- s «de Jaargang. Vrijdag 5 Mei 1905. BUITENLAND. FEUILLETON. EEN PRINSES. 303. AMERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25. Idem franco per post- 1./5. Afzonderlijke nummers0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C<>. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: f 0.75. - 0.15. Van 15 regels Elke regel meer Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht Tegen ongewensohte vreemdelingen. Daags voordat de Paaschvacantie voor het Britsche parlement begon, werd door de re- geeriug het in het vorige jaar onafgedaan gebleven wetsontwerp yt beperking van de immigratie van vreemde landverhuizers, op nieuw ingediend. Den dag na het einde van de Paaschvacantie werd dit wetsontwerp voor de tweede maal gelezen en aan het einde vara dit debat werd met 211 tegen 59 stemmen besloten tot de behandeling van de artikelen over te gaan. Daaruit blijkt, dat de kans gunstig staat voor eene spoedige afdoening van dit wetsontwerp. De openbare meening wenscht blijkbaar, dat er iets gedaan wordt tot beperking van de vestiging van onge- wenschte vreemde elementera in Engeland, en met deze stemming onder het volk houden de regeering en de oppositie beiden rekening. In eene memorie, die onlangs verschenen is, zijn van overheidswege eenige gegevens ver strekt over den omvang van do immigratie. Naar schatting zijln van»de landverhuizers, die in Engeland kwamen, na aftrek van hen die doorreisden en voornamelijk naar de Veree- nigde Staten gingen, verleden jaar 82,845 per sonen in het vereenigde koninkrijk gebleven in de twee vorige jaren waren deze cijfers 69,168 en 66,471. Van deze 82,845 personen waren 46,095 Russen of Polen, 4827 Skandinaviërs, 7084 Duitschers, 6564 Franscken, 2199 Oos tenrijkers en Hongaren, 6300 Italianen, 513 Rumenen en 5181 van niet nader aangegeven nationaliteit. Het ia de toenemende immigratie uit Rus land en Polen, die den wensch heeft doen opkomen, dat Ue wetgevende macht aan dit ondejwerp hare aandacht zou wijden. Het ge tal der van daar afkomstige landverhuizers, die voor 't meerendeel Joden zijn, bedroeg 28,511 "n 1902 30,04C in 1903 en 40,095 in 1904. Een deel vara de als blijvend opgegeven landverhuizers verlaat het vereenigde konink rijk weder na een verblijf van niet zeer lan gen duur, met büstand van Joodsche onder- steuningsvereemgingen, hetzij oih verder te reizen naar ovoraeesche landen, hetzij om naar het vasteland terug te koeren. Maar de mees ten blijven voor goed en een deel van dezen komt ten laste van de openbare armenver zorging. In bet vorige jaar waren dit in Lon den alleen 4162 personen tegen 3681 en 3234 in de beide vorige jaren, waarvan 2249 ge neeskundige hulp genotera en 155 in liefda dige inrichtingen een onderkomen vonden. Van de 4162 waren 2598 Russen of Polen en 55 Rumenen (ook meerendeels Joden). Verder werden in Birmingham, Cardiff, Leeds, Liver pool, Mamche&ter en Sheffield 1685 onder steund, waarvan meer dan de helft als Russen en Polen vermeld zijn. Verdere mededeelingen over het lot en het gedrag van de immigranten bevat deze me morie niet. Men verneemt b.v. niet hoevelen met de Landenschen poEtiegerechten in aan raking zijra, gekomen alleen is bekend, dat do rechters in de terechtzittingen meermalen hebben geklaagd over de slechte hoedanig heden van deze landverhuizers. Het is ook al gemeen bekend, dat de Russen en Polen op een voor Engeland zeer lagen beschavings- trap staan, dat zij de loonen drukken tot be neden het peil van een menschwaardig be staan en dat de meer ondernemenden onder deze immigranten zich tegenover hunne eigen landslieden gedragen als kleine bazen en hen op schandelijke wijze exploiterenIn het Londensche Eastend maakt de massa van de vreemde immigranten een ongewenscht cle ment der bevolking uit, dat de pogingen om de daar gevestigde