJTIERS.
Politiek Overzicht
De nieuwe episode in den oorlog.
De reds van den Duitse hen Keizer naar de
Middel landsche zee en ke* Marokkaanscke
incident, dat zich daaraan heeft vastgeknoopt,
hebben voor een korten tijd de aandacht afge
wend van het groote drama, waarin het lot
van Rusland betrokken is. Daartoe bestond
te meer aanleiding omdat die in hoofdzaak
als eene ontspanningsreis bedoelde zeetocht
samenviel met een korten stilstand in die
groote worsteling om de hegemonie in Oost-
Azië. Maar gelijik de stilte vóór den storm, is
deze stilstand de voorbode van nieuwe, gewich
tige gebeurtenissen, die wellicht de beslissing
izullen brengen.
De operatiën op het vasteland zijn na de
tramp', die het Russische leger bij Moekden
jgetroffen heeft, den achtergrond gekomen.
Sedert generaal Linewitsch het opperbevel
heeft aanvaard, wedijveren de Russen met de
Japanners in stilzwijgendheid. Wij weten
slechts in algemeene trekken, waar de vijan
delijke legers zich bevinden. Wij weten, dat
de Russen teruggaan naar Kirin en dat y
de Japanners voorwaarts gaan in eene forma
tie, die zich over dn honderdtal mijlen uit
strekt; maar over de wederzjjdscke bewegin
gen dringen geene bijzonderheden doordie
blijven verscholen achter liet dichte gordijn,
dat hen bedekt. Waarschijnlijk is er geen
nieuwe beslissing te wachten, voordat het
zwaartepunt naar Kirin is overgebracht. Hier
zullen de Russen eene stelling innemen van
groot strategisch gewicht, ongeveer halver
wege tusschen Moekden en Charbin. Hier zal
het Russische leger, wanneer de versterkin
gen, die Linewitsch krijgt uit het moeder
land, hem in staat stellen om den strijd op
nieuw te aanvaarden, eene laatste gelegenheid
hefbben aan de Japanners, het hoofd te bieden,
voordat met den terugtocht naar Charbin
ook het laatste, noordelijike gedeelte van
Mandsjoerije wordt prijs gegeven.
Maar dit komt voor 't oogenblik slechts
in de tweede plaats in aanmerking. Op den
voorgrond is thans weer gekomen de zee-oor-
log. Na maandenlang 111 de buu:van Mada
gascar te hebben stilgelegen, heeft eindelijk
de Russische vloot zich weder in beweging ge
steld. Admiraal ivodjestwensky heeft, waar
schijnlijk onder den indruk van de jobstij
dingen uit Mandsjoerije, ten slotte toch nog
met ongedachte haast het anker gelicht; bij
is verder gegaan zonder de divisie van Nebo-
gatow af te wachten, lie nog slechts enkele
dagreizen van hem verwijderd was. Eergiste
ren was hij den Indischen oceaan doorgeva
ren hij was toen op de hoogte van Singa
pore, waar hij gezien werd sturende in de
richting van de Chineesohe zee.
Het tijdstip is dus ophanden, waarop de
beide vijandelijke vloten elkaar zullen ont
moeten. Wanneer zij met elkaar in botsing
aulleu komen, kan nog slechts eene kwestie
van dagen zijm.
Toen de vloot van Rodjesbwenskv den löen
October de Oostzeehavens verliet, werd van
■"ersehillende zijden een streng afkeurend
oordeel geveld over de bruikbaarheid van de
schepen, do bekwaamheid van de bevelvoer
ders en de geoefendheid van de bemanning.
