V.
389-
Jaargang.
Donderdag 20 April 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
EEN PRINSES.
ERSFOORTSGH DAGBL
ABONNEMENTSPRIJS:
per 8 maanden voor Amersfoortf 1.35.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Doze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen,
j Adrertentïën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's'morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF O.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telcphoonnummcr 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Tan 1—5
Elke regel
lefct
Groote fetters naar plaatsruimte.
Yoor handel en bedrijf bestaan roordeelïge bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad by abonnement. Bene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aantraaf
toegezonden.
Politiek Overzicht
Frankrijks onzijdigheid in den oorlog.
Wanneer adnrraal Rodjestwenskv zijn
jcht noordwaarts had voortgezet met dezelf
de vaartere]heid, waarmede hij de.i afstand
an Singapore tot even voorbij Saigon heeft
fg.legd, dan zou men nu waarsehiinlijk reeds
ïooren van gevechten t, .schen de Russische
n Japansche vloten. Maar hij heeft goedge-
ondeu aan de kust van Ccchinchina halt te
ouden. Het doel, waarmee nij heeft ge
daan. i- gemakkelijk te- bevroeden; hij is aan
de kust van het aan de „nation amie et al-
l'ée" behoor.ende gebied voor anker gegaan,
,om zijne lï-iesc hepen en 1* uers >u staat te
stellen hun voorraad kden en levensmidde
len aan fce vullen, voordat het laatste, beslis
sende gedeelte van den tocht wordt onder
nomen. Of er nog iets meer me nordt be
oogd, zal moeten blijken. Men zegt, dat
d Russische admiraal wil wachten, totdat de
'r isie van Nebogatow, die nu in den In
dische» oceaan is, zich bij hem zal hebben
gevoegd. \l's dat zoo is, dan kan de tij.l van
afwachten, wanneer admiraal Togo daarin
g.wii stoornis teweeg brengt, nog een aardige
poos duren. De vroegste schatting van het
tijdstip, waarop Nebogatow in de ,>.t van
Malakka kan zijn, is 15 April, maar waar
schijnlijk zal hij er langer over doen, want
eenigen van zijne schepen munten uit dom
de langzaamheid, waarmee zij varen. Van
Singapore zijn nog een dag of viif noodig om
kaap Padaran te bereiken, ongc-èe. 100 zee
mijlen ton noorden van Saigon, welke,
nabijheid een deel van de Russische vloot ver
leden Vriidag door den Duitschen mailstoo-
mer Prinz Heinrich in de Kamranh-baai ge
ankerd gevonden werd.
In afwachting dat zij zich weder met de
Russen zullen kunnen bezig houden, wijden
de Japanners vo- r 't oogenblik hunne aan
dacht aan Frankrijk. Met klimmende ver
ontwaardiging slaat men liet in Tokio gade,
dat de Russische vloot zich de gelegenheid ten
nutte maakt om aan de kust van eene Fran
se he kolonie zich toe te rusten tot de ont
moeting met den vijand. Men verlangt met
aandrang, dat de Japansche reg ering daar
tegen zal opkomen ter plaatse, waar zulks
behoort Volgens een telegram uit Tokio van
de Daily Telegraph is dit bereids geschiet!.
Ook in Engeland houdt men zich bezig met
deze zaak. en d- Engelsche pers schaart zich
aan de zijde van Japan. t.oo verklaart de
Giobe, dat een verblijf der Russische vloot
van eenigen duur in de Fransche watereu on
getwijfeld een inbreuk op - onzijdigheid is.