bewoners van Engelse hen stam op te voeren, belemmert en voor een goed deel zelfs verijdelt. Het is dus in hoofdzaak voor oen belang, dat meer bijzonder Londen raakt, dat dit wetsontwerp moet dienen. Of het tegen het nadeel, waarover wordt geklaagd, afdoende hulp zal bieden, is eene andere vraag De maatregel is inzonderheid gericht t gen die vreemdelingen, die doordat zij geheel van middelen ontbloot zijn, vervallen aan de open bare armenzorgwanneer da.t geschiedt bin nen een jaar na de komst van den betrok ken persoon in Engeland of wanneer deze ge durende drie maanden als landlooper heeft geleefd, dan kan zoo iemand het land uitge zet worden. Maar de grooto meerderheid van de lieden, die men gaarne zou willen weren, komt juist niet ten laste van de openbare armbesturen, en dit is hieruit te verklaren, dat, ten gevolge der mildheid van de in Londen wonende rijke Joodsche familsën, de onbemiddelde Jodlèn in het Eastend van Londen dyor ren eigeu Jocdsch armbestuur ondersteund worden, dat geheel van den staat onafhankelijk is. Tegen de op die wijze ondersteunden zal natuurlijk d)e wet buiten toepassing blijven. De regeering zal zich in- tusschen in ieder geval er op kunnen be roepen, dat zij, door dit wetsontwerp in te dienen, is tegemoet gekomen aan een wensch, door hare aanhangers uitgedrukt, die in Londen het grootste aantal van de zetels, waarover de hoofdstad in het lagerhuis kan beschikken, bezet houden. Eu de geringe op positie, die het wetsontwerp vindt, is ver klaarbaar, wanneer men in de Daily News leest„De liberale vertegenwoordigers van Oost-Londen hebben verzocht, dat er gacu verzet zou worden gevoerd tegen Ie maatre gel, en er is geen reden waarom de partij daar aan niet zou gevolg geven. De mensohen den ken, dat de wet hen zal helpen. Niets zal in &taat 7.ijïi hen te overtuigen van hunne dwa ling, dan de teleurstelling, die onvermijde lijk zal volgen wanneer de wet door het par lement is aangenomen. Behalve de bepalingen tegen onbemiddelde vreemdelingen, bevat het wetsontwerp nog maatregelen om te zorgen, dat elementera, die men in elk geval wil weren, niet aan land kunnen komen. Daarom zullen landverhui zers voortaan slechts in speciaal daarvoor aan gewezen havens aan land kunnen gaan na onderzoek door een daarvoor aangewezen ambtenaar, bijgestaan door oen geneesheer. Ieder persoon, die krankzinnig is, of id ioot, of ziekelijk of gebrekkig zoodanig dat hij ten laste moet komen van do gemeenschap, of wel in het buitenland veroordeeld wegens een misdrijf in de uitleveringstraktaten genoemd, kan geen machtiging krijgen om aan land te gaan. Het spreekt van zelf, dat politieke mis drijven hierbuiten vallenaan bet asylrecht zal niet getorud worden. Engeland. Londen, 4 Mei. Minister Balfour begroette den Koning aan het Victoria-station bij zijne terugkomst uit Parijs. Men meent, dat de Koning den eersten minister zoo spoedig mogelijk wenschte te ontmoeter. Dat tusschen den Koning ©n den eersten minister roo spoe dig na de terugkomst van Z. M. uit et bui tenland een onderhoud plaats had, is iets zesr buitengewoons. Oostenrijk. Weenen, Jf Mei. In de Kamer verklaarde de minister van handel, dat het ge wenscht is, vlug en zonder wijziging de tarieven vara invoerrechten over te nemen. Zoo dat niet het geval zal zijn. wordt het economische leven van het land in gevaar gebracht. De stemming moet noodzakelijk voor 1 Maart 1906 plaats hebben, om Oostenrijk in staat to stellen de economische verhoudingen tot andere landen en met Hongarije te rege len. De verklaring werd met toejuichingen ont vangen. Rusland. Petereburg, 4 Mei. Gisteren is eene oproe ping verschenen van het centrale comité van de socialistische partij, waarin de arbeiders worden aangespoord den 1. (14.) Mei in de verschillende wijken van Petersburg te vie ren en te beproeven een