Er werden voorspellingen gehoord, dat de
hepen noch ieder afzonderlijk noch geza
menlijk in staat zouden zijn den strijd met
de Japanners te aanvaarden. Of dit ongun
stige oordeel nu evenzeer nog kan gelden, is
eene andere vraag. Er is sedert een half jaai
verloopen, en dien tijd kan de opperbevel
hebber besteed hebben om zijne vloot zoo
goed mogelijk voor te bereiden op den strijd,
die haar wacht. Men weet ook van eene zi ^e,
die niet verdacht kan worden van neiging
om de zaak al te rooskleurig voor de Russen
voor te stellen, dat hij dien tijd niet onge
bruikt heeft gelaten. Een correspondent van
de Dail- Express, die meermalen gelegenheid
heeft gehad de Russische vloot in de buurt
van Madagascar te bezoeken, verhaalt, dat
admiraal Rod jest wen sky wonderen heeft ver
richt. De schepen, die bij het vertrek uit
Europa als vuil beschreven werden, waren
zindelijk en in volkomen orde. De gezond
heidstoestand van de manschappen wa® goed,
ondanks i t ongewone wanne weer. De tucht
wordt als uitmuntend geroemd. Tijdens het
gansohe verblijf in den omtrek van Mada
gascar werden aanhoudend oefeningeu gehou
den. Naar alle kanten zag men onderzeesche
booten in werkzaamheid. Het schieten met
zwaar geschut, de oefeningen aan het lorpedo-
net en de dienst van de patrouillebooten
schenen geen oogenblik te rusten. De admiraal
zelf scheen onvermoeid. Van dronkenschap
op de vloot was geen sprake Alle officieren,
met wie de correspondent zich kon onder
houden, drukten hunne levendige begeerte
uit om met de Japansohe vloot in gevecht
te komen. Wat de manschappen betreft; daar
over zegt hij ..Het zou dwaas zijn de vloot
met de Engelsche of met de Duitsche te wil
len vergelijken, maar de manschappen maken
toch een indruk van volkomen bruikbaarheid.
Admiraal Rodjestwensky maakt gaandeweg
zeelieden uit hen. en zij zijn, zocals alle Rus
sen, dapper en sterk
Wanneer men op dit oordeel mag afgaan,
dan kan men niet zeggen, dat de uitslag van
den strijd tusscben de beide vloten reeds
vaststaat alvorens hij begonnen is. Wat de
sterkte van de beide vloten betreft, daarin
schijnen zij vrijwel gelijk te staan. De Rus
sen ziüi sterker in hot aantal linieschepen, de
Japanners winnen het in 't getal kruisers,
Kot zal dus hoofdzakelijk aankomen op de
zeemanschap van de bemanning en op de be
kwaamheid van de aanvoerders om van de
strijdmiddelen, die zij tot hunne beschikking
hebben, partii te trekken. Wie van beiden
't hierin van den ander wint. dat zal de strijd
moeten uitwijzen, die nu aanstaande is en
die, als niet alles bedriegt, voor den einduit
slag van den oorlog beslissend zal-zijn.
Dultschl&nd.
Tot gezant van het Duitsche rijk in Ma
rokko is benoemd dr Friedrich Rosen. Hij
is leer aar geweest aan het BerlijnscUe semi
narie voor Oostersche talen en daarna tolk
in buitenlandschen dienst. Achtereenvolgens
bekleedde hij consulaire of diplomatieke be
trekkingen te Teheran, Roesjir (aan de Per
zische golf) en Bagdad. In 1899 werd hij
consul te Jeruzalem. In Februari begaf
dr. Rosen zich met een buitengewone op
dracht naar Abyssinië, om een handelstrac-
taat te sluiten, waarin hij is geslaagd. Hij
is nu op de terugreis.
Verleden jaar was dr. Rosen een van
's Keizers gasten bij diens tocht door de Mid-
dellandsche Zee.
Frankrijk en Duitachland in Marokko.
De door minister Delcassé verleden Vrijdag
in de Kamer afgelegde verklaring, die de
Kamer aanleiding gaf de beti-effende Marok
ko aangekondigde interpellatiën te verdagen,
wordt opgevat als een bewijs, dat de Fran-
scho minister plan heeft met Duitsöhland
in onderhandelingen te treden. De Parijsche
correspondent vaix de Vossische Ztg. bericht
daarover„Van de rede van Delcassé heeft
alleen de zinsnede beteekenis, waarin hij,
na te hebben verklaard, dat Frankrijk in
Marokko de politiek van de open deur volgt,
opmerktWij hebben dit meermalen her
haald, en het berokkent ons geen verlegen
heid het nogmaals te zeggen en elk misver
stand uit den weg te ruimen, dat ondanks
onze vroegere verzekeringen nog mocht be
staan. Jaurès heeft deze zinsnede opgevat als
eene belofte, de diplomatieke gedachtenwis-
seling met D'uitschland te zoeken, die Del
cassé tot dusver hardnekkig heeft vermeden-
Slechts van deze opvatting uitgaande, stem
de Jaurès toe in de verdaging der behande
ling van zijne interpellatie. Hij zal deze ech
ter herhalen, wanneer Delcassé niet binnen
acht dagen onderhandelingen met Duitsöh
land is begonnen."