j\ hoeft Japan zich aarbij neer logd zoo
lang de Russische vloot zich op verren afstand
bevond, in Europa of in Afrika, het Lan dit
niet langer doen, nu de vijand bij voor de
deur staat Japan zal óf uitdrukkelijk pro
test uitbrengen, óf de Russen ..nvallen in
de baai van Kamranh, hetgeen wel eene
schending van de letter van het intemat'o-
i 'e recht i. maar geoorloofd ou zijn na de
onwettigheid, die is vooraf gegaan. Wanneer
Frankrijk mocht beweren, dat Rodjestw°nsky
1 uiten het bereik van de territoriale wateren
is, dan zou .r een hevige twist over dit punt
t .sschen Japan en Frankrijk ont' aan, die
zeer ernstige internationale gevaren in zich
z ou bergen. Engeland moet inmiddels zijne
meen;ng niet achterwege houden. „W'j kun
nen niet toelaten, dat caze oprechte waardee
ring van onzen Franschen nabuur ons er toe
brengt to te stemmen in de opheffing van
het erkende internationale recht."
De Temps, die voorziet dat er over Frank
rijk's onzijdigheid in dezen oorlog opnieuw
debat zal ontstaan, geeft alvast eene uiteen
zetting van het Fransche standpunt in deze
Men verneemt daaruit in de eerste plaats,
dat. Frankrijk in den loop van de negentien
de eeuw nooit een grens heeft bepaald voor
den tijd dien de schepen van cone oor
logvoerende partij in een zijner havens mogen
vertoeven; alleen heeft het verboden in zijne
havens elke voorbereiding van eene oorlogs-.
daad. De in Februari 1904 door den minister
van marine uitgevaardigde instructiën hou
den in, dat „de duur van het verblijf in de
Fransche havens van niet door een prijs ver
gezelde oorlogvoerenden door geen enkele bij
zondere bepaling verboden is.-' Derhalve
zou de Fransche overheid gerechtigd zijn. na
tuurlijk mot uitsluiting van de voorberei
ding van elke oorlogsdaad, het verblijf van
de schepen van Rod jest wensky toe te staan,
-zelfs voor langer dan 24 «ren, zooals de En
gelsche regel is, nog den 12. Februari 1904
omschreven.
Daarom is het echter niet te doen. Wat do
Japansche regeering Frankrijk schijnt te ver
wijfeen is het oponthoud van de Russische
vloot niet in Fransche havens maar in de
Fransche territoriale wateren. De stelling van
de regeering te Tokio schijnt te zijn, dat,
daar de toegang tot de territoriale wateren
door het internationale recht verboden is, het
feit van daar de Russische schepen te ont
vangen van Fransche zijde neerkomt op liet
verleenen van een indirecten steun. Tè dien
aanzien wil de T.mps, zonder zich in eenig
debat de lie geven, vóór alles de feitelijke vraag
in 't licht stellen: Heeft de Russische vloot
al dan niet lang achtereen verblijf ge
houden in de Fransche territoriale wateren
Daarover schrijft het blad:
„Het zeegebied, waarvan de uitgebreidheid
bij de verschillende staten afwisselt, is voor
Frankrijk bepaald bij de wet van 2 Maart
1888 in overeenstemming met de Engelsche
Territorial Water Juridiction Act van 1878,
op drie zeemijlen te rekenen van de strand-
lijn bij eb. Wat Madagascar betreft, is be
wezen, dat admiraal Rodjestwenskv zij.m
schepen niet binnen die grens heeft doen
vatten. Niets laat tot dusver de meening toe.
dat hij minder op zijne hoede geweest s in
de Indo-Chineesclie wateren. Men kan zioh in
ieder geval daarvan eerst na onderzoek \tr
zekeren. En de steller van het telegram u t
Tokio gaat waarlijk te vlug van stal, van
neer hij schrijft, dat „Frankrijk aan Rusland
toestaat zijne havens te gebruiken voor f-
fensivo operat:ën." Waar, wanneer, hoe
hebben wij de schending van de onzijdigheid
begaan? Op welke bewijzen steunt men mi
ons dat aan te wrijven?"
Het standpunt van de Temps komt dus
hierop neer, dat elke inbreuk op de «lichten
van den onzijdigen staat van Fransche z' de
wordt ontkend. Is hiermede nu voor de Ja
pansche regeering alle reden tot grief wegge
nomen? Dat zuPen wij vernemen uit de sta.p-
pen, die van Japansche zijde zullen -orden
gedaan.