optocht tc houden. Wanneer de politie daartegen mocht optre den, moet men zich met de wapenen vervet ten. De intelligente bevolking wordt aange spoord ook door do daad do werklieden te steunen en zich hij hen aan te sluiten. Warschau, Jf Mei. Heden morgen begon nen de onlusten in de wijk Wola. Werklie den hielden trams en rijtuigen tegen. Toen de kozakken kwamen, vuurde een man een revol ver af en verwondde een kozak. Soortgelijke rustverstoringen komen ook in andere deelen van de stad voor. Warschau, 4 Mei. Ten gevolge van de door do socialisten genomen maatregelen om den arbeid te doen stilstaan, is de geheele handel en bedrijf op straat tegen den middag opge houden. Kantoren en winkels werden geslo ten; sommigen zelfs gebarricadeerd. Enkele kooplieden, die hunne zaken trachtten open te houden, ontvingen bezoek van piketten werklieden, die hun bevalen onmiddellijk te sluiten. Een groot aantal huurrijtuigen werd aan gehouden door troepen jongens, die de pas sagiers tot .itstappen dwongen, soms met geweld. Engeland en China. Chineesche bladen berichten, dat de regee ring te Peking in Februari tot den Engel - schen gezant het verzoek heeft gericht, de overeenkomst betreffende Wei-hai-wei te ont binden en, nu Port Arthur niet langer door de Russen bezet is, eerstgenoemde haven aan China terug te geven. Op last van zijne regeering heeft de gezant geantwoord, dlat eerst na de teruggave van Port Arthur aan China de kwestie van Wei-hai-wei aan de orde kon komenvoorshands was echter nog niet na te gaan of Japan zijn nieuwe bezit ting aan China zou teruggeven. De bedoelde overeenkomst tussohen Enge land en China werd den 2en April 1898 ge sloten. Wei-hai-wei werd daarbij aan Enge land in pacht gegeven op dezelfde voorwaar den als Port Arthur (28 Maart te voren) aan Rusland; de pacht zou loopen tot aan do ontruiming van Liao-Tong door de Rus sen. Perzïë* Het Petersburgsche telegraafagentschap verneemt uit Teheran, dat de Sjah van Per- zië Musapher ed Din, die den 7don Mei over Bakoe do reis naar Europa zal aanvaarden; hij heeft reeds afscheid genomen van het corps diplomatique. De troonopvolger Mu- hammed Ali Mirza is tot tijdelijk regent be noemd. Amerika en Japan. De heer John Harp Hammond, een bekend mijningenieur en persoonlijk vriend van presi dent Roosevelt, 1 to Philadelphia in eene voordracht verklaard, dat maar zijne meening Japan door zijne hegemonie in Korea en missch'en ook "•'n Mandsjoerije de gevaarlijk ste mededinger van de Vereenigde Staten ;n het verre oosten zou worden. Hij haalde bij' deze gelegenheid de volgende uitspraak aan van den voorzitter van het Japansche hooger- huis„Wij hebben ali de leidende staat van den Aziatischen vooruitgang den he'ligcn plicht aan Chin.., Indië, Korea en alle Azia ten, die in ons vertrouwen stellen en vatbaar ziju voor beschaving, de helpende hand te reiken. Als hun machtigen vriend wensch en wij hun te bevrijden van hot juk, dat Europa hen heeft opgelegd, opdat zij aan de wereld kunnen bewijtzen, dat het oosten in staat is, zich met het westen op elk slagveld te meten." Volgens den heer Hammond vloeit u;t deeen oorlog de noodzakelijkheid voort, reus achtige vloten met sterke vloot bases in den. Grooten oceaan te onderhouden. Tusschen de beide Engelsch sprekende natiën moeten de intiemste betrekkingen verkregen worden. Vereenigde Staten. Het bestuur van de goederenbeurs te New- York en de Kamer van koophandel te Bal- timore hebben besloten bij den staatssecreta ris een protest in te dienen tegem de nieuwe Duit-sche graanrechten. Zij verlangen ter stond diplomatieke stappen om aan Duitsck- land de onrechtvaardigheid van het nieuwe graanrecht te bewijzen. Washington, 4 Mei. Het internationaal spoorwegcongres werd heden officieel geo pend door senator Fairbanks. Er waren 450 afgevaardigden aanwozig, onder