Van dezelfde opvatting gaat ook de Ber-
lijnsche correspondent van de Frankf. Ztg.
uit, die opmerkt, dat minister Delcassé, vol
gens zijne in de Kamer afgelegde verklaring,
niet meer afkeerig schijnt te zijn van het
inzicht, dat het noodig is, dat hij
zijné vroegere fout weder goed maakt
en in reohtstreeksche onderhandelingen tege
moet komt aan de rechtmatige economische
belangen in Marokko. Hij schrijft„De mi
nister behoeft aan zijne verzekering over elk
misverstand in gedachtenwisseling te willen
treden, slechts praktisch gevolg te geven.
Het beantwoordt niet aan de kalme behan
deling, die deze zaak van de zijde der Duit
sche politiek ondervindt, wanneer de soliijn
wordt opgewekt alsof men hier er op uit is
voor eventueele stappen aanstonds teun bij
andere staten te zoeken. Zeker zullen deze,
zooals immers reeds openlijk in Tanger door
den Keizer is geschied, ingelicht zijn over de
eenvoudige plannen en bedoelingen van de
Duitsche politiek betreffende Marokko, die
in de eerste plaats langs den weg van onder
handelingen met den Sultan moeten worden
bereikt. Dat geschiedt gemakkelijk in het
mondelinge verkeer door de gezanten en zal
ook in Washington geschied zijn. Eene nota
echter of een memorandum, waarop een ant
woord en een positie nemen van de Ameri-
kaansolie regeeringzou moeten volgen, zijn
niet overhandigd. Het bericht van Engelsche
bladen, dat den Sultan van Marokko van
Dudtsohe zijde eene leening is .- ongeboden,
opdat hij de leening van de Fransche ban
ken zal kunnen terug betalen, kan juis' zijn,
maar met de beperking, dat deze leeniug
niet door de Duitsche regeeriug, maar door
Duitsche banken kan zijn aangeboden."
De Sultan van Marokko heeft aan de Duit
sche vlag de kustscheepvaart, die sints vier
jaren slechts stilzwijgend geduld was, bij
uitdrukkelijk verdrag toegestaan.
Frankrijk
Do Kamer heeft met 335 tegen 239 stem
men een voorstel verworpen om gedurende
de Paaschvacantie het advies van de alge
meene raden en de gemeenteraden over het
wetsontwerp tot regeling van de scheiding
van Kerk en Staat in te winnen. Daarna weild
voor de behandeling van de artikelen de ur
gentie uitgesproken op voorstel van den rap
porteur, door de regeering ondersteund Dit
brengt mee, dat er slechts ééne lezing zal
plaats hebben.
Engeland.
Het Hoogerhuis heeft in derde lezing de
wet aangenomen, die de regeering machtigt
om in tijd van oorlog de militie ook buitens
lands te gebruiken.
Zwltaeriftxid.
Den 8en Mei zal te Bern eene conferentie
bijeenkomen om te beraadslagen over maat
regelen tot bescherming van arbeiders. De
bondsraad heeft de Europe esche industrieele
staten 4aartoe voor eenigen tijd uitgenoo-
digd. De paus ontving geene uitnoodiging.
Dit gaf eene deputatie van katholieke leden
van de bondsvergadering aanleiding, den
bondspresident Ruchet inlichting te vragen
over de reden, waarom de paus van de uit-
noodigingen was uitgesloten. Het antwoord
van den bondspresident was, dat de uitnoo
diging achterwege gebleven was, omdat de
conferentie de voorbereiding van wetgevende
maatregelen ten doel had. De paus echter
vertegenwoordigt geen staatdaarom is hij
indertijd niet uitgenoodigd tot de Berlijn-
sclxe conferentie en evenmin in 1899 tót de
Haagsche vredesconferentie.
De conferentie, die omstreeks veertien da
gen zal duren, heeft ten doel de internatio
nale regeling van de volgende vragenver
bod van witte phosphorus bij de vervaardi
ging van lucifers, verbod van den nachtar
beid van vrouwen. De meeste staten hebben
reeds hunne gedelegeerden aangewezen. De
vergaderingen zullen waarschijnlijk niet
openbaar zijn.
Zweden.
Siöékhblw, 8 April. De minister van sta**
Bostroem beeft zijn ontslagaanvrage inge-
diend.
Italic.
De Kamer van afgevaardigden beeft met
213 tegen 46 stemmen het Italiaansche han
delsverdrag aangenomen.
Spanje.
Madrid, 8 April. Het nieuwe waterreser
voir, dat in aanbouw is, is ingestort. Het
ongeluk verwekte groote verontwaardiging on
der de arbeiderselementen. De menigte begaf
zich naar het midden van de stad en nood
zaakte de kooplieden de winkels te sluiten.