Frankrijk
Pariis, 19 April. In de Kamer werd van
daag de door den Senaat teruggezonden be
grooting oesproken.
Jaurès viel krachtig de politiek van Del
cassé ten opzichte van Marokko aan.
Delcassé, de verschillende sprekers beant
woordende, herinnerde aan de met Marokko
gevoerde onderhandeliLgeu en zeide verder:
,.Ik heb aan den vertegenwoordiger van
Duitschland inlichtingen gegeven. Indien
mijne verklaringen niet voldoende waren,
was ik bereid om die aan te vullen. Ik ben
bereid om alle belangen gerust fee stellen.
Het verwijt, dat ik niet heb geantwoord
op de verzoeken om inlichtingen is niet ge
grond.
Indien Duitschland mijne verklaringen
niet voldoende acht, ben ik bereid om elk
misverstand uit den weg te ruimen.
Jaurès bleef volhouden, dat Delcassé din
gen verzweeg. Deze antwoordde daarop dat
er zaken zijn, die men niet in de Kamer
ka:i zeggen.
Jaurès antwoordde, dat de Kamer dan wel
naa - liuas gezonden kon worden.
Deschanel verklaarde, dat de behendige
politiek van Engeland aan Frankrijk de
verantwoordelijkheid heeft gelaten om in
Marokko binnen te dringen. Hij vroeg van
de regeering om voorzichtig doch krachtig
te handelen.
De minister-president Rouvier herinner
de er aan, dat het jxirlement de buiten-
laudsche politiek van Frankrijk heeft goed
gekeurd. Men verwijt ons, dat wij Duitsch
land niet van de zaak in kenn s hebben ge
steld. Maar als wij dat gedaan hadden, dan
zouden wij alle mogendheden hebben moeten
inlichten. Wij dienen te weten of de Kamer
een verandering van personen wenscht. Wijl
willen niets liever dan de belangen va.n
Duitschland eerbiedigenindien men iets
anders wenscht, laat men het dan zeggen en
wij zullen de zaak onderzoeken. Rouvier acht
het zijn plicht al ziiaie medewerkers te dek
ken. Minister Delcassé heeft het initiatief ge
nomen tot een wisseling var. gedachten met
Duitschland en de onderhandelingen duren
voort.
De Pressensé zeide, dat- minister Delcassé
een fout beging, door Duitschland, dat groote
belangen in Marokko heeft niet in te lichten.
Delafosse constateerde, dat Duitschland zijne
houding heeft gewijzigd sedert den tegenspoed
van Rusland en dc verwarring in den drie
bond.
Hiermede liep het debat over deze zaak af
Engeland.
Londen, 19 April. Het Lagerhuis is uit
eengegaan tot 2 Mei.
Italië.
Rome19 April. De Kamer van afgevaar
digden heeft de 12 eerste artikelen van het
wetsontwerp betreffende de exploitatie van
de spoorwegen door den Staat, aangenomen.
De Kamer besloot, op voorstel van minis
ter-president Fortis, dat in een tweede ont
werp, dat definitief de exploitatie van de
spoorwegen door den Staat zal regelen, zal
worden ingelascht de bepaling van art. 16,
betreffende de instelling van een verplicht
scheidsgerecht. De Kamer nam daarna met
groote meerderheid art. 17 aan, waarin wordt
bepaald, dat alle ambtenaren bij de spoor
wegen staatsambtenaren zijn en als ontsla
gen zullen worden beschouiwd als zij den ar
beid neerleggen of den geregelden dienst be
lemmeren. Het geheele ontweip tot staats
exploitatie der spoorwegen werd aangenomen
met 289 stemmen tegen 45, waarna de Ka
mer tot 11 Mei uiteen ging.
De staking van het spoorwegpersoneel
blijkt meer en meer op mislukking te zullen
uitloopen. In Noord-Italië is het personen
verkeer op het Adriatische net vrij geregeld,
op het Middel la ndsclie zee-net met minstens
twee treinen op de hoofdlijnen voortgezet.