wio 300 vreemdelingera. Australië. MelbourneJf Mei. De voorraden op 1 Ja nuari meegerekend, raamt men dat de Austra lische oogst voor het loopende jaar liet Australische verbruik, berekend op 200,000 ton, geheel zal dekken. De oorlog in Oost-Azië. Van den oorlog zijn de volgende berichten De Russkija Wjedomosti berekent de strijdkrachten, die thans ter beschikking van generaal Linewitsck staan, op hoogstens 335,000 man. Tengevolge van de verliezen bij Moekden, is de sterkte van het leger van 350,000 tot 200,000 gedaald. Later aange komen versterkingen, era wel het vierde leger korps, twee scherpschuttersbrigadende Kau- k arisch o kozak ken divisiën en zes batterijen bergartillerie, bedragen 65,000 man. Boven dien rijn 60,000 man aanvullingstroepen aan het front aangekomen en rijn 10,000 genezen gewonden daarheen teruggekeerd. De strijdmacht, die de bevelhebber in het district Wladiwostok tot zijpio beschikking heeft, bedraagt 45,000 man. De regimenten scherpschutters rijn door hot vormen van vierde bataillous versterkt. Een uit Wladi wostok te Petersburg teruggekeerde officier bericht, dat de versterkingen zich in schit terenden toestand bevinden en dat er over vloedig oorlogsmaterieel voorhanden is. Er worden weder kwade noten gekraakt van de Tsoeragoezen, die in het westelijk deel van Mandsjoerije zoo erg huis houden, dat de bevolking voor hen op de vlucht gaat. Erger is voor de Russon, dat rij de spoorwegverbin ding bedreigen. Zij zijn in het bezit van Ja- pansch geschut en Japansche instructeurs rijn bezig hen tot soldaten te vormen. Uit Hongkong wordt door Laf fan's bu reau bericht, dat de stoomboot Devaworagse, dio daar den 2dera Mei aankwam, den 29sten April, te 4 uur 's nam., 28 schepen van de Oostzee-vloot gezien heeft in de baai van Nhatrang, 60 mijlen benoorden Kamranh. Een schip met drie masten en twee scboor- steeraen, wiaarop acht kanonnen konden wor den waargenomen, de«d door signalen de go bruike'ijkc vragen. Malakka, 4 Mei. Heden namiddag half vijf passeerde hier een Russisch eekader, bestaan- do uit vier linieschepen, een gepanteerden kruiser, een kanonneerboot en vijf kolensche pen, varende in Zuidelijke richting. Londen, 4 Mei. (Pall Mal'. Gazette). Vol gens hier ontvamgen particuliere berichten zijln de transportschepen „Marie Cham" en „Hermin© Hessen Muller", die met Nebogvv tow's eskader den 7era April Djiboeti verlieten, te Sabang aangekomen, beiden met bescha digden boeg. Singapore4 Mei. De stoomboot Selangu passeerde de Oostzeevloot. Men vermoedt, dat de divisie van Nebogatow heden morgen om 9 uur op de hoogte van Jugra was in de straat van Malakka. Singapore, 6 Mei. In de schemering pas seerden heden morgen half zes schepen van de Oostzeevloot Haze. Zes oorlogsschepen en vier kolenschepen werden gezien. De commandant van de Franache zee- strijdkrachten in Indochina, admiraal Do Jonquirès, heeft de haven van Saigon ver laten aan boord van de Guichent met onbe kende bestemming. Bferichten uit Russische brora, dio te Pe tersburg ontvangen rijn, melden dat de te Wladiwostok verblijft houdende kruisers die haven verlaten hebben. In Tokio loopt het gerucht, dat do bestem ming van de Russische Oostzeevloot thans Petropowlowak in Kamsjatka zou rijn, en niet Wladiwostok. Men zegt, dat de Russen stecnkolenvoorraden te Petrouawlowsk bij eenbrengera, maar het wordt als onwaar schijnlijk beschouwd, dat zij plan zouden hebben zich veel van dit punt te bedienen, omdat hot onmogelijk is daar te lamd vol doende verdedigingswerken te bouwen. Volgens de correspondenten van de Russ- kija Slovo en de Ross znllen do vijandelijk heden -weldra op groote schaal hervat wor den. In de militaire '-ringera is men van meening, dat maarschalk Oyama do inslui ting van Wladiwostok zal verhaasten om do eenige basis van admiraal Rodjestwensky af te snijden. Men verwacht de voreeniging van de eskaders tegen 9 Mei, omdat Nebogatow waarschijnlijk koléra zal moeten innemen, al vorens Hainan te bereiken. Tokio, 4 Mei. De pers gaat voort Frank- rijk's uitlegging, de onzajdigheidsverphebtin- gen in Indochina, scherp tc critisecren. Do Jiji dringt bij de reeering er op aan zelfstan dig op te treden tot bescherming van de na tionale belangen en verklaart, dat verantwoor delijkheid voor do uitbreiding van de vijan delijkheden bij Frankrijk berust. 