D© markten zijn geslotenalle handel is ge
staakt.
De ministers begaven zich allen naar de
plaats van het ongeluk, waar de Koning ge-
ruimen tijd bleef. In den namiddag verga
derde de xniuisterraad 0111 te beraadslagen
over de ramp. Men gaat voort met onder de
puinhoopen stukken vleesch en verminkte lij
ken voor den dag te halen. Om kwart over
een waren reeds 80 lijken te voorschijn ge
bracht. Alle gewonden zijn zeer ernstig ge
kwetst het getal gewonden groeit nog steeds
Madrid, 9 April. Vijf duizend arbeiders
hielden heden in een optocht met zwarte
vaandels eene betooging in de nabijheid van
het- tooneel van het ongeluk. De politie nam
de vaandels wegde werklieden wierpen met
steencn. Verscheidene burgers en agenten
werden ernstig gewond.
Hongarije.
Graaf Appouyi heeft in een dagbladartikel
verklaard, dat de laatste onderhandelingen
over een compromis afgestuit zijn op de hard
nekkigheid van het legerbestuur. Men zal
't nu denkelijk beproeven xnet eene voorloo-
pige regeering. Daar deze echter evenmin geld
als soldaten zal kunnen krijgen, zal men weer
tot ontbinding van het huis van afgevaar
digden moeten overgaan. Maar de grootste
corruptie en gewelddadigheid zal den over
ig van de geheele natie naar het kamp
van de onafhankelijklieidspartii niet kunnen
beletten.
Het huis van afgevaardigden heeft eene
comr 'ssie gekozen, die een adres aan den
Koixing zal hebben op te stellen, om het
standpunt van de meerderheid in de politieke
crisis bloot te leggen. Het. ontwerp van dit
adres zal eerst na Paschen in behandeling
komen.
Rustan d.
De Nowoje W rem ja spreekt het bericht
over het aftreden van Fobjedonossew als pro
cureur van de heilige synode togen.
Maskmt, 8 April. (Petersburgsolx telcgraaf-
agent.sohap). Het proces tegen den mocrdenaAr
van grootvorst Sergius zal den 19eh April be
ginnen.
Oil der de te Parijs wonende Russen, die
relatiën hebben te Moskou wordt, volgens den
Parijschen oorrespondent van. de Neue- Froie
Pr esse, verzekera. dat de moordenaar van
grootvorst Sergius een prins Obolensky is.
Men weet echter niet meer van hem, dan dat
hij 35 jaren oud is en kavallerie-officier is
geweest is. Er bestaan zoovele prinsen Obo
lensky, dat het moeielijk is de identiteit van
den moordenaar bepaald vast te stellen. De
Russische overheid schijnt niet te willen me
dewerken tot het verkrijgen van opheldering
over den persoon van den moordenaar. Men
gelooft, dat hom geen bepaald proces zal
worden aangedaan hij zal eenvoudig verdwij
nen Grootvorstin Sergius, die zooals bekend
is den moordenaar van haren echtgenoot in
de gevangenis heeft bezocht, moet hem van
vroeger gekend hebben. Verder wordt nog
bericht, dat deze Obolensky niet identiek is
met den prins van denzelfden naam, die in
bet begin van den oorlog den minister van
buitenlandse he zaken graaf Lamadorff in het-
ópeabaar beleedigd heeft.
Ook de persoon, die in het. hotel Bristol
te Petersburg den dood gevonden heeft bij do
vervaardiging van bommen, behoorde tot eene
hoog geplaatste familie. Hij Heette Wer-
ehowsky en was de zoon van een zeer invloed
rijk lid van de regeering. Een bloedverwant
van hem is betrokken in de samenzwering
van de pages en zit gevangen.
Turbq*
Een iraÖé van den Süiltan heeft den groot
vizier gelast de contracten met Krupp te
onderteekenen over de levering van kanon
nen De bestelling i9 nu dan definitief ge
worden. Zij omvat 62 vefdbatterijen, 23 berg-
batterijeti, 3 batterijen houwitsers van 1(H
en 3 batterijen houwitsers van 15 cM. De
levering moet geschieden binnen twee jaren.
1
39 Roman van
MORITZ VON REICIIENBACH.
„Arme jongen," zeide Nanni, hem met
haar zachte, warme hand- over de schrale wan
gen strijkend, „iik begin te gelooven, dat nie
mand zich eigenlijk ooit goed met je heeft
bemoeid."