Het goederenverkeer is gestaakt moeten wor
den ook de postdienst kan slechts gedeel
telijk uitgevoerd worden. Tusschen de haven
plaatsen voorzien torpedobooten in den post
dienst. Bijzondere maatregelen zijn door de
regeering genomen voor het vervoer van :1e
Indische mail.
Het orgaan van de socialistische partij te
Milaan verklaart, dat de staking onder voor
het personeel zeer ongunstige omstandighe
den begonnen is, omdat de geheele openbate
meening onbetwistbaar er tegen gekant is. To
Rome besloten de hotelhouders ditmaal a 11
het spoorwegpersoneel geen Paaschfooien te
geven. De Kamer van koophandel stehle voor
de leden van het spoorwegpersoneel, tie hot
werk niet hebben neergelegd, 3000 re be
schikbaar en heeft alle andere Karnes ,n iet
land opgewekt dit voorbeeld te volgen
Rusland.
Petersburg19 April. (Petersburgsch tele-
graafagentschap). De aan de beurzen hier ter
stede en in het buitenland verspreide geruch
ten over eene nieuwe binnenlandsche leening
missen allen grond.
Petersburg, 20 April. (Petersburgsch tele
graaf age ntschap)De stand van het winter-
zaad was in het begin van het voorjaar over
't algemeen bevredigend, in Bessarabië, Cher
son en odoli. goed, i.i Kiew, Volhvnie, Je-
katerinoslaw en noordelijk Kaukasie bevre
digend, in het gebied van Don minder
bevredigend. Het werk op de zomer velden is
tien dagen vertraagd. Uitbreiding van de
met zomerzaad bebouwde oppervlakte wordt
niet verwacht. In Bessarabië zijn hier en daai
tengevolge van gemis van zaad wegens mis
gewas in den vorigen zomer, velden onbezaair!
gebleven.
De fabriek van Poetilow, die oorlogsmate-
ricel vervaardigd, is gesloten. Mogelijk zal
echter de regeermg de leiding voor hare reke
ning nemen
Libau, 19 April. De werkstaking van de
havenwerkers :s gisteren geëindigd met het
toekennen van eene loonsverhooging.
Volgens den correspondent van de Echo de
PariE te Petersburg is het onderzoek in de
zaak van Maxim Gorki gesloten en zal aan
die zaak geen verder gevolg gegeven worden.
Turkije.
De Sultan heeft een bijzonder gezantschap
naar de provincie Yemen gezonden, dat de
opdracht heeft, daar het aan de Turksche
troepen ni t gelukt Yemen te bevredigen
met de hoofden van de opgestane Arabieren-
stammen tot eene vreedzame verstandhouding
te komen. Het gezantschap neemt met dit
doel aanzienlijke geldsommen, naar men zegt
50,00f) Turksche ponden, mee.
Tot vali van Ueskub. do politiek belang
rijkste provincie van Macedonië, is luitenant-
ueneraai M V-hoed paoha benoemd, een van de
beste officieren van he Turksche leger.
Marokko.
De Berlijnsche correspondent van de Eoho
de Paris meent te weten, dat Frankrijk en
Duitschland bijna tot overeenstemming zijn
gekomen over de volgende punten Frankrijk
erkent in Marokko het beginsel van de open
deur en verklaart zich tegen elk monopolie.
Duitschland verbindt zich daarentegen om
het militaire, administratieve en financieele
hervorm'ngswerk van Frankrijk niet tggen te
werken en verleent aa - dat land een man
daat, dat beperkt wordt door de open deur
en de souvereimteit van den Sultan.
Eenige ondergeschikte punten van Taillan-
d:er's hervormingsplan zullen, tengevolge van
Duitschland's opmerkingen gewijzigd worden.
In hoofdzaak zou Duitschland er echter zijn
zedelijken steun aan verleenen.
In de Duitsche pers is van zulk een accoord
nog niets bekend.
Japan.
