V. 389- Jaargang. Donderdag 20 April 1905. BUITENLAND. FEUILLETON. EEN PRINSES. ERSFOORTSGH DAGBL ABONNEMENTSPRIJS: per 8 maanden voor Amersfoortf 1.35. Idem franco per post- 1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Doze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen, j Adrertentïën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's'morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF O. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telcphoonnummcr 66. PRIJS DER ADVERTENTIÊN: Tan 1—5 Elke regel lefct Groote fetters naar plaatsruimte. Yoor handel en bedrijf bestaan roordeelïge bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad by abonnement. Bene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aantraaf toegezonden. Politiek Overzicht Frankrijks onzijdigheid in den oorlog. Wanneer adnrraal Rodjestwenskv zijn jcht noordwaarts had voortgezet met dezelf de vaartere]heid, waarmede hij de.i afstand an Singapore tot even voorbij Saigon heeft fg.legd, dan zou men nu waarsehiinlijk reeds ïooren van gevechten t, .schen de Russische n Japansche vloten. Maar hij heeft goedge- ondeu aan de kust van Ccchinchina halt te ouden. Het doel, waarmee nij heeft ge daan. i- gemakkelijk te- bevroeden; hij is aan de kust van het aan de „nation amie et al- l'ée" behoor.ende gebied voor anker gegaan, ,om zijne lï-iesc hepen en 1* uers >u staat te stellen hun voorraad kden en levensmidde len aan fce vullen, voordat het laatste, beslis sende gedeelte van den tocht wordt onder nomen. Of er nog iets meer me nordt be oogd, zal moeten blijken. Men zegt, dat d Russische admiraal wil wachten, totdat de 'r isie van Nebogatow, die nu in den In dische» oceaan is, zich bij hem zal hebben gevoegd. \l's dat zoo is, dan kan de tij.l van afwachten, wanneer admiraal Togo daarin g.wii stoornis teweeg brengt, nog een aardige poos duren. De vroegste schatting van het tijdstip, waarop Nebogatow in de ,>.t van Malakka kan zijn, is 15 April, maar waar schijnlijk zal hij er langer over doen, want eenigen van zijne schepen munten uit dom de langzaamheid, waarmee zij varen. Van Singapore zijn nog een dag of viif noodig om kaap Padaran te bereiken, ongc-èe. 100 zee mijlen ton noorden van Saigon, welke, nabijheid een deel van de Russische vloot ver leden Vriidag door den Duitschen mailstoo- mer Prinz Heinrich in de Kamranh-baai ge ankerd gevonden werd. In afwachting dat zij zich weder met de Russen zullen kunnen bezig houden, wijden de Japanners vo- r 't oogenblik hunne aan dacht aan Frankrijk. Met klimmende ver ontwaardiging slaat men liet in Tokio gade, dat de Russische vloot zich de gelegenheid ten nutte maakt om aan de kust van eene Fran se he kolonie zich toe te rusten tot de ont moeting met den vijand. Men verlangt met aandrang, dat de Japansche reg ering daar tegen zal opkomen ter plaatse, waar zulks behoort Volgens een telegram uit Tokio van de Daily Telegraph is dit bereids geschiet!. Ook in Engeland houdt men zich bezig met deze zaak. en d- Engelsche pers schaart zich aan de zijde van Japan. t.oo verklaart de Giobe, dat een verblijf der Russische vloot van eenigen duur in de Fransche watereu on getwijfeld een inbreuk op - onzijdigheid is. j\ hoeft Japan zich aarbij neer logd zoo lang de Russische vloot zich op verren afstand bevond, in Europa of in Afrika, het Lan dit niet langer doen, nu de vijand bij voor de deur staat Japan zal óf uitdrukkelijk pro test uitbrengen, óf de Russen ..nvallen in de baai van Kamranh, hetgeen wel eene schending van de letter van het intemat'o- i 'e recht i. maar geoorloofd ou zijn na de onwettigheid, die is vooraf gegaan. Wanneer Frankrijk mocht beweren, dat Rodjestw°nsky 1 uiten het bereik van de territoriale wateren is, dan zou .r een hevige twist over dit punt t .sschen Japan en Frankrijk ont' aan, die zeer ernstige internationale gevaren in zich z ou bergen. Engeland moet inmiddels zijne meen;ng niet achterwege houden. „W'j kun nen niet