buitenland. feuilleton. Maandag 10 juli 1905. Speelbal van Wind en Golven. OORTSCH ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Amersfoort f 1.25. Idem franco per post1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF Co. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 regelsf 0.75. Elke regel meer-0.15. Grooto letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald adyerteeren in dit Blad bij abonnement Een» circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgeving. EXAMEN H UTiPKET KRMEESTER. De Burgemeester van Amersfoort brengt ter algemeene kennis, dat eerlang te Rotterdam van Rijkswege gelegenheid zal gegeven worden tot het afleggen van een openbaar examen ter ver- I krijging van een diploma van hulpkeurmeester van vee en vleesch. Het tijdstip wanneer en de plaats waar voor- noemd examen zal worden gehouden, zullen nader worden bekend gemaakt. Zij, die tot gemeld examen wenschen te wor den toegelaten, moeten daarvan vóór 10 Juli a. s. schriftelijk en portvrij opgave doen aan den Voorzitter der examencommissie, dr. H. Remmels, te 's-Gravenhage, onder overlegging van het bewijs a. hetzij, dat zij' den Rijkscursus in voe- en vleeschkenring, welke thans te Rotterdam wor den gehouden, volgen b. hetzij, dat zij op 25 April 1905 sedert ten minste 1 jaar werkzaam waren bij een Rijks- of gemeentelijken vee- en vleeschkeuringsdienst en den leeftijd van 23 jaren bereikt hebben. Amersfoort, 8 Juli 1905. De Burgemeester van Amersfoort, WUOÏÏEORS. Politiek Overzicht ifVoorloopig" regeeringsbeleid in Oostenrijk-Hongarijje. I Do' zonderlinge verhouding, die sedert ja ren reeds bestaat tusschen de beide landten, I die samen de monarchie Oostenrijk-Hongarije I vormen, wijst sedert den 1. Juli weder eeue I nieuwe eigenaardigheid aan. Met het oog op I do oumogelijknoid om in den Hongaarschen rijksdag die quotum-kwestie te behandelen, zijn de beide regeeringeu van Oostenrijk en van Hongarije overeengekomen, de bijdragen voor den gemecnschappelijken dienst te be talen bij wijze van voorschot naar do ver houding die tot dusver gegolden heeft, uit tg keeren van 1. Juli af tot dat het quotum j zal zijn bepaald, waaraan dan eene terug werkende kracht tot dieu datum zal worden gegeven. Sedert 1897 stelde de Keizer liet quotum vast. Thans is die bepaling achterwege geble ven; alles blijft bij het oude op grond van eeue voorloopige regeling, in afwachting van liet tijdstip waarop die door eene definitieve regeling zal kunnen worden vervangen. De grondwet van 1867, het zoogenaamde „vergelijk", bepaalt, dat bet jaarlijksohe quotum van de bijdrage tot liet gemeen schappelijk budget, dat in hoofdzaak omvat wat noodig is voor het leger, de vloot, het ministerie van buitenlandsche zaken en het gebied van Bosnië en Herzegovina, door eene overeenkomst tusschen de beide rijks- helften wordt bepaald. Met dit doel kiezen de Oostenrijksche rijksraad en de Hooigaar- sche rijksdag speciale commissiën. Kunnen oie commissiën 't niet eens worden, dan moet d© Keizer het quotum bepalen. In de jaren 18971904 bleef do verkiezing van do Oos- tenrijksche commissie achterwege, tengevol ge van de obstructie in den rijksraaddit maal deed zich het wonder voor, dat voor 'teerst rod'ert 1897 de rijksraad eene quo tum-commissie koos. Of d© Hongaarsche rijksdag tot d© benoeming van zijn© commis sie zou zijn gekomen, is een© vraag waarop geem antwoord kan worden gegevendoor de verdaging van den rijksdag tot 15 Sep tember verviel de mogelijkheid om foam in dat opzicht op de proef te stellen. Niets lag meer voor d© hand, dan dat ook ditmaal de Keiaer-Koning van Hongarije het quotum) bepaald© en dat baron Fejervary dit met zijn contraseign dokte. Maar met liet oog op het conflict tusschen den rijksdag en het niet uit dc rijksdag voortgekomen kabinet-, heeft men gemeend naar ©en anderen uitweg te moeten zoekon. Oostenrijk en Hongarije zullen nu, van 