Tokio20 Apru. Dc Japansche regeering
zal weldra eene binnenlandsche leening uit
geven'van honderd millioen yen als restant
van de leening van 200 miUioen. die in Maart
met d© banken werd overeen gekomen.
Do lecning dient, evenals de ver ge bin
nenlandsche leening, tot dekking van de oor
logsuitgaven in het loopende dienstjaar be
dragende 780 millioen yen.
De oorlog in Oost-Azië.
Van den oorlog srijn de volgende berichten
Petersburg, 19 April. Ben telegTam van
generaal Linewitsch van gisteren aan den
Czaar berichtDen 14den '9 ochtends ging
de vijand in richting van Heiohimao en
op den weg van Sinminpao tot den aanval
over. Tegen 5 uur 's namiddags bezetten de
Japanners Padiatse; zij opendon een ge
weervuur op onze cavalerie, die den bergpas
bezette. De aanval van den vijand kwam.
toen tot staan. Den 14den April bezetten de
Japannors ook het dorp Nansansjentse.
Tokio, 19 April. Officieel wordt bericht,
dat een strijdmacht is opgerukt in de rich
ting van Tomghwa, 50 mijlen beoosten
Hsingsjing en den 15den deze plaats bezette.
De vijand ging terug in noordelijke richting.
Elders geen verandering.
Volgens een telegram uit Tokio wordt de
Russische strijdmacht, die op de lijn
TsjantsjoenKirin en ten zuiden van deze
lijn vereenigd is. op 200.000 geschat.
Volgens de 1 nit.ieve opgave werden in
Port Arthur 41,600 man gevangen genomen.
Volgens een te New York ontvangen In
richt uit Hongkong is het meerendeel van de
Russische schepen Zondagochtend uit de
Kam-Ranhbaai vertrokken. Op dit oogen
blik heeft de rest van de vloot waarschijn
lijk ook reeds het anker gelicht.
Tokio, 19 April. Hoewel er geen directe
berichten ontvangen zijn, houdt men het
er toch voor, dat de Russische vloot ach nog
in de Kamranh-baai of een andere haven
van Annam bevindt, waar men verwacht dat
zij zal blijven tot het derde eskader zioh bij
haar heeft gevoegd. De berichten, dat Rod-
jestwensky ter hoogte van de Kamranh-baai
verkenningstochten doet en de onzijdige sche
pen onderzoekt, vermeerdert de verbittering
tegen Frankrijk, dat het gebruik van zijne
havens als basis voor oorlogs-opcratiën toe
staat. De regeering blijft het stilzwijgen be
waren over de vraag of vertoogen tegen
Fiankrijk zijn gericht. De pers vraagt een
krachtiger optreden.
Tokio, 19 April. (Telegraph.) Een uitdruk
kelijk protest is aan de Fransche regeering ge
zonden.
Hongkong, 19 April. Twee stoomschepen,
di verleden Zondag dicht voorbij de Kam
ranh-baai kwamen, berichten, dat toen geen
schepen van de Russische vloot zichtbaar wa
ren.
46 Rornon van
MOUITZ VON REICIHONBACH.
Geen lachje verhelderde evenwel haar ge
laat, toen zij Nanm en Matthes» zag aanko
men en hun een eind weegs to gemoet liep.
Zij keek Egbert een weinig verwonderd eu
Nanui verwijdend aan, maai- de eerste zeide
„Ik heb uiw dochter in het bosch gevonden
eu haar daarop vergezeld. De andere meisjes
wareii zoo lomp tegen haar, dat zij onmogelijk
in haar gezelschap had kunnen blij!ven, en bo
vendien was de kleine jongen zoo moede ge
worden, dat hij in 't bosch in slaap viel en ik
miji reeds verbeeldde, dat ik hem zou moeten
dragen om hein bij u terug te brengen."