toelaten, dat caze oprechte waardee ring van onzen Franschen nabuur ons er toe brengt to te stemmen in de opheffing van het erkende internationale recht." De Temps, die voorziet dat er over Frank rijk's onzijdigheid in dezen oorlog opnieuw debat zal ontstaan, geeft alvast eene uiteen zetting van het Fransche standpunt in deze Men verneemt daaruit in de eerste plaats, dat. Frankrijk in den loop van de negentien de eeuw nooit een grens heeft bepaald voor den tijd dien de schepen van cone oor logvoerende partij in een zijner havens mogen vertoeven; alleen heeft het verboden in zijne havens elke voorbereiding van eene oorlogs-. daad. De in Februari 1904 door den minister van marine uitgevaardigde instructiën hou den in, dat „de duur van het verblijf in de Fransche havens van niet door een prijs ver gezelde oorlogvoerenden door geen enkele bij zondere bepaling verboden is.-' Derhalve zou de Fransche overheid gerechtigd zijn. na tuurlijk mot uitsluiting van de voorberei ding van elke oorlogsdaad, het verblijf van de schepen van Rod jest wensky toe te staan, -zelfs voor langer dan 24 «ren, zooals de En gelsche regel is, nog den 12. Februari 1904 omschreven. Daarom is het echter niet te doen. Wat do Japansche regeering Frankrijk schijnt te ver wijfeen is het oponthoud van de Russische vloot niet in Fransche havens maar in de Fransche territoriale wateren. De stelling van de regeering te Tokio schijnt te zijn, dat, daar de toegang tot de territoriale wateren door het internationale recht verboden is, het feit van daar de Russische schepen te ont vangen van Fransche zijde neerkomt op liet verleenen van een indirecten steun. Tè dien aanzien wil de T.mps, zonder zich in eenig debat de lie geven, vóór alles de feitelijke vraag in 't licht stellen: Heeft de Russische vloot al dan niet lang achtereen verblijf ge houden in de Fransche territoriale wateren Daarover schrijft het blad: „Het zeegebied, waarvan de uitgebreidheid bij de verschillende staten afwisselt, is voor Frankrijk bepaald bij de wet van 2 Maart 1888 in overeenstemming met de Engelsche Territorial Water Juridiction Act van 1878, op drie zeemijlen te rekenen van de strand- lijn bij eb. Wat Madagascar betreft, is be wezen, dat admiraal Rodjestwenskv zij.m schepen niet binnen die grens heeft doen vatten. Niets laat tot dusver de meening toe. dat hij minder op zijne hoede geweest s in de Indo-Chineesclie wateren. Men kan zioh in ieder geval daarvan eerst na onderzoek \tr zekeren. En de steller van het telegram u t Tokio gaat waarlijk te vlug van stal, van neer hij schrijft, dat „Frankrijk aan Rusland toestaat zijne havens te gebruiken voor f- fensivo operat:ën." Waar, wanneer, hoe hebben wij de schending van de onzijdigheid begaan? Op welke bewijzen steunt men mi ons dat aan te wrijven?" Het standpunt van de Temps komt dus hierop neer, dat elke inbreuk op de «lichten van den onzijdigen staat van Fransche z' de wordt ontkend. Is hiermede nu voor de Ja pansche regeering alle reden tot grief wegge nomen? Dat zuPen wij vernemen uit de sta.p- pen, die van Japansche zijde zullen -orden gedaan. Frankrijk Pariis, 19 April. In de Kamer werd van daag de door den Senaat teruggezonden be grooting oesproken. Jaurès viel krachtig de politiek van Del cassé ten opzichte van Marokko aan. Delcassé, de verschillende sprekers beant woordende, herinnerde aan de met Marokko gevoerde onderhandeliLgeu en zeide verder: ,.Ik heb aan den vertegenwoordiger van Duitschland inlichtingen gegeven. Indien mijne verklaringen niet voldoende waren, was ik bereid om die aan te vullen. Ik ben bereid om alle belangen gerust fee stellen. Het verwijt, dat ik niet heb geantwoord op de verzoeken om inlichtingen is niet ge grond. Indien Duitschland mijne verklaringen niet voldoende acht, ben ik bereid om elk misverstand uit den weg te ruimen. Jaurès bleef volhouden, dat Delcassé din gen verzweeg. Deze antwoordde daarop dat er zaken zijn, die men niet in de Kamer ka:i