1 Juli af, in plaats van wettelijk vastgestelde bijdragen, voorschotten betalen, waarvan later de Iwjlcrachtiging van dte beide parle menten zal worden gevraagd. Overigens blijft d© zaak geheel loopen zcoals tot dusver. De inkemsten van den dienst der rechten van in- on uitvoer worden verdeeld naar d©u quotum sleutel, die tot dusver gold', en aan de beide departementen van financiën toegekend. Aan den anderen kant wordt het netto-bedrag, dat voor den dienst gevorderd wordt ingevol ge d© door de delegatiën toegestane begroo ting, naar denzelfden maatstaf over de beide staten omgeslagen en door de bedde finan- ciëele departementen in maandelijksche ter mijnen aan het rijksministerie van financiën afgedragen. Volgens de begrooting van 1905 wordt voor de gemeenschappelijke uitgaven, onge rekend de buitengewone credieten voor leger en vloot, 369.148.000 kronen gevorderd. De inkomsten uit de rechten van ra- eu uitvoer zijn op 114.717.000 kronen geraamd, zoodat Oostenrijk nog 166.907.000, Hongarije 87.524.000 kronen hebben bij te passen. Bo vendien betaalt Hongariji© aan Oostenrijk. 60.670.000 kronen als bijdrage voor do rente van de door Oostenrijk opgenomen algemee ne staatsschuld. Van de weigering der uitbe taling van deze 60 millioen, waarmee sommige ultra's in Hongarije dreigen, zal wel niet in ernst sprake zijn. Wel echter komt de vraag op of het dreigement der weigering van belastingbetaling aan het Hongaarsche departement van financiën moeielijkheden kan berokkenen eu daardoor op den gomeeu- sohappelijken dienst zou kunnen terugwer ken. In liet jaar 1904 brachten de belastin gen, welker inning op bezwaren zou kun nen stuiten, 174 millioen op, terwijl d© to taio inkomsten waren 1081 millioen. Moge lijk zal echter het gezond verstand bewer ken, dat ook van de 174 millioen verreweg het grootste gedeelte stipt binnenkomt. Voorloopig maakt de Hongaarsche minis ter-president ook bezwaar, op de onderhan delingen over nieuwe handelsverdragen mot tl© vreemde staten in te gaan. De handels verdragen met Zwitserland en Bulgarije loo pen reeds half September af. Voor dezen is 't. niet mogelijk ze parlementair af te doen, omdat de Hongaarsche rijksdag eerst den 15. September weer bijeenkomt-. Ook hier voor zal men zijn vernuft weer moeten scher pen, om eene wijze van behandeling uit te denken, waardoor kan worden vermeden, dat wanneer in de betrokken vreemde staten de nieuwe toestand op economisch gebied in werking treedt, men in Oostenrijk-Hongarijc geheel onvoorbereid daar tegenover staat. De Marokhaaneche cjuaestie. Berlijn, 8 Juli. Hedennamiddag had dc rijkskanselier een langdurig onderhoud met den Franschen gezant. Berlijn, 8 Juli. Tusschen Frankrijk en Duitschland is overeenstemming verkregen over de Marokkaansche quaestie. Do Fran- sche minister-president en de Duitsche ge zant werden het 's avonds eens over de de finitieve redactie van de verklaringen, die tusschen de beide regeeringen uitgewisseld zullen worden. Parijs, 8 Juli. De Duitsche gezant Rado- liiu werd heden ontvangen door minister Rouvier. Beiden werden het definitief eens over- de redactie van de mededeelingen, die tussohen de twee regeeringen zullen worden gewisseld. Deze mededeelingen zullen vooraf Maandag ter kennis van do Kamer worden gebracht. Zij zullen uiting geven aan do overeenstemming van inzichten over do Ma rokkaansche kwestiën, die, terwijl zij de be langen van Frankrijk verzekert, er too ge leid heeft, dat het heeft toegestemd in de conferentie. Do nota is tamelijk kort; zij bepaalt z'ch tot algemeene verklaringen, waarvan de ter men echter eene zekere waarde hebben, zoo als de lange divur bewijst van <1© besprekin gen, welke noodig waren over eiken volzin, net is dus moeielijk het stuk te analyseeren. Engeland. In de Westminster Gazette wordt een ar tikel gepubliceerd over liet Marokkaansche vraagstuk, welk artikel blijkbaar door een zaakkundige