»Ja. moe, stel u voor, ik ben werkelijk op
Nanni's schoot in slaap gevallen," bevestigde
Matthes Egbert's woorden en er schoot juf
frouw Berger weinig anders over, dan Egbert,
voor zijn tusschenkomst te bedanken, wat zij
dan ook eenigszm verlegen deed, waarop zij
te kennen gaf, dat zij nu maar liefst naar
huis \yilde rijiden. als zii| maar wist, hoe zij
aan een rijtuig moest komen, want ze kon
zoo meende ri' na al die strubbelingen"
moeielijk weer bij tante Zwick gaan aanklop
pen
„O, maar ik weet er wel wat anders op.
verklaarde Egbert; ,,in het wagentje, dat mij
hier heeft gebracht, is nog wel plaats eu als
u daarvan gebruik wilt maken, zal ik het da
delijk gaan bestellen."
Nanni's moeder maakte wel eenige tegen
werpingen, maar eindigde toch met het voor
stel aan te nemen. Egbert ging op den bok
zitten en greep zelf de teugels. Zoo rolde wel
dra het wagentje lustig over den straatweg
naar Neurenberg, en Nanni en Egbert wissel
den weliswaar geen enkel woord gedurende
den rit. maar beschouwden het toch als eeu
bijzonder voorrecht, dat zij zoo met elkander
naar de stad terugkeerden.
Matthes zat tusschen moeder en zuster in
en was spoedig weer ingeslapen, terwijl Nan
ni's moeder haar fluisterend allerlei verwij
tingen deed over haar onverdraagzaamheid,
en haar al de onaangename dingen, die zij
over baar dochter had moeten aanhooren,
oververtelde.
Naam luisterde slechts met een half oor.
Al die dingen kwamen haar zoo klein, zoo
onbeduidend voor en rij was zelve zoo vroolijk
en licht van hart dat z«. zelfs bij al die ver
wijtingen niet de minste verslagenheid gevoe
len kon. Zij zag Egbert's slanke gestalte voor
zich, tegen de avondlucht afgefeeekend, en
dacht er aan, hoe hij haar gebeden had, zijn
vriendin te willen zijn en hem, als hiji in den
vreemde zou zijn, niet te willen vergeten. Dan
bloosde zij weer als zij naging, hoe hiji haar
gekust had eau begreep zelf niet goed, hoe dat
zoo plotseling was gekomen. Er was toch niets
bijtzonders m gelegen, dat zij weder gemeen
zaam hadden willen zijn zooals in vroeger
jaren, maar destijds was 't hem of haar im
mers nooit ingevallen, dat daarbij| zooveel
gekust moest worden. Wonderlijk was het
toegegaan, dat hunne lippen elkander zoo
eensklaps gevonden hadden, maar het
herdenken daarvan wierp volstrekt geen
schaduw op Nanni's gelukkige stemming.
Ze keek verbaasd op, toefi de wielen over
het hobbelige plaveisel der oude stad begon
nen te ratelen en kort- daarop het wagentje
op de kramen markt stil hield. De rit was
ook wonderlijk snel volbracht, vond ze.
Egbert sprong van den bok, was juffrouw
Berger bij het uitstijgen behulpzaam, tilde
den kleinen Matthes uit don wagen en reik
te vervolgens Nanni de hand.
„Tot ziens!" fluisterde hij haar toe en zij
beantwoordde zijn handdruk vast en harte
lijk.
Egbert- stond nog een poosje in gedachten
verdiept en zag de verdwijnende meisjesge
stalte na.
Met lichten tied liep Nanni op het ouder
lijk huis toe, een lachje op de lippen en een
lentedroom in het hart. waarvoor zij nog
niet geleerd had, hot ware wOord te vinden.
HOOFDSTUK XV.
Toen Nanni den volgenden morgen ont
waakte, kwam haar de buitenpartij van den
vorigen dag als cm droom voor, met wisse
lende bonte taforeelcn van lief en leed, maar
liet lief had toch de overhand.
Die droom scheen zelfs 11a het ontwaken
nog zijn invloed op haar te doen gelden,
want bij het les geven aan Matthes en bij
allerlei huiselijke bezigheden, die zijl doen
moest, vlogen haar gedachten telkens terug
naar bet bosch en het kostte haai- heel wat
inspanning om niemand te laten bemerken,
hoe verstrooid ze was.