zeggen. Jaurès antwoordde, dat de Kamer dan wel naa - liuas gezonden kon worden. Deschanel verklaarde, dat de behendige politiek van Engeland aan Frankrijk de verantwoordelijkheid heeft gelaten om in Marokko binnen te dringen. Hij vroeg van de regeering om voorzichtig doch krachtig te handelen. De minister-president Rouvier herinner de er aan, dat het jxirlement de buiten- laudsche politiek van Frankrijk heeft goed gekeurd. Men verwijt ons, dat wij Duitsch land niet van de zaak in kenn s hebben ge steld. Maar als wij dat gedaan hadden, dan zouden wij alle mogendheden hebben moeten inlichten. Wij dienen te weten of de Kamer een verandering van personen wenscht. Wijl willen niets liever dan de belangen va.n Duitschland eerbiedigenindien men iets anders wenscht, laat men het dan zeggen en wij zullen de zaak onderzoeken. Rouvier acht het zijn plicht al ziiaie medewerkers te dek ken. Minister Delcassé heeft het initiatief ge nomen tot een wisseling var. gedachten met Duitschland en de onderhandelingen duren voort. De Pressensé zeide, dat- minister Delcassé een fout beging, door Duitschland, dat groote belangen in Marokko heeft niet in te lichten. Delafosse constateerde, dat Duitschland zijne houding heeft gewijzigd sedert den tegenspoed van Rusland en dc verwarring in den drie bond. Hiermede liep het debat over deze zaak af Engeland. Londen, 19 April. Het Lagerhuis is uit eengegaan tot 2 Mei. Italië. Rome19 April. De Kamer van afgevaar digden heeft de 12 eerste artikelen van het wetsontwerp betreffende de exploitatie van de spoorwegen door den Staat, aangenomen. De Kamer besloot, op voorstel van minis ter-president Fortis, dat in een tweede ont werp, dat definitief de exploitatie van de spoorwegen door den Staat zal regelen, zal worden ingelascht de bepaling van art. 16, betreffende de instelling van een verplicht scheidsgerecht. De Kamer nam daarna met groote meerderheid art. 17 aan, waarin wordt bepaald, dat alle ambtenaren bij de spoor wegen staatsambtenaren zijn en als ontsla gen zullen worden beschouiwd als zij den ar beid neerleggen of den geregelden dienst be lemmeren. Het geheele ontweip tot staats exploitatie der spoorwegen werd aangenomen met 289 stemmen tegen 45, waarna de Ka mer tot 11 Mei uiteen ging. De staking van het spoorwegpersoneel blijkt meer en meer op mislukking te zullen uitloopen. In Noord-Italië is het personen verkeer op het Adriatische net vrij geregeld, op het Middel la ndsclie zee-net met minstens twee treinen op de hoofdlijnen voortgezet. Het goederenverkeer is gestaakt moeten wor den ook de postdienst kan slechts gedeel telijk uitgevoerd worden. Tusschen de haven plaatsen voorzien torpedobooten in den post dienst. Bijzondere maatregelen zijn door de regeering genomen voor het vervoer van :1e Indische mail. Het orgaan van de socialistische partij te Milaan verklaart, dat de staking onder voor het personeel zeer ongunstige omstandighe den begonnen is, omdat de geheele openbate meening onbetwistbaar er tegen gekant is. To Rome besloten de hotelhouders ditmaal a 11 het spoorwegpersoneel geen Paaschfooien te geven. De Kamer van koophandel stehle voor de leden van het spoorwegpersoneel, tie hot werk niet hebben neergelegd, 3000 re be schikbaar en heeft alle andere Karnes ,n iet land opgewekt dit voorbeeld te volgen Rusland. Petersburg19 April. (Petersburgsch tele- graafagentschap). De aan de beurzen hier ter stede en in het buitenland verspreide geruch ten over eene nieuwe binnenlandsche leening missen allen grond. Petersburg, 20 April. (Petersburgsch tele graaf age ntschap)De stand van het winter- zaad was in het begin van het voorjaar over 't algemeen bevredigend, in Bessarabië, Cher son en odoli. goed, i.i Kiew, Volhvnie, Je- katerinoslaw en noordelijk Kaukasie bevre digend, in het gebied van Don minder bevredigend. Het werk op de zomer velden is tien dagen vertraagd. Uitbreiding van de met zomerzaad bebouwde oppervlakte wordt niet verwacht. In