hand geschreven is. Daarin wordt de noodzakelijkheid betoogd van een internationale conferentie, omdat de Madridsche Conventie van 1880 zich op verschillende punten als onjuist heeft doen kennen, zoodat een herziening dringend noo dig is Verdei heet het daarin, dat het optreden van Marokko en van Duitschland geheel cor rect is maar dat het Fransch-Engelsche ver drag tot critiek noopte. Deze bei ie landen hebbei. een fout begaan, door Duitschland niet uit te noodigen aan die overeenkomst deel to nemen. Zweden. Stockholm, 9 Juli. Prins Gustaaf Adolf en zijne jonge vrouw zijn heden namiddag met het koninklijke jacht Drott hier aangeko men cn onder de geestdriftvolle toejuichin gen var eene groote volksmenigte uaa? het slot gevaren, waar zijl door den Koning ei; de verdere leden van het koninklijke huis begroet werden. De stad was rijk versierd. Spanje. 11 den laatsten ministerraad heeft het ka binet zich hoofdzakelijk bezig gehouden met de hongersnood in Andalusië, waarbij nu ook nog, als gevolg van de ontzettende l.'tte, wa tergebrek gekomen is. In Mal age zijn de bronnen der stedelijke waterleiding geheel verdroogd. Graaf Romanones, de minister van land bouw. zal Maandag naar Andalusië vertrek- keu. om een plaatselijk onderzoek -.aar den toestand in to stellen. De vorige -egeering acht te ©en buitengewoon cxediet van 11 mil- lioei peseta's noodig om in do behoefte aan hulp te voorzien, doch de tegenwoordige acht het bedrag niet voldoende. Gisteren is de Koninklijke familie uit Ma drid naar do zomerresidentie San debastiaan vertrokken. Oostenrijk. Ween en, 8 Juli. De Kamer van afgevaar digden heeft met 161 tegen 9 stemmen eene motie aangenomen, waarin de regeering wordt verzocht zich niet te laten verrassen door de politieke gebeurtenissen in Honga rije, maar er zich op voor te bereiden de Kamer bijeen te roepen, indien dit noodig mocht blijken, ten gevolge van het optreden van een parlementair ministerie in Honga rije of van eenige andere gebeurtenis. De minister-president refereerde zich aan de verklaring, die hij voor de commissie af legde hij herhaalde dat de regeering het als haar natuurlijken plicht beschouwt do Kamer te steunen en overtuigd ic, dat de samenwerking van Kamer en regeering het beste middel is tot bevordering van de be langen des lands. Hongarije. In politiek j kringen te Budapest wordt ge zegd, dat baron Fejervary zich een dozer da gen naar Ischl zou begeven, waar do Keizer zich thans bevindt. Ongetwijfeld is deze reis een gevolg van de onlangs plaats gehad heb bende conferentie van den minister-president met de partijleiders der oppositie en weuscht de Keizer daaromtrent uitvoerig ingelicht to worden. Tevens zal vermoedelijk Fejervary bij die gelegenheid de goedkeuring van den Keizer vragen voor verschillende regeeringsbcsluiten. Rusland. Petersburg, 7 Juli. D© Keizer ontving een deputatie, waaronder zich bevonden bet lid van de zemstwo in het gouvernement Orel, Nari9chkin, een aantal kooplieden, leden van den adel, boeren, oudgeloovigen en anderen. Deze reikte een adres over en verzekerde den Keizer van de aanhankelijkheid van de groot© massa van het Russische volk, dat de voort zetting van den oorlog wil en streeft naar een vol ksver tegenwoordig] ng op oud-Rhssisehe grondslagen. De Keizer dankte hun voor haar verzeke ring van trouw aan de oude tradities. Do Staat kon alleen dan sterk zijn, als de oude tradities trouw bewaard wei-den. De Russen hebben op dat punt gezondigd en misschien beeft God hen daarom gestraft. De Keizer eindigde met de verwachting uit te spreken, dat allen hem zouden helpen om den vrede en de rust iu het land te herstellen en dat zij hem op die wijze den dienst zouden be wijzen, dien hij van alle onderdanen ver wacht. Sevastopol, 9 Juli. (Petersburgsch tele- graaf-agentschap). Het in het buitenland verspreide gerucht van den zelfmoord van vice-admiraal Krieger is van