„Ze hadden er ook geeini tijd voor," ant
woordde hij, met ernst naar haar opziende,
„en daarom juist dacht ik zoo dikwijls, dat
het voor mij zoo heerlijk zou zijiu, wanneer
jij voor goed thuis waart."
Toen Nanni den volgenden morgen terug
keerde uit dè kerk, waar zij met haar moeder
naar toe was geWeest, zeide zij
„Vandaag, met dat mooie zonnetje, moet
Mattihes de lucht in, dat zal hem goed. doen."
„Ja, dat geloof ik ook,' meende de moeder,
„maai* je begrijpt niet, boe ik met hem te
tobben heb! Ik lean niet. bij hem1 op straat
blijven en hij is zoo vreeselijik onbeholpen en
angstig na zijn ziekte. Hij houdt ook niet van
de open lucht en van liet zonnetje en met
andere jongens wil hij in het geheel niet spe
len."
„Ik zal hem wel meenemen en bij hem
blijven," besliste Nanni.
Van dien dag af bracht Nanni het ventje
dagelijks in de open lucht en, hij scheen bij
die regelxnatige beweging en bij het voortdu
rende mooie lenteweer werkelijk eenigszins op
te knappem.
Berger, die, hoe norsch en in zichze'f ge
keerd. hij ook mocht zijn, toch een open oog
had voor alles wat zijn zoontie betrof, merkte
spoedig de gunstige wending, die er sedert
Nannd's thuiskomst, in zijm toestand gekomen
was.
„Je moest Matt hes maar zoo'n, paar uur per
dag les geven." zeide hij' op zekeren dag tot
Nanni, „dan kan de iongen van den zomer
nog uit die wanne muffige school wegblijven,
zonder dat hij te veel bii, andere kinderen
van zijn. leeftijd ten achter komt. 't Is vol
strekt niet noodig, dat. je zoo op sitèl1 en
sprong onder vreemden gaat etn hier kan je
ook nuttig werkzaam zijn, voor dat je alles,
wat ik je heb laten leeren, ten nutte van
anderen aanwendt. Wat je bij het onderwijs
noodig mocht hebben, zal ik aanschaffen,
want ik ben ie stiefvader en heb, Goddank,
het noodige om voor de mijnen; te zongen."
Nanni lieet zich, op de lippem. Zij had' dien
edelaardigen stiefvader het liefst geant
woord, dat zij er de voorkeur aan gaf voor
zichzelve te zorgen en haar eigen brood te
verdienen, maar zij zag de vleiend op haar
ge^icihte oogen van het zwakke broertje en
knikte toestemmend.
Zij was aan d'aitl kind gehecht en zij zou
liiet zondig hebben gevonden het aan zijn lot
over te laten, al was er ook veel in dat huis,
dat haar minder aanstond. Van haar vroe
ge ren speelmakker, van Egbert uit den
burcht, wist- zij alleen, dat hij op de kunst
academie te München studeerde en dus niet
meer thuis wtas. Verder naar hem infor-
meenem wilde ziji niet-
Bijna, als kwade vrienden waren zij van.
elkander afgegaan. Haar wrevel was reeds
lang geweken en als zij zich thans die zit
ting op de burcht herinnerde, schaamde zij
zich, dat zij toen zoo kinderachtig was ge
weest.
Heti was nog geen jaar geleden, maar het
meisje voelde wel, dat zij nu onder soortge
lijke omstamdigihedein zicih heel anders z»u
gedragen. Zij1 was toen nog een wild:
schoolkind geweest, maar nu was zdj volwas
sen en niet alleen haar gevoel, ook haar
spiegel zeide haar, dat zij in den loop van
een jaar zeer veranderd was.
Als zij zoo met Matthes door de stadi en
naar buiten, naar 't vrije veld wandelde, dan
vlogen luame gedachten, fcusschen de vragen
van het kind door, dikwijls naar den speel
makker haiter jeugd, en zij had1 zoo gaarne
geweten, welke vooruitzichten hij met. be
trekking tot zijn kunst had en tevens of
hij zich' nu en dan barer herinnerde. Maar
wie moest die. vraigon beantwoorden, nu zij
opzettelijk den burcht vermeed' en zijn naam
niet noemen wilde?
Heit, was een zonnige voorjaarsdag geweest-,
en de roodgouden glans van dte wegpinkende
zon lag reeds op Neurenbergs geveltoppen,
toe» Nanni met haar broertje van een wan
deling terugkeerde.