55 Roman van MORITZ VON REICHENBACH. De prinses lachte harteUjk. „Weet ge wel," vroeg rij., „dat uw oom mij vroeger al gezegd heeft, dat hij mij voor een soort van sphinx hield? Maar lüj had onge lijk. Elr komen ©ogenbükken in mijn leven, dat de Duitach© sentimentaliteit, die ik van mijn moeder heb, al het andere overheerseht. Dat is het eenige. Laat het portret, zooals het door u geschilderd werd. Zoo ben en zoo I-lijf ik. Al dat andere is slechts van voorbij- gaanden aard." „Ook wat giji mij gezegd hebt van uw al leen-staan op de wereld?" „Och ja, dat misschieu ookDe sentimen taliteit schijnt mij vandaag bijzonder te heb ben beheerscht!" „Op mijn woord, daar heb ik weer de uit-, drukking vara 't portret, trek voor trekl Nu kunnen wij voort werken maar voor mijzelf maak ik denkelijk nog een schets met de andere uitdrukking „Zoudt ge mij soms als het beeld van Janus met twee gezichten op de tentoonstelling wil len brengen?" ,,'t Zou zeker heel veel opzien baren De deur der slaapkamer werd geopend. „Hoe laat is 'tal? Mijn horloge is blijven stilstaan en ik heb zoo vast geslapen, dat ik niet kan nagaan hoelang." Met die woorden vertoont© tante Anna zich weder in het atelier. Egbert zag op zijn horloge. ,,'t Is tijd om naar huis te gaan," zeidc de prinses. „Hoe gaat het met uw hoofdpijn, tantetje?" „Best! Ik beu ze door 'tslapen geheel en al kwijt geraakt." De prinses greep naar haar mantel en sloeg haar sluier voor 't gelaat. „Ik heb mijnheer Egbert mijn sphinx-ring gegeven," zeide zij intusschen. „Zie eens, tante, ik vind, dat hij aan rijn hand mooier staat dan aan de mijne en hij zal daaraan ook niet, zooals ik, rijn handschoenen stuk maken, want hij trekt die nooit aan." Egbert lachte, en tante Anna stond op het punt hare verwondering te kennen te geven, maar de prinses behandelde de geheele zaak als iets zoo eenvoudigs en natuurlijks, dat de goede dame er niet toe kon komen, om haar bedenkingen in 't midden te brengen. Toen Egbert alleen was, stond hij naden kend voor het portret der prinses. Vandaag was er van 't schilderen niet veel gekomen. Toch vond hij, dat die oogen hem nu met een geheel anderen blik aanzagen, dan ze 't vroeger hadden gedaan. Eindelijk wendde hij zich af van het beeld en haalde hij we der Nanni's brief uit den zak. Hij sloeg 't venster open, nam in den vensterbank plaats en las nog eens, wat Nanni hem geschreven had. Van 't plekje, waar hij gezeten was, had hij een ruim uitzicht op den helderen hemel. Egbert zag opwaarts, toen hij deu brief van 't begin tot het einde had overgelezen. „Ja, ja," jubelde het in zijn binnenste, „boven mij schijnt de zon van 't geluk, de zonne der kunst! Arme, kleine Nanni, go zult niet te vergeefs op mij Wachten. Aan mijn hand zult ge ook eenmaal een zonnig levenspad inslaan, verlost van alle duister nis, die u het bestaan zoo moeilijk maakt." Met Nanni's brief in de hand, bleef Eg- bert nogmaals voor het portret der prinses stilstaan. De kunstenaar genoot niet zoozeer van zijn werk, als -wel van al het schoone dat het hem in herrinnering bracht en hij vestigde wederom rijn oogen op den brief. „Ik dank u, Nanni," zeide hij in zichzelf, „ik. dank u, dat ge mij gevrijwaard hebt om liefde op te vatten voor mijn vriendin Daarvoor zeg ik u hartelijk dank!" Toen borg hij rijn schildergereedschap