Bessarabië zijn hier en daai tengevolge van gemis van zaad wegens mis gewas in den vorigen zomer, velden onbezaair! gebleven. De fabriek van Poetilow, die oorlogsmate- ricel vervaardigd, is gesloten. Mogelijk zal echter de regeermg de leiding voor hare reke ning nemen Libau, 19 April. De werkstaking van de havenwerkers :s gisteren geëindigd met het toekennen van eene loonsverhooging. Volgens den correspondent van de Echo de PariE te Petersburg is het onderzoek in de zaak van Maxim Gorki gesloten en zal aan die zaak geen verder gevolg gegeven worden. Turkije. De Sultan heeft een bijzonder gezantschap naar de provincie Yemen gezonden, dat de opdracht heeft, daar het aan de Turksche troepen ni t gelukt Yemen te bevredigen met de hoofden van de opgestane Arabieren- stammen tot eene vreedzame verstandhouding te komen. Het gezantschap neemt met dit doel aanzienlijke geldsommen, naar men zegt 50,00f) Turksche ponden, mee. Tot vali van Ueskub. do politiek belang rijkste provincie van Macedonië, is luitenant- ueneraai M V-hoed paoha benoemd, een van de beste officieren van he Turksche leger. Marokko. De Berlijnsche correspondent van de Eoho de Paris meent te weten, dat Frankrijk en Duitschland bijna tot overeenstemming zijn gekomen over de volgende punten Frankrijk erkent in Marokko het beginsel van de open deur en verklaart zich tegen elk monopolie. Duitschland verbindt zich daarentegen om het militaire, administratieve en financieele hervorm'ngswerk van Frankrijk niet tggen te werken en verleent aa - dat land een man daat, dat beperkt wordt door de open deur en de souvereimteit van den Sultan. Eenige ondergeschikte punten van Taillan- d:er's hervormingsplan zullen, tengevolge van Duitschland's opmerkingen gewijzigd worden. In hoofdzaak zou Duitschland er echter zijn zedelijken steun aan verleenen. In de Duitsche pers is van zulk een accoord nog niets bekend. Japan. Tokio20 Apru. Dc Japansche regeering zal weldra eene binnenlandsche leening uit geven'van honderd millioen yen als restant van de leening van 200 miUioen. die in Maart met d© banken werd overeen gekomen. Do lecning dient, evenals de ver ge bin nenlandsche leening, tot dekking van de oor logsuitgaven in het loopende dienstjaar be dragende 780 millioen yen. De oorlog in Oost-Azië. Van den oorlog srijn de volgende berichten Petersburg, 19 April. Ben telegTam van generaal Linewitsch van gisteren aan den Czaar berichtDen 14den '9 ochtends ging de vijand in richting van Heiohimao en op den weg van Sinminpao tot den aanval over. Tegen 5 uur 's namiddags bezetten de Japanners Padiatse; zij opendon een ge weervuur op onze cavalerie, die den bergpas bezette. De aanval van den vijand kwam. toen tot staan. Den 14den April bezetten de Japannors ook het dorp Nansansjentse. Tokio, 19 April. Officieel wordt bericht, dat een strijdmacht is opgerukt in de rich ting van Tomghwa, 50 mijlen beoosten Hsingsjing en den 15den deze plaats bezette. De vijand ging terug in noordelijke richting. Elders geen verandering. Volgens een telegram uit Tokio wordt de Russische strijdmacht, die op de lijn TsjantsjoenKirin en ten zuiden van deze lijn vereenigd is. op 200.000 geschat. Volgens de 1 nit.ieve opgave werden in Port Arthur 41,600 man gevangen genomen. Volgens een te New York ontvangen In richt uit Hongkong is het meerendeel van de Russische schepen Zondagochtend uit de Kam-Ranhbaai vertrokken. Op dit oogen blik heeft de rest van de vloot waarschijn lijk ook reeds het anker gelicht. Tokio, 19 April. Hoewel er geen directe berichten ontvangen zijn, houdt men het er toch voor, dat de Russische vloot ach nog in de Kamranh-baai of een andere haven van Annam bevindt, waar men verwacht dat zij zal blijven tot het derde eskader zioh bij haar heeft gevoegd. De berichten, dat Rod- jestwensky ter hoogte van de Kamranh-baai verkenningstochten doet en de onzijdige sche pen onderzoekt, vermeerdert de verbittering tegen Frankrijk, dat het gebruik van zijne havens