Zij, had een ruikertje veldbloemen bij zich
en de kleine jongen, met een bloeiendem slee-
dorewtak op dén hoed. praatte honderd uit,
terwijl hij dapper aan hare zijde voortstapte.
Zij kwamen op het marktplein en daar
bleef Matthrs staan om naar den toren vau
de Lieve Vrouwe-kerk te kijken, waaraan
dit eigenaardigs verbonden was, dat op een
der omgangen, telkens bij den klokslag van
het volle uur, de keurvorsten te voorschijn
kwamen ain achtereenvolgens voor den kei
zer te buigen.
„Wacht even, Nanni," zeide hij, j,'t slaat
zoo meteen zeven uur en dan kunnen wij
weer de poppetjes zien!"
„Ben je nietl erg moe, Matthes?"
„O, neen, ik ben nu zoo sterk. Je weet met
half, hoe sterk ik tegenwoordig ben
Langzaam liepen zij op en neer om dien
klokslag af te wachten.
Daar kwam een slanke mannengestalte,
met een donkeren, breedgeranden hoed' op
en een groote portefeuille onder den arm,
uiti een -der zijstraten, om de markt over te
steken, bijna rakelings langs hen heen.
Stokstijf bleef hij staan, toen hij zag, wie
zij wa® en ook Nanni keek naar hem op-
Over beider jeugdig gelaat lew aan iets als een
weerschijn, van den roodten avondgloed, en
lachend naderde haar de jonge man, terwijl
hij beleefd zijn hoed afnam.
„Nanni?" vroeg hij met iets onzekere in
zijn stem. „Neen, ik vergis mij niet, en heti
doet mij ontzaglijk veel pleizier, dat we elk
ander ontmoetten."
Hij deed. een beweging of hij haar die band
wilde gteven, maar Nanni, wier gedachten
ziah kort te voren nog zoo lévendig met hem
1 hadden bezig gehouden, gevoelde nu al het
gewicht van haar zestienjarigen leeftijd en
tevètis de noodzakelijkheid' om ais een vol-
wiassen meisje den vroegere», speelmakker te
iinponécron. Hij moest nu weten, dat het
met het oudó kinderspel „uit" was, en al
kon zii ook niet beletten, dat zij oen weinig
kleurde en dat haar stem biji die ongewone
toespraak, die zij noodig oordeelde, min of
meer haperde; zo zeide hem toch met vrij
veel waardigheid, en met een soort vafc koolé
terughoudendheid
„Goeden avond', mijnheer Elgbert! Zijt gij
ook weder te Neurenberg?"
Verbaasd! zag hij haar aan, doch die ver-
j bazing maakte haar juist sterker en zii vroeg
zelfs zeer bedaard, toen hij het antwoord
schuldig bleef
„Denkt u hier lang te vertoeven, mijnheer
Egbert?"
Om den mooien, fijmbesneden mond van
den jóngen man verscheen een eigenaardig
trekje.
„Neen," zeide hij, „ik zal hier niet lang
„vertoeven," maar gij Nanni mejuffrouw
Nanni daarbij lachte hij bepaald spot
tend, Wat Nanni weder een blos op de wan
gen joeg, maai ditmaal een b os van veront
waardiging „ge zijt- nu zeker wel voor
goed van de kostschool af?"
Het had. er allen schijn van, alsof hij haar
eigenlijk stond uit te lachen.
„Voor de kosteehooi ben ik immers te
groot en te oudl geworden," zeide zij een
beetje snibbig, „en voorloopig blijf ik nog
een paar- maanden thuis, 0111 mijn broertje
hier, die wegens zijn ongesteldheid nog met
naar school toe mag, lee te geven."
„Voorloopig?" herhaalde hij. „Hebt ge
dus werkelijk liet- plan om' onder vreemden
te gaan, nog niet laten varen?"
Nanni haalde de schouders, op, maar Mat
thes, die oplettend was geworden op 't geen
er nu gezegd werd. sloeg zijm armen om haar
middel en riep daarbij uit
„Neon, neen, je gaat nooit weg, je blijft
altijd bij mij, altijd, want ik houd van nie-
ïrand anders zooveel als van jou I"
„Weee verstandig, Matthes, vermaande zij
den knaap, „en kijk liever naar de klok
zoo meteen komen do keurvorsten uit het.
poortje. Je hoeft jo niet zoo bang te maken,
rtiijn ventje, ik ga niet zoo dadelijk weg,
hoor! Wacht, daar begint liet-"
Wordt vervolgd.