allen grond ont bloot Hij wordt heulen met zijn eskader hier verwacht In Wyborg, een voorstad van Petersburg, heeft eene bijeenkomst van 5000 arbeiders plaaie gehad, op touw gewet door de leden der sociaal-democratische partij. De meeste redenaars betoogden de nood zakelijkheid van bet onmiddellijk staken van don oorlog en het bijeenroepen eener consti- tueerend© vergadering op den grondslag der democratische republiek. Zij wezen op de gebeurtenissen ie War schau Lodz en Odessa, als bewijzen der macht- van de arbeidersmassa, die nog groo- ter zal worden als de sociaal-democratische vlag ai de werklui zal vereenigen. De meeting liep af zonder botsing met de politie. De marine-ingenieur Sergius Popof uil Odessa is .te Weenen aangekomen. Een mede werker van de „Zeit" had een onderhoud met hem. Deze ingenieur, die elf jaren diende bij de marine, kent den toestand van de vloot en Je verhoudingen aan boord der schepen-. Over de verschrikkelijke tooneelen te Odes- sa afgespeeld, verhaalde hij het volgende: „Ik was in de stad, toen de „Potemkin" de haven binnenliep. Ik moet eerlijk bekennen, dat de muiterij mij niet zoozeer heeft verrast. Reeds weken was ik voorbereid op een revolu tionaire betooging der marine en ik ben over tuigd, dat het gebeurde aan boord van do „Potemkin" niet op zichzelf zal blijven staan. „Geenszins was echter vooruit to zien dat de gevolgen van de muiterij zoo ernstig zou den zijn. Het bloedbad van verloden Woens dagnacht was verschrikkelijk. Ik heb de volks menigte zien optrekken tegen do militairen. De indruk van dit tooneel izal mij steeds ljijf- blijven. Het scheen alsof duizenden zich ver- eenigd hadden om te moorden- en te oranden. Kinderen, vrouwen en grijsaards trokken mede op. Zij waren gewapend, mot schoppen-, messen on fakkels, en ik zag een veertienjarig meisje een fakkel weipen in den kelder vaiui een groot magaziin, waaruit weldra de vlam men oplaaiden. Uit de inendgto werden hon derden bommen geworpen. Ze waren voor oen rwt goed vervaardigd en velen zijn niet gesprongen. „Op de donkere zee dreven zeker tien bran dende schepen en de geheele liavenomtrek was één vlammenzee. „Hoeveel mensehen omgekomen rijn, zal wel nooit bekend wordende lijjken werden bij vijftig en honderd tegelijk begraven. Werk lieden en soldaten, grijsaards cn kinderen allen werden te zamen in een graf geworpen, en een half uur later waren de lijkon bedekt met- oen verschen grafheuvel. ,.Op bet oogonblik is het rustig. Of dit echter niet de stilte is, die een tweeden storm voorafgaat, moet oen open vraag blijven, want de opwinding onder de menigte is geweldig. Het verkeer staat stil en zal nog wel eenigen tijd gestremd blijvendaar men voor een nieuw, bloedbad vreest." Volgens den correspondent van de Standard to Odessa is o. a. den voorzitter der orde van advocaten en tweo hoogleeraren a an ge- ze gl, dat rij de stad binnen twee etmalen moeter, verbaten, maar niet naar Moskou, noch naar Petersburg mogen gaan. Ho1 gerucht gaat, dat prins Troebetskoj en andere leiders der hervormingsbeweging gearresteerd zijn. De boerenopstand in zuidelijk Rusland moei zich geweldig uitbreiden. Op vijf plaat sen in Cberson hebben de troepen gemecnc zaak gemaakt met de opstandelingen. Men zeg':- dat de officieren den Czaar een ulti matum zullen zenden, om politieke rechten te eiscben. Boekarest, 8 Juli. Do Potemkin en de torj-edoboot 2B7 gaven rich over aan de Roemeeusche autoriteiten te Constanza, aan wie de beide schepen, op welke de Roemecn- sche vlag geliesehen was, overgeleverd wer den. Tiflis, 8 Juli. Heden zouden een aantal arbeiders gearresteerd worden. Er werd een bom geworpen, waardoor een officier van po litie gedood en twee andere gekwetst werden. In de stad heerscht groote opgewondenheid Alle winkels zijm geslotentie couranten staakten hun verschijnen het han-delsverkco1" is gestremd. In d'e gouvernementen Wladimir en Tiflis