Eindelijk kwam het uurtje, waarop zij dag
aan dag gewoon was met Matthes een beetje
te gaan wandelen. Haar hart klopte luider
dan gewoonlijk toen ziji haar hoed opzette
om uit te gaan, en terwijl zij in de spiegel
keek om de laatste hand te leggen aan haar
eenvoudig toilet, schoot he haar te binnen,
hoe Egbert eens had gezegd, dat granaat-
rood de kleur was, die haar het best stond.
Terstond waj-en dan ook haar vingers bezig
om een granaatrood lint onder haar kraagje
te doen eu daarin een sierlijken strik te leg
gen.
„Wel, Nanni, wat maakt ge u mooi van
daag!" riep Matthes uit, die bij haar kwam
om haar af te halen.
Met een boogen blos wendde zij zich) van
deu spiegel af, nam haar broortje bij de
hand en spoedde zich met hein het huis uit.
Zijl vond zich zelf al heel „mal" om die
akelige hartkloppingen, dien onwillekeuri
ge blos eu om dat roode lint, en daaht daar
bij. dat het wel een wonder zou mogen
heeton, als zij uu toevallig Egbert te zien
kreeg dooh dit nam niet weg, dat zij toch
wel een beetje onrustig en zoekend hoen en
weer zag, toen ziji op de kiamenmarkt geko
men was.
Egbert wist wel, wanneer rij gewoonlijk
mot haar broertje giug wandelen en het zou
dus niet zoo'n heel groot wonder rijn, wan
neer hiji hier of daar
„Waarom loopen we vandaag zoo lang
zaam, Nanni vroeg Matthes en zij kleurde
weer en deed op eens een paar haastige
schreden. Voor hen stroomde het riviertje
de Pegnits, dat de oude stad in twee deelen
scheidt, en zij betraden een van de vele
daarover geslagen hooge bruggen. Daar
doomde aan den anderen kant van de brug
oen breedgerande donkere bood op eu een
knappe, slanke jongeman, trad regelrecht
op Naniu toe.
Zonder 't zelf te weten, greep zij Matthes'
hand iets vaster en beantwoordde vervolgens
met zedig neer geslagen oogen den groet,
dien Egbert haar reeds uit de verte toezond.
„Ik had me toch niet zóó door hem moe
ten laten kussen," dacht zij, „want dat
maakt mij nu verlegen tegenover hem, iets
wat ik toch anders volstrekt niet behoefde
te zijn en dat ik alles behalve prettig vind
Daar stond hij reeds naast haar en zeide,
alsof dat zoo geheel van zelf sprak
„Ja, ik dacht wel, dat je over deze brug
zou komen en heb je dan ook hier opge
wacht. Maar om te voorkomen, dat de inon-
schen zioh al te veel verwonderen, als zij
ons nu weer samen zien, willen wij een wan
deling doen, die zij vermijden we zullen
namelijk naar het Johannes-kerkhof gaan.
Vindt ge dat niet goed?"
„Jawel," zeide Nanni, ,,ik vind: het daar
zelfs heel mooi cn ik ben er, sedert mijn
thuiskomst, nog in 't geheel niet- geweest."
Langs kromme straten kwamen zij buiten,
op den weg, die naar bet kerkhof leidde,
NannL met een hare ongewone bedeesdheid,
dc oogen meestentijds op den weg gericht,
Egbert, met van geluk stralende oogen en
een laohje om den mond. Het was hem won
derlijk vroolijk en licht om het hart, al»
moest dc dag van heden hem iets bijzonder
goeds bereiden.
Op 't kerkhof heerschte een plechtige stil
te. Slechts een tweetal vreemdelingen, die
den doodonakker als een der bezienswaardig
heden van de oude stad Neurenberg hadden
willen bezoeken, liepen in de verte, door
hun gids geleid, langs de hoofdpaden.
Wordt vervolgd