weg en greep naar zijn breedgeranden hoed. Hij kou 't op rijn kamers niet meer uithou den, hij moest in d© vrije lucht wezen. Het was hem, alsof die ring met de sphinx hem aan den vinger brandde en tusschen de woor den van Nanni's brief, die hij voor zich zelf herhaalde, klonk hein het lachen der prinses in do ooren, toen zij zeide „Ik heb menig maal oogen blikken van sentimentaliteit, dat is het eenige!" Hij spoedde zich de trappen af, die naar het kleine tuintje voor het huis voerden. Een zwartoogig meisje, dat daar met wasch- goed bezig was, groette hem lachend en ging daarop voort haar liedje te zingen, dat rij bij zijn nadering had afgebroken. Wat zij zong verstond hij niet, maar on willekeurig nam hij, al voortloopend, de me lodie van het liedje over on j>aste daarop woorden van eigen vinding toe. „De sterren, ik begeer ze niet, 'k Verheug mij in haar pracht En zoo liep hij verder. HOOFDSTUK XIX. De gravin Von Mellow en tante Anna hadden afgesproken om gezamenlijk de villa Livia t© gaan bezoeken era dë prinses zoowel ab Kurt, hadden zich zonder tegenspraak cr in geschikt om mede van de partij te rijn. De villa ligt buiten de stad, op, of juister gezegd, tusschen kleine, kale heuvels, en met een gemakkelijke, goed onderhouden trap daalt men naar de gewelfde, dooh evenmin groote als hooge vertrekken af, welker wan den met schoon, oud schilderwerk bedekt rijn het oudste schilderwerk wellicht, dat men te Rome vindt, als men de muurschil deringen der graven uitzondert. Tante Anna en de gravin liepen arm in arm en onderhielden rioh uitsluitend met elkaar. Er bleef den twee jongeren letterlijk niets anders over dan te zwijgen of 't ge geven voorbeeld te volgen. Kurt Mellow gaf aan dit laatste de voorkeur. Hij vertelde Mascha het oen en ander van t schilderwerk in 't zoogenaamde huis van Livia, gelegen tusschen do bouwvallen der keizerlijke pa leizen, die de prinses nog niet had bezocht. „Ik denk wel, dat het hier zal rijn als daarginds," 7.oide hij. „Men heeft door dio muurschilderingen beproefd om do vertrek ken grooter te doen schijnen dan ze inder daad zijn, ccra soort van vergezicht gemaakt, waarop het oog met grooter welgevallen staart dan op oen egale kleur van den wand of op de geometrische figuren van ons be hangselpapier." Mascha knikte toestemmend. „Do oude volkeren haddon er slag van de kunst tot practische doeleinden aan te wen den en het dagelijksch loven er mede op te sieren," zeide rij. „En wij beginnen dat zoo langzamerhand van hen af te kijken," meende hij. „Denk maar eens aan de mooie verzameling in het mqaeum van kunstnijverheid te Berlijn, waar toch alles getuigt van de toepassing der kunst op de dingen van dagelijksch ge bruik." Mascha zweeg. Zij vermeed het steeds, met Kurt Mellow over Berlijn te spreken, en de herinnering aan het kunstmuseum, waar rij met enkele omtrekken een schets van hem had gemaakt, die hij zelf in handen had ge had en bijna had gerien, die herinnering sloot haar den mond. Maar Kurt, Mellows gedachten schenen bij voorkeur bij dit zelfde museum te willen verwijlen. „Herinnert ge u nog onze ontmoeting daar?" vroeg hij. „Dat's eigenlijk de eenige maal geweest, dat we verstandig met elkan der hebben gesproken, zonder eon bits woord." „O, in den gewonen conversatie-toon wis selt men immers in den regel geen bitse woorden," antwoordde rij een weinig koel, „maar geheel eens waren wij het daar, go- loof ik toch ook niet." „Ei, herinnert ge u ons gesprek nog?" „Ik heb helaas, een vervelend goed geheu gen," Kurt Mellow beet rich op dc lippen. Hij dacht aan zijn ontmoeting met Mascha in hel magazijn van Joftbv, en liaar «poet het, dat zij onwillekeurig iets had gezegd, dat kon doelen op een omstandigheid, die zij had willen ignoreeraen. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1905 | | pagina 1