rijn in groote hoeveelheden revolu tionaire proclamatiën verspreid. Baloem, S Juli. De stoomboot-agentschap pen hebben den dienst gestaakt. De winkels zijn gesloten. De passagierstreiuea zijn heden ochtend vort rokken onder bedekking van spoorwegsolda-ten. Stakende werklieden ver nielden do telegraaf- en telephoonlijuen tus- 15 ROMAN VAN ANNA WAHLENBERG. Toen Ada baar gemoed onderzocht, scheen bare liefde toch anders te zijn dau zij gemeend had. Zij had die voor zoo rein en vrij van baatzucht gehouden als mensohelijke genegen heid maar wezen kan,; doch mui kwam ziji tot een andere ontdekking. Ze w'ais gepaard ge gaan met herinneringen aam tafereelen iu het huisje in de kleine stad en in den dichtbe- groeiden tuin, waar ze ontkiemd was; daar was niemand anders geweest dan die twee oude dames, hij en- zij. Daar had hij, langs de tantes heen, zijn oog op haar kunnen vestigen. Daar beteekendo zijl althans iets', ini dat nest je; liiji had haar zijm© gedachten gewijd en in dat licht had zij rich in hare droomen ook ge zien. Daarom had rij ze liefgehad die droomen zo in het meest rooskleurig licht gezien. Zij begreep dit maar al to goed, nu die schoone tint verdoofd was en alles in en om haar grijs was geworden. Ruth had .zich een paar maal naar haar om gekeerd met een vroolijk vragenden blik; cf zij niet genoot van baar geluk, zij het ook in stilte? Ada had haar immers gezegd, dat hare liefde niets verwachtte en geene e'schen stolde? Zij was alleen zoo wanhopig bedroefd geweest bij de gedachte, misschien een lang leven te zullen moeten leven zonder hem, dien zij liefhad, ooit weder te zien. Ein nu mocht zij hem immers zien Maar Ada wendde haar blik af. Zij wilde Ruth niet al te diep in haar binnenste laten kijken. Daar zag te veel er anders uit, dan wat zij verwachten zou. Overigens was Ruth nu toch to zeer van hare eigen belangen ver vuld om die van eeue andere na-uwkeurig te onderzoeken. Zij en Sven Grabe hadden el kander zoo veel te zeggen, wiat de beleefdheid jegens do medewandelaars verbood uit to spreken. Maai' toch kwam er nu en dan eene vraag of oone opmerking, die de anderen niet begrepen, omdat- zij niet- wisten waarop di© doelde; en dan verrieden de schitterende oogen van de vrienden duidelijk dat zij ge meenschappelijke herinneringen hadden en in dezelfde dingen belang stelden. „Wat zullen zij verlangen met hun beidjes alleen te zijn!" dacht Ada. Ein daarbij ver beeldde zij zich hoe gelukkig zij dau samen moesten wezen. Hoe zoude Ruth stralen! En bij... Had hij haar even zoo lief als zij; hem? Ja, natuurlijk Hoe zou dat a-nders kunnen zijn met iemand die Ruth voor zich wilde in nemen? Dit sprak, vanzelf. Het was niet an ders mogelijk. Maar zij wilde dit uit zijne houding lezen en daarom sloeg zij hem op lettend gade. Ook zonder die aanleiding zou zij dit hebben gedaanOnbewust deed zij het voortdurend. Terwijl zij gebukt ging onder den last van hare liefdessmarten, werd zij getroffen door een woord van hem, door eene op- of aanmerking, en onwillekeurig luister de zij dau met- lxdaugstelling. Hi' had nu eenmaal iets in zijne stem, dat de menschcn tot luisteren dwong. Al waren de anderen cok verdiept in een ernstig gesprek, dan wa ren een paar door hein halfluid uitgespro ken woorden over een nieuw onderwerp vol doende om hun aandacht te trekken. Hot w'as vooral zeer opmerkelijk hoe wei nig von Helert, bij Sven Grabe vergeleken, beteekende. Ada dacht er met verbazing aan hoe zij in den afgeloopen zomer alles in stil te had herhaald wat hij gezegd hadhoe pittig en verstandig zijne opmerkingen haar hadden toegeschenen. En thans? Eigenlijk beteekende wat hij nu sprak niet veel meer dan eene begeleiding va-n Sven's voordrach ten. Hij prikkelde haar soms, dio Sven Grabe; hij maakte haar boos. Waarom moest zij on ophoudelijk die stormklok in hare ooren hoo- ren? Maar wanneer hij zweeg en 't viel niet te ontkennen dat hij