als basis voor oorlogs-opcratiën toe staat. De regeering blijft het stilzwijgen be waren over de vraag of vertoogen tegen Fiankrijk zijn gericht. De pers vraagt een krachtiger optreden. Tokio, 19 April. (Telegraph.) Een uitdruk kelijk protest is aan de Fransche regeering ge zonden. Hongkong, 19 April. Twee stoomschepen, di verleden Zondag dicht voorbij de Kam ranh-baai kwamen, berichten, dat toen geen schepen van de Russische vloot zichtbaar wa ren. 46 Rornon van MOUITZ VON REICIHONBACH. Geen lachje verhelderde evenwel haar ge laat, toen zij Nanm en Matthes» zag aanko men en hun een eind weegs to gemoet liep. Zij keek Egbert een weinig verwonderd eu Nanui verwijdend aan, maai- de eerste zeide „Ik heb uiw dochter in het bosch gevonden eu haar daarop vergezeld. De andere meisjes wareii zoo lomp tegen haar, dat zij onmogelijk in haar gezelschap had kunnen blij!ven, en bo vendien was de kleine jongen zoo moede ge worden, dat hij in 't bosch in slaap viel en ik miji reeds verbeeldde, dat ik hem zou moeten dragen om hein bij u terug te brengen." »Ja. moe, stel u voor, ik ben werkelijk op Nanni's schoot in slaap gevallen," bevestigde Matthes Egbert's woorden en er schoot juf frouw Berger weinig anders over, dan Egbert, voor zijn tusschenkomst te bedanken, wat zij dan ook eenigszm verlegen deed, waarop zij te kennen gaf, dat zij nu maar liefst naar huis \yilde rijiden. als zii| maar wist, hoe zij aan een rijtuig moest komen, want ze kon zoo meende ri' na al die strubbelingen" moeielijk weer bij tante Zwick gaan aanklop pen „O, maar ik weet er wel wat anders op. verklaarde Egbert; ,,in het wagentje, dat mij hier heeft gebracht, is nog wel plaats eu als u daarvan gebruik wilt maken, zal ik het da delijk gaan bestellen." Nanni's moeder maakte wel eenige tegen werpingen, maar eindigde toch met het voor stel aan te nemen. Egbert ging op den bok zitten en greep zelf de teugels. Zoo rolde wel dra het wagentje lustig over den straatweg naar Neurenberg, en Nanni en Egbert wissel den weliswaar geen enkel woord gedurende den rit. maar beschouwden het toch als eeu bijzonder voorrecht, dat zij zoo met elkander naar de stad terugkeerden. Matthes zat tusschen moeder en zuster in en was spoedig weer ingeslapen, terwijl Nan ni's moeder haar fluisterend allerlei verwij tingen deed over haar onverdraagzaamheid, en haar al de onaangename dingen, die zij over baar dochter had moeten aanhooren, oververtelde. Naam luisterde slechts met een half oor. Al die dingen kwamen haar zoo klein, zoo onbeduidend voor en rij was zelve zoo vroolijk en licht van hart dat z«. zelfs bij al die ver wijtingen niet de minste verslagenheid gevoe len kon. Zij zag Egbert's slanke gestalte voor zich, tegen de avondlucht afgefeeekend, en dacht er aan, hoe hij haar gebeden had, zijn vriendin te willen zijn en hem, als hiji in den vreemde zou zijn, niet te willen vergeten. Dan bloosde zij weer als zij naging, hoe hiji haar gekust had eau begreep zelf niet goed, hoe dat zoo plotseling was gekomen. Er was toch niets bijtzonders m gelegen, dat zij weder gemeen zaam hadden willen zijn zooals in vroeger jaren, maar destijds was 't hem of haar im mers nooit ingevallen, dat daarbij| zooveel gekust moest worden. Wonderlijk was het toegegaan, dat hunne lippen elkander zoo eensklaps gevonden hadden, maar het herdenken daarvan wierp volstrekt geen schaduw op Nanni's gelukkige stemming. Ze keek verbaasd op, toefi de wielen over het hobbelige plaveisel der oude stad begon nen te ratelen en kort- daarop het wagentje op de kramen markt stil hield. De rit was ook wonderlijk snel volbracht, vond ze. Egbert sprong van den bok, was juffrouw Berger bij het uitstijgen behulpzaam, tilde den kleinen Matthes uit don wagen en reik te vervolgens Nanni de hand. „Tot ziens!" fluisterde hij haar toe en zij beantwoordde zijn handdruk vast en harte lijk. Egbert- stond nog een poosje in gedachten verdiept en zag de verdwijnende meisjesge stalte na. Met