ook zwijgen kou en als dan de anderen spraken, betrapte zij er zich soms op, dat zij met minder belang stelling luisterde naar hetgeen dezen zeiden, dan naar datgene wat hij daarop zou ant woorden. Zij hadden de wandeling ver uitgestrekt en het was reeds vrij laat geworden. Op el- ken heuvel meest hot fraaie vergezicht lang durig worden bewonderd; en zij plukten ha zelnoten van de struiken, traden verschillen de hutten binnen, waar Sven Grabe oude be kenden haddie moest hij noodig even goe den dag zeggen. Hier liet hij de vrouw haar beet© kopjes uit do keuken te voorschijn halen en ze vol melk schenken uit de dikbuikige kandaar vertelde bij aan vader en do knechts roovers geschiedenissen, zoo griezelig mooi, dat zij dicht om hem heen g'ugen staan, lachten en 't hoofd schudden, als het zóa erg werd dat. mon 't bijna niet kon gelooven. Verderop zotte hij een troepje kinderen op een rij cn Hot hen vaderlandsche liederen ringen voor centenhij die het langst een toon kon aan houden en die het zong ©p de manier van den koster, kreeg de groot/ste centen. Maar eindelijk werd toch de thuisweg aanvaard, Toen zij merkten hoe. laat het geworden was, kozen zij den koristen weg, dat was de veld weg, en liepen nu Weder t weê-aan-t-wee, ieder op een dijk met versnelden pas. Zij hadden nog niet lang geloopen, toen zij onverwacht werden opgehouden. Achter hen kwam ecu boerenkarrotje aan- rammelen en dc voerman solieon haast to hebben, want hij hield het paard voortdu rend in draf. Hij zag eventjes vluchtig naar de wandelaars, maar waarschijnlijk was hij niet hier uit de buurt, want hij greep niet naai' zijn pet om te groeten. De meisjes hadden hare rokken bij elkan der genoimen en waren zoo ver mogelijk te gen den dijk op gaan staan om niet bemod- derd te worden. Maar het wtas to laat. Do trille, een wagentje voor twee personen be halve den koetsior, kwam met onverminder de vaart aanrollen cn toen het voorbij was, stonden zij daar van onder tot boven bespat met modder, dien de hoog© wieion uit den veldweg hadden opgeworpener stondon overal kuilen vol slik op den weg. iDe hoeren waron er niet- beter afgekomen. Von Helert, die aan de overzijde stond, was druk bezig om niet zijn zakdoek den modder van zijne broekspijpen af to slaan. Sven Grabe was, na oen enkelen blik op Rutli cn Ada, den boor achterna gohold. „Hola!" riep hij. De boer was doof aan dat oor en draafde verder. „Hola! staan blijven' Dadelijk!" Hoewel met tegenzin, verminderde de koetsier zijn vaart en bleef staan. Aan die gebiedende stem moest hij wel gehoorzamen. „Kun je niet behoorlijk voorbij dc men- schen rijden, lomperd?" schreeuwde Grabe, die nu vïalc bij het wagentje stond. „Nu laat ie de dames opstappen en rijd ze naar het hoerenhuis op Svanelund, zoodat rij zich zoo spoedig mogelijk kunnen schoonmaken van den modder, waarop jij ze vergast hebt; ver sta-je V' iDo boer mompeldo iets onverstaanbaars, waarvan door niemand nota genomen werd Sven wenkte de dames. Zij waron op dit oogenbbk aan de zorg van von Helert over gelaten. Zoodra deze haar beslijkte japonnen gezien had, was hij voorzichtig van de over zijde naar Haar toegekomen en nu was hij met veel drukte, maar weinig gevolg, bezig om de meisjes op dezelfde manier te helpen als hij met zijn eigen kleederon gedaan had'. Zij gaven zonder aarzelen gevolg aan do roep stem van Sven Grabe, en eer zij 't wisten, zaten zij goed en wel op de hooge trill©, die aanstonds Weder in beweging kwam. Lachend en met de zakdoek Wuivend verwij derden zij zich van de hoeren. Allee was zoo vlug in hot werk gegaan, dat zij zelve niet recht wisten hoe. Het had er veel van of een wervelwind ze had opge nomen en ze nu verder stuwde. Ho© flink van hem ©r dadelijk om te denken den man te laten ophouden," flui sterde Ada tegen Ruth, opdat do boer het niet zou kunnen hooron. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1905 | | pagina 1