lichten tied liep Nanni op het ouder lijk huis toe, een lachje op de lippen en een lentedroom in het hart. waarvoor zij nog niet geleerd had, hot ware wOord te vinden. HOOFDSTUK XV. Toen Nanni den volgenden morgen ont waakte, kwam haar de buitenpartij van den vorigen dag als cm droom voor, met wisse lende bonte taforeelcn van lief en leed, maar liet lief had toch de overhand. Die droom scheen zelfs 11a het ontwaken nog zijn invloed op haar te doen gelden, want bij het les geven aan Matthes en bij allerlei huiselijke bezigheden, die zijl doen moest, vlogen haar gedachten telkens terug naar bet bosch en het kostte haai- heel wat inspanning om niemand te laten bemerken, hoe verstrooid ze was. Eindelijk kwam het uurtje, waarop zij dag aan dag gewoon was met Matthes een beetje te gaan wandelen. Haar hart klopte luider dan gewoonlijk toen ziji haar hoed opzette om uit te gaan, en terwijl zij in de spiegel keek om de laatste hand te leggen aan haar eenvoudig toilet, schoot he haar te binnen, hoe Egbert eens had gezegd, dat granaat- rood de kleur was, die haar het best stond. Terstond waj-en dan ook haar vingers bezig om een granaatrood lint onder haar kraagje te doen eu daarin een sierlijken strik te leg gen. „Wel, Nanni, wat maakt ge u mooi van daag!" riep Matthes uit, die bij haar kwam om haar af te halen. Met een boogen blos wendde zij zich) van deu spiegel af, nam haar broortje bij de hand en spoedde zich met hein het huis uit. Zijl vond zich zelf al heel „mal" om die akelige hartkloppingen, dien onwillekeuri ge blos eu om dat roode lint, en daaht daar bij. dat het wel een wonder zou mogen heeton, als zij uu toevallig Egbert te zien kreeg dooh dit nam niet weg, dat zij toch wel een beetje onrustig en zoekend hoen en weer zag, toen ziji op de kiamenmarkt geko men was. Egbert wist wel, wanneer rij gewoonlijk mot haar broertje giug wandelen en het zou dus niet zoo'n heel groot wonder rijn, wan neer hiji hier of daar „Waarom loopen we vandaag zoo lang zaam, Nanni vroeg Matthes en zij kleurde weer en deed op eens een paar haastige schreden. Voor hen stroomde het riviertje de Pegnits, dat de oude stad in twee deelen scheidt, en zij betraden een van de vele daarover geslagen hooge bruggen. Daar doomde aan den anderen kant van de brug oen breedgerande donkere bood op eu een knappe, slanke jongeman, trad regelrecht op Naniu toe. Zonder 't zelf te weten, greep zij Matthes' hand iets vaster en beantwoordde vervolgens met zedig neer geslagen oogen den groet, dien Egbert haar reeds uit de verte toezond. „Ik had me toch niet zóó door hem moe ten laten kussen," dacht zij, „want dat maakt mij nu verlegen tegenover hem, iets wat ik toch anders volstrekt niet behoefde te zijn en dat ik alles behalve prettig vind Daar stond hij reeds naast haar en zeide, alsof dat zoo geheel van zelf sprak „Ja, ik dacht wel, dat je over deze brug zou komen en heb je dan ook hier opge wacht. Maar om te voorkomen, dat de inon- schen zioh al te veel verwonderen, als zij ons nu weer samen zien, willen wij een wan deling doen, die zij vermijden we zullen namelijk naar het Johannes-kerkhof gaan. Vindt ge dat niet goed?" „Jawel," zeide Nanni, ,,ik vind: het daar zelfs heel mooi cn ik ben er, sedert mijn thuiskomst, nog in 't geheel niet- geweest." Langs kromme straten kwamen zij buiten, op den weg, die naar bet kerkhof leidde, NannL met een hare ongewone bedeesdheid, dc oogen meestentijds op den weg gericht, Egbert, met van geluk stralende oogen en een laohje om den mond. Het was hem won derlijk vroolijk en licht om het hart, al» moest dc dag van heden hem iets bijzonder goeds bereiden. Op 't kerkhof heerschte een plechtige stil te. Slechts een tweetal vreemdelingen, die den doodonakker als een der bezienswaardig heden van de oude stad Neurenberg hadden willen bezoeken, liepen in de verte, door hun gids geleid, langs de hoofdpaden. Wordt vervolgd

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1905 | | pagina 1